دقت در این نکته لازم است که در باب قاچاق درجه ی 4 و گروگانگیری و آدم ربایی به دلیل بالاتر بودن درجه ی کیفری امکان اقدام به صدور نظام نیمه آزادی مهیا نیست .

پایان نامه حقوق

اما در باب نظام آزادی مشروط قانون بدین منوال رفتار نکرده است به طوری که با توجه به ماده ی 58 قانون فوق الذکر در مورد محکومیت به حبس تعزیری، دادگاه صادر کننده حکم میتواند در مورد محکومان به حبس بیش از ده سال یعنی آدم ربایی درجه سه پس از تحمل نصف و در سایر موارد یعنی قاچاق ، حبس غیر قانونی و احتفاء جسد ، پس از تحمل یک سوم مدت مجازات به پیشنهاد دادستان یا قاضی اجرای احکام با رعایت شرایط زیر حکم به آزادی مشروط را صادرکند:
الف- محکوم در مدت اجرای مجازات همواره از خود حسن اخلاق و رفتار نشان دهد.
ب- حالات و رفتار محکوم نشان دهد که پس از آزادی، دیگر مرتکب جرمی نمیشود.
پ- به تشخیص دادگاه محکوم تا آنجا که استطاعت دارد ضرر و زیان مورد حکم یا مورد موافقت مدعی خصوصی را بپردازد یا قراری برای پرداخت آن ترتیب دهد.
ت- محکوم پیش از آن از آزادی مشروط استفاده نکرده باشد[145].
که بند ت نسبت به قانون سابق نو آوری بوده واز طرفی در ماده 58 شرط قانون سال 70 مبنی بر اینکه فردی یرای اولین بار به حبس محکوم میگردید میتوانست از مزایای آزادی مشروط استفاده نماید را حذف نمود واین موضوع هیچ دلیلی به جز سیاستهای جدید قوه قضاییه در بحث حبس زدایی ندارد.
نتیجه گیری
1. آدم ربایی از جمله جرایمی است که در قالب عناوین عام تعزیرات و افساد فی الارض بیان شده است ، بیشتر فقها و حقوقدانان آدم ربایی را از زمره جرایم سرقتی نمی دانند و آنرا از باب افساد فی الارض و تعزیرات حکم می نمایند .
2. حقوق جزای ایران از لحاظ عنصر مادی با عنایت به اختلاف نظر حقوقدانان در این زمینه ؛ جرم آنی و مقید به نتیجه است و از نظر عنصر روانی ، جرمی عمدی است که هم نیاز به سوء نیت عام دارد و هم سوء نیت خاص ولیکن انگیزه ی مرتکب گرچه خوب و شرافتمندانه باشد بر خلاف قانون تشدید مجازات ربایندگان اشخاص مصوب 1353 و رویه های قضایی موجود ، تاثیری در ماهیت این جرم نداشته و عنصر روانی آنرا زائل نمی کند .ولی در قاچاق انسان انگیزه شرط تحقق جرم است.
3. برخی مصادیق آدم ربایی در قانون ، عنوان خاص مجرمانه دارد که آنها را از شمول عنوان عام آدم ربایی خارج می کند ؛ مانند ربودن طفل تازه متولد شده ( ماده ی 631 قانون تعزیرات ) و ربودن اتباع ایرانی توسط خارجیان .
4. از نظر فقهی نیز بایستی جرم آدم ربایی را از مصادیق جرایم تعزیری دانست که در شرع مقدس اسلام مجازات خاصی برای آن در نظر گرفته نشده است و قاضی باید با توجه به مصالح اجتماعی مجازات مناسبی را برای آن در نظر بگیرد .
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
5. هر چند رویه ی قضایی ، ماده ی 621 قانون فوق الذکر را به عنوان تنها عنصر قانونی برای آدم ربایی پیش بینی نموده است و لکن به دلیل نقص و خلاء موجود در قانون درموارد خاص ، استناد به قانون تشدید مجازات ربایندگان اشخاص 1353 منعی ندارد ؛
6. آدم ربایی در زمره جرایم آنی و مقید قرار دارد . آنی از این جهت که تحقق آن متوقف به گذر زمان نیست و مقید از این حیث که سلب آزادی تن نتیجه ای است که به تبع وقوع این بزه حاصل می شود ؛ این در حالی است که در خصوص حبس غیر قانونی صدق عنوان حبس لازم به نظر میرسد و جرم مذکور مقید به توقیف غیر قانونی است .

