- چند مفصله هستند.
- سطحی وبزرگترند.
- به صورت درنگرا عمل می کنند.
- تولید نیرو، گشتاور ودامنه حرکتی می کنند.
- فعالیت آنها به جهت حرکت بستگی دارد.
- فعالیت آنها مداوم نیست .
مانند راست شکمی وسرینی.

- یک مفصله هستند. سر ثابت ومتحرک آنها بر روی ستون مهره ها قراردارد.
- عمقی هستند.
- برای کنترل حرکت، به صورت برون گرا عمل می کنند.

- کنترل انتهای ستون فقرات را به عهده دارند.
- دامنه حرکتی ایجاد نمی کنند.
- فعالیت آنها مستقل از جهت حرکت و بصورت مداوم است.
مانند:عرضی شکمی-مالتی فیدوس عمقی-سوئز بزرگ(تارهای خلفی)

Berg mark A, Konin JG
جدول۲-۲٫ تقسیم بندی نوریس(اشاره به تعریف عضلات پاسچرال و فازیک)

عضلات فازیک

عضلات پاسچرال

راست شکمی.
مایل داخلی وخارجی.
چهار سر رانی.
سرینی.
درشت نئی قدامی.

مربع کمری.
راست کننده ستون فقرات.
سوئز خاصره ای.
کشنده پهن نیام.
راست رانی و همسترینگ.

