حروف نفی و آن « لم، لمّا » که یک فعل مضارع را مجزوم می کنند و «لن» که فعل مضارع را منصوب می کند و «إن و ما و لا و لاتَ».

حروف جواب و آن نعم و بَلی و إی و أجل و جَیر و إنْ و لا و کلاّ» است.

حرف تفسیر و آن دو حرف «أیْ و أنْ» می باشد.

حروف شرط و آن «إنّْ و اذْمای جزم» و لو و لولا و لوما و أمّا و لمّا

حروف تخصیص و تندیم و آن «هَلّا، ألاّ، لولا و ألا » می باشد.

حروف عَرْض و عرض طلب به نرمی است و آن برعکس تخصیص است مانند :‌» ألا، أما و لو»

حروف تنبیه و آن «أَلا و أما و ها و یا » است.

حروف مصدری و موصول حرفی نامیده می شود زیرا بعد از خود را در تأویل قرار می دهد و آن « أنْ و أنَّّ و کی و ما و لو و همزه تسویه»

حروف استقبال و آن سین و سوف و نواصب مضارع و لام أمر و لای ناهیه و إنْ و إذا مای جزم

حروف تأکید و آن إنّ و أنَّ و لامُ ابتدا و دو نون تأکید و لام که در جواب قسم است و قد»

حرف استفهام که دو حرف می باشد مانند « أ و هل »

۱۲–حرف ترجِّی و اشفاق و آن « لعلّّ » می باشد.
۱۳– حرف تشبیه و آن « کَ و کأنِّ‌» می باشد.
۱۴-حروف صله و مراد به حرف صله، حرف معنایی است که برای تأکید اضافه می شود مانند : « إنْ و أنْ و مِن و الباء ) می باشد.
۱۵– حروف تمنی و آن « لیتَ و لو و هل » می باشد.
۱۶-حرف تعلیل و آن « کی » می باشد و گاهی « لام و فی و مِنْ» برای تعلیل می آید.
۱۷-حرف الرَدّعِ و الزَّجَر و آن « کَلّا» می باشد.
۱۸-اللّامات و آن لام جر و لام أمر و لام ابتداء و لام بعُد[۳۷] می باشد.
۱۹-تاء تأنیثِ ساکن مانند تاء فی « قامَتْ و قَعَدَتْ »
۲۰-هاءَ السَّکْت و آن هاء ساکن است که به گروهی از کلمات هنگام وقف ملحق می شود (مانند « لِمَه‌؟‌کَیْمَه؟‌کیفَ ؟‌)
۲۱-حروف طلب و آن «لام أمر و لای نهی و دو حرف استفهام و حروف تخصیص و تندیم و حروف عرض و حروف تمنی و حرف ترجی» است.
۲۲-حرف تنوین و آن نونِ ساکنِ زائدی است که خوانده می شود ولی نوشته نمی شود.
۲۳-حروف ندا که ۶ حرف است :‌»ءَ ، یا، أیْ، أیا ، هَیا، و ا ».
۲۴-حروف عطف که ده حرف است :‌‌« واو، فاء ، ثمَّ، حتی، أوْ ، أمْ، إمّا ،‌لا، بل،‌لکن».
۲۵– حروف نصب مضارع مانند« أنْ، لَنْ، کَیْ، إذَنْ، حتی، لـِ ( لام تعلیل)».
۲۶-حروف جزم مضارع مانند « لَمْ ، لمّا ».
۲۷-حروف مشبهه بالفعل مانند « إنَّ، أنّ، لَیْتَ، لعلَّ، کأنَّ، لکنَّ)
۲۸– حرف نهی مانند « لای نهی »
۲۹-حرف أمر مانند لام أمر
۳۰– حروف مشبه به،‌لَیْسَ مانند « لاتَ ، لا، ما، إنْ‌»
۳۱-حروف جر مانند « فی ، لـِ،‌،‌حتّی، و ، کَ، مِنْ » [۳۸]
تقسیمات حروف معانی
حروف معانی به چهار بخش تقسیم می شوند:‌[۳۹]
الف- حروفی که اختصاص به اسم دارند، هشت نوع است:‌
۱-حروف جر مانند « مِنْ، کَ، فی، إلی، و غیره»
۲-حروف قسم که سه حرف است :‌« باء، تا، واو»
۳-ادوات استثناء مانند :‌» إلّا ، غیر، سِوی، خلا، عدا، حاشاء»
۴-حروف ندا که شش حرف است : «ءَ، یا، أیْ، أیا، هَیا، و ا»
۵-حروف مشبهه بالفعل که شش حرف است مانند :‌«‌إنَّ ، أنَّ، کأنَّ ، لیتَ ، لکنَّ، لعلَّ»
۶-دو حرف تفصیل مانند « أمّا، إمّا»
۷- دو حرف مفاجاه مانند : « اذا،اذ »
۸- حروف تنبیه مانند « هاء ، أما، اَما، اَلا و گاهی یا »
ب-حروفی که به افعال اختصاص دارند هشت نوع است:‌

دانلود متن کامل پایان نامه در سایت fumi.ir

حروف ناصبه که پنج حرف است :« أن، لَنْ، کَی، إِذَنْ، لِکَیْ» و همچنین لام تعلیل و حتّی هم گاهی ناصبه هستند.

حروف جازمه پنج حرف است‌:‌« لَمْ، لَمّا، لام امر، لاء نهی، إنْ شرطیه»

حروف مصدری پنج حرف است :‌» أنْ، أنّّ، کَیْ،( لِکَیْ، ما، لَو)

دو حرف شرط :‌» إنْ، لَوْ»

۵-حروف تخصیص و تندیم پنج حرف است :‌« ألا، اَما، لَوْ ، لا، لَوْلا »
۶-دو حرف استقبال : «سَ ، سوف»
۷-حرف رَدْع :‌« کلّا»
۸-حرف توقّع :‌« قَدْ»
ج-حروفی که هم بر سر فعل می آیند و هم بر سر اسم، شش نوع است:
۱-حروف عطف که ده حرف است:‌«واو، فاء، ثمَّ، حَتّی، أوْ، أمّا، لا، بل، لکن»
۲-دو حرف استفهام مانند ‌:‌« أ، هل»
۳-دو حرف تفسیر مانند :‌«أیْ، أنْ»
۴-دو حرف استفتاح مانند :‌« ألا، أما»
۵-حروف نفی که هفت نوع است مانند:‌«ما، لا، لاتَ، أنْ، لَمْ، لمّا، لَنْ»
۶-حروف جواب که شش حرف است: مانند «نعم، بَلَی، ای ، أجلْ، جَیر، جَلَلْ»
د-حروفی که بر جمله داخل می شوند دو نوع است:‌
۱-لاء‌نفی جنس.
۲-حروف شبیه به لَیْسَ که چهار حرف است: « ما، لا،لاتَ، إنْ»
هـ- حروف مفرده که ده حرف می باشد:‌« الف،‌ال، ت، ما، ن، هـ، ها، و، وا، ی»
حروف جر
-حروف جر بیست حرف است و آن عبارت ا ست از :« باء و مِن و الی و عن و علی و فی و کاف و لام و واو قسم و تاء‌قسم و مُذومُنذُ و رُبَّ و حتی و خَلا و عدَا و حاشا و کی و متی ….. در زبان هُذیل- و لَعَلَّ در لغت عُقَیِل
وبایددانست که بعضی از حروف جر، لفظش بین حرف و اسم مشترک است و پنج تا هستند که عبارتنداز:«کاف و عن و مُذْ و منذُ»
بعضی بین حرف و فعل مشترک است و آن « خلا، عدا و حاشا» است و بعضی فقط ملازم برای حرفیه است و آن بقیه آنهاست.
و این حروف جر نامیده شده است، زیرا آنها معنای فعلِ قبل از حرف جر را به اسم بعد از حرف جر منتقل می کند یا آنها إسم بعد از خود را مجرور می کنند و به این خاطر حروف خفض نامیده می شوند و همچنین حروف اضافه نامیده می شوند، زیر آنها معانی افعال قبل خود را به أسماء بعد از خود منتقل می کند.[۴۰] و دکتر خسرو فرشیدورد هم در کتاب عربی در فارسی این حروف را حروف اضافه نامیده است.

