شکل ۲-۲ بازار غیرمتمرکز (منبع: رستمی، ۱۳۸۱، ص۳۱)

 

۲-۳-۳ بازارهای متمرکز

 

 

 

 

 

 

بازار متمرکز بازاری است که در آن واسطه ها به تعداد فراوان قابل مشاهده اند. در این بازار کار مبادله بیشتر توسط این واسطه ها صورت می گیرد. وجود این واسطه ها کار مبادلات را آسان کرده کارایی بازار را افزایش می دهد. در واقع کارایی این بازارها بیشتر از کارایی بازارهای غیرمتمرکز است.

 

شکل ۲-۳ بازار متمرکز (منبع: رستمی، ۱۳۸۱، ص۳۲)

لازم به ذکر است که اکنون اکثر بازارهای موجود در جهان از نوع بازارهای متمرکز هستند و انواع دیگر بازار کمتر دیده می شود. در گذشته بازارهای غیرمتمرکز و خودکفا بیشتر از امروز وجود داشته اند. توجه به مفاهیم گفته شده نشان می دهد که وجود فروشندگان و واسزه ها در یک اقتصاد پیشرفته کارایی نظام اقتصادری را تا چندین برابر افزایش می دهد.اثربخشی و میزان مفید بودن خدمات فروشندگان برای جامعه را در همین بحث ساده می توان فهمید (رستمی، ۱۳۸۱، ص۳۲-۳۱).
عکس مرتبط با اقتصاد
۲-۴ ابعاد گوناگون مارکتینگ
مارکتینگ دارای ابعاد گوناگونی است که در شکل ۲-۴ نشان داده شده است.
بطور خلاصه به شرح ابعاد گوناگون مارکتینگ پرداخته می شود:

 

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت fotka.ir مراجعه نمایید.

 

۲-۴-۱ بازارگرایی[۱۹]:

گرایش به بازار و نیازهای مشتریان اولین ویژگی بازار جدید است. مدیران کامیاب کسانی هستند که سازمان خود را با شرایط روز همگام می سازند. این همگامی زمانی امکان پذیر است که کارکنان و مدیران، گرایش به بازار را به عنوان یک فرهنگ و بینش بپیرند و دنبال کنند (روستا و همکاران، ۱۳۷۵، ص۱۰).
بازارگرایی بیانگر پذیرش فرهنگ گرایش به مشتری و تمرکز بر نیاز وی به عنوان نقطه کسب و کار است (افلاکی، ۱۳۸۴، ص۱۲).

 

۲-۴-۲ بازار شناسی[۲۰]:

«شناخت» لازمه هر حرکت عاقلانه و هر تصمیم اصولی است.شناخت بازار تلاشی نظام است برای گردآوری، ضبط و ثبت اطلاعات مربوط به همه اجزای تشکیل دهنده نظام بازار مانند خریداران بالقوه و بالفعل، فروشندگان بالقوه و بالفعل، واسطه های گوناگون، رقبا، محصولات و خدمات موجود و مورد نیاز، سازمان های تسهیلاتی و خدماتی (نظیر سیستم بانکی، بیمه، حمل و نقل، انبارها و بانکهای اطلاعاتی)، سازمان های تحقیقاتی، تبلیغاتی و مشاوره ای و سرانجام همه عواملی که بر نظام بازار تاثیر دارند؛ مانند قوانین، مقررات و مصوبات دولتی، عوامل سیاسی،اجتماعی ،فرهنگی، اقتصادی، تکنولوژیک، بومی و اقلیمی (روستا و همکاران، ۱۳۷۵، ص۱۰).
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
امروزه مدیر علاوه بر درگیر بودن با عوامل و مشکلات درون سازمان، نگران دگرگونیهای عوامل برون سازمانی است؛ به همین دلیل باید بازار خود را بیش از هر زمان دیگر مورد مطالعه و بررسی قرار دهد تا فرصصت ها و تهدیدها و روندها را به موقع شناسایی کند و بتواند با استفاده بجا و بموقع از فرصتها و موقعیتها، خطرها را به حداقل برساند.
بازارشناسی بازارگردانی بازارگرایی
بازارشناسی بازارداری
مارکتینگ
شناسایی، شناساندن،رضایت
::
بازاریابی
بازارسنجی
بازارسازی
بازارگردانی
بازارگردی بازارگرمی

 

شکل ۲-۴ ابعاد گوناگون مارکتینگ (منبع: روستا، ۱۳۷۵، ص ۹)

 

۲-۴-۳ بازارسازی[۲۱]:

با آگاهی از وضعیت بازار و یافتن مناسب ترین بخش های آن با توجه به موقعیت و امکانات سازمان، مهم ترین تلاش بازاریابان و مدیران ایجاد، افزایش و حفظ سهم بازار است.بازارسازی یعنی نفوذ در بازار و معرفی و شناساندن سازمان و محصولات و خدمات آن با بهره گرفتن از عوامل قابل کنترل بازاریابی (محصول، قیمت، توزیع و ترفیع فروش) که آن را آمیخته بازاریابی می نامند.
بازاریابان با بکارگیری درست و اصولی این عوامل می توانند در شرایط مختلف جایگاهی برای خود در بازار بوجود آورند و با سیاستها و برنامه های مناسب سهم بیشتری از بازار را در اختیار بگیرند.بازارسازی یعنی ارائه محصولی مناسب به مشتری با قیمت مطلوب، در محل و زمان مورد نطر و دلخواه او و با بهره گرفتن از ابزار و روش های تبلیغاتی و تشویقی و آگاه کننده (روستا و همکاران، ۱۳۷۵، ص ۱۲).
بازارسازی تلاشی است برای ایجاد جایگاه مناسب و نفوذ بیشتر در بازار از طریق استفاده مطلوب از آمیخته بازاریابی (افلاکی، ۱۳۸۴، ص۱۲).

 

۲-۴-۵ بازارگردی[۲۲] :

دنیای متحول امروز سکون و کهنگی را نفی کرده است. هر روز پدیده ای نو، حرکتی تازه، ایده ای جدید، و خواسته ای متفاوت مطرح می شود؛ به همین دلیل یکی از مهم ترین ابعاد بازاریابی امروز ویترین گردی جهانی یا بازارگردی است.
بازارگردی وظیفه ای است که بازاریاب را وادار می سازد تا بیش از دیگران با تحولات و تغییرات بازارها آشنا گردد.این آگاهی از طریق حضور در صحنه رقابت و مبادله و مشاهده امکان پذیر است. شرکت کردن در نمایشگاه ها، بازارهای گوناگون و بودن در محیط بازار، دید مدیران را بازتر و گسترده تر می سازد. به عبارتی مهم ترین نقش بازار گردی تقویت و گاهی دید است. دید یکی از موثرترین ویژگی های هر انسان و هر مدیر است و آن مهارت و هنر دیدن چیزهایی است که دیگران نمی بینند. بازارگردی افق های تازه ای را به بازاریابان نشان می دهد (روستا و همکاران، ۱۳۷۵، ص۱۲).
بازارگردی شامل جستجو در گوشه های مختلف بازار جهت یافتن ایده های جدید و نوآوری در عرضه محصولات و خدمات است (افلاکی، ۱۳۸۴، ص۱۲).

 

۲-۴-۶ بازارسنجی[۲۳]:

بازارسنجی ارزیابی عمکرد شرکت در بازار به منظور شناسایی نقاط ضعف و اشتباهات در برنامه ریزی و اجرا و ایجاد فضای مناسب برای نوآوری در حوزه بازارسنجی است (افلاکی،۱۳۸۴،ص۱۲).
یکی از آفت های مدیریت »با گذشته و در گذشته زیستن» است و یکی از مفیدترین حرکات هرمدیر بررسی و ارزیابی گذشته و استفاده از تجربیات است.بازارسنجی یعنی تحلیل موقعیت بازار با توجه به آنچه بودیم و داشتیم، آنچه هستیم و داریم و آنچه باید داشته باشیم. بازارسنجی جهت دهده حرکات سازمان در بازار آینده است/همه محصولات و خدمات سازمانها دارای منحنی عمر خاصی هستند که این منحنی شامل مراحل معرفی ، رشد، بلوغ و اشباع،و افول است و هر مرحله شرایط ویژه ای شرایز ویژه ای دارد که بازاریاب باید بر اساس این ویژگی ها واکنش مناسبی نشان دهد. بازارسنجی یا ارزشیابی و سنجش فعالیتهای سازمان، نقاط ضعف و قوت را بخوبی نمایان می سازد. با بهره گرفتن از اطلاعات موجود و دانش روز می توان هدف ها، مسیرها و حرکتهای آینده را تبیین و تعیین کرد.
بازارسنجی یعنی اندازه گیری عملکردها، یافتن انحراف ها و تشخیص فاصله ها بین هدف و عملکرد واقعی و ارائه پیشنهادهایی برای اصلاح امور بازاریابی سازمان. بازارسنجی وسیله ای برای جلوگیری از اشتباهات و یافتن تواناییها و استعدادها برای رشد و توسعه بیشتر. بازار سنجی یعنی نظاری دائم بر عملکردها و کنترل آنها و ارزشیابی حرکات و فعالیتها (روستا و همکاران، ۱۳۷۵، ص۱۳).

 

۲-۴-۷ بازارداری:

یکی از شاخص های مهم بازاریابی امروز توانایی حفظ مشتریان موجود از طریق جلب رضایت آنان است. بازارداری هنر حفظ مشتریان موجود است. زیرا هزینه جذب مشتریان جدید بسیار بیشتر از حفظ مشتری موجود است. یکی از مهم ترین ابعاد بازاریابی رابطه مند حفظ مشتریان از طریق ایجاد و تداوم ارتباط دو سویه با مشتری است (افلاکی،۱۳۸۴، ص۱۲).
بازارداری، حفظ مشتری و ایجاد زمینه برای بازگرداندن او به سوی خود وظیفه ای است بسیار حساس و حیاتی که ترفندها و ابزار خاصی می طلبد. مهم ترین ابزار بازارداری برای بازاریابان ارتباط دائم با مردم، ارائه خدمات مناسب و آگاهی از حرکات رقباست.
بازارداری یعنی حفظ مشتریان کنونی و تشویق و ترغیب آنان به خرید بیشتر و تداوم خرید از طریق ایجاد رضایت در آنان. بازارداری هنر و مهارت راضی سازی مشتری است. آگاهی از رفتار مشتریان، ارتباط برقرار کردن با آنان، داشتن اطلاعات روانشناختی و جامعه شناختی و نیز اطلاع داشتن از حرکات و امکانات رقبا نقش ارزنده ای در حفظ مشتری دارد. مشتری تنها محصول و خدمات نمی خرد، بلکه منافع، احترام، ارزش و عوامل دیگری را نیز طالب است که باید برآورده شود (روستا و همکاران،۱۳۷۵،ص۱۳).

