اخلاقیات

 

 

میزان باور به صداقت، باور به عدالت، توجه به مصلحت عامه و…

 

 

 

مسئولیت اجتماعی
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی

 

 

باور به جمع به جای فرد ، مسئول بودن در برابر دیگران و ….

 

 

 

فرهنگی

 

 

مقررات رفتاری

 

 

احترام به باورهای سایرین، باور به رعایت عرف، رعایت قوانین و …

 

 

 

نرم ها و هنجارها

 

 

صرفه جویی، غرور، احترام به دیگران، نوآوری، مدرک تحصیلی و ….

 

 

 

ارزش ها

 

 

تحصیلات، وجود روحیه تعاون، باور به کرامت انسانی و ….

 

 

 

دین و ایدئولوژی

 

 

باور به دین، اعتقادات مذهبی، پایبندی و تعهد به دین و ….

 

 

 

نمادها

 

 

تا چه اندازه نمادها را می شناسید، سمبل ها چیستند ، و ….

 

 

 

جو و فضا

 

 

ترس عمومی، فرد گرایی، دموکراسی، پاسخگویی و ….

 

 

 

سیاسی

 

 

امنیت

 

 

امنیت محله، سابقه حمله در محیط، باور به امنیت اجتماعی و ….

 

 

 

قانون مداری

 

 

رعایت قانون، باور قانون، رعایت عدالت و ….

 

 

 

رسانه ها

 

 

نقش رسانه ها، سانسور در رسانه ها، باور مردم به رسانه ها و …

 

 

 

اقتصادی
عکس مرتبط با اقتصاد

 

 

ارزش روز شرکت

 

 

قیمت ها، دارایی ها، بورس بازی، بازار رقابت و …..

 

 

 

میزان هزینه ها

 

 

میزان هزینه، بودجه، تخصیص منابع و ….

 

 