در مبادی العربیه حروف جر ۱۹ تا می باشد و آن عبارتست از :‌ «مِنْ، إلی،‌عَن، فی، ربَّ، الکلاف، اللام، باء، التاء، الواو، حتّی، مُنْذُ، مُذْ، خلا،‌عدا، حاشا، لَوْ، لا، کَیْ» ،‌و اینها فقط به اسمها داخل می شوند. [۴۱]

در شرح ابن عقیل حروف جر ۲۰ تا می باشد و این حروف به اسمها اختصاص دارد و در آنها عمل جر را انجام می دهد و آن حروف عبارتست از:‌

هاک حروف الجر، و هی: مِن،‌إلی
حتی، خلا، حاشا، عدا، فی، عن، علی

مجتهدزاده و احمدی (۱۳۸۸) در پژوهشی به بررسی تأثیر کیفیت اطلاعات حسابداری بر تصمیم­ گیری­ های مدیران با بهره گرفتن از داده ­های مربوط به ۶۳ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سال­های ۱۳۷۹ الی ۱۳۸۳ پرداختند. نتایج پژوهش آنان نشان داد که با افزایش کیفیت سود، حساسیت مخارج سرمایه­ای آینده به سود حسابداری جاری افزایش می­یابد و افزایش این حساسیت به بخش تعهدی سود بیشتر از بخش نقدی است.
حسابداری
اعتمادی و همکاران (۱۳۸۸) در پژوهش خود به بررسی تأثیر فرهنگ سازمانی، تمرکز مالکیت و ساختار مالکیت بر کیفیت اطلاعات مالی شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداختند. نتایج پژوهش آنان با بهره گرفتن از داده ­های مربوط به ۱۰۵ شرکت در بازه زمانی ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۶ نشان داد که سه عامل فرهنگ سازمانی، تمرکز مالکیت و ساختار مالکیت بر کیفیت اطلاعات مالی (شامل مربوط بودن و قابلیت اتکای اطلاعات) شرکت­ها اثر گذار است.
ثقفی و عرب­مازار یزدی (۱۳۸۹) به بررسی کیفیت گزارشگری مالی و ناکارایی سرمایه ­گذاری با بهره گرفتن از داده ­های ۱۵۲ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سال­های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۷ پرداختند. نتایج پژوهش آنان حاکی از این است که بین کیفیت گزارشگری مالی و ناکارایی سرمایه ­گذاری هیچ گونه همبستگی معناداری وجود ندارد.
ستایش و همکاران (۱۳۸۹) به بررسی تأثیر کیفیت افشا بر نقدشوندگی و هزینه سرمایه سهام عادی جاری و آینده شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداختند. یافته­ های بررسی ۱۰۵ شرکت در بازه زمانی ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۷ بیانگر آن است که بین اندازه شرکت و نقدشوندگی جاری و آینده آن رابطه مثبت معناداری وجود دارد اما رابطه معناداری بین کیفیت افشا و نقدشوندگی جاری و آینده شرکت وجود ندارد. افزون بر این، نتایج پژوهش آنان نشان داد که بین کیفیت افشا و هزینه سرمایه سهام عادی جاری و آینده شرکت رابطه منفی معناداری وجود دارد.
تصویر درباره بازار سهام (بورس اوراق بهادار)
نمازی و محمدی (۱۳۸۹) با بررسی کیفیت سود و بازده شرکت­های خانوادگی و غیر خانوادگی به این نتیجه رسیدند که کیفیت سود مبتنی بر نسبت وجه نقد عملیاتی به سود خالص و هم­چنین نسبت انحراف معیار سود عملیاتی به انحراف معیار وجه نقد عملیاتی در شرکت­های خانوادگی و شرکت­های غیر خانوادگی تفاوت معنی­داری وجود ندارد. اما در شرکت­های خانوادگی، بین درصد مالکیت نهادی با کیفیت سود رابطه مثبت معناداری وجود دارد.
مهرانی و همکاران (۱۳۸۹) در پژوهش خود به بررسی رابطه بین سرمایه ­گذاران نهادی و کیفیت گزارشگری مالی با بهره گرفتن از داده ­های مربوط به ۵۱ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال­های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۶ پرداختند. نتایج پژوهش آنان بیانگر روابط متناقضی بین سرمایه ­گذاری نهادی و کیفیت سود بود. بدان معنا که از بعد ارزش پیش ­بینی کنندگی سود، سرمایه ­گذاران نهادی (تمرکز سرمایه ­گذاران نهادی) با کیفیت سود، رابطه منفی (مثبت) دارد. این در حالی است که سرمایه ­گذاران نهادی با وقفه گزارشگری رابطه منفی دارد.
مهدوی و رضایی (۱۳۹۲) به بررسی نقش کیفیت گزارشگری مالی بر سیاست تقسیم سود شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با بهره گرفتن از داده ­های مربوط به ۶۴ شرکت در بازه زمانی ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۸ پرداختند. نتایج پژوهش آنان نشان داد که بین بخش اختیاری کیفیت اقلام تعهدی با پرداخت سود سهام رابطه مستقیم معناداری وجود دارد اما بین بخش غیراختیاری کیفیت اقلام تعهدی با پرداخت سود سهام رابطه معناداری وجود ندارد.
در یکی دیگر از پژوهش­های صورت پذیرفته در زمینه کیفیت ارائه اطلاعات مالی محمودآبادی و همکاران (۱۳۹۲) به بررسی اثرات سرمایه فکری در بهبود کیفیت گزارشگری مالی شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداختند. نتایج پژوهش آنان با بهره گرفتن از داده ­های مربوط به ۷۶ شرکت در بازه زمانی ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۸ نشان داد که بین ضریب کارایی سرمایه ساختاری و ضریب کارایی سرمایه انسانی با کیفیت گزارشگری مالی رابطه مستقیم معناداری وجود دارد اما رابطه بین ضریب کارایی سرمایه فیزیکی و کیفیت گزارشگری مالی از لحاظ آماری معنادار نمی ­باشد.
مهرانی و همکاران (۱۳۹۳) در پژوهشی به بررسی رابطه ساز و کارهای راهبری شرکتی و کیفیت گزارشگری مالی شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداختند. نتایج پژوهش با بهره گرفتن از داده ­های مربوط به ۱۰۰ شرکت نشان داد که بین کیفیت گزارشگری مالی و راهبری شرکتی رابطه معناداری وجود دارد.
۲-۳-۱-۳- تأمین مالی، سرمایه ­گذاری و کیفیت گزارشگری مالی
با توجه به مطالب ذکر شده و نتایج جستجوها ملاحظه می­ شود که پژوهش­های تجربی بسیار اندکی در رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی، تأمین مالی و سرمایه ­گذاری با در نظر گرفتن ارزش وثیقه شرکت­ها در خارج از کشور انجام شده است و این در حالی است که در داخل با توجه به جستجوهای انجام شده، تاکنون پژوهشی که بیانگر بررسی روابط بین کیفیت گزارشگری مالی، تأمین مالی، سرمایه ­گذاری و ارزش وثیقه شرکت­ها باشد در ادبیات حسابداری مشاهده نگردیده است؛ بنابراین، پژوهش حاضر سعی بر آن دارد تا این موضوع را در بورس اوراق بهادار تهران، مورد بررسی قرار دهد.
۲-۴- خلاصه فصل
این فصل به بررسی چارچوب نظری استفاده شده در ادبیات حسابداری در خصوص تجزیه و تحلیل روابط بین کیفیت گزارشگری مالی، تأمین مالی، سرمایه ­گذاری و ارزش وثیقه شرکت­ها پرداخته است. در این راستا، فصل حاضر به تفصیل، به بررسی مفاهیم نظری استفاده شده در پژوهش شامل مفاهیم سرمایه ­گذاری و تأمین مالی و موارد مرتبط با آن پرداخته است. در ادامه مباحث و ادبیات نظری مربوط به کیفیت گزارشگری مالی، ارائه شده است. در نهایت، رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی شرکت­ها، ارزش وثیقه و تصمیم­های تأمین مالی و سرمایه ­گذاری آن­ها مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان نیز پیشینه­ای از پژوهش‌های انجام شده در داخل و خارج از کشور در زمینه کیفیت گزارشگری مالی، تأمین مالی و سرمایه ­گذاری و رابطه بین آن­ها ارائه شده است.
در فصل بعد به تشریح فرضیه‌های پژوهش و تعریف متغیرهای مورد استفاده شامل متغیرهای مستقل، وابسته، تعدیل­کننده و کنترلی، و هم­چنین، روش‌های گردآوری داده‌ها پرداخته می‌شود. در ادامه، روش‌ها و مدل­های مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌ها ارائه شده است.

جهت دانلود متن کامل این پایان نامه به سایت abisho.ir مراجعه نمایید.

