عامل با وجدان بودن ©[149]
این عامل میزان با وجدان بودن و احساس مسؤلیت و همچنین نیاز به پیشرفت را معین می سازد. افرادی که در این عامل نمره بالایی بدست می آورند در جنبه های دیگر زندگی شان نیز پیشرفت های زیادی دارند و به عنوان اشخاصی با وجدان، با اراده و مصمم شناخته می شوند. وظیفه شناسی و با وجدان بودن توصیف کننده قدرت کنترل تکانه ها، به نحوی جامعه پسند و تسهیل کننده رفتار تکلیف محور و هدف محور است. این عامل ویژگی هایی مانند تفکر قبل از عمل، به تاخیر انداختن ارضاء خواسته ها، رعایت قوانین و هنجارها و سازماندهی و اولویت بندی تکالیف را در بر می گیرد. کنترل خود همچنین می تواند به مفهوم قدرت طرح ریزی خیلی فعال، سازماندهی و انجام وظایف محوله به نحو مطلوب نیز باشد. تفاوت های فردی در این موارد اساس باوجدان بودن است. فرد با وجدان، هدفمند، با اراده و مصمم است.
صفات عامل با وجدان بودن:
صفات مربوط به عامل با وجدان بودن عبارتند از : کفایت، وظیفه شناسی، مسئولیت پذیری، نظم و ترتیب، خویشتن داری، تلاش برای موفقیت، محتاط بودن در تصمیم گیری(کاستا و مک کرا،۱۹۹۲).
۲-۳ پیشینه تحقیقاتی
۲-۳-۱ پیشینه داخلی
رحمانی شمس (۱۳۷۹) به مقایسه ویژگی های شخصیتی و سبک های یادگیری در دانشجویان زن و مرد چهار رشته پزشکی، فنی ـ مهندسی، هنر و علوم انسانی پرداخته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که بیشتر دانشجویان علوم انسانی دارای سبک انطباق یابنده، دانشجویان رشته پزشکی دارای سبک جذب کننده، دانشجویان رشته فنی-مهندسی دارای سبک واگرا و دانشجویان رشته هنر دارای سبک همگرا هستند. افراد با سبک های واگرا و انطبا ق یابنده تمایل به برونگرایی دارند و دانشجویانی که سبک های همگرا و جذب کننده را به کار می برند به درون گرایی گرایش دارند. همچنین دانشجویان مردی که بیشتر سبک‌های انطباق یابنده و همگرا داشتند، روان رنجورخو بودند .
منصوری (۱۳۷۹) در تحقیقی به مقایسه سبک های یادگیری دانش آموزان از لحاظ ویژگی های شخصیتی و پیشرفت تحصیلی پرداخت. نتایج نشان داد که بین سبک های یادگیری دانش آموزان از لحاظ ویژگی های شخصیتی مختلف رابطه وجود دارد. همچنین بین سبک‌های یادگیری (تجربه عینی، مشاهده تأملی، تفکر انتزاعی و آزمایشگری فعال) با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و بین سبک های مختلف یادگیری دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی آن ها تفاوت معنی داری وجود داشت. افراد با سبک یادگیری همگرا نیز از بالاترین سطح پیشرفت تحصیلی برخوردار بودند.
محمدزاده ادملایی(۱۳۸۴) در تحقیقی به مقایسه دانشجویان دارای سبک های یادگیری مختلف از لحاظ ویژگی های شخصیتی، انگیزه پیشرفت و عملکرد تحصیلی پرداخت. نتایج نشان داد که هر یک از سبک های یادگیری دانشجویان با ویژگی شخصیتی خاصی رابطه دارد. همچنین بین سبک های یادگیری و ویژگی های شخصیتی دانشجویان با عملکرد تحصیلی آن ها رابطه معناداری مشاهده شد.
ایزدی و محمد زاده (۱۳۸۶) به بررسی رابطه سبک های یادگیری، ویژگی های شخصیتی و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان سال اول متوسطه در شهرستان بابل پرداختند. نمونه آنها ۲۱۰ نفر بوده و نتایج پژوهش نشان داد که بین سبک های یادگیری و ویژگی های شخصیتی دانش آموزان با عملکرد تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد و هر کدام از سبک های یادگیری با ویژگی شخصیتی خاصی رابطه دارد. همچنین در مورد رابطه سبک‌های یادگیری و ویژگی های شخصیتی با عملکرد تحصیلی، نتایج نشان داد که بهترین متغیرهای پیش بین برای عملکرد تحصیلی دانش آموزان از بین پنج ویژگی شخصیتی و چهار شیوه یادگیری به ترتیب، ویژگی شخصیتی وجدانی بودن و شیوه های یادگیری مفهوم سازی انتزاعی و آزمایش‌گری فعال است.
عبادی (۱۳۸۴) به بررسی رابطه بین ریخت های شخصیتی و سبک های یادگیری در میان ۳۰۰ نفر از دانش آموزان دختر و پسر سال اول متوسطه در شهرستان طارم پرداخت. وی در این تحقیق جهت تعیین ویژگی های شخصیتی دانش آموزان از پرسشنامه جستجوی خود فرمان هالند و جهت تعیین سبک های یادگیری، از سیاهه سبک های یادگیری کلب استفاده نموده است. نتایج تحقیق نشان داد که بین ریخت‌های شخصیتی هالند با سبک های یادگیری، بین ریخت های شخصیتی و سبک های یادگیری با جنس، و میان مراحل چهارگانه چرخه یادگیری با ریخت های شخصیتی و جنس رابطه معنادار برقرار است.
جعفری (۱۳۸۱) در تحقیق روی رابطه شخصیت و سبک های شناختی دانش آموزان تیزهوش وعادی دختر و پسر، نتایج تحقیق خود را چنین عنوان کرده است: برون گرایی و روان رنجورخویی با سبک یادگیری وابسته به زمینه و درون گرایی و پایداری هیجانی با سبک مستقل از زمینه ارتباط معناداری دارند. هوش بالاترین تعیین کننده سبک شناختی می باشد و برون گرایی و روان رنجورخویی در رتبه بعدی قرار دارند.
نتیجه تصویری برای موضوع هوش
۲-۳-۲ پیشینه خارجی
کوماراجو[۱۵۰] و همکاران (۲۰۱۱) تحقیقی با عنوان «پنج عامل بزرگ شخصیت، سبک های یادگیری و موفقیت تحصیلی دانش آموزان» انجام دادند. ۳۰۸ نفر از دانشجویان دوره کارشناسی پرسشنامه پنج عامل بزرگ و پرسشنامه فرایندهای یادگیری را تکمیل نموده و معدل تحصیلی خود را گزارش دادند. دو مورد از پنج صفت بزرگ شخصیت (با وجدان بودن و موافق بودن) با هر چهار سبک یادگیری همبستگی مثبت نشان دادند. در حالی که صفت شخصیتی روان رنجورخویی با هر چهار سبک یادگیری همبستگی منفی داشت. علاوه بر این، برون گرایی و گشودگی به تجربه با سبک یادگیری پردازش عمیق، همبستگی مثبت دارند. پنج عامل بزرگ با هم ۱۴درصد از واریانس معدل تحصیلی دانشجویان را توضیح داد و سبک یادگیری نیز ۳ درصد از این واریانس را تبیین نمود. بنابراین صفات شخصیتی و سبک یادگیری، هر دو با عملکرد تحصیلی مرتبط هستند .
ناتالیانیس[۱۵۱] (۲۰۱۰) در تحقیقی با عنوان «آیا شخصیت و سبک یادگیری، صلاحیت یادگیری را پیش بینی می کنند؟»، اثرات خصوصیات شخصیتی (مانند شخصیت ، استعداد و جنسیت) بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان (معدل) را به صورت نظام مند و عمدتا با تاکید بر نتایج به جای فرایندهای منجر به آنها مورد بررسی قرار داده است. هدف از این مقاله، تغییر تمرکز بر شایستگی یادگیری درک شده دانش آموزان برای یادگیری و بررسی چگونگی تأثیر پذیرفتن آن از ویژگی‌های شخصیتی و سبک‌های یادگیری بوده است. داده ها از دانشجویان یک دانشگاه دولتی یونانی جمع آوری شد و نتایج نشان داد که تمامی این پنج صفات بزرگ، به جز ثبات عاطفی وسبک یادگیری، رابطه معنی داری با شایستگی یادگیری درک شده دانش آموزان دارند. در نهایت، تنها عامل با وجدان بودن با سبک یادگیری برای پیش بینی انگیزه یادگیری تعامل داشته است.
کامورو و فورنهام[۱۵۲] (۲۰۰۸) در تحقیقات خود به این نتیجه رسیدند که تنها صفت بزرگ شخصیتی که با راهبردهای یادگیری همبستگی معنی داری دارد، صفت گشودگی به تجربه است که با راهبرد و انگیزه یادگیری عمیق، همبستگی مثبت و با راهبرد و انگیزه یادگیری سطحی، همبستگی منفی دارد و همچنین، در مورد انگیزه یادگیری پیشرفته و دست یافته نیز به همین ترتیب است. همچنین تفاوت جنسیتی معنی داری در راهبردهای یادگیری وجود نداشت. ولی در رابطه با صفات شخصیتی با وجدان بودن، برون گرایی و روان رنجور خویی، میانگین زنان به طور معنی داری بیشتر از مردان بود. و نیز عامل سن با برون گرایی و با وجدان بودن، همبستگی مثبت و مستقیم داشت.
عثمان، سومارنی و فونگ[۱۵۳] (۲۰۰۷) در پژوهشی به بررسی رابطه بین سبک های یادگیری، ویژگی های شخصیتی و رویکرد حل مسأله در دانشجویان رشته های مهندسی پرداختند. نتایج این تحقیق نشان داد که دانشجویان دارای ویژگی شخصیتی بلغمی مزاج به سبک های یادگیری واگرا و انطباق یابنده گرایش دارند و دانشجویان دارای ویژگی شخصیتی دموی از سبک های یادگیری همگرا و جذب کننده استفاده می کنند.
بارتون و نلسون[۱۵۴] (۲۰۰۶) در بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و رویکردهای یادگیری به این نتیجه رسیدند که ویژگی شخصیتی عقلانی بودن پیش بینی کننده مناسبی برای رویکرد یادگیری عمیق است. ویژگی شخصیتی با وجدان بودن نیز رویکرد یادگیری استراتژیک را پیش بینی کرد و ویژگی شخصیتی ثبات هیجانی با رویکرد یادگیری سطحی همبستگی منفی داشت. ولی هیچ یک از رویکرد های یادگیری عمیق و استراتژیک موفقیت تحصیلی را پیش بینی نکردند.
آلفرد روای[۱۵۵] (۲۰۰۳) در تحقیقی به مقایسه سبک های ارتباطی با سبک های یادگیری وابسته به شخصیت، در جامعه کلاس دانشجویان مشغول به تحصیل در دانشگاه های مجازی پرداخت و این نتایج را بدست آورد: بین سبک یادگیری احساسی – لمسی با سبک ارتباطی دوستانه و بین سبک یادگیری تفکر حسی با سبک‌های ارتباطی نقش پذیری، بشاش بودن و تسلط تفاوت معنادار وجود داشـت. همچنـین بین سبک یادگیری احساس شهودی با سبک های ارتباطی نمایشی و آزاد بودن و سبــک یادگیری تفکر شهودی با سبک های ارتباطی آرمیده، قاطع و مهربان تفاوت معناداری وجود داشت. همچنین نتایج تحقیق بیانگر نبودن تفاوت معنادار بین سبک های یادگیری و جو کلاس بود.
فورنهام[۱۵۶] (۱۹۹۲) با بهره گرفتن از پرسشنامه سبک های یادگیری هونی و مامفورد به بررسی رابطه بین سبک‌های یادگیری و ویژگی های شخصیتی پرداخت. وی در این بررسی بین سبک های یادگیری فعال و عمل گرا با ویژگی شخصیتی برون گرایی رابطه مثبت و بین این ویژگی شخصیتی با سبک یادگیری انعکاس‌گرا رابطه منفی پیدا کرد. هچنین او با بهره گرفتن از پرسشنامه سبک های شناختی ویتنی و کامرون رابطه مثبت بین سبک شناختی عمل گرا با برون گرایی و رابطه منفی بین برون گرایی با سبک شناختی انعکاسی را گزارش کرد. وی با بهره گرفتن از پرسشنامه سبک یادگیر ی کلب و پرسشنامه شخصیتی آیزنک رابطه مثبتی را بین برون گرایی و سبک یادگیری واگرا بدست آورد. در این مطالعه، روان رنجور خویی با سبک یادگیری جذب کننده و انطباق یابنده رابطه منفی داشت. روان پریش خویی نیز با سبک یادگیری واگرا رابطه منفی داشت.
آیزنک (۱۹۸۷) نشان داده است که ویژگی های شخصیتی و سبک های یادگیری با هم ارتباط دارند. میسیک[۱۵۷] (۱۹۹۶) بیان کرد که سبک یادگیری سازه ای است که می تواند به عنوان پل ارتباطی بین شناخت و شخصیت در تعلیم و تربیت باشد.
جکسون و جونز[۱۵۸] (۱۹۹۶) در زمینه ارتباط بین ویژگی شخصیتی و سبک های یادگیری به این نتیجه رسیده‌اند که هر یک از عناصر سبک های یادگیری حداقل با یکی از ویژگی شخصیتی در ارتباط است. جکسون و جونز در تحقیق خود، پرسشنامه شخصیتی آیزنک و پرسشنامه سبک های یادگیری کلب را تحلیل عوامل کردند. نمونه این تحقیق ۱۶۶ نفر بودند که ۶۷ درصد آنان را زنان تشکیل می دادند. در تحلیل عوامل، برون گرایی و روان رنجور خویی با تعدادی از مؤلفه های چهار سبک یادگیری کلب مرتبط بودند و روان رنجور خویی با مؤلفه های سبک های یادگیری رابطه نداشت.
بوساتو[۱۵۹] و همکاران (۱۹۹۹) در تحقیقی که بر روی ۹۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه آمستردام هلند، در زمینه رابطه ویژگی های شخصیتی و انگیزه پیشرفت با سبک های یادگیری انجام دادند، به این نتایج رسیدند: ویژگی شخصیتی برونگرایی با سبک یادگیری معنی مداری، باز آفرینی مداری و کاربرد مدرای رابطه مثبت دارد. همچنین ویژگی شخصیتی توافق، با سبک های یادگیری معنی مداری، باز آفرینی مداری و کاربرد مدرای رابطه مثبت و با سبک یادگیری بدون جهت رابطه منفی داشت. ویژگی شخصیتی گشودگی به تجربه با سبک های یادگیری معنی مداری و کاربرد مداری رابطه مثبت و با سبک یادگیری بدون جهت، رابطه منفی داشت. ویژگی شخصیتی روان نژند خویی با سبک یادگیری بدون جهت رابطه مثبت و با سبک‌های یادگیری معنی مداری، کاربرد مداری و بازآفرینی مداری رابطه منفی داشت. ویژگی شخصیتی وجدانی بودن با سبک های یادگیری بازآفرینی مداری و کاربرد مداری رابطه مثبت و مستقیم داشت(بوساتو و ویتوریو[۱۶۰]،۱۹۹۹). فورنهام و جکسون(۱۹۹۹) با یافتن همبستگی بین ویژگی های شخصیتی و سبک های یادگیری، آشکارا بیان نموده اند که سبک های یادگیری زیر مجموعه شخصیت هستند. هاشــوی[۱۶۱](۱۹۹۸) ادعـا کـردکـه بسیـاری از نـظریـه هـای سـبک هـای یادگیری بـر اسـاس ویژگی‌هـای شـخـصـیتی بوجود آمده اند (نقل از ژانگ[۱۶۲] ،۲۰۰۱).
برخی از روانشناسان دیگر نیز در زمینه رابطه بین ویژگی های شخصیتی و سبک های یادگیری بررسی‌هایی به عمل آورده اند، از جمله؛ آیزنک(۱۹۸۷؛ نقل از ژانگ، ۲۰۰۱) نشان داد که بین ویژگی‌های شخصیتی و سبک های یادگیری رابطه وجود دارد. دراموند و استودارد[۱۶۳] (۱۹۹۲؛ نقل از جکسون و جونز، ۱۹۹۶) گزارش نموده اند که بین سبکهای یادگیری و ویژگی های شناختی رابطه وجود دارد. جکسون و جونز (۱۹۹۶) در تحقیقات خود به این نتیجه رسیده اند که بین سبک های یادگیری و ویژگی‌های شخصیتی رابطه وجود دارد. فورنهام و جکسون(۱۹۹۹) بیان نموده اند ویژگی های شخصیتی هالند ترجیحات شغلی افراد را بررسی می کنند، و سبکهای یادگیری کلب نیز ترجیحات شغلی و تحصیلی افراد را بررسی می‌کنند، بنابراین انتظار می رود که بین ویژگی های شخصیتی و سبک های یادگیری رابطه وجود داشته باشد. در مقابل برخی از محققان (مانند هیگوس[۱۶۴] و همکاران ،۱۹۸۷؛ نقل از عبادی،۱۳۸۴) نتایج معناداری بین متغیرهای فوق نیافته اند.
۲-۴ جمع بندی ونتیجه گیری
در این فصل مبانی نظری سبک های یادگیری و ویژگی های شخصیتی به تفکیک مورد بررسی قرار گرفت. در بررسی سبک های یادگیری دیدیم که چندین نظریه جامع توسط نظریه پردازان علم روانشناسی ارائه شده است که استرنبرگ و گریگورنکو (۱۹۹۷) این نظریه ها را به صورتی جامع طبقه بندی کرده اند. آنها نظریه‌های مختلف ارائه شده به وسیله نظریه پردازان را تحت سه رویکرد کلی سبک‌های شناخت محور، شخصیت محور، و فعالیت محور طبقه بندی نموده اند که در این فصل به برخی از آنها پرداخته شد. صرف نظر از وجود تفاوت در نظریه‌ها و رویکردهای مختلف، چیزی که کاملا بدیهی و غیر قابل انکار به نظر می‌رسد، وجود تفاوت های آشکار در شیوه های یادگیری و همچنین شخصیت افراد است. همانگونه که از بررسی مبانی نظری بحث شخصیت می توان فهمید، هر یک از اندیشمندان و روانشناسان با توجه به اهمیتی که برای عوامل مختلف مؤثر در شخصیت و رفتار انسان قائل شده اند، نظریه‌ای متفاوت را ارائه نموده اند. برخی از این نظریه ها اهمیت زیادی به تاریخ زندگی و دوران کودکی می‌دهند و هر انسانی را بنده و اسیر گذشته خود می دانند. گروهی از روانشناسان، یادگیری و عوامل محیطی، و گروهی دیگر عوامل ارثی و خصوصیات جسمانی را در پیدایش رفتار انسان مؤثر دانسته اند. برخی دیگر نیز بر اساس رغبت ها و علایق شغلی و تحصیلی افراد، نظریه هایی را در زمینه ویژگی های شخصیتی ارائه نموده اند.
بررسی نتایج تحقیقات انجام شده در زمینه ارتباط ویژگی های شخصیتی و سبک های یادگیری در داخل و خارج از کشور، بیانگر این مطلب است که توافق کمی میان نتایج حاصل از تحقیقات مختلف و خصوصا میان تحقیقات داخلی با تحقیقات خارجی وجود دارد. به طوری که بسیاری از تحقیقات خارجی تنها وجود رابطه معنادار میان برخی از ویژگی های شخصیت با سبک های یادگیری را تأیید نموده اند. بنابراین ما نیز در انجام این تحقیق سعی خواهیم کرد که برای این مسأله پاسخی مناسب بیابیم.
۲-۵ مدل مفهومی تحقیق
در این تحقیق ابتدا ویژگی های شخصیتی دانش آموزان مورد مطالعه قرار می گیرد که شامل پنج ویژگی بزرگ شخصیتی نئو[۱۶۵] یعنی برون گرایی، روان رنجور خویی، گشودگی به تجربه، موافق بودن و با وجدان بودن است. ویژگی های شخصیتی در این تحقیق به عنوان متغیر مستقل (پیش بین) در نظر گرفته شده است. در ادامه، متغیر وابسته در این تحقیق، سبک های یادگیری دانش آموزان است که شامل چهار سبک یادگیری همگرا، جذب کننده، انطباق یابنده و واگرا است که از طریق سیاهه سبک های یادگیری کلب[۱۶۶] بدست می آید. متغیر های دیگری مانند جنسیت و رشته تحصیلی نیز به عنوان متغیرهای زمینه ای در تحقیق مورد ارزیابی قرار گرفته اند. نمودار ۲-۱ مدل مفهومی تحقیق را نشان می دهد.
شکل ۲-۳، مدل مفهومی تحقیق
فصل سوم
روش تحقیق
فصل سوم
روش تحقیق
۳-۱ مقدمه
از نظر روش شناسی تحقیق عبارت است از کاربرد روش های علمی در حل یک مسئله یا پاسخ گویی به یک سؤال. تحقیق در علوم تربیتی عبارت از کاربرد روش های علمی در مطالعه مسائل آموزشی و تربیتی است (دلاور،۱۳۸۶،ص۳۰).
در این فصل ابتدا روش انجام تحقیق و چگونگی انتخاب این روش بیان شده و جامعه آماری، نمونه و روش نمونه گیری مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در ادامه نیز در رابطه با ابزارهای مورد استفاده در تحقیق و ویژگی‌های هر کدام به تفصیل بحث خواهد شد.