Nirris CM
وقتی که حرکتی انجام می شو، عضلات در حفظ مرکز ثقل در محدوده سطح اتکا و ایجاد ثبات در مفاصل درگیر نقش بسزایی دارند.این موضوع مکانیسم فیدفورواد(پیش بین)^[۴۸]را توصیف می کند که بوسیله فیدبک ناشی از حرکت عضو شروع شده است(۳۶). در شروع حرکت بدن عضلات فعال شده علاوه بر نقش تولید نیرو نقش برقراری ثبا را نیز بر عهده دارند تا از نیاز به پاسخ های فعال عصبی – عضلانی و بروز اختلالات کوچک جلوگیری کنند.سیستم عصبی عضلانی، انقباض همزمان عضلات را ایجاد می کند که سگمنت های اندام را ثابت می کند تا کنترل بخش در طول حرکات مورد نظر آسان تر شوند(۳۶). این فرض وجود دارد که ثبات ستون مهره ها از نیروی ناشی از انقباض همزمان عضلات فلکسور واکستنسور،فشار درون شکمی ونیروهای ناشی از عضلات شکمی حاصل می شود(۳۸). ذکر این موضوع اهمیت دارد که فعالیت عضلات خاص کمری به میزان زیادی به نوع فعالیتی که انجام می شود و موقعیت بخش های مختلف بدن بستگی دارد(۴۳). تحقیقات زیادی در ازتباط با عوامل موثر در عملکرد عصبی عضلانی ناحیه مرکزی بدن صورت گرفته است. آروسکی(۲۰۰۴) زنان نسبت به مردان عضلات ثباتی تنه را بهتر منقبض می کنند ام مردان به دلیل حجم عضلانی بیشتر واحدهای کمتری را فعال می کنند.لیتون(۲۰۰۴) دریافت که زنان قدرت اکستنشن ران کمتر و استقامت اکستنسورهای تنه بیشتری دارند در حلیکه استقامت عضله مربع کمری وقدرت آبداکتورهای ران در مردان بیشتر است. اگر چه تمام عضلات ناحیه مرکزی بدن برای ثبات واجرای مطلوب ضروری هستند ولی تحقیقات اخیر بر روی عضلات عرضی شکمی^[۴۹]ومالتی فیدوس^[۵۰]تمرکز بیشتری داشته اند(۴۴،۴۱،۴۰). عضلات ناحیه عمقی ناحیه مرکزی بدن بخصوص عضله عرضی شکم برای کنترل ثبات تنه مهم هستند.عضله عرضی شکم هنگام انقباض،سیلندر محکمی را ایجاد می کند که بوسیله زائده های عرضی مهره ها موجب تنش جانبی می شود و با کاهش حرکات انتقالی و دورانی مهره ها باعث ثبات ومقاومت ستون فقرات در برابر حرکات و وضعیت های بدنی مختلف می شود(۴۱). کرس ول(۲۰۰۱) دریافت که عضله عرضی شکم در حرکات ایزومتریک و دینامیک تنه بطور مستمر فعال است. عضله عرضی شکمی اولین عضله ایست که در حرکات فعال می شود. مطالعات کرس ول ودیگران نشان می دهد که عضله عرضی شکم قبل از حرکت و شروع انقباض سایر عضلات، نیروهای خارجی را جذب می کند(۴۰). هاجز(۱۹۹۷) به این نتیجه رسید که عمل عضلات تنه قبل از عمل اندام تحتانی به سفتی ستون مهره ها کمک می کند ویک پایه واساس برای حرکات عملکردی فراهم می کند. اوهمچنین دریافت که عضلات عرضی شکمی اولین عضله در شروع حرکت قبل از حرکت واقعی عضو است و فعالیت این عضله بوسیله دستگاه عصبی مرکزی از پیش برنامه ریزی شده که به عنوان بخشی از استراتژی کنترل ثبات ستون مهره ها بکار می رود. ریچاردسون(۱۹۹۲) عنوان کرد که انقباض همزمان عضلات شکمی و مالتی فیدوس، مستقل از عضلات گلوبال و وضعیت بدنی طبیعی ستون مهره ها است و به صورت انقباض تونیک و مستمر سطوح پایین انجام می گیرد.دستگاه عصبی مرکزی، ستون مهره ها را بوسیله انقباض عضلات شکمی ومالتی فیدوس ها قبل از تولید نیروهای واکنشی بوسیله حرکات اندام ها ثبات می بخشد(۴۱). این مکانیسم فیدفوروارد، سفتی عضلات وثبات سگمنتال را برای کاربرد موثر عضلات حرکت دهنده اصلی افزایش می دهد(۴۰). عضله عرضی شکمی با آرایش فیبرهای افقی به همراه عضله مایل داخلی سفتی ستون مهره ها را تقویت می کند(۴۵،۳۹). درنتیجه تاخیر در شروع فعالیت عضله شکمی منجر به بی ثباتی ستون مهره ها می شود(۳۹).