فصل سوم: روش اجرای پژوهش

۳-۱- مقدمه
علم، شناخت واقعیت از طریق تجربه است. کارکردهای علم؛ تبیین[۱۴۶]، پیش­بینی[۱۴۷] و تعمیم[۱۴۸] است و هدف اساسی آن نظریه­سازی است. تبیین به عنوان یکی از کارکردهای علم به معنای شناخت علت یا علل پدیده­هاست. به بیان آماری، تبیین معادل توضیح واریانس متغیر وابسته از طریق متغیر مستقل یا ترکیبی از مشارکت نسبی متغیرهای مستقل است. موضوع علوم اجتماعی، رفتارهای انسانی و مبتنی بر روش مشاهده­ای است و از طرف دیگر پدیده­های اجتماعی، پیچیده و تغییرپذیرند. پدیده­های اجتماعی را نه یک علت بلکه علت­های اجتماعی تبیین می­ کنند که پژوهش­گر همواره قادر به کنترل تمام متغیرهای مستقل (علل پدیده­های اجتماعی) نیست (ساعی، ۱۳۷۷). از طرفی پایه هر علمی، روش شناخت آن است و اعتبار و ارزش قوانین هر علمی به روش شناختی مبتنی است که در آن علم به کار می­رود. از اصطلاح روش پژوهش معانی خاص و متمایزی در متون علمی استنباط می­ شود. این استنباط­ها گاه دارای همپوشانی و وابستگی­هایی هستند و در مواردی هم روش پژوهش و نوع پژوهش مترادف در نظر گرفته شده ­اند (نمازی، ۱۳۷۹).
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
فصل قبل به بیان مبانی نظری و پیشینه پژوهش اختصاص داشت. بررسی ادبیات و نمای کلی[۱۴۹] (طرح کلی) مربوط به چارچوب نظری پیشنهاد شده برای مطالعه، به تصمیم ­گیری در مورد انتخاب روش و ساختار طرح پژوهش مناسب کمک می­ کند. هدف اصلی پژوهش حاضر آزمون تجربی رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و ارزش وثیقه شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. همچنین، این پژوهش نقش کیفیت گزارشگری مالی شرکت­ها بر رابطه بین ارزش وثیقه با تصمیم­های تأمین مالی و سرمایه ­گذاری شرکت­ها را مورد بررسی قرار می­دهد. در این راستا، ابتدا به تشریح ادبیات نظری پژوهش در خصوص مفاهیم سرمایه ­گذاری، تأمین مالی و کیفیت گزارشگری مالی پرداخته شد. در ادامه، رابطه بین کیفیت گزارشگری مالی و ارزش وثیقه و نقش کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین ارزش وثیقه با تصمیم­های تأمین مالی و سرمایه ­گذاری شرکت­ها ارائه شد. در نهایت، بخش آخر فصل نیز، خلاصه‌ای از پژوهش‌های انجام شده در داخل و خارج از کشور در زمینه تأمین مالی، سرمایه ­گذاری، کیفیت گزارشگری مالی، وثیقه و رابطه بین آن­ها را ارائه کرده است.
این فصل جزئیات روش پژوهش به­کار گرفته شده را بر مبنای اهداف و مقصود پژوهش، تشریح می­ کند. در این راستا، ابتدا فرضیه ­های پژوهش توسعه یافته و متغیرهای پژوهش و نحوه اندازه ­گیری آن­ها ارائه شده است. در ادامه، جامعه و نمونه آماری و روش گردآوری داده ­ها مطرح و با تشریح روش­های آماری مورد نیاز برای آزمون فرضیه ­ها به پایان رسیده است.
۳-۲- فرضیه‌های پژوهش
در این قسمت در خصوص دستیابی به اهداف پژوهش و بر اساس مبانی نظری و پیشینه پژوهش مطرح شده، فرضیه ­هایی به شرح زیر طراحی و تدوین شده است:
فرضیه اول: در شرکت­های با کیفیت گزارشگری مالی بالاتر نسبت به شرکت­های با کیفیت گزارشگری مالی پایین­تر، اثر تغییر در ارزش وثیقه­های شرکت­ها بر تصمیم­های تأمین مالی کمتر است.
فرضیه دوم: در شرکت­های با کیفیت گزارشگری مالی بالاتر نسبت به شرکت­های با کیفیت گزارشگری مالی پایین­تر، اثر تغییر در ارزش وثیقه­های شرکت­ها بر تصمیم­های سرمایه ­گذاری کمتر است.
فرضیه سوم: بین تغییر در ارزش وثیقه شرکت­ها و کیفیت گزارشگری مالی رابطه معناداری وجود دارد.
۳-۳- تعریف و اندازه ­گیری متغیرهای پژوهش
متغیرهای مورد استفاده در پژوهش حاضر به چهار دسته کلی متغیرهای مستقل، وابسته، تعدیل­کننده و کنترلی تقسیم می­شوند. تعریف هر یک از متغیرهای مورد استفاده در این پژوهش به­شرح زیر است:
الف) کیفیت گزارشگری مالی: یکی از متغیرهای مورد استفاده در جهت دستیابی به اهداف پژوهش، کیفیت گزارشگری مالی است. در پژوهش­های پیشین از معیاهای متفاوتی برای اندازه ­گیری کیفیت گزارشگری مالی استفاده شده است. به­عنوان نمونه، می­توان به معیارهای کیفیت اقلام تعهدی و پایداری سود (دیچاو و دیچو، ۲۰۰۲؛ فرانسیس و همکاران، ۲۰۰۵؛ مشایخ و اسماعیلی، ۱۳۸۵؛ نوروش و همکاران، ۱۳۸۵؛ و نمازی و رضایی، ۱۳۹۱)، به­موقع بودن سود (باشمن و همکاران[۱۵۰]، ۲۰۰۴؛ فرانسیس و همکاران، ۲۰۰۴؛ و نمازی و رضایی، ۱۳۹۱)، محافظه ­کاری سود (گیولی[۱۵۱] و هین[۱۵۲]، ۲۰۰۰؛ بنی­مهد و باغبانی، ۱۳۸۸؛ و مرادی و همکاران، ۱۳۹۰)، صادقانه بودن سود (باشمن و همکاران، ۲۰۰۴؛ کردستانی و مجدی، ۱۳۸۶؛ و نمازی و رضایی، ۱۳۹۱)، قابلیت اتکای اطلاعات (اعتمادی و همکاران، ۱۳۸۸؛ و رستمیان و همکاران، ۱۳۹۰)، مربوط بودن اطلاعات (حبیب[۱۵۳]، ۲۰۰۴؛ اعتمادی و همکاران، ۱۳۸۸؛ و رستمیان و همکاران، ۱۳۹۰)، توان پیش ­بینی سود (دیچو، ۱۹۹۴؛ ولوری[۱۵۴] و جنکینز[۱۵۵]، ۲۰۰۶؛ یه و همکاران[۱۵۶]، ۲۰۱۰؛ نصراللهی و عارف­منش، ۱۳۸۹؛ و نمازی و رضایی، ۱۳۹۱)، هموارسازی سود (لئوز و همکاران، ۲۰۰۰؛ فرانسیس و همکاران، ۲۰۰۴؛ عبدالغنی[۱۵۷]، ۲۰۰۵؛ و نمازی و محمدی، ۱۳۸۹)، عدم تقارن اطلاعاتی (ونکاتش[۱۵۸] و چیانگ[۱۵۹]، ۱۹۸۶؛ فو و همکاران[۱۶۰]، ۲۰۱۲؛ بالاکریشنان و همکاران، ۲۰۱۳؛ احمدپور و رسائیان، ۱۳۸۵؛ و خوش­طینت و یوسفی­اصل، ۱۳۸۶)، کیفیت افشا (نوروش و حسینی، ۱۳۸۸؛ ستایش و همکاران، ۱۳۹۰؛ یعقوب­نژاد و ذبیحی، ۱۳۹۰؛ ستایش و همکاران، ۱۳۹۲) و افشای داوطلبانه (بوتوسان، ۱۹۹۷؛ و کاشانی­پور و همکاران، ۱۳۸۸) اشاره کرد. در این پژوهش از معیار کیفیت اقلام تعهدی برای اندازه ­گیری کیفیت گزارشگری مالی استفاده شده است. برای اندازه ­گیری کیفیت اقلام تعهدی از مدل دیچاو و دیچو (۲۰۰۲) استفاده خواهد شد. مدل مورد استفاده توسط دیچاو و دیچو (۲۰۰۲) به شرح زیر است:
TCAi,t = φ۰ + φ۱(CFOi,t-1 / Asseti,t) + φ۲(CFOi,t / Aseeti,t) + φ۳(CFOi,t+1 / Asseti,t) + εi,t مدل (۱)
که در آن:
TCA: عبارت است از کل اقلام تعهدی تقسیم شده بر میانگین کل دارایی­ ها.
CFO: عبارت است از جریان نقدی خالص ناشی از فعالیت­های عملیاتی[۱۶۱].
Asset: عبارت است از میانگین کل دارایی­ ها.
ε: عبارت است از مقدار باقیمانده مدل.
مقدار باقیمانده (ε) در مدل رگرسیون بالا نشان­دهنده کیفیت اقلام تعهدی است. بنابراین، در این پژوهش از قدرمطلق مقدار باقیمانده رگرسیون بالا به عنوان معیار کیفیت اقلام تعهدی استفاده شد. مقدار بالاتر باقیمانده، نشان­دهنده کیفیت پایین­تر اقلام تعهدی و در نتیجه کیفیت گزارشگری مالی ضعیف­تر است. لازم به ذکر است که در مدل رگرسیون بالا کل اقلام تعهدی از فرمول زیر محاسبه می­ شود:
TCAi,t = (OPi,t – CFOi,t) / Asseti,t مدل (۲)
که در آن OP عبارت است از سود عملیاتی و مابقی متغیرها مانند مدل ۱ بالا است.
لازم به­ذکر است که متغیر کیفیت گزارشگری مالی در خصوص آزمون فرضیه ­های اول و دوم به­عنوان متغیر تعدیل­کننده و برای آزمون فرضیه سوم به­عنوان متغیر وابسته به­کار گرفته شده است.
ب) سرمایه ­گذاری: دومین متغیری که در پژوهش حاضر استفاده شده است، سرمایه ­گذاری است. برای اندازه ­گیری این متغیر از کل سرمایه ­گذاری شرکت­ها در هر سال که بر کل دارایی­ های سال قبل تقسیم شده است، استفاده می­ شود. این متغیر به­عنوان متغیر وابسته در این پژوهش استفاده شد.
ج) تأمین مالی: سومین متغیر به تصمیم­های تأمین مالی شرکت­ها برمی­گردد. پژوهش­های پیشین نشان داده­اند که کیفیت گزارشگری مالی می ­تواند هم بر تأمین مالی از طریق بدهی و هم بر تأمین مالی از طریق حقوق صاحبان سهام تأثیرگذار باشد (بالاکریشنان و همکاران، ۲۰۱۴). هم­چنین، چانی و همکاران (۲۰۱۲) نشان دادند که تأمین مالی شرکت­ها به تغییرات در ارزش وثیقه آن­ها حساس است. بنابراین، در این پژوهش مشابه پژوهش­های لیری[۱۶۲] و رابرتز[۱۶۳] (۲۰۰۵)، لمن[۱۶۴] و رابرتز (۲۰۱۰) و بالاکریشنان و همکاران (۲۰۱۴) از متغیر نسبت کل بدهی­های سال جاری به کل دارایی­ های سال قبل به­عنوان یکی از متغیرهای مورد استفاده در راستای دستیابی به اهداف پژوهش استفاده شد. این متغیر به­عنوان متغیر وابسته در این پژوهش استفاده می­ شود.
تغییرات در ارزش وثیقه: تغییرات ایجاد شده در ارزش دارایی­ های وثیقه­ای شرکت­ها نیز یکی دیگر از متغیرهای مورد استفاده است. این متغیر عبارت است از تفاوت مجموع دارایی­ های ثابت مشهود شرکت­ها در سال جاری نسبت به سال قبل تقسیم بر مجموع دارایی­ های ثابت مشهود آن­ها در سال جاری. این متغیر به­عنوان متغیر مستقل مورد استفاده قرار گرفته است.
د) متغیرهای کنترلی: هم­چنین، به منظور کنترل سایر متغیرهایی که به نحوی در تجزیه و تحلیل مسأله پژوهش مؤثرند، متغیرهای کنترلی لازم با توجه به مرور متون تعیین شدند. مشابه پژوهش­های ریچاردسون[۱۶۵] (۲۰۰۶)، آلمیدا[۱۶۶] و کمپلو[۱۶۷] (۲۰۰۷)، بیدل و همکاران (۲۰۰۷) و بالاکریشنان و همکاران (۲۰۱۴)، برای آزمون فرضیه دوم از متغیرهای جریان­های نقد ناشی از فعالیت­های عملیاتی تقسیم شده بر کل دارایی­ ها، کیوتوبین سال قبل (اندازه ­گیری شده از طریق ارزش بازار کل دارایی­ ها به ارزش دفتری کل دارایی­ ها)، اندازه شرکت در سال قبل (اندازه ­گیری شده از طریق لگاریتم طبیعی ارزش بازار سهام)، عمر شرکت در سال قبل (اندازه ­گیری شده از طریق تعداد سال­های فعالیت در بورس، از ابتدا تا سال جاری) و اهرم مالی در سال قبل (اندازه ­گیری شده از طریق مجموع بدهی­های کوتاه­مدت و بلندمدت تقسیم بر ارزش دفتری کل دارایی­ ها) به­عنوان متغیر کنترلی استفاده می­ شود. هم­چنین، برای آزمون فرضیه اول نیز از تمام متغیرهای ذکر شده در بالا، به جزء متغیر اهرم مالی در سال قبل به­عنوان متغیر کنترلی استفاده می­ شود. در نهایت، برای آزمون فرضیه سوم پژوهش مشابه پژوهش­های هیلی و همکاران (۱۹۹۹)، لانگ و لاندهلم (۲۰۰۰)، لئوز و ورچیا (۲۰۰۰) و بالاکریشنان و همکاران (۲۰۱۳) از متغیرهای بازده کل دارایی­ ها (اندازه ­گیری شده از طریق سود عملیاتی قبل از استهلاک تقسیم بر کل دارایی­ ها) و اندازه شرکت به­عنوان متغیرهای کنترلی استفاده شده است.
۳-۴- جامعه و نمونه آماری
جامعه آماری این پژوهش شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. نمونه، گروه کوچک‌تری از جامعه می‏باشد که برای مشاهده و تجزیه و تحلیل‏ انتخاب می‏گردد و در صورتی که نمونه با دقت و به روش علمی انتخاب شود، نتایج‏ آن می‏تواند به کل جامعه مربوطه تعمیم داده شود. در تحقیق حاضر با توجه به محدودیت عناصر جامعه، کل عناصر جامعه مشروط به داشتن شرایط زیر به عنوان نمونه انتخاب شده‏اند:

