بررسی فقهی و قانونی ماهیت قراردادبیمه بدنه اتومبیل باتاکید خاص به خسارت افت ارزش اتومبیل- قسمت ۳ | ... | |
۹-روش و ابزار گردآوری دادهها :
در این تحقیق برای اثبات فرضیات تحقیق ازروش توصیفی ، تحلیلی و مقایسه ای استفاده خواهدشد. برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت 40y.ir مراجعه نمایید. فصل اول
بیمه :
ماده ۱ قانون بیمه مصوب اردیبهشت ماه ۱۳۱۶ اشعار میدارد: بیمه عقدی است که بموجب آن یکطرف تعهد میکند در ازاء پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر در صورت وقوع یا بروز حادثه خسارت وارد بر او را جبران کند یا وجه معینی بپردازد.متعهد را بیمه گر، طرف تعهد را بیمه گذار، وجهی را که بیمه گذار به بیمه گر می پردازد حق بیمه و آنچه را که بیمه میشود موضوع بیمه نامند.
عقد رضایی:
عقد رضایی عقدی است که به صرف ایجاب و قبول طرفین بر سر اصل و شرایط حتی بصورت شفاهی منعقد شده و برای طرفین تعهد آوراست .
عقد عینی :
عقدعینی به عقدی گفته می شود که باقصد مشترک دوطرف وتسلیم موردمعامله تشکیل می شود.عقد عینی نوعی عقد تشریفاتی است .
عقد معلق:
عقد معلق عقدی است که تاثیر آن برحسب انشا موقوف به امردیگری باشد.
عقد منجز:
عقد منجز عقدی است که تاثیرآن بر حسب انشا موقوف به امر دیگری نباشدو اگرنه معلق خواهد بود.
عقد لازم :
عقد لازم عقدی است که هیچ یک از طرفین معامله حق فسخ آنرا نداشته باشد،مگر در موارد معینه مانند عقد بیع وعقد بیمه .
خسارت:
“خسارت” در لغت به معنی ضرروزیان است .در اصطلاح حقوقی عبارت از مالی یا وجهی است که شخص عامل یا مسبب ضرر باید به زیان دیده بپردازد،خواه ضررناشی از عدم انجام قراردادباشد یا عملی غیرازقرارداد.اصطلاح “خسارت” در فرهنگ بیمه دارای مفهوم ویژه ای است، در قانون بیمه در موارد مختلف به معنی ضررو زیان و گاهی به معنی غرامت و زمانی نیز به معنی خسارت در مفهوم خاص بیمه ای است .در معنای خاص عبارتست از وجوهی که شرکت بیمه به موجب قرارداد ودر پی وقوع حادثه تحت پوشش بیمه ویا در سررسید بیمه های پس انداز و بازخرید بیمه نامه های عمردر وجه بیمه گذار می پردازد.
بیمه گر:
بیمه گر موسسه ای است که در برابر بیمه گذاران آثار مجموعه ای از حوادث را به عهده می گیرد تا در برابر حق بیمه بر طبق قوانین آمار از آنان جبران خسارت کند، یا وجه معینی بپردازد یا خدمات مورد توافق را انجام دهد.ماده ۳۱ قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران بوسیله شرکتهای سهامی عام ایرانی که کلیه سهام آنها با نام بوده و با رعایت این قانون و طبق قانون تجارت به ثبت رسیده باشد انجام خواهد گرفت.
بیمه گذار:
بیمه گذار شخص حقیقی یا حقوقی است که با انعقاد قرارداد بیمه با بیمه گر تعهد بیمه گر را برای خود یا شخص دیگر تحمیل می کند و متعهد پرداخت حق است.
موضوع بیمه :
موضوع بیمه خطری است که در صورت تحقق، بیمه گر آثار و جبران خسارتها و صدمات ناشی از آنرا بعهده می گیرد.
مورد بیمه :
مورد بیمه ممکن است مال باشد اعم از عین یا منفعت یا هر حق مالی یا هر نوع مسئولیت حقوقی.
اتومبیل :
وسیله نقلیه ای است که به کمک موتور از یک نقطه به محل دیگر بر روی خشکی حرکت می کند.
ارزش مورد بیمه:
ارزشی است که اموال در لحظه شروع قرارداد دارند و حق بیمه بر اساس آن از بیمهگذار دریافت میشود.
ارزش جایگزینی:
ارزش اموال بیمه شده در لحظه وقوع خسارت ارزش جایگزینی نامیده میشود.
بیمهنامه یکساله:
به بیمهنامهای که برای دوازده ماه صادر میشود، بیمهنامه یکساله گفته میشود.
بیمهنامه کوتاه مدت:
بیمهنامهای که بنا به درخواست بیمهگذار و برای مدت کمتر از یکسال صادر میشود، بیمهنامه کوتاهمدت نامیده میشود.