۳-۲ روش تحقیق
با توجه به ماهیت و نوع تحقیق، به دلیل این که هدف از انجام این تحقیق، توصیف شرایط موجود بوده و محقق سعی دارد شرایط را بدون دخالت نظر و قضاوت ذهنی گزارش کند، این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی است و از این نظر که سعی دارد میزان صحت یافته های قبلی در این زمینه را بررسی کند، یک تحقیق تأییدی می باشد. با توجه به این که در تحقیق حاضر، متغیر پیش بینی کننده، ویژگی‌های شخصیتی و متغیر ملاک، سبک یادگیری افراد است، بنابراین برای جمع آوری داده ها از روش تحقیق توصیفی- همبستگی استفاده شده است.
تحقیقات همبستگی شامل کلیه تحقیقاتی هستند که در آنها سعی می شود رابطه بین متغیرهای مختلف با بهره گرفتن از ضریب همبستگی، کشف یا تعیین شود. هدف روش تحقیق همبستگی مطالعه حدود تغییرات یک یا چند متغیر با یک یا چند متغیر دیگر است. توجه به تفاوت های فردی، یکی از هدف های اصلی و عمده محقق است. هدف ضریب همبستگی، بیان رابطه بین دو یا چند متغیر به صورت ریاضی است (دلاور،۱۳۸۸،ص ۱۹۹).
۳-۳ جامعه آماری تحقیق
جامعه آماری این تحقیق شامل دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه نظری (سال اول متوسطه و دانش‌آموزان رشته های علوم انسانی، علوم تجربی و ریاضی- فیزیک) است که در سال تحصیلی ۸۹-۹۰ در دبیرستان های شهرستان بیجار مشغول به تحصیل بوده اند.
۳-۴ نمونه، روش نمونه گیری و حجم نمونه
روش نمونه گیری در این تحقیق، خوشه ای چند مرحله ای است. این روش در تحقیقات آموزشی بکار می رود و در آن از کلاس به عنوان واحد نمونه گیری استفاده می شود(دلاور،۱۳۸۸،ص۱۲۶). ترتیب مراحل نمونه گیری به این شکل بود که ابتدا با مراجعه به آموزش و پرورش شهرستان بیجار لیست مدارس متوسطه سطح شهر دریافت، و سپس چهار مدرسه متوسطه به طور تصادفی ساده انتخاب شد (دو دبیرستان دخترانه و دو دبیرستان پسرانه). در مرحله بعد با مراجعه به دبیرستان های مورد نظر از هر مدرسه سه کلاس به طور تصادفی انتخاب شده و در نهایت پرسشنامه‌ها توسط دانش آموزان حاضر در این کلاس ها تکمیل گردید.
جدول ۳-۱ حجم نهایی نمونه به تفکیک جنسیت

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت tinoz.ir مراجعه کنید.

جنس دختر پسر جمع
فراوانی ۱۵۰ ۱۶۵ ۳۱۵

برای تعیین حجم نمونه مورد نیاز، با بهره گرفتن از قاعده حجم نمونه کلاین[۱۶۷] (۲۰۰۵) که در آن تعداد سؤالات پرسشنامه ها ضربدر ۲٫۵ الی ۵ می­ شود، و با در نظر گرفتن این که در این تحقیق ، در مجموع ۱۰۸ سؤال در ۲ پرسشنامه ویژگی های شخصیتی نئو و سیاهه یادگیری کلب مورد بررسی قرار گرفته­اند؛ حداقل نمونه ­ای به تعداد ۲۷۰ نفرلازم بود، که برای اطمینان و به منظور جلوگیری از افت تعداد نمونه ها، ۳۵۰ نسخه از پرسشنامه های مورد نظر در مدارس و کلاس‌های منتخب توزیع گردید و پس از حذف پرسشنامه‌های ناقص، نمونه نهایی شامل ۳۱۵ نفر بود که از این تعداد، ۱۶۵ نفر پسر و ۱۵۰ نفر دختر بوده‌اند.
۳-۵ ابزار گردآوری داده ها
ابزار های مورد استفاده در تحقیق حاضر عبارت است از :

آزمون ویژگی های شخصیتی نئو ۲- آزمون سبک های یادگیری کلب

۳-۵-۱ آزمون ویژگی های شخصیتی :
در این تحقیق، جهت تعیین ویژگی شخصیتی آزمودنی ها از آزمون پنج عاملی شخصیت[۱۶۸] که شامل پنج عامل روان رنجور خویی[۱۶۹]، برونگرایی[۱۷۰]، گشودگی به تجربه[۱۷۱]، موافق بودن[۱۷۲] و با وجدان بودن[۱۷۳] است، استفاده شده است.
این پرسشنامه یکی از آزمون های شخصیت است که بر اساس تحلیل عوامل ساخته شده و از جدیدترین ابزارها در زمینه شخصیت می باشد. این آزمون توسط کاستا و مک کرا در سال ۱۹۸۵ تحت عنوان پرسشنامه شخصیتی پنج عاملی ارائه شده است. فرم بلند این پرسشنامه در ۲۴۰ عبارت، به منظور اندازه گیری پنج عامل یا حیطه اصلی شخصیت طراحی شده است. این پرسشنامه یک مدل مفهومی فراهم می‌سازد که تحقیقات مبتنی بر تحلیل عوامل دهه های قبلی درباره ساخت شخصیت را یکپارچه می سازد. عوامل مطرح شده در این آزمون، توسط ترکیب منطقی و بررسی های تحلیل عاملی فراهم شده و موضوع تحقیقات گوناگون بر روی نمونه های بالینی و بزرگسالان سالم بوده است. از این رو، سودمندی آن هم در کاربرد های بالینی و هم در مطالعات پژوهشی ارزیابی شده است(گروسی،۱۳۸۰).

ضرورت شکل‌گیری دولت مستقل فلسطین

شاخص‌ها
شاخص‌های متغیر (X) شاخص‌های متغیر (y)

۱- فروپاشی شوروی و شکل‌گیری
ساختار نظام تک قطبی
۲- آمریکا و حاکمیت نظم لیبرال
۳- لیبرالیسم و جهانی شدن بر
بستر نظم آمریکایی
۴- سیاست آمریکا در خاورمیانه:
مبارزه با تروریسم و اشاعه دموکراسی در خاورمیانه
۵- آمریکا و مسئله فلسطین: راه حل دو دولت ۱- صلح اسلو ۱۹۹۳
۲- تاسیس حکومت
خود گردان فلسطینی ۱۹۹۴
۳- اجلاس کمپ دیوید دوم ۲۰۰۰
۴- انتفاضه دوم ۲۰۰۰
۵- طرح صلح عربی ملک عبدا… ۲۰۰۲
۶-طرح صلح نقشه راه ۲۰۰۲
۷- کنفرانس آناپولیس ۲۰۰۷

تعریف عملیاتی متغیرهای مستقل و وابسته
الف) تحولات ساختار نظام آیین پس از فروپاشی شوروی: منظور نگارنده در این پژوهش از تحولات ساختار نظام بین‌الملل پس از فروپاشی شوروی این است که تغییرات و تحولات صورت گرفته در ساختار نظام بین‌الملل منجر به تغییرات در:
۱- بازیگران اصلی ۲- شیوه توزیع قدرت ۳- الگوهای رفتاری ۴- هنجارهای مسلط در آن شد و در نتیجه نگاه به «مسئله فلسطین» نیز دستخوش تغییر و تحولاتی نسبت به قبل از آن می‌شود. بدین روی تحولات ساختار نظام بین‌الملل پس از فروپاشی شوروی به عنوان متغیر مستقل ما در این پژوهش می‌باشد که دارای شاخص‌های زیر می‌باشد:

فروپاشی شوروی و شکل‌گیری ساختار نظام تک قطبی: فروپاشی شوروی به عنوان یک قطب از صحنه معادلات جهانی و منطقه‌ای منجر به شکل‌گیری یک نظام تک قطبی به رهبری امریکا در صحنه معادلات جهانی شده است.

آمریکا حاکمیت نظم لیبرال: آمریکا به لحاظ عدم رقابت ایدئولوژیک در سطح جهانی و نبود قدرت متوازن کننده در سطح جهانی به دنبال حاکم کردن و اشاعه ارزش‌های لیبرال در سطح جهانی است.

لیبرالیسم و جهانی شدن بر بستر نظم آمریکایی: جهانی شدن به عنوان یک پدیده بازتاب یک فرایند تاریخی از جهان شمول شدن ارزش‌های لیبرال در سطح جهانی است و زمینه را برای حاکم شدن نظم لیبرال آمریکایی در سطح جهان فراهم می‌کند.
برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت tinoz.ir مراجعه کنید.

