بیماری های واگیر :
در طول تاریخ شیوع و همه گیری های بیماری های واگیر ، بارها بسیاری از انسان ها را از بین برده است و امروز نیز علی رغم پیشرفت دانش پزشکی ، بیماری های واگیر به عنوان یک امر نگران کننده هستند ، به خصوص در کشورهای در حال توسعه که بیماری های واگیر در صدر علت های مرگ و میر قرار دارند . امروزه گسترش وسایل حمل و نقل و سهولت مسافرت ، شرایط سرایت و انتقال بیماری های واگیر بومی را به سایر نقاط دنیا بیشتر فراهم کرده است . بیماریهای عفونی واگیردار به دلیل قابلیت ایجاد اپیدمی به عنوان یک مشکل بهداشتی در سراسر جهان مطرح هستند. بروز مقاومت دارویی درعوامل بیماری زا و یا ناقلین آنها ، بازگشت مجدد برخی بیماریها به مناطقی که سالها عاری از آن بیماریها بوده اند (بیماریهای بازپدید) وظهور بیماریهای جدید(بیماریهای نوپدید) ، همه از دلایل لزوم توجه به این دسته از بیماری ها هستند .
تعریف بیماری واگیر :
بیماری حاصل از عوامل عفونی یا فرآورده های سمی است که بتواند به طور مستقیم یا غیر مستقیم ، از انسان به انسان یا از جانور به انسان ، یا از جانور دیگر و از محیط زیست ( آب ، هوا ، غذا ) به ا­نسان منتقل شود و حضور فرد آلوده در محیط باعث انتشار بیماری به اطرافیان می گردد مانند سل و سرخک . [۱۷]
عکس مرتبط با محیط زیست
بیماری قابل سرایت :
بیماری است که حضور فرد در اجتماع باعث انتقال بیماری نمی شود مانند بیماری ایدز و هپاتیت B .
راه های انتقال بیماری های واگیر دار
انتقال عوامل بیماری زا : به مجموعه مکانیسم هایی اطلاق می گردد که بوسیله آنها عوامل بیماری زا از منبع عفونت به میزبان جدید انتقال پیدا می کنند ، انتقال می تواند از طریق وسیله و ناقل صورت گیرد .
راه های انتقال بیماریهای عفونی را می توان به شرح زیر طبقه بندی کرد :
۱- انتقال مستقیم : بوسیلۀ تماس مستقیم ، آلودگی با ریز قطره ها و تماس با خاک ، گزش
جانوران .
۲- انتقال غیر مستقیم : بوسیلۀ ناقل جاندار و ناقل بی جان ، هوا ، لوازم آلوده ، دست و انگشت
آلوده می باشد .
کشفیات جدید و پدیده های نو ظهور ، نام ها و اصطلاحات جدیدی را می طلبند . بنابر این علاوه بر آنچه درباره بیماری ها گفته شد به طور خلاصه ، به ذکر این اصطلاحات جدید می پردازیم :
بیماری های نو­پدید[۱۸]
بیماریهای نوپدید ، آن دسته از بیماریهای عفونی هستند که بروز آنها طی سه دهه گذشته افزوده شده و یا به سرعت رو به افزایش است و خود شامل بیماریهایی است که اخیراً در تمام یا گوشه ای از جهان ، پدیدار شده و یا در مناطقی که قبلاً وجود نداشته ، حادث گردیده اند . این اصطلاح ، همچنین به بیماریهایی که قبلاً به آسانی درمان می شده ولی اخیراً نسبت به داروها مقاوم گردیده اند نیز اطلاق می گردد . به عنوان مثال می توان بیماریهایی مانند آنفلوانزای پرندگان ، سارس و ایدز و … را نام برد .
بیماری های باز پدید ۲
بیماریهای بازپدید ، آن دسته از بیماریهای عفونی هستند که در مناطق تحت کنترل مجدداً طغیان نموده اند ، نظیر بیماری سل که طی چند سال اخیر به علت غفلت از ادامه فعالیت های کنترلی و احساس امنیت کاذب ناشی از این فکر که اقدامات کنترلی قبلی ، تأثیر دایمی به جا گذاشته است ، در بعضی کشورها مجدداً بر میزان بروز آن افزوده شده است .