با توجه به این که دوره مورد مطالعه در این پژوهش دوره هفت ساله ۱۳۸۶ الی‏ ۱۳۹۲ می‏باشد، شرکت‌هایی که حداکثر تا تاریخ ۲۹ اسفندماه سال ۱۳۸۵ در بورس‏ اوراق بهادار تهران پذیرفته شده و عناوین آن‌ ها در تابلوی بورس درج و سهامشان‏ مورد معامله قرار گرفته باشد.

معاملات آن‌ ها نباید به‏طور مداوم متوقف و یا نماد معاملاتی آن‌ ها بسته و یا طبق‏ تصمیمات شورای بورس از لیست شرکت‌های پذیرفته شده در بورس حذف و خارج‏ شده باشند.

سال مالی آن‌ ها به پایان اسفندماه ختم شود.

جزء بانک­ها و مؤسسات مالی (شرکت­های سرمایه ­گذاری، واسطه­گری مالی، شرکت­های هلدینگ و لیزینگ­ها) نباشد؛ زیرا افشای اطلاعات مالی و ساختار­های راهبری شرکتی در آن­ها متفاوت است.

اطلاعات مالی مورد نیاز به منظور استخراج داده ­های مورد نیاز در دسترس باشد.

با توجه به بررسی­های انجام شده، تعداد ۶۵ شرکت در دوره زمانی ۱۳۸۶ الی ۱۳۹۲ حائز شرایط فوق بوده و مورد بررسی قرار گرفته است.

۳-۵- روش گردآوری داده‌ها
در این پژوهش برای جمع‌ آوری داده‌ها و اطلاعات، از روش کتابخانه‌ای و میدانی استفاده می‌شود. برای نگارش و جمع­آوری اطلاعات مورد نیاز بخش مبانی نظری از مجلات تخصصی داخلی و خارجی، و برای گردآوری سایر داده‌ها و اطلاعات مورد نیاز عمدتاً از طریق بانک­های اطلاعاتی سازمان بورس اوراق بهادار تهران و نرم­افزار تدبیرپرداز گردآوری شده است.
۳-۶- روش تجزیه و تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌ها
در انجام این پژوهش، از روش­های آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است که در ادامه به تفصیل تشریح می‌شود. پس از جمع­آوری اطلاعات، نخستین گام محاسبه آماره‌های توصیفی از متغیرهای مورد استفاده می‌باشد. این آماره‌ها شامل میانگین، انحراف استاندارد و سایر اطلاعات مورد استفاده است. پس از بررسی آماره‌های توصیفی، فرضیه ­های پژوهش با بهره گرفتن از روش آمار استنباطی رگرسیون خطی چندمتغیره به روش داده ­های ترکیبی که در ادامه به این روش­ها اشاره می‌شود، مورد آزمون قرار می­گیرند. لازم به­ذکر است که در این پژوهش در خصوص تجزیه و تحلیل داده ­ها، ابتدا با بهره گرفتن از نرم­افزار Excel نسخه ۲۰۰۷ متغیرهای پژوهش از روی داده ­های خام آماده و سپس با بهره گرفتن از نرم­افزارهای آماریSPSS نسخه ۱۹ و Eviews نسخه ۷ تجزیه و تحلیل انجام شده است.
۳-۶-۱- مدل رگرسیونی مورد استفاده و آزمون معنا­داری ضرایب
در این پژوهش پس از اندازه ­گیری متغیرهای مورد استفاده در پژوهش، فرضیه ­های پژوهش به­وسیله مدل­های رگرسیونی زیر مورد آزمون قرار می­گیرند.
برای آزمون فرضیه اول از مدل­های رگرسیونی تعدیل شده زیر استفاده شده است:
EXT-FINit = α۰ + β۱(CVit) + n(Control Variablesit-1) + εi,t (۳)
EXT-FINit = α۰ + β۱(CVit) + β۲(FRQit-1) + n(Control Variablesit-1) + εi,t (۴)
EXT-FINit = α۰ + β۱(CVit) + β۲(FRQit-1) + β۳(CVit * FRQit-1) + n(Control Variablesit-1) + εi,t (۵)
در مدل بالا EXT-FINit نشان­دهنده تأمین مالی شرکت i در سال t، FRQit نشان­دهنده معیار کیفیت گزارشگری مالی شرکت i در سال t، CVit نشان­دهنده تغییرات در ارزش وثیقه­های شرکت i در سال t و Control Variablesit-1 نیز متغیرهای کنترلی ذکر شده در بخش (۳-۳) را نشان می­دهد. اگر مدل­های ۴ و ۵ با یکدیگر متفاوت نباشند (به­عنوان نمونه، β۲ # ۰ و β۳ = ۰)، در این صورت متغیر کیفیت گزارشگری مالی تعدیل­گر نیست و تنها یک متغیر پیش­بین است. برای این که کیفیت گزارشگری مالی یک متغیر تعدیل­گر خالص باشد، لازم است تا مدل­های ۳ و ۴ با یکدیگر متفاوت نباشند اما با مدل ۵ متفاوت باشند (به­عنوان نمونه، β۲ = ۰ و β۳ # ۰). اگر مدل­های ۳، ۴ و ۵ با یکدیگر متفاوت باشند (به­عنوان نمونه، β۲ # β۳ # ۰)، در این صورت کیفیت گزارشگری مالی یک متغیر شبه­تعدیل­گر است. لازم به­ذکر است که برای بررسی تأثیر متغیر تعدیل­گر بر رابطه بین متغیر مستقل و وابسته، باید اثر تعاملی متغیر مستقل و تعدیل­گر را برآورد نمود.
برای آزمون فرضیه دوم از مدل رگرسیونی تعدیل شده زیر استفاده شده است:
INVit = α۰ + β۱(CVit) + n(Control Variablesit-1) + εi,t (۶)
INVit = α۰ + β۱(CVit) + β۲(FRQit-1) + n(Control Variablesit-1) + εi,t (۷)