 

۲-۴-۸ بازارگرمی[۲۴]:

ایجاد آگاهی در مشتریان از نام تجاری و محصولات و تقویت تمایل به خرید آنان است. که البته با توجه به ویژگی های مشتریان انجام می شود (افلاکی، ۱۳۸۴، ص۱۲).
برای بازارداری لازم است بازار گرمی را از دست ندهیم. بازارگرمی یعنی تبلیغات و تشویقات به موقع جهت آگاه ساختن، متقاعد ساختن و ترغیب مشتریان برای ارتباط بیشتر با سازمان و خرید از آن و مقابله با حرکات رقیب. یکی لز مهم ترین ابزارهای بازارگرمی استفاده از خلاقیتها، نوآوریها و ابتکارات است.دنیای امروز یعنی عصر تنوع، سرعت و تحول. حفظ مشتری در این دوره بازارگرمی ویژه ای می طلبد (روستا و همکاران، ۱۳۷۵، ص۱۴).

 

۲-۴-۹ بازارگردانی[۲۵] :

بازارگردانی یا مدیریت بازار به عبارتی نزدیک ترین مفهوم به واژه مارکتینگ است و کلیه فعالیتهای تجزیه و تحلیل، برنامه ریزی، اجرا و کنترل و نظارت را در حوزه کسب و کار شامل می شود. این واژه ابعاد مختلف بازاریابی را در بر می گیرد (افلاکی،۱۳۸۴،ص۱۲).
همه فعالیتهای بازاریاب را می توان در بازارگردانی خلاصه کرد.بازارگردانی یعنی مدیریت بازار که شامل برنامه ریزی، اجرا و کنترل امور گوناگون بازار و ابعاد مختلف بازاریابی است.بازارگردانی یعنی استفاده از تجربه، دانش، هنر و مهارتهای گوناگون برای اداره بازارها و یافتن راه چاره و عاقبت اندیشی. بازارگردانی شامل تنظیم و تعیین استراتژی ها و برنامه ها، سازماندهی، و اجرای همه امور مربوط به شناساندن و معرفی محصولات شرکت به بازارها، نظارت بر فعالیتها برای دستیابی به اهداف سازمان و ایجاد رضایت برای مشتریان و جامعه است (روستا و همکاران۱۳۷۵،ص۱۴).

 

۲-۴-۱۰ بازاریابی:

گاهی مفهوم بازاریابی به عنوان فلسفه تلاش برای برآورده ساختن و رفع تمام نیازهای مشتریان بدون توجه به هزینه های آن، تفسیر و تعبیر می شود. این مفهوم برای مقابله با بحران های مالی توصیه و تجویز می گردد.در عوض مفهوم بازاریابی با ایده و فکر تمرکز بر روی تنها آن بخش از جامعه مشتریان که می تواند موجب سودآوری و کارایی شرکت گردد، همخوانی دارد (اورویل سی و همکاران ،۲۰۰۱،ص۴۷).
بازاریابی، یک بنگاه یا اجتماعی از افراد نیست. بازاریابی یک تفکر است، تفکری که باید در سراسر سازمان جریان یابد و بر همه امور و عملیات حاکم باشد.در عین حال،بازاریابی بخشی از استراتژی سازمان است. بنابراین،بازاریابی با تضمین اینکه کالاها و خدمات در بازارهای مناسبی به فروش می روند، پاسخگوی نیازهای مناسب و معینی است و با قیمت معینی سودآور می شود و به تحقق اهداف یک سازمان کمک می کند (راسل جونز و همکاران، ۲۰۰۰، ص۸).
مفهوم بازاریابی به رویکردی اشاره دارد که در آن تمام فعالیتهای سازمان در جهت افزایش رضایت مشتریان، سودآوری طرفین و ایجاد روابط بلند مدت، تنطیم می شود (.(Saxe and Weitz, 1982
اتحادیه بازاریابی امریکایی، اخیرا تعریف خود را از بازاریابی گسترش داده است و در این میان به موضوع تاکید می نماید : ۱- آنجه که فرایند به آن نایل می شود و ۲- آنچه که در طی فرایند انجام می شود . بازاریابی انجام عملیات طرح ریزی شده است که در واقع غبارت است از فکر و طرح یا ایده اولیه در مورد قیمت گذاری، توسعه فروش، توزیع ایده ها و کالاها و خدماتی که انجام معاملات و مبادلاتی را ایجاب می کند – یعنی مواردی که تامین کننده اهداف سازمانی و انفرادی است (سندهازن، ۱۹۹۴، ص۳۶).
بازاریابی مجموعه فرایندها و فعالیتهایی است که از طریق آن افراد و سازمانها با تغییر کیفیت و کمیت مبادلات سعی می کنند با رفع نیازهای افراد دیگر به خواسته ها و اهداف خویش دست یابند (رستمی، ۱۳۸۱، ص۳۱).

 

۲-۵ نقش اطلاعات بازاریابی:

وقتی که مدیر بازاریابی برای عرضه محصولی جدید یا تعدیل شده آماده شد و برنامه های آن را تنطیم کرد و پس از آنکه نیلزهای مصرف کنندگان را تنظیم کرد و پس از آنکه نیازهای مصرف کنندگان را ارزیابی نمود، مرحله تصمیم گیری فرا می رسد. امروزه که در محیط بازرگانی، حرکتها و تغییرات با سرعت انجام می گیرد، حتی یک اشتباه کوچک می تواند موجب زیانهای بزرگی شود. مدیران بازاریابی چگونه نابرابریها را بهیود می بخشند و تصمیمات صحیح را اتخاذ می کنند؟ این کار از طریق کسب اطلاعات مورد نیاز صورت می گیرد (روستا و همکاران، ۱۳۷۵، ص۸۷).
نظریه سیستم ها عملیات بازاریابی را روشن می سازد

 

۲-۲-۲-۴ مجازی‌سازی در سطح هسته لینوکس
سیستم مجازی‌سازی در سطح هسته لینوکس[۳۱] مثالی از این نوع است که هدف آن اجازه دادن به مدیران برای اجرای چندین محیط عملیاتی کاربردی مستقل بر روی یک کامپیوتر واحد با مزرهای مشخص بین آنهاست. این هدف به میزبانی برنامه‌های کاربردی و بهبود امنیت سیستم کمک خواهد کرد. یک محیط مجازی شامل گروهی از پردازه‌ها است که هر یک از آنها ریشه‏ی سیستم فایل، init، اسکریپت‌های راه‌انداز خود را دارا هستند. این سیستم اجازه مدیریت محیط مانند تغییر تنظیمات شبکه را از داخل فراهم می‌کند. همچنین اقدامات کنترل دسترسی پیچیده‌تری را ارائه می‌دهد. برای مثال، این سیستم قادر است کاربری با مجموعه‌ای از حقوق مدیریتی را در درون محیط ایجاد کند. این سیستم از روش جداسازی فضای نام برای پیاده‌سازی مرزهای محیطی استفاده می‌کند. تمامی اشیای خاص یک محیط با یک نام مشخص (VE-id) می‌شوند و الگوریتم‌های جستجو به گونه‌ای عمل می‌کنند که تنها اشیایی را می‌یابند که شناسه آنها منطبق با شناسه فرایندهای فراخوانی شده باشد. پردازه‌ها تنها قادر به دیدن بسته‌های IP هستند که به مقصد آدرس IP محیط ارسال شده‌اند.
۲-۲-۲-۵ مجازی‌سازی در سطح زبان برنامه‌نویسی
یک ماشین سنتی، مجموعه‏ دستورالعمل‌های تحت پشتیبانی معماری مجموعه دستورالعمل را اجرا می‏کند. در این نوع انتزاع، سیستم‏عامل‏ها و برنامه‏های سطح کاربر همگی بر روی یک ماشین مانند برنامه‏های کاربردی بر روی ماشین اجرا می‏شوند. دستکاری سخت‏افزار یا با دستورات مخصوص ورودی/خروجی (ورودی/خروجی نگاشت شده) و یا با نگاشت بخشی از حافظه به ورودی/خروجی و سپس دستکاری حافظه‏ی نگاشت شده سر و کار دارد. بنابراین در نهایت بلوک یا دنباله‏ای از دستورات برنامه‏ی کاربردی را تشکیل می‏دهند. سطح جدیدی از انتزاع برای ماشین مجازی با ورود ماشین مجازی جاوا به وجود آمد. هدف ایجاد ماشین مجازی در سطح برنامه‏ی کاربردی است که مثل هر ماشین دیگری، برای مجموعه‏ای از برنامه‏های کاربردی مانند یک ماشین عمل کند. این ماشین یک مجموعه‏ی جدیدی از دستورات خود-تعریف (کدبایت‏های جاوا) را پشتیبانی می‏کند. این ماشین مجازی تهدید امنیتی کمی برای سیستم دارد در حالی‏ که به کاربر اجازه می‏دهد با اجرای برنامه‏‎های کاربردی روی آن مانند ماشین فیزیکی با آن بازی کند. این ماشین مجازی مانند یک ماشین نرمال باید بتواند یا با میزبانی سیستم عملیاتی تجاری یا به کمک محیط خودش یک محیط عملیاتی برای برنامه‏های کاربردی خودش ایجاد کند. در ادامه چند مورد از این نوع را آورده شده است.

 

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت tinoz.ir مراجعه کنید.