بیماری های ناپدید[۱۹]
بیماریهای ناپدید ، آن دسته از بیماریهای عفونی هستند که قبلاً به فراوانی وجود داشته ولی در حال حاضر یا کاملاً ریشه کن شده و یا به سرعت ، در دست حذف و ریشه کنی می باشد . آبله مثال زنده ای است از یک بیماری عفونی با انتشار جهانی که در سایه مبارزه ای جدی و مداوم و صرف بودجه های چشمگیر از طرف کشورهای مختلف جهان ریشه کن گردیده است .
از بیماری های ناپدید کشور می توان به جذام اشاره کرد که تعداد موارد آن در سالهای اخیر به کمتر از یک مورد در هر ده هزار نفر رسیده و طبق اعلام رسمی سازمان جهانی بهداشت ، به سطح حذف رسیده ایم .
گفتار سوم ؛ انواع مسئولیت
الف ) مسئولیت اخلاقی
علم اخلاق علمی است که از ملکات انسانی که مربوط به قوای نباتی و حیوانی و انسانی است ، صحبت می کند و او را راهنمایی می کند تا به فضائل رسیده و از رذایل بپرهیزد و به این وسیله سعات خود را تکمیل نموده و اعمالی از او سر زند که موجب ستایش اجتماع گردد . اخلاق و حقوق رابطۀ نزدیکی با یکدیگر دارند . اخلاق در تولد برخی حقوق نقش دارد. مسئولیت اخلاقی مسئولیتی است که قانونگذار معترض آن نشده است . مثل مسئولیت انسان نسبت به خود یا خداوند . [۲۰]
مسئولیت اخلاقی بدین معناست که فرد با محکوم شدن صریح یا ضمنی ، متاثر از آن شود ، به عبارت دیگر از طریق محکومیت یافتن به دلیل ارتکاب عمل یا به بار آوردن نتیجه ای چنانچه مورد سرزنش یا تحسین قرار گیرد تحت تاثیر واقع شود . [۲۱] ضمانت اجرای این مسئولیت تنها تأثر وجدانی است و هیچ ضمانت اجرای حقوقی ندارد. در واقع مسئولیت اخلاقی، مواخذه و سرزنش وجدان شخصی است که مرتکب خطائی شده است چرا که عمل با حسن نیت ، وجدان را وادار به سرزنش نمی کند . مسئولیت اخلاقی آن است که انسان در مقابل وجدان خویش پاسخگوی خطای ارتکابی خود باشد و شرمندگی و ندامتی است که او نسبت به اعمال ارتکابی در محضر وجودی که ناظر اعمال اوست دارد .
ب ) مسئولیت حقوقی
مسئولیت حقوقی [۲۲]، مسئولیتی است که در قوانین مذکور ماخذ قانونی داشته باشد و در مقابل مسئولیت اخلاقی و دینی قرار دارد . مسئولیت حقوقی وظیفه ای است قانونی که دلالت بر انجام عمل یا ترک عملی دارد . اینکه بگوئیم وظیفه ای قانونی منظور ما تمایز آن مسئولیت از مسئولیت اخلاقی می باشد . والا در برخی مواقع برای تعیین مسئولیت حقوقی یا مصادیق به عرف مراجعه می شود .
مسئولیت حقوقی به دو شاخۀ مسئولیت کیفری و مسئولیت مدنی قابل تقسیم است . مسئولیت در هر دو مورد هنگامی متوجه فرد می شود که مرتکب فعل یا ترک فعل شده باشد که به دیگری زیان رسانده است .

پایان نامه

مسئولیت مدنی
مسئولیت مدنی نوعی از مسئولیت حقوقی است که گاهی به ضمان قهری و گاهی نیز به مسئولیت غیرارادی تعبیر می شود . مسئولیت مدنی در زندگی کنونی بشر از مباحث اساسی و عمده ای شده است به گونه ای که حتی اظهارنظر شده که م . م نوع دیگری از مسئولیت حقوقی است . مسئولیت مدنی هنگامی بوجود می آید که ملزم به ترمیم نتایج خسارتی باشد که به دیگری وارد آورده است .
