در مقابل گروهی دیگر چنین اعتقاد دارند که در آیه مذکور تنها عنوان محاربه مطرح شده و جمله (یسعون فِی الارض فساداً) نیز جنبه ی تاکیدی دارد و عقیده ایشان بر آن است که ( واو) میان کلمات «یحاربون» و «یسعون» از نوع عطفی بوده و کلمات مذکور صله می باشند و به وسیله آن به یکدیگر مربوط شده اند و این دلالت بر جمع بین آنها دارد به این معنا که تحقق جرم مذکور نیازمند این است که هم محاربه حادث شود و هم افساد فی الارض و این در حالی است که اگر قصد و انگیزه در بیان حکم دو عنوان بوده باشد، می بایست کلمه «الذین» را مجدداً تکرار می نمود. به عبارت دیگر این گروه معتقد هستند که محاربه هر نوع فسادی است که در زمین ایجاد می شود، یعنی ایجاد اختلال در امنیت جامعه از طریق ترسانیدن که اصولاً جز با به کار بردن اسلحه و تهدید و قتل صورت نمی.گیرد.[۱۴۳]
امام خمینی (ره) در تحریر الوسیله نیز چنین اعتقادی را دارد ایشان اعمال مجازات های چهارگانه (محاربه) را در صورتی جایز می دانند که محاربه بر وجه افساد صورت گرفته باشد. به عبارت دیگر برای اعمال مجازات محاربه برای شخص محارب علاوه بر قصد به کار بردن سلاح به منظور ترساندن مردم؛ قصد افساد فی الارض را هم شرط دانسته اند.[۱۴۴]
در تفسیر نمونه محقق گرانقدر آیت الله مکارم شیرازی را اعتقاد بر آنست که محاربه و افساد فی الارض دو عنوان مجزا نیستند و آیه ی ۳۳ سوره ی مائده مخصوص محاربه است، و افساد فی الارض عنوان جداگانه ای از آن نمی باشد.[۱۴۵]
دکتر محمد بیستونی در تفسیر جوان[۱۴۶] نیز هم عقیده هست با آیت الله العظمی مکارم شیرازی.
در بین حقوقدانان هم دکتر شامبیاتی اعتقادشان بر این است که جرم «محاربه» و «افساد فی الارض» دو عنوان مجزا نیستند بلکه برای اعمال مجازات موضوع ماده ۱۸۳ ق.م.ا ( که برگرفته از آیه ی ۳۳ سوره ی مائده می باشد) بایستی هم فساد در زمین اتفاق بیفتد و هم محاربه، به عبارت دیگر محاربه و افساد هر یک جزئی از سبب هستند و مجازتهای چهارگانه مسبب می باشند لذا مقوله آنها سبب و مسبب است. یک جزء سبب بدون جزء دیگر موجب مجازات نمی شود، بلکه تنها وقتی که محاربه و افساد با هم وجود پیدا کنند، به دنبالش مجازات اعمال خواهد شد که مسبب است.[۱۴۷]
۳-۱۱-۴- شرایط معتبر در محارب
بـدیـهـى اسـت که در جرم محاربه همانند سایر جرایم ،تعقیب مرتکب زمانى امکان پذیر است که شـرایـط عـمـومى مسؤ لیت کیفرى را دارا باشد. در فقه از آن شرایط به شرایط تکلیف تعبیر مـى شـود، از قـبـیـل بـلوغ ، عـقـل ، عـلم و اخـتـیـار. مـرتـکـب عـمـل در صـورت فـقـدان هـر یـک از ایـن شـرایـط قـابـل مـؤاخـذه و از لحـاظ کـیـفـرى قـابـل تـعـقـیب نخواهد بود. علاوه بر اینکه مسئله رشد و اعتبار آن ، به نظربرخى از فقها در حقوق جزائى و کیفرى قابل توجه و بررسى است.
در عین حال در مورد وجود بعضى شرایط خاص در مورد تحقق جرم محاربه و در پى آن اجراى حد مـحـارب نـقـطـه نـظـراتـى وجـود دارد،هـر چـنـد در مـورد شـرایـط اصـلى آن اخـتـلاف قابل ملاحظه اى نیست.
۳-۱۱-۴-۱- جنسیت
اکثر علمای اهل سنت مانند مالکیه ، شافعیه و حنبلیه جنسیت را در این جرم مؤ ثر نمى دانند، تنها در مـیـان اهـل سنت گروهى از حنفیه به علت وجود یک روایت از ابوحنیفه معتقدند که جنسیت داراى اثر اسـت و زن هـا مـسـتـوجـب این حد نمى گردند اما در میان فقهاى شیعه ، تنها تأثیر جـنـسـیـت در ایـن جـرم بـه ابـن جنید نسبت داده شده که ایشان فرموده است : با توجه به آیه ۳۳ سـوره مـائده کـه لفـظ «الذیـن» و ضمیر مذکر در آن بکار رفته آیات فراوانى که در قرآن کریم لفظ (الذین) براى مرد و زن به طور مشترک آمده واضح است همچنین ملاک و مناط حکم که ایجاد رعب و وحشت در جامعه است به طور یکسان در زن و مرد وجود دارد.
۳-۱۱-۴-۲- علنى بودن
عـلامـه حـلى مـى گـویـد: «انـّمـا یـتـحـقـق لو قـصـد و اخـذ المـال قـهـراً و مـجـاهرهً» یعنى محاربه زمانى تحقق پیدا مى کند که شخص قصد داشته باشد و مال دیگرى را به زور و به صورت آشکارا از او بستاند.

