Rocha و همکاران در مطالعه ای در سال ۲۰۱۰ در برزیل، ۱۴۲ زن مبتلا به PCOS را با میانگین شاخص توده بدنی ۲۹٫۱ و سن ۲۵٫۱۲ سال مورد مطالعه قرار دادند. سی و یک زن نرمال به عنوان کنترل در نظر گرفته شدند. بروز دیس لیپیدمی در گروه مبتلا به این سندرم دو برابر گروه کنترل بود (۷۶٫۱% در مقابل ۳۲٫۲۵%)، که بیشتر به صورت کاهش HDL (57.6%) و افزایش تری -گلیسیرید (۲۸٫۳%) بود اما تفاوت قابل ملاحظه ای در کلسترول تام و LDL و سطح تری گلیسیرید در زیر گروه ها نبود. BMI اثر قابل ملاحظه روی این اختلالات داشت. محققان چنین نتیجه گرفتند که دیس لیپیدمی در زنان مبتلا به PCOS شایع است که قسمت اعظم آن مربوط به سطوح پایین HDL-C است (۵۳).
در مطالعه دیگر که در سال ۲۰۱۰ توسط VrbÍková در پراگ انجام شد، ویژگی های متابولیک در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک را با زنان همسان شده از نظر سن و BMI مقایسه کردند. چهل و سه زن مبتلا به PCOS با ۴۸ کنترل مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند. بالغین مبتلا به این سندرم در مقایسه با بالغین سالم ، افزایش LDL و C-Peptide سرم و کاهش HDL داشتند و کلسترول تام، تری گلیسیرید، گلوکز ناشتای سرم ،انسولین صبحگاهی و مقاومت به انسولین، نسبت دور کمر به دور باسن و فشار خون بین دوگروه متفاوت نبود (۵۴).
Wild و همکاران در سال ۲۰۱۲ مطالعه ای در آمریکا بر روی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام دادند. به طور متوسط ، زنان مبتلا به این سندرم نسبت به افراد سالم غیر مبتلا به PCOS، تری گلیسیرید بالاتر، HDL پایین تر و non HDL Cholestrol بالاتر داشتند. محققان با ذکر این مسأله که تری گلیسرید بالا و دور کمر بزرگتر از عوامل خطر بیماری های قلبی عروقی هستند و بیماران مبتلا به PCOS این فنوتیپ را دارند، پیشنهاد کردند که مداخلات رژیمی و فعالیت بدنی و به دنبال آن استفاده از داروهای کاهنده انتخابی لیپیدها برای نرمال کردن دیس لیپیدمی توصیه شود (۵۵).
در مطالعه Hong و همکاران در سال ۲۰۱۱ در چین، ۵۰۷ زن مبتلا به PCOS و ۱۲۴۶ کنترل همسان شده از نظر سن و شاخص توده بدنی به صورت گذشته نگر مورد مطالعه قرار گرفتند. شیوع مقاومت به انسولین (با بهره گرفتن از شاخص HOMA IR)، ۳۸٫۱% گزارش شد و در گروهی که مقاومت به انسولین داشتند، میانگین تری گلیسرید، کلسترول LDL و کلسترول تام به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل بود. متوسط HDL به طور قابل ملاحظه پایین تر بود. شیوع دیس لیپیدمی در گروه مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک ۲۴٫۷%گزارش شد که در گروه با مقاومت به انسولین به طور قابل ملاحظه نسبت به گروه بدون مقاومت به انسولین بالاتر بود. شاخص HOMA به طور مثبت با TG، TC و LDL و به طور منفی با HDL ارتباط دارد. حتی پس از ادجاستمنت برای BMI، شاخص HOMA همچنان به طور معنی داری با TG و HDL در ارتباط بود (۵۶).
فصل ۳٫ مواد و روش ها
اهداف و فرضیات
هدف اصلی طرح
مقایسه ارتباط لیپیدهای سرم و مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و زنان سالم.
اهداف ویژه طرح
برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت 40y.ir مراجعه نمایید.
مقایسه میانگین انسولین سرم در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و زنان سالم.