از نظر دکتر حسینی نژاد ، مسئولیت مدنی ، تعهد ا­نسان ا­ست در برابر انسا­نی دیگر . تعهدی که این حقوقدان بزرگ از آن نام می برد ، البته دارای ضما­­نت اجرا­ئی نیز می باشد . یعنی قانون آن را به رسمیت شناخته و مورد حمایت قرار داده است . در هر موردى که شخص موظف به جبران خسا­رت دیگرى باشد، در برابر او مسئولیت مدنى دارد یا ضا­من ا­ست . [۲۳]
مسئولیت مدنى عبارت است از تعهد و الزامى که شخص نسبت به جبران زیان وارده به دیگرى دارد. اعم از آنکه زیان مذکور در اثر عمل شخص مسئول یا عمل اشخاص وابسته به او یا ناشى از اشیا و اموال تحت مالکیت یا تصرف او باشد . [۲۴]
و نیز در ترمینولوژی نوین حقوق ، مسئولیت مدنی عبارت است از مسئولیتی که از قابلیت ارزیابی به مال برخوردار می باشد . به طورى که گذشت ، مفهوم مسئولیت مدنى آن ا­ست که هر کس ضررى به دیگرى وارد کند به حکم قانون و با تحقق شرایط قانونى، مکلف به جبران خسا­رت است .
انواع مسئولیت مدنی
مسئولیت مدنی از حیث قلمرو به دو شعبۀ مهم تقسیم می شود . یکی مسئولیت ناشی از قرارداد و دیگری مسئولیت خا­رج از قرارداد که در ذیل به شرح هر یک پرداخته ایم :
مسئولیت مدنی ناشی از قرارداد ( ضمان ناشی از عقد ) :
مسئولیت ناشی از قرارداد یا عهدی عبارت از تعهدی است که در نتیجه تخلف از مفاد قراردادهای خصوصی ، برای اشخاص ایجاد می شود . به عبارت دیگر مسئولیت کسی است که در عقدی از عقود اعم از عقود معین و غیرمعین تعهدی را پذیرفته باشد و به علت عدم انجام تعهد یا تأخیر در انجام تعهد و یا در حین انجام تعهد و یا به سبب انجام تعهد ، خسارتی به متعهد له وارد نماید . اصطلاحا این نوع مسئولیت را مسئولیت ناشی از قرارداد و مسئولیت عقدی می نامند که در مقابل مسئولیت خارج از قرارداد استعمال می گردد و عناصر تشکیل دهنده اش :
الف : تخلف از تعهد .
ب : ضرری که از تخلف مزبور به متعهد له وارد می شود .
ج : رابطه سببیت بین تخلف و ضرر . [۲۵]
بنابراین مسئولیت قراردادی وقتی تحقق پیدا می کند که در نتیجه عدم اجرای تعهد یا قرارداد، ضرر وارد شده باشد که این ضرر و خسارت ناشی از رابطۀ حقوقی ( قرارداد یا تعهد ) فی ما بین زیان دیده یا متعهدله با متعهد است . در هر حال در قراردادها اگر کسی تعهد ناشی از قرارداد را ایفاء نکند ، طرف مقابل حق و اختیار دارد از متعهدی که از انجام تعهد خود مطابق قرارداد سرباز می زند خسارت بگیرد و قانون مدنی آن را خسارت عدم انجام تعهد نامیده است و مسئولیتی که متعهد در این گونه موارد در برابر متعهد له پیدا می کند ، اصطلاحا مسئولیت قراردادی گفته می شود .
در مورد مسئولیت مدنی در قرآن نیز می توان به آیه ۳۴ سوره ی اسراء اشاره کرد :
« وَ أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ کَانَ مَسْئُو لاً »
« و به عهد خود باید وفا کنید که البته (در قیامت) از عهد و پیمان سؤال خواهد شد »
این آیه دلالت بر ضمان عهدی می کند و اگر کسی پیمانی بندد البته با رعایت شرایط باید بدان پیمان و­فا کند وگرنه مسئول است .
