وَما أَرسَلنا مِن قَبلِکَ مِن رَسوُلٍ إِلّا نُوحی إلَیه أَنَّهُ لا إلهَ الّا أنا فَاعبُدوُن
و پیش از تو هیچ پیامبری نفرستادیم مگر آنکه به او وحی کردیم که خدایی جز من نیست، پس تنها مرا بپرستید.
یک یک انبیای الهی در این راه به پا خواستند و رسالت خود را اعلام کردند، چنان که در قرآن سیر دعوت انبیا اینگونه بیان شده است. خدای متعال نوح را به سوی قومش فرستاد و او مردم خود را بدین مقصد فرا خواند:
عبُدُوا اللهَ مالَکُم مِن اِلهٍ غَیرُهُ خدای را بپرستید که شما را جز او خدایی نیست.
فاتَّقُوا اللهَ و أَطیعونِ از خدا پروا کنید و فرمانم ببرید.
چون هود (علیه السلام) به سوی قوم خود برانگیخته شد، دعوت همین بود؛ و چون صالح (علیه السلام) به رسالت هدایت برخاست همین مقصد را مطرح کرد. شعیب (علیه السلام) نیز به همین هدف فرا خواند، و…این راهی است مستقیم به سوی هدف غایی تربیت انسان: الهی شدن.
اِنَّ اللهَ رَبِّی وَ رَبُّکُم فَاعبُدوهُ هذا صِراطٌ مستقیمٌ
همانا خدای یکتا - الله - پروردگار من و شماست، پس او را بپرستید، این است راه راست.
نگرش توحیدی انسان به جهان
خاستگاه اساسی و نقطه شروع تغییر و اصلاح در منطق تربیتی اسلام، درک حقایق هستی از سوی انسان است. تربیتی که مبتنی بر خداباوری، ایمان به تقدیر و حکمت الهی، نگرش مثبت به نعمت‌های دنیا و مسئولیّت انسان در برابر آنها، ایمان به پاداش و عقاب در روز قیامت ودیگر عناصر جهان بینی اسلامی باشد، تربیتی سالم و مطمئن خواهد بود که آثار و نتایج آن از ابعاد گوناگون دینی و روانی و جهادی درخور اعتماد است.
مکاتب تربیتی معاصر که بیانگر فرهنگ و ارزش های غربی‌اند همگی از دو رویکرد ناسازگار با تربیت اسلامی ناشی شده‌اند:
رویکرد اول مبتنی بر نادیده گرفتن جنبه ی احساسی و قلبی در بر خورد با حقایق هستی است و تنها نگاه فلسفی و پوزیتیویستی به جهان دارد: یعنی به شناخت مفاهیم کلی و بنیادین تمایل دارد و معرفت و ادراک بشری را به جزئیات و عالم واقع محدود می‌کند؛ این رویکرد فلسفی (پوزیتیویسم منطقی) از نظر منطقی و درک اجتماعی مردود است، چرا که در پی تأیید وضعیت کنونی غرب و جلوگیری از بروز هرگونه اعتراض یا انقلاب علیه آن است؛ شکل‌گیری اعتراض و انقلاب مبتنی بر وجود یک تفکر فراگیر و جامع است، تفکری که از چارچوب تنگ جزئیات و واقعیت‌های زندگی روزمره فراتر رود و بتواند مفاهیمی مانند ممکن، ضروری، درست و نادرست را در چارچوب کلی تاریخ و طبیعت و منطق اخلاقی تعریف کند؛ تعریف این مفاهیم از نگاه پوزیتیویسم ناممکن و محال است.
رویکرد دوم از دوجهت مبتنی بر بینش الحادی است: انکار وجود خداوند حکیم؛ منحصر دانستن زندگی انسان به تجربه ی محدود و کوتاه زندگی در این دنیا.
پی آمدهای منفی و زیانبار این رویکرد از پی آمدهای نامطلوب رویکرد نخست - که مبتنی بر محدود کردن افق فکر انسان به امور حسی و جزئی است - اگر بیشتر نباشد، کمتر نیست.
یکی از مهم‌ترین ویژگی های بینش اسلامی پشت سر گذاشتن چارچوب های تنگ امور حسی و جزئیات است. انسان مسلمان از این محدوده ها فراتر می‌رود و به تعامل با وجود مطلق- که حواس بشری از درک حقیقت آن عاجزند – می‌پردازد و بدین ترتیب انسان با پشت سر گذاشتن احساسات و افق های فکری محدود وارد مرحله جدیدی می‌گردد.
این نوع جهان بینی به حیات و زندگی معنی و روح و هدف می‌دهد؛ زیرا انسان را در مسیری از کمال قرار می‌دهد که درهیچ حد معینی متوقف نمی‌شود و همیشه رو به پیش دارد.
جهان بینی اسلامی یا توحیدی کشش و جاذبه دارد؛ به انسان نشاط و دلگرمی می‌بخشد، هدف‌هایی متعالی و مقدس عرضه می‌دارد و افرادی فداکار می‌سازد.
جهان بینی توحیدی تنها جهان بینی است که در آن تعهد و مسئولیت افراد در برابر یکدیگر مفهوم و معنی پیدا می‌کند؛ همچنان که تنها جهان بینی است که آدمی را از سقوط در دره هولناک پوچ گرایی و هیچ انگاری یا نیست انگاری نجات می‌دهد.
بنابراین می‌توان ویژگی های جهان بینی اسلامی یا جهان بینی توحیدی را در موارد زیر خلاصه کرد:

پشت سر گذاشتن چارچوب‌های حسی، جامع نگری، درک اشیا در قالب کلیات، معنادار و هدفمند بودن زندگی، انسجام و هم آهنگی میان موجودات،نگاه مثبت به زندگی، دل نبستن به دنیا، آرامش روحی - روانی و پایبندی به مسائل اخلاقی که ناشی از ارتباط درونی با خداوند است، خدایی که دارای نام های نیکو و صفات زیبا و پسندیده است.

