آماده سازی برای شغل فعلی

 

جهت دانلود متن کامل پایان نامه به سایت azarim.ir مراجعه نمایید.

آماده برای تغییر

 

 

 

مشارکت در برنامه

 

 

الزامی

 

 

داوطلبانه

 

 

با این حال موفقیت در فرایند آموزش و بهسازی منابع انسانی، بدون شناخت درست و دقیق آن میسر نخواهد بود. صاحب نظران مختلف، از آموزش تعاریف گوناگونی ارائه نموده اند. در ارتباط با آموزش و بهسازی منابع انسانی تعاریف گوناگونی ارائه شده است که در جدول ۲-۲ به برخی از این تعاریف اشاره شده است:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

عکس مرتبط با منابع انسانی

جدول ۲-۲: تعاریف آموزش و بهسازی منابع انسانی
اشخاص تعاریف مختلف آموزش و بهسازی منابع انسانی
دولان و شولر[۲۶] آموزش تجربه ای است مبتنی بر یادگیری که به منظور ایجاد تغییرات نسبتاً ماندگار در فرد صورت می گیرد تا او بتواند توانایی خود را برای انجام دادن کار بهبود بخشد (دولان و شولر، ۱۳۹۰ )
دی سنزو و رابینز[۲۷] آموزش کارکنان کمک به آنان برای کسب مهارت های لازم برای شغل فعلی است. تأکید این آموزش ها بر الزامات شغلی فعلی است، در حالیکه بهسازی کارکنان بر موقعیت های شغلی آینده کارکنان در سازمان و شایستگی های موردنیاز آن ها در آن موقعیت ها تأکید دارد (محمدهادی، ۱۳۹۰)
ابطحی کلیه مساعی و کوشش هایی است که در جهت ارتقای سطح دانش و آگاهی، مهارت های فنی، حرفه ای و شغلی و هم چنین ایجاد رفتار مطلوب در کارکنان یک سازمان به عمل می آید و آنان را آماده انجام وظایف و مسئولیت های شغلی خود می نماید (ابطحی، ۱۳۷۵ )
عباد زادگان و
ترک زاده مجموعه کنش های هدفمند، از پیش اندیشیده و طرح ریزی شده ای است که با هدف افزایش رفاه و اثربخشی فرد و سازمان، بطور مداوم و نظام مند به بهبود و ارتقای سطح دانش، مهارت ها و نگرش های معطوف به بهبود عملکرد شغلی حال و آینده کارکنان می پردازد (عبادزادگان و ترک زاده، ۱۳۸۸)
شریعت مداری آموزش و بهسازی، کوشش مداوم و برنامه ریزی شده به وسیله مدیریت برای بهبود سطوح شایستگی کارکنان و عملکرد سازمانی است (شریعت مداری، ۱۳۸۷)
ریموند استون[۲۸] آموزش و بهسازی منابع انسانی تسهیل کننده تحولات سازمانی و مکانیسمی برای نوسازی فردی و سازمانی است و هم چنین وسیله ای برای انتقال دانش جهانی است (بزاز جزایری، ۱۳۷۹)
سیف هرگونه فعالیت یا تدبیر از پیش طرح ریزی شده ای که هدف آن ایجاد یادگیری یادگیرندگان است.
(عباس زادگان و ترک زاده، ۱۳۸۸، ص۳۳)
جزنی کوشش در جهت بهبود عملکرد شاغل در ارتباط با انجام کار و مسائل مربوط به آن (جزنی، ۱۳۷۸)
هاریسون[۲۹] در رشته مدیریت منابع انسانی، آموزش و بهسازی منابع انسانی زمینه ای است که با فعالیت های سازمانی هدفمند در جهت بهبود عملکرد افراد و گروه ها در زمینه های سازمانی سروکار دارد (ویکی پدیا[۳۰]).
رنگریز و عظیمی آموزش منابع انسانی عبارت است از ایجاد محیطی که در آن منابع انسانی، رفتارها، دانش، مهارت ها و توانایی های مربوط به شغل را فرا می گیرند (رنگریز و عظیمی، ۱۳۷۸)