مقایسه فراوانی اختلال لیپید در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و زنان سالم.
مقایسه میانگین HOMA IR[1] در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و زنان سالم.
مقایسه میانگین گلوکز ناشتای سرم در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و زنان سالم.
مقایسه میانگین [۲]LAP Index در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و زنان سالم.
مقایسه میانگین [۳]BA Index در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و زنان سالم.
اهداف کاربردی
در صورتی که وجود اختلال لیپیدی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک تائید شود، با غربالگری اولیه اختلال لیپید در افراد مبتلا به این سندرم، میتوان از بیماریهای قلبی و عروقی پیشگیری نمود.
فرضیات یا سؤالات پژوهش
آیا میانگین انسولین سرم در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و زنان سالم متفاوت است؟
آیا فراوانی اختلال لیپید در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و زنان سالم متفاوت است؟
آیا میانگین HOMA IR در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و زنان سالم متفاوت است؟
آیا بین میانگین گلوکز ناشتای پلاسما در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و زنان سالم متفاوت است؟
آیا میانگین LAP Index در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و زنان سالم متفاوت است؟
آیا میانگین BA Index در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و زنان سالم متفاوت است؟
نوع مطالعه
اپیدمیولوژیک تحلیلی، مورد-شاهدی، گذشته نگر
روش اجرای طرح
در این مطالعه از داده های موجود در طرح تحقیقاتی به شماره D-88025 که در مرکز تحقیقات دیابت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز استفاده گردید. داده ها از ۶۰۰ زن ۴۵-۱۸ ساله (سنین باروری) از ۴ شهر استان خوزستان (۴۰۰ نفر از شهرستان اهواز، ۱۰۰ نفر از شهرستان بهبهان و ۱۰۰ نفر از آبادان و خرمشهر) بودند.
معیارهای خروج شامل موارد زیر بودند:
سن زیر ۱۸ سال و بالای ۴۵ سال
سایر علل هیپرآندروژنیسم نظیر هیپرپلازی مادرزادی آدرنال، سندرم کوشینگ، تومور تخمدان یا آدرنال
مصرف داروهایی که منجر به عوارضی نظیر اختلالات قاعدگی، هیرسوتیسم یا آکنه می شود.
حاملگی
یائسگی
مصرف داروهایی که بر روی پروفایل چربی یا قند خون اثر می گذارند در طی ۳ ماه اخیر (مانند OCP، تیازیدها، کورتن، متفورمین و نظایر آن ها)
در بانک داده های ما، شیوع سندرم تخمدان پلی کیستیک، با بهره گرفتن از معیارهای روتردام ۱۳٫۵% معادل ۸۰ بیمار (گروه مورد) بود. گروه شاهد، شامل ۸۰ زن سالم غیر مبتلا به PCOS که داده های آن ها در این طرح تحقیقاتی وجود دارد، بود. گروه شاهد از نظر سنی با گروه مورد همسان شد.
داده های این طرح تحقیقاتی شامل سن، اندازه گیری های انتروپومتریک از قبیل قد، وزن، دور کمر و دور باسن، میزان لیپیدهای سرم، میزان گلوکز ناشتای پلاسما و سطح انسولین سرم هستند.
بر اساس معیار روتردام، وجود دو مورد از موارد الیگواوولاسیون (طول سیکل بیشتر از ۳۵ روز)، هیپرآندروژنیسم بالینی یا آزمایشگاهی (با علایم بالینی هیرسوتیسم، آکنه و ریزش مو با الگوی مردانه یا افزایش سطح تستوسترون و یا دهیدرواپی اندروستن دیون) و داشتن نمای مورفولوژیک PCOS در سونوگرافی تخمدان ها تشخیص PCOS را مسجل می کند.
