. جهت مشاهده متن کامل قانون به سایت jabdaragh-blogsky مراجعه شود ↑
. به اصل 167 قانون اساسی مراجعه شود شرح کامل این اصل در سایت hvm.ir.print.asp/id قابل مشاهده است ↑
1. نوربها، رضا ، زمینه حقوق جزای عمومی ، تهران، نشر دادآفرین ، چاپ اول ، 1378،ص ۵۳۲. ↑
2. شامبیاتی، هوشنگ؛ حقوق كیفری اختصاصی، تهران،انتشارات ژوبین/مجد، 1384، چاپ نهم، ج اول، ص 474-459 ↑
3. زراعت عباس شرح قانون مجازات اسلامی. جلد دوم،تهران، نشر فیض.چاپ دوم ،سال 1378، ص137 ↑
1. افراسیابی، محمد اسماعیل ، حقوق جزای عمومی، ج1، تهران ، انتشارات فردوسی، چاپ اول، 1374، ص 267 . ↑
2.اردبیلی، محمدعلی ، حقوق جزای عمومی، ج1، تهران، نشر میزان، چاپ اول، 1379، ص208. ↑
3. صانعی، پرویز، حقوق جزای عمومی، 1374، ص253. اصل سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مقرر میدارد: “هرگونه شکنجه برای گرفتن اقرار و یا کسب اطلاع ممنوع است اجبار شخص به شهادت، اقرار یا سوگند مجاز نیست و چنین شهادت و اقرار و سوگندی فاقد ارزش و اعتبار است. متخلف از این اصل طبق قانون مجازات میشود”. ↑
1. باهری، محمد ، حقوق جزای عمومی، تهران، انتشارات رهام، چاپ اول، 1381، ص156ـ 155. اصل بیست و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مقرر میدارد: «تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ کس را نمیتوان به صرف داشتن عقیدهای مورد تعرض و مواخذه قرار داد.»باید متذكر شد كه اگر چه عقیده موضوع حكم جزایی قرار نمیگیرد و وجدان، قید و بند امر و نهی قانونگذار جزایی را نمیپذیرد، اما انتشار عقیده مسألة دیگری است و در مورد آن، شبهة آزادی مطلق به تبع آزادی نفس عقیده صحیح نیست. عقیده آزاد است، چرا كه امری باطنی است و تظاهر خارجی نیافته، امّا انتشار عقیده از طریق گفتار یا نوشتار میتواند در قالبهای مختلفی از جرایم قرار گیرد. ↑
2. نوربها، رضا ، حقوق جزای عمومی ، 1382، ص182. ↑
.زراعت، عباس ، محشی قانون مجازات اسلامی ، تهران ، نشر دادگستر ،چاپ اول ، 1379، ص 125 . ↑
. زینالی ، محمد رضا، توقیف و حبس غیر قانونی .کانون وکلای دادگستری استان خراسان.سال 1379 ص 12 ↑
. گاروفالو، رافائل ، مطالعات نظری و عملی در حقوق جزا، ترجمه سید ضیاءالدین نقابت، تهران ،ابن سینا ،1348 ، ص114. ↑
. ذاقلی،عباس، قاچاق انسان در سیاست جنائی ایران و اسناد بین المللی ، تهران ، انتشارات بنیاد حقوقی میزان ،چاپ اول ، پائیز1389 . ص 27 ↑
2. همان ،ص 29. ↑
3. سلیمی، صادق، چكیده حقوق جزایی عمومی، انتشارات تهران صدا، چاپ اول 1384 ، ص64. ↑
1. السان، مصطفی، قاچاق زنان و كودكان برای بهره كشی جنسی، فصلنامه رفاه اجتماعی، سال چهارم، بهار ، ص 343. ↑
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
2. سازمان دفاع از قربانیان خشونت ،پژوهش قاچاق زنان و کودکان و راهکارهای قانونی مبارزه با آن ، تهران ، 1382 ، ص 54. ↑
