و آنگاه که ابراهیم گفت: پروردگارا‌! این شهر را ایمن گردان و من و فرزندانم را از پرستش بتان دور بدار.
﴿‌هُنَالِکَ دَعَا زَکَرِیَّا رَبَّهُ قَالَ رَبّ‏ِ هَبْ لىِ مِن لَّدُنکَ ذُرِّیَّهً طَیِّبَهً إِنَّکَ سمَیعُ الدُّعَاءِ﴾ ‌(‌ال عمران/۳۸)
اینجا بود که زکریا پروردگارش را بخواند و عرضه داشت: بارالها! از جانب خود فرزندی پاک عطایم کن که تو شنوای دانایی.
﴿ ‌وَ الَّذِینَ یَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَ ذُرِّیَّتِنَا قُرَّهَ أَعْینُ‏ٍ وَ اجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا﴾ (‌فرقان/۷۴)
و کسانی‌اند که‌ می‌گویند: پروردگارا‌! به ما از همسران و فرزندانمان روشنی چشم عطا کن و ما را پیشوای پرهیزکاران گردان.

 

 

دعا برای مؤمنان
برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت zusa.ir مراجعه نمایید.

 

﴿ رَّبّ‏ِ اغْفِرْ لىِ وَ لِوَالِدَىَّ وَ لِمَن دَخَلَ بَیْتىِ‏َ مُؤْمِنًا وَ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ لَا تَزِدِ الظَّالِمِینَ إِلَّا تَبَارَا﴾ (‌نوح/۲۸)
پروردگارا! بر من و بر پدر و مادرم و هر کس که با ایمان به خانه‌ی من درآید و بر مردان و زنان با ایمان ببخشای و ظالمان را جز هلاکت و تباهی میفزای.
﴿ رَبَّنَا اغْفِرْ لىِ وَ لِوَالِدَىَّ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسَابُ﴾ (ابراهیم/۴۱)
پروردگارا! من و پدر و مادرم و همه‌ی مؤمنان را در آن روز حساب بر پا‌ می‌شود بیامرز.

 

 

در بهشت متنعّم بودن

﴿ وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا لِّلَّذِینَ ءَامَنُواْ امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبّ‏ِ ابْنِ لىِ عِندَکَ بَیْتًا فىِ الْجَنَّهِ وَ نَجِّنىِ مِن فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنىِ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِینَ﴾ ‌(تحریم/۱۱)
و خدا برای کسانی که ایمان آورده‌اند، همسر فرعون را مثل آورده، آنگاه که گفت: پروردگارا! برای من نزد خویش در بهشت خانه‌ای بساز و مرا از (شر) فرعون و عمل او نجات ده و مرا از مردم ستمکار برهان.
﴿ رَبَّنَا وَ أَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتىِ وَعَدتَّهُمْ وَ مَن صَلَحَ مِنْ ءَابَائهِمْ وَ أَزْوَاجِهِمْ وَ ذُرِّیَّتِهِمْ إِنَّکَ أَنتَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ﴾ (غافر/۸)
پروردگارا‌! و آنان و هر که از پدران و همسران و فرزندانشان را که به صلاح آمده‌اند، به بهشت‌های جاودانی که وعده شان داده‌ای داخل کن، همانا تو خود شکست ناپذیر و حکیمی.

 

 

روزی اهل مکه

﴿ وَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِمُ رَبّ‏ِ اجْعَلْ‌هاذَا بَلَدًا ءَامِنًا وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ مَنْ ءَامَنَ مِنهُم بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الاَخِرِ قَالَ وَ مَن کَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِیلًا ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلىَ‏ عَذَابِ النَّارِ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ﴾ (بقره/۱۲۶)
و آنگاه که ابراهیم عرضه داشت: پروردگارا! این مکان را شهر امنی قرار ده و مردمش را از نعمت‌های فراوان روزی رسان، مردمی که به خدا و روز واپسین ایمان آرند. فرمود: اما آنکه کافر شود، ‌اندکی برخوردارش‌ می‌کنم، سپس او را به سوی عذاب آتش‌ می‌کشانم و چه بد سرنوشتی است.

 

 

زیاد شدن نورانیت

﴿ یَأَیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ تُوبُواْ إِلىَ اللَّهِ تَوْبَهً نَّصُوحًا عَسىَ‏ رَبُّکُمْ أَن یُکَفِّرَ عَنکُمْ سَیِّاتِکُمْ وَ یُدْخِلَکُمْ جَنَّاتٍ تجَرِى مِن تحَتِهَا الْأَنْهَارُ یَوْمَ لَا یخُزِى اللَّهُ النَّبىِ‏َّ وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ مَعَهُ نُورُهُمْ یَسْعَى‏ بَینْ‏َ أَیْدِیهِمْ وَ بِأَیْمَانهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا وَ اغْفِرْ لَنَا إِنَّکَ عَلىَ‏ کُلّ‏ِ شىَ‏ْءٍ قَدِیرٌ﴾ (تحریم/۸)
ای کسانی که ایمان آورده‌اید‌! به درگاه خدا توبه کنید، توبه‌ای راستین و خالص؛ امید است که پروردگارتان بدی‌هایتان را از شما بزداید و شما را به باغ‌هایی که از پای درختانش نهرها جاری است درآورد. روزی که خدا، پیامبر و کسانی را که ایمان آورده‌اند خوار نسازد. نورشان پیشاپیش آنها و سمت راستشان‌ می‌شتابد.‌ می‌گویند: پروردگارا! نورمان را برای ما کامل گردان و ما را بیامرز که بی‌تردید تو بر هرچیزی قادری.