و در میان فقهاى اهل سنت نیز غالباً علنى بودن جزء شرایط تحقق این جرم ذکر گردیده است
ابن قدامه در میان شرائط تحقق محاربه گفته است : «محارب در صورتى است که به طور قهر و غلبه وارد شود و اخذ مال کند. لذا اگر مخفیانه باشد، سرقت محسوب مى شود».
۳-۱۱-۴-۳- عدم نیاز به همراهى جرم غصب اموال
فـقـهـاى اهـل سـنـت مـعـتـقـدنـد بـراى ایـنـکـه حـد قـطـع طـریـق جـارى شـود، لازم اسـت کـه عمل محارب واجد ارکان جرم سرقت باشد.
امـا در مـیان فقهاى شیعه کسى که داراى چنین عقیده­ای باشد دیده نشده است . تنها در عبارت بعضى از فـقـهـا دیـده شـده است که قصد گرفتن مال را در تعریف محارب ذکر کرده اند. مانند، ابن ادریس که در تعریف محارب مى نویسد:
«مـحارب کسى است که قصد گرفتن مال انسان را داشته باشد و براى این کار سلاح به دست گیرد».
ایـن عـبـارت هـا هـر چـنـد بـه نـظـر مـى آیـد بـراى مـقـیـد نـمـودن مـحـاربـه بـه قـصـد گـرفتن مـال آمـده اسـت ، اما با مراجعه به کلمات دیگر این فقها که در بخش هاى دیگر کتاب خود در مورد شـروط تـحـقـق محاربه ذکر نموده اند و محارب را به کسى که به قصد ترساندن مردم سلاح بـکـشد اطلاق کرده اند. مراد آنها از این قید روشن مى گردد: قصد آنها نه تنها مقید کردن محارب به کسى است که قصد گرفتن مال دیگرى را دارد، بلکه با این وجود جمله در مقام تـوسـعـه و تـعـمـیـم حـکـم مـحـارب بـه کـسـانـى هـسـتـنـد کـه مـال مـردم را بـا اسـلحه و زور از آنها بگیرند، به عبارت بهتر مقصود آنها از این قید بیان این نـکـتـه اسـت کـه هـمـانـطـورى کـه اگـر کـسـى بـه قـصـد قـتـل و یـا ارعـاب مـردم اسـلحـه بـکـشـد مـحـارب اسـت و مـى تـوان او را بـه خـاطـر ایـن عمل مجازات نمود، اگر کسى نه به قصد قتل ، بلکه به قصد عملى کمتر و سبک تر مانند قصد گرفتن مال دیگرى سلاح بکشد او نیز در حکم محارب است.
صاحب جواهر بعد از بیان نظر محقق حلّى مبنى بر اینکه «در قطع دست محارب لازم نیست شرائط حد سرقت مراعات شود»، و در تأیید این نظر مى گوید : تمام این بحث ها در صورتى است که حـکـم مـحـارب تـرتـیـبـى بـاشـد و به اندازه جرمش مجازات شود امّا اگر مجازات او را تخییرى بـدانـیـم ایـن بـحـث­هـا بـى فـایـده اسـت ، چـون اصـلاً اخـذ مـال دیـگـر لازم نـیـسـت تـا نصاب آن و یا شرایط دیگر حد سرقت در آن ملاحظه گردد.
در نـتـیـجـه لازم نـیـسـت کـه غـرض نـهـایـى و یـا یـکـى از اغـراض مـرتـکـبـیـن ، گـرفـتـن امـوال کـسـانـى بـاشـد که مورد ارعاب قرار گرفته اند، بلکه حتى اگر ارعاب ، مقدمه و پلى بـاشـد بـراى رسـیـدن بـه هـدف دیـگـرى غـیـر از غـصـب امـوال ، بـاز هـم بـر چـنـیـن شـخـص عـنـوان مـحـارب و بـر عـمـل او عـنـوان مـحـاربـه و سـعـى در فـسـاد صـدق مـى کـنـد و بـنـابـرایـن مـشـمـول آیـه مـحـاربـه و بـلکـه روایـات واقـع مـى شـود؛ مـانـنـد روایـت صـحـیـحـه فـریـس از قول امام باقر(ع ) که حضرت مى فرماید:
«مـَنْ حـَمـَل السـَلاحَ بـاللّیـل فـَهـو مـُحـاربٌ الا ان یـکـونَ رجـلاً مـِن اهل الرّیبه » یـعـنـى هـر کـس سـلاح در شـب حـمـل نـمـایـد، مـحـارب اسـت ، مـگـر ایـن کـه از اهل فساد نباشد.
امـام در ایـن روایـت حـمـل سـلاح را در شـب تـوسـط افـراد تـبـهـکـار، مـحـاربـه
مـى دانـد و شامل صورتى که شخص قصد گرفتن مال مردم را ندارد نیز مى شود. و ظهور روایت دلالت دارد بر اینکه ملاکِ محارب بودن ارعاب مردم است نه دزدى.
۳-۱۱-۴-۴- تاثیر دین :
هـر چـنـد دیـنِ ((مـجـنـى علیه ))، یعنى آن کسى که ارعاب نسبت به او صورت گرفته به نظر بـعـضى از فقها در وقوع این جرم تاءثیر دارد، امّا بنابر نظر اکثر فقها،این جرم بـا کـشـیـدن سلاح و ترساندن هر کس که ترساندنش در دین حرام است محقّق مى شود و فرقى بین مسلمان و غیر مسلمان در این جهت نیست.
صـاحـب جـواهر در این خصوص مى گوید شاید این نظر موافق با عموم کتاب و سنت و اجماع علما باشد. امام راحل (ره ) نیز با این نظر موافق است.
امـّا در صـورتـى کـه مـحارب مسلمان نباشد:شیخ طوسى مى فرماید:کفّار ذمى به محض ارتکاب سـرقـت مـسـلحـانـه و راهـزنـى و ایـجـاد رعـب و وحـشـت از ذمـه خـارج شـده و مشمول احکام کفّار حربى مى شوند.
امـام خـمـیـنـى (ره ) در ایـن خـصـوص بـنـابـر احـتـیـاط واجـب ، حـد شـرعـى را بـر آنـهـا جارى مى دانـد. یـکـى از صـاحـبـنـظران و نویسندگان در این رابطه مى گوید: (اقلیت هاى مـذهـبـى در صـورتـى کـه در قلمرو حکومت اسلامى مرتکب عملى شوند که از نظر اسلام جرم به شمار رفته و بر آن مجازاتى مقرر شده باشد،طبق مقررات اسلامى مجازات خواهند شد مگر در یک مـورد و عـایـد دیـگـران نـشـود و نـیـز در ایـن مـورد تـصـریـحـى در مـتـن قـرار دارد ذّمه قید نشده باشد.
از نظر دلیل نیز عموم آیه شریفه با اصل عدم تخصیص و عدم تقیید هم موافق است و ترساندن مـردم از هـر کـس انـجـام شـود، مـشـمـول عـنـوان محاربه مى شود و مى توان گفت که اساساً عنوان مـحـاربـه بـا خـدا و رسـول قـابـل تـخـصـیـص نـیـسـت و بـه اصـطـلاح اهل فن «اِبا از تخصیص است»).
۳-۱۱-۴-۵- زمان
فـقـهـاى امامیه با استناد به عموم و اطلاق آیه و روایات باب محاربه ، معتقدند که فرقى بین شـب و روز در تـحـقق محاربه نیست و فرموده اند: «در هرگاه کسى که به قصد ترساندن مردم سلاح بکشد خواه در شب باشد و خواه در روز، محارب است.
در مـیان فقهاى اهل سنت نیز افرادى مانند ابن حزم و ابوحنیفه ، مانند فقهاى شیعه بین شب و روز فـرقـى قائل نشده اند. و معتقدند که زمان در تحقق این جرم تأثیرى ندارد؛ ولى بعضى دیگر از آنـهـا مـانـنـد شـافعى و ابو سلیمان و ابى یوسف بر این قولند که شرط تحقق محاربه آن است که سلاح در شب کشیده شود».
۳-۱۱-۴-۶- مکان
بـعـضـى از فـقـهاى اهل سنت تحقق محاربه را مبتنى بر وقوع آن در جایى مى دانند که امکان کمک طـلبـیـدن از جـانـب مـجـنى علیه نباشد، چنان که ابو حنیفه مى گوید: «محاربى که احکام قطاع الطـریـق بـر آنـهـا بـار مـى شـود کـسـى اسـت کـه سـلاح در صـحـرا و بـیـابـان حـمـل کـنـد، امـا اگـر در شـهـر ایـن کـار را بـکـنـد قاطع الطریق نیست چون مجنى علیه مى تواند تـقـاضـاى کـمـک کـنـد.» امـا عـده زیادى از جمله آنها شافعى مى گوید: »در شهر نیز امکان دارد و مـنـازل و راه هـا نـیـز بـراى مـردم نـسبت به اموال و جانهایشان بیشتر از قطع الطریق در صحرا خطرناک باشد».
فـقـهـاى مـذهـب شـیـعـه هـمـان گـونـه کـه زمـان را در تـحـقـق مـحـاربـه شـرط نـمـى دانـنـد داخـل و یـا خـارج شهربودن و یا در دریا و یا صحرا بودن آن را نیز در تحقق عنوان محاربه مؤ ثر نمى دانند.
مـحـقق صاحب شرایع چنین مى گوید : «محارب هر آن کسى را گویند که سلاح خود را برهنه کند بـراى تـرساندن مردم ، در خشکى یا دریا، در شب و یا روز، در شهر و یا غیر آن ، فرقى نمى کند».
امام راحل نیز با عبارتى شبیه به عبارت محقق همین نظر را تأیید کرده است.
۳-۱۱-۴-۷- اهل ریبه
«ریـبـه » در لغـت بـه مـعـنـاى شـک و تـهـمـت اسـت و اهـل ریبه کسى را گویند که سزاوار و شایسته بدگمانى است و در عرف ما تعبیر «شرور» و «سـابـقـه دار» و «تـبـهـکـار» در مـورد آنـها به کار برده مى شود، در مجموع کسى که وضع ظـاهـرى او و یـا سـابـقـه سـوء او مـردم را بـه بـدگـمـانـى نـسـبـت بـه او وامـى دارد «اهل ریبه» مى باشد.
شـیـخ طـوسـى مـى فـرمـایـد: «مـحـارب کـسـى اسـت کـه از اهـل ریـبـه بـاشـد و سـلاح بکشد … هر کس در هر وقت و در هرجا چنین کارى انجام دهد محارب است».
راوندى در ذیل آیه شریفه محاربه آورده است :
«هـر کـس از اهـل فـسـاد کـه در شـهـر و یـا غـیـر شـهـر سـلاح بـکـشـد، در هـر حال محارب است».
و در بـرخـى عـبـارات دیـگـر تـعـبـیـر «اهـل الدغـاره » آمـده کـه بـه مـعـنـى اهـل فساد و غارت و دزدى است و در میان روایات تنها روایتى از امام صادق (ع ) این قید را آورده است که اهل ریبه نباشد.
بـا تـوجـه بـه بـررسـى مجموع روایات و کلمات فقها که با استناد به عموم آیه و روایات ، شـرط و قـیـد «اهـل ریبه » بودن را در تعریف خود ذکر نکرده اند، وجود این شرط لازم به نظر نـمـى رسـد؛ زیرا محاربه بر عمل هرکس که با قصد ایجاد رعب و وحشت دست به سلاح مى برد صدق مى کند.
امام خمینى (ره ) از جمله کسانى است که وجود این شرط را در تحقق محاربه شرط نمى داند و به آن تصریح مى کندو اما در مورد روایتى که از امام صادق (ع ) نقل شد یکى از فقها چنین بیان مى دارد که :
«ایـن روایـت ، چـنـان کـه بـرخـى پـنـداشـتـه انـد، در مـقـام تـضـیـیـق مـعـنـاى مـحـارب و ایـنـکـه حامل سلاح باید از اهل ریبه باشد تا معناى محارب بر او صدق کند، نیست ، بلکه برعکس روایت در مـقـام تـوسـعـه اسـت و مـراد آن ایـن اسـت کـه اگـر حـامـل سـلاح از اهل ریبه باشد، مجرد حمل سلاح در شب کافى است براى اینکه حکم شود او محارب بوده و راه را نـاامـن کرده است ؛ اگر چه هرگز سلاح خود را به کار نبرده و به هیچ کس براى دزدى و غارت حمله نکرده باشد.»
در قـانون مجازات اسلامى نیز این شرط و قید آورده نشده است که با توجه به بحث گذشته و بیان وجه آن مشخص شد که نظر صحیح نیز همین است.
۳-۱۱-۴-۸- قصد ارعاب :
از شـروط اصـلى و ارکـان جـرم مـحـاربه ، قصد ایجاد رعب و وحشت در جامعه مى باشد که غالب فـقـهـا در تـعـریـف خـود بـه آن تـصـریـح نـمـوده انـد. بـه بـرخـى از آنـهـا در ذیل اشاره مى نماییم .
شـهـیـد ثـانـى در تـعریف خود به این شرط اشاره مى کند و مى گوید «محاربه عبارت است از برهنه کردن سلاح براى ترساندن مردم» و همچنین فقهاى دیگرى که در تعریف خود شرط «لاخافه الناس » (براى ترساندن مردم ) را آورده اند.
اگر مجموع روایات را در کنار هم بگذاریم ، آنچه در همه آنها به وضوح دیده مى شود (چه آن روایـتـى کـه بـرکشیدن سلاح را محاربه مى داند و چه روایتى که آتش زدن خانه افـراد را مـحـاربـه و مـرتـکـب آن را مـسـتـحـق قـتـل مـى شـمـارد و چـه روایـتـى کـه حـمـل سـلاح تـوسـط شـخـص شـرور و بـدسـابـقـه را جـزء مـصـادیـق مـحـارب مـعـرفـى مـى نـمـایـد و یـا روایـتـى کـه تـعـقـیـب و گـرفـتـن مال افراد را با زور و قهر مشمول مجازات ذکر شده در آیه
مى­داند، قصد ایجاد رعب و وحـشـت در جـامـعـه ،قـدر مـشـتـرک هـمـه ایـن مـوارد مـى بـاشـد و بـه اصـطـلاح اهل فن ، روایات در این خصوص تواتر اجمالى دارند.
و نـیـز در روایـتـى از احـمـد بـن فـضـل خـاقـانـى در تـفـسـیـر عـیـاشـى نـقـل شـده ، امـام بـاقـر(ع) در مـورد کـسـانـى کـه (بـه تـعـبـیـر امـام) «اخـافـوا السـبیل»، یعنى تنها راه را ناامن ساخته اند، حکم محارب مذکور در آیه محاربه را بیان مى دارد و در مـورد بـقـیـه شـقـوق ، جـرم آنـهـا و ایـجـاد نـاامـنـى در کـنـار جـرائم دیـگـر ذکـر مـى نماید .
لذا قـصـد ارعـاب و یـا عـمـلى کـه از لوازم لا یـنـفـک آن ایـجـاد رعـب و وحـشـت اسـت ، هـر چـنـد فاعل این قصد را اولاًو بالذت نداشته باشد محاربه است زیرا عملى که باعث ایجاد رعب و وحشت عمومى مى شود هر چند مقصود اصلى فاعل آن چیز دیگرى است ، مصداق اِفساد در زمین و سلب امنیت و مـحـاربـه بـا خـدا و رسـول اسـت ، مـانـنـد آن کـه شـخص وحشت عمومى در پى دارد و با ترور شخصیتى که نحوه ترور او، باعث رعب و وحشت عمومى مى گردد. و چنین شخصى ولو اجمالاً داراى ایـن قـصـداسـت امـّا هـمـیـن انـدازه بـراى صـدق عـنـوان مـحـارب کـافـى اسـت .
بعداز بحث در مورد قصد ایجاد رعب و وحشت ،توجه به مسائلى ضرورى است :
الف ـ جنبه عمومى داشتن ارعاب :
یکى از خصوصیاتی که در تحقق جرم محاربه لحاظ گردیده ، جنبه عمومى بودن ارعاب و افساد اسـت ؛ بـدیـن مـعـنـى کـه اگـر کـسى به قصد جنگیدن با شخصى معین برروى او سلاح بکشد، بـدون ایـنـکـه ایـن کار او ملازمه اى با ارعاب دیگر مردم داشته باشد، بدون هیچ اشکالى ، این عـمـل مـصـداق مـحـاربـه و افـسـاد در زمـیـن نـیـسـت : چـرا کـه در غـیـر ایـن صـورت ، بیشتر موارد قـتـل عـمد باید محاربه به شمار آیند در حالى که چنین نیست . مراد از محاربه در آیه شریفه و در روایـات ، مـطـلق جـنـگ و زد و خـورد نـیـسـت ، بـلکـه مـراد، هـر عـمـلى اسـت کـه بـه خـاطـر اخلال در امنیت و ایجاد فساد در زمین صورت گرفته باشد و این فقط در صورتى محقق مى شود که جنگ و دشمنى متوجه نوع باشد نه شخص معین.
عـبـارت«و یـَسـعونَ فى الارض فَساداً» نیز ظهور در فساد زمین و نا امن کردن آن دارد که با توجه به این قید محاربه باید جنبه شیوع و عمومیت پیدا کند.
گـرچـه طبق تعبیرهایى که در روایات آمده ، از قبیل «شهر السلاح فى مصر او فى غیر مصر مـن الامـصـار» و «اخـافـه السـبـیـل» یـا «قـطـع الطـریـق» یـا «حـمـل السـلاح فـى اللیـل مع کونه من اهل الریبه » لازم نیست که محاربه با همه مردم باشد بلکه کافى است که با اهل یک محله یا عابران یک راه باشد.
حـاصل سخن آن که هرگاه محاربه و سلاح کشیدن و ارعاب جنبه نوعى (عمومى ) نداشته باشد، بـلکـه مـتـوجـه شـخـص یـا گـروه معینى و به جهت دشمنى و انتقام گیرى شخصى میان دو طرف باشد، و قصد اخلال در زندگى مدنى و امنیت یک منطقه در میان نباشد،صاحب جواهر معتقد است که اگر محارب از طریق ترساندن یک نفر امنیت جامعه را به هم بزند، یعنى به گونه اى امنیت یک نـفـر تـهـدیـد شـود کـه مـنـتـهـى بـه سـلب امـنـیـت اجـتماع گردد، این نیز از مصادیق محاربه مى باشد. قانونگذار جمهورى اسلامى نیز به لزوم وجود این قصد و همچنین لزوم خبر عمومى آن در ماده ۱۹۶ قانون مجازات اسلامى و تبصره ۳ همین ماده تصریح مى کند.
مـاده ۱۹۶: «هـر کـس بـراى ایـجـاد رعـب و هـراس و سـلب آزادى و امنیت مردم دست به اسلحه ببرد محارب و مفسد فى الا رض مى باشد».
تـبـصـره ۳ ـ اگـر کـسـى سـلاح خـود را بـا انـگـیـزه عـداوت شـخصى به سوى یک یا چند نفر مخصوص بکشد و عمل او جنبه عمومى نداشته باشد محارب محسوب نمى شود.
ب ـ توانایى ایجاد ارعاب:
یکى از مسائلى که فقهاء در مورد آن بحث نموده اند و در قانون نیز به آن اشاره شده است .

