متغیر های مساله شامل موارد زیر می باشد که به تفصیل شرح داده شده است:
متغیرهای وابسته سطوح دو سایتوکاین TGFB و IL17 و و متغیرهای مستقل تاثیر واکسن و دو نوع تمرین ورزشی می باشد.
TGFB: Transforming Growth factor(عامل تغییر رشد B)
IL17: نوعی سایتوکین می باشد که از سلولهای Th17 ترشح می شود.
HSV-1 (هرپس سیمپلکس ویروس): نوعی ویروس DNA است که عامل تب خال شناخته شده است.
۶٫ سوابق مربوط(بیان مختصر سابقه تحقیقات انجام شده درباره موضوع و نتایج بدست آمده در داخل و خارج از کشور نظرهای علمی موجود درباره موضوع تحقیق)
۶-۱- منابع داخلی:
در زمینه تاثیر اجوانتی ورزش بر سطوح سایتوکاینهای IL17 و TGFB تاکنون پژوهشی در داخل کشور انجام نشده است.
۶-۲- منابع خارجی:
در مطالعه ای که کوهوت و همکارانش (۲۰۰۱) انجام دادند، به بررسی اثر ورزش در تحریک پاسخ ایمنی بر روی موشهای BALB/C پرداختند. آنها موشها را به ۲ گرده جوان و پیر تقسیم کردند و سپس موشها به مدت ۸ هفته بر روی تردمیل ورزش کردند. به موشها ۲۴ ساعت پس از تمرین ویروس HSV-1 تلقیح شد. آنتی بادی IgM علیه ویروس HSV و همچنین تولید سیتوکین اختصاصی از Th1و Th2 علیه ویروس در سلولهای طحال و تولید سیتوکین در سلولهای آلوئولار ۷ روز پس از تلقیح ویروسی اندازه گیری شد. آنها در مطالعه خود مشاهده کردند که میزان سیتوکین همراه Th1 , اینترلوکین ۱ و IFN گاما در موشهای پیر افزایش یافت اما هیچ تغییری در میزان سیتوکین های IL-10 و یا IgM همرا با Th2 مشاهده نشد. اما در موشهای جوان ورزش کردن هیچ اثری نداشت. آنها در مطالعه خود اینگونه نتیجه گیری کردند که ورزش کردن ملایم می تواند سبب افزایش تولید IFN گاما و IL-2 بر مقابل واکسن ویروسی در موشهای پیر شود (۱۱).
در مطالعه دیگری که توسط روژر در موسسه تحقیقات سرطان در آمریکا در سال ۲۰۰۸ انجام شد او و همکارانش به بررسی نقش ورزش در افزایش عملکرد سیستم ایمنی پرداختند. آنها به موشها تمرین ورزشی دادند و آنها را با یک آنتی ژن مدل واکسیناسیون کردند. نتایج آنها نشان داد که انجام تمرین ورزشی همراه با واکسیناسیون می تواند اثر واکسیناسیون را افزایش دهد که این امر می تواند در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری ها نقش مهمی داشته باشد (۱۲).
در مطالعه دیگری که نتایج آن در سال ۲۰۰۱ در مجله فیزیولوژی کاربردی به چاپ رسید, کوهوت و همکارانش به بررسی پاسخ اختصاصی Th1 و Th2 بر علیه ویروس HSV پس از انجام یک دوره تمرینات ورزشی شدید در موشهای BALB/C پرداختند. موشها به ۲ گروه تقسیم شدند که یکی تحت انجام تمرینات ورزشی استقامتی قرار گرفتند و گروه دیگر به عنوان شاهد در هیچ ورزشی شرکت داده نشدند. به موشها ۲۰ دقیقه پس از انجام تمرین ورزشی ویروس HSV تلقیح شد. موشها بین ۲ تا ۷ روز پس از تلقیح ویروس مردند. سپس سرم و طحال آنها به منظور بررسی IgM سرم اختصاصی علیه HSV مورد آزمایش قرار گرفت. IL-2 , اینتر فرون گاما و IL-12 از Th1 و IL-10 از Th2 در سلولهای طحال و همین طور NK-cell ,میزان آن پس از ورود عامل عفونت زا کاهش یافته بود. آنها از نتایج بدست آمده نتیجه گیری کردند که ورزشهای استقامتی می تواند سبب سرکوب پاسخ اختصاصی بر علیه عامل عفونی شود (۱۳).