3. سلیمی، صادق، چكیده حقوق جزایی عمومی ، ص.34-39 ↑
. سلیمی، صادق، قاچاق اشخاص به عنوان یک جنایت سازمان یافته فراملی، مجله دانشكده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، شماره 64، 1383 ↑
. ماده ی 130 . . . : تبصره۱- گروه مجرمانه عبارت است از گروه نسبتاً منسجم متشکل از سه نفر یا بیشتر که برای ارتکاب جرم تشکیل میشود یا پس از تشکیل، هدف آن برای ارتکاب جرم منحرف میگردد.تبصره۲- سردستگی عبارت از تشکیل یا طراحی یا سازماندهی یا اداره گروه مجرمانه است. ↑
.. سلیمی، صادق ، چكیده حقوق جزایی عمومی ، ص. 51-53 ↑
. نجفی ابرند آبادی، دكتر علی حسین، پیشگیری از بزهكاری و پلیس محلی، مجله تحقیقات حقوقی دانشگاه شهید بهشتی، شمارههای 26-25، بهار- تابستان 78 ↑
1. روزنامه شرق شماره 491، پنجشنبه 12 خرداد 1384 . ↑
. http://www.unodc.org/unodc/en/treaties/CTOC/countrylist.htm (January 2008) ↑
. U.N. Doc.A/AC.254/30-E/CN.15/2000/4, P. 25 ↑
جهت دانلود متن کامل این پایان نامه به سایت jemo.ir مراجعه نمایید.
>
. جهت اطلاع بیشتر به سایت jamjaamonline مراجعه شود. ↑
1. حبیی زاده ،محمد جعفر ، حقوق جزای اختصاصی جرائم علیه اموال ، انتشارات سمت ، جلد اول ، سال 73 ، ص 32 به نقل از اکبری ، عباسعلی ، مطالعه بزه آدم ربایی در حقوق کیفری ایران و فقه امامیه ، پایان نامه کارشناسی ارشد ، حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه دامغان ، زمستان 1388 ، ص58. ↑
پایان نامه رشته حقوق
. چاله چاله ، فرشید ، عنوانهای مجرمانه آم ربایی و بازداشت غیرقانونی نشریه حقوقی دادرسی شماره 80 ص 59 به نقل از حساس خواه ، آناهید ، بررسی تطبیقی بزه آدم ربایی در حقوق کیفری ایران و لبنان ، پایان نامه کارشناسی ارشد ، حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه دامغان زمستان 1391 ، ص 66 . ↑
. عباچی ، مریم ، حقوق کیفری اطفال در اسناد سازمان ملل متحد ، تهران، انتشارات مجد ، چاپ دوم، 1388 ،ص 45. ↑
1. حمایت از اطفال بزه دیده در سیاست جنایی تقنینی جدید ایران و اسناد سازمان ملل، پایان نامه ارشد دانشگاه مفید قم دفاع 84 ، برگرفته از سایت www.vujud.com ↑
. ماده 172«هر کس عمدا به دیگری جرح یا ضربی وارد اورد که موجب قتل یا نقصان یا شکستن یا از کار افتادن عضوی از اعضا و یا منتهی به مرضی دائمی ویا فقدان یکی لز حواس مجنی علیه گردد از دو تا ده سال به حبس مجرد محکوم خواهد شد و در صورتی که منتهی به زوال عقل گردد به حداکثر مجازات مزبور محکوم خواهد شد» اشکالی که بر قانونگذار فعلی وارد است اینکه به صراحت اسیب های روحی و روانی در متن ماده نیاورده. ↑
. جمشید جعفر پور، ابوالفضل احمد زاده مقاله بررسی جرم آدم ربایی در فقه حقوق موضوعه با رویکردی به نظر امام خمینی ره پژوهشنامه متین شماره 42 -22/2/1388. ↑