توحید محوری در آموزه های تربیتی دو پیامبر اسوه قرآنی
توحید محوری در آموزه های تربیتی حضرت محمّد مصطفی(صلی الله علیه و آله)
یکی از شاخص های اصلی و مهم در مبانی تربیتی همه یپیامبران الهی شاخص توحید محوری و یگانه پرستی است و از مهم‌ترین مباحث تربیتی آن بزرگواران به شمار می رفت؛ که در روش تربیتی پیامبر گرامی اسلام به صورت برجسته به آن پرداخته شده است .توحید همواره اساس دعوت پیامبر خدا (صلی الله علیه وآله) بوده است. اگر به دعوت ها و تعلیمات ایشان نگاه کنیم، به این نکته خواهیم رسید که آن بزرگوار همواره مردم را به یگانه پرستی می‌خوانده و در قول و عمل، بر آن تأکید داشته است چرا که مهم‌ترین رسالت خویش را تثبیت توحید خالص در ذهن و دل مخاطبان می‌دانست. خداوند در این زمینه می‌فرماید:
وَ إِلَـهُکُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ لاَّ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِیمُ
معبود شما معبود یگانه ای است که جز او معبودی نیست؛ معبودی مهربان و بخشنده.
استکمال بشر از طریق پیروی از وظایف الهی و انقیاد و پیروی از مکتب توحید با انجام واجبات و ترک محرمات است که این وسیله حرکت و سیر به سوی مقصد و کمال است یعنی فقط بشر از طریق عبودیت و ایمان اعتقادی و انجام وظایف الهی و دینی تربیت می‌شود و می‌تواند سیر و سلوک به سوی مقصد و سعادت بنماید و چنانچه از وظایف اعتقادی و وظایف عملی و خلاقی کوتاهی و تقصیر نماید از فضیلت و سعادت بهره ای نخواهد داشت و این با فطرت او ناسازگار است.
قرآن این برنامه عمومی انبیا را این گونه بیان می‌کند:
وَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ مِن رَّسُول إِلَّا نُوحِی إِلَیْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ
(ما پیش از تو هیچ پیامبری را نفرستادیم، مگر اینکه به او وحی کردیم که معبودی جز من نیست. پس تنها مرا پرستش کنید.)
این آیه مبارکه بیانگر آن است که تمامی پیامبران از آدم تا خاتم مأموریت داشتند تا هر کدام به طریقی، کلمه توحید را ترویج و مردم را به یکتاپرستی دعوت نمایند تا جامعه را بر اساس توحید پرورش دهند.
همان گونه که از آیات قرآن برمی‌آید، «توحید» یعنی: عقیده به آفریدگار واحد، برای جهان هستی به عنوان یک باور حقیقی که از ابتدای پیدایش بشر بر روی زمین وجود داشته و به وسیله پیامبران تقویت شده است. این باور از ابتدا در برابر اندیشه شرک قرار داشته که برای جهان، خدایان متعددی معتقد بودند. هیچ پیامبری نبوده است که مردم را به شرک و بت پرستی دعوت کند. اندیشه توحید با ندای فطری انسان کاملا سازگاری دارد و خداوند مردم را به دینی می‌خواند که با آفرینش و سرشت آنان مطابقت کامل دارد. از اینجاست که دین حق در طول تاریخ یکی بوده؛ یعنی اسلام:
إِنَّ الدِّینَ عِندَاللّهِ الإِسْلاَمُ
قطعاً دین نزد خدا اسلام است.
همه انبیا امّت هایشان را به اسلام دعوت می‌کردند به فرموده علّامه طباطبائی:
خداوند بندگان خود را امر نمی‌کند، مگر به پیروی از همان دین و بر انبیای خود، هیچ کتابی نفرستاده، مگر درباره همان دین و هیچ آیت و معجزه‌ای بپا نکرده، مگر برای همان دین که عبارت است از اسلام یعنی تسلیم حق شدن و به عقیده‌های حق پایبند بودن و اعمال درست انجام دادن. بنابراین، جوهره اصلی همه شرایع، که همان تسلیم بودن در برابر حق باشد، یکی است و اختلاف ادیان به کمال و نقص است، نه حقیقت و ماهیت.
خداوند خطاب به پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) می‌فرماید:
مِلَّهَ أَبِیکُمْ إِبْرَاهِیمَ هُوَ سَمَّاکُمُ الْمُسْلِمینَ مِن قَبْلُ
«از آیین پدرتان ابراهیم پیروی کنید. خداوند شما را در کتاب های پیشین و در این کتاب (قرآن) مسلمان نامید.»
حضرت محمّد (صلی الله علیه وآله) بر اساس توحید و یکتا پرستی، تعلیم و تربیت خود را بنا نهاد. از این رو، توحید محوری از معیارهای اصلی در تعلیم و تربیت اسلامی است ونتیجه چنین نظام تربیتی، بندگان مؤمن و خالصی است که جز به اسلام و قرآن به چیزی نمی اندیشند؛ چنان که بسیاری از یاران پیامبر این ویژگی را داشتند و تا آخرین لحظات زندگی، مدافع اسلام و پیامبر بودند.
سیره نبوی نیز این مطلب را نشان می‌دهد که آن حضرت بر همین اساس، مردم را به توحید و خداپرستی دعوت می‌کرد و از آنان می خواست از شرک و بت پرستی فاصله گرفته، به خدای یگانه ایمان آورند و تسلیم محض او باشند. آن حضرت در روزهای نخست دعوتشان می‌فرمودند:
قولوا لا اله الا اللّه تفلحوا
بگویید: هیچ خدایی جز اللّه نیست تا رستگار شوید.
دستور الهی این بوده که اندیشه های باطل شرک و بت پرستی را باید از اذهان خود بیرون بریزید و اندیشه توحید و یکتا پرستی را جایگزین سازید؛ در جای دیگر نیزبه پیامبر گرامی ما دستور صریح داد مردم را از شرک و بت پرستی برحذر دار:
قُلْ أَتَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللّهِ مَا لاَ یَمْلِکُ لَکُمْ ضَرّاً وَ لاَ نَفْعاً
بگو: آیا جز خدا چیزی را می‌پرستید که مالک سود و زیان شما نیست؟

منبع تغییر

 

 

 

کالوس‌‌زایی

 

 

 

^٭٭۶۱۷/۱۰

 

۱۵

 

تنظیم‌کننده رشد

 

 

 

۰۸۳/۲

 

۳۲

 

خطای آزمایش

 

 

 

۳۶%

 

̶

 

ضریب تغییرات

 

 

 