بند اول: سوال

از جمله اختیارات مجلس شورای اسلامی در مقام اعمال وظایف مربوط به قوه مقننه و بطور کلی در مقام نظارت، سوال و استیضاح وزیران و رئیس جمهور اشاره کرد. نمایندگان مجلس در مقام اعمال وظیفه نظارتی خود، می توانند مسائل و مطالبی را که لازم می دانند به صورت تذکر کتبی اعلام کنند. قانون اساسی اشاره ای به تذکر ندارد ولی طبق ماده ۱۹۲ آیین نامه ی داخلی مجلس:
در کلیه ی مواردی که نماینده یا نمایندگان مطابق مفاد اصل هشتاد و هشتم قانون اساسی، از رئیس جمهور یا وزیر درباره ی یکی از وظایف آنان حق سوال دارند، می توانند در خصوص موضوع مورد نظر به رئیس جمهور و وزیر مسئول کتبا تذکر دهند. این تذکرات توسط رئیس مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی مجلس قرائت و سپس به رئیس جمهور و وزیر مربوط اعلام می شود.
تذکر جلوه کسب اطلاع را ندارد اما مقام یا سازمانی که مورد تذکر قرار می گیرد پس از دریافت تذکر، ناگزیر از ارائه پاسخ می باشد.[۱۲۷]
قانون اساسی در اصل هشتاد و هشتم قانون اساسی در مورد اختیار نمایندگان مجلس برای سوال از وزرا و رئیس جمهور مقرر می دارد: “در هر مورد که حداقل یک چهارم نمایندگان مجلس شورای اسلامی از رئیس جمهور و یا هر یک از نمایندگان از وزیر مسئول، درباره ی یکی از وظایف آنان سوال کنند، رئیس جمهور یا وزیر موظف است در مجلس حاضر شود و به سوال جواب دهد و این جواب نباید در مورد رئیس جمهور بیش از یک ماه و در مورد وزرا بیش از ده روز به تاخیر افتد مگر با عذر موجه به تشخیص مجلس شورای اسلامی”
بر اساس این مقررات، مجلس شورای اسلامی بر قوه ی مجریه نظارت سیاسی و عمومی دارد. نظارت سیاسی دارد به این دلیل که، سوال و تذکر یاد شده می تواند زمینه ساز استیضاح و سلب قدرت از رئیس جمهور یا وزرا شود. نظارت عمومی دارد به این سبب که با طرح سوال و ایراد تذکر موجب شفافیت عملکرد این قوه و همچنین رشد آگاهی های عمومی در این زمینه می شود. این اقدام در نهایت بر داوری سیاسی شهروندان و رای آنان به احزاب و جناح ها در رقابت های انتخاباتی برای به دست گرفتن قوه ی مجریه تاثیر می گذارد.
۱٫سوال از وزیر
هر یک از نمایندگان می تواند راجع به مسائل داخلی و خارجی کشور از وزیر درباره ی وظایف او سوال کند. سوال باید “کتبی، صریح و مختصر بوده” و می تواند دارای اجزای متعدد باشد که از سوی نماینده در فرمی مخصوص که هیأت رئیسه تهیه می کند تنظیم و به رئیس مجلس تسلیم می شود. رئیس مجلس موضوع را در اسرع وقت به کمیسیون تخصصی ارجاع می دهد.
این کمیسیون موظف است حداکثر ظرف ده روز جلسه ای با حضور وزیر و سوال کننده تشکیل دهد و با استماع نظرات جلسه ای با حضور وزیر و سوال کننده تشکیل دهد و با استماع نظرات سوال کننده و وزیر و بررسی های لازم به موضوع رسیدگی کند. بر طبق اصل هشتاد و هشتم قانون اساسی وزیر مورد سوال مکلف است حداکثر ظرف ده روز از تاریخ ابلاغ سوال در مجلس حضور یافته و پاسخ دهد، و الا از طرف رئیس مجلس بازخواست می شود، مگر آنکه وزیر رسما و با عذر موجه تقاضای تاخیر حداکثری برای مدت یک ماه نموده باشد که قبول این تقاضا منوط به رای مثبت مجلس خواهد بود.[۱۲۸] اگر وزیر در جلسه حاضر نشود به منزله ی وارد بودن سوال است و اگر به رغم حضور پاسخ او قانع کننده نباشد، کمیسیون با تعیین قلمرو ملی یا منطقه ای سوال، بلافاصله نسبت به ارجاع سوال ملی به هیأت رئیسه جهت اعلام وصول در اولین جلسه ی علنی اقدام می کند. در مورد سوال منطقه ای، کمیسیون موظف است حداکثر ظرف مدت ده روز نسبت به ارائه ی راه حل و ارسال گزارش به هیأت رئیسه ی مجلس و رئیس جمهور و از طرف رئیس مجلس شورای اسلامی اقدام کند.
هیات رئیسه ی مجلس مساعی لازم نسبت به حل سوال را به عمل می آورد. چنانچه، پس از پانزده روز از ارجاع نامه ی کمیسیون، نماینده ی سوال کننده همچنان موضوع را حل و فصل نشده بداند، از هیأت رئیسه درخواست طرح سوال منطقه ای در جلسه ی علنی را می کند. رئیس مجلس موظف است در اولین جلسه علنی، سوال منطقه ای را اعلام وصول و فوری به وزیر ابلاغ و به کمیسیون ذی ربط ارسال کند. کمیسیون موظف است ظرف یک هفته گزارش نهایی را به هئیت رئیسه ارائه کند. [۱۲۹] در صورتیکه سئوال کننده از پاسخ وزیر قانع شود، پرونده سئوال بسته می شود؛ اما اگر نماینده قانع نشود از رئیس مجلس تقاضا می کند که سئوال را به کمیسیون بفرستد. کمیسیون سئوالات مکلف است از تاریخ ارجاع سئوال بدون فوت وقت ظرف پانزده روز برای روشن شدن مطلب به هر طریق که صلاح می داند به موضوع رسیدگی کند؛ یعنی می تواند سوابق امر را بخواهد و یا از شخص وزیر توضیح کتبی یا شفاهی اخذ کند و یا به هرگونه تحقیق دیگری که لازم بداند، دسترسی پیدا کند. پس از انجام رسیدگی،کمیسیون گزارش خود را تنظیم می کند و به مجلس تقدیم می نماید. این گزارش در دستور هفته بعد مجلس قرار خواهد گرفت؛ اما بدون بحث در مجلس قرائت خواهد شد.[۱۳۰]
ملاحضه می شود که عدم اقتناع مجلس از پاسخ ارائه شده به هر ترتیب، اثر حقوقی مستقیمی را به بار نمی آورد. اما به هر حال، ذهن جمعی مجلس نسبت به عملکرد وزرای دولت حساس می شود، و این خود می تواند منبع ارزنده ای برای نظارت های بعدی بر اعمال دولت باشد.[۱۳۱]
۲٫سوال از رئیس جمهور
برای اینکه سوال از رئیس جمهور بتواند در مجلس مطرح شود باید حداقل یک چهارم کل نمایندگان مجلس متن سوال را امضا نمایند. رئیس جمهور موظف است حداکثر ظرف مدت یک ماه در مجلس حضور پیدا کند و به سوال پاسخ دهد.[۱۳۲] نمایندگان سوال کننده باید سوال خود را به طور صریح و روشن و مختصر همگی امضا و به رئیس مجلس تسلیم نمایند. رئیس مجلس موضوع را در اسرع وقت به کمیسیون تخصصی ارجاع می نماید. کمیسیون موظف است حداکثر ظرف یک هفته با حضور نماینده ی معرفی شده رئیس جمهور و نماینده ی منتخب سوال کننده تشکیل جلسه دهد. در این جلسه، نماینده ی رئیس جمهور پاسخ مقتضی را از طرف رئیس جمهور ارائه خواهد نمود تا به نمایندگان سوال کننده گزارش شود. پس از یک هفته، چنانچه هنوز حداقل یک چهارم کل نمایندگان مجلس(که سوال را امضا نموده اند) از سوال خود منصرف نشده باشند، رئیس مجلس موظف است در اولین جلسه سوال آنان را قرائت و فورا برای رئیس جمهور ارسال کند. این سوال ظرف چهل و هشت ساعت تکثیر و در دسترس نمایندگان قرار می گیرد.[۱۳۳] مدت طرح سوال از طرف نماینده ی منتخب سوال کنندگان حداکثر پانزده دقیقه و مدت پاسخ رئیس جمهور حداکثر یک ساعت خواهد بود.[۱۳۴]

بند دوم: استیضاح

نمایندگان مجلس می توانند در مقام اعمال نظارت خود بر قوه مجریه، از مرحله سوال و الزام وزرا به حضور در مجلس و پاسخ گفتن فراتر رفته و وزرا را مورد استیضاح قرار دهند که می تواند نتیجه آن سقوط وزیر یا هیأت وزیران باشد. چنانکه از بند ۱ اصل ۸۹ قانون اساسی مستفاد می شود، در مورد استیضاح از هیأت وزیران یا یکی از وزیران ترتیبات و نتایج ذیل وجود دارد:

حداقل ده نفر از نمایندگان طرح استیضاح را امضا کنند، در متن استیضاح مورد یا موارد معین که بخاطر آن استیضاح صورت گرفته باید صریحا قید گردد.[۱۳۵]

پس از طرح استیضاح در مجلس، وزیر یا هیأت وزیران موظفند ظرف ده روز درمجلس حضور پیدا کرده و در مقابل سوالات مطروحه توضیحات لازم را بدهند.