سیاست آمریکا در خاورمیانه مبارزه: با تروریسم و اشاعه دموکراسی: آمریکا بدنبال اشاعه ارزش‌های لیبرال در صحنه خاورمیانه است. بدین منظور سیاست خود در منطقه را مبارزه با تروریسم و اشاعه دموکراسی در قالب یک «پروژه» یا «فرایند» قرار داده است.

آمریکا و مسئله فلسطین: راه حل دو دولت: آمریکا به منظور کاهش هزینه روانی و مادی اشاعه ارزش‌های لیبرال در منطقه خاورمیانه، و نبود خطر امنیتی برای اسراییل، ضرورت شکل‌گیری دولت مستقل فلسطین را در این راه موثر می‌داند.

ب) ضرورت شکل‌گیری کشور مستقل فلسطین: ما در این پژوهش شواهدی دال بر «ضرورت شکل‌گیری دولت مستقل فلسطین» را به عنوان متغیر وابسته‌ی‌مان در این پژوهش بیان می‌کنیم، که شاخص‌هایش بدین شرح می‌باشد:
۱- توافقنامه اسلو در سال ۱۹۹۳: شکل‌گیری توافقنامه اسلو در سال ۱۹۹۳ بین فلسطین و اسراییل با هدف شکل‌گیری دو دولت در کنار هم
۲- تاسیس حکومت خودگردان در سال ۱۹۹۴: تاسیس حکومت خودگردان فلسطینی به عنوان نهادی برای مذاکره با اسراییل با هدف شکل‌گیری دو دولت در کنار هم
۳- اجلاس کمپ دیوید ۲۰۰۰: این اجلاس که برای حفظ فرایند صلح و جلوگیری از تضعیف بیش از اندازه عرفات در رابطه با نیرو‌های اسلامی داخل جنبش مقاومت و با حضور ایهود باراک از اسراییل و عرفات از فلسطین و آمریکا به عنوان میانجی با هدف بر طرف کردن موانع شکل‌گیری دو دولت در کنار هم برگزار شد.
۴- انتفاضه در ۲۰۰۲: بدنبال عدم توافق بین رهبران فلسطین و اسراییل (عرفات – ایهود باراک) و بازدید آریل شارون از مکان‌های مقدس اسلامی در بخش قدیمی بیت‌المقدس منجر به شکل‌گیری انتفاضه دوم با هدف رسیدن به تشکیل دولت مستقل فلسطینی شد.
۵- طرح صلح عربی ملک عبدا… ۲۰۰۲: طرح صلحی که ملک عبدا… پادشاه عربستان به منظور حل و فصل مناقشات میان اعراب اسراییل و فلسطین – اسراییل به منظور شکل‌گیری دولت مستقل فلسطین پیشنهاد کرد.
۶- نقشه راه ۲۰۰۲: طرحی که برای رفع مناقشات اسراییل و فلسطین در سال ۲۰۰۲ از سوی گروه چهار جانبه آمریکا، اتحادیه اروپا، روسیه و سازمان ملل متحد پیشنهاد و در شورای امنیت سازمان ملل متحد به تصویب رسید که آن هم با هدف شکل دادن به طرح دو دولت در کنار هم بود.
۷- کنفرانس آناپولیس ۲۰۰۷: کنفرانس صلحی که در سال ۲۰۰۷ در آمریکا و با حضور رهبران مناطق خودگردان فلسطینی و اسراییل و نمایندگان کشورهای عربی، اروپایی، روسیه، چین و… با هدف شکل‌گیری صلح و نیز شکل‌گیری دو دولت در کنار هم و رفع مناقشات میان فلسطین – اسراییل، اسراییل – اعراب و… به میزبانی آمریکا برگزار شد.
نقطه تمرکز
مقطع زمانی مورد بررسی در این پژوهش از سال ۲-۱۹۹۱ تا سال ۲۰۰۸ یعنی زمان فروپاشی شوروی تا پایان ریاست جمهوری جرج دبیلیو بوش در آمریکا می‌باشد. البته برای بررسی نقش فرضیه اصلی و فرضیه‌های رقیب و … نگاهی به گذشته ضروری به نظر می‌رسد.
سازماندهی پژوهش بر پایه فرضیه‌های رقیب و شاخص‌های فرضیه اصلی
در روند سازماندهی پژوهش سعی شده است تا به صورتی دقیق و علمی به سوال اصلی پژوهش در قالب یک فرضیه اصلی و سه فرضیه رقیب، پاسخ داده شود و علل ضرورت شکل‌گیری دولت مستقل فلسطین مورد بررسی قرار گیرد. لذا در این ارتباط موارد مذکور در بخش های ذیل ارائه می‌شود:
ابتدا در قسمت کلیات پژوهش، طرح پژوهش را که حاوی طرح مسئله، هدف پژوهش و…است، ارائه خواهد شد. سپس در بخش نخست، چارچوب نظری پژوهش و نگاهی به تاریخ فلسطین و شکل‌گیری دولت اسراییل را خواهیم داشت که مشتمل بر دو فصل است. فصل اول در مورد «ساختار نظام بین‌الملل از نظر کنت والتز» خواهد بود. در فصل دوم نیز «نگاهی به تاریخ فلسطین و شکل‌گیری دولت اسراییل» مورد بررسی قرار می‌گیرد.
در بخش دوم پژوهش، به بررسی فرضیه‌های رقیب پرداخته می‌شود. بر همین اساس در فصل اول این بخش «اجماع سیاستمداران اسراییل به ناتوانی شان در رد هویت ملت فلسطین» و تاثیر آن بر ضرورت شکل‌گیری دولت مستقل فلسطین به عنوان فرضیه رقیب اول مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در فصل دوم این بخش «اجماع رهبران فلسطینی بر این که مذاکره مسیر مفیدتری برای تحقق دولت مستقل فلسطین است» و تاثیر آن بر ضرورت شکل‌گیری دولت مستقل فلسطین به عنوان فرضیه رقیب دوم مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در فصل سوم این بخش «نیاز کشورهای عربی برای بدست آوردن مشروعیت داخلی» و تاثیر آن بر ضرورت شکل‌گیری دولت مستقل فلسطین به عنوان فرضیه رقیب سوم مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
در بخش سوم این پژوهش در شش فصل به «تحولات ساختار نظام بین‌الملل پس از فروپاشی شوروی ۲-۱۹۹۱ » و تاثیر آن بر «ضرورت شکل‌گیری دولت مستقل فلسطین» به عنوان فرضیه اصلی خواهیم پرداخت. لذا در فصل اول «فروپاشی شوروی و شکل‌گیری ساختار نظام تک قطبی» مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در فصل دوم «آمریکا و حاکمیت نظم لیبرال» مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در فصل سوم «لیبرالیسم و جهانی شدن بر بستر نظم آمریکایی» مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در فصل چارم «سیاست آمریکا در خاورمیانه: مبارزه با تروریسم و اشاعه دموکراسی در خاورمیانه» مورد برسی قرار خواهد گرفت. در فصل پنجم «آمریکا و مسئله فلسطین: راه‌حل دو دولت» مورد بررسی قرار خواهد گرفت. و در فصل ششم «ضرورت شکل‌گیری دولت مستقل فلسطین» مورد بررسی قرار خواهد گرفت. نهایتا طی یک نتیجه‌گیری، مجددا استدلال خود را تکرار می‌کنیم و دستاوردهای پژوهش را تکرار کرده و به جمع بندی بحث می‌پردازیم.
فهرست تفصیلی مطالب
کلیات: طرح پژوهش
بخش اول: چارچوب نظری پژوهش و نگاهی به تارخ فلسطین و شکل‌گیری دولت اسراییل
فصل اول: «ساختار نظام بین‌الملل» از نظر کنت والتز
فصل دوم: نگاهی به تاریخ فلسطین و شکل گیری دولت اسراییل
بخش دوم: بررسی فرضیه‌های رقیب پژوهش
فصل اول: اجماع سیاستمداران اسراییل به ناتوانی‌شان در رد هویت ملت فلسطین
فصل دوم: اجماع رهبران فلسطینی بر این که «مذاکره» مسیر مفیدتری برای تحقق دولت مستقل فلسطین است.
فصل سوم: نیاز کشورهای عربی برای بدست آوردن مشروعیت داخلی
بخش سوم: برسی فرضیه اصلی پژوهش : تحولات ساختار نظام بین‌الملل پس از فروپاشی شوروی ۲-۱۹۹۱ و ضرورت شکل‌گیری دولت مستقل فلسطین
فصل اول: فروپاشی شوروی و شکل‌گیری ساختار نظام تک قطبی
فصل دوم: آمریکا و حاکمیت نظم لیبرال