 

ماشین مجازی جاوا

تمام چیزهایی که در مورد فناوری جاوا می‏دانید فقط چند سال عمر دارند. انگیزه برای این فناوری برمی‏گردد به ‌ایده طراحی زبان مستقل از پردازنده که می‏تواند روی دامنه وسیعی از بسترها اجرا شود. پروژه با زبان جدیدی به نام OaK توسط جیمز گاسلینگ طراحی شده بود شروع شد و بعدها به چیزی توسعه داده شد که امروزه با نام “جاوا” شناخته می‏شود. جاوا برای اجرای برنامه‌هایش در سیستم‌عامل‌های مختلف نیاز به یک ماشین مجازی جاوا دارد. ماشین مجازی جاوا پشتیبانی کننده از فایل هایی است که با جاوا نوشته می‌شوند و محیط اجرای آن‌ ها را در سیستم‌عامل‌های مختلف فراهم می‌کند.
ماشین مجازی جاوا یک ماشین مجازی است که بایت کد جاوا را اجرا می‏کند. این کد اغلب بوسیله کامپایلرهای جاوا ایجاد می‏شود، اگرچه ماشین مجازی جاوا هدف کامپایلرهای زبان‏های دیگر نیز است. جاوا فایل های با پسوند JAVA را پس از کامپایل به فایل هایی با پسوند CLASSکه فرمت دودویی قابل حمل استاندارد است تبدیل می کند. این فایل ها همان فایل‌هایی هستند که یا توسط ماشین مجازی جاوا در زمان اجرا خط به خط برای سیستم عامل تفسیر شده و اجرا می‌شوند. ماشین مجازی جاوا علاوه بر ایجاد مفسر برای مجموعه دستورالعمل‌ها، محیط عملیاتی (که سیستم عامل در سیستم محلی ایجاد می‏کند) را نیز برای کد بایت‏های جاوا ایجاد می‏کند. بنابراین بستری جاوا ترکیبی از ماشین مجازی و محیط عملیاتی است. ماشین مجازی در نهایت روی یک زبان محلی پیاده‏سازی می‏شود و می‏تواند باعث انعطاف بیشتر ماشین‏های سنتی شود. در این حالت برای افزودن ویژگی‏هایی نظیر بازبینی بایت کد[۳۲]، مدیریت ساخت یافته استثناها[۳۳]، جمع‏آوری زباله‏ها[۳۴] و غیره، محاسبات اضافی مورد نیاز خواهد بود.
ماشین مجازی جاوا یک معماری مبتنی بر پشته[۳۵] بوده و از نخ‏ها[۳۶] پشتیبانی می‏کند. هر نخ دارای شمارنده برنامه و مجموعه ثبات خیالی (ثبات‏هایی که ماشین مجازی پشتیبانی می‏کند) مختص به خود است. این دستورات در زمان اجرا به مجموعه‏ای از دستورات واقعی تبدیل می‌شوند که به صورت محلی اجرا می‌شوند. ماشین مجازی جاوا از دستوراتی نظیر بارکردن/ذخیره[۳۷]، حساب[۳۸]، تبدیل نوع[۳۹]، ایجاد/دستکاری شی، فراخوانی/بازگشت و ایجاد استثنا پشتیبانی می‏کند.
این نوع معماری ماشین مجازی اجازه کنترل جزء به جزء تمامی اعمالی که کد در درون ماشین مجاز به انجام آنهاست را دارد. این حالت موجبات اجرای امن کدهای نامطمئن از منابع راه دور را فراهم می‏کند، مدلی که اپلت[۴۰]‏های جاوا به خوبی از آن بهره می‏گیرند. امنیت، اشکالزدایی آسان، مستقل از بستر بودن ویژگی‏های بسیار مهم این نوع مجازی‏سازی است. با توجه به اینکه همه دستگاه‏های سخت‏افزاری زیر لایه ماشین مجازی جاوا قرار دارند، این لایه به هر چیزی در سیستم دسترسی داشته و به طور مجازی هر چیزی که یک برنامه کاربردی نرمال می‏تواند انجام دهد را انجام می‏دهد. بنابراین برنامه‏های جاوا در مقایسه با سایر برنامه‏های نوشته شده با زبان‏های سنتی نظیر C و C++ از قدرت یکسانی برخوردارند.
۲-۲-۲-۵ مجازی‏سازی در سطح کتابخانه
تقریبا در تمام سیستم‏ها، برنامه‏های کاربردی با بهره گرفتن از مجموعه‏ای از واسط‌های برنامه‌نویسی که از پیاده‏سازی‏های کتابخانه‏ی سطح کاربر استخراج شده‌اند برنامه‏نویسی می‏شوند. چنین کتابخانه‏هایی برای پنهان کردن جزییات و پیچیدگی ارتباط با سیستم‏عامل است تا استفاده از آن را برای برنامه‏نویسان معمولی راحت‏تر کند که فرصتی جدید برای مجازی‌سازی است. در اینجا نیز لایه مجازی‌سازی بالای لایه سیستم‌عامل قرار گرفته و محیطی مجازی متفاوتی را ایجاد می‌کند که واسط دودویی متفاوتی را ارائه می‌دهد. به عبارتی، تکنیک‏های مجازی‏سازی برای پیاده‏سازی واسط‏های دودیی برنامه‏های کاربردی[۴۱] متفاوت و یا واسط برنامه‏نویسی برنامه کاربردی مختلف با بهره گرفتن از سیستم زیرین استفاده می‏شوند. چنین تکنیک‏هایی در واقع عمل تقلید را انجام می‌دهند. در ادامه نمونه‏هایی از این نوع مجازی‏سازی با جزییات بیشتر آورده شده است.

 

 

Wine

Wine [15] یک ماشین مجازی نیست و فرایندی را تقلید نمی‌کند.Wine یک پیاده‏سازی از واسط برنامه‌نویسی ویندوز است و می‏تواند به‏صورت یک کتابخانه برای حمل برنامه‏های کاربردی ویندوز به یونیکس استفاده شود. Wine شبیه ویندوز برای فایل‌های اجرایی عمل کرده و به دقت رفتار آن را برای آن ویندوز تقلید می‏کند.وظیفه Wine اجرای برنامه‌های اجرایی ویندوزی بر روی سیستم‌عامل‌های غیر ویندوزی است. به طور مثال، کتابخانه‌های قابل ‌اجرای ویندوز[۴۲] برنامه‌های کاربردی نوشته‌شده در واسط برنامه‌نویسی ویندوز هستند که به عنوان قابل اجرا در یونیکس کامپایل شده‌اند.
۲-۳ پردازش ابری
پردازش ابری[۴۳] [۱۶] مدلی بر پایه شبکه‌های بزرگ کامپیوتری مانند اینترنت است که الگویی تازه برای عرضه، مصرف و تحویل سرویس‌های فناوری اطلاعات (شامل سخت‌افزار، نرم‌افزار، اطلاعات و سایر منابع اشتراکی رایانشی) با به کارگیری اینترنت را ارائه می‌کند. پردازش ابری راهکارهایی برای ارائه خدمات فناوری اطلاعات به شیوه‌های مشابه با صنایع همگانی (آب، برق، تلفن و …) پیشنهاد می‌کند. این بدین معنی است که دسترسی به منابع فناوری اطلاعات در زمان تقاضا و بر اساس میزان تقاضای کاربر به گونه‌ای انعطاف‌پذیر و مقیاس‌پذیر از راه اینترنت به کاربر تحویل داده می‌شود.
نتیجه تصویری درباره فناوری اطلاعات
واژه “ابر” واژه‌ای است استعاری که به مجموعه‌ای از کارگزارها و منابع تحت اینترنت اشاره می‌کند و در نمودارهای شبکه‌های رایانه‌ای نیز از شکل ابر برای نشان دادن شبکه اینترنت استفاده می‌شود. دلیل تشبیه اینترنت به ابر در این است که اینترنت همچون ابری جزییات فنی‌ را از دید کاربران پنهان می‌سازد و لایه‌ای از انتزاع را بین این جزییات فنی و کاربران به وجود می‌آورد. نرم‌افزارهای کاربردی و اطلاعات روی کارگزارها ذخیره می‌گردند و براساس تقاضا در اختیار کاربران قرار می‌گیرند. جزییات از دید کاربر مخفی می‌ماند و کاربران نیازی به تخصص یا کنترل در مورد فناوری زیرساخت ابری که از آن استفاده می‌کنند ندارند.
پردازش ابری مدلی است برای فراهم کردن دسترسی آسان بر اساس تقاضای کاربر از طریق شبکه به مجموعه‌ای از منابع رایانشی قابل تغییر و پیکربندی (مانند شبکه‌ها، کارگزارها، فضای ذخیره‌سازی، برنامه‌های کاربردی و سرویس‌ها) که این دسترسی بتواند با کمترین نیاز به مدیریت منابع و یا نیاز به دخالت مستقیم فراهم‌کننده سرویس‏ به سرعت فراهم شود.
محاسبات ابری ساختاری شبیه یک توده ابر دارد که بواسطه آن کاربران می‌توانند به برنامه‌های کاربردی از هر جایی از دنیا دسترسی داشته باشند. محاسبات ابری به گونه‌ای ازاباب سیستم‌های توزیع شده و موازی اطلاق می‌گردد که شامل مجموعه‌ای از کامپیوترهای مجازی است که به یکدیگر متصل هستند. این کامپیوترها به‌طور پویا عرضه شده و به‌عنوان یک یا چند منبع محاسباتی یکپارچه بر اساس توافقات سطح سرویس دیده می‌شوند و این توافقات در طول مذاکرات سرویس‌دهندگان و مصرف‌کنندگان برقرار می‌گردند. محاسبات ابری سعی دارد ایجاد پویای نسل جدیدی از مراکز داده‌ای را، با ارائه کردن سرویس‌ها و خدمات در ماشین های مجازی شبکه شده به صورت پویا، به گونه ای ممکن سازد که کاربران بتوانند از هر جایی از دنیا به برنامه‌های کاربردی دسترسی داشته باشند. بدین ترتیب، دنیای محاسبات به سرعت به سمت توسعه نرم‌افزارهایی پیش می‌رود که به جای اجرا بر روی کامپیوترهای منفرد، بعنوان یک سرویس در دسترس میلیون‌ها مصرف‌کننده قرار می‌گیرند. با بهره گرفتن از این فناوری، کاربران قادرند بر اساس نیازهایشان و بدون توجه به اینکه یک سرویس در کجا قرار دارد و یا چگونه تحویل داده می‌شود، به آن دسترسی یابند.
پردازش ابری، در ساده ترین تعریف “ارائه سرویس کامپیوتری بر روی اینترنت” است. به جای آنکه تاسیسات و امکانات ‌فن‌آوری اطلاعات خود را برای نگهداری داده‌ها یا نرم‌افزار هزینه کرده و بسازید، از امکانات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری که شرکت‌های دیگر از طریق اینترنت در اختیار شرکت شما می‌گذارند استفاده می‌کنید. این سیستم ابر نامیده می‌شود.
چنانچه شرکت‌ها به سیستم‌های کامپیوتری کارآمدتر روی آورند نیاز‌های آنها در حوزه فناوری اطلاعات بسیار سریع‌تر از گذشته مرتفع می‌گردد و اغلب‌ صاحبنظران بر این عقیده‌اند که به طور یقین، آینده فناوری اطلاعات در گرو پردازشابری خواهد بود.
۲-۳-۱ مزایای پردازش ابری

 

 

تحرک‌پذیری: کاربران قادر خواهند بود تا به نرم‌افزارها و داده‌هایشان در هر جا و در هر زمان دسترسی داشته باشند. به همین دلیل، نیازی به همراه داشتن آن‌ ها نخواهند داشت.