پس از پایان بیانات استیضاح کنندگان و دفاعیات هیات وزیران یا وزیر مربوطه و رئیس جمهور در صورت تمایل به دفاع از هیات وزیران یا وزیر مربوط، برای عدم اعتماد رای گیری صورت می گیرد. ماده ۲۴۳ آیین نامه داخلی صراحتا اعلام می دارد: “پس از انجام استیضاح، رئیس مجلس، عدم اعتماد وزیر یا وزیران را به رای میگذارد” بنابراین اگر اکثریت نمایندگان حاضر در جلسه مجلس، به عدم اعتماد رای دادند، هیات وزیران یا وزیر مربوطه عزل میشود ولی اگر این اکثریت حاصل نشد، هر چند آراء مربوط به ابراز اعتماد نیز اکثریت نداشت و آراء ممتنع زیادی وجود داشت، به هر حال هیأت وزیران یا وزیر مربوط در سمت خود باقی می ماند.

مبحث دوم: نقش رئیس مجلس در نظارت مالی بر دولت

گفتاراول: تهیه و تصویب بودجه

به موجب ماده ۱ قانون محاسبات عمومی مصوب ۱/۶/۱۳۶۶ “بودجه برنامه مالی دولت است که برای یکسال مالی تهیه می شود و حاوی پیش بینی درآمد و برآورد هزینه به منظور انجام عملیاتی است که نیل به سیاستها و اهداف تعیین شده را میسر می سازد.” تهیه و تنظیم بودجه از وظائف قوه مجریه ، تصویب آن بر عهده مجلس و اجرای آن نیز در حوزه صلاحیت قوه مجریه است.

بند اول: تهیه بودجه

کار تهیه بودجه در ایران معمولا با ارسال بخشنامه بودجه و با امضای رئیس جمهور و یا معاون وی به تمام وزارتخانه ها، موسسات دولتی، شرکت های دولتی و … و به صورت خلاصه کلیه دستگاه هایی که به نحوی از انحا از بودجه دولت منتفع می شوند، آغاز می شود در این بخشنامه، سیاست های کلی دولت به صورت کلان در قالب اعتبارات جاری و عمرانی مطرح می شود. در حقیقت محتوای کلی بخشنامه پیام آور اوضاع اقتصادی-اجتماعی جامعه و سیاست های مرتبط در جهت رفع موانع توسعه می باشد.
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
دستگاه های اجرایی پس از جمع آوری اطلاعات مالی و عملیاتی واحد های خود، شرح نیازمندی های مالی خود را با ذکر ارقام و اعداد به سازمان برنامه و بودجه ارسال می کنند، البته مطابق قانون دستگاه های اجرایی هنگام ارائه بودجه خود به سازمان برنامه و بودجه باید آن را به تایید وزیر مربوط یا مجمع عمومی یا بالاترین مسوول دستگاه برسانند.

جهت دانلود متن کامل این پایان نامه به سایت abisho.ir مراجعه نمایید.

شهرام ابراهیمی، جرم شناسی پیشگیری، چاپ اول، (تهران: میزان، زمستان۱۳۹۰).
شهلا اعزازی، جامعه شناسی خانواده با تاکید بر نقش و ساختارو کارکرد خانواده در دوران معاصر، چاپ ششم، (تهران: روشنفکران و مطالعات زنان ، ۱۳۸۷) .
شهید ثانی ،شرح لمعه، جلد دوم.
عفت سادات مهدی زاده،روانشناسی تربیتی، چاپ اول،(تهران: محیا، ۱۳۸۹).

علی اصغر قربان حسینی ،کتاب جرم شناسی و جرم یابی سرقت.

علی اکبر دهخدا، لغت نامه دهخدا،(تهران: موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، ۱۳۷۷) جلد دهم.

علی بابا بیان و دیگران، نقش آموزش همگانی در پیشگیری از جرم، مطالعات پیشگیری از جرم ، سال هفتم،شماره ۲۴٫

علی صغاری، مبانی پیشگیری از وقوع جرم ، مجله تحقیقات حقوقی ، ۳۳-۳۴ ( بهار ۱۳۸۰).
علیرضا حسنی، طلاق و اثرات روحی روانی آن بر کودکان و نوجوانان و نقش آن در گسترش بزه دیدگی ، دادرسی، ۴۸(اسفند ۱۳۸۳).
علی ، حجتی، کرمانی، درس‌هایی از مکتب اسلام.
علی، صدارت، حقوق جزا و جرم شناسی، تهران،دانشگاه ملی، سال ۱۳۰۴
فرشید چاله چاله، اصول و مبانی پیشگیری از جرم، دادرسی، سال دوازدهم ، ۶۷(فروردین و اردیبهشت ۱۳۸۷).
قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰
کتاب تورات، سفر خروج، باب ۲۲
لیلا مدبر و دیگران، پیشگیری اجتماعی از جرایم زنان و دختران با تاکید بر نقش تعاملی پلیس زن در آن ، علوم اجتماعی : پلیس زن ، سال چهاردهم، ۱۳(پاییز ۱۳۸۸).
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
مجید رشید پور ، تربیت کودک از دیدگاه اسلام،چاپ پنجم، (تهران: انجمن اولیا و مربیان، پاییز ۱۳۷۴).
محمد بجنوردی ، القواعد الفقیهه ج ۲ .

محمد تقی مصباح یزدی، آموزش فلسفه (تهران: سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۶۶)، جلد دوم.

محمد حسن حر عاملی، وسائل الشیعه، الثالثه، (قم:موسسه آل البیت علیهم السلام لاحیا، التراث، ۱۴۱۶)، جلد ۲۳٫
محمد حسین دیانی ، گلوگاه های پژوهش در علوم اجتماعی ، چاپاول ، مشهد انتشارات کتابخانه رایانه ای ، ۱۳۸۲٫
محمد رضا حافظ، مقدمه ای بر روش تحقیق در علوم انسانی، ۰تهران،انتشارات سمت، ۱۳۸۶).
محمد ری شهری، میزان الحکمه، (حمید رضا شیخی)،چاپ دوم ، (قم، دار الحدیث۱۳۷۹)، ج ۱۰٫
محمدصالح ولیدی، حقوق جزای اختصاصی، جلد اول، تهران، انتشارات امیرکبیر.
محمود رجبی پور، راهبردهای پیشگیری از جرم: تعامل پلیس و دانش آموزان، فصلنامه اجتماعی، سال پنجم .

محمود مهدوی، پیشگیری از جرم(پیشگیری رشد مدار)، چاپ اول، تهران : انتشارات سمت، پاییز ۱۳۹۰) .

مرتضی مطهری، بیست گفتار، چاپ ششم ، (تهران، صدرا، بهار ۱۳۶۹).

مرتضی، محسنی، تاریخ تحولات حقوق جزاء ، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.

مریم رضایی، مغبوضیت طلاق در اسلام، رواق اندیشه، ۳۰ (خرداد۱۳۸۳).
مصطفی ازکیاو علیرضا دربان آستانه، روش های تحقیق کاربردی، (تهران: انتشارات کیهان، ۱۳۸۲)، جلد اول.
معاونت پژوهش گروه روانشناسی، تقویت نظام خانواده و آسیب شناسی، بی چا، (قم: موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، ۱۳۸۶).
منستکیو، روح القوانین، چاپ پنجم.
منصور بیرامی، خانواده و آسیب شناسی آن ، چاپ اول، (تهران: آیدین، ۱۳۸۷).
مهدی کی نیا، پژوهشی در عوامل اجتماعی طلاق، بی چا، (قم: مطبوعات دینی، ۱۳۷۳).

مهدی کی نیا، کتاب جرم شناسی.

نفیسه متولی زاده نایینی ، پیشگیری رشد مدار- زود رس ، مطالعات پیشگیری از جرم، ۱ (بهار ۱۳۸۶).

