جدول ۴-۱۹٫ یافته های آزمون t مستقل مربوط زمان واکنش دیداری ساده طی پس آزمون در گروه­های تمرین و کنترل ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….۷۱
جدول ۴-۲۰٫ یافته های آزمون t مستقل مربوط زمان واکنش شنیداری ساده طی پس آزمون در گروه­های تمرین و کنترل …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………۷۲
جدول ۴-۲۱٫ یافته های آزمون t مستقل مربوط زمان واکنش دیداری انتخابی طی پس آزمون در گروه­های تمرین و کنترل …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………۷۲
جدول ۴-۲۲٫ یافته های آزمون t مستقل مربوط زمان واکنش شنیداری انتخابی طی پس آزمون در گروه­های تمرین و کنترل ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..۷۳
جدول ۴-۲۳٫ نتایج تحلیل واریانس چند متغیری تحت شرایط مختلف حسی ………………………………………………………….۷۳
جدول ۴-۲۴ نتایج تحلیل واریانس یکراهه در متن مانوا …………………………………………………………………………………..۷۴
جدول ۴-۲۵ نتایج تحلیل واریانس چند متغیری تحت شرایط مختلف حسی ………………………………………………………۷۵
جدول ۴-۲۶ نتایج تحلیل واریانس چند متغیری تحت شرایط مختلف حسی بین گروه کنترل و تمرین …………………….۷۵
جدول ۴-۲۷٫ نتایج تحلیل واریانس یکراهه در متن مانوا …………………………………………………………………………………۷۶
فهرست نمودارها
عنوان صفحه
۴-۱٫ توزیع میانگین (انحراف معیار) زمان واکنش آزمودنی­ها طی شرایط مختلف برحسب ثانیه …………………… ۶۳

فهرست شکلها
عنوان صفحه
شکل ۲-۱٫ مثالی از مدل ICF برای ناتوانی یک کودک دارای اختلال هماهنگی رشدی ………………………………………۲۲ شکل ۲-۲٫مدل فرایندی کنترل پاسچر…………………………………………………………………………………………………………۳۷

 

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت fotka.ir مراجعه نمایید.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نام خانوادگی : کاهید باصیری نام: مریم شماره دانشجویی :۹۱۱۱۲۰۸
عنوان پایان نامه : تاثیر تمرینات منتخب بر زمان واکنش و کنترل پاسچر پسران ۷ تا ۸ سال دارای اختلال هماهنگی رشدی(DCD
استاد/ اساتیدراهنما: دکتر پروانه شفیع نیا
استاد/ اساتید مشاور: دکتر سیده ناهید شتاب بوشهری
درجه تحصیلی: کارشناسی ارشد رشته: تربیت بدنی گرایش: رفتار حرکتی
دانشگاه : شهید چمران اهواز دانشکده: تربیت بدنی و علوم ورزشی گروه : رفتار حرکتی و روان شناسی ورزشی
تاریخ فارغ التحصیلی : ۲۴/۶/۹۳ تعداد صفحه:۱۱۳
کلید واژه ها : اختلال هماهنگی رشدی- زمان واکنش- کنترل پاسچر
اختلال هماهنگی رشدی برای توصیف کودکانی به کار می رود که در اجرای برخی از مهارتهای حرکتی با مشکل مواجه هستند و از شایستگی لازم جهت مقابله با نیازهای حرکتی روزمره خود رنج می برند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر تمرینات منتخب بر زمان واکنش و کنترل پاسچر پسران ۷ تا ۸ ساله شهر اهواز بود. از بین تمام دانش آموزان پایه اول و دوم دبستان یکی از مدارس شهر اهواز با بهره گرفتن از آزمون بروینینکس- اوزرتسکی و سیاهه اختلال هماهنگی رشدی ۲۰ کودک دارای اختلال تشخیص داده شدند که به دوگروه آزمایش(۱۰ نفر) و کنترل(۱۰) نفر تقسیم شدند.کنترل پاسچر و زمان واکنش این کودکان به وسیله دستگاه فورس پلت فورم و دستگاه زمان واکنش سنجیده شد. روش تحقیق به صورت پیش آزمون- پس آزمون بود که گروه آزمایش به مدت ۸ هفته تمرینات منتخب(ترکیبی از تمرینات ایروبیک و بازی های ریتمیک) را انجام دادند. و گروه کنترل هیچ تمرین و مداخله ای را دریافت نکرد. برای بررسی تاثیر تمرین از آزمون تی وابسته و برای مشخص شدن شدن میزان تفاوت در گروه ها از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری و تحلیل کواریانس یکراهه استفاده شد. یافته ها تاثیر تمرینات منتخب را بر دو متغیر زمان واکنش( در تمام شرایط) و همچنین کنترل پاسچر را نشان می دهد(p≥۰٫۰۵). بنابراین گروه آزمایش عملکرد بهتر و همچنین بهبودی در اختلال را از خود نشان دادند و تاثیر مثبت این تمرینات را بر کودکان نمایان کرد.