^٭٭- معنی‌دار در سطح احتمال ۱%
میوه‌های کاشته شده بر روی محیط کشت به چهار صورت کاشته شده‌اند. بعد از سه هفته از کشت میو‌های نارسی که به صورت کامل کشت شده بودند در ترکیب تیماری ۲ شامل ۵ (میلی‌گرم در لیتر ۲,۴-Dو TDZ) کالوس سفید رنگی مشاهده شد (تصویر ۶-۴ الف). بعد از ۴ هفته در همه‌ی ترکیبات تیماری که میوه ‌به صورت کامل کشت شده بود سفید رنگ ‌شدند (تصویر ۶-۴ ب). اما در ریزنمونه‌های که برش خورده بودند و ریز نمونه محور اصلی، قهوه‌ای شدند و واکنش قابل ملاحظه‌ای مشاهده نگردید. در ترکیب تیماری ۱۲ شامل (۵ میلی‌گرم ۲,۴-D، ۲ میلی‌گرم در لیتر BAP و ۴ میلی‌گرم در لیتر TDZ) بعد از ۳ هفته کالوس سفید رنگی مشاهده شد و بعد از یک هفته چندین جنین‌ بر روی آن مشاهده شد (تصویر ۶-۴ ج). در ترکیب تیماری ۱ (۵ میلی‌گرم TDZ) بعد از ۴ هفته کالوس سفید رنگ و بعد از یک هفته یک جنین بر روی آن تشکیل شد. بعد از ۲ ماه کالوس‌ها افزایش حجم پیدا نموده و سفید‌تر شدند در ترکیب تیماری ۲ به وضوح مشخص‌تر بود (تصویر ۶ -۴ د). در ۵ ترکیب تیماری (۱- ۵- ۱۲- ۱۳- ۱۹) با نسبت‌های هورمونی ذیل جنین‌زایی رخ داده است. ترکیب تیماری ۱ (۵ میلی‌گرم در لیتر TDZ)؛ ترکیب تیماری ۵ (۱۰ میلی‌گرم در لیتر TDZ و ۵ میلی‌گرم در لیتر۲,۴-D )؛ ترکیب تیماری ۱۲ (۴ میلی‌گرم در لیتر TDZ، ۲ میلی‌گرم در لیترBAP و ۵ میلی‌گرم در لیتر ۲,۴-D)؛ ترکیب تیماری ۱۳ (۴ میلی‌گرم در لیتر و ۵ میلی‌گرم در لیتر۲,۴-D )؛ ترکیب تیماری ۱۹ (۵ میلی‌گرم در لیتر ۲,۴-D).
نمودار شماره ۴-۴ مقایسه میانگین تأثیر تیمارهای تنظیم‌کننده‌ی رشد ۲,۴-D، TDZ و BAP بر روی کالوس‌زایی میوه نارس نخل خرما با بهره گرفتن از آزمون دانکن در سطح احتمال ۱%، میانگین‌های دارای حداقل یک حرف مشترک در سطح احتمال ۱% آزمون دانکن تفاوت معنی‌داری ندارند.
کاربرد غلظت‌های مساوی از این دو تنظیم‌کننده TDZ، ۲,۴-D و همچنین غلظت دو برابری ۲,۴-D نسبت به TDZ در مطالعات سیدکی و زاید (۲۰۱۱)، منجر به حداکثر کالوس‌زایی در نخل خرما شد. همچنین اپکی و گوزوکیرمیزی^[۲۸۹] (۲۰۰۳) نشان دادند که کاربرد تنظیم‌کننده رشد TDZ با غلظت ۱۰میلی‌گرم در لیتر به تنهایی در محیط کشت باعث القاء جنین‌زایی و افزایش تعداد جنین تولیدی در درخت شاهزاده^[۲۹۰] می‌شود. ۲,۴-D فقط در مرحله انگیزش جنین‌زایی لازم است و در بعضی موارد،۲,۴-D و دیگر اکسین‌ها مانع از جنین‌زایی سوماتیکی خواهند شد (نورگارد و کروستروپ^[۲۹۱]، ۱۹۹۱). حداکثر تولید جنین سوماتیکی در نخل خرما با در غلظت ۱ میلی‌گرم در لیترTDZ (اسلام و همکاران، ۲۰۱۱)، و ۱/۰ میلی‌گرم در لیتر۲,۴-D (عثمانی و همکاران، ۲۰۰۹) مشاهده شده بود.
تاکنون هیچ مقاله‌ای روی کشت میوه نارس و بالغ در نخل خرما گزارش نگردیده است و نتایج برای اولین بار است که گزارش می‌گردد. لذا نتایج بدست آمده حائز اهمیت است.

الف
ج
د
ب
تصویر ۶-۴: الف- تشکیل کالوس سفید رنگ در ترکیب تیماری ۲ (۵ میلی‌گرم در لیتر ۲,۴-Dو TDZ)، ب- سفید شدن میوه‌ها، ج- تشکیل جنین در ترکیب تیماری ۱ (۵ میلی‌گرم در لیتر TDZ)، د- افزایش حجم کالوس در ترکیب تیماری ۲ (۵ میلی‌گرم در لیتر ۲,۴-D و TDZ).
آزمایش دوم کشت میوه نارس، تجزیه واریانس (جدول ۵-۴) نشان داد که بین ترکیبات تیماری مختلف تنظیم‌کننده‌ی رشد تفاوت بسیار معنی‌داری وجود دارد.
جدول ۵-۴ تجزیه واریانس تأثیر تیمار‌های تنظیم‌کننده‌ی رشد برکالوس‌زایی آندوسپرم نخل خرما

 

 

میانگین مربعات

 

درجه آزادی

 

منبع تغییر

 

 

 

کالوس زایی

 

 

 

^٭۴۶۸/۸

 

۱۹

 

تنظیم‌کننده رشد

 

در روز نهم بعد از تولد، موش ها با دی اتیل اتر بیهوش می­شدند. سپس حیوان در تشتک جراحی قرار می­گرفت و دست و پای حیوان ثابت می­شد. بعد ناحیه قفسه سینه باز شده و به وسیله ست سرم و از طریق آئورت با محلول سالین 9/0 درصد و متعاقباً با محلول سرد پارافرمالدئید 4% در بافر فسفات 1/0 مولار پرفیوژ می­شد. پس از اتمام پرفیوژن جمجمه به مدت 1 شب در پارافرمالدئید 4% در بافر فسفات 1/0 مولار نگهداری شد. روز بعد مغز از جمجمه خارج می­شد.

شکل 3-5- پرفیوژن

 

3-7-2- برش گیری

پس از بیرون آوردن مغز از جمجمه، مغز به مدت 24 ساعت در محلول پارافرمالدئید 4% در بافر فسفات 1/0 مولار قرار داده می­شد تا کاملاً بافت آن فیکس شود. سپس بلوکی شامل ساقه مغز برای تهیه برش­هایی کرونال به ضخامت 80 میکرومتر در دستگاه ویبرواسلایس قرار داده شد. تیغه­های استفاده شده در این دستگاه از جنس استیل ضد زنگ بود. سرعت حرکت تیغه و فرکانس لرزش آن قابل تنظیم است. از هر 4-3 برش تهیه شده یکی برای واکنش ایمونوهیستوشیمی انتخاب شده و 3 بار با محلول بافر فسفات 1/0 مولار شتستشو می­شدند.

3-7-3- ایمونوهیستوشیمی

برای حذف فعالیت پرکسیدازی اندوژن، برش­های شسته شده به مدت 35 دقیقه در محلول هیدروژن پراکسید 3 درصد در بافر فسفات 1/0 مولار قرار گرفتند و پس از 2 بار شستشو با بافر فسفات (پنج دقیقه) 1/0 مولار به مدت یک ساعت در محلول blocking که شامل بافر فسفات 1/0 مولار، Triton X-100 3/0 درصد و سرم آلبومین گاوی^[37] 1/0 درصد بود، منتقل شدند. سپس برشها به مدت 72 ساعت در محلول حاوی آنتی­بادی کاسپاز 3 در بافر فسفات 1/0 مولار حاوی سرم آلبومین گاوی 1/0 درصد و Triton X-100 3/0 درصد قرار می­گرفتند. پس از 2 بار شستشو با بافر فسفات (دو دقیقه) برش­ها به مدت 12 ساعت در محلول حاوی آنتی­بادی ثانویه در بافر فسفات 1/0 مولار حاوی سرم آلبومین گاوی 1/0 درصد و Triton X-100 3/0 درصد قرار داده شدند. برش­ها بعد از خروج از محلول حاوی آنتی بادی ثانویه یکبار با بافر فسفات 1/0 مولار به مدت دو دقیقه شستشو داده می­شدند. در آخرین مرحله محصول واکنش در حضور دی آمینوبنزیدین^[38] با غلظت 1 میلی­گرم بر میلی­لیتر و هیدروژن پراکسید 02/0 درصد در بافر Tris-Hcl 05/0 مولار با 2/7PH= قابل مشاهده گردید و برش­ها پس از 2 بار شستشو با بافر فسفات 1/0 مولار (دو دقیقه) به لام ژلاتینی منتقل شدند. بعد از انتقال برش­ها روی لام ژلاتینی شده، آن­ها را در رک چیده و پس از خشک شدن به مدت 10 ثانیه در جار حاوی الکل 70 درصد در اسید استیک، 10 ثانیه در الکل 97 درصد، 10 ثانیه در الکل مطلق، 5 دقیقه در زایلول 1 و 5 دقیقه در زایلول 2 قرار داده شدند. سپس روی لام چند قطره چسب انتلان ریخته و لامل به آهستگی روی لام قرار داده شد.