• مدیریت منابع انسانی
عکس مرتبط با منابع انسانی
• کنترل فرایند
• مدیریت تراکنش های داخلی

۲- ارتباطات و همکاری سازمانی
• نامه های الکترونیکی
• صدا نامه ها
• انچمن های بحث
• کنفرانس ها
• سیستمهای همکاری کننده
۳- تجارت الکترونیک- بنگاه با بنگاه و بنگاه با مشتری
• سرمایه گذاری الکترونیکی
• مدیریت زنجیره تامین
• بازاریابی الکترونیکی
• پردازش رخط تراکنش ها

هدف کاربرد کسب و کار الکترونیک:

این کاربری ها می تواند مورد استفاده افراد مختلفی قرار گیرد:
• همه کاربران اینترنت
• فقط کارمندان در اینترانت
• گروه خاصی از کاربران هدف در یک اکسترانت (مثل مشتریان و شرکا)(حسنی،۱۳۹۱: ۶۶).

خدمات بانکداری الکترونیک :

بانکداری الکترونیک در واقع اوج استفاده از تکنولوژی انفورماتیک در جهت حذف دو قید زمان و مکان از خدمات بانکی است.
خدمات بانکداری الکترونیکی به دو روش قابل ارائه است:

۱- بانکداری دوگانه [۲۶]
که ترکیبی از کانال‌های تحویل الکترونیکی و بانکداری سنتی است. بانک‌هایی که فعالیت بانکداری مرسوم را که در آن خدمات بانکی با مراجعه مستقیم مشتریان و در محلی مانند اداره انجام می‌شود، همراه با ارائه خدمات بانکداری اینترنتی.