شام بیاتی ، هوشنگ ، جزای عمومی ، تهران، نشر ژوبین ، جلد اول ، چ 1 ، 1375 ↑
. حسین جانی ، بهمن ، حقوق جزای اختصاصی ، انتشارات نسل نیکان ، چاپ اول ، تابستان 82 ، ص 299 و 304 به نقل از حساس خواه ، آناهید ، بررسی تطبیقی بزه آدم ربایی در حقوق کیفری ایران و لبنان ، پایان نامه کارشناسی ارشد ، حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه دامغان ، ص 28 . ↑
. عباچی ، مریم ، حقوق کیفری اطفال در اسناد سازمان ملل متحد ، تهران ، نشر مجد ، چ دوم، 1388 ،ص 45. ↑
. زکوی ، مهدی ، بزه دیدگان خاص ، تهران ، انتشارات مجد ، چاپ اول ،1390، ص 55. ↑
. نوربها، رضا، زمینه حقوق جزای عمومی ، ص 166 ↑
. ذاقلی،عباس، قاچاق انسان در سیاست جنائی ایران و اسناد بین المللی ، ص 121 ↑
. http://www.iasfm.org/pages/1/index.htm; (September 2006) ↑
2. آشورى ، محمد ، عدالت کیفرى ، تهران، کتابخانه گنج دانش،چ اول، 1376 ، ص 49 . ↑
. http://www.odccp.org/trafficking_protocol_background.html; (September 2006) ↑
. http://www.aic.gov.au/conferences/outlook4/tailby.pdf; (September 2009) ↑
. http://www.zenit.org/english; (July 2011) ↑
. افراسیابی ، محمد اسماعیل ، حقوق جزاء عمومی ، چاپ انتشارات فردوسی، جلد اول ، چاپ سوم ، 1374، ص 70. ↑
. گلدوزیان، ایرج، بایسته های حقوق جزای عمومی 1-2-3 نشر میزان ، چاپ اول، پائیز 77 ، ص 341 . ↑
. پیرورام ، محمد ، تشدید مجازاتها در حقوق کیفری مدرن ، نشریه ی گواه ، سال اول، شماره 23 ، 1386 ، ص 19 . ↑
. اردبیلی ، محمد علی ، حقوق جزای عمومی، ج 2 ، نشر بنیاد حقوقی میزان ، چاپ 26 ، سال 1390، ص 220 و 221 ↑
. نوربها، رضا ، زمینه حقوق جزایی عمومی ، کانون وکلای دادگستری ، چاپ دوم ، 1374 ، ص 432. ↑
. ماده 134 : در جرایم موجب تعزیر هرگاه جرایم ارتکابی بیش از 3 جرم نباشد دادگاه برای هریک از آن جرائم حداکثر مجازات مقرر را خود می کند و هرگاه جرائم ارتکابی بیش از 3 جرم باشد ، مجازات هریک را بیش از حداکثر مجازات مقرر قانونی مشروط به این که از حداکثر به اضافه نصف آن تجاوز نکند ، تعیین می نماید . در هریک از موارد فوق فقط مجازات اشد قابل اجرا است و اگر مجازات اشد به یکی از علل قانونی تقلیل یابد یا به تبدیل یا غیر قابل اجرا شود ، مجازات اشد بعدی اجرا می گردد. . ماده ۱۳۷ بیان داشته : « هر کس به موجب حکم قطعی به یکی از مجازاتهای تعزیری از درجه یک تا شش محکوم شود و از تاریخ قطعیت حکم تا حصول اعاده حیثیت یا شمول مرور زمان اجرای مجازات، مرتکب جرم تعزیری درجه یک تا شش دیگری گردد، به حداکثر مجازات تا یک و نیم برابر آن محکوم میشود» . ↑
. شامبیاتی، هوشنگ ، حقوق جزای عمومی ، جلد دوم ، تهران، نشر میزان ، چ 1 ، ص 450-451 . ↑