بطور کلی می توان گفت که هریک از تعاریف فوق، به لحاظ مفهومی بر بعد خاصی از آموزش تمرکز دارند؛ از این رو می توان تعاریف ارائه شده از آموزش را در سه نوع تعریف زیر طبقه بندی نمود:
الف) تعریف فرایندی: آموزش توسعه سیستماتیک نگرش ها، آگاهی ها، مهارت ها و الگوهای رفتاری است که فرد برای انجام درست وظیفه یا شغل خود به آن نیاز دارد.
ب) تعریف موضوعی: آموزش عبارت است از ایجاد یا توسعه مهارت یا رشته ای از مهارت های ویژه و راهنمایی و تعلیم در یک فن، شغل یا حرفه است.
ج) تعریف مبتنی بر هدف: آموزش مجموعه کوشش هایی به منظور ارتقا سطح عملکرد نیروی انسانی در شغل مرتبط به کمک افزایش سطح توانایی های آنان می باشد (نیرومند و محبریان جزی، ۱۳۸۴ به نقل از محمدهادی، ۱۳۹۰).
دلایل نیاز به آموزش و بهسازی
امروزه آموزش توسط کارفرمایان به عنوان ابزاری مهم برای ارتقا دادن قابلیت ها و عملکرد کارکنان شناخته شده و مبالغ بسیاری در برنامه های آموزشی سرمایه گذاری شده است(چنج ، هامپسون،۲۰۰۸) آموزش و بهسازی نقش و تأثیری اساسی در دانش و مهارت افراد و بهبود نگرش آن ها نسبت به سازمان و وظایف و فعالیت های شغلی دارد. لذا سازمان ها و موسساتی که به نقش و تأثیر منابع انسانی در کارکنان و در نتیجه ارتقای توانایی و انگیزش آن ها واقفند، هزینه های آموزش و بهسازی را سرمایه گذاری تلقی کرده و در برنامه توسعه و بودجه سالیانه خود مبالغ در خور توجهی را به آموزش و توسعه کارکنان اختصاص می دهند (بزار جزایری، ۱۳۸۴). در پژوهشی که انجمن پرسنل و بهسازی[۳۱] در سال ۲۰۱۰ انجام شد حاکی از آن بود که کارکنان بطور متوسط ۸ روز در سال را آموزش دریافت می کنند (CIPD,2010) و انجمن آموزش و بهسازی آمریکا برآورد کرده است که سازمان های آمریکایی در سال ۲۰۰۸، ۵۶ میلیارد دلار صرف آموزش کرده اند (بیکر، ۲۰۱۰ )
آموزش همیشه به عنوان مهم ترین ابزار در جهت بهبود کلی عملکرد کارکنان در نظر گرفته می شود. برنامه‌های آموزشی به منظور درک تغییرات رفتاری مطلوبی که در نگرش ها، مهارت ها و دانش انعکاس می‌یابد طراحی شده اند. از دیدگاه نوئه[۳۲] آموزش، به تلاش برنامه ریزی شده ای اشاره دارد که توسط یک سازمان در جهت تسهیل یادگیری کارکنان از شایستگی های مرتبط شغلی بکار گرفته می شود (شاد، ۲۰۰۸) در سال ۲۰۰۶ انجمن آموزش و بهسازی آمریکا (ASTD[33]) در گزارش خود نشان داد زمانیکه رهبران کسب و کار بر رشد کارکنان رده بالا تأکید می کنند، ارزش یادگیری و آموزش بهتر درک می شود. محیط جهانی تشخیص می دهد که یک محیط کاری بهتر آموزش دیده عملکرد را بهبود می بخشد و سرمایه‌ی گذاری در آموزش و بهسازی منابع انسانی جهت کسب موفقیت امری ضروری و حیاتی است. در این گزارش، انجمن آموزش و بهسازی آمریکا برآورد کرده است که سازمان های آمریکایی سالانه ۱۰۹٫۲۵ میلیارد دلار صرف آموزش و بهسازی منابع انسانی می کنند، تقریباً سه چهارم (۷۹٫۷۵ میلیارد دلار) بر کارکرد داخلی یادیگری صرف می کنند و باقی مانده (۲۹٫۵۰ میلیارد دلار) صرف خدمات بیرونی می کنند (ریورا، پارادایس ،۲۰۰۶).