نور محمد صبری ،جرم سرقت در حقوق ایران و اسلام، ۱۳۷۸

هدایت اله ستوده و دیگران، روان شناسی جنایی، چاپ اول، (تهران: انتشارات آواری نور، ۱۳۷۶).

هوشنگ شامبیاتی، بزهکاری اطفال و نوجوانان ، چاپ سیزدهم، ( تهران: انتشارات مجد، آبان ۱۳۸۴).
بسمه تعالی
عنوان: نظر سنجی در خصوص علل و عوامل ارتکاب سرقت و ارائه راهکارهای پیشگیرانه آن در استان قم
با سلام و احترام ؛
پاسخگوی محترم ؛
پرشنامه ی حاضر مربوط به پایان نامه دانشجویی با موضوع علل و عوامل ارتکاب سرقت و ارائه راهکارهای پیشگیرانه آن در استان قم می باشد . پاسخ های دقیق شما کمک شایانی در نیل به اهداف پایان نامه خواهد کرد.لازم به یاد آوری است پاسخ های شما نزد پژوهشگر به صورت محرمانه باقی خواهد ماند از همکاری شما کمال سپاس را دارم .

سن شما چه میزان می باشد؟ ۱-۱۵ الی ۳۰ ۲- ۳۰ الی ۴۵ ۳- ۴۵ الی ۶۰ ۴- ۶۰ به بالا

جنسیت شما؟ ۱- مرد ۲- زن

آیا مشکل جسمانی دارید؟ ۱- آری ۲- خیر

وضعیت تاهل شما چگونه می باشد؟ ۱- متاهل ۲- مجرد ۳- متارکه کرده ام

آیا مسکنی برای سکونت دارید؟ ۱- آری ۲- خیر
دانلود متن کامل پایان نامه در سایت fumi.ir

دارای چه شغلی می باشید ؟ ۱- آزاد ۲- دولتی ۳- بیکار

چه مدت است که به مواد مخدر اعتیاد دارید؟ ۱- کمتر از ۵ سال ۲- بین ۵ تا ۱۰ ۳- بیش از ۱۰ ۴- معتاد نیستم .

در آمد شما ماهیانه چقدر می باشد ؟ ۱-کمتر از ۲۰۰هزار تومان ۲-بین ۲۰۰تا ۵۰۰هزار تومان ۳- بین ۵۰۰هزار تا یک میلیون تومان ۴- بیش از یک میلیون تومان

دارای چه تعداد سابقه کیفری می باشید؟ ۱- ندارم ۲- بیش یک فقره تا پنج فقره ۳- بین ۵ تا ۱۰ فقره ۴- بیش از ۱۰فقره
پایان نامه

میزان تحصیلات شما چه میزان می باشد؟ ۱- بی سواد ۲- ابتدایی ۳- تا دیپلم ۴- دیپلم به بالا

آیا ملتزم به انجام امور شرعی می باشید؟ ۱- خیلی کم ۲- کم ۳- متوسط ۴- زیاد ۵- خیلی زیاد

به نظر شما دوستانتان چند درصد در انحراف شما به سوی سرقت نقش داشته اند؟ ۱- خیلی کم ۲- کم ۳- متوسط ۴- زیاد ۵- خیلی زیاد

نقش پلیس را در پیشگیری شما از سرقت چگونه ارزیابی می کنید؟ ۱- خیلی کم ۲- کم ۳- متوسط ۴- زیاد ۵- خیلی زیاد

نقش دستگاه قضایی را در پیشگیری شما از سرقت چگونه ارزیابی می کنید؟ ۱- خیلی کم ۲- کم ۳- متوسط ۴- زیاد ۵- خیلی زیاد

نقش قانون و مجازات معینه در جهت پیشگیری شما از سرقت راچگونه ارزیابی می کنید؟ ۱- خیلی کم ۲- کم ۳- متوسط ۴- زیاد ۵- خیلی زیاد

در سرقت منزل ازچه شگردی استفاده می کنید؟ ۱- تالیور زنی ۲- کارت زنی ۳- استفاده از شاه کلید ۴- عبور از روی دیوار یا در منزل

در سرقت خودرو ازچه شگردی استفاده می کنید؟ ۱- یکسره کردن برق خودرو۲- استفاده از شاه کلید ۳- سرقت خودروهای روشن۴- سایر موارد