3-7-4- مطالعه میکروسکوپی

در این مرحله به کمک میکروسکوپ، نورون­های نشاندار شده در پلان­های مختص آن­ها از اطلس پاکسینوس- واتسون مورد مطالعه قرار گرفت. در پایان به منظور نشان دادن تغییرات ایجاد شده در تعداد نورون­ها در گروه ­های مختلف از هسته سجافی پشتی عکس میکروسکوپی تهیه شد.

3-8- آنالیز آماری

به منظور تعیین برابری واریانس­ها بین سه گروه از تست Leven استفاده شد. از تست Shapiro wilk به منظور ارزیابی نرمال بودن داده ­ها استفاده شد. در صورت برابر بودن واریانس­ها و نرمال بودن داده ­ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه ANOVA و تست Tukey و یا T-test جفت نشده استفاده شد. در صورت برابر نبودن واریانس­ها و نرمال بودن داده ­ها از تستTamhane برای مقایسه میانگین­ها استفاده شد. در صورت نرمال نبودن داده ­ها از تست غیر پارامتریک Mann-whitney برای مقایسه میانگین­ها استفاده شد. اختلاف­های با 05 /0 > P معنی­دار در نظر گرفته شدند.

فصل چهارم

 

نتایج

 

4- نتایج

 

4-1 مقایسه فعالیت حرکتی

به منظور بررسی فعالیت حرکتی موش­ها، تست Open field انجام گرفت. آنالیز داده ­های بدست آمده نشان می­دهد تعداد دفعات عبور موش­های نر گروه دریافت کننده ساخارین از خطوط نسبت به گروه کنترل، افزایش معنی­داری را از نظر آماری نشان داد (P<0.01). (نمودار 4-1).
ethosuximide
نمودار 4-1- مقایسه میانگین تعداد دفعات عبور از خطوط موش­های نر در گروه ­های کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید در آزمون .Open field
^**P<0.01در مقایسه با گروه کنترل
تعداد دفعات عبور از خطوط موش­های ماده در گروه ­های دریافت کننده ساخارین نسبت به گروه کنترل، افزایش معنی­داری را از نظر آماری نشان داد (P<0.001). تعداد دفعات عبور از خطوط موش­های ماده گروه دریافت کننده اتوسوکسیماید نیز نسبت به گروه کنترل، افزایش معنی­داری را از نظر آماری نشان داد (P<0.01) (نمودار 4-2).
ethosuximide

نمودار 4-2- مقایسه میانگین تعداد دفعات عبور از خطوط موش­های ماده در گروه ­های کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید در آزمون .OPEN FIELD

 

^***P<0.001در مقایسه با گروه کنترل

 

^**P<0.01 در مقایسه با گروه کنترل

 

4-2- تأثیر دریافت ساخارین و اتوسوکسیماید بر میزان اضطراب در آزمون ماز بعلاوه مرتفع

آنالیز داده ­های بدست آمده نشان داد مدت زمان حضوردر بازوی باز در موش­های نر سه گروه تفاوت معنی­داری را از نظر آماری نشان نداد (نمودار 4-3).
ethosuximide

نمودار 4-3- مقایسه میانگین مدت زمان حضور در بازوی باز در موش­های نر گروه ­های کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید در ماز بعلاوه مرتفع.

 

بین سه گروه تفاوت معنی­داری مشاهده نشد.

مدت زمان حضوردر بازوی باز در موش­های ماده گروه دریافت کننده اتوسوکسیماید نسبت به گروه کنترل کاهش معنی­داری را از نظر آماری نشان داد (P<0.05). مدت زمان حضوردر بازوی باز در موش های ماده گروه دریافت کننده اتوسوکسیماید نسبت به گروه ساخارین کاهش معنی­داری را از نظر آماری نشان داد (P<0.01) (نمودار 4-4).
ethosuximide

نمودار 4-4- مقایسه میانگین مدت زمان حضور در بازوی باز در موش­های ماده گروه ­های کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید در ماز بعلاوه مرتفع.

 

P<0.05^* در مقایسه با گروه کنترل

 

P<0.01^## در مقایسه با گروه ساخارین

 

4-3- تأثیر دریافت ساخارین و اتوسوکسیماید در آزمون شنای اجباری

مدت زمان بی­حرکت ماندن در روز اول آزمون شنای اجباری در نرهای گروه دریافت کننده اتوسوکسیماید نسبت به گروه کنترل از نظر آماری کاهش معنی­داری نشان داد (P<0.01). مدت زمان بی­حرکت ماندن در روز اول آزمون شنای اجباری در نرهای گروه دریافت کننده اتوسوکسیماید نسبت به گروه دریافت کننده ساخارین از نظر آماری کاهش معنی­داری نشان داد (P<0.05) (نمودار 4-5).
ethosuximide

نمودار 4-5- مقایسه میانگین مدت زمان عدم تحرک در آزمون شنای اجباری در روز اول بین موش­های نر گروه ­های کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید.

 

^**P<0.01 در مقایسه با گروه کنترل

 

P<0.05^# در مقایسه با گروه ساخارین

مدت زمان بی­حرکت ماندن در روز اول آزمون شنای اجباری در ماده­های سه گروه از نظر آماری تفاوت معنی­داری نشان نداد (نمودار 4-6).
ethosuximide

نمودار 4-6- مقایسه میانگین مدت زمان عدم تحرک در آزمون شنای اجباری در روز اول بین
موش­های ماده گروه های کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید.

 

بین سه گروه تفاوت معنی­داری مشاهده نشد.

مدت زمان بی­حرکت ماندن در روز دوم آزمون شنای اجباری در نرهای سه گروه از نظر آماری تفاوت معنی­داری نشان نداد (نمودار 4-7).
ethosuximide

نمودار 4-7- مقایسه میانگین مدت زمان عدم تحرک در آزمون شنای اجباری در روز دوم بین موش­های نر گروه کنترل و دریافت کننده ساخارین و اتوسوکسیماید.

 

بین سه گروه تفاوت معنی­داری مشاهده نشد.