 

 

زیاد شدن علم و دانش

﴿ فَتَعَلىَ اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ وَ لَا تَعْجَلْ بِالْقُرْءَانِ مِن قَبْلِ أَن یُقْضىَ إِلَیْکَ وَحْیُهُ وَ قُل رَّبّ‏ِ زِدْنىِ عِلْمًا﴾ (طه/۱۱۴)
پس بلند مرتبه است خدا آن فرمانروای حق و در خواندن قرآن پیش از آنکه وحی آن بر تو پایان یابد شتاب مکن، و بگو: پروردگارا! بر دانشم بیفزای.
﴿ رَبَّنَا وَ اجْعَلْنَا مُسْلِمَینْ‏ِ لَکَ وَ مِن ذُرِّیَّتِنَا أُمَّهً مُّسْلِمَهً لَّکَ وَ أَرِنَا مَنَاسِکَنَا وَ تُبْ عَلَیْنَا إِنَّکَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ‌﴾ (بقره/۱۲۸)
پروردگارا! ما را تسلیم فرمان خود گردان و از نسل ما امتی فرمانبردار خویش پدید آور، و آداب عبادی ما را به ما نشان ده و بر ما ببخشای؛ بی‌تردید تویی توبه پذیر مهربان.

 

 

سربلندی و آبرومندی در روز قیامت

﴿ رَبَّنَا وَ ءَاتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلىَ‏ رُسُلِکَ وَ لَا تخُزِنَا یَوْمَ الْقِیَامَهِ إِنَّکَ لَا تخُلِفُ المْیعَادَ﴾ (آل عمران/۱۹۴)
پروردگارا! و آنچه بر (زبان) پیامبرانت به ما وعده کردی به ما ارزانی دار، و ما را در روز رستاخیز رسوا مگردان، مسلماً تو خلف وعده نمی‌کنی.

 

 

شرح صدر

﴿ قَالَ رَبّ‏ِ اشْرَحْ لىِ صَدْرِى﴾ (طه/۲۵)
گفت: پروردگارا! سینه‌ام را وسعت بخش.

 

 

صبروثبات قدم در مسیر حق

﴿ وَ لَمَّا بَرَزُواْ لِجَالُوتَ وَ جُنُودِهِ قَالُواْ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبرْاً وَ ثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَ انصُرْنَا عَلىَ الْقَوْمِ الْکَفِرِینَ﴾ (بقره/۲۵۰)
وچون با جالوت و سپاه او رویارویی شدند گفتند: پروردگارا! بر ما شکیبایی ببار، و قدم‌هایمان را استوار ساز، و بر قدم کافر پیروزمان گردان.

 

 

طلب صفای باطن نسبت به دیگران

﴿ وَ الَّذِینَ جَاءُو مِن بَعْدِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِاخْوَانِنَا الَّذِینَ سَبَقُونَا بِالْایمَانِ وَ لَا تجَعَلْ فىِ قُلُوبِنَا غِلاًّ لِّلَّذِینَ ءَامَنُواْ رَبَّنَا إِنَّکَ رَءُوفٌ رَّحِیمٌ﴾ (حشر/۱۰)
و کسانی که پس از آنان (و بعد از فتح مکه) آمدند، می‌گویند: پروردگارا! ما و آن برادران ما را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دلهایمان نسبت به کسانی که ایمان آورده‌اند (هیچ‌گونه) کینه‌ای مگذار. پروردگارا! به راستی تو رئوف و مهربانی.

 

 

طلب رحمت الهی و رشد

﴿ إِذْ أَوَى الْفِتْیَهُ إِلىَ الْکَهْفِ فَقَالُواْ رَبَّنَا ءَاتِنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَهً وَ هَیئّ‏ِْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا﴾ (کهف/۱۰)
آنگاه که آن جوانان به سوی غار پناه بردند و گفتند: پروردگارا! ما را از جانب خود رحمتی عطا کن و در کارمان برای ما رشد و تعالی فراهم ساز.

 

 

طلب یاور و وزیر

﴿ وَ اجْعَل لىّ‏ِ وَزِیرًا مِّنْ أَهْلىِ*هَارُونَ أَخِى*اشْدُدْ بِهِ أَزْرِى*وَ أَشْرِکْهُ فىِ أَمْرِى*کىَ‏ْ نُسَبِّحَکَ کَثِیرًا*وَ نَذْکُرَکَ کَثِیرًا* إِنَّکَ کُنتَ بِنَا بَصِیرًا‌‌﴾ (‌طه/۲۹-۳۵)
و برای من دستیاری از کسانم قرار ده * ‌هارون برادرم را * پشت من را بدو محکم کن * و او را در کارم شریک ساز * تو را فراوان تسبیح گوییم * و تو را بسیار یاد کنیم * بی‌تردید تو بر حال ما ناظر بوده‌ای.

 

 

طلب توفیق برشکر نعمتها و اعمال شایسته

﴿ فَتَبَسَّمَ ضَاحِکاً مِّن قَوْلِهَا وَ قَالَ رَبّ‏ِ أَوْزِعْنىِ أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتىِ أَنْعَمْتَ عَلىَ‏َّ وَ عَلىَ‏ وَالِدَىَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صَلِحًا‌ترضَئهُ وَ أَدْخِلْنىِ بِرَحْمَتِکَ فىِ عِبَادِکَ الصَّلِحِینَ﴾ (نمل/۱۹)