فصل اول
مقدمه و معرفی
تحقیق
۱-۱٫ مقدمه
رشد عبارت است از تغییراتی که همه انسان‌ها در طول زندگی با آن روبرو می‌شوند. چنین تغییراتی در اثر افزایش سن و همچنین تجربیات افراد در زندگی و نیروی بالقوه ژنتیکی حاصل می‌شود و از تأثیر متقابل این سه عامل بر همدیگر در هرزمانی به دست می‌آید بنابراین رشد یک فرایند متقابل است که منجر به تغییراتی در رفتار در طول زندگی می‌شود (هیوود[۱]، ۱۹۹۳). رشد حرکتی فرایندهای پیوسته و متوالی در طی رشد است که در آن مهارت‌ها از ساده به مشکل و از سازمان نیافته به سازمان‌یافته و از مهارت نیافته به ماهرانه در طول عمر تغییر می‌یابند (هیوود ۱۹۹۳). بطوریکه با رشد جسمی و افزایش سن در کودکان هماهنگی به‌تدریج ایجاد می‌شود، کودک نوپایی که در حرکات ابتدایی راه رفتن را نشان می‌دهد، در مراحل اولیه تعادل چندانی ندارد اما باگذشت زمان و افزایش سن این ضعف برطرف شده و این مهارت پایه به‌درستی انجام می‌شود (برنشتاین[۲]۱۹۶۷).
درحالی‌که در مراحل رشد کودکانی نیز وجود دارند که در هماهنگی دچار مشکل هستند. اختلال هماهنگی رشدی[۳](DCD) عبارتی است که انجمن روان‌پزشکی آمریکا برای توصیف کودکانی که در اجرای برخی از مهارت‌های حرکتی با مشکل مواجه بودند و از شایستگی لازم جهت مقابله با نیازهای حرکتی زندگی روزمره خود رنج می‌بردند پیشنهاد کرده است. بر اساس معیارهای تشخیصی ارائه‌شده در متن تجدیدنظر شده راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی[۴](DSM-IV-TR) این انجمن معیارهای را مشخص کرده است، معیار الف: هماهنگی حرکتی این دسته از کودکان به‌طور بارزی نسبت به سن و توانایی هوشی آن‌ ها پایین‌تر است. معیار ب: این مشکلات هماهنگی اثرات منفی مشخصی بر پیشرفت تحصیلی و فعالیت‌های روزمره زندگی آن‌ ها می‌گذارد. معیار ج: لیکن این اختلال سبب بروز وضعیت پزشکی خاص یا اختلالات رشدی وسیع نمی‌باشد (انجمن روان‌پزشکی آمریکا[۵]، ۲۰۰۲). در مورد درصد شیوع این اختلال آمارهای متفاوتی ارائه‌شده است. به‌طوری‌که لینگام و همکارانش[۶] (۲۰۰۹) درصد شیوع این اختلال را ۷/۱ درصد برآورد کرده‌اند درحالی‌که میسیونا و همکاران[۷] (۲۰۰۸) گزارش کرده‌اند که ۵ تا ۶ درصد کودکان دبستانی به این اختلال مبتلا می‌شوند. باوجود تفاوت آمارهای درصد شیوع، اما در کل همه تخمین‌های بین الملی در مورد درصد شیوع بالاتر پسران توافق دارند (انجمن پزشکی آمریکا،۲۰۰۲؛ لینگام و همکاران ۲۰۰۹). در این اختلال مشکلات حرکتی ازجمله تأخیر رشدی، اختلال تعادل، اختلال ادراکی، ناآزمودگی جسمانی و ضعف هماهنگی حرکتی و تا حدی اختلال عصب‌شناختی گزارش‌شده است (گیوز[۸]، ۲۰۰۵). کودکان مبتلابه اختلال هماهنگی رشدی علاوه بر مشکلات هماهنگی حرکتی مشکلات دیگری نظیر مشکل در یادگیری، مشکلات گفتاری و مشکل زبان نیز دارند. تصور بر این است که پنجاه‌درصد از کودکانی که مشکل یادگیری دارند از اختلال هماهنگی رشدی نیز رنج می‌برند. در بسیاری از موارد کودک با کمبود اعتمادبه‌نفس و عزت‌نفس پایین رشد می‌کند (لینچ و همکاران[۹]، ۲۰۱۲). به لحاظ اینکه تلاش متخصصان بهبود عملکرد کودکان دارای اختلال هماهنگی می‌باشد و با توجه به درصد زیاد افراد مبتلابه این اختلال (از هر ۱۰ کودک یک نفر)، تحقیق حاضر درصد آن است که به بررسی این مهم بپردازد.
۱-۲٫ بیان مسئله
حرکت یکی از جنبه‌های بسیار مهم زندگی بشر است. چنانچه در حرکات روزمره زندگی از مهارت لازم برخوردار نباشند، کارایی مناسب را نخواهند داشت و روند عادی زندگی دچار اختلال می‌گردد. کودکان و نوجوانان دارای اختلال هماهنگی رشدی در فعالیت‌های که مستلزم پاسخ بدنی و حرکتی است بی‌میلی نشان می‌دهند و نوعی کم‌تحملی، ناکامی و عزت‌نفس پایین در آن‌ ها مشاهده می‌شود (میسیونا، ۲۰۰۲). اختلال هماهنگی رشدی، آسیب‌دیدگی، نابالغی یا اختلال حرکتی می‌باشد، با توجه به این امر شخص ممکن است با مشکلاتی در شیوه گفتار، حرکات چشم، ادراک، تفکر، مشکلات یادگیری ویژه، شخصیت و رفتار ثابت روبه‌رو شود (آرچیبالد[۱۰]، ۲۰۰۸).
اگرچه اختلال هماهنگی رشدی شامل طیف گسترده‌ای از ویژگی‌ها می‌باشد، اما ویژگی بارز این اختلال این است که کودکان دارای مشکلات یادگیری حرکتی قادر به انجام کارهای روزمره خود در حد قابل‌قبول نیستند (مندیچ و همکاران[۱۱]، ۲۰۰۳). کودک مبتلابه این اختلال ممکن است با وظایف مراقبت از خود مثل غذا خوردن با قاشق و چنگال، وظایف مدرسه مثل دستخط و طراحی و سازمان‌دهی برای کارهای خویش دچار مشکل شود (گوین[۱۲]، ۲۰۰۳). ناکامی‌های پی‌درپی در انجام این دسته از اعمال باعث می‌شود کودک از شرکت در این مهارت‌ها اجتناب کند (اسمیت،[۱۳]۲۰۰۳). اختلال هماهنگی رشد زمانی که توانایی حرکتی کودک با توجه به سن کودک و توانایی فکری‌اش به‌طور قابل‌توجهی پایین‌تر از انتظار است رخ می‌دهد (انجمن روانشناسی آمریکا، ۲۰۰۲). در اوایل مراحل زندگی، کودکان مبتلابه اختلال هماهنگی رشدی، با مشکل نشستن، خزیدن و راه رفتن همراه هستند. ازآنجاکه بهبود وظایف مربوط به سن همچنین می‌تواند پایین‌تر از حد متوسط باشد آن‌ ها ممکن است قادر به بستن بند کفش، توپ‌بازی یا کامل کردن پازل نباشند (هوک[۱۴]، ۲۰۰۲). لازم به ذکر است که کودک جوان با مشکل اختلال هماهنگی رشدی ممکن است دست‌وپا چلفتی و بسیار آهسته باشد. کودکان با اختلال