مدت زمان بی­حرکت ماندن در روز دوم آزمون شنای اجباری در ماده­های گروه دریافت کننده ساخارین نسبت به گروه کنترل از نظر آماری کاهش معنی­داری نشان داد (P<0.05). مدت زمان بی­حرکت ماندن در روز دوم آزمون شنای اجباری در ماده­های گروه دریافت کننده اتوسوکسیماید نسبت به گروه دریافت کننده ساخارین از نظر آماری افزایش معنی­داری نشان داد (P<0.05). (نمودار 4-8).

در قانون داوری تجارت بین الملل در ماده ی ۳۳ به دو مورد از جهات ایراد به رأی داور اشاره کرده که هم قابل اعاده در هیأت داوری و هم قابل درخواست ابطال دردادگاه موضوع ماده ۶ این قانون می باشد. این دو مورد در شفوق((ح)) و ((ط)) بند ۱۴ ماده ۳۳ ذکر گردیده است و بلافاصله در بند دو این ماده اشاره کرده، در خصوص موارد مندرج در بندهای ((ح)) و ((ط)) این ماده طرفی که از سند مجعول یا مکتوم متضرر شده است می تواند پیش از آن که درخواست ابطال رأی داوری را به عمل آورد، از داور تقاضای رسیدگی مجدد نماید مگر طرفین به نحو دیگری تراضی کرده باشند. از ماده ی مذکور چنین بر می آید :
اولاً : در دو مورد یاد شده دو مرجع برای رسیدگی به واکنش ذینفع علیه رأی داور وجود دارد.

