۰۱/۰p<
بررسی نتایج آزمون تعقیبی جدول ۵۰-۴ نشان می­دهد که در مرحله پس­آزمون و پیگیری دوماهه بین شدت عاطفه مثبت آزمودنی­ها در گروه درمان فراتشخیصی مبتنی بر افکار تکرارشونده منفی با درمان فراتشخیصی بارلو، تفاوت معنادار وجود ندارد، اما بین درمان فراتشخیصی مبتنی بر افکار تکرارشونده منفی با گروه کنترل و درمان فراتشخیصی بارلو با گروه کنترل تفاوت معنی­داری وجود دارد (۰۵/۰p<).
در مجموع و با توجه به جداول و نمودار مذکور، می­توان در مورد سؤال ششم پژوهش این گونه جمع­بندی کرد:
خلاصه پاسخ به سؤال ششم

تفاوت به نفع برتری درمان فراتشخیصی بارلو است
تفاوت به نفع برتری درمان فراتشخیصی مبتنی بر افکار تکرارشونده منفی است
تفاوت به نفع برتری درمان فراتشخیصی بارلو است

سؤال هفتم پژوهش

آیا بین اثربخشی پروتکل فراتشخیصی مبتنی بر «افکار تکرارشونده منفی» با پروتکل فراتشخیصی بارلو (۲۰۱۱) در تغییرات معنادار بالینی مربوط به تشخیص­های اصلی و همراه افراد مبتلا به اختلال­های اضطرابی و افسردگی همایند، تفاوت وجود دارد؟
برای محاسبه تغییرات معنادار بالینی در پایان درمان و دوره پیگیری دوماهه از یک الگوی طراحی شده در پژوهش­های قبلی فراتشخیصی (الارد و همکاران، ۲۰۱۰؛ فارچیون و همکاران، ۲۰۱۲) استفاده شد. این الگو به منظور دستیابی به دو شاخص اصلی تغییرات معنادار بالینی، یعنی وضعیت پاسخ­دهی به درمان (TRS) و وضعیت عملکرد نرمال (HESF) در کارآزمایی بالینی درمان­های فراتشخیصی تدوین شد. طبق این الگو افرادی به وضعیت پاسخ­دهی به درمان دست می­یابند که در پایان درمان یا دوره پیگیری دوماهه: الف) کاهش ۳۰ درصدی در درجه­بندی شدت بالینی برنامه مصاحبه بالینی اختلال­های اضطرابی (ADIS-CSR) و ب) دستیابی به بهبود ۳۰ درصدی در مقیاس سازگاری اجتماعی و کاری (WSAS) یا پرسشنامه مختص هر اختلال. برای دستیابی به وضعیت عملکرد نرمال بر طبق الگوی مذکور، آزمودنی باید در پایان درمان یا دوره پیگیری دوماهه به دو شرایط زیر دست یابد: الف) دستیابی به میزان ۳ یا کمتر در درجه­بندی شدت بالینی برنامه مصاحبه بالینی اختلال­های اضطرابی (ADIS-CSR) و ب) قرار گرفتن در دامنه نرمال مقیاس سازگاری اجتماعی و کاری (WSAS) یا پرسشنامه مختص هر اختلال.

همان­طور که در جدول ۵۹-۴ مشاهده می­ شود، بر اساس الگوی تغییرات معنادار بالینی که در بالا ذکر شد، درمان فراتشخیصی مبتنی بر افکار تکرارشونده منفی در تشخیص­های اصلی در پایان درمان موفق شده است که ۸۵ درصد آزمودنی­ها را به وضعیت پاسخ­دهی درمان (یکی از شاخص­ های دوگانه تغییرات معنادار بالینی) و ۶۹ درصد آزمودنی­های به وضعیت عملکرد نرمال (شاخص دیگری از تغییرات معنادار بالینی)، انتقال داده است. در مرحله پیگیری دوماهه نیز آزمودنی­های تحت درمان فراتشخیصی مبتنی بر افکار تکرارشونده منفی در شاخص­ های وضعیت پاسخ­دهی درمان و وضعیت عملکرد نرمال به ترتیب به ۸۳ و ۷۴ درصد دست یافتند که نه­تنها دستاوردهای درمانی مربوط به تشخیص­های همراه در طول دوره دوماهه پیگیری حفظ شد بلکه نسبت به پایان درمان هم ارتقا پیدا کرد.
جدول ۵۹-۴٫ شاخص­ های معناداری بالینی گروه درمان فراتشخیصی مبتنی بر افکار تکرارشونده منفی در اختلال­های اصلی و همراه در پایان درمان و پیگیری دوماهه