از سال ۲۰۰۴ میلادی اینترنت فراورده ها و قابلیت های خود را معرفی می کند و توسعه می دهد و با ارائه اطلاعات از طریق متن، تصاویر متحرک، صدا و تصویر و به طور کل چندرسانه ای ها، یک سطح مشترک و میانجی حسی غنی بین انسان و رایانه ایجاد می کند که در بیشتر مواقع به کاربر امکان کنترل سرعت و توالی اطلاعات را می دهد. هوگیوین اشاره می کند که چندرسانه ای ها یک شی یا بخشی از یک سیستم اند که در آن بازنمایی از چندین دریافتگر حسی از قبیل صدا، موسیقی، متن، گرافیک، تصویر ساکن، انیمیشن و ویدئو در یک روند به هم پیوسته استفاده می شود. (Hoogeveen, 2004: 158) به طوری که اکنون می توان گفت اینترنت، سریع الرشدترین رسانه تاکنون بوده است. (Ibid, 165) بنابراین رسانه های جدید، عامل زمان و مکان و مرزهای جغرافیایی را حذف نموده و جهان را با شیوه ی جدیدی از تبادل اطلاعات مواجه نمودند. حال با دریافتی کلی از تاریخچه تطور رسانه ها به بیان انواع رسانه می پردازیم.
۴-۲ انواع رسانه:
سیر تکامل ارتباطات در بستر تاریخ زندگی انسانها را دچار تحول و تغییرات شگرفی نموده است. در مرحله اول، اختراع خط و کتابت و سپس اختراع ماشین چاپ، تحول عظیمی در گسترش و تبادل دانستنی ها ایجاد کرد. بنابراین ضمن در نظر گرفتن نقش رسانه ها در بازتولید دانش، نشر اطلاعات و یا حتی آگاهی و برانگیختن مردم باید نوع رسانه را نیز مدنظر قرار داد. پیشتر اشاره شد که هر زمان بسته به اقتضای زمانه، نیاز مردم و پیشرفت تکنولوژیک رسانه ی مخصوص و جدیدی را به بشر عرضه داشته است.
در این بین، جان فیسک تقسیم بندی سه گانه ی جالبی از رسانه ها به دست داده است : نمایشی[۶]، تصویری[۷] و مکانیکی[۸]. رسانه های نمایشی شامل صدا، چهره و بدن فردی است که از زبان گفتاری و حرکات استفاده می کند و در آن برقرار کننده ی ارتباط رسانه است. رسانه های تصویری شامل همه ی موارد نوشتاری و چاپی مثل کتاب، مطبوعات و عکس هستند که همه وجودی مستقل از ارتباط گر دارند و رسانه های مکانیکی شامل تلفن، رادیو، تلویزیون، فیلم و دستگاه های فکس و مانند آن. (راش، ۱۳۷۷: ۱۷۴)
همچنین با تاکید بر نقش موثر رسانه ها در زندگی اجتماعی است که متفکری چون مک لوهان تاریخ بشری را به سه دوره ی بسط فرهنگ شفاهی، دوران ارتباطات چاپی و دوران ارتباطات الکترونیک تقسیم می کند. همین تقسیم بندی به صراحت گویای این است که وسایل ارتباط جمعی یا رسانه ها صرفاً کاتالیزور نبوده و پدید آورنده ی اعصار نوین بوده اند. در این بخش به بررسی انواع رسانه از حیث توالی زمانی و قرار گرفتن آنها در بازه های زمانی مدرن و پست مدرن می پردازیم.
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت fotka.ir مراجعه نمایید.

رسانه های چاپی (کتاب و روزنامه):