کارایی و کاهش هزینه‌ها: پردازش ابری، مشتریان را از صرف مخارج سخت‌افزاری، نرم‌افزاری، خدمات و همچنین از درگیری با نصب و نگهداری نرم‌افزارهای کاربردی به شکل محلی آزاد می‌کند. همچنین هزینه‌ی توسعه‌ی نرم‌افزاری را کاهش می‌دهد. سیستم‌های پردازش ابری نیاز به سخت‌افزارهای پیشرفته در سمت کاربران را نیز کاهش می‌دهد. در واقع اشتراک‌گذاری زیرساخت‌های پیچیده در بین شرکت‌های بیشتر، قیمتی مقرون به صرفه را به همراه خواهد داشت.

به روز‌ ‌رسانی آسان‏تر: اکثر ارایه‌دهندگان به طور دائم نرم‌افزارهای خود را بروز‌رسانی می‌کنند و به محض اضافه شدن یک مشخصه ‌نرم‌افزاری و سخت‌افزاری جدید، آن را به سیستم خود اضافه می‌کنند.

مقیاس پذیری: سیستم‌های ابری قابلیت رشد سریع را دارا می‌باشند. کاربر می‌تواند میزان منابع مورد استفاده خود را به صورت پویا و بر حسب نیاز کاهش یا افزایش دهد.

امنیت: به دلیل تمرکز داده‌ها، امنیت بیشتر و پیچیده‌تر از گذشته شده است، اما نگرانی‌ها به دلیل از دست دادن کنترل روی داده‌های حساس همچنان پابرجاست. امنیت در پردازش ابری اغلب برابر با سیستمهای سنتی می‌باشد، زیرا ارایه‌دهندگان پردازش ابری به منابع اختصاصی امنیتی دسترسی دارند که بیشتر مشتریان از عهده خرید این منابع بر نمی‌آیند.

نگهداری: به دلیل عدم نیاز به نصب برنامه‌های کاربردی برای هر کاربر، نگهداری آسانتر و با هزینه کمتری انجام می‌شود. شرکت‌هایی که بسترهای خودشان را پیاده‌سازی و اجرا می‌کنند، باید زیرساخت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری خودشان را خریداری و نگهداری نمایند و کارمندانی را برای مراقبت از سیستم استخدام کنند، همه موارد می‌تواند پرهزینه و زمانبر باشد. درحالیکه پردازش ابری این نیازها را برطرف می‌سازد. هر دستگاه ساده که توانایی اتصال و برقراری ارتباط با کارگزار را داشته باشد، برای استفاده از خدمات پردازش ابری کافی است و می‌تواند نتایج آن را با دیگران به اشتراک بگذارد.

ظرفیت نامحدود ذخیره‌سازی: پردازش ابری ظرفیتی نامحدود برای ذخیره‌سازی در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

قابلیت اطمینان بیشتر به داده: درحالی که تنها تعداد اندکی از کاربران به طور مرتب و منظم از داده‌های مهم و حساس خود نسخه پشتیبان تهیه می‌کنند، پردازش ابری گزینه‌ای مهم در زمینه محافظت از داده‌ها به شمار می‌رود.

قابلیت حمل و استقلال از سخت‌افزار: مهمترین مزیت پردازش ابری بدون شک قابل حمل بودن و استقلال از بستر سخت‌افزاری خواهد بود. دیگر نیازی به خرید یک نسخه خاص از یک برنامه برای یک وسیله خاص، یا ذخیره کردن اسناد با یک فرمت مبتنی بر یک ابزار ویژه ندارد. فرقی نمی کند که شما از چه نوع سخت‌افزاری استفاده می‌کنید زیرا اسناد و برنامه های کاربردی در همه حال به یک شکل هستند.

۲-۳-۲ معایب پردازش ابری

 

 

نیاز به اتصال دائمی به اینترنت: از آن جایی که کاربران باید برای ارتباط با برنامه‌های کاربردی و اسناد خود به اینترنت متصل باشند، اگر ارتباط اینترنتی نداشته باشند نمی توانند به هیچ چیزی، حتی اسناد خودشان دسترسی پیدا کنند.

وابستگی کارایی به سرعت اینترنت: حتی در یک ارتباط اینترنتی سریع نیز، برنامه‌های کاربردی تحت وب می‌توانند گاهی اوقات کندتر از دسترسی به همان برنامه نرم‌افزاری از طریق یک کامپیوتر شخصی باشند. تمام جنبه‌های یک برنامه، از جمله واسط کاربری و سند فعلی، باید بین کامپیوتر یا کامپیوترهای موجود بر روی ابر مبادله شود. اگر در آن لحظه، کارگزارهای ابر در معرض تهیه نسخه پشتیبان باشند یا اگر اینترنت یک روز کند را پشت سر بگذارد، شما نمی‌توانید به همان دسترسی سریعی که در یک برنامه عادی وجود دارد، برسید.

محل ذخیره‌سازی داده‌ها: در هنگام استفاده از فناوری پردازش ابری، این موضوع که یک نفر موقعیت داده‌ها، محل میزبانی آنها یا حتی کشوری را که داده‌های وی در آن واقع شده اند نداند، بسیار محتمل است. یک گام برای امن کردن داده‌ها این است که با ارایه‌دهنده سرویس ابر به این توافق برسید که داده‌های شما را در یک محدوده جغرافیایی خاص نگهداری کرده و پردازش نماید. شما همچنین می­توانید با بهره گرفتن از الزامات قانونی آنها را ملزم به رعایت تمامیت داده‌های خود نمایید. به این منظور شما باید این قوانین را شناخته و نحوه اعمال آن را بدانید.

‌انعطاف‌پذیری کارگزار: همانطور که قبلا اشاره شد، یکی از امتیازات پردازش ابری این واقعیت است که این فناوری، انعطاف‌پذیری بالایی را به همراه می‌آورد. این مساله می تواند مشکل‌زا باشد. برخی کارگزارها ممکن است اغلب بدون اطلاع قبلی شما مجددا پیکربندی گردند. این مساله می ­تواند برای برخی فناوری­های داخل ابر که سازمان شما بر آنها متکی است چالش ساز باشد.

امنیت: علی‌رغم اینکه این فناوری دارای مزیت‌های متعددی مانند هزینه کمتر و سهولت مدیریت است، اما موارد امنیتی همچنان یکی از عواملی است که گسترش این فناوری را کند کرده ‌است. بسیاری از شرکت‌ها و مراکز مختلف از سرویس‌های عمومی محاسبات ابری پرهیز می‌کنند، زیرا درباره امنیت داده‌های شرکتی خود مطمئن نیستند.

۲-۳-۳ انواع پردازش ابری
پردازش ابری براساس نوع سرویس و تعاملی که با کاربر دارد به بخش‌های مختلف دسته‌بندی می‌شود.
۲-۳-۳-۱ ابر عمومی
ابر عمومی[۴۴] یا ابر خارجی توصیف کننده پردازش ابری در معنای اصلی و سنتی آن است. سرویس‌ها به صورت پویا و از طریق اینترنت و در واحدهای کوچک از یک عرضه کننده شخص ثالث تدارک داده می‌شوند و عرضه کننده منابع را به صورت اشتراکی به کاربران اجاره می‌دهد و بر اساس مدل پردازش همگانی و مشابه صنعت برق و تلفن برای کاربران صورت‏حساب می‌فرستد. این نوع از ابرها به صورت اشتراکی در سطح اینترنت وجود داشته و عموما برای تست و گسترش محصولات جدید یک شرکت ارائه می‌شوند. ابرهای عمومی به طور کلی ارزان هستند. این نوع از پردازش ابری از امنیت بالایی برخوردار نیست. بسیاری از شرکت‌ها و مراکز مختلف از سرویس‌های عمومی محاسبات ابری پرهیز می‌کنند، زیرا درباره امنیت داده‌های شرکتی خود مطمئن نیستند. خدمات عمومی محاسبات ابری باعث می‌شود تا شرکت‌های گوناگون بتوانند در شبکه اینترنت و با‌توجه به میزان نیاز خود از نرم‌افزارها، قدرت محاسباتی و نیز منابع ذخیره‌سازی شرکت ارایه‌‌دهنده این خدمات بهره ببرند و این مزیت آن‌ ها را از خرید تجهیزات اختصاصی بی‌نیاز می‌کند.
۲-۳-۳-۲ ابر خصوصی
ابر خصوصی[۴۵] یک زیر ساخت پردازش ابری است که توسط یک سازمان برای استفاده داخلی آن سازمان به وجود آمده ‌است. عامل اصلی که ابرهای خصوصی را از ابرهای عمومی تجاری جدا می‌سازد، محل و شیوه نگهداری از سخت‌افزار زیرساختی ابر است. ابر خصوصی امکان کنترل بیشتر بر روی تمام سطوح پیاده‌سازی ابر (مانند سخت‌افزار، شبکه، سیستم‌عامل، نرم‌افزار) را فراهم می‌سازد. مزیت دیگر ابرهای خصوصی امنیت بیشتری است که ناشی از قرارگیری تجهیزات در درون مرزهای سازمان و عدم ارتباط با دنیای خارج ناشی می‌شود. نگرانی‌ها درباره امنیت خدمات ابر عمومی باعث شده تا برخی از شرکت‌ها مراکز داده اختصاصی یا درون سازمانی خود را به ابرهای خصوصی تبدیل کنند که در این صورت این تجهیزات همان خدماتی را ارائه می‌کنند که در ابرهای عمومی عرضه می‌شوند، با این تفاوت که چون تجهیزات تحت نظارت مستقیم خود شرکت‌ها است، درخصوص امنیت آن اطمینان‌ بیشتری وجود دارد. اما بهره گیری از ابرهای خصوصی مشکلات ایجاد و نگهداری را به همراه دارد. یک راه حل دیگر برای دوری از مشکلات ابرهای خصوصی و در عین حال بهره‌مند شدن از مزایای ابرهای خصوصی، استفاده از ابر خصوصی مجازی است.
۲-۳-۳-۳ ابر ترکیبی
یک ابر ترکیبی[۴۶] متشکل از چندین ارایه‌دهنده داخلی و یا خارجی، گزینه مناسبی برای بیشتر مؤسسات تجاری می‌باشد و ترکیبی از سرویس های مختلف را برای کاربران فراهم می‌آورد. حقیقت این است که در برخی از موارد یک ابر خصوصی به خودی خود نمی‌تواند وجود داشته باشد مگر اینکه بخشی از خدمات خود را به صورت عمومی ارائه دهد و این هدفی است که این مدل برای آن به وجود آمده است.
۲-۳-۴ سرویس های رایج پردازش ابری
ابرها درصورتی که عمومی یا خصوصی باشند در نوع سرویس با هم تفاوت دارند که در ادامه شرح داده شده‌اند.

