شکل 2-6- طبقه‌بندی لوونداهل (Brennan et al., 2000).

10– پتی و گویتر (2000) طبقه‌بندی ارائه شده ناظر داراییهای نامشهود سویبی رابه شکل جدول زیر اصلاح کردند : (Petty & Guthrie, 2000). این دو نفر شاخصها مناسبی را به این چهارچوب اضافه کردند.
جدول2-1- طبقه ­بندی پتی و گویتر (Pettie and Guthrie, 2000)

مالکیت معنوی شامل حق امتیاز، کپی‌رایت، علائم تجاری؛ سرمایه‌های زیرساختاری شامل فلسفه مدیریت، فرهنگ شرکت ؛سیستم‌های اطلاعاتی و سیستم‌های شبکه‌سازی و روابط مالی سرمایه ساختاری (سازمانی): ساختاردرونی
ماركهای تجاری ، مشتریان، وفاداری مشتریان، همکاریهای تجاری، توافقات مربوطه به گواهی‌نامه‌ها و اجازه‌نامه‌ها توافقات فرانشیزها و …. سرمایه مشتری (رابطه­ای): ساختار بیرونی
دانش فنی – تحصیلات – دانش مرتبط با کار، شایستگی مرتبط با کار؛ روحیة کارآفرینی، توانایی­های مربوط به نوآوری و اثرگذار بودن قابلیت تغییر یا انعطاف‌پذیری، شایستگی حرفه‌ای سرمایه انسانی: شایستگی کارکنان
منابع
در واقع کار این دو، انطباق چهارچوب ناظر داراییهای نامشهود سویبی در چهارچوب طبقه‌بندیهای متداول دیگر شامل سرمایه انسانی سرمایه ساختاری و سرمایه مشتری بوده است.
11- در طبقه‌بندی سازمان برای همکاری و توسعه اقتصادی به دو سرمایه انسانی و سازمانی (ساختاری) اشاره می‌کند. و سرمایه فکری را بصورت ارزش اقتصادی این دو مجموعه داراییهای نامشهود (سرمایه انسانی و سرمایه ساختاری) توصیف می‌کند. سرمایه سازمانی به چیزهایی مانند مالکیت سیستم‌های نرم‌افزاری، شبکه‌های توزیع و زنجیره‌های عرضه اطلاق می‌شود و سرمایه انسانی شامل منابع انسانی درون سازمان و منابع انسانی خارج از سازمان است که منابع انسانی درون سازمان شامل کارکنان و منابع انسانی خارج از سازمان شامل مشتریان و عرضه‌کنندگان است.(Petty & Guthrie, 2000)
عکس مرتبط با اقتصاد
12- طبقه‌بندی لیم و دالیمور[34] (2004) : این دو مفهوم سرمایه فکری را از طریق ارتباط دادن آن با دو مفهوم دانش فنی مدیریت و دانش فنی بازاریابی، تشریح و طبقه‌بندی می‌کنند. شایستگی یک شرکت برای یک رویکرد مدیریت استراتژیک شامل سرمایه انسانی، سرمایه شرکتی[35] و سرمایه کارکردی[36] و سرمایه تجاری[37] (کسب و کار) است و روابط یک شرکت برای رویکرد بازاریابی استراتژیک شامل سرمایه مشتری، سرمایه عرضه‌کننده [38] و سرمایه هم پیمانی [39] و سرمایه سرمایه‌گذار[40] است.شكل این طبقه بندی در صفحه بعد ارائه گردیده است ( Lim et al., 2004).
نوآوری
سرمایه فكری
مدیریت دانش
بازاریابی استراتژیك
مدیریت استراتژیك
سرمایه انسانی
سرمایه شركتی
سرمایه تجاری
سرمایه سرمایه گذار
سرمایه هم پیمانی
سرمایه مشتری
سرمایه كاركردی
سرمایه عرضه كننده
شکل 2-7- طبقه‌بندی لیم و همکاران (Lim et al., 2004)
13- طبقه‌بندی نورتون و كاپلان (1992) : نورتون و كاپلان كارت امتیازی متوازن خود را در سال 1992 ارائه کردند که این چهارچوب ابتداً عملکرد یک سازمان را در چهار حوزه یا دیدگاه مشتری، فرایندهای داخلی، رشد و یادگیری و مالی اندازه‌گیری می‌کرد. این چهارچوب بیانگر یک مجموعه‌ای از روابط علی – معلولی میان معیارهای خروجی [41] و محرکهای عملکردی[42] یک سازمان بود. این چهارچوب می‌توانست نتایج مالی و نامشهود یک سازمان را بطور همزمان کنترل و اندازه‌گیری کند. با نگاهی به این چهارچوب این نکته مشخص می‌شود که دیدگاه مشتری همان سرمایه مشتری و دیدگاه رشد و یادگیری همان سرمایه انسانی و دیدگاه فرایندهای داخلی همان سرمایه ساختاری و دیدگاه مالی همان سرمایه مالی و مشهود است. این چهارچوب به علت کاربرد در برنامه‌ریزی استراتژیک، اندازه‌گیری عملکرد و داراییهای نامشهود از مقبولیت بسیاری برخوردار شده است.(Brennan et al., 2000)
دیدگاه مالی
استراتژی و
چشم انداز
دیدگاه
رشد و یادگیری
دیدگاه
فرایندهای داخلی
دیدگاه
مشتری
شکل 2-8- چارچوب كارت امتیازی متوازن (Brennan et al., 2000)
14- سایر طبقه‌بندی‌های ارائه شده
– یکی دیگر از طبقه‌بندیها ارائه شده طبقه‌بندی كنفدارسیون اتحادیه های تجاری دانمارك[43] ((1999 است که سرمایه فكری را متشکل از افراد، بازار و سیستم‌ها می‌داند شکل این مدل بصورت زیراست. (Brennan et al., 2000)
شكل 2-9- طبقه‌بندی كنفدارسیون اتحادیه های تجاری دانمارك (Brennan et al., 2000)
در این مدل افراد بیانگر مدیران و کارکنان درون سازمان ا