۲- بانک‌های مجازی [۲۷]
بانکی است که صرفا تولیدات و خدمات خود را از طریق کانال‌های توزیع الکترونیکی بدون وجود شعبه انجام می‌دهند.
این گونه بانک‌ها به دلیل صرفه‌جویی‌هایی که از هزینه‌های غیرمستقیم [۲۸]بهره‌مند می‌شوند معمولا سودی بالاتر از حد متوسط ملی آن کشور پرداخت می‌کنند و صرفا در اینترنت موجود می‌باشند.
رویکردهای بانکداری الکترونیک

۱- صفحات وب (وب جهان گستر)

ساده‌ترین شکل بانکداری الکترونیک که به منظور نمایش اطلاعات پیرامون بانک و محصولات و خدمات آن می‌باشد از طریق شبکه جهان وب (وب جهان گستر) می‌باشد. این صفحات امکان تعامل مشتریان و بانک را به منظور تبادل اطلاعات فراهم می‌آورد و همچنین وب به عنوان مکانیزمی برای رسیدگی به شکایات و پیشنهادهای مشتریان و به عنوان ابزاری به منظور توسعه ارتباطات تعاملی توسعه سیستم‌های فروش، توسعه خدمات جدید از قبیل پست الکترونیک و … مورد استفاده قرار می‌گیرد. ماهیت تعاملی کانال‌های الکترونیکی ارتباطات، این امکان را فراهم می‌آورد که احتمال به خاطر سپاری اطلاعات و ماندگاری آن در حافظه افراد افزایش یافته و در نتیجه مشارکت و همکاری مشتری با بانک بهبود یابد.
دانلود متن کامل پایان نامه در سایت fumi.ir

۲- بانکداری اینترنتی

بانکداری اینترنتی به معنی انجام تراکنش‌های بانکی و مالی به کمک اینترنت و تفاوت آن با سایر تراکنش‌های مالی شبکه‌های در نوع شبکه‌ای است که مورد استفاده قرار می‌گیرد، یعنی در بانکداری اینترنتی، اینترنت به عنوان شبکه گسترده جهانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. به طور کلی طیف وظایف مالی که از طریق اینترنت قابل دسترسی است، عبارتند از:

۱- نمایش حساب‌ها و صورتحساب‌ها، ۲ – صورتحساب‌های پرداخت ، ۳ – انتقال پول بین حساب‌ها ، ۴ – مشاهده ترتیب پردازش حساب‌ها ، ۵ – مشاهده تراکنش‌ها ، ۶ – ترتیب لیست‌ چک‌ها

۳- بانکداری خانگی

نوع دیگری از بانکداری الکترونیک، بانکداری خانگی و یا انجام امور بانکی از منزل می‌باشد. در این نوع از بانکداری دسترسی به اطلاعات حساب‌ها و خدمات بانکی از طریق کامپیوترهای شخصی و با بهره گرفتن از یک مودم و یک خط تلفن به علاوه یک نرم‌افزار کاربردی مالی و یا بانکی صورت می‌پذیرد. تفاوت عمده‌ای که بین این نوع از بانکداری و بانکداری اینترنتی وجود دارد در نوع شبکه‌ها مورد استفاده می‌باشد. در مجموع بانکداری اینترنتی به عنوان زیرمجموعه بانکداری خانگی است(نیازی ،۱۳۸۷).

بانکهای ایرانی در حالی از گسترش بانکداری الکترونیک سخن میگویند که ایرانیان برای پرداخت هزینه های آب، برق، تلفن، گاز و انتقال پول از حسابی به حسابی دیگر وقت زیادی میگذارند و برای پرداخت و دریافت وجه نقد گاه ساعتها در صف میمانند.

اسکناس، چک و اسناد بانکی مهمترین ابزار انتقال مالکیت در سیستم بانکی است ولی در میان آنها اسکناس جایگاه ویژه ای دارد و ایرانیان اعتماد خاصی به آن دارند.

انتقال وجه نقد بدون حضور در بانک و پر کردن انواع و اقسام فرمها تقریبا غیر ممکن است. در اکثر موارد چندین روز طول می کشد تا وجه نقد حواله شده عملا به حسابی در شهری دیگر یا حتی در همان شهر واریز شود.

کامپیوتر بانکها عمدتا نقش ماشین حساب و دفاتر بانکی را بازی می کند و نمی توان از طریق شبکه اینترنت که حالا در ایران کم و بیش همه گیر شده وجوه نقدی را به جایی حواله یا به حساب کسی منتقل کرد.

در مقابل در بانکداری الکترونیک کارتها جای اسکناس، چک و اسناد بانکی را گرفته اند. با این کارتها می توان از فروشگاه محل خرید کرد، بدون مراجعه به بانک با بهره گرفتن از شبکه اینترنت پولی از حساب شخصی به حساب دیگری ریخت، قبض آب، برق، گاز، تلفن را پرداخت، بلیت هواپیما خرید و هزینه اقامت در هتل را داد (نیازی ،۱۳۸۷: ۵).

مزایای بانکداری الکترونیک

مزایای بانکداری الکترونیک را می توان از دو جنبه مشتریان و موسسات مالی مورد توجه قرار داد. از دید مشتریان می توان به صرفه جویی در هزینه ها، صرفه جویی در زمان و دسترسی به کانال های متعدد برای انجام عملیات بانکی نام برد.

از دید موسسات مالی می توان به ویژگی هایی چون ایجاد و افزایش شهرت بانک ها در ارائه نوآوری، حفظ مشتریان علیرغم تغییرات مکانی بانک ها، ایجاد فرصت برای جستجوی مشتریان جدید در بازارهای هدف، گسترش محدوده جغرافیایی فعالیت و برقراری شرایط رقابت کامل را نام برد. بر اساس پژوهش های موسسه دیتا مانیتور[۲۹] مهم ترین مزایای بانکداری الکترونیک عبارتند از: تمرکز بر کانال های توزیع جدید، ارائه خدمات اصلاح شده به مشتریان و استفاده از راهبردهای تجارت الکترونیک(نیازی ،۱۳۸۷).

البته مزایای بانکداری الکترونیک از دیدگاه های کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت نیز قابل بررسی است. رقابت یکسان، نگهداری و جذب مشتری از جمله مزایای بانکداری الکترونیک در کوتاه مدت (کمتر از یکسال) هستند. در میان مدت (کمتر از ۱۸ ماه) مزایای بانکداری الکترونیک عبارتند از: یکپارچه سازی کانال های مختلف، مدیریت اطلاعات، گستردگی طیف مشتریان، هدایت مشتریان به سوی کانال های مناسب با ویژگی های مطلوب و کاهش هزینه ها. کاهش هزینه پردازش معاملات، ارائه خدمات به مشتریان بازار هدف و ایجاد درآمد نیز از جمله مزایای بلندمدت بانکداری الکترونیک هستند(نیازی ،۱۳۸۷).

مزایای استفاده از pc(کامپیوتر)

شفاف سازی همه جانبه

سازگاری با استاندارد ۲۰۰۰ ISO

افزایش پایایی و توان عملیاتی خدمات

بهینه سازی استفاده از منابع ( IT ، مالی ، نیروی انسانی، دانش فنی و…)

قابلیت اندازه گیری کیفیت خدمات

بهبود کیفیت در برنامه ریزی ها ، فرهنگ استفاده از خدمات و برقراری نظم در امور

مستقل از سکوهای عملیاتی(راحتی،۱۳۸۷).

۴-خدمات بانکی مبتنی بر تلویزیون

در این روش با بهره گرفتن از تلویزیون‌های ماهواره‌ای ارائه اطلاعات حساب‌های مشتریان بر روی صفحه تلویزیون آنها ارائه می‌شود. در سال ۱۹۹۷ آزمایش‌های علمی متعددی در مورد ارائه خدمات بانکی به خانه مشتریان از طریق تلویزیون صورت گرفته است. با به وجود آمدن تلویزیون‌های دیجیتالی و امکانات موجود در آن دامنه ارائه این‌گونه خدمات به سرعت افزایش یافته است. امتیاز عمده این نوع خدمات در این است که نیازمند استفاده از کامپیوترهای شخصی نبود و این امر توسعه بازاری این نوع سیستم‌ها را تشویق می‌کند. دو نمونه از این بانک‌ها عبارتند از HSBC، LIYED .

۵-بانکداری تلفنی

در بانکداری تلفنی مشتریان قادر خواهند بود که عملیات مالی خودشان را از طریق تلفن انجام دهند که این خدمات به دو طریق انجام می‌گیرد یکی بانکداری تلفنی مبتنی بر اپراتور انسانی و دیگری به طور اتوماتیک. در بانکداری الکترونیکی مبتنی بر اپراتور، یک فرد مسوول پاسخگویی و راهنمایی ارباب‌رجوع است که این امر به صورت شبانه‌روزی هزینه عملیاتی بالایی را در پی داشته و از کارایی و اثربخشی لازم برخوردار نخواهد بود اما در بانکداری الکترونیکی اتوماتیک این کار از طریق یک سیستم کامپیوتری پاسخگو انجام می‌گیرد(راحتی،۱۳۸۷).

مهارت های کامپیوتری:

سطح مهارت مشتری های الکترونیکی در دستکاوی تکنولوژی غالب (متداول) می تواند به نتایج تجربه خدمات تأثیر بگذارد. یک تفاوت بین خدمات قدیمی و تجربیات خدمات الکترونیکی این است که مشتری الکترونیکی توانایی خود در استفاده از تکنولوژی را برای رسیدن به خدمات ابراز می کند بنابراین در ارسال خدمات الکترونیکی شریک می شود (کیم، چان و سانگ، ۲۰۰۹، کیسما، لاکانن و هیلتن، ۲۰۰۷). فر ات ال (۲۰۰۱) یک رابطه قوی بین تفاوت های فردی در جستجوی اینترنت را نشان داد. راولی (۲۰۰۶) بحث می کند که دانش افزایش یافته مشتری و مهارت با یک فرایند خدمات انجام میشود که راهکار کلیدی سازمانی برای مدیریت خشنودی مشتری است. او توضیح میدهد که شرکت ها نیاز دارند که به راحتی یک وب خوب را طراحی کنند و ساختارهای قانونی را برای استفاده از فرایندهای یادگیری روشن سازند که به مشتری های الکترونیکی آنها کمک می کند تا مهارت بیشتری کسب کنند زمانی که با خدمات الکترونیکی دست می یابند. فرایندهای یادگیری باید تمایلات مشتری های خاص، روش های یادگیری و سطوح مهارت را کسب کنند. سانچز فرانکو و رلدان (۲۰۰۵) این حقیقت را بیان کردند که تفاوت در مهارت های افراد می تواند برای تفاوت های دریافتی کیفیت خدمات الکترونیکی و خشنودی محاسبه شود. یک استفاده کننده با مهارت وب، بیشتر بر چالش های وب سایت غلبه می کند و ارزیابی قابل توجهی از خدمات وب دارد. (شین، ۲۰۰۴: ۵۵).