در مطالعه ای که توسط هالیل دزووا و همکارانش (۲۰۰۹) در ترکیه انجام شد آنها به بررسی ۲ نوع تمرین ورزشی بر روی سیتوکاینهای اینتر لوکین ۱۷ و اینتر لوکین ۶ و آنتاگونیست گیرنده اینتر لوکین۱ و پاسخ التهابی ماهیچه های اسکلتی بر روی موشها پرداختند. میزان سیتوکاینهای اینتر لوکین ۱۷ در گروهی که تمرینات ورزشی شدید بودند در مقایسه با کنترل به طور معنی داری افزایش یافته بود در حالیکه در گروهی که تمرینات ورزشی آرام داشتند میان IL6-IL17 رابطه منفی وجود داشت (۱۴).
۷٫ فرضیه ها (هر فرضیه به صورت یک جمله خبری نوشته شود.)
۱- یک وهله ورزش استقامتی بر میزان سیتوکین IL17 در مدل واکسن HSV-1 تاثیر دارد.
۲- یک وهله ورزش استقامتی بر میزان سیتوکین TGFB در مدل واکسن HSV-1 تاثیر دارد.
۳- یک دوره کوتاه مدت ورزش استقامتی بر میزان سیتوکاین IL17 در مدل واکسنHSV-1 تاثیر دارد.
۴- یک دوره کوتاه مدت ورزش استقامتی بر میزان سیتوکاین TGFBدر مدل واکسنHSV-1 تاثیر دارد.
۵- بین میزان IL17 به دنبال یک وهله ورزش و یک دوره کوتاه مدت ورزش استقامتی در مدل واکسن HSV-1 تفاوت معناداری وجود دارد.
۶- بین میزان TGFB به دنبال یک وهله ورزش و یک دوره کوتاه مدت ورزش استقامتی در مدل واکسن HSV-1 تفاوت معناداری وجود دارد.
۸٫اهداف تحقیق (شامل اهداف علمی، کاربردی وضرورت های خاص انجام تحقیق)
۸-۱- هدف اصلی
بررسی تاثیر اجوانتی یک وهله ورزش و یک دوره کوتاه مدت متوسط ورزش بر سایتوکاینهای IL-17, TGF-B در مدل واکسن HSV-1 میباشد.
۸-۲- اهداف فرعی
بررسی تاثیر یک وهله ورزش استقامتی بر سیتوکین IL17 در مدل واکسن HSV-1
بررسی تاثیر یک وهله ورزش استقامتی بر سیتوکین TGFB در مدل واکسن HSV-1
بررسی تاثیر یک دوره کوتاه مدت ورزش استقامتی بر سیتوکین IL17 در مدل واکسن HSV-1
بررسی تاثیر یک دوره کوتاه مدت ورزش استقامتی بر سیتوکین TGFB در مدل واکسن HSV-1
مقایسه تاثیر یک وهله و تاثیر یک دوره کوتاه مدت ورزش استقامتی بر سیتوکین IL17 در مدل واکسن HSV-1
مقایسه تاثیر یک وهله و تاثیر یک دوره کوتاه مدت ورزش استقامتی بر سیتوکین TGFB در مدل واکسن HSV-1
اهمیت و ضرورت انجام پژوهش
فرضیه افزایش ایمونولوژیکی ایجاد شده در اثر استرس حاد براساس مطالعاتی که پیشنهاد کننده آن است که استرس حاد میتواند به عنوان یک اجوانت اندوژنوس برای واکسن باعث افزایش پاسخهای ایمنی شود شکل گرفته است. محققان پیشنهاد کردهاند که استرس حاد باعث ایجاد پاسخ “جنگ و گریز” در بدن می شود. این پاسخ یک سری از تغییرات ایمونولوژیکی را ایجاد میکند و هدف اولیه آن افزایش پاسخهای ایمنی در برابر آنتیژن است. برای تعیین اثرگذاری پاسخهای ایمنی محققان عموماً وضعیت ایمنی هومورال (مثل آنتیبادیهای ویژه لنفوسیتهای B) یا پاسخهای سلولی (عملکردهای با حساسیت بالای یا پاسخ اینترفرون گاما به تحریک در محیط آزمایشگاه) را بررسی میکنند(۱۵).
بررسی تحقیقات موجود نیز نشان می دهد که ورزش منظم و متعادل ممکن است دارای تاثیر مزمن روی عملکرد ایمنی افراد سالم و جوان باشد. نشان داده شده که تمرینات برونگرا باعث آسیب ساختاری بیشتری به تارهای عضلانی میشود. یک وهله ورزش برونگرا در آزمودنیهای تمرین نکرده باعث ایجاد پاسخ التهابی در عضله میگردد. این فرضیه مطرح شده است که جریان سلولهای ایمنی و آزاد شدن واسطه های التهابی که به دلیل آسیب عضلانی ایجاد میشود ممکن است باعث ایجاد یک محیط پیش التهابی شود که پاسخهای ایمنی به واکسن را به وسیله آزاد کردن “سیگنالهای خطر” یا با فعال کردن سلولهای دندریتیکی افزایش میدهد (۱۵,۱۶).