 

 

نرم‌افزار به عنوان سرویس

نرمغکه نرم‌افزار به عنوان سرویس[۴۷] که آن را نرم‌افزار بر حسب تقاضاالاله نیز می‌نامند، نرم‌افزاری است که روی اینترنت گسترش داده شده و کاربران می‌توانند در ازای پرداخت مبلغ و یا رایگان از آن استفاده کنند.

 

 

بستر به عنوان سرویس[۴۸]

در این مدل به جای گسترش نرم‌افزار، پلتفرم آن گسترش می‌یابد و به عنوان سرویس ارائه خواهد شد. با بهره گرفتن از این سرویس می‌توان نرم‌افزارها را بدون صرف هزینه و پیچیدگی در خرید و مدیریت سخت‌افزارها و نرم‌افزارهای اصلی و همچنین مهیا کردن امکانات میزبانی گسترش داد و توسعه دهنده‌ها‌ی نرم‌افزار برای ایجاد برنامه‌های جدید یا توسعه برنامه‌های قبلی نیاز به صرف هزینه‌‌های توسعه بستر نیستند .

 

 

زیرساخت به عنوان سرویس[۴۹]

زیرساخت به عنوان سرویس به توسعه دهندگان اجازه‌ی بیشتری برای تعامل با زیرساخت کارگزار را می‌دهد. توانایی کنترل سخت‌افزار و نرم‌افزار از طریق اینترنت، کنترل روی سیستم عامل، دیسک‌های ذخیره‌سازی داده از امکانات این سرویس‌ها می‌باشد. اغلب مراکز داده چنین سرویس‌های را ارائه می‌دهند که می‌توان بر روی کارگزار کنترل کامل داشت. در کل می‌توان زیرساخت کامپیوتر و محیط بستری مجازی را مانند یک سرویس ارائه داد.
۳-۱ تداخل کارایی[۵۰]
همانطور که در فصل قبل گفته ‌شد، جداسازی یکی از مهم‌ترین امتیازات فناوری مجازی­سازی به شمار می‌آید. این امتیاز ماشین‌های مجازی را قادر می‌سازد تا در محیطی کاملا مجزا و بدون تاثیرپذیری از ماشین‌های مجازی دیگر در حال اجرا بر روی میزبان فیزیکی مشترک، برنامه‌های کاربردی متفاوتی را اجرا نمایند. تحقیقات نشان می‌دهد که میزان تاثیر ماشین‌های مجازی بر عملکرد یکدیگر، چالشی است که کاهش کارایی ماشین‌های مجازی را به همراه خواهد داشت. در ادامه به تحقیقات مرتبط در این زمینه اشاره شده است.

 

هوش به معنای توان بیولوژیکی برای تحلیل نوع خاصی از اطلاعات به روشی معین است ، هوش رفتار حل مسئله سازگارانه ای است که در راستای تسهیل اهداف کاربردی و رشد سازگارانه جهت گیری شده است. رفتار سازگارانه ، شباهت اهداف متعددی را که باعث تعارض درونی می شود ، کاهش می دهد. این مفهوم هوش ، مبتنی بر گزاره ای است که فرایند حرکت به سوی اهداف ، انجام راهبردهایی را برای غلبه بر موانع و حل مسئله ضروری می سازد.
گاردنر هوش را مجموعه توانایی هایی می داند که برای حل مسئله و ایجاد محصولات جدیدی که در یک فرهنگ ارزشمند تلقی می شود ، به کار می رود. از نظر وی انواع نه گانه هوش عبارتند از : هوش زبانی ، موسیقیایی ، منطقی – ریاضی ، فضایی ، بدنی – حرکتی ، هوش فردی (که شامل هوش درون فردی و بین فردی می شود) ، هوش طبیعتی و هوش وجودی که شامل ظرفیت مطرح کردن سؤالات ورودی است ،
نتیجه تصویری برای موضوع هوش
مفهوم تحلیلی غرب از هوش ، بیشتر شناختی است و شامل پردازش اطلاعات می شود ، در حالی که رویکرد ترکیبی شرق نسبت به هوش ، مؤلفه های گوناگون عملکرد و تجربه انسان ، از جمله شناخت ، شهود و هیجان را در یک ارتباط کامل (یکپارچه) در بر می گیرد.
در مجموع ، هوش عموماً باعث سازگاری فرد با محیط می شود و روش های مقابله با مسائل و مشکلات را در اختیار او قرار می دهد. همچنین توانایی شناخت مسئله ، ارائه راه حل پیشنهادی برای مسائل مختلف زندگی و کشف روش های کارآمد حل مسائل از ویژگی های افراد باهوش است.)غباری بناب ودیگران،۱۳۸۶)

 

 

هوش معنوی

مفهوم هوش معنوى در ادبیات آکادمیک روان شناسى براى اولین بار در سال ۱۹۹۶ توسط استیونز و بعد در سال ۱۹۹۹ توسط امونز مطرح شد. به موازات این جریان، گاردنر مفهوم هوش معنوى را در ابعاد مختلف مورد نقد و بررسى قرار داد و پذیرش این مفهوم ترکیبى معنویت و هوش را به چالش کشید. هوش معنوى، موضوع جالب و جدیدى است که مطالب نظرى و نیز یافته های پژوهشی و تجربى در مورد آن بسیار اندک است. اخیرا، این موضوع نظر بسیارى از صاحب نظران و محققان را به خود جلب کرده است.
هوش معنوى قادر است که هشیارى یا احساس پیوند با یک قدرت برتر یا یک وجود مقدس را تسهیل کند یا افزایش دهد (سیسک و تورنس، ۲۰۰۱ ). هوش معنوى سازه هاى معنویت و هوش را درون یک سازه جدید ترکیب مى کند. در حالى که معنویت با جستجو و تجربه عناصر مقدس ، معنا، هوشیارى اوج یافته و تعالى در ارتباط است، هوش معنوى مستلزم توانایى هایى است که از چنین موضوعات معنوى براى تطابق و کنش اثربخش و تولید محصولات و پیامدهاى با ارزش استفاده مى کند.
به طورکلى مى توان پیدایش سازه هوش معنوى را به عنوان کاربرد ظرفیت ها و منابع معنوى در زمینه ها و موقعیت هاى عملى در نظر گرفت. افراد زمانى هوش معنوى را به کار مى برند که بخواهند از ظرفیت ها و منابع معنوى براى تصمیم گیرى هاى مهم و اندیشه در موضوعات وجودى یا تلاش در جهت حل مسائل روزانه استفاده کنند.
بنابراین، هوش معنوى موضوعات ذهنى معنویت را با تکالیف بیرونى جهان واقعى ادغام مى کند. دیدگاهی که هوش چندین توانایی مختلف را در بردارد ، به وسیله ی روند اخیر در عصب شناسی و روان شناسی شناختی حمایت شده است. تصور هوش معنوی مارا قادر می سازد که چیزها را همان طور که هستند ببینیم، عاری از تحریفات ناهشیار در مقابل افکار آرزومندانه یا درک قطعیت، تمرین هوش معنوی ایجاب می کند که با واقعیاتی هستی گرایانه از قبیل آزادی، رنج، مرگ و درگیر شدن با جستجوى دائمی برای معنا، مواجه شویم.
هوش معنوی هم چنین برای بسیاری از مردم، دلالت بر حساسیت زیبایی شناختی و تحسین زیبایی دارد و از لحاظ فیزیکی، بعضی اوقات با حساسیت به انرژی نافذ جاری در بدن مرتبط است. روش هایی از قبیل مراقبه، یوگا و ورزش های رزمی که مغز را آرام می کنند، می توانند آگاهی را گسترش داده و حساسیت ادراکی را به انرژی، صدا، نور و سطوح نافذ و دقیق هشیاری پالایش کنند.
هوش معنوی یکی از مفاهیمی است که ، در پرتو توجه و علاقه جهانی روان شناسان به حوزه دین و معنویت ، مطرح شده و توسعه پیدا کرده است. هوش معنوی سازه های معنویت و هوش را درون یک سازه جدید ترکیب می کند.
این درست است که ارتباطات زیادی بین معنویت و بهزیستی روان شناختی و سازگاری وجود دارد و به اعتقاد King راهبردهای مقابله ای و تکنیک های حل مشکل با بهره گرفتن از معنویت درواقع کاربردهای سازگارانه هوش معنوی می باشند. او پیشنهاد می کند که این ارتباط غیر مستقیم است و هوش معنوی به عنوان یک میانجی در این ارتباطات نقش دارد. احتمال بیشتر همبستگی معنا دار تری میان سطوح هوش معنوی و سازگاری وجود دارد.
از دیدگاه King هوش معنوی دارای ۴ مؤلفه تفکر وجودی ، تولید معنای شخصی ، بسط هشیاری و آگاهی متعالی می باشد.(ساغروانی،۱۳۸۸،ص۴۳)
هوش معنوی یا SQ را می توان همان توانایی دانست که به ما قدرتی می دهد و رویاها و تلاش و کوشش برای به دست آوردن آن رویاها را می دهد. این هوش زمینه تمام آن چیزهایی است که ما به آنها معتقدیم و نقش باورها، هنجارها، عقاید و ارزش ها را در فعالیت هایی را که بر عهده می گیریم در بر می گیرد. هوشی که به واسطه آن سوال سازی در ارتباط با مسائل اساسی و مهم در زندگی مان می پردازیم و به وسیله آن در زندگی خود تغییراتی را ایجاد می کنیم.
با بهره گرفتن از هوش معنوی به حل مشکلات با توجه به جایگاه، معنا و ارزش آن مشکلات می پردازیم. هوشی که قادریم توسط آن به کارها و فعالیت هایمان معنا و مفهوم بخشیده و با بهره گرفتن از آن بر معنای عملکردمان آگاه شویم و دریابیم که کدامیک از اعمال و رفتارهایمان از اعتبار بیشتری برخوردارند و کدام مسیر در زندگی مان بالاتر و عالی تر است تا آن را الگو و اسوه زندگی خود سازیم. بنابراین می‌توان گفت که هوش معنوی تمام آن چیزهایی است که به آن معتقدیم و نقش باورها و هنجارها، عقاید و ارزش‌ها را در فعالیت‌هایی که بر عهده می‌گیریم نشان می‌دهد(میرجلیلی وشفیعی،۱۳۹۱)
امام علی علیه السلام می فرمایند: هوش وتوانایی فهمیدن اندرزها از عواملی است که آدمی را به پرهیز از خطا فرا می خواند. میزان الحکمه ۱۳» صفحه ۳۲۶
دومین اثر و فایده هوش را میتوان درس گرفتن از وقایع اطرافمان دانست.
در سوره الحجر(۷۵) در مورد سرنوشت گنهکاران قوم لوط، قرآن به نتیجه‏گیرى تربیتى و اخلاقى پرداخته مى‏گوید” در این داستان نشانه‏هایى است براى افراد با هوش”! (إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِینَ)، آنها که با فراست و هشیارى و بینش مخصوص خود، از هر علامتى جریانى را کشف مى‏کنند، و از هر اشاره‏اى حقیقتى و از هر نکته‏اى، مطلب مهم و آموزنده‏اى را .
افرادی که هوش معنوی دارند دارای این صفات هستند:
– قدرت مقابله با سختی ها، دردها و شکست ها
– بالا بودن خودآگاهی در این افراد
– حسی که این افراد را هدایت درونی می کند
– درس گرفتن از تجربیات و شکست ها
– از دشواری های زندگی فرصتی می سازد برای دانستن
– توانایی ایستادگی در برابر جمع و هم رای نشدن با عامه مردم