چه کسانی برجسته و چه کسانی به حاشیه رانده می‌شوند؟ چه اشخاص و رویدادهایی گزینش، عرضه، باز تولید و صورت‌بندی می‌شوند و چه مواردی به حاشیه رانده می‌شوند؟

موارد تنش‌ها و رویدادهای مشترک و البته در موارد خاص دیگر چه تفاسیر مرجعی از واقعیات اجتماعی ارائه می‌شود؟
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی

چگونه از زبان از طریق فرایند توصیف، مفهوم‌سازی و جایگزین سازی در صورت‌بندی اجتماعی برای معناسازی بهره گرفته شده است؟
جهت دانلود متن کامل پایان نامه به سایت azarim.ir مراجعه نمایید.

چگونه در فرایند کلیشه‌سازی از طریق تقلیل دادن، ذاتی کردن، آشنا کردن و تثبیت تفاوت‌ها،‌ بهنجار و نکبت‌بار در نابرابری قدرت استفاده می‌شود و در چه مواردی کلیشه شکنی در رسانه اتفاق می‌افتد؟

رسانه چگونه به بازنمایی واقعیات از طریق ارائه تصویر غلط [از طریق بی‌توجهی به حضور مؤثر گروه، پررنگ کردن حضور یک گروه]، نمایش محدود و ثابت و پایدار گروهی خاص و مشروعیت‌زدایی می‌پردازد؟

چگونه رسانه از طریق عمل ضمنی نشانه‌ها به نظامی معنایی در بازنمایی واقعیات می‌رسد؟ و گاهی چگونه رویکرد ایدئولوژیک رسانه به جهان مشخص می‌شود و این که رسانه چگونه در برانگیختن معنا از نمادسازی بهره می‌گیرد؟

۱-۵-۲ سوالات مرتبط با تحلیل ژورنالیستی خبر:

چه مدت زمانی به خبر اختصاص داده شده و از نظر تقدم و تاخر در کجای بولتن قرار دارد( ترتیب ارائه)؟

از چه سبک نگارش، عناصر و ارزش­های خبری، تیتر و لید استفاده­شده­است؟

نوع خبر چیست؟(نرم یا سخت خبر بودن، منبع، ژانر، جهت گیری و …)

ویژگی خبر و گزاره­های اصلی خبر چیست؟

ویراستاری خبر چگونه است؟

از چه تاکتیک­های پوشش خبری، چه تکنیک­های اقناع و تبلیغ، شیوه عملی تبلیغ و اصول ضد تبلیغ استفاده­کرده­است؟

۱-۶ روش پژوهش

در این پژوهش از دو روش تحلیل ژورنالیستی و نشانه‌ شناسی[۱۲] بهره گرفته­شده­است زیرا متن مورد تحلیل شامل زبان شفاهی و تصویر خبری است­.
۱-۶-۱ تحلیل ژورنالیستی
برای تحلیل متن خبر از تحلیل ژورنالیستی استفاده­شده­است که بر اساس آن تمام اجزای خبرتحلیل می­ شود و به پرسش­ها پاسخ داده می­ شود تا به اولویت­های رسانه در پردازش خبر در ۴ بولتن مورد تحلیل برسیم. البته پردازش متن در کنار شیوه ­های معناسازی به کمک پژوهشگر در تحلیل رویکرد کلان رسانه در بازنمایی خواهد­آمد.
۱-۶-۲ نشانه‌شناسی
«نشانه­شناسی شکلی از ساختارگرایی است چون بحث می‌کند، که نمی‌توان جهان را در چارچوب خود شناخت، مگر از راه ساختارهای مفهومی و زبانی و فرهنگ­مان … برای ساختارگرا وظیفه عبارت است از کشف ساختارهای مفهومی که فرهنگ‌های مختلف از طریق آن به درک و فهم خود سازمان می‌دهد. (فیسک[۱۳]، ۱۳۸۶، ۱۶۹)
از نظر فیسک تحلیل نشانه شناختی بر یک رشته روابط ساختاری تکیه می‌کند که پیام به چیزی دلالت می‌کند. (همان، ۶۴)
به طورکلی فرایند ارسال و دریافت نشانه به شکل زیر است:
پیام
رمزگان (وسیله انتقال)
مرجع (موضوع یا چیزی که درباره (شی سخن گفته می‌شود)
رسانه
فرستنده
رسانه
گیرنده
۱
(گیرو، ۱۳۸۳، ۱۹)
مدل شماره ۱-۱
در این فراگرد ۳ نکته مهم است:
۱- نشانه[۱۴]: … نشانه از ساخته‌های انسان است و تنها در چارچوبی که مردم از آن‌ ها استفاده می‌کنند، فهمیده می‌شود.
۲- رمزها[۱۵] یا نظام‌هایی که نشانه‌ها در آن سامان داده می‌شود. این مطالعه، شیوه‌هایی را که انواع رمزها بسط داده است تا نیازهای جامعه یا فرهنگ را برآورد یا مجراهای ارتباطی در دسترس برای انتقال­شان را به کار بگیرد،‌ شامل می‌شود.
۳- فرهنگی که این رمزها و نشانه‌ها درون آن عمل می‌کند. (فیسک، ۱۳۸۶، ۶۴)
نشانه محرکی … است که تصویر ذهنی آن در ذهن ما با تصویر ذهنی محرکی دیگر تداعی می‌شود. کارکرد محرک نخست برانگیختن محرک دوم با هدف برقراری ارتباط است.» (گیرو، ۱۳۸۳، ۳۹)
«نشانه همواره با قصدی دائر بر انتقال معنا همراه است… این قصد می‌تواند کاملاً ناآگاهانه باشد.» (همان، ۴۰)
«همه نشانه‌ها دو جنبه دارد: یک دال و یک مدلول، به علاوه یک شیوه دلالت که همانا رابطه میان دال و مدول است.» (گیرو، ۱۳۸۳، ۴۱)
دال[۱۶] تصویر نشانه است چنان که تصورش می‌کنیم؛ نشانه‌هایی بر کاغذ یا اصواتی در هوا؛ دال همان قدر فرآورده فرهنگی خاص است که مدلول.
مدلول[۱۷] مفهومی ذهنی است که دال به آن اشاره می‌کند. مفهوم ذهنی به طور گسترده‌ای برای همه اعضای فرهنگی واحد که به زبان واحد گفتگو می‌کنند مشترک است.
طبق این الگو، مدلول­ها مفاهیمی ذهنی هستند که ما برای تقسیم واقعیت و طبقه‌بندی آن را به کار می‌بریم.
مردم سازنده مدلول‌ها هستند، یعنی به وسیله فرهنگ یا خرده فرهنگی که به آن تعلق دارد تعیّن می‌یابد. آن‌ ها پاره‌ای از نظام زبان شناختی یا نشانه شناختی‌اند که اعضای آن فرهنگ برای ارتباط با یکدیگر به کارش می‌گیرند. (فیسک، ۱۳۸۶، ۷۲- ۶۹)
رابطه میان دال و مدلول قراردادی است و حاصل توافق کاربران است. این قرارداد مدارج و مراتبی دارد یعنی میزان قوت، فراگیری و محدودکنندگی آن می‌تواند کم یا زیاد باشد. نشانه تک معنا دقیق‌تر از نشانه چند معناست. دلالت صریح عینی، نشانه تصریحی و نشانه آگاهانه به ترتیب دقیق‌تر از دلالت ضمنی ذهنی، نشانه تلویحی و نشانه غیرآگاهانه است. با ابهام قرارداد، ارزش نشانه به تناسب کاربران گوناگون آن، تنوعات بیشتری به خود می‌بیند و هرچه قرارداد فراگیرتر و دقیق‌تر باشد، نشانه رمز پرداخته‌تر است. (گیرو، ۱۳۸۳، ۴۳-۴۱)
معنا
«فرهنگ‌های لغت دو تعریف از واژه معنا به دست می‌دهند: یکی «مفهومی که یک نشانه بیان‌گر آن است.» و دیگری «مفهومی که موضوع یک فکر می‌تواند به آن ارجاع دهد». معنا نوعی رابطه است، و این رابطه هر معنایی را در دل معنایی جدید می‌نهد.» (همان، ۶۲، ۶۳)
«معنا[۱۸] از راه رابطه یک نشانه با نشانه‌ دیگر بهتر وصف می‌شود تا رابطه آن نشانه با واقعیت بیرونی این رابطه نشانه با [نشانه‌های] دیگر نظام را سوسور ارزش می‌خواند. از نظر سوسور ارزش چیزی است که در وهله اول معنا را تعیین می‌کند… . معنا روندی فعال است. نشانه شناسان افعالی چون آفریدن[۱۹]، تولید [۲۰]و مذاکره[۲۱] را در اشاره به این سه فرایند به کار می‌برند. (همان، ۷۲)
فرستنده هنگام ارسال پیام فراوانی فرمول‌بندی پیام خود در اختیار دارد، لذا گزینش [وچینش] نشانه‌ها، کنشی معنادار است که از آن تحت عنوان محورهای همنشینی و جانشینی یاد می‌شود. کار این دو، سازماندهی نشانه‌ها است.
همنشینی[۲۲]: «همنشینی پیامی است که نشانه‌های برگزیده در آن گرد آمده است.» (همان، ۸۶)
جانشینی[۲۳]: «جانشینی رشته‌ای از نشانه‌هاست که یکی از آن‌ ها باید برگزیده شود.» (همان،۸۶)