ثانیاً : پیشبینی این دو مرجع جنبه ی امری ندارد و می توان خلاف آن را توافق کرد.(یوسف زاده، ۱۳۹۲،۲۷۱)
ایراد به رأی داور به دلیل مجعول بودن مستندات آن که در شق (ح) بند ۱ ماده ۳۳ ق د ت ب به عنوان یکی از جهات ابطال رأی داور مقرر کرده است،رأی داوری مستند به سندی بوده باشد که جعلی بودن آن به موجب حکم نهایی ثابت شده باشد. این مورد در نظام دادرسی از جهات اعاده ی دادرسی می باشد(ماده ۴۲۶ قانونن آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی).و ذکر آن در ماده ۳۳ با مبانی اش، از ابداعات قانون داوری تجاری بین المللی است. به هر حال علت مذکور هم از موجبات اعتراض به رأی داور در نزد خود داور است که طبیعت اعاده ی داوری دارد و هم درصلاحیت دادگاه موضوع ماده ۶ است.
ایراد به رأی داور به دلیل کشف مدرک مکتوم:
این مورد در شق ((ط)) از بند ۱ ماده ۳۳ کشف مدارک مکتوم دانسته و مقرر داشته است. پس از صدور رأی داوری مدارکی یافت شود، که دلیل حقانیت معترض بوده و ثابت شود که آن مدارک را طرف مقابل مکتوم داشته یا باعث کتمان آن ها شده است .
دکتر یوسف زاده نظر دارد که داور در موارد فوق می تواند دوباره با رعایت اصل تناظر وارد رسیدگی شود و روی موضوعات زیر تمرکز کند:
۱-باید احراز کند که مدارک مورد ادعا دلیل حقانیت متقاضی است.
۲-باید احراز کند مدارک مورد ادعا در زمان رسیدگی وجود داشته است .
۳-آن مدرک را طرف مکتوم داشته است.
البته از دیدگاه اینجانب یک شرط دیگر نیز باید علاوه بر شروط فوق رعایت شود و آن، این که داوری بدون قید مدت باشد یا آن که اگر داوری هم مدتش به پایان رسیده ، با رضایت طرفین و داور ، داوری تمدید گردد و الا موضوع باید از طریق محکمه ی ماده ۶ بررسی گردد.
امّادر حقوق داخلی در صورتی که رأی داور اجرا شود و متعاقب آن مدرکی دال بر عدم استحقاق محکوم له بدست آید چه باید کرد؟ آیا طرح دعوی اعاده دادرسی نسبت به رأی داور ممکن است؟
کمیسیون معاونت آموزش قوه قضائیه پاسخ را بدین گونه بیان کرده است،محکوم علیه بر طبق مقررات قانون مدنی با توجه به مدارک جدید از باب دارا شدن بی جهت علیه محکوم له طرح دعوا کند.( معاونت آموزش قوه قضائیه ،۱۳۸۷، ۲۸۷الی۲۸۹).
اگر موضوع رأی داوری به صورت تبعی و داوری در دادگاهی رسیدگی شود و در آن مرحله ایرادی به رأی صورت نگیرد یا دادگاه ایرادات را مردود بداند دیگر نمی توان دعوای ابطال رأی داور را مطرح نمود مثل همان حالتی که در جریان داوری فرد به ایراد تذکر ندهد، در این صورت فرض می شود که از حق ایراد خود صرف نظر کرده است.
حال اگر بعد از پایان دعوای ابطال رأی داور و حکم بر صحیح بودن آن دلایلی یافت شود که دلالت بر نادرست بودن رأی داور دارد یا جعلی بودن مدارک یافت شود چه باید کرد از آن جا که بعد از مدت ۲۰ روزه بوده ،دعوای ابطال دیگر پذیرفتنی نیست امّا آیا اعاده دادرسی هم امکان ندارد؟
در دادنامه ی شماره ۱۸۴-۱۸۳-۳۰/۹/۱۳۶۷ شعبه اول دادگاه انتظامی قضات آمده، چون رسیدگی دادگاه استان و صدور حکم بر مبنای رأی داور در هر صورت به تقاضای طرفین بوده و دادگاه پس از صدور رأی ، اعتراضات یکی از طرفین را رد کرده است و رأی قابل اجرابوده طرح دعوای مجدد در دادگاه شهرستان مجوز قانونی ندارد. (کریم زاده ، ۱۳۸۷).
دکتر خدابخشی این سؤال را مطرح کرد که اگر بعد از صدور رأی داور و اجرای آن یادر حین اجرا معلوم شود که قرارداد اصلی باطل باشد یا یکی از خیارات در مورد آن محقق شده است و حکمی از سوی دادگاه نیز براین امور جاری شود آیا از جهات اعاده دادرسی است؟
قواعدی که برای رأی داور پیشبینی شده ناظر درحالت معمول است که رأی داور در حدود آن چه مفروغ عنه می باشد حجیت دارد اما اگر فرض شود که بعد از پایان مدت اعتراض یا رد دعوی ابطال ونظایر آن ثابت شود مالی که محکوم له داوری به محکوم علیه تحویل داده است مستحق للغیر می باشد یا حکم بر ابطال معامله سابق بر آن به دلیل حجر معامل صادر شده یا یکی از جهات دیگری تحقق یافته است و این وضعیت در رأی داور نیز مؤثر می باشد باید فرصت تازه ای به محکوم علیه داد تا بتواند براساس جهات تازه رأی داور را از اثر بیندازد. در این حالت اگر رأی در ماهیت دعوای باطل صادر شده باشد باید اعاده دادرسی نمود ودر حالتی که دعوای ابطال در ماهیت بررسی نشده (اعم از طرح آن و رد دعوا از جهت شکل دعوا یا طرح دعوا خارج از مهلت) باید مهلت بیست روزه ی تازه ای را برای طرح دعوای ابطال اختصاص داد. (خدابخشی،۱۳۹۲،۶۵۶).
نتیجه گیری نهایی اینکه هر چند اعاده دادرسی در مورد احکام قضایی تصریح دارد و در مورد آراء داوری وجود ندارد ولی این دلیل نمی شود که آراء داوری امکان اعاده نداشته باشند، چرا که رأی داوری جایگزین نهاد قضایی است، قضاتی که وقت، تخصص و وظیفه شان تصدی قضایی است مصون از خطا نیستند این انتظار نادرستی است که رأی داوری در معرض اشتباه نباشد. حال اگر دلایلی بعداً کشف شود که بی حقی محکوم له را بتواند ثابت کند و یا اسنادی باشد که قبلاً مکتوم بوده و در فرض وجود، در رأی داور تأثیرگذار بوده، و بعداً کشف شود چرا نباید فرصت دوباره داد تا عدالت حقیقی اجرا شود، مگر هدف از صدور آراء چیزی جز کشف حقیقت است، و این انصاف نیست که نهاد داوری را با یک نگاه سخت گیرانه محروم از اعاده دادرسی (داوری) نمود. همچنین در مورد عدالت در رأی داوری، سخن حضرت رسول است که می فرماید: لعنت خدا بر کسی باد که طرفین او را به عنوان داور برگزیده اند و او بدون رعایت عدل حکم کند.
۱-۳ -گفتار سوم : مفهوم طواری و قواعد عمومی آن
طواری ، جمع طاری یا طاریه از جمله به معنای (( ناگاه در آینده ، ناگاه روی داده ، عارض ، گذرنده و … )) آمده است. (معین، ۱۳۶۰، ۲۱۹۵).
طواری حوادثی اند که موجب وقفه در دادرسی می شود، این وقفه گاه کوتاه و گاه ممکن است موجب زوال دعوا شود. بدین معنا که شخص با توسل به ایرادات مطلبی را ایراد می کند که این امر باعث می شود دعوا موقتاً متوقف شود یا این که اصولاً زایل شود برای مثال وقتی ایراد به سمت طرح دعوا می شود شخص مذکور باید ثابت کند که در دعوا دارای سمت است یعنی ثابت کند که اصیل است و با این که قیّم یا وکیل می باشد، بدیهی است این ایراد یک توقف کوتاه در دادرسی ایجاد می کند و پس از آن که جواب این ایراد داده شد دعوا مسیر عادی خود را طی می کند ولی در آن جایی که ایراد امر مختومه می شود یعنی اعتبار قضیه محکوم بها در صورت اثبات این ایراد ، دعوا به کلی زایل می گردد پس حاصل سخن آن که ایرادات یا دعوا را متوقف می کند یا دعوا را زایل می کند، مثل این که شخصی دعوا می کند علیه دیگری به خواسته ی مطالبه ی یک میلیون وجه سفته با سند عادی و طرف مقابل می گوید شما که ۵ سال پیش این دعوا را مطرح کردی و محکوم شدی پس طبق ماده ۸۴ دعوایی که قبلاً مطرح و به آن رسیدگی شده و حکم صادره قطعیت یافته در دادگاه بوده و دیگر قابلیت طرح مجدد را ندارد ( واحدی، ۱۳۸۵ ، ۲۸۸)
طواری دادرسی ایراداتی است که مدعی یا مدعی علیه می تواند مطرح کندمانندمرورزمان یا ایراد عدم صلاحیت ذاتی دادگاه یا ایراد عدم صلاحیت داور، طواری ناشی از تغییر دعوا یا اصحاب دعوا شامل ورود ثالث ، دعوای اضافی و دعوای متقابل و طواری مربوط به توقیف و بطلان دادرسی و استرداددعوا و ردّ دادرس می باشد.
دکتر حیاتی اشاره دارد که طواری به اتفاقاتی گفته می شود که در جریان دادرسی و به صورت غیر منتظره عارض می شوند و صدور رأی قطعی در آن دعوا منوط به تعیین تکلیف اتفاقات مذکور است، به طواری ، امور اتفاقی نیز گفته می شود.(حیاتی، ۱۳۹۰،ج۳ ،۱۲)
دکتر شمس، اشاره دارد، طواری دادرسی به پدیده های گفته می شود که در ارتباط با دادرسی و در جریان آن ممکن است بروز نماید و معمولاً صدور رأی قاطع در دعوا موکول به تصمیم گیری نسبت به آن ها می شود. بنابراین از یک سو احتمال بروز طواری متعدد و گوناگون در جریان دادرسی وجود دارد.(شمس،۱۳۹۲،ج۳ ،۱۰)
مثل اینکه در دعوایی الف علیه ب، خوانده به صلاحیت دادگاه ایراد کند، شخص ثالثی وارد دعوا شود، شخصی نسبت به سندی ارائه شده ادعای جعل کند، یکی از طرفین از دادگاه درخواست جلب شخص ثالثی را نماید و …
