TE (تتراسایلین)، SXT (سولفامتوکسازول)، E (اریترومایسین)، P (پنی­سیلین)، GM (جنتامایسین)، TMP (تری­متوپریم)، S (استرپتومایسین)
۳-۱-۲-۲ ارزیابی مقایسه فعالیت ضد میکروبی عصاره­ها و آنتی­بیوتیک­های مورد مطالعه علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس
نتایج تغییرات در مقایسه میانگین قطر هاله عدم رشد عصاره­ها و آنتی­بیوتیک­های مورد بررسی روی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس نشان از حساسیت این باکتری نسبت به همه عصاره­ها و آنتی­بیوتیک­ها دارد. مقایسه اثر عصاره­های متانولی با آنتی­بیوتیک­ها در نمودار (شکل ۳-۷) حاکی از اثر مشابه عصاره متانولی ترکیبی با داروی تجاری GM (جنتامایسین) و اثر مشابه عصاره متانولی بادام کوهی با آنتی­بیوتیک GM و TE (جنتامایسین و تتراسایکلین) در مهار رشد این باکتری می­باشد. بالاترین میزان میانگین قطر هاله عدم رشد مربوط به آنتی­بیوتیک E (اریترومایسین) با قطر هاله ۸۵/۰±۱/۳۱ است. عصاره متانولی ترکیبی بعد از اثر آنتی­بیوتیک­های E، SXT و P (اریترومایسین، سولفامتاکسازول و پنی­سیلین) بالاترین درصد مهارکنندگی علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس را دارد. نتایج آنالیز واریانس عصاره­های خام گیاهان مورد مطالعه در مقایسه با آنتی­بیوتیک­های استاندارد حاکی از آن است که حساسیت باکتری استافیلوکوکوس در برابر اثر بازدارندگی عصاره­ها و آنتی­بیوتیک­ها دارای اختلاف معنی­داری می­باشد.
شکل ۳-۷: مقایسه مهار رشد عصاره­های گیاهی و آنتی­بیوتیک­های مورد مطالعه علیه باکتری استافیلوکوکوس اورئوس. داده ­ها به­صورت میانگین ± خطای استاندارد ارائه شده است. مقایسه میانگین قطر هاله عدم رشد بر اساس آزمون Duncan با ۳ تکرار انجام گرفت و حروف غیرمشابه نمایان­گر معنی­دار بودن در سطح (p<0.05) می­باشد.
۳-۱-۲-۳ ارزیابی مقایسه فعالیت ضد میکروبی عصاره­ها و آنتی­بیوتیک­های مورد مطالعه علیه باکتری باسیلوس سرئوس
نتایج حاصل از این نمودار (شکل ۳-۸) نشان از مقاومت باکتری باسیلوس سرئوس نسبت به آنتی­بیوتیک­های SXT، P و TMP (سولفامتاکسازول، پنی­سیلین و تری­متوپریم) دارد. اغلب عصاره­های متانولی درصد بازدارندگی از رشد بالاتری نسبت به آنتی­بیوتیک­ها دارند. همان طور که در نمودار مشخص است، میانگین قطر هاله عدم رشد در عصاره متانولی ترکیبی (بادام کوهی و بومادران) و داروی تجاری E (اریترومایسین) در یک دامنه و به ترتیب ۶۰/۰±۱۶/۲۸ و ۴۴/۰±۱۶/۲۹ میلی­متر می­باشد و با یکدیگر اختلاف معنی­داری ندارد. مقایسه اثر مهاری عصاره­های متانولی و آنتی­بیوتیک­های مورد مطالعه علیه باکتری باسیلوس سرئوس دارای اختلاف معنی­داری می­باشد.
­
شکل ۳-۸: مقایسه مهار رشد عصاره­های گیاهی و آنتی­بیوتیک­های مورد مطالعه علیه باکتری باسیلوس سرئوس. داده ­ها به­صورت میانگین ± خطای استاندارد ارائه شده است. مقایسه میانگین قطر هاله عدم رشد بر اساس آزمون Duncan با ۳ تکرار انجام گرفت و حروف غیرمشابه نمایان­گر معنی­دار بودن در سطح (p<0.05) می­باشد.