در مباحث مربوط به ساختار عضلات شکمی معمولا توجه بر روی ناحیه مرکزی بدن می باشد، زیرا عضلات شکمی جزء مهمی از ساختار عضلات ناحیه مرکزی بدن می باشند(۴۴). نوریس(۱۹۹۳) عضلات شکمی را در طی تمرینات مورد تجزیه وتحلیل قرار داد و دریافت که عضلات مورب داخلی و عرضی شکمی در طی ایستادن بطور مستمر فعال هستند. عضلات عرضی شکمی، کف لگن و مایل شکمی به همراه نیام پشتی کمری،فشار داخل شکمی را افزایش می دهند . موجب ثبات عملکردی ناحیه کمری می شوند(۴۶،۴۴). هاجز(۱۹۹۶) فعالیت الکترومیوگرافی عضلات شکمی را به همراه اندام فوقانی مورد مطالعه قرار داد و دریافت که عضله عرضی شکمی اولین عضله ای است که فعال می شود وبا توجه به نقش آن در سفتی ستون مهره ها،عضله عرضی شکمی در هنگام کمر درد با تاخیر فرا خوانده می شود.لیتون(۲۰۰۴) دریافت که عضلات شکمی نیروهای خارجی را که ممکن سات موجب اکستنشن،فلکشن جانبی وچرخش ستون مهره ها شود را کنترل می کنند و از این طریق ثبات ستون مهره ها را توسط انقباض همزمان عضلات افزایش می دهند. همچنین عضلات راست کننده ستون مهره ها نقش تعادل وکنترل وضعیت بدنی و ثباتی دارند عملکرد عضلات مالتی فیدوس شبیه عضله عرضی شکمی است. زیرا بصورت تونیک فعال می شوند و سفتی و ثبات سگمنت ها را افزایش می دهند واغلب با حرکات کوچک مهره ها تطبیق می یابند(۴۵). این عضلات با افزایش خستگی ضعیف می شوند و در پروتکل توانبخشی ناحیه مرکزی بدن اهمیت زیادی دارند(۳۸). با توجه به این که این عضلات از نظر اندازه قابل مقایسه با عضلات شکمی نیستند وهمچنین ضعیف ترند،اما در مطالعات مربوط به کمر درد از اهمیت خاصی برخوردارند. چولوویکی(۱۹۹۹) عنوان کرد که انقباض همزمان ساختار عضلانی ستون مهره ها در نواحی قدامی وخلفی برای ایجاد ثبات در انواع مختلف حرکت مهم است. چولوویکی و مک گیل(۱۹۹۹)اهمیت ساختار عضلنی موضعی در برابر ایجاد ثبات موضعی ستون مهره ها را بوسیله الکترومایوگرافی نشان دادند. راسکس و کافین(۱۹۹۶) در مطالعات الکترومایوگرافی دریافتند که عضلات موضعی بطور فعال، ستون مهره ها را از نیروهای قیچی وار محافظت می کنند.
در مورد عضلات وبافت های نرم دیگر ناحیه مرکزی بدن مطالعات کمی صورت گرفته است. نیام پشتی کمری که به عنوان کمربند پشت در نظر گرفته می شود و در حمایت از عضلات شکمی و کمری نقش مهمی دارد، با عضله عرضی شکمی وسیستم فشار داخل شکمی همکاری نزدیکی دارد. انقباض عضله عرضی شکمی و مایل شکمی که به این نیام متصل اند، فشار داخل شکمی را افزایش داده ومحیطی قوی در اطراف ناحیه کمری ایجاد می کنند. این موضوع باعث ارتباط اندام فوقانی وتحتانی شده و به عنوان یک پروپریوسپتور^[۵۱]برای انقباض عضلانی عمل می کنند(۴۴). عضلات مربع کمری که اغلب به صورت ایزومتریکی منقبض می شود،بعنوان ثبات دهنده اصلی ستون مهره ها مورد توجه است(۴۷،۴۴). بدلیل موقعیت آناتومیکی، این عضله موجب فلکشن جانبی و اکستنشن تنه می شود(۴۵). وقتی که عضله مربع کمری منقبض می شود گشتاوری ایجاد می کند که هم بر روی حرکات و هم بر روی ثبات ستون مهره ها و لگن در دو صفحه ساجیتال وفرونتال اثر می گذارد(۴۳). عضلات ران در زنجیره حرکتی با انتقال نیروها از اندام تحتانی به ستون فقرات در طول فعالیتهایی که نیاز به عمود بودن بدن دارند مهم هستند(۴۸،۴۴). نپتون و همکاران(۱۹۹۵) با بررسی الکترومایوگرافی عضلات ران در حرکات پرشی عنوان کردند که عضلات اکستنسور ران وزانو در کاهش شتاب مرکز ثقل در طول مرحله فرود فعالیت میکنند. او همچنین عنوان کرد که عضله سرینی میانی ونزدیک کننده بزرگ به منظور تولید توان مکانیکی، ران را ثابت می کنند. تکنیک های تنفس ممکن است باعث تقویت دیافراگم شود که بعنوان بام و سقف ناحیه مرکزی بدن در نظر گرفته می شود(۴۹).