۱-۷جامعه آماری

بولتن­های خبری ۲۰:۳۰ و شصت دقیقه در تاریخ­های۱۸ تیر که تاریخ ویژه ای در تاریخ سیاسی ایران است و ۹ مهر که زمان وقوع رویداد خاصی در ایران(کنفرانس فلسطین در تهران) است.
* در این پژوهش هر واحد معنادار، یک خبر کامل از یک بولتن خبری فرض شده است.

۱-۸ شیوه نمونه گیری و حجم نمونه

از هر شبکه دو بولتن خبری ،که یک مورد درتاریخی که به لحاظ سیاسی ویژه است یعنی ۱۸ تیر و دیگری در یک روز عادی که رویداد ویژه ای اتفاق افتاده است یعنی ۹ مهر ، مورد تحلیل قرار خواهد گرفت.

۱-۹ شیوه ­های تجزیه و تحلیل داده ها

در این پژوهش داده‌ها در سه سطح تحلیل می‌شوند:
۱- در سطح اول «واحد تحلیل» یعنی هر خبر، به لحاظ تکنیک‌های خبری و فنون اقناعی و تبلیغی مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهند گرفت تا یک نمای کلی، هرچند غیرقابل تعمیم از اخبار دو شبکه بدست آید. مثلاً استفاده زیاد از یک ارزش خبری یا عنصر خبری، رویکرد کلی خبر نویسی را مشخص می‌کند و این­که آیا اصولاً تکنیک‌ها منطبق با اصول آکادمیک است یا خیر؟ جنبه دومی است که در این مرحله پاسخ داده می‌شود. نتایج این سطح در سطح دوم و سوم مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
۲- در سطح دوم متن در دو حوزه زبان شفاهی و تصویر مورد تحلیل نشانه شناختی قرار خواهد گرفت و با توجه به اطلاعات مرحله اول، رمزها، رمزگشایی خواهد شد.
۳-در سطح سوم با توجه به یافته‌ها به روش­های معنا سازی­های حاکم در دو رسانه خواهیم رسید.
در مراحل اول و دوم اخبار تک به تک بررسی خواهند شد امّا در مرحله سوم کل اخبار تحلیل شده، یک جا مورد تحلیل قرار­خواهند گرفت.

۱-۱۰ پیشینه پژوهش

بررسی معیارهای گزینش اخبار: مقایسه نحوه اخبار افغانستان در رادیو دری جمهوری اسلامی ایران و رادیو بی بی سی انگلیس،علی یاور اکبری، ۱۳۸۳

-یک وصف برای قدردانی و یا تمجید برای ایجاد محبت و ایجاد تعارف
-یک توصیف برای الزام در نشان دادن خود فرد(من باید تلاش کنم تا کارم را قبل از وقت ناهار تمام کنم).
-نشان دادن همدلی با دیگران(من می دانم شما به آینده می نگرید).
-یک عذرخواهی کوتاه برای پیامد های نتایج(متاسفم شما به ناهار نرسیدید).
مولفه های فرا زبانی:
-نهفتگی
-طول مدت پاسخ
-فصاحت و روانی کلامی
-بلندی صدا
-آهنگ صوت
-قاطعیت
فرایند:
روشی است که پاسخ های ابراز مندانه می تواند به موفقیت های سرنوشت ساز منتقل شود.بنابراین تنظیم زمان بیانیه ها و پاسخ های غیر کلامی ضروری است.اگرچه یک تغییر جزئی در امتناع آغازشگری مهم است،پاسخ های ابراز مندانه باید بدون مکث های طولانی ارائه شود،زیرا اگر کسی در حین صحبت مکث کند،شنونده ممکن است نفهمد که آیا صحبت تمام شده است یا خیر. از این جهت ممکن است به طور آگاهانه یا نا آگاهانه بعنوان یک فن برخورد”پرخاشگر-منفعلانه”از آن استفاده کرد(ریس و گراهام،1991؛نقل از حاج حسنی،1391).
مهارت های کنترل محرک نیز مهم هستند.این مهارتها به دستکاری محیط یا افراد دیگر برای ایجاد پاسخ ابراز مندانه موفقیت آمیزتر،اطلاق می شود.برای مثال از کسی درخواست می کنید که در اتاق شما بایستد به جای اینکه در یک راهرو به بحث بپردازد،زیرا شما در اتاقتان راحت تر هستید،احساساتتان نسبت به مکانی که او در آن قرار دارد و در چگونگی پاسخ دادن او بسیار مهم است.
استفاده از تقویت نیز به سه دلیل مهم است.اول اینکه پاداش دادن به افراد دیگر در واقع استفاده مثبت از ابراز وجود است،کسی که یک تکلیف را خوب انجام می دهد،حق دارد انتظار پاداش داشته باشد.دوم اینکه پاداش در کاهش هر احساس منفی که از ابراز وجود جلوگیری می کند،موثر می باشد.سوم اینکه پاداش کمک می کند که افراد دیگر به طور مناسب برای آینده اشان تصمیم بگیرند و رفتار کنند(جونز،2000).
-سطوح متعادل تماس چشمی
-استفاده از حالتهای آرام طی صحبت
-خوب گوش کردن
-ایستادن به صورت صاف و عمودی با جهت مستقیم بودن
-فاصله بین فردی در حد متوسط
-اجتناب از حالتهای نامناسب مربوط به صورت
مهارت های پردازش
-پیش قدم شدن و پافشاری
-زمانبندی پاسخ:به اعتقاد(اتلر1975،نقل ازساندرز،2000)افراد جرات مند بیشتر از افراد غیرجرات مند صحبت می کنند و در لحظات مناسب اجتماعی سکوت می کنند و زمانی که دعوت به صحبت می شوند به طور ابرازمندانه پاسخ می دهند.
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
مولفه های پنهان ابراز وجود
منظور از مولفه های پنهان رفتار ابراز وجود،مهارت های شناختی هستند.این مهارت های شناختی،مولفه های اصلی در مورد مهارت های اجتماعی هستند و آنها به فرد اجازه می دهند که اطلاعات را طبقه بندی و دستکاری کنند و برای خودگردانی آگاهانه رفتار،ضروری هستند(کپاران و همکاران،2009 نقل از یار محمدی،1383).
این مولفه های شناختی عبارتند از:
دانش:برای ابراز وجود فرد باید از حقوق خود و نحوه احقاق آنها با خبر باشد.
در بیان حقوق بشر برای ابراز وجود ،افراد،به ویژه در جوامع فرد گرا،با تاکید بر حقوق فردی باید از دانش حق کنترل بدن،وقت و دارایی،حق آزادی انتخاب و حق خیال پردازی برخوردار باشد.
جملات خود گویی:مایکنبام[107]،باتلر[108] و گراسون[109](1981،نقل از هارجی و دیکسون،2000)بر این نکته تاکید کردند که “گفت گوی درونی منفی”طبقه ای از شناخت هاست که با پاسخ دهی شایسته اجتماعی تداخل می یابد.جملات منفی با جملات زیر نشان داده می شوند:
اگر صحبت کنم دستپاچه و شرمنده خواهم شد.
او مرا دوست نخواهد داشت مگر اینکه با او موافق باشم.
جملات خود گویی مثبت جملاتی نظیر جملات زیر می باشند:
“عقاید من با ارزش هستند”
“من حق دارم در کارم ابراز وجود کنم”.
انتظارات:انتظار یک رفتار شناختی است که پیش بینی خاصی درباره عملکرد در یک موقعیت ویژه را ایجاد می کند.افراد دارای مهارت ابراز وجود نسبت به افرادی که فاقد ابراز وجود هستند،انتظار دارند که ابراز وجود نتایج کوتاه مدت مثبت بیشتری را تولید کند تا اثرات منفی.”
باورهای فلسفی:باورهایی که به طور مستقیم با ابراز وجود در ارتباطند عبارتند از:
الف)پذیرش ناکامل بودن:من انسان هستم و جهانم خیلی پیچیده است،بنابراین ممکن است حتی زمانی که موقعیت برایم بسیار مهم است،از من نیز اشتباهاتی سر بزند.
ب)پذیرش عدم تایید اولیه:راهی وجود ندارد که من بتوانم همیشه از کسانی که برایم مهم هستند راضی باشم،حتی نیازهای آنها را زودتر از نیازهای خود برآورده کنم،زیرا جهان خیلی پیچیده است و خیلی ناپایدار.
پ)فاجعه آمیز نبودن:پیامد های منفی ناگوار،ناراحت کننده،ناخوشایند و یا شاید بد هستند،اما وحشتناک،فاجعه آمیز،افتضاح یا غیر قابل تحمل نیستند.من سعی خواهم کرد مشکلات را در زمان ممکن حل کنم و حتی زمانی که تغییر امکان پذیر نباشد،من با آن سازگار می شوم.
ت)فعالیت:فعالیت باعث می شود احتمال رسیدن به آرزوهایم افزایش یابد.
ث)خود ارزشی:من حقوقی مساوی حقوق دیگران دارم،نه چیزی بیشتر و نه چیزی کمتر(هارجی2000).
مهارت های ادراک اجتماعی:درک دقیق و همدلی کردن دو مهارت شناختی متمایز از یکدیگرند که در ادراک روابط بین فردی دخالت دارند،افراد غیر جرات مند در مهارت ادراک دقیق ن

