از منظر جوهر یا اصل یا ذات
روابط بازار
روتین های سازمانی
فکر یا هوش مصنوعی
از نظر حیطه
در درون روابط سازمانی با خارج از سازمان قرار دارد
در درون روابط سازمانی قرار دارد
در درون ذهن افراد قرار می‌گیرد
از نظر پارامترهای اندازه‌گیری
مدت پایداری
کارایی و قابلیت دستیابی
مناسب بودن حجم آن
از نظر منمودار بودن کد گذاری
بالاترین سطح از لحاظ منمودار بودن کد گذاری
متوسط
بالا
نمودار ۲-۲- مفهوم سازی سرمایه فکری از سوی بونتیس (همان منبع،ص۲۶)
همچنین” بونتیس” به وجود یکسری روابط متقابل میان اجزاء سرمایه‌های فکری معتقد است به اینصورت که حتی اگر یک سازمان دارای سرمایه انسانی مناسب باشد ولی دارای یک سرمایه ساختاری مناسب نباشد نمی‌تواند از دانش قرار گرفته شده در افراد خود استفاده کند و بالتبع هم نمی‌تواند به سرمایه مشتری خود، پاسخ مثبتی دهد (همان منبع،ص۲۶).
۲-۳-۴- بروکینگ[۶۹] (۱۹۹۷)
“بروکینگ” در طبقه بندی خود به دارایی‌های انسان محور و دارایی‌های زیر ساختاری و مالکیت معنوی و دارایی‌های بازار اشاره کرده است. منظور از دارایی های انسان محور، مهارت ها، تونایی ها، تخصص، توانایی های حل منمودار و سبک های رهبری است و منظور از دارایی های زیر ساختاری، همه ی تکنولوژی ها، فرایندها و متدولوژی‌ها است که یک سازمان را قادر می سازد و منظور از مالکیت معنوی، حق امتیاز و علایم یا مارک های تجاری و دانش فنی است و منظور از دارایی های بازار، مشتریان، وفاداری مشتریان و کانال های توزیع است (همان منبع، ص۲۵).
۲-۳-۵- سویبی[۷۰] (۱۹۹۷)
“سویبی” طبقه بندی خود را بصورت ساختار داخلی، ساختار خارجی و شایستگی کارکنان ارائه کرده است. این طیقه بندی ایشان بنام ناظر دارایی نامشهود معروف است. منظور از شایستگی کارکنان همان سرمایه انسانی مطرح شده در طبقه بندی های قبلی است و منظور از ساختار داخلی، سرمایه ساختاری یا سازمانی و منظور از ساختار خارجی، سرمایه مشتری یا ارتباطی است البته باید توجه داشت که سویبی چهار حوزه کلیدی را در سه جزء خود قرار داده که عبارتند از رشد، کارایی، پایداری و بازسازی. براساس این چارچوب یکسری شاخص هایی استخراج کردند. نمودار این طبقه بندی به صورت زیر است.
نمودار ۲-۳- طبقه بندی سویبی از طریق چارچوب ناظر دارایی نامشهود (منبع: بونتیس، ۲۰۰۰،ص۲۸ )
منظور از شایستگی فردی کارکنان، توانایی و ظرفیت آنها برای عمل کردن در موقعیت ها و شرایط مختلف است و منظور از ساختار داخلی هم شامل فرهنگ رسمی داخل سازمان و نیز شامل حق امتیازها، مفاهیم، مدل ها، پایگاه داده ها و سیستم های داخلی است و ساختار خارجی شامل روابط سازمان با مشتریان ، عرضه کنندگان شهرت و مارک های تجاری است.
به عقیده “سویبی” شایستگی فردی کارکنان (سرمایه انسانی) برای یک سازمان حیاتی است بخاطر اینکه بدون وجود آن، سازمان قادر به فعالیت نیست و این شایستگی شامل مهارت ها، آموزش، تجربیات و غیره اس ت(همان منبع،ص۶۹).