هیرسوتیسم، رشد موهای ترمینال در نواحی وابسته به آندروژن، پشت لب فوقانی، چانه، تنه، شکم ، بازو و ران که هم از نظر بیمار و هم پزشک غیر طبیعی تلقی می شد در نظر گرفته شد و با توجه به Ferriman-Gallway Score تعریف و درجه بندی شد. هیرسوتیسم به F-G score بیشتر یا مساوی ۷ اطلاق گردید. سونوگرافی ترانس واژینال طی ۵ روز اول سیکل قاعدگی خودبخودی یا قاعدگی ایجاد شده پس از مصرف یک هفته پروژسترون خوراکی یا تزریقی به عمل آمد. نتیجه سونوگرافی بر اساس معیار های روتردام، در صورت وجود ۱۲ فولیکول یا بیشتر در هر تخمدان با قطر ۲ تا ۹ میلی متر و یا حجم تخمدان بیشتر از ۱۰ میلی متر به عنوان تخمدان پلی کیستیک در نظر گرفته شد.
مقادیر BMI بیشتر از ۳۰ به عنوان چاقی و BMI بین ۲۵ تا ۳۰ به عنوان بیش وزنی در نظر گرفته شد. آزمایشات گلوکز ناشتای سرم، تریگلیسرید، کلسترول، LDL و HDL پس از ۱۲ تا ۱۴ ساعت ناشتایی انجام شده است. دیسلیپیدمی طبق تعریف NCEP به صورت تری گلیسرید بیشتر یا مساوی mg/dL 200، HDL کلسترول کمتر از mg/dL 35، LDL کلسترول بالای mg/dL 130 یا کلسترول تام بالای mg/dL 200 به عنوان اختلال در نظر گرفته شدند. دیابت به صورت FBS بیشتر یا مساوی mg/dL 126 تعریف شد.
با بهره گرفتن از داده های موجود شاخص های BMI، HOMA IR، LAP index و BA index از طریق فرمول محاسبه شد. در نهایت تمامی داده ها جمع آوری شده و با بهره گرفتن از آزمون های آماری مورد آزمون قرار گرفت.
روش محاسبه اندازه نمونه و نحوه نمونه گیری
با توجه به اینکه در طرح تحقیقاتی به شماره D-88025 شیوع سندرم تخمدان پلی کیستیک ۱۳٫۵% معادل حدود ۸۰ نفر مبتلا (گروه مورد) به گزارش شده است، معادل آن از افراد غیر مبتلا به این سندرم به تصادف انتخاب شد (گروه شاهد)، در نتیجه حجم نهایی نمونه دو گروه ۸۰ تایی معادل ۱۶۰ نفر در نظر گرفته شد.
روش‌های آماری تجزیه و تحلیل نتایج
داده ها توسط یک اپراتور وارد نرم افزار آماری SPSS v.19 شدند. سپس ابتدا با بهره گرفتن از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و فراوانی) به تلخیص و توصیف داده ها پرداخته شد. توزیع طبیعی مقادیر با بهره گرفتن از تست One-Sample Kolmogorov-Smirinov بررسی شد. از آزمون آماری t مستقل برای مقایسه اختلاف میانگین متغیرهای کمی مطالعه بین دو گروه مورد و شاهد و از آزمون chi-square و Fischer’s Exact Test جهت بررسی همراهی بین متغیرهای کیفی مطالعه با ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک استفاده شد. سطح معنی داری ۰٫۰۵ منظور شد.
ملاحظات اخلاقی
اطلاعات موجود در این طرح تحقیقاتی به صورت محرمانه استفاده شد. در این مطالعه، مداخله ای بر روی نمونه ها انجام نشد. این بررسی توسط کمیته اخلاق در پژوهش دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز به تصویب رسید.
محدودیت ها
از محدودیت های این مطالعه وجود چند معاینه گر برای ارزیابی معیارهای بالینی از قبیل وزن، قد، دور کمر و دور باسن همچنین اندازه گیری معیارهای آزمایشگاهی توسط آزمایشگاه های مختلف در شهرهای مختلف بود. راهکار رفع این محدودیت ها، توجیه معاینه گرها و ارائه دستورالعمل مشخص جهت هماهنگی در ارزیابی شاخص های آنتروپومتریک و استاندارد سازی کیت های آزمایشگاهی بود.
حق انحصاری © 2021 مطالب علمی گلچین شده. کلیه حقوق مح