به نظر می­رسد مصرف مکمل کراتین بر برون ده بیشینه­ی توان، تأثیر مثبتی داشته باشد. بنا بر این احتمال می­رود استفاده از این مکمل اجرای ورزشکار را در تمرینات خیلی شدید به ویژه تمرینات تناوبی بهبود بخشد.
مصرف مکمل کراتین
رایج­ترین روش مکمل سازی کراتین، مصرف روزانه ۲۰ گرم ( ۳/۰ گرم به ازای هر کیلو گرم از توده­ی بدن) در یک دوره ۵ یا ۶ روزه است. در این روش معمولاً ۲۰ گرم کراتین مصرفی روزانه به ۳ یا ۴ قسمت مساوی تقسیم و در فواصل زمانی مساوی مصرف می­ شود در این روش محتوای کراتین عضله به سرعت افزایش می­یابد(میر و همکاران، ۱۹۸۲).
اگر بخواهیم مقدار کراتین عضلات را برای یک مدت طولانی در میزان بالائی نگه داریم به دنبال دوره­ ۵ روزه مصرف ۲۰ گرم در روز، باید مکمل سازی با مصرف روزی ۲ گرم ادامه پیدا کند. این باعث می­ شود تا محتوای کراتین عضلات برای مدت طولانی در سطح بالائی باقی بماند(نلسون و میر، ۱۹۹۵). مصرف مقادیر اندک کراتین (۱گرم یا کمتر) اثرات ناچیزی بر غلظت کراتین خون دارد، در حالی که مصرف مقادیر بیشتر کراتین (۵گرم) منجر به افزایش تقریباً ۱۵ برابری این غلظت می­ شود(آپوستولوس و تئودوروس، ۲۰۰۱). بر اثرات مفید مصرف مقادیر زیاد مکمل کراتین در فعالیتهای شدید تأکید کرده اند(گلایسر و تایمونس، ۲۰۰۶).
عواملی که در انباشت کراتین در عضلات مؤثرند عبارتند از:
۱٫ مقدار پایه­ (حداقل) کراتین عضله با انباشت آن هنگام مکمل سازی رابطه­ معکوسی دارد.
برای مثال، افراد گیاه خوار که مقدار کراتین پایه­ کمی دارند، بیشترین انباشت کراتین را هنگام مصرف مکمل خواهند داشت.
۲٫ ترکیب تارهای عضلانی
۳٫ جنسیت(گریین و تایمونس، ۱۹۹۸).
۴٫ سن(هریس و تایمونس، ۱۹۹۲).
آثار مصرف مکمل کراتین
پژوهشگران برای مطالعهی اثر کراتین بر اجرای ورزشی از الگوهای مختلف تمرینی از جمله دوهای سرعتی تناوبی و نیز فواصل زمانی متفاوت فعالیت و استراحت و نیز یک وهله فعالیت استفاده کرده اند استفاده کرده اند(گرین و تایمونس، ۱۹۹۸). مکمل سازی کراتین موجب افزایش محتوای کراتین (Pcr-cr) عضلات اسکلتی می­ شود اسکلتی می­ شود. افزایش سنتز دوباره­ی PCrدر دوره ی بازگشت به حالت اولیه اجرا را بهبود می­بخشد(بالسام و همکاران، ۱۹۹۴). یافته­ های پژوهشی در دوچرخه سواری، دو ومیدانی، فوتبال آمریکایی و حداکثر باز شدن اختیاری زانو، این نقش­های کراتین را به اثبات رسانده­اند. همچنین تعدادی از مطالعات نشان داده اند مکمل سازی کراتین در کوتاه مدت به افزایش توده بدن تا ۲ کیلوگرم و حتی بیشتر هم منجر می­ شود که علت آن را ناشی از تجمع آب در بدن می­دانند.
از آن جا که مکمل سازی کراتین، جذب آب توسط سلول عضلانی را افزایش می­دهد، بنا بر این باعث درشت شدن و دایره­ای شکل شدن سلول می­ شود که این امر نیز ریشه در افزایش اسمولالیته­ی درون سلولی دارد(موقان، ۱۹۹۵). برخی پژوهشهای دیگر نیز افزایش توده­ی بدن را پیامد تغییرات در سنتز پروتئین و تجمع آب در عضلات اسکلتی می­دانند. همچنین روشن شده است مکمل سازی کراتین، بر مصرف اکسیژن مصرفی و تمرینات زیر بیشینه و استقامتی تأثیری ندارد (زاینگنفوس و همکاران، ۲۰۰۲، موجیکا و همکاران، ۱۹۹۶).
دومین ساز و کار احتمالی تامین انرژی از طریق گلیکولیز هوازی می ­تواند افزایش یابد زیرا باز تولیدATP از فسفو کراتین یون­های هیدروژن را بافری می­ کند. سومین سازوکار بافری شدن یون هیدروژن است که امکان بازسازی فسفو کراتین را تسهیل می­ کند زیرا در شرایط ph پایین بازسازی فسفو کراتین کند می­ شود. چهارمین ساز و کار، زمان انبساط عضلانی است که به نظر می­رسد به دنبال بارگیری با کراتین کوتاهتر شود و این امر از طریق اثر کراتین بر روی شبکه سارکوپلاسمیک به ویژه فعالیت آنزیم آتپاز وابسته به کلسیم و سرعت جداشدگی پل عرضی روی می­دهد (بنزی و سسی، ۲۰۰۱).
استفاده طولانی مدت از کراتین باعث افزایش ذخیره آب بافت به ویژه عضله که با ذخیره کراتین بیشتر خواهد باز چرخش پروتئین عضله را تغییر دهد. این امر به نوبه خود توسعه عضلات اگر با تمرینات سنگین به ویژه با وزنه باشد، موجب شود. جالب توجه اینکه در این روش کاهش تجزیه پروتئین به مراتب بیشتر از ساخت پروتئین اثر گذار است و به عضله گیری کمک می­ کند. بالاخره اثرات کمکی ناشی از کراتین یک وهله­ای در بهبود توانایی انجام تمرینات سنگین و شدید به فرد اجازه می­دهد با بهره گیری از این فرصت ایجاد شده، برای یک دوره طولانی مدت در هر جلسه تمرین کند که این تمرین اضافی به عنوان اثر فرا تمرین کراتین روی عضله محسوب می­ شود(موقان، ۱۹۹۵، بنزی و سسی، ۲۰۰۱). اگر به ورزشکارانی که دوره بارگیری را نگذرانده اند روزانه به مقدار ۲ تا ۳ گرم کراتین خورانده شود، کراتین عضله آنها افزایش نشان خواهد داد اما سرعت و مقدار آن بسیار پایین­تر اززمانی است که دوره بارگیری کراتین وجود داشته باشد. افزایش در غلظت فسفو کراتین منوط به گذراندن دوره بارگیری است. به همین جهت در مشاهدات گرین هاف و همکاران در ورزشکارانی ۲۴ گرم کراتین در روز و به مدت ۵ روز دریافت کرده بودند، سطوح کراتین ازدیاد یافت. البته لازم به ذکر است که گرین هاف و همکاران مستقیما فسفو کراتین را اندازه نگرفتند، بلکه از بهبود تکرار­های بی هوازی چنین نتیجه گرفتند. ضمنا کاهش در سطوح آمونیا و تراکم هیپوگزانتین در پلاسما نیز متعاقب مصرف کراتین گزارش شد. به دنبال این یافته­ ها بود که اثر مکمل کراتبن در جهت بهبود در طی تمرین نسبت داده شد زیرا هر دو ماده آمونیا و ATP اجرا به توانایی عضله در حفظ هیپوگزانتین به عنوان شاص­های مرتبط با اتلاف آدنین نوکلئوتید در طی تمرین بیشینه پدیرفته شدهاست. نا گفته نماند که مصرف کراتین در تمامی ورزشکاران پاسخ یکسانی را به دنبال ندارد و فقط۷۰ درصد پاسخ میدهند. بالاخره اثرات کمکی ناشی از کراتین یک وهله­ای در بهبود توانایی انجام تمرینات سنگین و شدید به فرد اجازه می­دهد با بهره گیری از این فرصت ایجاد شده، برای یک دوره طولانی مدت در هر جلسه تمرین نماید که این تمرین اضافی به عنوان اثر فرا تمرین کراتین روی عضله محسوب می­ شود.
۳٫۲٫ پیشینه پژوهش:
سوابق مربوطه: (بیان مختصر سابقه تحقیقات انجام شده پیرامون موضوع و نتایج تحصیل شده در داخل و خارج و نظریات علمی موجود در رابطه با مسئله)
۱٫۳٫۲٫ پژوهش­های داخلی
بهرامی (۱۳۸۸) مقایسه اثر یک دوره مصرف مکمل کراتین مونوهیدرات با مقادیر مختلف بر برخی عوامل آمادگی جسمانی و ترکیبات بدنی جودوکاران مرد نخبه را انجام داد. نتایج این تحقیق نشان داد که با مصرف کراتین، میانگین وزن بدن، توده بدون چربی و شاخص BMI در کلیه گروه­های مورد بررسی افزایش معنی داری داشت به طوریکه درشاخص وزن و BMI بیشترین افراد در گروه CrM3 و در شاخص توده بدون چربی بیشترین افزایش در گروه CrM2 بوده، اما تفاوت بین گروه­ها معنی دار نبود. به طور کلی نتایج پژوهش نشان داد علی_ رغم اینکه مصرف مقادیر متفاوت مکمل کراتین دارونما بر برخی متغیر­ها آمادگی جسمانی و ترکیبات بدنی جودو کاران تاثیر متفاوت ایجاد کرده، اما این تفاوتها در بین هیچ یک از چهار گروه آزمایش از نظر تغیرات ایجاد شده، معنی دار نبود(بهرامی، ۱۳۸۸).
خازنی(۱۳۸۶) تأثیر مصرف کوتاه مدت مکمل کراتین منوهیدرات بر اجرای بی هوازی و لاکتات خون کشتی گیران را بررسی کرد که مصرف کوتاه مدت ۲۰و۳۰ گرم مکمل کراتین بطور یکسان باعث بهبود اجرای بی هوازی کشتی گیران شد، اگر چه تأثیر معناداری بر لاکتات خون وضربان قلب نداشت(خازنی، ۱۳۸۶).
کیوانی (۱۳۸۵) در مقایسه‌ی تاثیر مصرف کوتاه مدت کراتین، گلوکز – کراتین و گلوکز بر اجرای بی‌هوازی با اسید لاکتیک و بی‌اسید لاکتیک و درصد چربی ۴۰ دانشجوی تمرین کرده تفاوت معناداری در توان بی‌هوازی با اسید لاکتیک طی یک دوره ۷ روزه در گروه کراتین مشاهده کرد در حالی که تفاوت معناداری در گروه گلوکز – کراتین و گلوکز مشاهده نشد(کیوانی، ۱۳۸۵).
شیخ الاسلامی و گائینی (۱۳۸۴) تاثیر مصرف کوتاه مدت مکمل کراتین بر عملکرد سرعتی شناگران غیر حرفه‌ای دانشگاهی را مورد بررسی قرار داد و بدین منظور ۲۰ دانشجوی ‌با دامنه سنی ۱۸ تا ۲۵ سال را در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم کردند. گروه تجربی روزانه ۲۰ گرم کراتین را در چهار وعده ۵ گرمی و گروه کنترل چهار وعده ۳ گرمی آرد گندم مصرف کرد. قبل و بعد از اتمام دوره ۶ روزه تمرینی رکوردگیری در مسافتهای ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ متر انجام گرفت. یافته‌ها نشان دهنده‌ی کاهش معناداری در رکورد ۵۰ متر بود در حالی که در رکورد ۲۵ و ۱۰۰ متر تفاوت معناداری بدست نیامد. همچنین افزایش غیر معنادار در میزان هورمون تستسترون و کاهش غیر معناداردر میزان هورمون کورتیزول و هورمون رشد را گزارش کرد.
سهرابی (۱۳۸۳) تأثیر مکمل سازی کوتاه مدت همزمان کراتین و تمرین مقاومتی را بر قدرت پرس سینه ورزشکاران غیر رقابتی مورد بررسی قرار داد. ۲۴ دانشجوی غیر رقابتی دانشگاه کردستان به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. آزمودنی­ها پس از اندازه گیری قدرت بیشینه پرس سینه و وزن به صورت تصادفی به دو گروه کراتین و دارونما تقسیم شدند. هر دو گروه طبق یک برنامه‌ی مقاومتی با وسایل و شرایط یکسان به مدت شش روز به تمرین پرداختند. تنها تفاوت دو گروه در این بود که گروه کراتین هر روز تقریباً ۲۰ گرم منوهیدرات کراتین (۳/۰ گرم به ازای هرکیلوگرم از توده‌ی بدن) را در سه وعده مصرف می­کردند. یافته­ ها نشان داد مکمل سازی کوتاه مدت همزمان کراتین و تمرین مقاومتی تأثیری بر قدرت بیشینه­ی پرس سینه و توده­ی بدن نداشت. اما بین توده­ی بدن آزمودنی‌های گروه کراتین و دارونما تفاوت معناداری دیده شد(شیخ الاسلامی وطنی، ۱۳۸۲).
شیخ الاسلامی وطنی (۱۳۸۲) تاثیر مکمل کراتین رابر عملکرد سرعتی شناگران وهورمونها بررسی کرد به این منظور ایشان ۲۰ دانشجوی داوطلب را به صورت تصادفی به دو گروه تجربی(۱۰) نفر که روزانه ۲۰ گرم کراتین وانجام تمرینات سرعتی شنا بمدت ۶ روز و گروه کنترل که دارونما انجام تمرینات سرعتی شنا بمدت ۶روز انجام دادند. درا ین تحقیق نتایج اینچنین بود در گروه کراتین اگر چه رکوردهای شناهای ۲۵ مترو۱۰۰متر کاهش یافته بود ولی از نظر آماری معنی دار نبود اما رکورد شنای ۵۰ متر در حد معناداری کاهش یافت ودر گروه دارونما تغییرات معنی داری مشاهده نشدهمچنین هورمونهای کورتیزول ورشد بدون تغییر بود ولی هورمون تستسترون در گروه کراتین بطور معنی داری افزایش نشان داد
(شیخ الاسلامی وطنی، ۱۳۸۲).
نظام الاسلامی (۱۳۸۱) در تحقیقی تاثیر کوتاه مدت مصرف مکمل کراتین بر پاسخهای هورمونی در تمرینات مقاومتی بررسی کرد. دراین پژوهش ۱۹ دانشجوی مرد فعال با دامنه سنی ۲۲-۳۴ سال انتخاب شده و بطور تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند گروه تجربی همراه با تمرینات مقاومتی روزانه ۳/۰گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن به مدت شش روز کراتین مصرف می­کردند وگروه شاهد همراه با تمرینات مقاومتی روزانه ۵گرم دارونما مصرف می­کردند. نتایج آماری تحقیق در سطح معنی داری a=0/05 نشان داد که هورمونهای رشد، تستوسترون وتیروکسین تحت تاثیر مصرف مکمل کراتین قرار نگرفته و تغییرات حاصل در میزان ترشح این هورمونها به علت تمرینات مقاومتی بوده است. حداکثر قدرت اندام تحتانی و توده بدن تحت تاثیر مصرف مکمل کوتاه مدت کراتین افزایش بارزی داشته است(نظام اسلامی، ۱۳۸۲).
۲-۶-۲ پژوهش­های انجام شده در زمینه کراتین در خارج از کشور
لی و همکاران (۲۰۱۱) اثر مصرف کافئین را پس از بارگیری کراتین بر عملکرد در فعالیت سرعتی تناوبی با شدت بالا بررسی نمودند. ۱۲ مرد فعال در مدت ۵ روز کراتین به مقدار ۲۰ گرم به همراه دارونما مصرف نمودند. بعد از اتمام مصرف کراتین آنها ۵ روز کافئین با دارونما مصرف نمودند. سپس آزمودنی­ها در طی ۵ روز دیگر کراتین و کافئین مصرف نمودند. بعد از هر کدام از دوره­ های مصرفی عملکرد سرعتی آنها در چند تکرار بررسی شد. آزمون شامل ۶ وهله فعالیت ۱۰ ثانیه­ای روی چرخ کارسنج با ۶۰ ثانیه استراحت بین تکرارها بود. میانگین توان، اوج توان، میزان درک تلاش (RPE) و ضربان قلب حین انجام آزمون محاسبه شد. نمونه­های خونی برای تعیین مقدار لاکتات، گلوکز و غلظت کاتکولامین­ها در فواصل معینی گرفته شد. میانگین و اوج توان در گروه کراتین و کافئین به طور معنی­داری بالاتر از دیگر شرایط بود. تفاوت معنی­داری بین RPE در شرایط مختلف مصرف کراتین- دارونما، کراتین-کافئین و کافئین-دارونما وجود نداشت. در شرایط مصرف کراتین- کافئین ضربان قلب، لاکتات و گلوکز به طور معنی داری در بیشتر وهله­های فعالیت بیشتر بود (لی و همکاران، ۲۰۱۱).
کندال و همکاران (۲۰۰۹) اثر چهار هفته تمرینات تناوبی با شدت بالا و مکمل کراتین را بر توان و ظرفیت کار بی هوازی در مردان بررسی نمودند(جف و همکاران، ۱۹۹۹). چهل و دو آزمودنی که به صورت تفریحی ورزش می­کردند به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت نمودند. آزمودنی­های به سه گروه کراتین، داورنما و کنترل تقسیم شدند. گروه کراتین روزانه ۱۰ گرم کراتین به همراه ۱۰ گرم دکستروز (dextrose) مصرف می­کرد و گروه دارونما فقط ۲۰ گرم دکستروز مصرف کردند. قبل و بعد از مکمل سازی کراتین هر آزمودنی تست اوج اکسیژن مصرفی را جهت تعیین اوج توان تولیدی روی چرخ کارسنج انجام دادند. سپس هر آزمودنی تست توان (critical power test) را انجام داد. این آزمون شامل ۳ وهله فعالیت بود که بر اساس درصدی از بار کار در اوج توان تولیدی تعیین می­شدند. تمرینات شامل ۵ ست ۲ دقیقه­ای فعالیت با یک دقیقه استراحت در بین تکرارها روی چرخ کارسنج بود. نتایج نشان داد که اوج توان در گروه کراتین به طور معنی داری افزایش یافت. اوج توان در گروه دارونما افزایش معنی داری نشان نداد اما گروه کنترل کاهش معنی داری داشت. اما ظرفیت انجام کار بی هوازی در هیچکدام از گروه ها تغییر معناداری نداشت(کندال و همکاران، ۲۰۰۹).
لو و همکاران (۲۰۰۹) اثر ۲ و ۵ روز بارگیری کراتین را بر قدرت عضلانی و توان بی هوازی ورزشکاران تمرین کرده بررسی نمودند(لاو و همکاران، ۲۰۰۹). ۷۰ مرد تمرین کرده به صورت تصادفی در دو گروه کراتین و دارونما تقسیم شدند. گروه کراتین روزانه ۲۰ گرم کراتین در چهار وعده و هر وعده ۵ گرم مصرف نمودند. اما گروه دارونما، دارونمایی با شکل و طعم مشابهی با کراتین در همان دوره مصرف نمودند. آزمونهای مربوط به قدرت و توان در روز سوم و ششم برای تعیین اثرات متفاوت بارگیری ۲ یا ۵ روز کراتین به عمل آمد. نتایج آنها نشان داد که ۵ روز بارگیری کراتین که به همراه تمرینات قدرتی انجام گیرد منجر به بهبود معنی دار توان بی هوازی متوسط (آزمون وینگیت ۳۰ ثانیه ای) و قدرت (اسکات) در مقایسه با تمرین قدرتی تنها می­گردد. اما آنها بیان کردند که ۲ روز بارگیری برای بهبود بیشتر توان بی هوازی و قدرت کافی نیست(لاو و همکاران، ۲۰۰۹).
اشلی، والتر و همکاران (۲۰۰۸) در تحقیقی تحت عنوان تأثیرات بارگیری کراتین برآستانه خستگی فعالیت الکتریکی ماهیچه­ها توسط نیروسنج در مردان دانشجو نشان دادند که یک افزایش قابل توجه در وزن شرکت کنندگان گروه Cr مشاهده شد. هم چنین این نتایج نشان می­دهد که تاثیر ناچیزی از بارگیریCr برEMG-FT بر شرکت کنندگان در این مطالعه وجود دارد
(اشلی و همکاران، ۲۰۰۸).
آرمنتانو و همکاران (۲۰۰۷) اخیرا طی پژوهش به بررسی تاثیر مصرف کوتاه مدت ۲۰ گرم مکمل کراتین طی یک دوره ۷ روزه بر اجرای ۲ دقیقه شنای روی زمین، فشار خون، عملکرد کلیه، توده بدن، آنزیم فسفوکراتین کیناز، کراتین و کراتنین سرم خون ۲۵ مرد و ۱۵ زن تمرین کرده پرداخت نتایج پژوهش نشان دهنده‌ی افزایش معنادار در میزان کراتین و کراتنین گروه کراتین نسبت به دارونما بود در حالی که در متغیرهای دیگر تفاوت معناداری گزارش نشد همچنین بیان کردند که افزایش در کراتنین را نمی‌توان دلیلی بر نارسایی کلیوی دانست(آرمنتانو و همکاران، ۲۰۰۷).
گلیستر و همکاران (۲۰۰۶) به مطالعه تاثیر مصرف ۲۰ گرم مکمل کراتین بر اجرای دویدن‌های سریع تکراری۱۵×۳۰m (با ۳۵ ثانیه استراحت) ۴۲ مرد سالم طی یک دوره زمانی ۴ روزه پرداختند آزمودنیها پس از مشابه سازی و اندازه گیری شاخص خستگی به طور تصادفی به دو گروه کراتین و دارونما تقسیم شدند که گروه کراتین روزانه ۲۰ گرم کراتین در ۴ وعده ۵ گرمی مصرف کردند که رکورد دوها، لاکتات خون و ترکیب بدنی اندازه گیری شد. یافته‌ها نشان دهنده‌ی افزایش ۷/۰ کیلوگرمی در توده‌ی بدن و کاهش ۴/۰ در توده‌ی چربی بود، در حالی که تفاوت معناداری در حداکثر میانگین زمان اجرا، و خستگی و محتوای لاکتات خون پس آزمون نسبت به پیش آزمون مشاهده نشد(گلایسر و تایمونس، ۲۰۰۶).
کرنیش و همکاران (۲۰۰۶) در پژوهشی به مطالعه تاثیر مصرف مکمل کراتین منوهیدرات بر حداکثر سرعت بازیکنان هاکی روی یخ دانشگاهی پرداختند و ۱۷ بازیکن را به صورت تصادفی در دو گروه کراتین و دارونما تقسیم کردند گروه کراتین روزانه ۳/۰ گرم بر کیلو گرم توده‌ی بدن کراتین را طی ۵ روز دریافت کردند. آزمودنیها پیش و پس از مصرف مکمل کراتین فعالیت اینتروال شامل ۱۰ ثانیه اسکی سریع بر روی نوارگردان با ۳۰ ثانیه استراحت تا رسیدن به واماندگی را انجام دادند. نمونه‌گیری برای اندازه‌گیری لاکتات خون از لاله گوش به عمل آمد و حداکثر نیرو و میانگین توان طی اکستنشن و فلکشن زانو در سه وهله با ده تکرار و ۶۰ ثانیه اندازه گیری شد. یافته‌های پژوهش نشان دهنده‌ی عدم تفاوت معنادار در زمان خستگی، توان و میزان لاکتات خون بود، اگر چه کاهش غیر معناداری در زمان خستگی گزارش شد
(کورنیش و همکاران، ۲۰۰۶).
آهمون و همکاران (۲۰۰۵) تفاوت معناداری در بررسی تجویز کوتاه مدت ۲۰ گرم مکمل کراتین بر توان بیشینه، شاخص خستگی و کاهش زمان دوی سرعت طی اجرای ۱۰ وهله آزمون ۶ ثانیه‌ای وینگیت و ۱۰ تکرار متوالی دوی ۴۰ متر بازیکنان نخبه هاکی بدست نیاورد. همچنین تفاوت معناداری در توده‌ی بدن و درصد چربی بدست نیامد اگر چه افزایش اندکی در بهبود اجرای آزمودنیها بدست آمد(اهمان و همکاران، ۲۰۰۵).
هافمن و همکاران (۲۰۰۵) پژوهشی را در رابطه با تأثیر مصرف کوتاه مدت مقادیر اندک (۶ گرم) مکمل منوهیدرات کراتین بر اجرای بیهوازی سه وهله آزمون وینگیت ۱۵ ثانیه‌ای در ۴۰ مرد فعال انجام داد. تفاوت معنا داری در توده­ی بدن، توان اوج و میانگین مشاهده نشد. همچنین، سرعت خستگی افرادی که مکمل کراتین مصرف کرده بودند در مقایسه با گروهی که دارونما مصرف کرده بودند پایین بود(هافمن و همکاران، ۲۰۰۵).
اکرسون و همکاران (۲۰۰۵) به بررسی تاثیر مصرف ۲۰ گرم کراتین طی یک دوره ۲ و ۶ روزه در توده‌ی بدن و توان بیهوازی ۶۰ نفر زن و مرد پرداختند که افزایش معناداری را در توده بدن طی بارگیری ۲ و ۶ روزه گزارش کردند، این افزایش در مردان نسبت به زنان بیشتر بود ولی معنادار نبود. در توان بی‌هوازی مردان طی بارگیری ۲ و ۶ روزه به ترتیب افزایش معناداری ۸/۲۳ و ۸/۴۹ درصدی و بطور کلی افزایش ۱۵-۱۳ درصدی در هر دو جنسیت مرد وزن گزارش شد(اکرسون و همکاران، ۲۰۰۵).
آپاستولوز و همکاران (۲۰۰۵) به مطالعه تاثیر مصرف کوتاه مدت کراتین و کربوهیدرات بر حداکثر سرعت و اجراهای متوالی ۱۰ شناگرپرداختند که تفاوت معناداری در مصرف کوتاه مدت ترکیبی کراتین – کربوهیدرات در مقایسه با کراتین بدست نیاوردند، اگر چه سرعت اجرای افزایش معناداری را در هر دو گروه نشان داد(آپوستولوس و همکاران، ۲۰۰۵).
اوکادان و کوکبل (۲۰۰۵) تأثیر مصرف ۲۰ گرم مکمل کراتین بر اجراهای متوالی(۵ وهله آزمون وینگیت ۱۵ ثانیهای با اعمال بار ۹۰ گرم بر کیلو گرم وزن بدن و فواصل استراحتی ۲ دقیقه‌ای) ۲۳ مرد تمرین نکرده را مورد مطالعه قرار دادند. پیش و ۶ روز پس از مصرف مکمل آزمون تکرار شد. یافته‌ها نشان دهنده‌ی افزایش معنادار در چهارمین وهله اجرای وینگیت ۱۵ ثانیهای گروه کراتینی و شاخص خستگی اولین وهله اجرای وینگیت ۱۵ ثانیه­ای گروه دارونما بود. در مجموع افزایش ۶/۷ درصدی طی ۵ وهله آزمون وینگیت ۱۵ ثانیه‌ای در گروه کراتینی مشاهده شد، در حالی که تفاوت معناداری در گروه دارونما دیده نشد
(اوکادان و گوکبل، ۲۰۰۵).