-کتاب
تکامل صنعت چاپ در اروپا پس از ایجاد خط و تهیه کاغذ، دومین تحول بزرگ در زمینه ارتباطات اجتماعی محسوب می شود. مطالعات تاریخی نشان می دهد که نخستین کوشش جوامع انسانی در راه تکثیر و حفظ نوشته ها با حکاکی کلمات بر روی گل و تهیه آجر صورت گرفته است. آثار این قبیل نوشته ها در شهرهای باستانی سومر و کلده و آشور و ایلام یافت شده اند و مربوط به حدود ۳۰ قرن پیش می باشد. فنون چاپ نیز مانند تولید کاغذ نخست در چین ابداع شد. چاپ مسطح به تدریج از فرایند های مالش و مهر زدن پدیدار و احتمالا نخستین بار در حدود سال ۷۰۰ میلادی به کار برده شد. شیوه های بهتر چاپ در طول حکومت سلسله سونگ (۱۲۸۰- ۹۶۰) از جمله ساخت یک نمونه اولیه تایپ قابل انتقال پدیدار شد. اختراع ماشین تایپ قابل جا به جایی معمولا به «پی شنگ» نسبت داده می شود که در طول دوره ۸- ۱۰۴۱ از خاک رس برای ساختن حروفی استفاده می کرد که در آتش سخت می شد. روش های چاپ به وسیله تایپ قابل انتقال از اوایل قرن سیزدهم به بعد در کشور کره با پیشرفت بیشتری همراه شد. کره ای ها نخستین ملتی بودند که شکلی از ماشین تحریر متحرک فلزی، احتمالا با بهره گرفتن از شیوه هایی که برای ضرب سکه به کار می رفت، ساختند. چاپ مسطح در بخش پایانی قرن چهاردهم در اروپا پدیدار شد و در سال ۱۴۰۹ کتاب های چاپ مسطح انتشار یافت. یوهان گوتنبرگ حدود سال ۱۴۴۰ آزمایش کار چاپ را شروع کرد. او راهی برای ساختن حروف فلزی پیدا کرد تا برای ساخت و چاپ متون طولانی و زیاد از آنها استفاده کند. (تامپسون، ۱۳۷۹: ۷۸- ۷۷)
اختراع صنعت چاپ توسط گوتنبرگ در اروپا موجب شد، انسان علاوه بر ارتباط مستقیم، به ارتباط نوشتاری دست یابد و به عصر کتابت وارد شود. به بیان مک لوهان، دنیای آدم مقیم کهکشان گوتنبرگ را دنیای خطوط مستقیم و پشت سر هم، دنیای اعتقادات به فرضیه های ثابت و معلوم، دنیای طبقه بندی ها، دنیایی که در آن هر چیز باید در طبقه مخصوص خود قرار گیرد و هر معلولی فقط از علت تعیین شده خود ریشه گیرد، تشکیل می دهد. انسان در حدود ۳۸۰ سال در این کهکشان باقی ماند. در این عصر بیشتر از حس بینایی استفاده می شد و علاوه بر محتوا، به رسانه یا وسیله انتقال پیام توجه گردید. (محسنیان راد، ۱۳۸۵: ۴۸۷)
تاریخ رسانه های مدرن با کتاب چاپی آغاز می شود که در نوع خود انقلابی محسوب می شود. از خرابه های شهرهای باستانی سومریان چنین بر می آید که سومریان در حدود ۲۷۰۰ سال پیش از میلاد کتابخانه های شخصی، مذهبی و دولتی بر پا کرده بودند، مشهور است که کتابخانه «تلو» مجموعه ای متجاوز از ۳۰۰۰۰ لوحه گلین داشته است، تمدن سومریان از ۳۵۰۰ سال پیش از میلاد پا گرفت و در عهد طلایی «اور» شکوفا شد. مورخان سومری ثبت تاریخ جاری و بازسازی داستان گذشته شان را آغاز کردند. برای نوشتن از قلم فلزی و تیزی (به شکل میخ) استفاده می کردند و بر مواردی چون گل نرم، عاج یا چوب می نوشتند. قطعات گل پخته به صورت لوحه، نخستین کتاب هایی است که تا کنون کشف کرده اند.(جهانتاب،// main. Parscloob. Com http: )
کتاب های چاپی اولیه، به زبان لاتین بود و نسبت زیادی از آنها را (حدود ۴۵ درصد) کتاب های مذهبی از جمله نسخه های متعدد کتاب آسمانی و کتاب های مورد استفاده در مراسم کلیسا و دعا های خصوصی تشکیل می داد. با رشد صنعت چاپ، کلیسا و حکومت در صدد بودند از این صنعت نوپا برای مقاصد خود، یعنی برای چاپ کتب مذهبی استفاده کنند. کلیسا در اواخر قرن پانزدهم و اوایل قرن شانزدهم، تلاشهای فراوانی به عمل آورد تا مانع از انتشار بعضی کتابهای چاپی شود. اما سانسور باعث رونق شدید بازار کتابهای ممنوع می شد. (تامپسون، ۱۳۷۹: ۸۲- ۷۹)