با توجه به مطالب ذکر شده، از آنجاییکه ویروس HSV نقش مهمی در تب خال و همچنین سرطان دهنه رحم دارد، لزا ضرورت انجام چنین تحقیقاتی به منظور ارائه راهکارهای مناسب و جدید برای بهبود اثر واکسن موثرعلیه این ویروس ضروری به نظر می رسد. زیرا که با انجام چنین تحقیقاتی و ارائه راهکارهای عملی می توان از بروز بسیاری از بیماری های مرتبط با این ویروس پیشگیری کرد و در نتیجه می توان سبب افزایش سطح عمومی سلامت در جامعه شد و همچنین مقادیر زیادی در بودجه های بهداشتی صرفه جویی کرد.همچنین از سویی دیگر، پیش از این یافته های پژوهشی مختلف نشان داده بودند که سیتوکینها در سازگاریهای متعدد ایجاد شده در اثر تمرین درگیر هستند. لزا با انجام چنین مطالعاتی، تعیین ارتباط بین سیتوکینها و مسیرهای متابولیکی و تنظیمی مختلف به درک بهتر سازگاریهای تمرینی و پاسخهای ورزشی کمک می کند.
نتیجتاً، هدف از پژوهش حاضر بررسی اجوانتی یک دوره کوتاه مدت تمرینی با شدت متوسط بر واکسن HSV-1 میباشد. به علاوه در پژوهش حاضر اثرات اجوانتی دوره کوتاه مدت تمرینی بر ایمنی سلولی و هومورال به تفکیک بررسی خواهد شد بسیاری از مطالعات انجام شده در زمینه واکسن و ورزش تنها به اثرات ایمنی هومورال توجه کردهاند (۱۷).
۹٫ در صورت داشتن هدف کاربردی بیان نام بهره وران (اعم از موسسات آموزشی و اجرایی و غیره):
انستیتو پاستور – پژوهشکده تربیت بدنی وعلوم ورزشی
نتایج این تحقیق می تواند پاسخگوی نیازهای هم جامعه علمی وهم جامعه ورزشی دراین زمینه باشد؛ به این ترتیب که، با توجه به این یافته ها می توان دریافت که ایا اساسا این بررسی (با توجه به شدت ومدت خاص خود) بر روی سیستم ایمنی بعد از تزریق تاثیر دارد یا خیر و اینکه آیا این تاثیر(درصورت وجود) آنقدرهست که از ورزش به عنوان یک اجوانت استفاده کرد یا نه.
۱۰.جنبه نوآوری و جدید بودن تحقیق در چیست؟
با بررسی های صورت گرفته مشخص شد که تاکنون پژوهشی در زمینه بررسی هم زمان سیتوکین TGF-B و IL17 در پاسخ به واکسن HSV-1 پس از انجام برنامههای ورزشی مختلف صورت نگرفته است.
۱۱٫ روش کار:
الف)مراحل مطالعاتی
استفاده از منابع اصلاعاتی و مقالات معتبر چاپ شده در زمینه کاری.
ب) نمودار گردش کار:
تعداد ۱۰۰ موش نژاد بالبسی در چهار گروه قرار میگیرند ۱- واکسن+یک دوره تمرین کوتاه مدت متوسط ۲- واکسن + یک وهله ورزش استقامتی ۳- گروه واکسن ۴- گروه PBS. دوره تمرین شامل ۶ روز متوالی دویدن با سرعت۲۲ متر بر دقیقه با شیب ۵% که حدود ۹۰-۷۵% VO2max، برای موشها در نظر گرفته میشود به مدت یک ساعت در روز میباشد. یک وهله ورزش شامل دویدن با سرعت۲۲ متر بر دقیقه با شیب ۵% که حدود ۹۰-۷۵% VO2max می باشد خواهد بود. بلافاصله بعد از اولین جلسه ورزش واکسن HSV-1 به صورت درون عضلانی تزریق میگردد. موشهای گروه تمرین ۵ وهله ورزش دیگر بعد از تزریق واکسن را اجرا میکنند. دوره دوم واکسن ۳ هفته بعد از اولین واکسن و واکسن سوم دو هفته بعد از واکسن دوم تزریق میگردد. گروه تمرین بعد از هر وهله واکسن به ترتیب وهله اول دوره ۶ روزه تمرین را خواهند داشت. ۱۴ روز بعد از آخرین واکسن ۲۴ سر موش کشته شده، با جدا کردن طحال تستهای ایمونولوژیکی مربوطه اجرا میشود.
