ـ همان، ص 23 . ↑
ـ همان، ص 32 . ↑
ـ عبدا… جوادی آملی، رحیق مختوم، پیشین، ج 10، ص 38 . ↑
ـ همان، ج4، صص 404و405. ↑
ـ صدرالمتألّهین، الاسفارالاربعه، پیشین، ج1، ص 82. ↑
3 ـ همان، ج5، ص 561-560. ↑
1 ـ عبدا…جوادی آملی، تحریرتمهید القواعد، پیشین، ص 768. ↑
2 ـ عبدا…جوادی آملی، رحیق مختوم، پیشین، ج1، ص 493. ↑
1 ـ همان، ج 10، صص 338 – 336. ↑
2 ـ میرزا مهدی آشتیانی، اساس التوحید، پیشین، ص 55. ↑
1 ـ رك به: مرتضی مطهری، مقالات فلسفی، پیشین، ج3، صص 132ـ 130. ↑
2 ـ مرتضی مطهری، مجموعه آثار، پیشین، ج 6، ص1048. ↑
ـ صدرالمتألّهین، الاسفارالأربعه، پیشین ج 2، ص 497. ↑
ـ همان، ج1، ص 546 ونیز : ملاهادی سبزواری، اسرار الحكم، پیشین، صص 29ـ 28. ↑
ـ ملاهادی سبزورای، الرسائل، پیشین، 1376، ص 504. ↑
ـ عبدا… جوادی آملی، رحیق مختوم، پیشین، ج 1، ص 490 به بعد. ↑
ـ ملا علی مدرّس زنوری، بدایع الحكم، مقدمه احمد واعظی، چاپ ونشر علاّمه طباطبایی، تهران، 1376، صص 359ـ 370 و نیز رك به : عبد الرّسول عبودیّت، درآمدی به نظام حكمت صداریی، پیشین، ص 241ـ 213. ↑
ـ سیّد جلال الدین آشتیانی، تمهید القواعد، پیشین، ص 61 . ↑
ـ سیّد جلال الدین آشتیانی، منتخبانی از آثار حكمای ایران، مركز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، ‌ج4، صص 497ـ 496 ↑
1ـ مهدی حائری یزدی، هرم هستی، پیشین، ص 12. ↑
ـ ابن تركه، تمهیدالقواعد، پیشین، ص .125. ↑
ـ ابن فناری، مصباح االانس، پیشین، ص 252. ↑
ـ قیصری، شرح فصوص الحكم، تحقیق سید جلال الدین آشتیانی.1375.ص 2؛ونیز: ملاصدرا، الشواهد الربوبیّة، پیشین، ص 51. دراین زمینه رك به:حسین عشّاق.، مقاله توجیه عقلانی كثرت درفرض وحدت شخصی وجود، معارف عقلی.شماره138، صص 3-17. ↑
ـ ص 328:«مرتبۀ سابق همۀاشیاءدرعلم حق، عالم اعیان ثابته است» صدرالمتألّهین، الاسفارالأربعه. ↑
ـ مشارق الدراری، ص 30 ↑
ـ صدرالمتألهین، پیشین، ص 378:«إنّ للحق تجلّیا واحدا…»؛وصص 358 و366. ↑
ـ ابن تركه، تمهیدالقواعد، پیشین، ص 142یا42. ↑
ـ رك به: یدالله یزدان پناه، جزوۀعرفان نظری، پیشین، صص 290-297. ↑
ـ صدرالمتألهین، اسفار، پیشین، ج6، ص 26. ↑
ـ صدر الدین قونوی، شرح فصوص الحكم، پیشین، ص 15؛رك به، عبدالرسول عبودیّت، درآمدی بر نظام حكمت صدرایی، پیشین، صص 240-241. ↑
ـ صدرالمتألهین، پیشین، ج2، ص 347. ↑
ـ از جمله این افراد جلال الدین همایی است كه بیان می كند:«كسی كه به گفتار عرفا وحكمای فهلوی رسیده باشد، بین . اختلاف مراتب ومظاهر فرقی نمی یابد.منوچهر صدوقی سها، جریان تشكیک درمظاهر وجود یا مراتب آن، كیهان اندیشه، شماره64:، 1374، ص 89. ↑
ـ رك به:سید حسن امین، وحدت وجود در فلسفه وعرفان اسلامی، پیشین، صص 86-93. ـ صدرالمتألهین، شواهد الربوبیّه، پیشین، ص ؛ونیزهمان، المشاعر، پیشین، ص 109. ↑
ـ سید حسن امین، پیشین، ص 64. ↑
ـ عبدالرسول عبودیّت، پیشین، ص . ↑
ـ صدرالمتألهین، اسفار، پیشین، ج1، ص 47. ↑
ـ همان، ج2، ص 292. ↑
ـ هرم هستی؛ صص 100-102. ↑
ـ عبدالله جوادی آملی، سرچشمۀ اندیشه، پیشین، ص 58. ↑
ـ یدالله یزدان پناه، جزوه عرفان نظری، ص 206ونیز: مصباح الانس، صص 72و73.ـ صدرالمتألّهین، پیشین، شواهد الرّبوبیّه، ص 140. ↑
ـ صدرالمتألهین، شواهد الربوبیّة، پیشین، ص 140. ↑
ـ صدرالمتألّهین، اسفار، یشین، ج 2، ص 351. ↑
ـ عبدالله جوادی آملی، رحیق مختوم، پیشین، ج10، ص 73. ↑
ـ صدرالمتألّهین، پیشین، ج2، ص 352.؛دراین زمینه ر ك به:سعید رحیمیان، تجلّی وظهور در عرفان نظری، پیشین، صص 248-250. ↑
ـ رسائل حكیم سبزواری، ص 162. ↑
ـ ابن تركه، تمهید القواعد، پیشین، مقدمۀ استاد آشتیانی، ص 78. ↑
ـ ر.ك به: عبدالله جوادی آملی، پیشین، ج10، صص 73-75. ↑
ـ همان، ج9، صص 480-481. ↑
ـ سعید رحیمیان، پیشین، صص 308-309. ↑
ـ عبدالله جوادی آملی، پیشین، ج9، ص 57؛برای اطلاع بیشتر ر ك به:همان، صص 31-63؛وهمان، ده مقاله پیرامون مبدأ و معاد، صص 245-248؛ونیز. سعید رحیمیان، پیشین، صص 295-319. ↑
ـ صدرالمتألّهین، پیشین، ج 6.ص ↑
ـ برای آشنایی با اقوال ونقد آنها، رك به:سید جلال الدین آشتیانی، شرح مقدمه قیصری، پیشین، صص 291-329. ↑
ـ رك به: عبدالله جوادی آملی، پیشین، ج 10، صص 184-247، فصل 31و32؛ونیز سعید رحیمیان، پیشین، صص 401-410. ↑
ـ صدرالمتألّهین، پیشین، ج 1، ص 261. ↑
ـ برای اطلاع بیشتر از پیامدهای وحدت شخصی بر مباحث فلسفی وكلامی، رك به:سعید رحیمیان، پیشین، صص 293-439. ↑
ـ جلال الدین دوانی، همان، ص ↑
ـ رك به: صدرالمتألّهین، پیشین، ج 1، صص 83-85. ↑
ـ همان، ص 384. ↑
ـ عبدالله جوادی آملی، سرچشمه اندیشه، پیشین، ج 5، ص 73. ↑
ـ دراین زمینه رك به : همان، صص 73-75؛وملا هادی سبزواری، اسرار الحكم، پیشین، صص 57-61؛ونیز جلال الدین دوانی، الرسائل المختاره، پیشین، صص 81-85. ↑