۲-۲-۳ اهمیت انقباض همزمان عضلات
عضلاتی که سر آنها از لگن منشا می گیرد در ثبات جانبی ستون مهره ها موثرتر هستند(۳۸). قبلا عقیده بر این بوده است که عضلات کف لگن به تنهایی عمل می کندد. اما در حال حاضر نشان داده شده است که در نیروهای وارده مختلف، عضلات شکمی با یکدیگر و به همراه عضله عرضی شکمی به نحوی که ثبات مرکزی بیشتری بر قرار باشد وارد عمل می شوند(۴۶). چولوویکی(۱۹۹۷) در تحقیقی فعالیت همزمان عضلات فلکسور واکستنسور(آنتا گونیست) تنه را در افراد سالم بررسی کرد و دریافت که فعالیت همزمان عضلات آنتاگونیست تنه را برای حفظ تعادل پایدار ناحیه ی کمری بطور مکانیکی امری ضروری است. بیم برن(۱۹۸۸) نتیجه گرفت که به منظور حفظ ثبات مرکزی در اغلب اوقات اکستنسورهای تنه باید ۳۰% قوی تر از فلکسور باشند. چو و همکاران(۲۰۰۳) دریافتند که انقباض همزمان و دو طرفه عضلات شکمی و ناحیه پایین کمر در طول حرکت تنه امری اجتناب نا پذیر است،زیرا آنها به عنوان یک واحد در حفظ تعادل بین حرکات و ثبات ستون فقرات عمل می کنند. چولوویکی(۲۰۰۳) دریافت که در افراد سالم، انقباض همزمان عضلات فلکسور و اکستنسور تنه در پاسچر طبیعی ستون فقرات وجود دارد. با بهره گرفتن از مدل بیومکانیکی توضیح داده می شود که انقباض همزمان عضلات بر اساس نیاز سیستم عصبی عضلانی برای ایجاد ثبات مکانیکی ناحیه ی کمری است. نوریس(۱۹۹۳) عنوان کرد که عدم تعادل عضلانی منجر به تغییر تیات لگن و کاهش دامنه حرکتی در فلکشن ستون فقرات می شود. نقش عضلات ناحیه کمری در درجه اول در مکانیسم کنترل موثر ستون فقرات اهمیت دارد. ناحیه ی کمری ستون مهره ها بخش بزرگی از وزن بدن وهمچنین نیروهای اضافی ناشی از انقباض عضلات وبارهای خارجی وارده را بطور متناسب به لگن منتقل می کند(۵۰). از اینرو در خلال وضعیت های بدنی مختلف حداکثر فعالیت در عضله تنه وجود دارد(۵۱). خستگی ناحیه کمری در توانایی درک تغییر در موقعیت کمر و بنابراین درک موقعیت تنه اختلال ایجاد کرده که منجر به حرکات غیر ضروری برای اصلاح جابه جایی تنه می شود(۵۲).
۲-۲-۴ ثبات مرکزی
ثبات مرکزی^[۵۲]به عنوان کنترل حرکتی وظزیف عضلانی مجموعه ی کمر و لگن توصیف می شود(۴۲). عملکرد طبیعی سیستم ثباتی، تولید ثبات کافی در ستون مهره ها به منظور تطبیق آنی با شرایط مختلفی است که ستون فقرات با آن روبه رو می باشد. (تغییر در پاسچر با بارهای وارده). پنجابی عنوان کرد که ثبات ستون مهره ها تحت تاثیر سه سیستم پاسیو، غعال و منترل عصبی می با شد(۵۳) (شکل۲-۱). زیر سیستم عضلانی اسکلتی پاسیو از مهره ها، رویه های مفصلی، دیسکهای بین مهره ای،لیگامنت ها،کپسول مفصلی و دیگر اجزای مکانیکی پاسیو تشکیل شده است. زیر سیستم عضلانی اسکلتی فعال شامل عضلات وتاندون های ستون مهره ها است. زیر سیستم عصبی و رفلکسی شامل مبدل های مختلف نیرو وحرکت است که در لیگامنت ها، تاندون ها، عضلات ومراکز کنترل طبیعی مستقر است. این سه زیر سیستم از لحاظ عملکردی وابسته به یکدیگرند تا ثبات کافی در ستون فقرات که با نیازهای مختلف وضعیت بدنی، بارهای ایستا وپویا روبروست را ایجاد کند. این مدل توضیح می دهد که چگونه سیستم بازخوردی عصبی موضعی،وضعیت بدنی صحیح را حفظ می کند.ابتدا سیستم پاسیو تغییرات ایجاد شده در وضعیت بدنی را شناسایی کرده و سیگنالهایی را به سیستم عصبی ارسال ودر نتیجه سیستم عصبی اطلاعاتی را به سیستم فعال می فرستد که برای اصلاح تعادل اولیه، سیگنالهای حرکتی تولید خواهد کرد. ازاین رو ثبات ستون فقرات منجر به تنش عضلات وابسته به وضعیت بدنی پویا می شود(۱).
شکل۲-۱٫ تعامل زیر سیستم های غیرفعال،فعال و عصبی