مسئولیت مدنی خارجی از قرارداد ( ضمان ناشی از قانون ) :
برعکس مسئولیت قراردادی ( عهدی ) مسئولیت قهری ، در صورتی که بین دو شخص قرارداد و یا پیمانی وجود ندارد و یکی از آن دو در اثر عمد یا در نتیجۀ خطا به دیگری خسارت وارد نماید ، محقق می شود و مسئولیت مزبور را غیرقراردادی یا خارج از قرارداد نیز می نامند . به عنوان مثال قانون مقرر می دارد که در رفتار و گفتار خود محتاط باشید ، تهمت نزنید و آدم نکشید ، بی مبالاتی و بی احتیاطی نکنید . حال اگر کسی به این سری از تکالیف قانونی که راجع به همۀ افراد مقرر شده است ، عمل نکند و در نتیجۀ تخلف از این مقررات قانونی به دیگری خسارتی وارد نماید ، وارد کننده خسارت باید آن را ترمیم و جبران کند . به مسئولیت مدنی خارج از قرا­رداد ، « ضمان قهری » یا « مسئولیت غیرقراردادی » نیز اطلاق می شود .
در فقه و قانون مدنی ما ، این نوع مسئولیت را ضمان قهری نامیده اند :
« ضمان قهری عبا­رت است از مسئولیت به انجام امری و یا جبران زیانی که کسی در اثر عمل خود به دیگری وارد آورده است . چون مسئولیت مزبور در اثر عمل قضائی و بدون قرارداد و عقد حاصل می شود آن را قهری می گویند » . [۲۶]
مسئولیت قهری هنگامی وجود دارد که بر اثر نقض وظیفه ای قانونی زیانی به کسی برسد راننده خودرو که پیاده ای را زخمی می کند وظیفه قانونی خود را که زیان نرساندن به دیگران است نقض کرده است این مسئولیت قهری به دو نوع تقسیم می شود : یکی مسئولیت قهری به معنای اخص که آن را می توان مسئولیت کیفری هم نامید و در آن فاعل زیان در ایجاد خسارت و ضرر وارده به زیان دیده عمد دارد مانند آن که راننده خودرو که با پیاده ای کینه دارد عمدا به او آسیبی رسانده است که این کار جرم نیز هست . نوع دوم مسئولیت شبه جرم است و آن زیان ناشی از بی احتیاطی مباشر است که در این نوع ، ضرر و خسارت در اثر بی احتیا­طی یا غفلت فاعل زیان ، وارد می آید ( مثلا حادثه که بر اثر سرعت اضافی پیش آمده است)[۲۷] . در هر یک از دو حا­­لت یاد شده ریشه مسئولیت نا­­شی از قرا­رداد بین مبا­شر و زیان دیده نیست بلکه ناشی از الزامات قانونی می باشد .
ارکان و عناصر مسئولیت مدنی
هر چند که مسئولیت مدنى اصولا نا­شى از بى‌مبالاتى اشخاص است، ولى گاه به منظور جبران ضرر نا­مشروع یا خطرى که براى دیگران ایجاد شده است نیز به وجود مى‌آید. لیکن براى تحقق مسئولیت ، در همه حال وجود سه عنصر ضرورت دارد :
۱) ضرر : ضرر عبارت از هر کاستی و نقصا­نی است که بر مال و حق ما­لی یا جسم یا حیثیت و شهرت یا عواطف شخص ، به طور ناروا و ناخواسته ، از طرف دیگری وارد شود .
ضرر را می توان بر حسب متعلق آن به سه نوع تقسیم نمود . متعلق ضرر ممکن است مال یا حقوق مالی باشد ، که به ضرر مالی یا مادی تعبیر می شود ، یا ممکن است جسم باشد که به ضرر جسمی یا بدنی و یا عرض و آبرو و شهرت با­شد که به ضرر معنوی تعبیر می شود . پیش از این تردید داشتند که از دست دادن منفعت را نیز در زمرۀ ضررها آورند، ولى امروزه در متون گوناگون، « عدم النفع » نیز در شمار خسارت آمده است .
باید دا­نست ضررى موجب مسئولیت مدنى مى‌شود که واجد سه شرط اساسى زیر باشد :
۱) ضرر مسلم باشد : یعنى ورود ضرر باید مسلم باشد . پس به صرف احتمال ورود زیان، نمى‌توان کسى را به جبران خسارت محکوم کرد .