۳-۱-۲-۴ ارزیابی مقایسه فعالیت ضد میکروبی عصاره­ها و آنتی­بیوتیک­های مورد مطالعه علیه باکتری اشرشیا کلی
نتایج حاصل از اثر ضد میکروبی عصاره­های متانولی و آنتی­بیوتیک­های استاندارد علیه باکتری اشرشیا کلی در نمودار (شکل ۳-۹) نشان داده شده است. نتایج جدول زیر نشان از مقاومت بالای باکتری اشریشیا کلی نسبت به عصاره گیاه کلپوره و آنتی­بیوتیک­های SXT و TMP (سولفامتاکسازول و تری­متوپریم) دارد. سایر عصاره­های متانولی و آنتی­بیوتیک­های استاندارد اثر ضد میکروبی قابل توجهی روی این باکتری دارند. اثر بازدارندگی از رشد مشابه­ای، بین عصاره­های متانولی ترکیبی (بادام کوهی و بومادران) و بادام کوهی با آنتی­بیوتیک S (استرپتومایسین) در نمودار مشخص است و هم­چنین فعالیت ضد میکروبی عصاره­های گلپر و بومادران بیشتر از آنتی­بیوتیک­های E و P (اریترومایسین و پنی­سیلین) می­باشد. تمامی عصاره­ها و آنتی­بیوتیک­های انتخابی در محیط کشت باکتری اشرشیا کلی در سطح P<0.05 اختلاف معنی­داری نشان داد.
­
شکل ۳-۹: مقایسه مهار رشد عصاره­های گیاهی و آنتی­بیوتیک­های مورد مطالعه علیه باکتری اشرشیا کلی. داده ­ها به­صورت میانگین ± خطای استاندارد ارائه شده است. مقایسه میانگین قطر هاله عدم رشد بر اساس آزمون Duncan با ۳ تکرار انجام گرفت و حروف غیرمشابه نمایان­گر معنی­دار بودن در سطح (p<0.05) می­باشد.
۳-۱-۲-۵ ارزیابی مقایسه فعالیت ضد میکروبی عصاره­ها و آنتی­بیوتیک­های مورد مطالعه علیه باکتری سالمونلا انتریتیدیس
بیشترین توانایی در مهار رشد باکتری سالمونلا انتریتیدیس مربوط به آنتی­بیوتیک SXT (سولفامتاکسازول) با قطر هاله عدم رشد ۳۳/۰±۶۶/۲۹ می­باشد. همان طور که نمودار (شکل ۳-۱۰) نشان می­دهد این باکتری مقاومت قابل توجّهی در برابر اثر عصاره­های کلپوره و بومادران و اثر آنتی­بیوتیک P و TMP (پنی­سیلین و تری­متوپریم) دارد. عصاره ترکیبی بیش­ترین اثر بازدارندگی را بر باکتری سالمونلا اعمال نمود که مشابه با اثر آنتی­بیوتیک GM (جنتامایسین) در برابر این باکتری بر حسب قطر ناحیه بازدارندگی نشان می­دهد. نتایج آنالیز واریانس عصاره­های خام گیاهان مورد مطالعه در مقایسه با آنتی­بیوتیک­های استاندارد حاکی از آن است که حساسیت باکتری سالمونلا انتریتیدیس در برابر اثر بازدارندگی عصاره­ها و آنتی­بیوتیک­ها دارای اختلاف معنی­داری می­باشد.
شکل ۳-۱۰: مقایسه مهار رشد عصاره­های گیاهی و آنتی­بیوتیک­های مورد مطالعه علیه باکتری سالمونلا انتریتیدیس. داده ­ها به­صورت میانگین ± خطای استاندارد ارائه شده است. مقایسه میانگین قطر هاله عدم رشد بر اساس آزمون Duncan با ۳ تکرار انجام گرفت و حروف غیرمشابه نمایان­گر معنی­دار بودن در سطح (p<0.05) می­باشد.
۳-۱-۳ تعیین حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) عصاره­ها
فعالیت ضد میکروبی عصاره­های متانولی مورد مطالعه بر روی تعدادی از باکتری­ های گرم مثبت و گرم منفی با بهره گرفتن از روش broth microdilution مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دو شکل MIC و MBC به­ترتیب در جدول ۳-۲ و ۳-۳ نشان داده شده است. هر ۶ عصاره مورد بررسی، فعالیت ضد میکروبی خوبی از خود نشان دادند. همان طور که در جدول ۳-۲ مشاهده می­گردد، حداقل مقادیر MIC (8/7 میلی­گرم/میلی­لیتر) در مورد عصاره­های متانولی ترکیبی و بادام کوهی علیه باکتری­ های استافیلوکوکوس، باسیلوس و اشرشیا کلی، و عصاره متانولی کلپوره علیه باکتری باسیلوس می­باشد. نتایج نشان داد که پاسخ هر باکتری به عصاره­های مختلف متفاوت می­باشد. استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس سرئوس مقاوم­ترین باکتری نسبت به عصاره گلپر و مریم گلی، اشرشیا کلی مقاوم­ترین نسبت به عصاره بومادران و سالمونلا انتریتیدیس مقاوم­ترین باکتری نسبت به عصاره گلپر شناخته شدند. پائین­ترین میزان MIC به معنی بالاتر بودن اثر آنتی­باکتریال است.
جدول ۳-۲: مقایسه مقادیر میانگین حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) (میلی­گرم/میلی­لیتر) عصاره­های متانولی مورد مطالعه

حق انحصاری © 2021 مطالب علمی گلچین شده. کلیه حقوق محفو