کنت و همکاران (۲۰۰۴) پژوهشی در رابطه با تجویز مکمل کراتین و تأثیر مصرف آن بر ژن حامل کراتین و افزایش کراتین عضلات انجام دادند. به همین منظور دو گروه به طور تصادفی انتخاب شدند. این دو گروه ۷ مرد ۲۸ تا ۳۲ ساله با توده­ی بدنی بین ۷۵ تا ۸۸ کیلوگرم بودند که یک گروه به مدت ۵ روز کراتین و گروه دیگر به مدت ۵ روز به همراه سبزی یا بدون آن دارونما مصرف کردند. یافته­ ها نشان داد حجم کراتین، فسفوکراتین و کراتین عضلات گروهی که سبزی خورده بودند در مقایسه با گروهی که سبزی نخورده بودند پائین­تر بود. به علاوه کراتین پلاسما و کراتینین ادراری در گروه در دو گروه یکسان بود. یافته­ ها ارتباط معنا داری ATP مصرف کننده­ سبزی پایین­تر بود. ظرفیت را بین مصرف کراتین و افزایش ژن حامل کراتین و ظرفیت کراتین عضله در گروه کراتین نشان داد. اما هیچ افزایش معنا داری در فسفوکراتین عضله دیده نشد. گروه دارونما از طریق بارگیری کراتین مورد آزمایش قرار گرفتند. سطح کراتین عضله­ی این گروه پس از یک روز مصرف مکمل کراتین بالا رفت. این افزایش در گروهی که سبزی خورده بودند بیشتر از گروهی بود که سبزی مصرف نکرده بودند، اما پس از ۵ روز مصرف کراتین، افزایش کراتین عضله در هر دو گروه یکسان بود(شیلینگ و همکاران، ۲۰۰۱).
آنومایسیری و همکاران (۲۰۰۴) در مطالعه تاثیر مصرف میزان اندک کراتین (۱۰ گرم) بر زمان ۵۰ متر انتهای شنای ۴۰۰ متر رقابتی کاهش معنادار زمان فعالیت را گزارش کردند. همچنین افزایش معنادار در توان بی‌هوازی و شاخص خستگی طی آزمون وینگیت پیش و پس از مصرف کراتین در گروه کنترل و تجربی مشاهده شد(آنوماسیری و همکاران، ۲۰۰۴).
چیلی بک و همکاران (۲۰۰۴) پژوهشی را در رابطه با تأثیر مصرف کوتاه مدت مکمل کراتین پس از تمرین بر سطح مقطع عضلات زنان و مردان انجام دادند آزمودنی­ها روزانه ۲/۰ گرم کراتین به ازای هر کیلو گرم از توده­ی بدن به مدت ۶ روز مصرف کردند، گروه دارونما دو روز در هفته عضو سمت چپ و گروه کراتین دو روز در هفته عضو سمت راست را تمرین دادند. برنامه­ی تمرین مقاومتی شامل تمرینات یک طرفه­ی بازوها و پاها بود. این تمرینات، بالا بردن توده­ی بدن با فلکشن آرنج و پایین آوردن آن، بالا بردن شانه و خم کردن، باز کردن، دور کردن و نزدیک کردن لگن را شامل می‌شد. یافته­ ها نشان داد که ۱- افزایش سطح مقطع عضلات خم کننده‌ی آرنج افراد تمرین کرده که مکمل کراتین مصرف کرده بودند. در مقایسه با عضلات خم کننده­ افرادی که دارونما مصرف کرده بودند بیشتر بود ۲- تفاوت معنا داری بین سطح مقطع عضله­ی بازوی گروه کراتین و دارونما وجود داشت ۳- افزایش سطح مقطع عضله­ی بازوی گروه کراتین بیشتر از گروه کنترل بود ۴- افزایش توده­ی بافت لاغر و ضعیف در گروه کراتین بیشتر از گروه کنترل بود ۵- سطح مقطع عضلات خم کننده­ بازو و توده­ی بافت ضعیف مردان گروه کراتین افزایش بیشتری را نسبت به زنان گروه مورد نظر نشان داد۶ – سطح مقطع عضلات باز کننده­ زانوی افراد گروه کراتین بیشتر از گروه دارونما بود ۷- توده­ی بافت ضعیف پاهای گروه کراتین در مقایسه با گروه دارونما افزایش بیشتری را نشان داد ۸- سطح مقطع عضلات باز کننده­ زانو و خم کننده­ بازوی اعضای گروه کراتین که تمرینات یک طرفه انجام داده بودند، در مقایسه با گروه کنترل افزایش بیشتری را نشان داد(بالسام و همکاران، ۱۹۹۴).
هاونتیدیس و همکاران(۲۰۰۳) تأثیر مصرف مکمل کراتین بر کراتین پلاسما و کراتینین ادراری همراه با تمرین بیهوازی را مطالعه کردند. گروه ها به مدت ۴ روز مکمل کراتین را با مقادیر مختلف ۱۰ گرم، ۲۵ گرم و ۳۵ گرم مصرف کردند و گروه کنترل نیز دارونما را هفتهای دو روز مورد استفاده قرار دادند. هر ۲۴ ساعت یک بار ادرار آزمودنی­ها مورد آزمایش قرار گرفت. همه‌ی گروه ها پس از پایان مکمل‌سازی ۳ بار آزمون بی‌هوازی وینگیت را با زمان ۶ دقیقه برگشت به حالت اولیه روی چرخ کار سنج انجام دادند. یافته‌های پژوهش افزایش معناداری را در توان بیشینه و میانگین مردان مصرف کننده‌ی مکمل کراتین در مقایسه با گروه دارونما نشان داد. هم چنین ارتباط معناداری بین افزایش توان بیشینه و کراتین ادراری در سه گروه دیده شد. افزایش معناداری در میزان کراتین و کراتنین ادراری گروه کراتین نسبت به گروه دارونما نیز گزارش شدافزایش ۴/۷، ۲۱، ۳۶ برابری در کراتین ادراری به ترتیب در گروه های کراتین ۱۰، ۲۵، ۳۵ گرم مشاهده شد در حالی که میزان کراتنین ادراری به طور میانیگن در گروه‌ها ۴/۲ برابر گزارش شد(هاونتیدیس و بورداس، ۲۰۰۳).
نوان و همکاران (۲۰۰۳) پژوهشی در مورد تأثیر مصرف کراتین بر میزان تحمل گلوکز و غلظت انسولین در مردان انجام دادند. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر تجویز کوتاه مدت (۵روزه) یا ۲۸ روزه‌ی کراتین بر تحمل گلوکز و عملکرد انسولین در سلامتی مردان تمرین نکرده ۲۶ تا ۳۵ سال بود. افراد به طور تصادفی به دو گروه کراتین و گروه کنترل تقسیم شده و پیش و پس از تجویز مکمل کراتین مورد آزمون قرار گرفتند. گروه کراتین روزانه ۲۰ گرم که ۵ روز اول ۵ گرم و بعد ۳ گرم به مدت ۲۸ روز مصرف کردند. گروه کنترلی محلولی شبیه گلوکز به مقدار مشابه گروه کراتین در این دوره مصرف کردند. قد، توده‌ی بدن، سن و شاخص توده­ی بدنی دو گروه پیش و پس از مکمل‌سازی مورد اندازه گیری قرار گرفت. مقدار پروتئین، چربی، کربوهیدرات و انرژی مصرفی آن­ها در ۲۸ روز مصرف مکمل در دو گروه متفاوت نبود. حجم کراتین تام دو گروه پیش از مصرف مکمل تفاوتی نداشت. یافته­ ها نشان داد پس از مصرف ۵ روزه­ی مکمل کراتین مقدار کراتین تام گروه
مصرف کننده­ کراتین در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بود و این افزایش در گروه کراتین تا آخر۲۸ روز مصرف در حد بالایی باقی ماند. نه تنها ATPی عضلات بلکه گلیکوژن عضلانی در بین دو گروه پیش و پس از ۵ روز تا ۲۸ روز مصرف افزایش نیافت. مقدار گلوکز و انسولین پلاسما در طول آزمون تحمل گلوکز به سرعت در ۳۰ دقیقه­ی اول و به تدریج تا ۲ ساعت کاهش اساسی یافت. میانگین غلظت گلوکز پلاسمای گروه کنترل و کراتین در ۵ روز بار گیری اندازه گیری شد. کاهش گلوکز در هر دو گروه یکسان بود و هیچ تأثیر اساسی بر شدت و عمل انسولین پلاسما در دو گروه دیده نشد(موجبکا و همکاران، ۱۹۹۶).
چوالبنیسکا و مونتا (۲۰۰۳) طی پژوهشی به مطالعه تاثیر مصرف ۲۰ گرم مکمل کراتین در مدت ۷ روز بر اجرای هوازی، ظرفیت بی‌هوازی و تغییرات لاکتات خون و ضربان قلب قایقرانان نخبه پرداخت. آزمودنیها آزمون هوازی شامل فعالیت فزاینده متوالی ۳ دقیقه­ای روی ارگومتر ویژهی قایقرانی را که در تکرارهای بعدی ۵۰ وات افزایش در اجرا تا مرز خستگی و در آزمون بی‌هوازی بار ۷۰ گرم به‌ازای هر کیلو گرم از توده­ی بدن اضافه شد. نتایج نشان دهنده‌ی عدم تفاوت معنادار در برون ده حداکثر قدرت، لاکتات خون و ضربات قلب بود در حالی که آستانه لاکتات و زمان اجرا تا رسیدن به مرز خستگی با مصرف مکمل کراتین بهبود یافت(چوالبینسکا و مونتا، ۲۰۰۳).
کوکک و کارلی (۲۰۰۳) تأثیر مصرف مقادیر بالای مکمل کراتین بر ظرفیت بی‌هوازی کشتی گیران برجسته را مطالعه کردند – به همین منظور ۲۰ مرد کشتی گیر ملی ۲۷-۲۲ سال که ۸ سال عضو تیم ملی ترکیه بودند انتخاب و در دو گروه کراتین و دارونما به طور تصادفی تقسیم شدند. گروه کراتین ۵ روز و روزانه ۲۰ گرم منوهیدرات کراتین را به صورت ۵ گرم در چهار وعده همراه با ۲۵۰ میلی لیتر آب ولرم یک ساعت پیش از صبحانه ناهار و شام و یک وعده آزاد مصرف کردند. گروه دارونما به مدت ۵ روز مشابه گروه کراتین پودر شیر خشک مصرف کردند. آزمون وینگیت ۳۰ ثانیهای دو روز پیش و پس از مصرف مکمل کراتین و دارونما از دو گروه آزمودنی به عمل آمد. یافته‌ها نشان دهنده‌ی افزایش معنادار در توان بیشینه و میانگین نسبی و توده‌ی بدن در پیش آزمون کشتی گیران نسبت به پس آزمون بود.
بیور و همکاران (۲۰۰۳) در پژوهشی تجویز روزانه ۳/۰ گرم کراتین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به مدت ۶ روز بر عملکرد دویدن زیر بیشینه ۱۵ فوتبالیست زن و مرد دانشگاهی را مورد مطالعه قارردادند. نتایج پژوهش نشان دهنده‌ی عدم تفاوت معنادار در زمان خستگی و سطح لاکتات خون بود اگرچه میزان لاکتات خون زنان کاهش غیر معناداری را نشان داد. همچنین تفاوت معناداری در توده‌ی بدن در مردان وجود داشت که این افزایش نسبت به زنان معنادار بود(بیور و همکاران، ۲۰۰۳).
کنتو همکاران (۲۰۰۳) در پژوهشی تأثیر مصرف کراتین بر اجرای عضلانی دانش آموزان دختر را مطالعه کردند. گروه کراتین روزانه ۵ گرم کراتین را در چهار وعده به صورت محلول مصرف کردند. این برنامه تا ۵ روز ادامه داشت. عملکرد عضلات چهار سر ران آزمودنی­ها به هنگام انجام انقباضات بیشینه درون گرا پیش و پس از مکمل سازی کراتین مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها نشان دهند‌ه‌ی افزایش در میانگین قدرت عضلات چهار سر به هنگام یک تکرار بیشینه بود، در حالی که تفاوت معناداری در گروه دارونما و کنترل به چشم نخورد. هم چنین میانگین قدرت عضلات به هنگام فلکشن زانو افزایش معناداری را در گروه کراتین نشان داد. نتیجه این که افزایش معناداری در قدرت عضلات چهار سر ران زنان به هنکام مکمل‌سازی کراتین دیده شد و توده­ی بدون چربی بدن آزمودنیها افزایش یافت. هم چنین کاهش معناداری در اوج گشتاور نیرو به هنگام آزمون ۵۰ تکرار دیده شد
(بمبن و همکاران، ۲۰۰۱).
دیلکلوز و همکاران (۲۰۰۳) تأثیر مکمل کراتین را بر اجرای دو سرعت تناوبی در ۹ ورزشکار تمرین کرده مورد مطالعه قرار دادند. آزمودنی­ها به دو گروه کراتین و دارونما تقسیم شدند. گروه کراتین به مدت ۷ روز، مکمل کراتین منوهیدرات را به مقدار ۵/۰ گرم به ازای هر کیلوگرم از توده‌ی بدن مصرف کردند. گروه دارونما نیز مشابه گروه کراتین دارونما را مصرف کردند. برنامه‌ی آزمون شامل دو سرعت ۴۰ متر بود که سرعت دویدن در مجموع مسافت گزارش می­شد. هیچ ارتباط معناداری بین سرعت دوندگان و مسافت پیموده شده بین شروع و پایان ۴۰ متر دیده نشد(دل کلوس و همکاران، ۲۰۰۳).
وان لون و همکاران (۲۰۰۳) تأثیر مصرف طولانی مدت مکمل کراتین بر تغذیه­ی انتخابی و اجرای دوندگان استقامتی را مورد مطالعه قرار دادند. این دوندگان به طور تصادفی در دو گروه دارونما و کراتین قرار گرفتند. گروه کراتین به مدت ۵ روز، روزانه ۲۰ گرم و گروه‌دارونما پس از ۵ روز مصرف دارونما به مدت ۶ هفته روزانه ۸ گرم کراتین مصرف کردند. مصرف کوتاه مدت و بلند مدت کراتین افزایشی را در اجرای دوهای تناوبی سرعتی بیشینه روی چرخ کار سنج نشان داد. اما مصرف کوتاه مدت و طولانی مدت کراتین تأثیری بر ظرفیت اکسیداتیو عضلات و کل بدن و هم چنین تأثیری بر اجراهای طولانی مدت نداشت. افزایش توده­ی بدن و توده­ی بدون چربی در افرادی که به مدت ۶ هفته کراتین مصرف کرده بودند دیده شد. این یافته­ ها نشان داد مصرف بلند مدت کراتین تأثیری بر تمرین استقامتی و یا ظرفیت اکسیداتیو عضلات و کل بدن نداشت(بهرامی، ۱۳۸۸).
کلیداف[۱۰] و همکاران (۲۰۰۲) آثار کوتاه مدت مصرف مکمل کراتین بر اجرای پرس سینه ایزومتریک را در افراد تمرین کرده مقاومتی مورد پژوهش قرار دادند. هدف پژوهش مطالعه آثار مصرف مکمل کراتین بر تولید نیرو در طول اجرای یک پرس سینه ایزومتریک در افراد تمرین کرده مقاومتی بود. در این پژوهش ۳۲ آزمودنی به صورت تصادفی به دوگروه کراتین و دارونما تقسیم شدند. گروه کراتین به مدت ۵ روز، روزانه ۲۰ گرم کراتین را به همراه ۱۸۰ گرم دکستروز مصرف می­کردند. گروه دارونما نیز در طول این مدت هرروز۲۰ گرم دکستروز مصرف می­کردند. آزمودنیها قبل و بعد از مصرف مکمل در آزمونهای پرس سینه ایزومتریک (۵ انقباض ایزومتریک بیشینه) و ترکیب بدنی شرکت کردند. نتایج پژوهش نشان داد ۵ روزمصرف مکمل کراتین به افزایش حداکثر نیرو و کل نیرو منجر شد. همچنین وزن بدن و توده وزن بدون چربی در گروه کراتین نسبت به گروه دارونما افزایش یافته بود(کیلداف و همکاران، ۲۰۰۲).
ریکو[۱۱] و همکاران (۲۰۰۲) آثارمصرف مکمل کوتاه مدت کراتین بر اکسیژن دریافتی و زمان اجرا در طول تمرین تناوبی شدید را بررسی کردند. در این پژوهش ۱۴ آزمودنی مرد به صورت تصادفی به دو گروه کراتین (۷ نفر) و دارونما (۷ نفر) تقسیم شدند. گروه کراتین به مدت ۵ روز روزانه ۲۰ گرم کراتین مصرف کردند. اکسیژن دریافتی و زمان اجرا در یک دوره تمرینهای تناوبی شدید روی دوچرخه کار سنج تا واماندگی قبل و بعد ازمصرف مکمل کراتین اندازه گیری شد. نتایج پژوهش حاکی از افزایش اکسیژن دریافتی و زمان اجرا در گروه کراتین هنگام تمرینهای تناوبی شدیدروی دوچرخه تا واماندگی می­باشد (ریکو سانز و مندز، ۲۰۰۲).
گوتشالک[۱۲] و همکاران (۲۰۰۲) پژوهشی در مورد تاثیر مکمل کراتین بر عملکرد افراد مسن انجام دادند. در این تحقیق ۱۸ مرد مسن با میانگین سنی ۵۹ تا ۷۲ سال که از نظر فعالیت در سطح طبیعی بودند در دو گروه کراتین(۱۰ نفر) و دارونما (۸ نفر) تقسیم شدند و بعد از سه هفته دوره آشنایی با حرکات و وزنه ها، گروه کراتین در۷ روز روزانه۳ /۰ گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن کراتین مصرف کردند. نتایج پژوهش نشان داد که گروه کراتین در مقایسه با گروه دارونما افزایش معنی داریP<0. 05 به ترتیب در توده بدن(kg86/1، kg01/1-)، توده بدون چربی (kg22/2، kg00/0)، حداکثرقدرت دینامیکی (۷ تا ۸%، ۱ تا ۲%) حداکثر قدرت ایزومتریکی (۵ تا ۱۵%، ۱ تا ۶%)، میانگین توان اندام تحتانی(۱۱%، ۰%) داشته است و هیچگونه اثر جانبی مشاهده نشد. پس بطور کلی این اطلاعات نشان داد که مصرف مکمل کراتین در ۷ روز می ­تواند عملکرد عضلانی را در افراد مسن بدون داشتن اثر جانبی بهبود بخشد(گاتشالک و همکاران، ۲۰۰۲).
ایز کوایردو[۱۳] و همکاران (۲۰۰۲) تاثیر کراتین (۲۰ گرم در روز و به مدت ۵ روز) بر روی قدرت بیشینه، تولید توان عضلانی در حین دوره­ های تمرین با برون ده توانی بالا، دوهای سرعتی (تکراری) و استقامت بازیکنان هندبال، مورد بررسی قرار دادند. ۱۹ هندبالیست بصورت تصادفی در دو گروه کراتین (۹ نفر) و شبه دارو (۱۰ نفر) قرار داده شدند. قبل و بعد ازمصرف مکمل آزمودنیها یک تکرار بیشینه اسکات و پرس سینه، تست پریدن قبل و بعد از تمرینات اسکات و تست دوهای سرعت تکراری را انجام دادند. مصرف مکمل کراتین بطور معنی داری توده بدن را افزایش داد (از ۸± ۴/۷۹ به ۸±۸۰ کیلوگرم)، تعداد تکرارها تا رسیدن به خستگی و مقدار کلی برون ده متوسط توان در پرس سینه و اسکات و همچنین متوسط زمان دویدن در حین ۵ متر اول در دوهای تکراری ۱۵ متری (به میزان ۳درصد)بهبود یافت، در حالیکه هیچ تغییری درقدت، سرعت دویدن ویا توده بدنی گروه شبه دارو مشاهده نگردید(ایزکوئردو و همکاران، ۲۰۰۲).
ولک[۱۴]۲ و همکاران (۲۰۰۱) پژوهش درباره پاسخهای فیزیولوژیکی به تمرین کوتاه مدت در هوای گرم پس از بارگیری کراتین انجام دادند. هدف این پژوهش، ارزیابی تاثیرمصرف مکمل کراتین بر پاسخهای قلبی و عروقی، کلیوی، گرمایی و هورمونی به تمرین به مدت ۳۵ دقیقه در یک محیط گرم بوده است. در این پژوهش ۲۰ نفر به صورت تصادفی به دو گروه کراتین
(۱۰ نفر) و دارونما (۱۰ نفر) تقسیم شده اند. گروه کراتین به مدت ۷ روز هر روز ۳/۰ گرم کراتین به ازای هر کیلو وزن بدن مصرف کردند. هر دو گروه قبل و بعد از مکمل سازی در یک دوره تمرین ۳۵ دقیقه­ای شامل کار بر روی دوچرخه با شدت ۶۰ الی ۷۰% vo2max که همراه بود با ۳ دوره دو سرعت ۱۰ ثانیه­ای در محیطی با دمای ۳۷ درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی ۸۰%، شرکت کردند. نتایج پژوهش نشان می­دهد وزن بدن در گروه کراتین افزایش یافت اما ضربان قلب، فشار خون، مقدار عرق در پاسخ به تمرین، درجه حرارت مقعدی، سدیم، پتاسیم و کراتینین دفعی در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. کراتینین سرم در گروه کراتین بالاتر بود اما در محدوده نرمال باقی ماند. کورتیزول، آلدسترون، رنین، آنژیوتانسین I و II افزایش معنی داری را در هر دو گروه نشان دادند. اوج توان در طول سه دوره دو سرعت بعد از مصرف مکمل بهبود یافت. هیچگونه عارضه جانبی مانند گرفتگی عضلانی در طول دوره مصرف مکمل و تمرین مشاهده نشد(وولک و همکاران، ۲۰۰۱).
اسچایلینگ[۱۵]۱ و همکاران (۲۰۰۱) عوامل سلامتی و ارتباط آن با مصرف طولانی مدت کراتین را ارزیابی کردند و در این تحقیق گذشته نگر ۲۶ آزمودنی(۱۸ مرد و ۸ زن) که از رشته­های مختلف ورزشی انتخاب شده بودند، آزمایش شدند. نتایج تحقیق هیچگونه آسیب، گرفتگی و یا عارضه جانبی دیگری در عضلات نشان نداد. فقط پروتئین و کراتین تام تغییر کردند که پس از مدتی به وضعیت اولیه برگشتند. نتیجه کلی این بود که مکمل کراتین بر سلامتی اثر منفی ندارد(راک ول و همکاران، ۲۰۰۱).
راکول[۱۶]۲ و همکاران (۲۰۰۱) پژوهشی انجام دادند که هدف آن مطالعه آثار مصرف مکمل کوتاه مدت کراتین در طول یک دوره محدودیت انرژی دریافتی بر کراتین عضلات، اجرای تمرین (۱۰ دو سرعت ۶ ثانیه­ای با استراحت ۳۰ ثانیه­ای بین آنها)، تعادل نیتروژن و ترکیب بدنی در ورزشکاران مقاومتی بوده است. هر دو گروه کراتین و دارونما تحت یک برنامه رژیم غذایی شامل ۱۸ کیلوکالری انرژی به ازای هر کیلو وزن بدن در روز (۷/۵۴% کربوهیدرات، ۲۴% چربی، ۳/۲۱% پروتئین) به مدت چهار روز قرار گرفتند. گروه کراتین علاوه بر این برنامه غذایی، روزانه ۲۰ گرم کراتین را هم مصرف می­کردند. نتایج پژوهش نشان می­دهد وزن و درصد چربی بدن در هر دو گروه یکسان کاهش یافته است. درصد توده بدون چربی در گروه دارونما بیشتر از گروه کراتین کاهش یافت اما نیتروژن ادراری دو گروه به یک اندازه کاهش داشته است. کل کراتین (cr) و فسفوکراتین (Pcr) عضله افزایش معنی داری را در گروه کراتین نشان داد. (۱۶-۱۵%) اما در گروه دارونما هیچ تغییری نداشته است. عملکرد در گروه کراتین افزایش و در گروه دارونما کاهش داشته است(راک ول و همکاران، ۲۰۰۱).
نیلسون[۱۷] و همکاران (۲۰۰۱) در پژوهشی که هدف آن مطالعه تاثیر بارگیری کراتین بر بیش جبرانی گلیکوژن بوده، ۱۲ مرد سنین ۱۹ تا ۲۸ سالگی را تحت دو پروتکل استاندارد بارگیری گلیکوژن عضله در دو مرحله قبل و بعد ا ز بارگیری کراتین (۵ روز هر روز ۲۰ گرم) قرارا دارند. قبل و بعد از هر مرحله بارگیری گلیکوژن، بافت برداری عضلانی در مورد آنها انجام شد. نتیجه اجرای اولین پروتکل افزایش ۴ درصدی گلیکوژن تمام عضله بوده و در حالی که با اجرای دومین پروتکل بارگیری کراتین که به مدت پنج روز وهر روز به مقدار ۲۰گرم انجام شد. افزایش ۵۳ درصدی گلیکوژن تمام عضله بارز شد. درمجموع، افزایش گلیکوژن تمام عضله بعد از بارگیری کراتین تا حد زیادی بیش از افزایش آن قبل از بارگیری کراتین بود(نلسون و همکاران، ۲۰۰۱).
ایندی و هسپل[۱۸] (۲۰۰۱) اثر کوتاه مدت کراتین مونوهیدرات(CrH2o) توأم با تمرینات مقاومت شدید را روی هورمونهای کورتیزول، تستوسترون و رشد مورد مطالعه قرار دادند. نتایج حاصله از این تحقیق نشان داد که افزایش هورمون رشد در هر دو گروه (کراتین و شبه دارو) یکسان و دو تغییر حاصل در ترشح این هورمون در نتیجه تمرینات مقاومتی شدید بود، نه در اثرمصرف مکمل کراتین. کورتیزول سرم در زمان بازیافت در گروه کراتین نسبت به گروه شبه دارو تمایل به افزایش داشت و در کل چنین نتیجه گیری شد که تمرینات مقاومتی شدید توأم با مصرف مکمل کراتین روی پاسخ هورمونهای مذکور تأثیری ندارد(ایندی و هسپل، ۲۰۰۱).
پرین[۱۹] و همکاران (۲۰۰۱) آثار بارگیری کراتین را بر اجرای وهله­های سریع در یک جلسه تمرین طولانی مدت مطالعه کرده اند. هدف پژوهش مذکور این بود که آیامصرف مکمل کوتاه مدت کراتین می ­تواند موجب افزایش اجرای وهله­های سریع و تکراری در طول یک جلسه تمرین ۸۰ دقیقه­ای شود. در این پژوهش ۱۴ مرد فعال به صورت تصادفی به دو گروه کراتین (۷ نفر) و دارونما (۷ نفر) تقسیم شدند. گروه کراتین هر روز ۲۰ گرم مونوهیدرات کراتین را به مدت ۵ روز مصرف کردند. کل کار انجام شده، حداکثر توان و غلظت Pcr و cr عضلات در حال استراحت قبل و بعد از بارگیری کراتین اندازه گیری شود. نتایج پژوهش نشان داد کل کار انجام شده (۶/۰) حداکثر توان و غلظت عضلانی cr و Pcr استراحتی (cr 9/84% و Pcr 5/12%) بعد از بارگیری کراتین تا حد چشمگیری افزایش یافت(پریین و همکاران، ۲۰۰۱).