مطبوعات

با وجود آنکه تاریخ ارتباطات عصر نوین از اختراع چاپ آغاز می شود اما برخی این تاریخ نگاری را به حدود ۲۵۰۰ سال پیش برده و برآنند صورت هرچند ابتدایی از نشر اخبار در چین عصر حکومت «کین یان» و روم «ژولیوس سزار» که با عنوان «آکتادیورنای قیصر» معروف بود، وجود داشته است. با این همه امکان نشر خبر زمانی فراهم شد که با بهره گرفتن از ماشین چاپ امکان این که تعداد زیادی از نسخه های یک کتاب بدون توسل به زحمت فراوان در دسترس قرار گیرد، فراهم آمد. در آغاز سده هفدهم و به دنبال کتاب بود که جزوه های معروف به «گازت ها» و سپس روزنامه ها پدیدی آمد. (قزل سفلی، ۱۳۸۸: ۳۲۶)
به این معنا که برخی از کهن ترین روزنامه ها آگاهی هایی درباره بازرگانی، ‌کالاها، بارگیری کشتی ها و مانند آن می دانند که خود خدمتی بزرگ به نظام سرمایه داری اولیه (مرکانتلیسم) به شمار می آمد.
پیدایش گاهنامه های خبری و اطلاعاتی در نیمه دوم قرن ۱۶ شروع شد، اما ریشه های روزنامه مدرن را باید معمولاً در دو دهه نخست قرن ۱۷ جست و جو کرد که انتشار روزنامه های خبری به صورت هفتگی و تا حدی منظم شروع شد. در بیشتر این روزنامه ها، خبرهای خارجی یعنی رویداد هایی که در مناطق دور در حال وقوع بودند و بخشی از وقایع اجتماعی عصر چاپ می شد. تیراژ روزنامه های اولیه با معیارهای امروزی بسیار کم بود. پس از انگلستان در سال ۱۷۰۲، فرانسه نیز در ۱۷۷۷ و سالهای نزدیک به انقلاب ۱۷۸۹ صاحب روزنامه شد. بخش عمده ای از این مطبوعات خصوصی بودند. زیرا صاحب امتیاز روزنامه و نویسنده در بسیاری از روزنامه ها شخصی واحد بود. «روزنامه نگاران خواه با جلوه گر ساختن احتمالی دوران خود یا شرارت های زمامداران و یا حمله به خرافات و نیروی کشیشان، از رفاه و خوشبختی عمومی با شهامت دفاع می کردند. سرمقاله های تند آنها اولیای امور را می گزید و اینان نیز به توقیف، پیگرد و گاهی اوقات زندان،‌ آنان را پس می دادند.» (مک براید، ۱۳۷۵: ۴۹)
به موازات این شرایط که در بسیاری از جوامع غربی شاهد پیشرفت چاپ و تحول در مطبوعات هستیم، اوضاع سایر کشورها تعریفی نداشت. برای مثال عثمانی ها اصولاً انتشار هر نوشته ای را به ترکی، عربی را تا ۱۷۲۷ ممنوع کرده بودند و این ممنوعیت تا ۱۷۸۴ که یک نوع روزنامه انتشار یافت، تداوم داشت. در ژاپن انتشار هر نشریه سیاسی ممنوع بود و اخبار نیز به شدت سانسور می شد. تحول بعدی روزنامه ها به ویژه در سال های پس از انقلاب فرانسه و آمریکا «نشریات حزبی» بود که می توانست ضمن توسعه و ایجاد افکار عمومی، افکار اطلاح طلبان را تقویت کند. با این همه حرکت به سمت روزنامه های دارای شمارگان انبوه از سوی جنبش چارتیست ها در سال ۱۸۱۶ شروع شد. از آغاز سده نوزدهم میلادی، روزنامه های ارزان قیمت و با تیراژ فراوان منتشر شد چنان که تحول اساسی و به عبارت بهتر جنبش مطبوعاتی ارزان قیمت مربوط به سال ۱۸۲۲ بود. (قزل سفلی، ۱۳۸۸: ۳۲۸- ۳۲۷)
رواج و رونق مطبوعات مسلکی در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم نشانه نقش خاص آن ها در مبارزات سیاسی این دوره است. به دنبال اندیشه های آزادی خواهی، زمینه مساعدی برای پیشرفت مطبوعات فراهم شد و به تدریج همراه با تحولات اقتصادی و اجتماعی نظیر صنعتی شدن جوامع، توسعه شهرنشینی، بالا رفتن سطح زندگی، پیشرفت آموزش و اشاعه فرهنگ، همه شرایط لازم برای انتشار روزنامه های پرتیراژ را فراهم کرد. روزنامه های خبری قرن نوزدهم را معمولا آغازگر عصر ارتباطات صنعتی می شناسند. توسعه ی «مطبوعات توده گیر» که از اواخر قرن نوزدهم سرعت گرفته بود، در سال های پیش از جنگ جهانی اول، شدت بیشتری پیدا کرد. (معتمد نژاد، ۱۳۸۶: ۱۰۷- ۶۵)
عکس مرتبط با اقتصاد