طواری، همان طور که اشاره شد امور اتفاقی اند در قانون قدیم، تحت عنوان امور اتفاقی بحث شده بود. یعنی امکان دارد در یک دعوا اتفاق بیفتد و حتی در دعوای دیگر هیچکدام از آن ها اتفاق نیفتد.
دکتر کریمی اشاره دارد که دعاوی طاری دعاوی می باشند که در کنار دعوای اصلی از یک طرف اصحاب دعوی اصلی علیه شخص ثالث یا از طرف شخص ثالث علیه اصحاب دعوی اصلی علیه شخص ثالث یا از طرف هر یک از اصحاب دعوی علیه یکدیگر طرح می شود. دعوای طاری پس از طرح دعوای اصلی اقامه می گردد. در داوری هم همین تعریف تا جایی که با ذات داوری در تعارض نباشد قابل پذیرش است.(کریمی،۱۳۹۲ص۱۹۳).
شاید از مجموع تعریف به این نکته رسید که خلاصه تمامی تعریفات در ماده ۱۷ قانون آیین دادرسی مدنی آمده است:هر دعوایی که در اثنای رسیدگی به دعوای دیگر از طرف خواهان یا خوانده یا شخص ثالث یا از طرف متداعیین اصلی بر ثالث اقامه شود دعوای طاری نامیده می شود.
براساس ماده ی فوق دعوایی که از طرف خواهان اقامه می گردد، دعوای اضافی و دعوایی که از طرف خوانده اقامه می گردد دعوای متقابل و دعوایی که از طرف متداعیین اصلی یا از طرف مقام صادر کننده رأی (داور و یا دادرس) اقامه می گردد دعوای جلب ثالث می باشد.
در ماده ۱۴۱ یکی از شرایط دعوای متقابل که خود نوع دعوای طاری محسوب می شود را وجود منشأ واحد و یا ارتباط کامل دانسته است. و شرط ارتباط کامل را تأثیر اتخاذ تصمیم یکی در دیگری می داند. در داوری از آن جا که دعوای متقابل مسکوت مانده در مورد شرایط آن نیز نظری وجود ندارد ولی با توجه به مطالبی که در فصول آینده جهت تأییددعوای متقابل عرض خواهیم کرد باید این دعواوشرایطی راکه وجود دارد نیز بپذیریم.
روشن است که دعوای طاری به مناسبت دعوای اصلی مطرح می شود و سبب طرح آن در آن لحظه دعوای اصلی است مبنای تجویز این گونه دعاوی را می توان رعایت حقوق دفاعی، جلوگیری از صدور احکام متعارض، کشف حقیقت ، احترام به منافع خصوصی طرفین و صرفه جویی در وقت و هزینه دانست. آیا مراد از ارتباط اساسی وجود رابطه علیت بین دو دعوا است یا این که وجود ارتباط متعارف که رسیدگی هم زمان به دو دعوا را توجیه کند کافی است.
ماده ۱۴۱ قانون آیین دادرسی مدنی در این باره می گوید، بین دو دعو.ا وقتی ارتباط کامل وجود دارد که اتخاذ تصمیم در یک مورد مؤثر در دیگری باشد.
مبنای این ادغام پرهیز از صدور احکام متعارض و متناقض است که به عنوان یکی از اصول، مبنای بسیاری از قواعد رسیدگی است بعد از ذکر این مقدمه باید اشاره کرد که منظور از وجود ارتباط اساسی بین دو دعوا اعم از ارتباط کامل و وحدت منشأ است، بین دو دعوا گاه رابطه علیّت صوری وجود دارد و رسیدگی همزمان راایجاب میکند و گاه وحدت سبب دو دعوا است که موجب پیوستگی ان دو و رسیدگی هم زمان میشود با وجود این در هر دو فرض هدف از رسیدگی هم زمان پرهیز از صدوراحکام متعارض است. اتحاد سبب یا منشأ لزوماً گویای ارتباط کامل به این معنا که رسیدگی به یکی مؤثر در دیگری باشد و تنها چنین فرض می شود که ممکن است این گونه باشد. در واقع این جا مصلحت ریشه دوانده، در اصل جلوگیری ازصدور احکام متعارض است که ترجیح داده شده است.(غمامی،۱۳۹۰ ، ۱۱۵).
پس باید گفت مراد و هدف از ارتباط اساسی چه رابطه علیت باشد و چه صرفاً ارتباط متعارف هدف اصلی و اساسی این است که از صدور احکام و آراء و متعارض جلوگیری به عمل آید.
نکته ی دیگری که در رابطه با طواری رسیدگی باید اشاره شود این است که طرفینی که به جریان رسیدگی اعم از دادرسی و داوری ملحق شده اند دارای همان حقوق و تکالیف طرفین اصلی دعوا هستند.و این حساسیت در مورد داوری بیشتر است چرا که طرفینی که به جریان داوری ملحق شده اند می بایست ، آیین داوری و شرایط آن و همچنین داوران را نیز بپذیرند.
یکی دیگر از مواردی که در بحث طواری داوری مورد بررسی قرار میگیرد توقیف داوری است، در دادگاهها گاه با مانعی مواجهه می شوند که ضرورت توقیف دادرسی رانشان میدهد اموری مانند فوت و حجر، برخی از این موارد با طبع قراردادی داوری سازگارنیست و برای مثال به موجب ماده ۴۸۱ قانون دادرسی مدنی فوت و یا حجر داوری را از بین می برد، هرچند در توضیحاتی که قبلاً داده شد به این نتیجه رسیدیم که اگرچه داوری عقد لازم است امّا بدلیل طبیعت استثنایی بودن آن و این که امری استثنایی و مربوط به دو نفر است به وراث نمی رسد لذا فوت و حجر هم که خاصیت عقود جایز است، در این جا سبب می شود داوری از بین برود امّا در برخی موارد عقلاً و یا قانوناً جریان داوری را به تأخیر می اندازد برای مثال اگر تصمیم داور منوط به نظر کارشناس باشد و …
در ماده ۴۷۸ ق. ا. د .م آمده هرگاه ضمن رسیدگی مسایلی کشف شود که مربوط به وقوع جرمی باشد و در رأی داور مؤثر باشد و تفکیک جهات مدنی از جزایی ممکن نباشد و همچنین در صورتی که دعوا مربوط به نکاح یا طلاق یا نسب بوده و رفع اختلاف در امری که رجوع به داوری شده متوقف بر رسیدگی به اصل نکاح یا طلاق یا نسب باشد رسیدگی داوران تا صدور حکم نهایی از دادگاه صلاحیت دار متوقف می شود. در فصول بعد به ذکر جوانب این موضوع پرداخته خواهد شد. همچنین ذیل این مباحث در مورد زوال داوری که در ماده ۴۸۱ اشاره شد و به نوعی طواری داوری محسوب می گرددبحث و بررسی می شود.
فصل دوم : ایرادات ناظر بر جریان داوری
در رابطه با ایرادات ناظر بر دادرسی های قضایی در ماده ۸۴ ق.ا.د.م ، به طور شفاف ترتیب و موضوع ایرادات آمده است وقانون به طور صریح موارد را مشخص نموده است امّا در موضوع داوری، در داوری های داخلی، مقررات داوری قانون آیین دادرسی مدنی شفّافیت ندارد و به طور پراکنده موارد ایرادات در بعضی مواد به چشم می خورد ، برای مثال در ماده ۴۶۹ ، قانون داوررا از رسیدگی به بعضی از موضوعات نظیر ورشکستگی ، اصل نکاح، فسخ و طلاق منع کرده است، به عبارت دیگر ، در صورتی که داور در جریان رسیدگی به این امور توجّه کند از موارد ایراد عدم صلاحیت داوری خواهد بود. در مورد داوری های سازمانی اتاق بازرگانی هرچند از لفظ ایرادات به رسیدگی در جریان داوری سخنی به میان نیامده است امّا موارد جرح داوری پیشبینی شده است. داور در صورتی قابل جرح است که اوضاع و احوال موجود باعث تردید موجهی نسبت به بی طرفی و استقلال او شود و یا واجد اوصافی که طرفین تعیین کرده اند نباشد، هریک از طرفین تنها به استناددلایلی که پس از تعیین داور از آن مطلع شده اند می تواند داوری که خود تعیین کرده یا در جریان تعیین او مشارکت کرده را جرح کند و در ادامه اشخاص زیر را از داوری منع نموده و در صورت خلاف آن، از موجبات رد و جرح دانسته است:
۱-اشخاصی که بی طرفی و استقلال ایشان در موضوع داوری محل تردید باشد.
۲-اشخاصی که فاقد اهلیت قانونی هستند.
۳-اشخاصی که به موجب حکم قطعی دادگاه و یا در اثر آن از داوری محروم شده اند.
۴-کلیه قضات و کارمندان اداری در محاکم قضایی
و بعد از این ها مهلت طرح ایرادات و موارد جرح در ماده ۲ به طور صریع مشخص شده است.
در قانون داوری تجارت بین المللی هم در ماده ۱۲ به طور صریع شرایط داور قابل جرح را آورده است، داور در صورتی قابل جرح است که اوضاع و احوال موجود باعث تردیدهای موجهی در خصوص بی طرفی و استقلال او شود و یا این که واجد اوصافی که مورد توافق و نظر طرفین بوده است نباشد، هر طرف به استناد عللی که پس از تعیین داور از آن ها مطلع شده است می تواند داوری که خود تعیین کرده و یا در جریان تعیین او مشارکت داشته است را جرح کند.
همچنین در مورد تشریفات رد وجرح در ماده ۱۳ به طور خاص موارد را مشخص نموده است.
بعد از ذکر این مقدمه به احصاء و بررسی ایرادات ناظر بر جریان داوری علی الخصوص داوری های موردی که موضوع بحث ماست می پردازیم.
۲-۱- گفتار اول : ایرادات ناظر به نهاد رسیدگی کننده
در ابتدای امر به ایرادات ناظر بر نهاد داوری به عنوان نهاد رسیدگی کننده می پردازیم:
۲-۱-۱ - بند اول :ایراد عدم صلاحیت نهاد داوری
در مورد دادرسی های قضایی صلاحیت نهاد دادگاه به ذاتی و محلی قابل تقسیم است ، و لذا خوانده می تواند برحسب مورد ایراد عدم صلاحیت ذاتی و ایراد عدم صلاحیت محلی را عنوان کند.

