یکی ماده ۶ که خسارات تاخیر از سوی پیش­فروشنده بایستی به صورت شرط ضمن عقد باشد و اگر قانون به این ترتیب تصویب شود این خلاف شرع است. در ماده ۷ راجع به افزایش یا کاهش یا مساحت بایستی به صورت شرط ضمن عقد باشد.
ماده ۹ خسارت ناشی از عیب ساختمان را نیز باید به صورت شرط ضمن عقد قرارداد باشد و­-الا خلاف موازین شرعی است ماده ۱۲ گواهی پیشرفت کار از سوی مهندس ناظر برای پرداخت اقساط هم باید به صورت شرط ضمن عقد بیاید. ماده ۱۶ نیز حق فسخ پیش­فروشنده اگر اقساط را خریدار پرداخت نکند این هم باید به صورت شرط من عقد باشد. همچنین ماده ۲۰ نیز پیش ­بینی حل اختلاف از طریق داوری باید به صورت مشروط باشد، اینها نظرات شورای نگهبان است و به نظر می­رسد که از یک جهاتی ممکن است درست باشد و قانون نبایستی اینها را به صورت امریه به افراد جامعه تحمیل کند چون دراین صورت اصل آزادی اراده و آزدی قراردادها که در صلاحیت متعاملین است زیر سوال می رود و اگر تمامی شروط قرارداد را وصف آمرانه بدهیم با اصل آزادی قراردادها سازگار نیست و شورای نگهبان به همین خاطر آن را خلاف شرع دانسته است!!!
نکته­ دیگر در خصوص ایرادات این است که درماده ۲۰ داوری اجباری پیش ­بینی شده و اگر هم­تراضی نکند دادگستری داور تعیین می­ کند و شواری نگهبان گفته این شرط از اختیارات متعاملین است و باید به صورت شرط ضمن عقد باشد ولی به نظر می­رسد این ماده خلاف قانون است نه خلاف شرع. چون در اصل ۳۴ قانون اساسی آمده دادخواهی حق همه مردم است و همه مردم حق دارند به دادگاه صالحه دسترسی داشته باشند و همچنین در اصل ۱۵۹ قانون اساسی آمده که دادگستری مرجع شکایات است. بنابراین قانون هیچ­گاه نمی ­تواند حق رجوع افراد به دادگستری را از ایشان بگیرد و داوری را به افراد تحمیل کند چون داوری شرایطی دارد و نیازمند رضایت طرفین است.
در ماده ۳ و ماده ۲ از تنظیم سند رسمی گفته شده است یکی (ماده۳) در زمان انعقاد قرارداد که با رعایت ماده ۲ این قانون از طریق تنظیم سند رسمی نزد دفاتر اسناد رسمی و با درج در سند مالکیت و ارسال خلاصه آن به اداره ثبت اسناد و املاک محل ودیگری (ماده ۱۳) زمانی که پیش­خریدار تمامی اقساط را پرداخت نماید و طبق تایید مهندس ناظر در پایان قرارداد پیش­فروش مبنی بر اتمام ساختمان به نام خود را بخواهد و سوالی که ذهن را مشغول می­نماید این است که آیا برای یک ملک مشخص و معلوم دو سند رسمی وجود دارد که دوبار برای انتقال سند به دفاتر اسناد رسمی مراجعه شود. آیا این با­هم­دیگر تناقض ندارد؟
و در جایی که اول همین قانون آمده است که با تنظیم سند رسمی انتقال صورت می­گیرد و سپس در مواد بعدی آمده است که حق فسخ برای پیش­خریدار با پیش­فروشنده در صورت به­وجود آمدن برخی از عوامل مثل عدم پرداخت اقساط توسط پیش­خریدار یا عدم انجام تعهد توسط پیش­فروشنده، چگونه می­توان انتقال رسمی را فسخ کرد در حالی که انتقال رسمی قابل فسخ نمی ­باشد.