فهرست
مطالب
عنوان صفحه
فصل اول
۱-۱٫مقدمه ………………………………………………………………………………………………………………………………………………..۲
۱-۲٫بیان مسأله …………………………………………………………………………………………………………………………………………۴
۱-۳٫ضرورت و اهمیت تحقیق …………………………………………………………………………………………………………………..۷
۱-۴٫اهداف تحقیق ……………………………………………………………………………………………………………………………………..۹
۱-۴-۱٫هدف کلی ……………………………………………………………………………………………………………………………………..۹
۱-۴-۲٫اهداف جزئی …………………………………………………………………………………………………………………………………۹
۱-۵٫فرضیه ­های تحقیق …………………………………………………………………………………………………………………………….۱۰
۱-۶٫محدودیت­های تحقیق ………………………………………………………………………………………………………………………۱۱
۱-۶-۱٫محدودیت­های خارج از کنترل محقق ……………………………………………………………………………………………..۱۱
۱-۶-۲٫قلمرو محقق ………………………………………………………………………………………………………………………………..۱۲
۱-۷٫تعریف متغیرهای تحقیق ……………………………………………………………………………………………………………………۱۲
۱-۷-۱٫اختلال هماهنگی رشدی ……………………………………………………………………………………………………………….۱۲
۱-۷-۲٫زمان واکنش ………………………………………………………………………………………………………………………………..۱۳
۱-۷-۳٫تعادل ………………………………………………………………………………………………………………………………………….۱۴
فصل دوم
۲-۱٫مقدمه ……………………………………………………………………………………………………………………………………………..۱۶
۲-۲٫مبانی نظری تحقیق …………………………………………………………………………………………………………………………..۱۶
۲- ۲-۱٫رشد …………………………………………………………………………………………………………………………………………..۱۶
۲-۲-۲٫رشد حرکتی ………………………………………………………………………………………………………………………………..۱۷
۳-۲-۲٫برخی نظریات رشد حرکتی …………………………………………………………………………………………………………..۱۸
۲-۳٫اختلال هماهنگی رشدی …………………………………………………………………………………………………………………..۲۰
۲-۳-۱٫درصد شیوع اختلال هماهنگی رشدی ……………………………………………………………………………………………..۲۳
عنوان صفحه
۲-۳-۲٫ویژگی های کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی ……………………………………………………………………………………..۲۴
۲-۳-۳٫آیا درمانی برای اختلال هماهنگی رشدی وجود دارد؟ …………………………………………………………………………………..۲۷
۲-۳-۴٫نحوه ارزیابی و شناسایی …………………………………………………………………………………………………………………………………..۳۰
۲-۴٫تعادل …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….۳۱
۲-۴-۱٫کنترل پاسچر ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………۳۳
۲-۴-۲٫نظریه همکوشی قامتی ……………………………………………………………………………………………………………………………………۳۵
۲-۵٫زمان واکنش …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………۳۷
۲-۶٫ مرور پیشینه تحقیق ……………………………………………………………………………………………………………………………………………۳۹
۲-۶-۱٫تحقیقات انجام شده در داخل کشور ……………………………………………………………………………………………………………….۳۹
۲-۶-۲٫تحقیقات انجام شده در خارج از کشور ………………………………………………………………………………………………………..۴۰