قرن بیستم را به عنوان اوج تاثیرگذاری مطبوعات یاد می کنند. در همین دوران بود که نوعی از مطبوعات قرن بیستم را به عنوان مک کراکینگ که از سوی مک کلر رایج شد، با همراه انتشار همین نوع از روزنامه نگاری در طول قرن بیستم به سمت «روزنامه نگاری جاز» و «روزنامه نگاری سوپر مارکتی» رفت. از آنجا که این نوع مطبوعات در بخش صندوق سوپر مارکت ها عرضه می شد و به این نام معروف شدند.
از نیمه دوم قرن بیستم، به همان نسبت که جوامع پیچیده تر می شدند، بخش عمده ای از مطبوعات حاصل منافع تجاری و سیاسی قدرت ها شدند. به همین دلیل مفهوم امپراتوری رسانه ها یا مطبوعات که ریشه در همان قدرت های مادی مطبوعات و بیان طبقه ی حاصل قدرت سیاسی و اقتصادی داشت رایج شد. امروزه دامنه توسعه مطبوعات با عنایت به تکنولوژی تسهیل کننده چاپ و فناوری اینترنت توسعه خیره کننده پیدا کرده است. به همین مناسبت گفته می شود «عصر دوم رسانه ها» آغاز شده است. در عصر سیاست های چند گانگی فرهنگی و پست مدرن نوع و جهت گیری مطبوعات دچار تغییراتی خاص شدند. (پاستر، ۱۳۷۷: ۳۹)
هرچند متفکرانی چون بودریار در نقد فرهنگی به چنین توسعه ای برآنند که مطبوعات به همراه دیگر رسانه ها خصوصی ترین و جزیی ترین روند روزمره ی زندگی ما را به صورت منبع تغذیه ی خود در می آورند.
اولین روزنامه ایرانی در زمان محمد شاه قاجار، به همت میرزا صالح شیرازی با نام کاغذ اخبار پدید آمد. وی چاپخانه ای خرید و فنون ساخت و استفاده از مرکب را فرا گرفت. پس از او امیر کبیر و دیگران بیش از پنجاه روزنامه را در داخل و خارج کشور نشر دادند. روزنامه وقایع اتفاقیه به همت امیر کبیر تاسیس شد و به مدت ده سال به صورت هفتگی منتشر شد. پس از آن روزنامه ایران، روزنامه شرق، روزنامه فرهنگ، روزنامه مریخ و …. پا به عرصه گذاشتند که همگی در زمان ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه قاجار منتشر شدند. «کاغذ اخبار» به عنوان اولین روزنامه ایرانی ثبت شده و در پی آن وقایع اتفاقیه، عروه الوثقی و نشریات چاپ شده در استانبول و دهلی و روزنامه های زمان رضا شاه؛ هیچ کدام به صورت یومیه و رسمی ترتیب انتشار نداشتند و گاه به صورت ماهانه بودند و روزنامه اطلاق می شدند. اولین روزنامه های رسمی کشور که با استقبال مردم روبرو شده و توانستند در تمام طبقات و لایه های اجتماعی برای خود خواننده پیدا کنند، روزنامه اطلاعات و کیهان بودند که به طور روزانه چاپ و پخش می شدند. شماره اول روزنامه اطلاعات عصر یکشنبه ۱۹ تیرماه سال ۱۳۰۵ خورشیدی منتشر شد و شماره نخست روزنامه کیهان نیز در تاریخ ۶ خرداد ۱۳۲۱ وارد جامعه مطبوعات شد.
۲-۴-۲ وسایل ارتباطی مدرن: تلفن، تلگراف، رادیو، تلویزیون و سینما
-تلفن و تلگراف
از دیگر سو، تلفن در مرکز انقلاب مخابراتی قرار گرفته است که در طول یک قرن و اندی زندگی اقتصادی و اجتماعی بشر را پیش از آنچه الکساندر گراهام بل در سال ۱۸۷۶ تصور می کرد تغییر داده است. تلفن باعث ایجاد همنشینی، اشتغال و دسترسی میلیون ها نفر به اطلاعات شده است به طوری که هم اکنون می توان از آن همچون دروازه ای به سوی جهان نوین نام برد. اختراع برق و سپس پیدایش تلگراف در سال ۱۸۳۲ توسط ساموئل مورس انگلیسی موجب شد، انسان بتواند برای نخستین بار اطلاعات را با سرعت بالا و از طریق رمز های ساده به مسافت های طولانی انتقال دهد. اما اختراع تلفن در سال ۱۸۷۶ توسط گراهام بل و توماس واتسون امریکایی تحول بزرگی بود، زیرا علاوه بر غلبه بر زمان و مکان، این امکان را فراهم آورده بود که انسان صدای شخص دیگری را که کیلومترها از او فاصله داشت، بشنود. هر چند تلفن در بالا رفتن سرعت ارتباطات تاثیر به سزایی داشت اما به دلیل استفاده از سیم، محدودیت در ارتباط همچنان وجود داشت و وسیله ای مورد نیاز بود، تا بدون سیم و با سرعت نور، اطلاعات را در فضا انتقال دهد و از موانع بگذرد و آن چیزی نبود جز رادیو. (کاستلز به نقل از مک لوهان، ۱۳۸۵: ۱۰۲)