. محمد باهری ، تهران ، مجمع علمی فرهنگی مجد ، 1380 ، ص 426 ، به نقل از حساس خواه ، آناهید ، بررسی تطبیقی بزه آدم ربایی در حقوق کیفری ایران و لبنان ، پایان نامه کارشناسی ارشد ، ص 69 . ↑
. زراعت ،عباس ،شرح قانون مجازات اسلامی ، جلد دوم ، نشر فیض،چاپ دوم ، ،سال 1378، ص 346. ↑
. حساس خواه ، آناهید ، بررسی تطبیقی بزه آدم ربایی در حقوق کیفری ایران و لبنان ، ص 49 . ↑
. ذاقلی،عباس، قاچاق انسان در سیاست جنائی ایران و اسناد بین المللی، ص 189 ↑
– ماده ۱۲۲ قانون مجازات اسلامی 1392 – هر کس قصد ارتکاب جرمی کرده و شروع به اجرای آن نماید، لکن به واسطه عامل خارج از اراده او قصدش معلق بماند، به شرح زیر مجازات میشود:الف- در جرائمی که مجازات قانونی آنها سلب حیات، حبس دائم یا حبس تعزیری درجه یک تا سه است به حبس تعزیری درجه چهار
ب- در جرائمی که مجازات قانونی آنها قطع عضو یا حبس تعزیری درجه چهار است به حبس تعزیری درجه پنج
پ- در جرائمی که مجازات قانونی آنها شلاق حدی یا حبس تعزیری درجه پنج است به حبس تعزیری یا شلاق یا جزای نقدی درجه شش تبصره- هرگاه رفتار ارتکابی، ارتباط مستقیم با ارتکاب جرم داشته، لکن به جهات مادی که مرتکب از آنها بی اطلاع بوده وقوع جرم غیرممکن باشد، اقدام انجام شده در حکم شروع به جرم است.ماده ۱۲۳- مجرد قصد ارتکاب جرم و یا عملیات و اقداماتی که فقط مقدمه جرم است و ارتباط مستقیم با وقوع جرم ندارد، شروع به جرم نیست و از این حیث قابل مجازات نمی باشد ↑
. روزنامه رسمی شماره 22/6/78 – 1588 قابل مشاهده در سایت www.dastour.ir ↑
. نوربها ،رضا ،زمینه حقوق جزای عمومی، کانون وکلای دادگستری، چاپ اول ، سال 1378 ، ص 203 ↑
. اردبیلی ، محمد علی ،حقوق جزای عمومی ، ج2 ، ص 78 . ↑
. محسنی ، مرتضی ، دوره ی حقوق جزای عمومی، جلد سوم ، تهران ، نشر دادگستر ، چاپ اول ، 1370 ، ص 90 . ↑
. سلیمی، صادق، چكیده حقوق جزایی عمومی، ص40-41 . ↑
. نوربها، رضا ، زمینه حقوق جزایی عمومی ، ص 475. ↑
1. ماده ۴۷- صدور حکم و اجرای مجازات در مورد جرائم زیر و شروع به آنها قابل تعویق و تعلیق نیست:الف- جرائم علیه امنیت داخلی و خارجی کشور، خرابکاری در تأسیسات آب، برق، گاز، نفت و مخابرات
ب- جرائم سازمان یافته، سرقت مسلحانه یا مقرون به آزار، آدم ربایی و اسیدپاشی
پ- قدرت نمایی و ایجاد مزاحمت با چاقو یا هر نوع اسلحه دیگر، جرائم علیه عفت عمومی، تشکیل یا اداره مراکز فساد و فحشا
ت- قاچاق عمده مواد مخدر یا روانگردان، مشروبات الکلی و سلاح و مهمات و قاچاق انسان
ث- تعزیر بدل از قصاص نفس، معاونت در قتل عمدی و محاربه و افساد فی الارض
ج- جرائم اقتصادی، با موضوع جرم بیش از یکصد میلیون (۱۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰)ریال ↑
عکس مرتبط با اقتصاد
موضوعات: بدون موضوع
[چهارشنبه 1400-01-25] [ 07:47:00 ق.ظ ]