 

برای

۳-۶-۶- فارق حق و باطل
از آنجا که سخن خدا نور است و روشنی دارد، حق را از باطل جدا می‌کند «و انزل الفرقان» و خداوند فرقان فرستاد، [فرقان یعنی جدا کننده‌ی حق از باطل] سخنی می‌تواند مردم را هدایت کند که حق و باطل را از هم جدا سازد؛ سخنی که حق را از باطل جدا کند، می‌تواند همه‌ی مردم دنیا را مورد خطاب قرار دهد و آنان را از عذاب الهی بترساند.
۳-۶-۷- نیکو و شایسته
الگوی مبلغ در قلم و سخن قرآن کریم است. زیرا که خداوند برای هدایت مردم نیکوترین سخن را فرستاده. در سوره زمر آیه ۴ می‌فرماید:
«اللَّهُ نزَّلَ أحْسَنَ الْحَدیث»
رسول گرامیش نیز، با چنین شیوه‌ای مردم را به سوی او می‌خواند. در سوره نحل آیه ۱۲۵:
«ادْعُ إِلِى سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَهِ وَالْمَوْعِظَهِ الْحَسَنَهِ»
«ای رسول! مردم را با دلیل محکم و پند و اندرز نیکو به سوی پروردگار دعوت کن»
بندگان صالح خداوند نیز نیکوترین سخن را بر زبان جاری می‌سازد.
مبلّغ باید این گونه در راه تبلیغش سخن بگوید که دستور قرآن است.
«وقولوا للنّاس حَسَناً»
«با مردم با زبان خوش سخن بگویید»
حتی در هنگام مجادله با دشمن نیز باید از بکار بردن کلمات زشت و ناپسند دوری نمود. در سوره مبارک نحل آیه ۱۲۵ می‌فرماید:
«وَجَادِلْهُم بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ»
«ای رسول! با ایشان، با سخنانی نیکو مجادله کن»
سخن مبلغ باید مؤدبانه، دوستانه، مستدل، و خالی از فریاد و جنجال باشد. چرا که سخنان زشت و ناپسند و دشنام به کفّار سبب می‌شود که آنان نیز به مقدسات اسلام توهین کنند و دشنام دهند.
از نکات مهم سخن، انتخاب الفاظ و جملات مناسب و زیباست تا گوش‌ها را از شنیدن بی‌رغبت نکند و فهم‌ها را به سختی نیندازد که بنا به فرمایش حضرت علی (ع) این صفت بهترین کلام است.
«أحسَن الکَلام لا تمجّه الاذن ولا یتعب فهمه الافهام»[۱۳۹]
باید از بکار بردن کلمات دوپهلو که ممکن است معانی بدی از آنها برداشت شود، خودداری کرد زیرا ممکن است اینگونه کلمات، وسیله‌ای در دست دشمنان قرار گیرد و جامعه‌ی اسلامی را به استهزا گیرند.
در صدر اسلام مسلمانان از پیامبر (ص) می‌خواستند که هنگام سخن گفتن به آنان نظر کند و آنان را مورد توجه قرار دهد، اما برای این درخواست از کلمه‌ای استفاده می‌کردند که یهودیان مدینه آن را به معنای دیگر رفته و مسلمانان را مسخره می‌کردند؛ که آیه آمده در سوره بقره آیه ۱۰۴:
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَقُولُواْ رَاعِنَا وَقُولُواْ انظُرْنَا»
«ای اهل ایمان (به رسول خدا) «راعنا» نگویید بلکه بگویید به ما نظر کن»
«راعنا» از ماده [مراعات] یعنی ما را رعایت کن، اما در زبان عبری که زبان یهودیان است، یعنی ما را احمق کن، لذا قرآن کریم مسلمانان را از گفتن آن نهی کرده است.[۱۴۰]
خوب سخن گفتن یکی از راه های وصول به نیکی است.
رسول خدا (ص) می‌فرمایند: «سه چیز از اسباب نیکوکاری است: سخاوت نفس، گفتار نیکو و …»[۱۴۱]
خوب و نیکو سخن گفتن اختصاص به افراد سرشناس و ثروتمند ندارد بلکه با فقرا و یتیمان نیز باید به نیکی سخن گفت و هیچ فرقی بین بندگان خدا نیست.
خداوند متعال می‌فرماید: هنگامی که در جلسه‌ی تقسیم ارث، خویشاوندان فقیر و یتیمانی که به خاطر وجود خویشاوندان نزدیکتر ارث نمی‌برند، حضور داشتند چیزی به آنان ببخشید و با آنان به طرز شایسته سخن بگویید و با این سخن، دل آنان را به دست آورید.
«وَ قُولُوا الهم قُولاً مَعرُوفاً»
۳-۶-۸- مستدل و منطقی
قرآن کریم در آیات مختلف، از مخالفان خود دلیل می‌خواهد:
«قُل هاتُوا بُرهَانَکُم اِن کُنتُم صادِقینَ»
«ای پیامبر! بگو، اگر راست می‌گویید برهانتان را بیاورید»
برهان طلبی اسلام، نشان دهنده‌ی اهمیت آن است و استدلالات منطقی و براهین علمی در سطوح مختلف، برای مسایل گوناگون در آیات شریف قرآن، فراوان به چشم می‌خورد به طوری که پیامبر (ص) می‌فرماید: من هر چه از خدا می‌گویم همراه با بینه و برهان است؛ «قُلْ إِنِّی عَلَى بَیِّنَهٍ مِّن رَّبِّی»[۱۴۲]
قرآن از مؤمنان می‌خواهد که سخنانشان محکم و استوار باشد [قُولُوا قُولَاً سَدیداً]
این نکته برای مبلغ اهمیت بیشتری دارد که سخنان وی باید همچون یک سد محکمی جلو امواج فساد و باطل را بگیرد. باید آن چنان قرآنی باشد که اگر اعتراض کردند و گفتند: سخنانش بی اساس است «ام یَقُولُونَ افتَراه»، در جوابشان بگوید: اگر راست می‌گویید از هر کس که می‌خواهید کمک بگیرید و یک سوره مثل آن بیاورید.
مبلّغ هیچ گاه نباید ازموضع ضعف سخن بگوید. بلکه باید به صراحت تمام با کفار اتمام حجت کند؛ آری، مبلغ، در استحکام سخن باید به ابراهیم پیامبر (ع) اقتدا کند که در مجادله با نمرود که به خاطر حکومتش مغرور شده بود و ادعای خدایی با سخنی محکم پاسخ او را داد و سبب بهت و حیرت او شد و او را به سکوت کشاند.
در سوره بقره آیه ۲۵۸ می‌فرماید:
«قَالَ إِبْرَاهِیمُ فَإِنَّ اللّهَ یَأْتِی بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِی کَفَرَ»
«نمرود پرسید خدای تو کیست؟ ابراهیم (ع) فرمود: کسی که زنده می‌کند و می‌میراند، یکی را کُشت و دیگری را آزاد کرد. ابراهیم (ع) فرمود: خدای من خورشید را از مشرق می‌آورد پس تو آن را از مغرب بیاور، نمرود (از این سخن) مبهوت و متحیر شد»
اگر سخن انسان خدایی باشد، با نام خدا شروع شود، به سوی خدا هدایت کند و از وحی سرچشمه بگیرد، هیچ کوهی هر قدر رفیع، تاب مقاومت در برابر آن ندارد.
«لَوْ أنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلی جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خاشِعاً مُتَصَدّعاً مِنْ خَشیهِ اللهِ»
۳-۶-۹- حساب شده و سنجیده
قلم و سخن باید حساب شه و به دور از هر گونه نقص و کجی باشد.
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَنزَلَ عَلَى عَبْدِهِ الْکِتَابَ وَلَمْ یَجْعَل لَّهُ عِوَجَا»[۱۴۳]
«ستایش و سپاس مخصوص خدایی است که بر بنده خود کتاب را نازل کرد و در آن هیچ کجی و نقص قرار نداد»
باید توجه داشت که سخن گفتن از روی بی‌اطلاعی و حساب نشده به شخصیت انسان لطمه می‌زند.
عبیده بن زبیر، برادر «عبدالله بن زبیر» از طرف او فرماندار مدینه بود. روزی در بین یکی از خطبه‌های خود گفت: دیدی که خداوند برای شتری که قیمت آن پنج درهم بود با قوم صالح چه کرد و چگونه آنان را معذب ساخت؟ مقصودش از شتر، معجزه حضرت صالح (ع) بود که خداوند آن را در قرآن «ناقه الله» خوانده و مردم آن را پی کرده و کشتند.
عبیده بین زبیر این معجزه الهی را در منبر به پنج درهم قیمت گذاری کرد و آن را ناچیز شمرد. همین امر موجب انکار شنوندگان و اعتراض آنان شد و به او لقب «مقوّم الناقه» یعنی «شتر قیمت کن» دادند. این لقب زبانزد عموم مردم مدینه شد و آن قدر در مجالس تکرار شد که سبب مسخره شدن فرماندار و عزل او شد.[۱۴۴]
۳-۶-۱۰- مایه‌ی رشد و کمال
سخن مبلغ باید سبب رشد انسان‌ها شده و آنان را به کمال خود نزدیکتر سازد همانگونه که قرآن، مردم را به خیر و صلاح هدایت می‌کند و رشد دهنده است؛
«یَهْدِی إِلَى الرُّشْدِ فَآمَنَّا بِهِ وَلَن نُّشْرِکَ بِرَبِّنَا أَحَدًا»[۱۴۵]
این قرآن، خلق را به راه خیر و صلاح هدایت می‌کند، بدین سبب ما به آن ایمان آورده و دیگر هرگز به خدای خود مشرک نخواهیم شد.
حضرت موسی (ع) همراهی با خضر (ع) را برای رسیدن به علم و دانش و رشد و صلاح، طلب می‌کند. البته هر علم و دانش و آموزشی ارزش ندارد. در دعا می‌خوانیم:
«اللّهم انّی اعُوذبک مِن عِلم لایَنفَع»
«خداوندا از علم بی‌فایده به تو پناه می‌برم»
مبلّغ باید ببیند که آیا تبلیغ او به مردم رشد می‌دهد و آنان را عوض می‌کند یا نه، وگرنه پر کردن ذهن مردم از اطلاعات، بدون رشد انسانی چندان مهم نیست[۱۴۶].
۳-۶-۱۱- بشارت و تشویق
همانگونه که قرآن انسان‌ها را به انجام اعمال پسندیده ترغیب می‌کند و از ارتکاب اعمال زشت به شدت برحذر می‌دارد مبلّغ نیز باید اینگونه باشد. او باید انسان پاک و صالح را بشارت دهد و انسان بدکار را از عذاب الهی بترساند.
قرآن کریم برای دعوت مردم به انفاق چنین بشارت‌هایی به آنها می‌دهد:
«مَّثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللّهِ کَمَثَلِ حَبَّهٍ أَنبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِی کُلِّ سُنبُلَهٍ مِّئَهُ حَبَّهٍ وَاللّهُ یُضَاعِفُ لِمَن یَشَاءُ وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ»[۱۴۷]
«کسانی که دارایی‌های خود را در راه خدا می‌بخشند این اموال همانند بذری است که هفت خوشه برویاند و در هر خوشه‌ای یکصد دانه باشد و خداوند آن را برای هر کس که بخواهد دو یا چند برابر می‌کند»
و در جای دیگر برای ترغیب مردم به عمل صالح و اقامه نماز، چنین می‌فرماید[۱۴۸]:
«إِنَّ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَأَقَامُواْ الصَّلاَهَ وَآتَوُاْ الزَّکَاهَ لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ»[۱۴۹]
«کسانی که ایمان آورده و عمل صالح انجام دادند و نماز به پا داشتند و زکات دادند پاداششان نزد پروردگارشان است، نه ترسی بر آنان است و نه غمگین می‌شوند»
سرودی که در ارتش‌های دنیا خوانده می‌شود و نوعی کلام است به خاطر توجه هر روز نظامیان به ارزش دفاع از وطن و تشویق آنان است. تشویق هم باید زبانی باشد و هم عملی. روزی پیامبر اکرم (ص) وارد مسجد شدند و گروهی را در حال عبادت و گروه دیگری را در حال گفتگوی علمی دیدند. ضمن تشویق زبانی از هر دو گروه در جمع آنان که بحث علمی می‌کردند، نشستند که تشویق علمی آنان نیز بود.
۳-۶-۱۲- جامع و متنوع
سخن باید جامع باشد که نمونه‌ای از این جامعیت را در بیان لقمان به پسرش می‌بینیم. آنجا که می‌گوید:
«یَا بُنَیَّ أَقِمِ الصَّلَاهَ وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنکَرِ وَاصْبِرْ عَلَى مَاأَصَابَکَ إِنَّ ذَلِکَ مِنْعَزْمِ الْأُمُورِوَلَا تُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنَّاسِ وَلَا تَمْشِ فِی الْأَرْضِ مَرَحًا»[۱۵۰]