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت tinoz.ir مراجعه کنید.
ست و سرمایه انسانی به آن چیزی که افراد می‌توانند انجام دهند چه بصورت فردی و چه بصورت جمعی، اطلاق می‌شود، سیستم دانش موجود در سازمان است که مستقل از افراد است و بازار شامل روابط سازمان با بیرونی‌ها[44] است مانند عرضه‌کنندگان، توزیع‌کنندگان و مشتریان.
این سه جزء مدل بطور نزدیکی بهم تنیده و پیوسته شده‌اند.برای مثال موفقیت یک تکنولوژی جدید به شایستگی و آموزش کارکنان بستگی دارد ((Brennan et al., 2000.
– طبقه‌بندی مر و اسچوما[45] (2001) : این دو، سرمایه فكری را بصورت گروهی از داراییها دانشی تعریف می‌کنند که به یک سازمان اختصاص دارد و جزو ویژگی سازمانی محسوب می‌شود و بطور قابل ملاحظه‌‌ای از طریق افزودن ارزش، به بهبود وضعیت رقابتی سازمان منجر می‌شود.
بر طبق کار اولیه مر و اسچوما ، سرمایه فكری را می‌توان به 6 طبقه تقسیم و طبقه‌بندی کرد :

روابط با ذینفعان (ارتباط با ذینفعان) :که شامل همه اشکال روابط یک شرکت با ذینفعان خود است. این روابط ممکن است شامل توافقات گواهی‌نامه و شراکتی و قرارداد و ترتیبات توزیع و همچنین می‌تواند شامل روابطی با مشتریان از قبیل وفاداری مشتری و تصویر ایجاد شده از مارك [46]و غیره باشد.
منابع انسانی : شامل داراییهای دانشی است که بوسیله کارکنان به شکل مهارت، شایستگی، تعهد و انگیزش و وفاداری، یا بصورت دانش فنی، تخصص فنی و توانایی هایی حل مشکل و خلاقیت و طرز فکرها و تحصیلات و غیره باشد.
زیرساختارهای فیزیکی : در برگیرندة داراییهای زیرساختاری از قبیل طرح استقرار ساختاری ساختمانها وتکنولوژی ارتباطی و اطلاعاتی مانند پایگاه داده و سِرَورها و شبکه‌های فیزیکی مانند اینترنت و غیره است.
فرهنگ : شامل ارزشهای سازمانی و رفتار شبکه‌سازی کارکنان و فلسفه‌های مدیریت است.
فرهنگ دارای اهمیت بنیادی برای کارایی و اثربخشی سازمانی است. از آنجائیکه فرهنگ برای افراد سازمان یک چهارچوب مشترکی برای تفسیر و تعبیر وقایع سازمانی ؛ فراهم می‌سازد.

روتین‌ها و عملیات سازمانی : شامل عملیات داخلی رسمی و غیررسمی مانند راهنماهای فرایندی و شبکه‌های مجازی و قوانین ضمنی و رویه‌های غیررسمی وقوانین ضمنی رفتار و سبک مدیریت و غیره است.
دارایی یا مالکیت معنوی : مجموع داراییها دانشی از قبیل حق امتیازها، کپی‌رایت‌ها و برند ها و طرح و اختراعها به ثبت رسیده و رازهای تجاری و فرایندهایی که مالکیت آن بوسیله قانون در اختیار شرکت قرار داده شده است(Marr & Schiuma, 2001).
بطور کلی باید گفت که در اکثر طبقه‌بندیها ارائه شده به سه سرمایه انسانی، سازمانی و ارتباطی اشاره شده است در ادامه این سه نوع سرمایه‌ بیشتر شکافته می‌شود تا بینش عمیقی از آنها بدست آید.
2-1-4- شباهت موجود در تعاریف واجزای مدل­های سرمایه ­های فكری
این مدلهای حداقل شامل موارد زیر است :

دانش و تجربه قرار گرفته شده در افراد هم بطور رسمی و هم بطور غیررسمی
سیستمهای و فرایندهای سازمانی
تکنولوژی و نوآوری
روابط تجاری از قبیل روابط با مشتریان، عرضه‌کنندگان و شرکاء استراتژیک. (Vander Meer – Kooistra et al,. 2001)