همچنین قاچاق جرمی است مقید به جابه جایی در محدوده ی مرزهای سیاسی فلذا انتقال بزه دیده از نقطه ای داخل یک شهر به نقطه ی دیگر عنوان قاچاق را به همرا نخواهد داشت .
بنابراین از جمله اهم جرایم علیه شخصیت معنوی اشخاص ، آدم ربایی وقاچاق انسان است که هم در حقوق کیفری ایران و هم در حقوق بین الملل جرم شناخته شده است . آدم ربایی وقاچاق انسان از دسته جرایمی هستند که متوقف بر خود نبوده و غالبا زمینه ساز جرایم دیگر مانند هتک حیثیت فردی و خدشه دار شدن حیثیت بین المللی کشور در جرائم قاچاق انسان ، مطالبه ی وجه یا مال ، و یا حتی مبنای اعمال و وقایعی با انگیزه ی مشروع همچون ازدواج است . لذا می توان جرائم فو ق را در زمره ی جرایم مانع با مجازات شدید تلقی نمود ، تا سدی باشد فرا روی قاصدان مشروع و غیر مشروعی که از این طریق در پی ظهور منویات بزهکارانه ی خویش هستند .
پیشنهادات:
1. ماده ی 621 قانون مجازات اسلامی به لحاظ عدم جامعیت کافی جهت مجازات مرتکبین نبوده، ضرورت بازنگری را ایجاب می نماید ، در این میان پیش بینی موارد مندرج در قانون 1353 مفید فایده می نماید ؛
2. قانونگذار به صراحت امکان تعلیق مجازات مخفی کردن و عدم امکان آن در آینده مصوب نماید
3. جداسازی و مرزبندی روشن میان آدم ربایی و گروگانگیری و سایر جرایم مشابه و مشخص نمودن موقعیت و جایگاه مرتکبین هریک ، لحاظ کیفیات مشدده دیگری مانند عمومات ملحوظ در این باب همچون ارتکاب جرم در شب یا به صورت دسته جمعی و یا بکارگیری سلاح در حین ارتکاب جرم و نیز اقدام در زمان و مکان خاص مانند شرایط مناطق بحران زده و … از دیگر مواردی است که ضرورت اصلاح قانون را روشن می سازد ؛
4. عدم پیش بینی راهکار ها و مکانیزم های ترمیمی جهت بازسازی لطمات و صدمات حیثیتی و معنوی وارد بر بزه دیدگان از جمله خلاء های اساسی موجود در دادرسی امروز کشور است که با واقعیات جرم شناختی و بررسی های علوم رفتاری تناسبی ندارد ، لذا از جمله ضروریات ، تدوین قوانین و اصول مر

جهت دانلود متن کامل این پایان نامه به سایت abisho.ir مراجعه نمایید.
تبط بر اساس سیاست جنایی بزه دیده مدار در این عرصه و بهره گیری از جرم شناسان ، مددکاران و کارشناسان علوم رفتاری و تاسیس سازمان های مردم نهاد حمایتی و ترمیمی می باشد ؛
5. اکتفا به مجازات کمتر در جرم نوزاد ربایی در برابر سایر جرایم به ویژه آدم ربایی که در ماده ی 631 قانون مزبور پیش بینی شده است با سیاست حمایتی مورد نظر قانونگذار در این عرصه همسویی نداشته و قابل توجیه نیست ؛
6. کیفیات مشدده ای همچون گروگان بودن شخص ربوده شده ، سازمان یافته بودن جرم و تعدد بزه دیدگان ، در حقوق ایران جایگاهی ندارد فلذا پیشنهاد می گردد موارد مذکور در اصلاحات قانونی مورد امعان نظر قرار گیرد ؛
7. در قوانین کیفری سایر کشور ها مانند فرانسه آدم ربایی به همراه سایر جرایم مشابه مانند حبس غیر قانونی و اختفاء آورده شده است و در مقام تبیین عنصر مادی جرم میان آنها تمایز ایجاد نموده که این مورد در قانون نویسی به نظر کارآمد و صحیح جلوه می نماید که از بروز تشکیکات و اختلافات جلوگیری نموده و استواری نظام قانونی را سبب می گردد ؛
8. عنصر معنوی آدم ربایی و جرایم مشابه مانند اختفاء و حبس غیر قانونی و قاچاق در چهارچوب جرایم عمدی و دارای سوء نیت عام و خاص قلمداد می گردد . سوء نیت عام به سبب قصد استیلاء بر مجنی علیه و سوء نیت خاص حاوی قصد سلب آزادی تن در آدم ربایی و حبس و قصد مخفی کردن بزه دیده در اختفاء و قاچاق وی در جرم قاچاق قلمداد می گردد . موارد یاد شده در قوانین سابق ملحوظ نظر قانونگذار قرار داشت در حلی که در قوانین فعلی خلاء آنها باعث بروز اختلاف در تفاسیر و عملکرد ها گردیده است .
* منابع فارسی
یک:کتاب ها