 

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت fotka.ir مراجعه نمایید.

 

۹-روش و ابزار گردآوری داده‏ها :
روش گرد آوری اطلاعات بصورت کتابخانه ای و میدانی می باشد.به همین منظور قرارداد بیمه بدنه و بیمه نامه های صادره شرکتهای بیمه مورد بررسی جامع قرار خواهدگرفت.همچنین از نتیجه تحقیقات صورت گرفته ، مقالات ، مجلات علمی تخصصی و نظرات اساتید و کارشناسان و مسئولین ومدیران شرکتهای بیمه نیزاستفاده خواهد شد.
۱۰- جامعه آماری
جامعه آماری این تحقیق شرکت سهامی بیمه ایران می باشد.
تصویر درباره بازار سهام (بورس اوراق بهادار)
روش‌ها و ابزار تجزیه و تحلیل داده‏ها:

 

در این تحقیق برای اثبات فرضیات تحقیق ازروش توصیفی ، تحلیلی و مقایسه ای استفاده خواهدشد.

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت 40y.ir مراجعه نمایید.

فصل اول
کلیات تحقیق
۱-۱-مفاهیم
بیمه و مفاهیم مربوط به آن :
بیمه یکی از بخشهای مهم اقتصادی است که در اقتصاد خرد و کلان نقش بسزایی دارد و از فعالان بازارهای پولی و سرمایه است که میتواند تامین کننده اعتبار بلند مدت سرمایه گذاران باشد، همچنین در جذب سرمایه های کوچک و هدایت آن به سرمایه گذاریهای کلان و زیر بنایی و توسعه اقتصادی و اشتغال موثر واقع شود.بیمه میتواند در توسعه صادرات و افزایش آن موثر باشد ،چرا که با تضمین صادرات این امر را رونق خواهد بخشید. همچنین در حفاظت از ثروتها و سرمایه های ملی و حمایت از سرمایه گذاران نقش تعیین کننده ای خواهد داشت .
عکس مرتبط با اقتصاد
بیمه نقش اساسی در بهبود زندگی اجتماعی و توسعه عدالت اجتماعی و جلو گیری از نا بسامانیهای اجتماعی دارد . هنگامی که خانواده منبع اصلی درآمدش را از دست میدهد یا به ایام پیری میرسد ،اگر منابع دیگری برای جایگزینی نداشته باشد، در وضع بسیار بدی قرار خواهد گرفت، همچنین بیمه های در مانی در تضمین سلامت اجتماع بسیار موثر است . عدالت اجتماعی در جامعه که” اصل ۴۳ قانون اساسی” جمهوری اسلامی ایران به آن تاکید دارد، بدون بیمه محقق نخواهد شد. با تامین اطمینان برای موسسات تولیدی و خدماتی از آثار مخرب حوادث کاسته شده و باجبران خسارتهای قشرهای آسیب پذیر از تنگدستی خانواده ها جلوگیری بعمل خواهد آمدو با پوشش بیمه ای در زمان مناسب میتوان با حوادث غیر مترقبه مقابله اصولی بعمل آورد.
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
بیمه از لحاظ فرهنگی کارکرد مطلوب و سازنده ای دارد، در جامعه باعث افزایش امید به زندگی شده که یکی از شاخصهای توسعه انسانی است .و هدف نهایی توسعه اقتصادی انسانها است . که عمر زیادی کنند واز آموزش بالایی برخوردارباشند و امکانات رفاهی مناسبی را داشته باشند که در این صورت یک جامعه قابلیت بیشتری از خود نشان خواهد داد، که رسیدن به اهداف اشاره شده با بیمه ، خصوصا بیمه های عمر و زندگی میسر خواهد بود، در جامعه روحیه پس انداز را تقویت کرده و از مصرف گرایی با بیمه های عمر و پس انداز جلو گیری خواهد نمود، و همچنین با ارائه خدمات بهداشتی و درمانی موجب کاهش تنشهای روانی و اطمینان به آینده میشود .از چنین رهگذری است که موجب سلامتی افراد جامعه و کاهش بیماریها شده و موجب افزایش طول عمر و امید به زندگی شده بالندگی و رفاه جامعه را به همراه خواهد داشت .نظر به اینکه برای درک مطالب حسابداری شرکتهای بیمه نیاز به درک مفاهیم بیمه ای و اصطلاحات مورد استفاده در این صنعت است، مفاهیم و اصطلاحات بیمه ای به شرح زیر تعریف و توضیح داده میشود:
حسابداری
تعاریف:

 

بیمه :

 

ماده ۱ قانون بیمه مصوب اردیبهشت ماه ۱۳۱۶ اشعار میدارد: بیمه عقدی است که بموجب آن یکطرف تعهد میکند در ازاء پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر در صورت وقوع یا بروز حادثه خسارت وارد بر او را جبران کند یا وجه معینی بپردازد.متعهد را بیمه گر، طرف تعهد را بیمه گذار، وجهی را که بیمه گذار به بیمه گر می پردازد حق بیمه و آنچه را که بیمه میشود موضوع بیمه نامند.