منبع ( کاووسی ۱۳۸۵)
۲-۳-۷سرمایه اجتماعی وامنیت
انسان موجودی اجتماعی است .اگر اجتماع بشری نباشد،نمی تواند درتنهایی محض زندگی کندوبه تنهای از عهده امر برآید؛یعنی،بدون توانایی کارجمعی،سازماندهی ارتباطات اجتماعی وایجاد نهادها،بشربه رفاه وسعادت نخواهد رسید.ازسوی دیگر ،پیش شرط اساسی زیست اجتماعی بشر،وجود امنیت است.امنیت یکی از مهم ترین عوامل موثر درمحیط های شهری است. نیاز به امنیت درفضای شهری ،موجب شکل گیری مجموعه نظریه های مستندی چون نظریه:فضاهای قابل دفاع وپیشگیری ازجرم ازراه طراحی محیطی۱و….،شده است.(پورجعفر ودیگران،۱۳۸۹).
موضوع امنیت بعه عنوان یکی از نیازهای بنیادین بشر ویکی ازپشتوانه های سرمایه اجتماعی،همواره مورد توجه بوده است.بررسی ها نشان میدهد،اولین بارجین جاکوبز۲درکتاب مرگ وزندگی شهرهای بزرگ آمریکایی(۱۹۶۰م)موضوع سرمایه اجتماعی وارد حوزه مطالعات شهری کرد.دراین کتاب ارتباط سرمایه اجتماعی ونظافت شهری ومقاله،باجرم وجنایت بحث وبررسی شده است.(Wikipedia2008)
این درحالی است که عدهای نتیجه سرمایه اجتماعی راافزایش کنترل های اجتماعی ونوعی هنجارسازی اجتماعی دانسته اند.جین جاکوبز درکتاب مرگ وزندگی شهرهای بزرگ آمریکایی سرمایه اجتماعی راشبکه های اجتماعی فشرده ای می داندکه درمحدوده های قدیمی شهری درارتباط بانظافت،ازبین بردن جرم وجنایت خیابانی وتصمیم هایی درمورد بهبود کیفیت زندگی؛درمقایسه با عوامل نهادهای رسمی مانند نیروی حفاظتی پلیس ونیروی انتظامی ،مسولیت بیشتری از خود نشان می دهند. مثال عینی این تعریف رادردنیای امروزمی توان درتشکل های غیردولتی حمایت ازمحیط زیست یافت.این شبکه اجتماعی گاهی نیروهای قدرتمندی رابه صورت NGOهابه وجود می آوردکه حتی درحمایت ازمحیط زیست موجب توقف طرح های عمرانی دولت نیز می شوند.(پورجعفرودیگران،۷۰:۱۳۸۹).یکی از ویژگی های عمده کلان شهرهای کنونی،کاهش نگران کننده پیوندهای اجتماعی واخلاقی شهروندان است.کاهش همبستگی های شهری وشهروندی ممکن است درنهایت به ظهور اشکال گوناگون از ناهنجاریها وبیماری های رفتاری وحتی درسطحی بالاتر ،شکل گیری جرائم شهری واختلال درنظام روابط جمعی وکارکرد های آن کمک کند.افزایش آمارجرائم شهری ،فزونی میزان ناهنجاری های رفتاری وروانی ،تشدیدخرده فرهنگ های گروه ای اجتماعی ناهمگن،تغییرکارکردروابط خانوادگی ،کاهش احساس مسولیت مشترک اجتماعی ،رواج فرهنگ فردگرایانه منفی وموارد متعدد دیگر،موضوع خطرکاهش همبستگی های اجتماعی واخلاقی رابه یک نقطه تهدید کننده برای سلامتی وتوسعه پایدار درکلان شهرها تبدیل نمده است.بررسی نشان می دهدتاخر فرهنگی دربعدروابط اجتماعی ازمنظر های مختلف ،تبعات ونتایج تخریبی فراوانی راتاکنون برای مجموعه های انسانی به همراه داشته است.گذشته از عواملی که ممکن است موجب تولید جرایم شهری درکلان شهرها راباعث شود،مطالعات نشان می دهند که کاهش همبستگی های اجتماعی ،فقدان انسجام ونظم پایدار درتعاملات انسانی ،متغیرهای عمده دروقوع انحرافات وبزه های کوچک وبزرگ شهری می باشند(موسوی[۱۲]:۱۳۸۱،۱۱۴-۱۱۳)
عکس مرتبط با محیط زیست
۲-۴امنیت عمومی
۲-۴-۱تعریف امنیت
امنیت واژه عربی از ریشه «امن» است و تعاریف گوناگونی که تقریبا معانی یکسانی را می رساند از آن به دست آمده است. در فرهنگ فارسی عمید، امنیت به: « در امان بودن ایمنی، بی ترسی، آرامش و آلودگی» معنا شده است (عمید، ۱۳۶۰: ۲۵)
در دانشنامه سیلسی امنیت در لغت، فراغت از هر گونه تهدید یا حمله یا آمادگی برای رویارویی با هر تهدید و حمله آمده است. (آشوری، ۱۳۶۶: ۳۸)
همچنین به صورت نسبتا جامع در فرهنگ علوم سیاسی، امنیت چنین تعریف شده است.
۱- تضمین ایمنی، قراردادهای تنظیمی سیاسی برای کاهش احتمال بروز جنگ، برقراری مذاکره به جای محاربه و قصد حفاظت از صلح به عنوان شرط طبیعی بین دولت ها
۲- مصوئیت از تصرف اجباری و دور ماندن از خاطرات و تعدیات به حقوق و آزادی های مشروع (آقابخش، ۱۳۷۶: ۳۸۴). در فرهنگ انگلیس آکفورد، امنیت به معنای: «در حفظ بودن، فراغت از خطر یا اضطراب و تشویق» آمده است.
در فرهنگ معین، امنیت به «ایمن شدن، در امان بودن و بی بیمی» معنا شده است. (معین، ۱۳۶۰: ۱۵۷)در لغت نامه دهخدا به «امنیت» به معنای بی خوفی و امن بودن، بی بیمی، ایمنی، ایمن شدن و در امان بودن آمده است (دهخدا، ۲۸۹۴)
امنیت یعنی رهایی نسبی از جنگ (بوزان،‌: ص ۲۶)لارونی مارتین (Lurene Mavtin) در خصوص تعریف امنیت می گویدکه: “امنیت عبارت از تضمین رفاه آتی می باشد” این تعریف گر چه بر مبنای نگرشی وسیعتری از امنیت صورت گرفته اما اینکه امنیت بخودی خود بتواند، باعث تضمین رفاه گردد جای سوال است اما در این امر شکی وجود ندارد که امنیت از لازمه های رفاه می باشد جان ئی ،‌مورز (Johne.Morrz) می گوید که امنیت عبارت از رهایی نسبی از تهدیدات زیان بخش می باشد.
“دومینیک داوید” می گوید امنیت عبارت از”ایجاد فضایی که در آن فرد یا جمعی خودشان را در وضعیت آشیب پذیر احساس نمی کنند و تهدید متوجه آنها نیست و فقط ابزار رفع تهدید در اختیار آنها قرار می گیرد. چنین فضای امنی را می توان به کمک سیاست های رفاعی و دفاع نظامی ایجاد و یا تقویت کرد (دومینیک، ۱۳۸۵: ص ۱)
داریوش آشوری تعریفی که از امنیت ارائه کرده به قرار ذیل می باشد:امنیت در لغت عبارت از حالت فراغت از هر گونه تهدید یا حمله و یا آمادگی برای رویایی با هرتهدید و حمله می باشد که در اصطلاح سیاسی و حقوقی به صورت “امنیت فردی”، “امنیت اجتماعی”، “امنیت ملی”و “امنیت بین المللی” به کار برده می شود.
– امنیت فردی: حالتی است که در آن فرد فارغ از ترس آسیب رسیدن به جان یا مال یا آبروی خود یا از دست دادن آنها زندگی کند.
– امنیت اجتماعی: نیز حالت فراغت همگانی از تهدید است که کردار غیر قانونی دولت یا دستگاهی یا خاک به سر برد.
– امنیت بین المللی: نیز حالتی است که که در آن قدرتها در حالت تعادل و بدون دست بازی به قلمرو یکدیگر به سر برند و وضع موجود در خطر نیفتد (آشوری،‌داریوش، ۱۳۷۶ ص ۳۸) بنابر این مفهوم امنیت در دو جهت اصلی باید تغییر یابد:
اول:از تاکید انحصاری بر امنیت داخلی به تاکید بیشتر به امنیت مردم,دوم:از امنیت نظامی به امنیت در توسعه انسانی(مدنی,۴۸:۱۳۷۳)از این رو باید به اجزای امنیت و بخشهای اصلی آن پرداخت تا فهم تحول مفهوم یاد شده,روشن تر نمایان گردد.