رادیو

در طول سال هایی که جهان دو جنگ جهانی را از سرمی گذراند، مردم می فهمیدند که اگر بخواهند جدیدترین اخبار را بشنوند باید پیچ رادیوی خود را باز نگه دارند اما همچنان برای خواندن تحلیل خبرها و رویدادهای جهانی باید روزنامه ها و مجله ها را مطالعه کنند. به باور برخی این دوران سرآغاز رقابت جدی رسانه ها با یکدیگر است.(Baekel, 2009 ) پیش از مارکونی (مخترع رادیو)، هاینرش هرتز در سال ۱۸۸۷ موفق شد از نوسانات الکتریکی برای انتقال امواج از محلی به محل دیگر بدون سیم استفاده کند و برای نخستین بار موفق شد امواج رادیویی را در آزمایشگاه تولید کند و امروزه نام هرتز به صورت واژه ای برای بیان فرکانس های رادیویی به کار می رود. (کاوه، ۱۳۷۹: ۲)
فقط بیست سال پس از افتتاح نخستین فرستنده رادیویی در جهان، اولین فرستنده رادیویی در ایران درسال ۱۳۱۹ در جاده قدیم شمیران افتتاح گردید.(محسنیان راد، ۱۳۸۲: ۵۰۱)

تلویزیون

منشا تلویزیون امروزی را می توان به زمان گذشته و کشف خاصیت نوری ماده سلیم توسط ویلوگبی اسمیت در سال ۱۸۷۳ و اختراع دیسک اسکن توسط پاول نیپکوف در سال ۱۸۸۴ نسبت داد. ولادیمیر زوریگین نیز ضمن ساختن تلویزیون الکترونیکی به چند ایده جدید که منجر به اختراع آیکونوسکوپ «لامپ تصویر» و دوربین اورتیکن در سال ۱۹۲۹ شدند، دست پیدا کرد. همین امر باعث گسترش تلویزیون یک رسانه جمعی شد و لقب پدر تلویزیون را برای زوریگین به ارمغان آورد. ( دنیس و همکاران، ۱۳۸۳: ۲۷۹،۲۷۶)
جامعه شناسان اعتقاد دارند که با ورود تلویزیون به جامعه، اکثر معادلات اجتماعی و معرفتی تغییرات عمده ای کرده است. برای نمونه دارندگان تلویزیون بیش از دیگران که از داشتن این فناوری محروم بودند، احساس توانایی می کردند. زیرا از راه تلویزیون به اطلاعاتی دست پیدا می کردند که قبلاً به آن دسترسی نداشتند. دانشمندان از این امر در جامعه به نام فرضیه شکاف آگاهی یاد می کنند. (سورین وتانکارد، ۱۳۸۲: ۳۶۳)
با گسترش تلویزیون در سه دهه بعد از جنگ جهانی دوم و متنوع شدن برنامه های آن از یک طرف، به اثر بخشی بیشتری دست یافتند و از سوی دیگر، اندیشمندان به تکاپو در این زمینه افتاده و نظرات گوناگونی در مورد تلویزیون ارائه کردند. به طوری که تلویزیون را پرستش گاه و امواج آن را بشارت الکترونیکی نامیدند. (دادگران، ۱۳۸۵: ۹۰)
