ارائه مدلی برای اندازه گیری میزان چابکی در شرکت های نرم افزاری بر اساس اصول چابک- قسمت ۵ | ... | |
اندازه تیم: خانواده کریستال با هر اندازه تیم سازگار است، اگرچه مزیت و اولویت با افراد نخبه است (تأکید بر افراد شایسته و کارا). زمان (طول) هر تکرار: حداکثر طول هر تکرار ۴ ماه و برای پروژه های حساس در نظر گرفته شده است، اگر چه چندان مورد توصیه نیستند.
حمایت از تیم های غیرمتمرکز: این خانواده از تیم های غیر متمرکز و توزیع شده حمایت نمیکند. حساسیت سیستم: خانواده کریستال از پروژه های حساس مربوط به زندگی و جان افراد حمایت نمی کند. ۲-۵-۴ توسعه ویژگی رانده Feature Driven development(FDD) متدولوژی FDD در اواخر دهه نود و در جریان یک پروژه سیستم وام پیچیده معرفی شد. پیمانکار قبلی این پروژه پیچیده پس از ۲ سال کار و تهیه بیش از ۳۵۰۰ صفحه مستندات و بدون تولید هیچگونه کدی عزل گردیده بود [۷]. مجریان جدید پروژه بر اساس تجارب قبلی خود و با شروع از مدل سازی اشیاء، دیدگاه مبتنی بر ویژگی که FDD نامیده میشود را بنا نهادند. ارزشهای اصلی و پایه در این نگرش عبارتند از [۷]:
فرایند ساده و کاملاً تعریف شده بهتر کار میکند. چرخه های عمر کوتاه، تکراری و مبتنی بر ویژگی بهترینند. گامهای فرایند بایستی منطقی بوده و ارزش آنها به سرعت توسط هر یک از اعضا تیم قابل درک باشد. فرایند توسعه در FDD شامل گامهای زیر است:
توسعه یک مدل کلی: چنانچه در شکل ۳ نشان داده شده است، فرایند FDD با توسعه یک مدل آغاز میگردد. اعضاء تیم و متخصصین برای ساخت یک نسخه گذر[۲۵] از سیستم با یکدیگر همکاری میکنند.
تهیه یک لیست از ویژگی: اعضا تیم یک لیست از ویژگی هایی که معرف سیستم هستند تهیه میکنند. این ویژگی ها موارد کوچکی هستند که از نظر کاربر مفید هستند. این ویژگیها مثل داستانهای کاربر در روش XP به زبانی ساده و قابل فهم برای همه ذی نفعان تعریف میشوند. هر ویژگی بایستی در عرض ۱۰ روز قابل پیاده سازی باشد [۲]. ویژگی هایی که بیش از ۱۰ روز زمان نیاز دارند. بایستی به چند زیر ویژگی شکسته شوند.
برنامه ریزی بر اساس ویژگی: مجموعه ویژگی های جمع آوری شده در گام بعدی در بخشهای کوچکتری به نام پکیج های طراحی اولویت بندی میشوند. این پکیج های طراحی به برنامه نویس ارشدی داده میشود تا بین بقیه برنامه نویسان توزیع نماید.
طراحی بر اساس ویژگی و ساخت بر اساس ویژگی: پس از اینکه بسته های طراحی تحویل برنامه نویس ارشد گردید، قسمت تکراری فرایند شروع میشود. برنامه نویس ارشد زیر مجموعه از ویژگی ها را که ۱ تا ۲ هفته زمان پیاده سازی نیاز دارند را انتخاب کرده و سپس برای طراحی جزئیات، ساخت، تست و یکپارچه سازی برنامه ریزی میکند. شکل ۲-۳ : مدل توسعه ویژگی رانده
اندازه تیم: اندازه تیم بر اساس میزان پیچیدگی ویژگی ای که در حال ساخت است متغیر است. در این روش، اولویت بکارگیری نیروها، افراد ممتاز و ترجیحاً متخصصین مدلسازی میباشند. زمان (طول) تکرار: طول هر تکرار تا ۲ هفته پیش بینی شده است. حساسیت پروژه: در این روش بحثی در مورد حساسیت پروژه نشده است. ۲-۵-۵ توسعه ناب Lean Development توسعه ناب ابتدا در صنایع خودرو سازی مطرح گردید و پس از مطرح شدن چابکی در صنعت نرم افزار، این مفهوم نیز در نرم افزار شکل گرفت. اصول دوازده گانه توسعه ناب روی استراتژی های مدیریت زیر تأکید دارند [۷]:
رضایت مشتری بالاترین اولویت را دارد. همواره بیشترین ارزش را باید برای پول قائل شد. توفیق به مشارکت مشتری فعال وابسته است. هر پروژه در توسعه ناب یک تلاش تیمی است. هر چیزی قابل بحث و ادعا است. توجه به حوزه و نه یک مساله خاص کامل کردن به جای ساختن راه حل ۸۰ درصدی امروز بهتر از راه حل ۱۰۰ درصدی فردا است. مینیمالیسم یک ضرورت است. نیازها تکنولوژی را مشخص میکنند. رشد محصول، رشد ویژگی ها است و نه رشد اندازه آن. هرگز توسعه ناب را به فراتر از محدودیتهایش نرانید. به عنوان یک اصل نانوشته (اصل ۱۳ ناب) تأکید بر ابزار انسانی است.
۲-۵-۶ روش توسعه سیستمهای پویا Dynamic Systems Development Method (DSDM) روش DSDM طبق اظهارات مبدعین آن، بیشتر از آنچه که یک روش توسعه باشد، یک چارچوب کاری است. این روش که در اوایل دهه ۹۰ معرفی شد، به نوعی رسمی سازی فرایندهای توسعه سریع است [۷]. چنانچه در شکل ۴ نشان داده شده است، چرخه عمر در DSDM دارای ۶ مرحله به شرح زیر است:
قبل از پروژه: در این فاز پیش نیازهای شروع پروژه و تأمین مالی و همه مواردی که لازم است فراهم شوند مورد توجه قرار میگیرند. توفیق پروژه تا حد زیادی به این مرحله وابسته است.
مطالعه امکان سنجی: در این روش بر انجام یک مطالعه امکان سنجی کوتاه مدت (کمتر از چند هفته) تأکید شده است [۱۹]. در کنار همه فعالیت های معمول یک مطالعه امکان سنجی، لازم است مناسب بودن روش DSDM برای پروژه نیز بررسی شود. شکل ۲-۴ : چرخه عمر روش DSDM
مطالعه کسب و کار: این فاز، یک فرایند کاملاً مشارکتی است که افراد با دانش و دارای اختیار طی برگزاری کارگاه ها و نشست های گروهی اولویت های مورد نظر در فرایند توسعه را به اشتراک می گذارند و در خصوص آنها به اجماع می رسند. نتیجه این فاز تعریف حوزه کسب و کار که در آن کاربران، بازارها و فرایندهای تجاری که سیستم در آنها تأثیر دارد، تعریف میشوند]۱۹[.
تکرار مدل کاربردی: این فاز بر اساس نیازمندیهای سطح بالایی که در فاز قبل تعریف شده بودند، شکل میگیرد. چارچوب DSDM بر اساس ساخت چند نمونه اولیه (بر پایه ریسک) و تکامل این نمونه ها به سیستم کامل کار میکند. این فاز و فاز طراحی و ساخت یک فرایند یکسان دارند:
[سه شنبه 1400-01-24] [ 11:04:00 ب.ظ ]
لینک ثابت
|