فصل سوم
۳-۱٫مقدمه ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………۴۷
۳-۲٫روش پژوهش ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………..۴۷ ۳-۳٫جامعه آماری ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..۴۷ ۳-۴٫نمونه …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….۴۷ ۳-۵٫ متغیرهای تحقیق …………………………………………………………………………………………………………………………………………………۴۸ ۳-۶٫ ابزار اندازه ­گیری ………………………………………………………………………………………………………………………………………………….۴۸
۳-۷٫ تمرینات منتخب …………………………………………………………………………………………………………………………………………………..۵۱
۳-۸٫ جمع آوری اطلاعات ……………………………………………………………………………………………………………………………………………۵۴
۳-۹٫ روش آماری ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..۵۵
عنوان صفحه
فصل چهارم
۱-۴٫مقدمه …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….۵۷
۴-۲یافته­ های توصیفی ………………………………………………………………………………………………………………………………………………….۵۷
۴-۳٫یافته­ های استنباطی ……………………………………………………………………………………………………………………………………………….۶۶
۴-۴٫آزمون فرضیه ها …………………………………………………………………………………………………………………………………………………….۶۹
فصل پنجم
۵-۱مقدمه ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..۸۰
۵-۲٫خلاصه تحقیق ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………..۸۰
۵-۳٫نتایج تحقیق ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….۸۲
۵-۴٫بحث و نتیجه ­گیری ……………………………………………………………………………………………………………………………………………….۸۶
۵-۵٫پیشنهادات ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………۹۵
۵-۵-۱٫ پیشنهادات برخاسته از تحقیق …………………………………………………………………………………………………………………………۹۵
۵-۵-۲٫ پیشنهادات برای سایر محققان و تحقیقات آینده …………………………………………………………………………………………….۹۵
منابع
منابع فارسی …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………۹۷ منابع لاتین ……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………۹۹
فهرست جداول
عنوان صفحه
جدول ۱-۴٫ توزیع سن آزمودنی­ها برحسب سال ……………………………………………………………………………………………………….۵۸
جدول۲-۴٫ توزیع قد آزمودنی­ها بر حسب سانتی­متر ………………………………………………………………………………………………….۵۸
جدول ۴-۳٫ توزیع وزن آزمودنی­ها برحسب کیلوگرم…………………………………………………………………………………………………….۵۹ جدول ۴-۴٫ توزیع طول دست آزمودنی­ها برحسب سانتیمتر…………………………………………………………………………………………۶۰ جدول ۴-۵٫ توزیع عرض پای آزمودنی­ها برحسب سانتیمتر………………………………………………………………………………………….۶۰ جدول ۶-۴٫ توزیع طول کف پای آزمودنی­ها برحسب سانتیمتر…………………………………………………………………………………….۶۱ جدول ۷-۴٫ توزیع طول پای آزمودنی­ها برحسب سانتیمتر…………………………………………………………………………………………….۶۲ جدول ۸-۴توزیع میانگین (انحراف معیار) زمان واکنش آزمودنی­ها طی شرایط مختلف برحسب ثانیه……………………………….۶۲ جدول ۹-۴٫ توزیع میانگین وانحراف معیار جابجایی مرکز فشار در سطح قدامی-خلفی، مرکزی-جانبی و سرعت جابجایی مرکز فشار کودکان DCD در شرایط مختلف طی پیش آزمون………………………………………………………………………………………….۶۴
جدول ۱۰-۴٫ توزیع میانگین وانحراف معیار جابجایی مرکز فشار در سطح قدامی-خلفی، مرکزی-جانبی و سرعت جابجایی مرکز فشار کودکان DCD در شرایط مختلف طی پس آزمون………………………………………………………………………………………….۶۴
جدول ۱۱-۴٫ خلاصه نتایج آزمون شاپیرو ویلکز برای متغیرهای تحقیق………………………………………………………………………..۶۶
جدول ۱۲-۴٫ خلاصه نتایج آزمون لون برای متغیرهای تحقیق ……………………… ………………………………………………………..۶۷ جدول ۱۳-۴٫ یافته های آزمون t مستقل مربوط زمان واکنش در مرحله پیش آزمون ………………………………………………………..۶۸ جدول ۱۴-۴٫ نتایج تحلیل واریانس چند متغیری تحت شرایط مختلف طی پیش آزمون………………………………………………….۶۸ جدول ۱۵-۴٫ یافته های آزمون t وابسته زمان واکنش دیداری ساده از پیش آزمون تا پس آزمون………………………………………۶۹ جدول ۱۶-۴٫یافته های آزمون t وابسته زمان واکنش شنیداری ساده از پیش آزمون تا پس آزمون…………………..…………….۷۰ جدول ۱۷-۴٫ یافته های آزمون t وابسته زمان واکنش دیداری انتخابی از پیش آزمون تا پس آزمون……………………………..۷۰ جدول ۱۸-۴٫ یافته های آزمون t وابسته زمان واکنش شنیداری انتخابی از پیش آزمون تا پس آزمون …………………………۷۰