تعهدات بیمهنامه بدنه وسایل نقلیه زمینی :
براساس شرایط بیمهنامه بدنه وسایل نقلیه زمینی، دارنده یا مالک وسیله نقلیه، وسیله نقلیه خود را در برابر خطرات بیمه میکند تا در صورت بروز حادثه شرکت بیمه خسارت وارده را طبق شرایط بیمهنامه جبران نماید. معمولا خطرهای مورد تعهد شرکتهای بیمه در بیمهنامه بدنه وسایل نقلیه زمینی شامل: حوادثی که منجر به وارد آمدن خسارت به وسیله نقلیه میگردد، مانند: تصادف، سرقت کلی، آتشسوزی، صاعقه و انفجار، هزینههای حملونقل و نجات مورد بیمه، خسارت وارده به لوازم یدکی اصلی وسیله نقلیه، سایر موارد.
فرانشیز در بیمهنامههای بدنه خودرو:
در بیمهنامههای بدنه خودرو، شرکتهای بیمه جهت تشویق و ترغیب بیمهگذاران برای رعایت مقررات راهنمایی و رانندگی و احتیاط و دوری از کارهای پر خطر فرانشیز تعیین میکنند. (آن قسمت از خسارت که بر عهده بیمهگزار است) معمولا فرانشیز بهصورت افزایشی با ده درصد برای خسارت اول، بیست، سی درصد برای خسارات دوم و سوم تعیین میشود که خسارت بیمهگذار پس از کسر فرانشیز پرداخت خواهد شد.
بیمهنامه بلند مدت:
بیمهنامهای که برای مدت بیش از یکسال صادر میشود، بیمهنامه بلندمدت گفته میشود.
بیمه به ارزش کمتر:
اگر در خرید بیمهنامه و پر کردن فرم پیشنهاد، ارزش اموال بیمه شده کمتر گزارش شود، در این حالت میگویند که اموال به ارزش کمتر از ارزش واقعی بیمه شده و اگر هنگام وقوع خطر و ارزیابی خطر مشخص شود قاعده نسبی اعمال میشود.
بیمه به ارزش بیشتر(بیمه مضاعف ):
بیمه کردن اموال به ارزش بیشتر از ارزش واقعی که به آن بیمه مضاعف نیز میگویند. اگر بیمهگذار اموال را جهت دریافت خسارت بیشتر نزد بیمهگر بیمه کند و یا ارزش آن را بیشتر اعلام کند، بیمه اموال بیشتر از ارزش واقعی نامیده میشود که تعهد بیمهگر فقط به قیمت واقعی خواهد بود نه بیش از آن.
قاعده نسبی:
اگر هنگام وقوع خسارت و ارزیابی و کارشناسی مشخص شود که خودرو به ارزش کمتر بیمه شده است، پرداخت خسارت با فرمولی پرداخت میشود که به آن قاعده نسبی میگویند. در این روش بیمهگر ملاک پرداخت خسارت را حق بیمهای میداند که مقداری از اموال را تحت پوشش قرار میدهد نه همه اموال را، بنابراین خسارت بیمهگر به مراتب کمتر از خسارت واقعی خواهد بود.
بازدید اولیه:
پس از تکمیل فرم پیشنهاد بیمه بدنه و ارائه آن، کارشناس بیمه از وسیله نقلیه بازدید به عمل میآورد. اطلاعات درج شده در پیشنهاد را با اسناد و مدارک مطابقت داده و وضعیت موجود وسیله نقلیه را گزارش میکند که به آن بازدید اولیه اتومبیل میگویند.
کارشناسی خسارت بدنه اتومبیل:
در صورت وقوع حادثه ، صدمه دیدن وسیله نقلیه مورد بیمه، بیمهگذار ضمن مراجعه به شرکت بیمه (واحد خسارت بدنه اتومبیل) ، تکمیل فرم اعلام خسارت و تسلیم مدارک لازم، کارشناس بیمه از وسیله نقلیه صدمه دیده بازدید کرده و گزارشی تهیه میکند که به آن گزارش، گزارش کارشناسی بدنه اتومبیل میگویند.
خسارت جزیی :
صدمه دیدن و خسارتهای ارزش مورد بیمه کمتر از هفتاد درصد وسیله نقلیه، خسارت جزیی در بیمه بدنه نامیده میشود.
خسارت کلی :
از بین رفتن و صدمه دیدن بیش از هفتاد درصد ارزش مورد بیمه وسیله نقلیه را در بیمه بدنه خسارت کلی میگویند.
استهلاک :
با گذشت زمان و استفاده از اموال و لوازم مصرفی، ارزش آنها کاهش مییابد که به آن استهلاک میگویند. در بیمه بدنه اتومبیل شرکتهای بیمه در پرداخت خسارت به تناسب زمان و استفاده از قطعات و لوازم آسیب دیده مبلغی را تحت عنوان استهلاک از مبلغ خسارت کسر میکنندکه به آن، استهلاک در بیمه بدنه اتومبیل میگویند. نرخ حق بیمه[۸] :
[سه شنبه 1400-01-24] [ 10:53:00 ب.ظ ]
لینک ثابت
|