۲) ضرر باید مستقیم و بى‌وا­سطه باشد : مقصود از بى‌واسطه بودن ضرر این است که بین فعل زیانبار و ضرر حادثۀ دیگرى وجود نداشته باشد . چندان که بتوان گفت ضرر در نظر عرف از همان فعل ناشى شده است . [۲۸]
۳) ضرر جبران نشده باشد : در هر مورد که به وسیله‌اى از زیان دیده جبران خسارت مى‌شود، ضرر از بین مى‌رود و دوباره نمى‌توان آن را مطالبه کرد . در تأیید همین اصل است که گفته مى‌شود زیان دیده نمى‌تواند دو یا چند وسیلۀ جبران ضرر را با هم جمع کند .
بنابراین ، در موردى که چند شخص خسارتى را وارد کرده‌اند ، یا قانونگذار چند نفر را به طور تضامنى مسئول جبران خسارتى مى‌داند، گرفتن خسارت از یکى دیگران را برى مى‌کند و در هیچ حالتى زیان دیده حق ندارد ضررى را دوباره بگیرد. چنان که قانون مدنى، پس از بیان مسئولیت تضامنى غاصبین، در مادۀ ۳۱۹ مقرر مى‌دارد :
اگر مالک تمام یا قسمتى از مال مغصوب را از یکى از غاصبین بگیرد، حق رجوع به قدر مأخوذ به غاصبین دیگر ندارد .
۲ ) فعل و عمل زیانبار : مطلق ضرر رساندن به دیگری ، اعم از اینکه منشا ورود ضرر فعل مباح یا نامشروع باشد ، به حکم شرع ضمان آور است . در حقوق هم معتقدند لزومی ندارد که فعل موجب ضمان ، مورد منع صریح نص قانونی باشد بلکه کافی است که عرفا فعل ، ضرری یا قابل سرزنش باشد . [۲۹]
۳ ) رابطه ی سببیت بین عمل زیانبار و ضرر وارده : لزوم وجود رابطه ی سببیت بین فعل زیانبار و ضرر وارده امری ضروری و بدیهی است زیرا عرف و سیره عقلا ، شخص را فقط مسئول جبران ضرری می داند که ناشی از عمل اوست . باید احراز شود که بین دو عامل ضرر و فعل زیانبار رابطۀ سببیت وجود دارد : یعنى ضرر از آن فعل ناشى شده است .
اثر مسئولیت مدنی
اثر مهم و اصلی مسئولیت مدنی جبران کامل خسارت به این معناست که خسارتی مورد حکم قرار گیرد که با پرداخت آن به زیان دیده ، گویی فعل زیانبار واقع نشده است . بنابراین ، قاضی باید با توجه به نوع ضرر وارده ، طوری حکم به جبران ضرر کند که زیان دیده تا حد امکان در وضعیت قبل از وقوع فعل زیانبار قرار گیرد و یا حداقل اگر جبران به عین ممکن نیست ، در وضعیت نزدیک به وضع سابق قرار گیرد . [۳۰]
مبانی مسئولیت مدنی
در قلمرو مسئولیت مدنى دو حکم یا دو نظریۀ متناقض وجود دارد که در ذیل به آنها می پردازیم :
۱ ) نظریه تقصیر[۳۱] :
این نظریه که از آن به « مسئولیت درون ذاتی » و یا « مسئولیت ناشی از تقصیر » نیز تعبیر می شود . بر اساس نظریۀ تقصیر و یا سیستم مسئولیت شخصى و محدود، مسئولیت مدنى وسعت چندانى ندارد و محدود است به موردى که عامل حادثۀ زیانبار مرتکب خطا شده و تنها در صورتى ملزم به جبران خسارت خواهد بود که مرتکب رفتارى نامتعارف شده باشد و آن رفتار هم علت ایجاد خسارت باشد . ملاک در این مسئولیت ، سنجش اخلاقی رفتار مباشر خسارت است که اگر این رفتار اخلاقا ناشی از تقصیر باشد ، مباشر ملزم به ترمیم خسارت می شود . [۳۲]

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت fotka.ir مراجعه نمایید.