جهت دانلود متن کامل این پایان نامه به سایت abisho.ir مراجعه نمایید.

« بر چهرههایشان غبار خشوع و فروتنی نشسته بود.» (دشتی: ۱۶۳)
این عبارت کنایه از تنگی معاش و بدی حال و سوختگی چهره زاهدانی است که به صفت اخلاقی آراسته شده اند و خود را از آرایشها و پیرایشهای دنیا جدا ساختهاند.
-اظمأ الرَّجاءُ هواجرَیوْمِه (خطبه: ۸۳)
«به امید ثواب گرمی روز را با تشنگی گذرانده است.» (دشتی: ۹۷)
این کنایه است از کثرت روزه در اشدّ اوقات حرارت و لفظ هواجر که مفعولٌ به است، اقامت ظرف است در مقام مظروف و در تقدیر چنین است: الصُّومُ فی الایامِ الهَواجِر و مظروفی است که به جای ظرف قرار گرفته و از انواع مجاز شمرده می شود. (سید رضی، ۱۳۷۸: ۳۶۰)
-عِبَادَ اللَّهِ زِنُوا أَنْفُسَکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُوزَنُوا وَ حَاسِبُوهَا مِنْ قَبْلِ أَنْ تُحَاسَبُوا (خطبه: ۹۰)
«بندگان خدا! خودرا بسنجید قبل از آنکه مورد سنجش قرار گیرید، پیش از آنکه حسابتان را برسند، حساب خود را برسید.» (دشتی: ۱۰۹)
در این عبارت وزن کردن اعمال کنایه از محاسبه نفس می باشد.
-لَطـیـِفـاً بـَیـْنَ اَضْلاَعِکُمْ .(خطبه: ۱۹۸)
تقوا و اطاعت الهی را در میان پهلوهای خود قرار دهید.( دشتی: ۲۹۵)
واژهی «لَطِیف» اشاره به جنبهی اعتقادی و عقلی طاعت و تعبیر « بَینَ أضْلاعِکُم » کنایه از این است که تقوا و طاعت الهی را در دلهای خود جایگزین سازید. عبارت امام « ذهن مخاطب را در جریان کشف معنا حیران و سرگردان می ماند، تا سرانجام بتواند به کمک قرینههای موجود وپس زمینه فکری خویش یکی یا هر دو لفظ را برگزیند و از آن لذّت ببرد. این لغزندگی معانی در حوزه هنر مایه آزادی و نشاط ذهن مخاطب میگردد. (عزیزی، ۱۳۹۱: ۸۶)
ابن اثیر دو دل بودن مخاطب را در بارهی کنایه می گوید: کنایه از دو سوی حقیقت و مجاز در کشش و جاذبه است اما می توان همزمان هردوی آن معنا را پذیرفت. (ابن اثیر، ۱۹۹۰، ۲، ۱۸۲)
– کَانُوا قَوْماً مِنْ أَهْلِ الدُّنْیا وَ لَیسُوا مِنْ أَهْلِهَا (خطبه: ۲۳۰)
«زاهدان، گروهی از اهل دنیا یند که دنیا پرست نمی باشند.» (دشتی: ۳۳۳)
تابلویی است که در نهایت دقّت، حالات روحی متّقین را به نمایش گذاشته و پنهانترین زوایای دل و روح پرهیزکاران را آشکارا به تصویر کشیده است. این عبارت دارای مقابله است و هرچند این دو عبارت در ظاهر متناقض هستند ولی در اصل و معنای عبارت تناقضی دیده نمی شود؛ موضوع اول جسم و موضوع دوم روح متّقین است که هیچ تناقضی ندارند و این عبارت، کنایه از زهد ورزی متّقین و اعراض از زخارف فریبنده دنیا توسط آنان است؛ هدف پرهیزکاران، خود شناسی و خداشناسی است و هرگز توجهی به عالم طبیعت نداشته و در نتیجه هیچگونه حجابی میان آنان و فطرت خدا جویشان وجود ندارد، تا لحظهای غفلت برای آنان ایجاد شده باشد و آنان هستند که به سعادت حقیقی دست یافته اند.
قَد أَمکَنَ الکِتابَ مِن زِمامِهِ فَهُو قائِدُهُ وَإمامُهُ، یحُلُّ حَیثُ حَلَّ ثَقَلُهُ، وَینزِلُ حَیثُ کاَنَ مَنزِلُهُ. . (خطبه: ۸۷)
اختیار خود را به قرآن سپرده، وقرآن را راهبر و پیشوای خود قرار داده است. هر جا که قرآن بار اندازد، فرود آید و هر جا که قرآن جای گیرد، مسکن گزیند.
تمکین کتاب بودن کنایه از فرمانبرداری او در برابر اوامر و نواحی حق تعالی است. اینکه هر کجا کتاب فرود آید، پرهیزکار فرود می آید، کنایه از پیروی آن و عمل کردن به مقتضای کتاب می باشد. بدین توضیح که شخص متّقی و عارف درسفری که به سوی خدا انجام می دهد، پیرو کتاب خداست و در هیچ حالت از آن جدا نمی شود. (بحرانی: ۱۳۸۸: ج۳: ۳۰۷) در این عبارات، شیرینی و گیرایی خاصی مشاهده می شود و امام میخواهد بذر معارف الهی را در دل انسان بکارد و بر اعماق و روح انسان پرده افکند. « هدف از کنایه افزودن معنا نیست، بلکه غرض کیفیت بخشیدن به روش اثبات و بیان است، تا معنا ارزش هنری و کیفیت بیشتری بیابد». (جرجانی، ۱۹۸۸م: ۷۰ و۷۱)
-یقولُ‌ لَقد خُولِطوا و لَقدْ خالَطَهُم‌ أمرٌ عظیمٌ .(خطبه: ۱۹۳)
«میگوید، مردم در اشتباهند در صورتی که آشفتگی ظاهرشان، نشان از امری بزرگ است». (دشتی: ۲۸۹)
اشاره به حالتی است که در برخی اوقات به اهل تقوا و معرفت دست می دهد و به امور دنیوی و اطراف خود بی توجه هستند و شروع به گفتن سخنانی می کنند که معمولی نیست. تا آنجا که مردم احساس می کنند آنان دیوانه شده اند. این عبارت کنایه از این است که تمامی دل و نهان آنان متوجه تماشای شکوه و جلال پروردگار است.
-غَائِباً مُنْکَرُهُ، حَاضِراً مَعْرُوفُه.(خطبه ۱۹۳)
بدیهای او پنهان و کار نیکش آشکار است.(دشتی: ۲۸۹)
کنایه از عدم انجام بدیها توسط پرهیزکار است. بنابراین در صفات اخلاقیش رذایل ناپیدا و در گفتارش مکروه و حرام غایب و درکردارش زشتی، تعدّی از حدود واجبات و ارتکاب حرام و مکروه وجود ندارد؛ بلکه هرچه از صفات و رفتار و گفتار وی را بنگریم، عین فضیلت و معروف است.
-قَدْ أَحْیا عَقْلَهُ وَأَمَاتَ نَفْسَهُ. (خطبه: ۲۲۰)
«همانا خردِ خود را زنده گرداند و نفس خویش را میراند.»(دشتی:۳۰۹)
در این روایت به اوج حکیم بودن انسان اشاره شده است. در این حالت، زمینۀ کارهای ناشایست در وجود انسان از بین می‌رود و او به تدریج به مرحلۀ عصمت نزدیک می‌شود.

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت 40y.ir مراجعه نمایید.

۳-۶ مجاز:

مجاز در لغت از «جوز» و «جزت الطریق» و «جاز الموضع جوازاً و مجازاً» گرفته شده است. (ابن منظور: ۱۴۰۵: ذیل ماده جوز) و در اصطلاح به کلمهای اطلاق می شود که در غیر معنای وضعی در اصطلاح تخاطُب به کار رود؛ به همراه قرینهای که مانع از اراده معنای وضعی (اصلی) گردد. (تفتازانی، ۱۳۸۳،ج ۲: ۳۳۵)
اصطلاح تخاطب زمانی است که سخن متکلم با مخاطبش بر اساس آن صورت گیرد و در واقع این قید در تعریف مجاز، نظر به وضع نسبی الفاظ دارد. (همان، ۳۳۶)
با توجه به تعریف مجاز، آنچه در ابتدا کاربرد مجازی کلمه و کلام را محتمل می سازد؛ عدول ازحق و معنای حقیقی (وضعی) است؛ زیرا حقیقت اصل دلالت بر معنی در لغت است. (عسکری، ۱۴۰۹: ۲۹۸)
به طور کلی مجاز لفظی است که در غیر آنچه در اصطلاح تخاطُب برای آن وضع شده به کار رود و این استعمال به جهت پیوند و مناسبتی است که بین معنای حقیقی و مجازی وجود دارد و همراه با قرینه ایست که مانع از اراده معنی حقیقی آن می شود. (هاشمی، ۱۳۸۵: ۱۰۸)
علاقه مناسبتی است که بین معنای حقیقی و معنای مجازی وجود دارد؛ گاهی مشابهت و همانندی است و گاهی غیر مشابهت. اگر آن علاقه مشابهت باشد آن مجاز استعاره است و اگر مشابهت نباشد مجاز مرسل است و قرینه یعنی چیزی که مانع می شود از اراده کردن معنای حقیقی. (همان: ۱۰۹)
برای مجاز انواعی برشمردهاند: در یک تقسیم بندی آن را به دو دسته مجاز در لغت و مجاز در معنا تقسیم می کنند. مجاز در لغت نیز خود به مجاز مرسل و استعاره تقسیم می شود و منظور از مجاز در معنا نیز، مجاز عقلی می باشد.
مجاز مفرد مرسل کلمهای است که به عمد در غیر معنای اصلیش به کار رفته است، برای در نظر گرفتن مناسبتی که آن مناسبت مشابهت نیست، همراه با قرینهای که دلالت می‌کند بر اینکه بر معنای وضعی آن اراده نشده است.(همان: ۱۱۵)
مجاز عقلی نیز، مفهومی است که در اسناد حاصل می شود، یعنی هرگاه فعلی را به چیزی که خلاف واقع است (در اسناد) اسناد دهیم، این اسناد مجاز عقلی است.

۳-۶-۱ مجاز تقوا در نهج البلاغه

در خطبههای نهج‌البلاغه به موارد متعددی از تصاویر مجازی تقوا برمیخوریم که در اینجا به بررسی و تحلیل برخی از آنها می پردازیم.

-إنَّ تَقوی اللّهِ حَمَت اَولیاءَ اللّهِ مَحارِمَهُ، وَ اَلزَمَت قُلُوبَهم مَخَافَتَهُ، حَتّی اَسْهَرت لَیالیهم، وَ اَظمَأَت هَواجِرَهُم )خطبه:۱۱۴)
« همانا تقوای الهی دوستان خدا را از انجام محرَّمات باز می دارد، و قلبهایشان را پر از ترس خدا می سازد، تا آنکه شبهای آنان با بیخوابی و روزهایشان با تحمل تشنگی و روزه داری، سپری می گردد » (دشتی: ۱۵۵)
انتساب بیدارى به شب، مجاز در اسناد به زمان وقوع فعل است. مثل “نهاره صائم” و “لیله قائم”.
از دیدگاه ابن ابى الحدید علت این مجاز، آن است که گاهى اعراب توسُعاً فعل را بجاى آنکه در مفعولٌ به عمل کند، آن را به ظرف منتقل و در آن اعمال مى کنند. مثل اینکه مى گویند: والَّذی سِرتُهُ یَوْمُ الجُمْعَهِ. بهجاى آنکه بگویند: سرتُ فیه و خداى تعالى مى فرماید: بل مکرَ اللَّیلُ و النَّهارُ. (سوره ى سبا، آیه ى ۳۳) که در آن شب و روز بوسیلهى اضافه، از حالت ظرفیت خارج شده است. (ابن ابی الحدید: ۱۳۸۶: ج ۷: ۲۵۵).
در این جملهها با صراحت کامل تقوا را به معنای آن حالت معنوی و روحانی ذکر کرده که حافظ و نگهبان از گناه است و ترس از خدا به عنوان یک اثر از آثار تقوا ذکر شده داست. از همینجا می توان دانست که تقوا خوف خدا را ملازم دل قرار می‏دهد.
قَدْ الزمَ نفسَهُ العدلَ: اسناد فعل به مفعول غیر حقیقی
اسناد فعل به فاعل غیر حقیقی که در اینجا کلمه تقوا می باشد.
لایمْنَعُ (الفُجُورُ) أهلَه و لایحْرِزُ مَنْ لجَأَ إلَیه. (خطبه: ۱۵۷)
هرزگی وگناه، خانه ای در حال فرو ریختن وخوار کننده است که از ساکنان خود دفاع نخواهد کرد.
در این جمله نیز مجاز عقلی وجود دارد؛ چنانکه فعل «لا یمنعُ» به کلمه فجور اسناد داده شده که اسناد فعل به فاعل غیر حقیقی است.
-وَقَفُوا أَسْمَاعَهُمْ عَلَی الْعِلْمِ النَّافِعِ لَهُمْ (خطبه: ۱۹۳)
گوشهای خود را وقف دانش سودمند کرده اند.(دشتی:۲۸۷)
در کلمه «أسماع» مجاز مرسل به علاقه جزئیه وجود دارد. (جزء را گفته و کل را اراده کرده)؛ یعنی تمام وجود خود را صرف علم آموزی می کنند.
-یدْعُوإلی اللهِ فی فکاکِ رِقابِهِم (خطبه: ۱۹۳)
«از خدا آزادی خود را از آتش جهنم می طلبند.» (دشتی: ۲۸۷)
مجاز مرسل علاقه جزییه (ذکرجزء و اراده کل) است؛ یعنی تمام پیکرهایشان، نه فقط گردنها در عذاب آتش خواهد سوخت .
-إنْ صمتَ لم یغّمُه صمتُه و ان ضَحِک لم یعلُ صوتُه (خطبه: ۱۹۳)
که در این موارد فعل به مصدر اسناد داده شده است یعنی فاعل فعل، مصدر می باشد که مجاز عقلی محسوب میشود.
-اوصیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَی اللَّهِ، فَإِنَّهَا الزِّمَامُ وَالْقِوَامُ. (خطبه:۱۹۵)
ای بندگان خدا شما را به پرهیزکاری سفارش میکنم، که عامل کنترل ومایه ی استواری شماست. (دشتی:۲۹۳)
تقوا سبب قوام و استحکام است. بنابراین در این شاهد مثال، در کلمهی «القَوامُ» مجاز مرسل با علاقه سببیه دیده می شود.
-إنَّ مَنْ صَرَّحَتْ لَهُ الْعِبَرُ عَمَّا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْمَثُلاَتِ حَجَزَتْهُ التّقوی عَنْ تَقَحُّم الشُّبهاتِ (خطبه: ۱۶)
«کسی که عبرتها برای او آشکار شود، و از عذاب آن پند گیرد، تقوا و خویشتنداری او را از سقوط در شبهات باز نگه می دارد». (دشتی: ۳۹).
در این عبارت، فعل «حَجَزَتْ» به تقوا اسناد داده شده است. در حقیقت تقوی فاعل این فعل نیست؛ بلکه سبب وقوع آن است؛ لذا در این جمله یک مجاز عقلی وجود دارد و آن عبارتست از اسناد فعل یا شبه فعل به فاعل غیر حقیقی. در ضمن این عبارت، علاو بر ایجاز مبالغه هم دارد.
-أَوصَاکُمْ بالتَّقوَی وجَعلَها مُنْتهَی رِضَاهُ و حاجَتَه مِنْ خَلْقِه (خطبه: ۱۸۳)
«خدا شما را به پرهیزکاری سفارش کرد و آن را نهایت خُشنودی خود و خواستش ازبندگان قرار داده است». (دشتی: ۲۵۱)
لفظ «حاجته» مجاز است چون خدای تعالی بی نیاز است؛ لیکن چون در تشویق به تقوا مبالغه کرده و نسبت به ترک آن هشدار داده، خود را چون محتاج ذکرکرده است.( ابن ابی الحدید، ۱۳۸۶ق، ج۱۹: ۱۰)
-اَسْهَرَ التَّهَجُّدُ غِرارَ نَوْمِهِ. (خطبه: ۸۳)
«شب زنده داری، خواب را از چشم او ربوده است.» (دشتی: ۹۷)
به خواب اندک « غرار» می گویند و ا صل آن کمی شیر شتر است. تَهجُّد سبب بیداری است نه فاعل حقیقی آن.( همان، ج۶: ۲۶۶) این عبارت را می توان به گونهای دیگر بیان نمود؛ با توجه به اینکه این انسان است که متَّصف به بیخوابی می شود نه خواب، انتساب صفت « سهر» به «تهجُّد» نوعی مجاز در مصدر است؛ مثل آنکه گفته شود: «سَهَرَ تهَجُّدهُ یا جَدَّ جِدُّه». (همان، ۲۶۷)
در جمله «إنَّ مَنْ صَرَحَتْ لَهُ العِبَر » مجاز عقلی وجود دارد؛ زیرا فعل «صَرَحَتْ» به «عِبَرْ» که فاعل حقیقی نیست، اسناد داده شده است. درجملهی « حَجَزَتْهُ التَّقْوَی» فعل «حجزت» به تقوا اسناد داده شده است، درحقیقت تقوی فاعل این فعل نیست؛ بلکه سبب وقوع آن است؛ لذا در این جمله مجاز عقلی وجودارد و آن عبارت است از اسناد فعل یا شبه فعل به فاعل غیر حقیقی.
-قُلُوبُهُمْ مَحْزُونَهٌ وَ شُرُورُهُمْ مَأْمُونَهٌ (خطبه: ۱۹۳)
« دلهای پرهیزکاران اندوهگین، و مردم از آزارشان در امانند.»(دشتی: ۲۸۷)
در این عبارت در کلمهی «قلوب» مجاز مفرد مرسل با علاقه محلّیه وجود دارد؛ زیرا قلب ناراحت نمیشود؛ بلکه قلب محلّی است برای نگرانی.
فَأهْطِعُوا ( فَانْقَطِعوا ) بأسماعِکُم إلیها. ( خطبه: ۱۹۱)
پس گوش جان را به ندای تقوا بسپارید .(دشتی: ۲۶۹)
این عبارت دارای مجاز مفرد مرسل با علاقه آلیه است زیرا گوش ابزارشنیدن است.