جهت دانلود متن کامل پایان نامه به سایت azarim.ir مراجعه نمایید.
قص دارند و نسبت به نشانه های بیرونی،حساسیت خیلی کمی دارند.در مقابل افراد ابراز مند توجه بیشتری به نشانه های عینی نشان می دهند.
مهارت های حل مسئله ی بین فردی:ترتیب حل مسئله شامل شناخت مسئله،تعریف مسئله و فرمول بندی کردن آن،تولید مجموعه ای پاسخ،تصمیم گیری(ارزیابی انتخاب ها و با در نظر گرفتن نتایج احتمالی آنها)و اجرای راه حل و ارزیابی است.همچنین مهارت های حل مسئله نقش مهمی در ابراز وجود به عهده دارند،به خصوص زمانی که رفتار به صورت زنجیره ای از پاسخ های آشکار و پنهان مطرح شده باشد.
در حقیقت مهارت های حل مسئله راهی را ایجاد می کند تا پیچیدگی های ذهنی به صورت عملی و قابل مشاهده در آیند.
مهارت های بازبینی خود:در برگیرنده محرک هایی است که می توانند رفتارها،هیجانات یا شناخت ها را در بر گیرند(هارجی و دیکسون،2000).
تاریخچه تحول و اصول نظری آموزش مهارت های جرات ورزی
بدیهی است که رفتار مبتنی بر ابراز وجود را کسی ابداع نکرده است بلکه بسیار پیش از آنکه این واژه به آن اطلاق شود،بخشی از رفتار انسان بوده است.تاریخچه آموزش مهارت های جرات ورزی در روان شناسی رفتارگرایانه ریشه دارد،یعنی در کارهای پاولف،سالتر و ولپی.بعدها افرادی چون آلبرتی،امونز،لازاروس آن را توسعه دادند.این پدیده تازه،شامل مشاهده،جداسازی،تحلیل و طبقه بندی رفتارهای مبتنی بر ابراز وجود است.پس از آن،فنون موثر آموزش این رفتارها تکامل یافت.
برای درک تاریخچه و تحول آموزش مهارت های جرات ورزی،نخست باید نظریه فیزیولوژیست روسی(ایوان پاولف1849-1939نقل از عباسی نیا،1387)را مورد توجه قرار دهیم.پاولف کسی است که آغازگر تحقیقات گسترده در مورد ماهیت و عملکرد نظام عصبی است.او به عنوان زیست شناس به شیوه هایی که موجود زنده را با محیط خود سازگار می کند علاقه مند بود.در جانداران تکامل یافته تر از جمله انسان،یکی از روش های انجام این کار به وسیله نظام عصبی انجام می گیرد.همچنان که محیط تغییر می کند،فرد نیز باید تغییر کند،در غیر این صورت ممکن است با مشکلاتی مواجه شود.اندرو سالتر(1949،نقل از عباسی نیا،1387)اثر کلاسیک خود در مورد رفتار درمانی را تحت عنوان(درمان از طریق بازتاب شرطی شده)نوشت.وی از مفاهیم تهییج و بازدار ی پاولفی توام با وجوه دیگر نظریه یادگیری برای توصیف درمان های موثر رفتاری انواع اختلالات،استفاده نمود.هدف سالتر افزایش رفتار تهییج آمیز انسان است که او را قادر می سازد به طور موثرتری با محیط خود تعامل کند و شیوه های موثرتر تعامل را بیاموزد.همچنانکه فرد ابراز وجود بیشتری از خود نشان می دهد،افزایش رفتارهای تهییج آمیز منجر به فزونی احساسات تهییج آمیز در وی می شود.اما سالتر(1949)در نظریه اش از اصطلاح ابراز وجود استفاده نکرد.جوزف ولپی(1958،نقل ازعباسی نیا،1387)اولین کسی بود که اصطلاح ابراز وجود را در این رشته به کار برد.ولپی دریافت که فرد نمی تواند دو حالت هیجانی متناقض را در یک زمان تجربه کند.از این رو فرد نمی تواند همزمان هم آرمیده و هم مضطرب باشد،به این مکانیسم “اصل بازداری دو جانبه”می گویند.ولپی مراجعان خود را تشویق به تن آرامی می کرد و به آنها راه های مواجهه با محرکهای اضطراب انگیز را نشان می داد.آشکار شد که اثر آن خیلی بیشتر از روشی است که فر د فقط سعی می کند مضطرب نباشد.به عبارت دیگر،آسانتر آن است چیزی باشیم،تا سعی کنیم چیزی نباشیم.این فن رفتاری”حساسیت زدایی منظم”نامیده می شود که با اثر خاص خود در درمان موقعیت های هراس آور مورد استفاده قرار می گیرد.
به همین منوال،ولپی(1958)نشان داد که در شرایط اضطراب زا،جسورانه رفتار کردن باعث بازداری اضطراب می شود.ضمنا درمانجو در می یابد که در چنین شرایطی رفتار مبتنی بر ابراز وجود آسان تر است.این شیوه رفتاری بسیار خلاقانه است.ما با اضطراب نمی جنگیم،فقط جسورانه رفتار می کنیم و با کمال تعجب اضطراب از بین می رود.ولپی(1958)ابراز خشم،محبت و رضایت را به عنوان پاسخ های جسارت آمیزی دانست.
آلبرتی و امونز(1974)تحت تاثیر رویکرد انسانگرایانه کارل راجرز(1961،نقل از عباسی نیا،1387)و فنون رفتاری ولپی(1958) قرار گرفتند.آنها ممکن است مدعی باشند که جزء اولین کسانی هستند که ابراز وجود را به عنوان یک مفهوم رفتاری-انسان گرایانه برای کمک به افراد در به دست آوردن حقوق خود،ارائه نمودند.آنان اهمیت رشد عزت نفس و همچنین گنجاندن ابراز احساسات مثبت را به عنوان قسمتی از آموزش مهارت های جرات ورزی مورد تاکید قرار می دهند.
آرنولد لازاروس[110](1971)”رفتار درمانی گسترده”خود را که شامل رویکردهای انسانگرایانه و رفتاری است،ارائه نمود.ولی ابراز وجود را فقط پافشاری برای احقاق حق می داند،ضمنا ابراز محبت،احساسات،رضایت و سایر احساسات مثبت را نیز به عنوان بخشی از”آزادی هیجانی در ابراز احساسات”که می توانند آموخته شوند،می پذیرد.
ریس و گراهام(1991نقل از جونز،2000)در کتاب آموزش ابراز وجود خود می نویسند:”در حال حاضر هیچ تعریفی از رفتار مبتنی بر ابراز وجود که مورد توافق کلی باشد وجود ندارد،از این رو انجام پژوهشهایی در خصوص اثر بخشی و مبانی نظری آموزش مهارت های جرات ورزی کار دشوارتری است.در واقع،در عمل آموزشگران مختلف شیوه های بسیار متفاوتی را به کار می برند،.
پژوهشهای کنترل شده،هاسل[111]،کلی[112]a>،بلاک (1957)ایسلر[113]،هرسن[114] و گراس[115](نقل از یار محمدی،13831973)،اطلاعات مفیدی را در آموزش جرات ورزی فر اهم کردند که در واقع مبنای پژوهش های به روز رفتار شناختی ابراز وجود می باشند.در فرایند تحول ابراز وجود،نظریه یادگیری اجتماعی نیز نقش عمده ای داشته است که در دهه ی 60تا70قرن بیستم توسط بندورا(1966،نقل از عباسی نیا،1387) و راتر(1954،نقل از عباسی نیا،1387) ارائه شده است.
جسارت داشتن ممکن است برای همه خوب باشد،اما برخی از افراد قادر نیستند فنون ابراز وجود را بیاموزند.از این رو مهارت های ارتباطی خاص و میزان معینی از اعتماد به نفس باید در مراجعان موجود باشد و اضطرابی نیز نداشته باشند تا بتوان آموزش مهارت های جرات ورزی را انجام داد.همچنین برخی از افراد ممکن است فنون ابراز وجود را به طور موفقیت آمیزی فراگیرند ولی نخواهند یا نتوانند آنها را خارج از محیط آموزشی به کار برند.به نظر ریس و گراهام(1991)این قبیل درمانجویان مشکلاتی در ابراز وجود ندارند بلکه مشکلات آنها بیشتر روانشناختی است.