هماهنگی رشدی در سیستم بصری و حسی-حرکتی، تعادل و زمان واکنش به‌طور گسترده‌ای مشکل‌دارند. علت اصلی کمبود به پردازش بصری فضایی، درک حسی-حرکتی و سیستم عصبی مربوط می‌شود (ویلسون، مکنزی[۱۵]۱۹۹۸). کنترل پاسچراز تقابل و برهم‌کنش شخص با تکلیف و محیط ناشی می‌شود و به‌عنوان فرایندی تعریف می‌شود که در آن سیستم عصبی مرکزی الگوهای عضلانی لازم را برای تعدیل رابطه بین مرکز جرم و سطح حمایت را تولید می‌کند (نتز[۱۶]، ۲۰۰۵).
زمان واکنش به فاصله زمانی بین ارائه غیرمنتظره محرک تا شروع پاسخ گفته می‌شود. زمان واکنش مجموع سه مرحله پردازش اطلاعات است و زمان موردنیاز برای شناسایی محرک، انتخاب پاسخ و آغاز پاسخ مناسب است (اشمیت[۱۷]، ۱۹۹۱). قابل‌ذکر است که کودکان با اختلال هماهنگی رشدی به‌احتمال‌زیاد با اختلالات دیگر نیز روبرو می‌شوند. ضعف در کنترل پاسچر و زمان واکنش مدت‌هاست که به‌عنوان یکی از مشکلات حرکتی در اختلال هماهنگی رشدی دخیل می‌باشد. بر اساس یک بررسی انتقادی از متون مرتبط و برخی از یافته‌های انجام‌گرفته، ما استدلال می‌کنیم که اهمیت فقر زمان واکنش و تعادل در کودکان دارای اختلال DCD دست‌کم گرفته‌شده است (میسیونا، ۲۰۰۸). تحقیقات زیادی در مورد اثر فعالیت بدنی بر زمان واکنش و تعادل این کودکان انجام نگرفته است. بطوریکه شرلی [۱۸](۲۰۱۳)، به اثر آموزش تکواندو در کنترل تعادل و حفظ ثبات در کودکان با اختلال هماهنگی رشدی پرداخت. او به این نتیجه رسید که کودکانی که به مدت ۳ ماه تمرینات تکواندو را انجام دادند تعادل بهتری نسبت به گروه کنترل داشتند.
راینر[۱۹](۱۹۹۸)، اسمیت[۲۰](۱۹۹۱) و هندرسون[۲۱](۱۹۹۲) در تحقیقات خود درباره زمان واکنش کودکان با اختلال هماهنگی رشدی در مقایسه با کودکان عادی به این نتیجه رسیدند که این کودکان زمان واکنش ضعیف‌تری نسبت به کودکان عادی دارند. با توجه به اینکه داشتن کنترل پاسچر مناسب و زمان واکنش بهینه در زندگی روزمره هر کودکی مهم تلقی می‌شود و تحقیقات بر اساس تمرینات منتخب و تأثیرگذار بر این دو متغیر در کودکان دارای اختلال هماهنگی کمتر انجام‌شده است. لذا با توجه به مشکلات در زمینه تعادل و زمان واکنش در کودکان مبتلابه اختلال هماهنگی رشدی تحقیق حاضر درصدد است تا تأثیر تمرینات منتخب را بر زمان واکنش و تعادل این کودکان بررسی نماید. ازاین‌رو برای محقق سوا لاتی مطرح می‌گردد که نتایج این تحقیق می‌تواند پاسخگوی آن‌ ها باشد.

 

 

آیا تمرینات منتخب می‌تواند تأثیری بر زمان واکنش دیداری- شنیداری کودکان با اختلال هماهنگی رشدی داشته باشد؟

آیا تمرینات می‌تواند بر کنترل پاسچر این کودکان تأثیر داشته باشد؟