می رسد در میان زنان نیز نوعی رقابت درون گروهی برای مودب تر به نظر رسیدن وجود دارد و کاربرد حسن تعبیرات در میان خود زنان نیز بسامد وقوع بالایی دارد. استفاده حداقلی زنان از دشواژه ها در مقایسه با مردان باعث
می شود که مردان معمولاً در حضور زنان از دشواژه استفاده نکنند. در عین حال مردان نیز تفوق جنسیتی خود را از طریق کاربرد واژه های تابو به زنان نشان می دهند. استفاده از الفاظ تابو بیشتر در اجتماعات هم جنس رخ می دهد و مردها بیشتر از زنان احتماًل دارد که در ملاعام از دشواژه استفاده کنند. (کوتس[۱۵۶] ۱۹۹۳، جی و جان شوئیتز ۲۰۰۸). این امر بدین معناست که بکارگیری حسن تعبیرات و پرهیز از دشواژه ها در جمع های مختلط بیشتر مشاهده می شود. ملاحظات فوق بر پیش بینی های معیار نزاکت طبقه متوسط صحه می گذارند.
۶-۲-۲- رسمیت موقعیت
زبان نه تنها بر حسب خصوصیات اجتماعی متکلم، (نظر سن، جنس، نژاد، طبقه اجتماعی و غیره) بلکه بر حسب بافت اجتماعی که خود را در آن می یابد نیز تغییر می کند. (ترادگیل، همان منبع: ۱۳۱). از جمله عواملی که در بافت اجتماعی سبب بوجود آمدن گونه های مختلف زبانی می شوند میزان رسمیت موقعیت هایی است که فرد در آن ها قرار می گیرد. زبانگونه هایی که با رسمیت یک موقعیت پیوند دارند سبک نامیده می شوند و می توان
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
آن ها را بدین صورت که در امتداد مقیاسی از رسمی تا غیر رسمی قرار گرفته اند تصور نمود. (ترادگیل، همان منبع، وارداف، ۱۹۸۶).
سطح رسمیت یک موقعیت را نیز مجموعه عواملی چون موضوع گفتگو، هدف گفتگو، روابط نقشی، مجرای ارتباطی و وضعیت (زمان و مکان) بوجود می آورند. بر مبنای تغییرات صورت گرفته در موقعیت، گونه زبانی (سبک) نیز به صورت متناظری تغییر می یابد. میزان توجهی که گویندگان نسبت به گفتار خود نشان می دهند تاثیر بسزایی در ایجاد تغییرات سبکی دارد. به موازات بیشتر شدن توجه نسبت به رفتار زبانی، میزان نسبی تظاهر ویژگی های زبانی معتبر نیز بیشتر می گردد و از میزان نسبی کاربرد ویژگی های غیر معتبر کاسته می شود. در این میان عبارات نزاکتی (حسن تعبیرات، سوء تعبیرات و عبارات صریح) را باید نشانگرهای سبکی قلمداد کرد. در هر موقعیتی که گوینده از واژه ای حسن تعبیری استفاده می کند بلافاصله تشخیص می دهیم که در ورای این عبارت، مفهومی زشت و ناپسند نهفته است که فرد به دلیل عدم تناسب با موقعیت از صورتی متفاوت بهره گرفته است. کاربرد حسن تعبیرات را غالباً در موقعیت هایی می یابیم که از سطح رسمیت بالایی برخوردارند نظیر جلسات اداری، محیط دانشگاه و غیره ؛ بالعکس انتظار داریم الفاظ تابو را در موقعیت هایی بیابیم که غیر رسمی هستند نظیر گفتگو با دوست صمیمی، همسر و غیره. با اینکه تعیین موقعیت های وقوع حسن تعبیرات و سوء تعبیرات به صورت معین کاری دشوار است با این حال می توان به صورت نسبی پیش بینی کرد که تا چه میزان کاربرد یک دشواژه یا حسن تعبیر می تواند با رسمیت موقعیت تناسب داشته باشد. عبارات نزاکتی از جهت تعاملی که با سبک برقرار می کنند مترادف های گونه ور نامیده می شوند، یعنی واژه هایی که با داشتن معنای دلالتی یکسان در بافت های مختلف و ناهمسان بکار می روند زیرا هریک دارای معانی ضمنی مختلفی هستند و همانطور که اشاره شد به عنوان نشانگرهای سبکی عمل می کنند. (آلن و بریج، ب ۲۰۰۶: ۱۲). داشتن معنای دلالتی یکسان بدین معناست که انکار مدلول یک واژه به معنای انکار مدلول تمامی مترادف های گونه ور است. بکارگیری این واژه ها بجای هم ممکن نیست مگر آنکه گوینده قصد تغییر سبک گفتگو را داشته باشد. بنابراین منشا تغییرات سبکی را می توان در معنای ضمنی واژه ها جست؛ آن چه که ترادف واژه ها و در نتیجه وابستگی بافتی
آنها را سبب می شود معنای ضمنی منضم به الفاظ است. معنای ضمنی پیوند نزدیکی با مفهوم تناسب بافتی در کاربرد زبان دارد و عاملی تعیین کننده در انتخاب واژه و سبک گفتار به شمار می آید. بنابراین معنای ضمنی را می توان عاملی دانست که حسن تعبیر یا سوء تعبیر بودن یک عبارت زبانی نیز بدان وابسته است زیرا افراد، میزان تابو شدگی یک واژه را بر اساس معنای ضمنی منضم به آن درمی یایبند و به سبب تعامل آن با سبک، فرد میزان تناسب واژه را با موقعیت های مختلف می سنجد. با در نظر گرفتن این ملاک و نیز سایر عوامل بافت اجتماعی، میزان اهانت آمیزی یک عبارت زبانی تعیین می شود.
از نظر آلن و بریج (۲۰۰۷: ۱۰۵۶) تشخیص معنای ضمنی یک لفظ، تشخیص نگرش یک جامعه نسبت به آن لفظ است و واکنش کاربران زبان به آن ها، تاثیراتی کاربرد شناختی است که سبب ایجاد توسیع معنایی و خلق
واژه های جدید می شوند. «معنای ضمنی از دانش جامع فرد پیرامون معنای دلالتی (تحت الفظی) و همچنین از تجربیات، عقاید و تعصبات فرد پیرامون بافتهایی» نشئت می گیرد که یک عبارت در آن ها بکار می رود.
(آلن و بریج، الف ۲۰۰۶: ۴۷). انتخاب هر یک از بدیل های واژگانی (دارای معانی دلالتی یکسان) برگزیدن سبکی از کلام است که با توجه به میزان رسمیت یک موقعیت صورت می گیرد. بنابراین لفظی را توهین آمیز
می دانیم که با میزان رسمیت موقعیت و در نتیجه با سبک گفتار تناسب نداشته باشد و کاربرد آن منجر به عدم توازن سبکی شود. پیامدهای عدم ملاحظه سبک گفتار با تبعات نقض تابوهای زبانی رابطه مستقیم دارد. بدین معنا که میزان عدم توازن میان یک متغیر زبانی (یک عبارت نزاکتی) و رسمیت یک موقعیت، میزان اهانت و تبعات تابو شکنی را نشان می دهد. مثلاً بکارگیری حسن تعبیر مبالغه آمیزی چون «به ملکوت اعلی پیوستن» که تنها در موقعیت های بسیار رسمی و سبک های متکلفانه متداول است برای اعلام خبر فوت یک دوست به خانواده اش تنها عبارتی توهین آمیز قلمداد می شود و پیامدهای خاص خود را به دنبال خواهد داشت. همچنین در موقعیتی کاملاً متفاوت کاربرد یک دشواژه تک هجایی در عوض یک لفظ فنی برای اشاره به یک اندام تابو در یک سمینار پزشکی می تواند تبعات شغلی و حیثیتی ناگواری را برای گوینده به همراه داشته باشد. افراد تحصیل کرده به سبب در اختیار داشتن پیوستار سبکی وسیع تر و توانایی بالا در همبسته ساختن متغیرهای زبانی و بافتی
(در مقایسه با افراد کم سواد) از مصونیت بیشتری برخوردارند.
۶-۳- شرکت کنندگان
جامعه آماری تحقیق را ۳۰ تن از دانشجویان دختر و پسر رشته های زبان انگلیسی و فرانسه در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد تشکیل می دهند که دارای میانگین سنی ۲۰ تا ۳۰ سال هستند و از توزیع جنسی یکسان برخوردارند. برای کنترل نسبی سایر متغیرهای اجتماعی که ممکن بود بر نحوه پاسخگویی به سوالات اثر گذار باشند تلاش کردیم تا
الف) افراد شرکت کننده حتی المقدور شغل دومی نداشته باشند (به سبب امکان تاثیر زبان فنی مشاغل و نزاکت حاکم بر محیط کاری بر نگرش پاسخگویان).
ب) از لحاظ اعتقادی دارای جهت گیری های مذهبی خاص نباشند. (به سبب تاثیر مذهب بر نزاکت فرد).
ج) با علم به متعین نبودن مفهوم طبقه متوسط در ایران، سعی کردیم از اشخاصی بهره گیریم که از لحاظ وضعیت اقتصادی تفاوت فاحشی نداشته باشند و عمدتاً والدین کارمند داشته باشند و گونه گونی های طبقه متوسط را نادیده گرفتیم.
عکس مرتبط با اقتصاد
۶-۴- ابزار گردآوری داده ها
داده های مورد نیاز برای تعیین سطح اهانت آمیزی واژه ها، از طریق توزیع پرسشنامه میان شرکت کنندگان گردآوری شده اند.
۶-۵- ساختار پرسشنامه و نوع سوالات
از میان مشخصات فردی شرکت کنندگان تنها سن و جنسیت مد نظر قرار گرفت. لحاظ کردن سن تنها برای مشخص کردن دامنه سنی مورد نظر (۲۰ تا ۳۰ سال) در پرسشنامه گنجانده شد و جنسیت نیز به عنوان یک متغیر اجتماعی مطرح شد تا بدینوسیله بتوانیم شرکت کنندگان را بر حسب جنسیت تفکیک کنیم. این نظر سنجی، تعیین میزان اهانت آمیزی واژه ها و عبارات زبانی را در بافت موقعیتی به عنوان هدف اصلی دنبال می کند.
به این منظور، دو گفتگوی فرضی با موضوع «زنان خیابانی» در دو موقعیت مختلف طراحی شده و در ذیل گفتگوها، ۱۵ واژه و عبارت مبین مفهوم زنان خیابانی درج شده اند. که در سبک های مختلف بر این مفهوم دلالت می کنند. افراد با متصور شدن فضای گفتگو و تشخیص سطح رسمیت موقعیت، میزان اهانت آمیزی هر یک از الفاظ و عبارات فهرست شده را تعیین می کنند. این عبارات بر اساس نگرش پژوهشگر به ترتیب از مودبانه ترین تا توهین آمیزترین رده بندی شده اند. مقیاسی نیز که برای تعیین میزان اهانت آمیزی در نظر گرفته شده، یک مقیاس سه شقی است و شامل غیر توهین آمیز، نه مودبانه و نه الزاماً توهین آمیز (خنثی) و توهین آمیز است. این مقیاس در راستای تقسیم بندی سه گانه عبارات (از حیث نزاکتی) است؛ بدین صورت که ما الفاظ توهین آمیز را حسن تعبیر، عبارات نه مودبانه و نه الزاماً توهین آمیز (خنثی) را صریح و الفاظ توهین آمیز را سوء تعبیر در نظر می گیریم.
در موقعیت رسمی، گفتگو فضایی را ترسیم می کند که افراد در محیط کلاس و در حضور استاد و همکلاسیهای دختر و پسر که تنها با آن ها یک آشنایی ساده دارند به منظور آسیب شناسی پدیده زنان خیابانی با آن ها به گفتگو می پردازد. در موقعیت غیر رسمی، فرد در یک کافی شاپ با دوست بسیار صمیمی و همجنس خود در مورد زنان خیابانی گفتگو می کند. برای به حداقل رساندن ابهامات احتمالی سوالات و طرح پرسشنامه برای شرکت کنندگان، پیش از پاسخگویی به سوالات، به صورت شفاهی و غیر فنی، مندرجات پرسشنامه و
موقعیت های فرضی را شرح دادیم تا آنان با تصور روشن تری خود را در موقعیت های یاد شده بیابند و سپس به سوالات پاسخ گویند.
۶-۶- ابزار تحلیل داده ها
داده های جمع آوری شده را با بهره گرفتن از روش های آمار گیری متناسب با هدف پژوهش تحلیل نمودیم و برای شناسایی میزان اهانت آمیزی واژه ها در موقعیت های مختلف و نیز به تفکیک جنسیت از آمار توصیفی
(فراوانی وقوع داده ها) و آزمون تی (به عنوان تحلیل استنباطی) استفاده کردیم و برای ملموس تر نشان دادن نتایج حاصل از آزمون ها، آن ها را در قالب منحنی و نمودارهای مختلف نشان داده ایم. در بخش تحلیل داده ها به صورت مشروح، نحوه آزمون گیری و کسب نتایج را ارائه می کنیم.
۶-۷- تحلیل داده ها
۶-۷-۱- تحلیل داده ها بر مبنای رسمیت موقعیت
برای تحلیل داده ها بر مبنای متغیر میزان رسمیت موقعیت و بدون ملاک قرار دادن متغیر جنسیت، ابتدا واژه های فهرست شده را با عدد از ۱ تا ۱۵ مشخص می کنیم، سپس مقیاس سه گانه را نیز به همین ترتیب رتبه گذاری
می کنیم به این صورت که به گزینه غیر توهین آمیز رتبه ۱، به گزینه خنثی رتبه ۲ و به گزینه توهین آمیز رتبه ۳ داده می شود. برای شناسایی میزان اهانت آمیزی هر یک از الفاظ بر اساس میزان رسمیت موقعیت، میانگین هر لفظ را در هر موقعیت می گیریم و بدین صورت میزان اهانت آمیزی هر واژه یا عبارت را در موقعیت های مختلف بر اساس میانگین نشان می دهیم. مانند شکل ۶-۱:
شکل ۶-۱ میانگین میزان اهانت آمیزی هر لفظ به تفکیک موقعیت

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت tinoz.ir مراجعه کنید.