هرچه بتوانیم سازگاری و نزدیکی بین این دو را ایجاد کنیم، تأثیر پیام بیشتر می‌شود. در این تاکتیک بین پیام و خواسته‌ها و نیازهای گیرنده برای تأثیر بیشتر سازگاری ایجاد می‌کنند.

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت tinoz.ir مراجعه کنید.

سرپوش گذاشتن بر روی اتحاد جمعیت‌ها

در این روش سعی می‌شود مردم را با نوعی اتحاد نامرئی برای پاره‌ای از حرکت‌ها در کشور مورد نظر آماده کنند.
تظاهرات ۲۲ بهمن توسط رسانه‌های غربی
۳-۶-۷۱تلاش برای سر در گم کردن یا رد گم کردن تا باعث شود گیرنده پیام روی صحت خبر تردید نکند
گاهی رسانه‌ها زمانی که می‌خواهند خبری را پخش نمایند، برای اینکه بتوانند تأیید ضمنی داشته باشند، سعی می‌کنند نشانه‌هایی از همکاری با یک گروه مشخص در داخل کشور مثلاً اپوزیسیون داشته باشند.
۳-۶-۷۲نفی برای اثبات
رسانه‌ها خبری را نفی می‌کنند برای اینکه نظر خود را اثبات نمایند.

استفاده از خبر برای تبلیغات

وقتی خبری از رسانه‌ها منتشر می‌شود، نیازی به اثبات آن وجود ندارد. چرا که اولین اصل برای دهنده پیام اینست که ادعایی که کرده، اصل می‌باشد. منبع خبر زمانی که خبری را می‌دهد، هیچگونه تلاشی برای اثبات آن نمی‌کند و مدنظر او اطلاع‌رسانی صرف است.
در مورد خبر اگر کسی فکر کند یا ادعا کند که خبر درست نیست، لازمست برای رد آن مدرکی ارائه می‌دهد.
۳-۶-۷۴استفاده از نیک شمردن و بد جلوه دادن
با بهره گرفتن از واژه‌های رایج موجود در ذهن مخاطب، و کاربرد آن‌ ها در کنار نام افراد، گروه‌ها، کشورها و … سعی در نیک و بد جلوه دادن آن‌ ها می‌نمایند.

نقش تفویض منزلت

مخاطبان رسانه‌های گروهی، ظاهراً پیرو این باور دورانی هستند که اگر کسی در کانون توجه رسانه‌های گروهی باشد، لابد حائز اهمیت است.
لازارسفلد و مرتون می‌گویند: رسانه‌های گروهی از طریق نامشروع جلوه دادن موقع و منزلت اشخاص و گروه‌ها، بر اقتدارشان تأکید ورزیده و به آن‌ ها وجهه و حیثیت می‌بخشند. [۳۴]
۳-۷ اقناع و تبلیغ
۳-۷-۱تبلیغ
«تبلیغ (پروپاگاندا)»: به کنترل و انتقال عمدی اطلاعات و تصاویر برای دستیابی به هدف‌های سیاسی معین تبلیغ می‌گویند. (سولیوان و دیگران،۱۳۸۵ ،۳۲۲) هدف سیاسی لزوماً یک هدف حزبی نیست بلکه برداشت ایدئولوژیک فرادست که در درون نهادهای اجتماعی مستقر است را نیز شامل می‌شود. در قیاس بین آموزش و تبلیغ می‌توان به این نکته اشاره کرد که در آموزش به مخاطب گفته می‌شود که «چگونه فکر کند» درحالی در تبلیغ به مخاطب گفته می‌شود که «به چه چیز فکر کند». در یک بحران، رسانه‌ها بسیج می‌شوند تا در تلاشی بزرگ مقیاس، عاطفی و نظام‌مند، افکار و نگرش‌های معینی را درخصوص موضوعاتی خاص ترویج کنند. این همان فرایند تبلیغ است که در بهترین حالت به لحاظ تاریخی اقناع توده‌ای با هدف تولید، تشویق یا ترویج پاسخ معین در میان مخاطبان توده‌ای است.
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
رابطه نزدیک بین شیوه ساخت بندی متون و اهداف و مقاصد سیاسی‌ای که متون برای دستیابی به آن‌ ها به کار گرفته، ویژگی اساسی تبلیغات است. (همان، ۳۲۳، ۳۲۴)
«اقناع»: «تغییر دادن هدف دار افکار، باورها، ارزش‌ها و نگرش‌ها در یک شخص یا یک گروه از طریق یک عامل بیرونی، اقناع نام دارد.» (همان، ۲۹۷)
«رسانش‌گر ممکن است تأثیرات اقناعی، ارادی و یا غیرارادی کوتاه مدت و یا دراز مدت برجا گذارد.» (همان، ۲۰۷)
پروپاگاند به معنی ایجاد اعتقاد به جای اعمال فشار است ولی در عمل، وسایل مورد استفاده برای جلب این اعتقاد، به یک نوع فشار غیر مستقیم منتهی می شود.( معتمد نژاد، ۸۴)
«اصطلاح تبلیغات ریشه در کنگره گاتیودی پروپاگاندافید یا کنگره ترویج ایمان دارد که در سال ۱۶۳۳، کلیسای کاتولیک برپا نمود.» (سورین و تانکارد، ۱۳۸۴، ۱۴۸)
یکی از نخستین مطالعات متعلق به لاسول با اثر «فنون تبلیغات در جنگ جهانی بود که براساس آن تبلیغات «منحصراً کنترل عقیده با نمادهای مهم، … با گزارش‌ها، شایعه‌ها، تصاویر و دیگر اشکال ارتباط جمعی» تعریف شده بود.
وی چند سال بعد تعریفی نسبتاً متفاوت ارائه داد: «تبلیغات در کلی‌ترین معنی، فن اثرگذاری بر عمل انسانی از راه دستکاری نمودگارهاست. این نمودگارها ممکن است شکل گفتاری، نوشتاری، تصویری یا موسیقیایی بگیرد.» تعریف لاسول از نظر سورین و تانکارد بیشتر مفهوم اقناع را در برمی‌گرفت. (همان، ۱۴۸)
براون تلاش کرد تمایز میان تبلیغات و اقناع را چنین روشن کند: اقناع، دستکاری نماد به منظور ایجاد عمل در دیگران است. این فرایند بیشتر به نفع اقناع‌گر است؛ تلاش‌های اقناعی، تبلیغات نامیده می‌شود. (همان، ۱۴۹)
«در تبلیغات برای نیل به هدف های خاص، اخبار و اطلاعات تحریف و دگرگون می شوند. تحریف نیز ممکن است بر دو نوع باشد:
الف: تحریف کمی و ب: تحریف کیفی.
الف: تحریف کمی: اگر وقایع و حوادث بزرگ تر از آنچه هستند، معرفی گردند و با شاخ و برگ فراوان مهمتر جلوه شوند، در این صورت، یک هدف خاص تبلیغاتی وجود دارد.
ب: تحریف کیفی: تشریح و تفسیر وقایع و حوادث، ممکن است با بدبینی یا خوش بینی صورت گیرد.» (معتمد نژاد، ۸۰)
به طور کلی تکنیک های تبلیغات به شرح زیر است:
۱- اسم‌گذاری: (برچسب بدی به یک فکر و عقیده زدن) برای تحریک به رد فکر و عقیده‌ای بدون بررسی شواهد مورد استفاده قرار می‌گیرد… استفاده از آن در سیاست و دیگر حوزه‌های گفتمان عمومی رایج‌تر است. (همان، ۱۵۲) مثال: برچسب تروریست به مسلمانان در کشورهای غربی.
۲- تلطیف و تنویر: (مرتبط ساختن چیزی با کلمه‌ای پرفضلیت). در این روش تلاش می‌شود تا چیزی را بدون بررسی شواهد بپذیریم و تصدیق کنیم. این شیوه در آگهی‌ها، دنیای سیاست و اقتصاد، روابط بین‌الملل و … به کار می‌رود. (همان، ۱۵۸) مثال: استفاده از واژه اعتبار به جای قرض در نظام بانکی.
عکس مرتبط با اقتصاد
۳- انتقال: (انتقال اقتدار، حرمت و منزلت امری مورد احترام به چیز دیگر برای قابل قبول‌تر کردن آن) انتقال از طریق فرایند پیوند معنایی عمل می‌کند ولی به جای شماتت به واسطه نزدیکی معنایی اغلب چیزی شبیه نخستین به واسطه نزدیکی معنایی است. (همان، ۱۶۲)
مثال: محصولات غذایی رضوی که متعلق به آستان قدس رضوی است (دونات رضوی).
۴- تصدیق: تصدیق به این شیوه عمل می‌کند که شخصی که مورد احترام یا منفور است بگوید فکر، برنامه، محصول یا شخص معینی خوب یا بد است. (همان، ۱۶۵)