۲-۳-۶- استوارت[۷۱] (۱۹۹۷)
“استوارت طبقه بندی خود را بصورت سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری، سرمایه مشتری ارائه کرد در این طبقه بندی سرمایه انسانی در واقع کارکنان یک سازمان است که مهمترین دارایی یک سازمان است و منظور از سرمایه ساختاری، دانش قرار گرفته شده در فناوری اطلاعات و همه ی حق امتیازها و طرح و مارک های تجاری است و منظور از سرمایه مشتری، اطلاعات مربوط به بازار است که برای جذب و حفظ مشتریان بکار گرفته می شود. این طبقه بندی تاحدودی به طبقه بندی اولیه “بونتیس” مشابه است (همان منبع،ص۶۸).
۲-۳-۷- یوستک و همکارانش
“یوستک” و همکارانش، سرمایه فکری را به دو قسمت شامل کالاهای نامشهود و شایستگی های نامشهود تقسیم می کنند که کالاهای نامشهود ، دارایی هایی هستند که می توان آنها را خرید و فروش کرده و به نحو مناسب از آنها حفاظت و ذخیره کرد مانند کپی رایت ها، علایم تجاری، طراحی ها، دانش فنی ، رازهای تجاری و فرانشیــزها. همچنین ایشان و همکارانش معتقد هستند که این کالاهای نامشهود را می‌توان به نمودار عینی‌تری ارزشگذاری کرد اما شایستگی‌های نامشهود به عوامل متمایز و مشخصی از مزیت رقابتی اطلاق می شود که یک شرکت را از سایر رقبا متمایز می کند که شامل شایستگی های نوآوری، شایستگی های ساختاری، شایستگی های بازاری و منابع انسانی است. (چن گو ،۲۰۰۵، ص ۳۸۸)[۷۲].
۲-۳-۸- پتی[۷۳] ( ۲۰۰۰)
درطبقه بندی سازمان برای همکاری و توسعه اقتصادی به دو سرمایه انسانی و سازمانی (ساختاری) اشاره می کند و سرمایه فکری را بصورت ارزش اقتصادی این دو مجوعه دارایی های نامشهود (سرمایه انسانی و سرمایه ساختاری) توصیف می کند.
سرمایه سازمانی به چیزهایی مانند مالکیت سیستم های نرم افزاری ، شبکه های توزیع و زنجیره های عرضه اطلاق می شود و سرمایه انسانی شامل منابع انسانی درون سازمان و منابع انسانی خارج از سازمان است که منابع انسانی درون وخارج سازمان شامل کارکنان و مشتریان و عرضه کنندگان است (پتی، ۲۰۰۰، ص ۱۶۲).
۲-۳-۹- چن و همکارانش[۷۴] (۲۰۰۴)
“چن” و همکارانش معتقد هستند که سرمایه فکری از چهار طبقه و عنصر زیر تشکیل شده است:
الف) سرمایه انسانی ب) سرمایه مشتری
ج) سرمایه نوآوری د) سرمایه ساختاری
ولی آنها معتقد هستند که این ساختار و اجزاء سرمایه فکری بسیار ضعف و شکننده است مگر اینکه با یکسری روابط مستمر و بهم پوسته ای حمایت شوند در واقع آنها بر روابط بین اجزاء سرمایه فکری تاکید بیشتری دارند تا بر اجزاء آن (همان منبع، ص ۱۸).
نمودار ۲-۴- مدل چن و همکارانش از سرمایه فکری و روابط بین آنها (همان منبع، ص۱۹)
همچنین در یک طبقه بندی دیگر از سوی جامعه تکنولوژی های اطلاعاتی کمیسیون اروپایی سرمایه فکری به عنوان و بصورت یک جریان سرمایه ای بهم پیوسته ای بین اجزاء و عناصر سرمایه ای آن در نظر گرفته شده است(همان منبع، ۱۹).
موضوعات: بدون موضوع
[ 03:13:00 ب.ظ ]