مطالعات نشان می دهد که نقطه شروع فعالیت های جهان شمول در تلویزیون از همین زمان هدفمند و گسترده تر شده است و با رشد تلویزیون کابلی در دهه ۱۹۶۰ و سپس خدمات ماهواره ای و پخش مستقیم در سال ۱۹۸۵ کانال های جدید و بی شماری و همین طور انواع برنامه های متنوعی برای مردم در سراسر دنیا به اوج خود رسید که در نتیجه بحث درباره تأثیر تلویزیون بر کودکان، فرهنگ جهانی، سیاست و زندگی اجتماعی معمول و فراگیر شده از یک سو، منتقدان تلویزیون را جریانی مستمر از ایده های ساده شده و تصاویر احساسی برای بینندگان نا آگاه می دانستند و از سوی دیگر، مدافعان تلویزیون برنامه های فرهنگی و آموزشی با کیفیت بالا برای مردم را عالی دانسته و آن را منبع اصلی اخبار و اطلاعات محلی، ملی و بین المللی برای شهروندان توصیف می کردند.
توسعه فناوری های ماهواره ای تلویزیون با فرو ریختن مرزهای بین المللی و رخنه نمودن در فضاهای دیگر کشورها پنجره ای رو به جهانی شدن باز کرد که این امر ضمن اطلاع رسانی و آگاهی از وضعیت حقوقی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی دیگران از راه این رسانه، زمینه ساز فرایند جهانی شدن شده است.
بی تردید همان گونه که مک لوهان پیش بینی کرد، تلویزیون با پیشرفت در حوزه ی ارتباطات ماهواره ای اکنون این امکان را برای بینندگان فراهم آورده است که خود را چون مشارکت کنند گان در مسائل مهم جهانی مثل جنگ ها و درگیری هایی که در سایر نقاط جهان در حال وقوع هستند، ببینند و نسبت به آن واکنش نشان دهند. تلویزیون با فناوری های نوینی مثل اینترنت و دیجیتالی شدن عملاً پا در عرصه جهانی شدن گذاشته است. (دانسی، ۱۳۸۷: ۲۳۸، ۳۳)

سینما

گام بعدی در راستای تکامل رسانه ها، تولد سینما بود. این وسیله ارتباطی که هدفش سرگرمی و پر کردن اوقات فراغت بود، کمتر جنبه خبری داشت و حتی از نظر انتشار نیز با دیگر وسایل ارتباطی تفاوت اساسی داشت، از جمله پیشرفت های چشمگیر علمی پس از جنگ جهانی دوم بود. سینما و تلویزیون اغلب به عنوان رسانه‌هایی تبادل‌پذیر در نظر گرفته می‌شوند که در رقابتی مستقیم با یکدیگرند و در عین اختلاف، مکمل‌ یکدیگر نیز هستند. آنها ازحیث جنس به عنوان یک کالا و از نظر زیبایی‌شناختی به راه هایی مشخص دست یافته‌اند. شکل‌ روایی و نمایش حوادث و آدمها در این دو رسانه کاملا متفاوت‌ است. این محصولات متفاوت، از بازاریابی متفاوتی برخوردارند و همچنین از مخاطبان خود می‌خواهند که به نحو متفاوتی با آنان‌ روبرو شوند. تلویزیون می‌تواند تنوع‌ وسیعی از سلایق به اصطلاح خاص را به خود جذب کند امّا سینما به تصوری از آنچه که یک فیلم را تشکیل می‌دهد، بسنده کرده‌ است. یک واحد خود بسنده، جهانشمول و قابل هضم که در زمانی به اندازه ی دو ساعت عرضه می‌شود.
۳-۴-۲رسانه های ارتباطی پست مدرن: ماهواره، اینترنت و موبایل و بلوتوث و وب نوشت