 

عقد رضایی:

 

عقد رضایی عقدی است که به صرف ایجاب و قبول طرفین بر سر اصل و شرایط حتی بصورت شفاهی منعقد شده و برای طرفین تعهد آوراست .

 

عقد عینی :

 

عقدعینی به عقدی گفته می شود که باقصد مشترک دوطرف وتسلیم موردمعامله تشکیل می شود.عقد عینی نوعی عقد تشریفاتی است .

 

عقد معلق:

 

عقد معلق عقدی است که تاثیر آن برحسب انشا موقوف به امردیگری باشد.

 

عقد منجز:

 

عقد منجز عقدی است که تاثیرآن بر حسب انشا موقوف به امر دیگری نباشدو اگرنه معلق خواهد بود.

 

عقد لازم :

 

عقد لازم عقدی است که هیچ یک از طرفین معامله حق فسخ آنرا نداشته باشد،مگر در موارد معینه مانند عقد بیع وعقد بیمه .

 

خسارت:

 

“خسارت” در لغت به معنی ضرروزیان است .در اصطلاح حقوقی عبارت از مالی یا وجهی است که شخص عامل یا مسبب ضرر باید به زیان دیده بپردازد،خواه ضررناشی از عدم انجام قراردادباشد یا عملی غیرازقرارداد.اصطلاح “خسارت” در فرهنگ بیمه دارای مفهوم ویژه ای است، در قانون بیمه در موارد مختلف به معنی ضررو زیان و گاهی به معنی غرامت و زمانی نیز به معنی خسارت در مفهوم خاص بیمه ای است .در معنای خاص عبارتست از وجوهی که شرکت بیمه به موجب قرارداد ودر پی وقوع حادثه تحت پوشش بیمه ویا در سررسید بیمه های پس انداز و بازخرید بیمه نامه های عمردر وجه بیمه گذار می پردازد.

 

بیمه گر:

 

بیمه گر موسسه ای است که در برابر بیمه گذاران آثار مجموعه ای از حوادث را به عهده می گیرد تا در برابر حق بیمه بر طبق قوانین آمار از آنان جبران خسارت کند، یا وجه معینی بپردازد یا خدمات مورد توافق را انجام دهد.ماده ۳۱ قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران بوسیله شرکتهای سهامی عام ایرانی که کلیه سهام آنها با نام بوده و با رعایت این قانون و طبق قانون تجارت به ثبت رسیده باشد انجام خواهد گرفت.

 

بیمه گذار:

 

بیمه گذار شخص حقیقی یا حقوقی است که با انعقاد قرارداد بیمه با بیمه گر تعهد بیمه گر را برای خود یا شخص دیگر تحمیل می کند و متعهد پرداخت حق است.

 

موضوع بیمه :

 

موضوع بیمه خطری است که در صورت تحقق، بیمه گر آثار و جبران خسارتها و صدمات ناشی از آنرا بعهده می گیرد.

 

مورد بیمه :

 

مورد بیمه ممکن است مال باشد اعم از عین یا منفعت یا هر حق مالی یا هر نوع مسئولیت حقوقی.

 

اتومبیل :

 

وسیله نقلیه ای است که به کمک موتور از یک نقطه به محل دیگر بر روی خشکی حرکت می کند.

 

ارزش مورد بیمه:

 

ارزشی است که اموال در لحظه شروع قرارداد دارند و حق بیمه بر اساس آن از بیمه‌گذار دریافت می‌شود.

 

ارزش جایگزینی:

 

ارزش اموال بیمه شده در لحظه وقوع خسارت ارزش جایگزینی نامیده می‌شود.

 

بیمه‌نامه یک‌ساله:

 

به بیمه‌نامه‌ای که برای دوازده ماه صادر می‌شود، بیمه‌نامه یک‌ساله گفته می‌شود.

 

بیمه‌نامه کوتاه مدت:

 

بیمه‌نامه‌ای که بنا به درخواست بیمه‌گذار و برای مدت کمتر از یک‌سال صادر می‌شود، بیمه‌نامه کوتاه‌مدت نامیده می‌شود.

 

تعهدات بیمه‌نامه بدنه وسایل نقلیه زمینی :

 

براساس شرایط بیمه‌نامه بدنه وسایل نقلیه زمینی، دارنده یا مالک وسیله نقلیه، وسیله نقلیه خود را در برابر خطرات بیمه می‌کند تا در صورت بروز حادثه شرکت بیمه خسارت وارده را طبق شرایط بیمه‌نامه جبران نماید. معمولا خطر‌های مورد تعهد شرکت‌‌های بیمه در بیمه‌نامه بدنه وسایل نقلیه زمینی شامل: حوادثی که منجر به وارد آمدن خسارت به وسیله نقلیه می‌گردد، مانند: تصادف، سرقت کلی، آتش‌سوزی، صاعقه و انفجار، هزینه‌‌‌های حمل‌ونقل و نجات مورد بیمه، خسارت وارده به لوازم یدکی اصلی وسیله نقلیه، سایر موارد.

 

فرانشیز در بیمه‌نامه‌های بدنه خودرو:

 

در بیمه‌نامه‌های بدنه خودرو، شرکت‌های بیمه جهت تشویق و ترغیب بیمه‌گذاران برای رعایت مقررات راهنمایی و رانندگی و احتیاط و دوری از کارهای پر خطر فرانشیز تعیین می‌کنند. (آن قسمت از خسارت که بر عهده بیمه‌گزار است) معمولا فرانشیز به‌صورت افزایشی با ده درصد برای خسارت اول، بیست، سی درصد برای خسارات دوم و سوم تعیین می‌شود که خسارت بیمه‌گذار پس از کسر فرانشیز پرداخت خواهد شد.

 

بیمه‌نامه بلند مدت:

 

بیمه‌نامه‌ای که برای مدت بیش از یک‌سال صادر می‌شود، بیمه‌نامه بلندمدت گفته می‌شود.

 

بیمه به ارزش کمتر:

 

اگر در خرید بیمه‌نامه و پر کردن فرم پیشنهاد، ارزش اموال بیمه شده کمتر گزارش شود، در این حالت می‌گویند که اموال به ارزش کمتر از ارزش واقعی بیمه شده و اگر هنگام وقوع خطر و ارزیابی خطر مشخص شود قاعده نسبی اعمال می‌شود.

 

بیمه به ارزش بیشتر(بیمه مضاعف ):

 

بیمه کردن اموال به ارزش بیشتر از ارزش واقعی که به آن بیمه مضاعف نیز می‌گویند. اگر بیمه‌گذار اموال را جهت دریافت خسارت بیشتر نزد بیمه‌گر بیمه کند و یا ارزش آن را بیشتر اعلام کند، بیمه اموال بیشتر از ارزش واقعی نامیده می‌شود که تعهد بیمه‌گر فقط به قیمت واقعی خواهد بود نه بیش از آن.

 

قاعده نسبی:

 

اگر هنگام وقوع خسارت و ارزیابی و کارشناسی مشخص شود که خودرو به ارزش کمتر بیمه شده است، پرداخت خسارت با فرمولی پرداخت می‌شود که به آن قاعده نسبی می‌گویند. در این روش بیمه‌گر ملاک پرداخت خسارت را حق بیمه‌ای می‌داند که مقداری از اموال را تحت پوشش قرار می‌دهد نه همه اموال را، بنابراین خسارت بیمه‌گر به مراتب کمتر از خسارت واقعی خواهد بود.

 

بازدید اولیه:

 

پس از تکمیل فرم پیشنهاد بیمه بدنه و ارائه آن، کارشناس بیمه از وسیله نقلیه بازدید به عمل می‌آورد. اطلاعات درج شده در پیشنهاد را با اسناد و مدارک مطابقت داده و وضعیت موجود وسیله نقلیه را گزارش می‌کند که به آن بازدید اولیه اتومبیل می‌گویند.

 

کارشناسی خسارت بدنه اتومبیل:

 

در صورت وقوع حادثه ، صدمه دیدن وسیله نقلیه مورد بیمه، بیمه‌گذار ضمن مراجعه به شرکت بیمه (واحد خسارت بدنه اتومبیل) ، تکمیل فرم اعلام خسارت و تسلیم مدارک لازم، کارشناس بیمه از وسیله نقلیه صدمه دیده بازدید کرده و گزارشی تهیه می‌کند که به آن گزارش، گزارش کارشناسی بدنه اتومبیل می‌گویند.

 

خسارت جزیی :

 

صدمه دیدن و خسارت‌های ارزش مورد بیمه کمتر از هفتاد درصد وسیله نقلیه، خسارت جزیی در بیمه بدنه نامیده می‌شود.

 

خسارت کلی :

 

از بین رفتن و صدمه دیدن بیش از هفتاد درصد ارزش مورد بیمه وسیله نقلیه را در بیمه بدنه خسارت کلی می‌گویند.

 

استهلاک :

 

با گذشت زمان و استفاده از اموال و لوازم مصرفی، ارزش آنها کاهش می‌یابد که به آن استهلاک می‌گویند. در بیمه بدنه اتومبیل شرکت‌های بیمه در پرداخت خسارت به تناسب زمان و استفاده از قطعات و لوازم آسیب دیده مبلغی را تحت عنوان استهلاک از مبلغ خسارت کسر می‌کنندکه به آن، استهلاک در بیمه بدنه اتومبیل می‌گویند.

نرخ حق بیمه[۸] :
به بهاء ارزش بیمه یا ضریبی که بوسیله آن حق بیمه محاسبه می شود نرخ حق بیمه گفته می شود یا بعبارت دیگر در صدی از سرمایه مورد بیمه ، برای مدت بیمه نامه را نرخ حق بیمه گویند. نرخ حق بیمه برای انواع رشته های بیمه ای متفاوت می باشد.نرخ حق بیمه در بازار های بیمه ای بدو صورت ۱-نظام تعرفه ای ۲-آزاد مورد استفاده است .معمولا در کشورهایی که نظام تعرفه ای حاکم است نهاد ناظر جهت کنترل نرخ تعرفه ای برای کلیه رشته ای را آماده کرده و شرکتها را ملزم به رعایت آن می کند،ولی در کشورهایی که شرایط بازارآزاد حاکم است شرکتهای بیمه در تعیین نرخهای بیمه مختار هستند و بنابه صرفه و صلاح خود نرخ ارائه میکنند و در بعضی از کشورها تلفیقی از نظام تعرفه ای و آزاد مورد استفاده قرار می گیرد.