۱۲

 

بدکاره

 

۶٫۷%

 

۲۰٫۰%

 

۷۳٫۳%

 

۱۰۰٫۰%

 

 

 

۱۳

 

لکاته

 

۰%

 

۱۶٫۷%

 

۸۳٫۳%

 

۱۰۰٫۰%

 

 

 

۱۴

 

/jende/

 

۰%

 

۰%

 

۱۰۰٫۰%

 

۱۰۰٫۰%

 

 

 

۱۵

 

خاله

 

۳٫۳%

 

۳۰٫۰%

 

۶۶٫۷%

 

۱۰۰٫۰%

 

 

 

جدول فوق ارزشگذاری واژه ها از سوی شرکت کنندگان (زن و مرد) را به ما نشان می دهد. به عنوان مثال، ۷/۸۶% شرکت کنندگان عبارت نخست را در موقعیت رسمی، توهین آمیز و حسن تعبیری می دانند در حالی که ۱۰% افراد آن را عبارتی و تنها ۳/۳% کاربرد این عبارت را در موقعیت رسمی، توهین آمیز و سوء تعبیری قلمداد کرده اند برای الفاظ شماره ۱۰، ۱۱، ۱۳، ۱۴ هیچ یک از افراد رای به حسن تعبیر بودن آنها نداده اند و بیش از ۸۰%، کاربرد آن ها را در چنین موقعیتی نامناسب و توهین آمیز دانسته اند. وضعیت خاص واژه /jende/ حاکی از تابوی شدیدی است که بر کاربرد آن حاکم است. کلیه شرکت کنندگان با قاطعیت آن را به عنوان دشواژه ای اهانت آمیز انتخاب کرده اند. میزان فراوانی این لفظ به ما نشان می دهد که بر خلاف سایر عبارات مبین مفهوم زنان خیابانی، این واژه از حداقل قابلیت کاربرد هم در این موقعیت برخوردار نیست. جدای از دشواژگی این لفظ، می توان منع شدید این واژه را ناشی از بسامد وقوع بالای آن در دشنام دهی دانست. همانطور که در فصل ۴ اشاره کردیم، قابلیت کاربرد یک دشواژه برای دشنام دادن منعی مضاعف برای استفاده از آن به شمار می آید. در مورد سایر عبارات نیز می توان تفسیری مشابه ارائه نمود. نتایج حاصل از آمار توصیفی بیانگر این مهم اند که عبارات طفره جویانه و مبهم حسن تعبیری (بویژه عبارات اطنابی) ابزار کارآمدی را برای گفتگو پیرامون موضوعات حساسیت برانگیز فراهم می آورند.

اما برای تعیین دقیق ارزش نزاکتی واژه ها و گروه بندی آنان بر حسب میزان اهانت آمیزی در موقعیت های مختلف، از آزمون تی (t- student) استفاده می کنیم. هر آزمون از سه قسمت فرض صفر، آماره آزمون و توزیع آماره تشکیل شده است. فرض صفر ادعایی اولیه در نظر گرفته می شود که پس از انجام آزمون می توان تصمیم گرفت که این ادعا پذیرفته یا رد شده است، آماره آزمون فرمولی بر حسب مشاهدات نمونه است که متناسب با هدف آزمون مشخص می گردد. در این قسمت فرض صفر (ادعای اولیه)، خنثی بودن هر یک از الفاظ در نظر گرفته می شود. در صورتیکه فرض صفر پذیرفته شود بدین معناست که لفظ مورد بررسی از نظر میزان اهانت آمیزی، خنثی بوده است و در حالتی که فرض صفر رد شود می توان نتیجه گرفت که لفظ مورد بررسی خنثی نبوده است و آن را باید یا توهین آمیز یا غیر توهین آمیز در نظر گرفت که تشخیص میان این دو نیز بر اساس مقدار میانگین که به ترتیب بیشتر از ۲ (برای توهین آمیز) و کمتر از ۲ (برای غیر توهین آمیز) است میسر می شود. به بیان دیگر اگر فرض صفر رد شود و میانگین از ۲ بیشتر باشد لفظ مورد بررسی توهین آمیز است و اگر فرض صفر رد شود و میانگین از ۲ کمتر باشد واژه غیر توهین آمیز است.
آماره آزمون استفاده شده، آماره t است که دارای توزیع t-student با ۱-n درجه آزادی می باشد و n تعداد افراد نمونه است. آماره آزمون t تابعی بر حسب میانگین مشاهدات و میزان پراکندگی آن هاست. با مشخص شدن آزمون و توزیع، در خروجی آزمون مقداری با عنوان sig (میزان معناداری) داده می شود که از روی این مقدار تصمیم به رد یا پذیرش فرض صفر گرفته می شود بطوریکه اگر این مقدار از ۰۵/۰ بیشتر شود با اطمینان ۹۵ درصد فرض صفر را پذیرفته و اگر کمتر از ۰۵/۰ شود با اطمینان ۹۵ درصد آن را رد می کنیم. تحلیل استنباطیِ میزان اهانت آمیزی هر یک از الفاظ و عبارات در موقعیت رسمی به مفاهیم یاد شده صورتی ملموس تر
می بخشد. جدول ۶-۴ نتایج تحلیل استنباطی عبارات را در موقعیت رسمی نشان می دهد:
شکل ۶-۴ نتایج آزمون t برای الفاظ در موقعیت رسمی

 

 

 

 

نام لفظ

 

 

 

 

 

میانگین

 

آماره آزمون t

 

درجه آزادی
(df)

 

میزان معناداری