ماهواره

امروزه ماهواره ها به لحاظ تحولاتی که در زمینه ارتباطات به ویژه ارتباطات بین المللی و جهانی پدید آورده اند از اهمیت بسیار بالایی برخوردارند. با ورود ماهواره ها به عرصه ارتباطات آنچه که اصطلاحاً‌ انقلاب ارتباطات نامیده می شود آغاز گردید. تحولات ارتباطی در سایه ظهور ماهواره ها به گونه ای بوده که هر چند عمر آن از حدود ۵۰ سال تجاوز نمی کند، مع هذا صنعت ارتباطات ماهواره ای به یک بخش مهم در زیر بنای ساختار ارتباطات تبدیل شده است. در قرن بیستم ماهواره ها توانسته اند در رفع بسیاری از مشکلات وسایل مربوطه به ارتباطات از قبیل هزینه و زمان دریافت صحیح اطلاعات ارسالی نقش خود را به خوبی ایفا کند و کارایی شبکه های تلویزیون و مدارهای تلفنی را تا حد قابل توجهی افزایش دهند.
در سال ۱۹۵۷ روس ها با بهره گرفتن از اندیشه پوپوف در بیرون از کره زمین، ارتباط را میسر ساختند و نخستین قمر مصنوعی با ماهواره ی اسپوتیک به مدار زمین فرستادند. اهمیت ماهواره ها و نقش آنها در زندگی باعث شده که از این پدیده ارتباطی در ابعاد مختلف برای ارتباطات استفاده شود. در عصر حاضر با فشار یک دکمه کل اطلاعات به سراسر جهان در عرض کمتر از یک ثانیه مخابره می شود و تبادل اطلاعات به راحتی از نیمکره شمالی به نیمکره جنوبی انجام می گیرد.

اینترنت

با ورود کامپیوتر(رایانه) به زندگی بشر و ایجاد شبکه اینترنت، تحول عظیمی در زندگی بشر رخ داد. گسترش استفاده از کامپیوتر در دهه های اخیر، مهمترین تغییر را در نظام دانایی، ‌از اختراع چاپ در قرن پانزدهم یا حتی از اختراع خط به این سو پدید آورده است. همراه با این تغییر خارق العاده، گسترش شبکه ها و رسانه ها جا بجا کردن دانایی و عناصر تشکیل دهنده آن، یعنی داده و اطلاعات است، به همان اندازه شگفت انگیز است که اگر هیچ چیز دیگر تغییر نمی کرد، باز پیشرفت این دو بر انقلاب دانایی گواهی می داد، اما تحولات به هم پیوسته، در جهان دارای تکنولوژی پیشرفته، به تدریج جهان را دگرگون می سازد. (تافلر، ۱۳۷۷: ۶۴۹)
اینترنت سحرآمیز ترین واژه عصر ارتباطات در آستانه قرن بیست و یکم است. اینترنت این بزرگراه تاریک و شاهراه اطلاعاتی، دروازه ورود به عرصه ای است که آن را قلمرو « اتصال مغزها و کامپیوتر ها» می نامند. خاستگاه اینترنت در دوران جنگ سرد ریشه دارد. شاید بتوان گفت دو نکته در شکل گیری اینترنت حائز اهمیت است. نخست اینکه مسائل هسته ای در آن دوران به مسائل مهم در دنیا تبدیل شد و دومین دلیل، اقدام شوروی در اواخر دهه ۱۹۵۰ برای پرتاب اولین ماهواره خود، با نام اسپوتیک به فضا بود که بخش نظامی ایالات متحده را از وحشت تهاجمی هسته ای به وسیله ماهواره به وحشت و تکاپو انداخت. وحشت از حمله هسته ای موجب تکاپوی بخش نظامی ایالات متحده شد و موجب گردید که آنان دست به ابتکاری زنند که تحول عظیمی در جهان ایجاد کرد. ( اسلوین، ۱۳۸۰: ۲۷)
در واقع اینترنت این بزرگراه مرعوب کننده، در پنتاگون (وزارت دفاع آمریکا) متولد شد. نام دوران کودکی اینترنت آرپانت[۹] بود که در بدو تولد یعنی در سال ۱۹۶۹ بر آن نهاده شد. آرپانت به عنوان شالوده اصلی اینترنت بر آن بود تا خود را به شبکه های رادیویی و ماهواره ای وقت و همچنین به کامپیوتر های دیگر متصل کند و کار پژوهش های مربوط به وزارت دفاع آمریکا را با سرعت و کیفیت بهتر به انجام برساند. (کندات، ۱۹۹۴: ۱۱-۱۳)