۱۲

 

بدکاره

 

۶٫۷%

 

۲۰٫۰%

 

۷۳٫۳%

 

۱۰۰٫۰%

 

 

 

۱۳

 

لکاته

 

۰%

 

۱۶٫۷%

 

۸۳٫۳%

 

۱۰۰٫۰%

 

 

 

۱۴

 

/jende/

 

۰%

 

۰%

 

۱۰۰٫۰%

 

۱۰۰٫۰%

 

 

 

۱۵

 

خاله

 

۳٫۳%

 

۳۰٫۰%

 

۶۶٫۷%

 

۱۰۰٫۰%

 

 

 

جدول فوق ارزشگذاری واژه ها از سوی شرکت کنندگان (زن و مرد) را به ما نشان می دهد. به عنوان مثال، ۷/۸۶% شرکت کنندگان عبارت نخست را در موقعیت رسمی، توهین آمیز و حسن تعبیری می دانند در حالی که ۱۰% افراد آن را عبارتی و تنها ۳/۳% کاربرد این عبارت را در موقعیت رسمی، توهین آمیز و سوء تعبیری قلمداد کرده اند برای الفاظ شماره ۱۰، ۱۱، ۱۳، ۱۴ هیچ یک از افراد رای به حسن تعبیر بودن آنها نداده اند و بیش از ۸۰%، کاربرد آن ها را در چنین موقعیتی نامناسب و توهین آمیز دانسته اند. وضعیت خاص واژه /jende/ حاکی از تابوی شدیدی است که بر کاربرد آن حاکم است. کلیه شرکت کنندگان با قاطعیت آن را به عنوان دشواژه ای اهانت آمیز انتخاب کرده اند. میزان فراوانی این لفظ به ما نشان می دهد که بر خلاف سایر عبارات مبین مفهوم زنان خیابانی، این واژه از حداقل قابلیت کاربرد هم در این موقعیت برخوردار نیست. جدای از دشواژگی این لفظ، می توان منع شدید این واژه را ناشی از بسامد وقوع بالای آن در دشنام دهی دانست. همانطور که در فصل ۴ اشاره کردیم، قابلیت کاربرد یک دشواژه برای دشنام دادن منعی مضاعف برای استفاده از آن به شمار می آید. در مورد سایر عبارات نیز می توان تفسیری مشابه ارائه نمود. نتایج حاصل از آمار توصیفی بیانگر این مهم اند که عبارات طفره جویانه و مبهم حسن تعبیری (بویژه عبارات اطنابی) ابزار کارآمدی را برای گفتگو پیرامون موضوعات حساسیت برانگیز فراهم می آورند.

اما برای تعیین دقیق ارزش نزاکتی واژه ها و گروه بندی آنان بر حسب میزان اهانت آمیزی در موقعیت های مختلف، از آزمون تی (t- student) استفاده می کنیم. هر آزمون از سه قسمت فرض صفر، آماره آزمون و توزیع آماره تشکیل شده است. فرض صفر ادعایی اولیه در نظر گرفته می شود که پس از انجام آزمون می توان تصمیم گرفت که این ادعا پذیرفته یا رد شده است، آماره آزمون فرمولی بر حسب مشاهدات نمونه است که متناسب با هدف آزمون مشخص می گردد. در این قسمت فرض صفر (ادعای اولیه)، خنثی بودن هر یک از الفاظ در نظر گرفته می شود. در صورتیکه فرض صفر پذیرفته شود بدین معناست که لفظ مورد بررسی از نظر میزان اهانت آمیزی، خنثی بوده است و در حالتی که فرض صفر رد شود می توان نتیجه گرفت که لفظ مورد بررسی خنثی نبوده است و آن را باید یا توهین آمیز یا غیر توهین آمیز در نظر گرفت که تشخیص میان این دو نیز بر اساس مقدار میانگین که به ترتیب بیشتر از ۲ (برای توهین آمیز) و کمتر از ۲ (برای غیر توهین آمیز) است میسر می شود. به بیان دیگر اگر فرض صفر رد شود و میانگین از ۲ بیشتر باشد لفظ مورد بررسی توهین آمیز است و اگر فرض صفر رد شود و میانگین از ۲ کمتر باشد واژه غیر توهین آمیز است.
آماره آزمون استفاده شده، آماره t است که دارای توزیع t-student با ۱-n درجه آزادی می باشد و n تعداد افراد نمونه است. آماره آزمون t تابعی بر حسب میانگین مشاهدات و میزان پراکندگی آن هاست. با مشخص شدن آزمون و توزیع، در خروجی آزمون مقداری با عنوان sig (میزان معناداری) داده می شود که از روی این مقدار تصمیم به رد یا پذیرش فرض صفر گرفته می شود بطوریکه اگر این مقدار از ۰۵/۰ بیشتر شود با اطمینان ۹۵ درصد فرض صفر را پذیرفته و اگر کمتر از ۰۵/۰ شود با اطمینان ۹۵ درصد آن را رد می کنیم. تحلیل استنباطیِ میزان اهانت آمیزی هر یک از الفاظ و عبارات در موقعیت رسمی به مفاهیم یاد شده صورتی ملموس تر
می بخشد. جدول ۶-۴ نتایج تحلیل استنباطی عبارات را در موقعیت رسمی نشان می دهد:
شکل ۶-۴ نتایج آزمون t برای الفاظ در موقعیت رسمی

 

 

 

 

نام لفظ

 

 

 

 

 

میانگین

 

آماره آزمون t

 

درجه آزادی
(df)

 

میزان معناداری