قرآن کریم .
نهج البلاغه .
آخوندی ، محمود ، حق بهره مندی از محاکمه عادلانه ، مجله حقوقی دادگستری ، ۱۳۷۸ .
آشورى ، محمد ، عدالت کیفرى ، تهران، کتابخانه گنج دانش،چ اول، 1376 .
آقا بابائی، اسماعیل؛ پیوند اعضاء از بیماران فوت شده و مرگ مغزی، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، چاپ اول، 1385.
ابراهیمسن، دیوید ، روانشناسی کیفری ، ترجمه پرویز صانعی، چاپ دوم، تهران، گنج دانش، 1371 .
اردبیلی، محمدعلی ، حقوق جزای عمومی، ج1، تهران، نشر میزان، چاپ اول، 1379.
اشتری، بهناز، قاچاق زنان: بردگی معاصر، انتشارات اندیشه برتر، چاپ اول 1380.
افراسیابی، محمد اسماعیل ، حقوق جزای عمومی، ج1، تهران ، انتشارات فردوسی، چاپ اول، 1374 .
باهری، محمد ، حقوق جزای عمومی، تهران، انتشارات رهام، چاپ اول، 1381 .
پیکا ، ژرژ ، جرم شناسی، ترجمه علی حسین نجفی ابرندآبادی،چاپ اول،تهران، انتشارات دانشگاه شهید بهشتی،1370.
زراعت، عباس ، محشی قانون مجازات اسلامی ، تهران ، نشر دادگستر ، 1379 .
زکوی ، مهدی ، بزه دیدگان خاص ، مجد ،1390، تهران .
جعفری لنگرودی،محمد جعفر ، ترمینولوژی حقوق، چاپ اول، تهران، بنیاد راستاد، 1363 .
دهخدا ، علی اکبر، لغت نامه دهخدا ،جلد 25 ، انتشارات یاس.

سلیمی، صادق، جنایات سازمان یافته فراملی، انتشارات تهران صدا، چاپ اول 1382.
سلیمی، صادق، چكیده حقوق جزایی عمومی، انتشارات تهران صدا، چاپ اول 1384.
سلیمی، علی، جامع شناسی کج روی ، ناشر پژوهشگاه حوزه و دانشگاه ، تابستان 1386 ، ویراست دوم
شامبیاتی، هوشنگ؛ حقوق كیفری اختصاصی، تهران،‌انتشارات ژوبین/مجد، 1384، چاپ نهم، ج اول.
شاملو احمدی ، محمد حسین ، فرهنگ اصلاحات و عناوین جزایی ، انتشارات تهران ، چاپ اول، 1380 .
صانعی ، پرویز ، حقوق جزای عمومی ، چاپ چهارم، تهران، انتشارات گنج دانش، ١٣٧١، ج2.
طبیبیان ، سید حمید ، فرهنگ عربی- فارسی لاروس ، ج2، 1370.
عباچی ، مریم ، حقوق کیفری اطفال در اسناد سازمان ملل متحد ، مجد ، چ دوم، تهران ، 1388 .
فیض کاشانی، ملا محسن ، نهج البلاغه ، قم ، نشر اسماعیلیان ، بی تا ، خطبه ی 406 .

گاروفالو، رافائل ، مطالعات نظری و عملی در حقوق جزا، ترجمه سید ضیاءالدین نقابت، تهران ، ابن سینا ،1348 .
علومی، رضا ، جرم شناسی ، تهران ، اننتشارات دانشگاه تهران، چاپ ۱۳۴۹.
مرعشی،محمد حسن، دیدگاه های نو در حقوق کیفری ، نشر میزان ، تهران ، 1381 ، ج 1 .
گلدوزیان، ایرج؛ حقوق جزای اختصاصی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1385، چاپ دوازدهم.
محسنی ، مرتضی ، دوره ی حقوق جزای عمومی ، نشر دادگستر ، تهران ، 1370 ، ج 3 .
مرعشی،محمد حسن، دیدگاه های نو در حقوق کیفری ، نشر میزان ، تهران ، 1381 ، ج 1 .
نجفی آبرندآبادی ، حسینعلی ، بزه دیده شناسی ، مجموعه ی علوم جنایی ، نیسمال دوم سال تحصیلی 74-1373، دانشگاه شهید بهشتی .
نجفی ابرند آبادی، دكتر علی حسین، پیشگیری از بزهكاری و پلیس محلی، مجله تحقیقات حقوقی دانشگاه شهید بهشتی، شماره‌های 26-25، بهار- تابستان 78.
نوربها، رضا ، زمینه حقوق جزای عمومی ، تهران، نشر دادآفرین، 1378.
ولیدی، محمدصالح؛ حقوق جزای اختصاصی، تهران، انتشارات امیركبی
ر، 1373، چاپ سوم، ج دوم.
مطهری ، مرتضی ، انسان کامل ، انتشارات امیر کبیر ، چاپ سوم 1375.
جعفری لنگرودی ،محمد جعفر مبسوط در ترمینولوزی حقوق جلد اول ، تهران ، انتشارات گنج دانش ، چاپ دوم سال 1381 .