کشت سلولهای طحالی و تهیه مایع روئی کشت لنفوسیتهای تحریک شده با ویروس هرپس غیر فعال شده:
به منظور تهیه سوسپانسیون سلولی طحال، پس از طی شدن مدت زمان دو هفته از تزریق آخر واکسن ، موشها نخاعی شده و در الکل هفتاد درجه غوطه ور شده تا استریل گردد سپس در زیر هود لامینار و در شرایط استریل طحال از بدن خارج شده و در پلیت استریل درون بافر PBS سرد قرار گرفته ، حال با کمک ته سرنگ به آرامی له گردیده و به کمک پی پت پاستور بصورت سوسپانسیون در می آید سوسپانسیون مذکور دو بار در PBS سرد و دور g 300 و دمای ۴ درجه سانتیگراد به مدت ده دقیقه شستشو شده و به رسوب بدست آمده بافر لیز کننده به حجم ml5 اضافه نموده و به مدت ۵ دقیقه در دمای اتاق قرار می گیرد در این مدت گلبولهای قرمز لیز شده و جهت خارج نمودن سلولها از شوک اسموتیک به آنها به مقدار ml5 محیط RPMI-1640 + FBS 10% اضافه نموده و پس از عبور سلولها از الک سلولی سه بار در PBS سرد و دور g 300 و دمای ۴ درجه سانتیگراد به مدت ده دقیقه شستشو شده سپس در محیط کشت RPMI-1640 + FBS 10% سوسپانسیون شده و یک نمونه از آن با رنگ تریپان بلو رنگ شده و به کمک لام نئوبار شمارش می گردد در نهایت سلولها را به سوسپانسیون ۳×۱۰ ۶ cell/ml در می آیند.
سنجش سایتوکاینهای TGF-B و IL-17 با روش الایزا:
جهت بررسی پاسخ الگوی سایتوکاینی از سوسپانسیون سلولی بدست آمده در محیط کشت سلولی RPMI+FBS 10% سوسپانسیونی به تعداد ۳ ×۱۰ ۶ cell/ml تهیه نموده و در پلیت ۲۴ خانه ای کشت داده و با آنتی ژن اختصاصی تحریک نموده ، در هر حفره ۶×۱۰ ۶ cell/2ml محیط کشت قرار می گیرد و به مدت ۷۲ساعت در انکوباتور ۳۷ درجه به همراه ۵ درصد CO2 کشت داده شده و پس از ۷۲ ساعت سوپ روئی جمع اوری شده و سنجش سایتوکاینی با کمک کیت مخصوص الایزای سایتوکاین موشی صورت می گیرد. و گزارش بر حسب پیکوگرم در میلی لیتر ارائه می گردد.
ج:روش و ابزار گردآوری اطلاعات : (پرسشنامه، مصاحبه، مشاهده، آزمون، فیش، جدول، نمونه برداری، تجهیزات آزمایشگاهی و بانک های اطلاعاتی و شبکه های کامپیوتری و ماهواره ای و غیره:)
روش گرد اوردی اطلاعات:
روش پژوهش حاضر از نوع تجربی است که به صورت آزمایشگاهی انجام میشود.
ابزار گرد آوری:
ابزار ووسایل مورد نیاز شامل این موارد خواهد بود:
دستگاه تردمیل – سرمPBS -واکسن HSV1
ثبت اطلاعات : برگه مخصوص ثبت اطلاعات
نمونه گیری خون : گارو،سرنگ۵ سی سی – سرسوزن نمره ۱۸ و۲۰ استریل ، لوله CBC و لوله آزمایش ، پنبه ، الکل، برچسب سفید مخصوص
د: روش تجزیه و تحلیل و جمع بندی اطلاعات :
از روش های آماری شامل آزمون تی و آنالیز واریانس برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده میشود.
۱۲٫ جدول زمان بندی مراحل انجام دادن تحقیق از زمان تصویب تا دفاع نهایی
الف- جمع آوری نمونه: ۱۰ روز از تاریخ تصویب طرح تحقیق در شورای پژوهشی
ب- انجام آزمایشات: ۳ ماه
ج- انجام تجزیه و تحلیل های آماری: ۱ ماه پس از پایان تحقیق
د- تدوین نتایج: ۱ ماه پس از جمع آوری تمام داده ها
جهت دانلود متن کامل این پایان نامه به سایت jemo.ir مراجعه نمایید.
موضوعات: بدون موضوع
[سه شنبه 1400-01-24] [ 10:00:00 ب.ظ ]