باتوجه به مطالب فوق علی­الرغم وجود نقایصی در قانون و آیین­نامه اجرای پیش­فروش ساختمان نقاط قوت بسیاری نیز وجود دارد که بزرگترین آن تعیین تکلیف برای افرادی است که جهت پیش­خرید و پیش­فروش ساختمان اقدام می­کردند و از حالت سردرگمی قبل از تصویب این قانون خارج می­کردندو امید است که با این مطالب و مشابه آن گاهی برای بهبود هرچه بیشتر این قانون و قوانین دیگر برداشته شود تا جایی که هیچ خللی در هیچ یک از قوانین نباشد.
۲-۴- نقد و بررسی برخی ضمانت اجراهای کیفری قانون پیش فروش ساختمان

پایان نامه حقوق

قانون پیش­فروش ساختمان که در ۲۵ ماده و ۴ تبصره در ۱۲/۱۰/۱۳۸۹ تصویب گردیده است در برخی از مواد خود که به شرح ذیل به بررسی آن می­پردازیم ضمانت­هایی برای اجرای خود پیش ­بینی کرده است که به نظر می­رسد دارای نواقصی می­باشد که به بررسی آن می­پردازیم.
۲-۴-۱- درج و انتشار آگهی پیش­فروش بدون اخذ مجوز و تنظیم سند رسمی
به موجب ماده ۲۱ قانون پیش­فروش ساختمان، شخصی که قصد پیش­فروش ساختمان را از طریق تبیغ در جراید و پایگاه های اطلاع­رسانی و سایر رسانه ­های گروهی دارد باید قبل از هرگونه اقدام جهت تبلیغ، مجوز انتشار آگهی وفق ماده ۱۹ آیین­نامه اجرای این قانون از وزارت راه و شهر سازی اخذ نماید و عدم رعایت تکلیف قانون مذکور توسط پیش­فروشنده حسب مقررات ماده ۲۳ همین قانون موجب اعمال مجازات حبس از تود و یک روز تا یکسال و یا جزای نقدی به میزان دوتا چهار برابر وجود و اموال دریافتی از پیش­خریدار خواهد بود.
از این ماده چنین برداشت می­گردد که اگر فروشنده با سوء نیت و یا بدون سوء نیت ، بدون اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح؛ اقدام به درج آگهی نماید او را مجرم محسوب و قابل تعقیب کیفری می داند. اما اگر در زمان درج آگهی پیش­فروش نسبت به تعقیب کیفری پیش­فروشنده اقدام نشده باشد به لحاظ این که وفق تبصره ماده ۲۳ این قانون بدون شکایت شاکی قابل تعقیب نمی باشد، و وی نسبت به پیش­فروشنده ساختمان به یک یا چند نفر اقدام و سپس به تعهدات خود نیز عمل نماید و با تحویل ساختمان احداثی به پیش­خریدار نسبت به تنظیم سند رسمی انتقال نیز اقدام نماید. باز هم پیش­فروشنده به نفس ارتکاب درج آگهی پیش­فروش ساختمان بدون اخذ مجوز قابل تعقیب کیفری است و این در حالی است که وی عملاً نیز اثبات کرده که هیچ سوء نیتی نداشته، بنابراین تعقیب کیفری او غیرقابل توجیه و غیر منطقی می باشد.
مضافاً اینکه چون به موجب ماده۳ قانون پیش­فروش ساختمان، قرارداد پیش­فروش بایستی از طریق تنظیم سند رسمی نزد دفاتر اسناد رسمی و با درج در سند مالکیت و ارسال خلاصه معامله به اداره ثبت محل صورت گیرد و بدین ترتیب دفاتر اسناد رسمی طبق بند۵ ماده ۴ همین قانون قبل از تنظیم سند رسمی قرارداد پیش­فروش از اداره ثبت محل وقوع ملک استعلام لازم رابه عمل خواهند آورد تا معامله قبلاً به تشخیص دیگری واگذار نشده باشد هرچند واگذاری ملک در سند مالکیت منعکس شده و نیازی به استعلام نمی ­باشد، بدین ترتیب فروشندگان امکان واگذاری ملک را به چند نفر نخواهد داشت تا بخواهیم جهت احراز سوء نیت یا عدم آن به انتظار زمان تحویل و تنظیم سند باشیم، از این رو جرم­انگاری این موضوع با اوصاف بیان شده منطقی نمی باشد و فاقد وجاهت بوده به خصوص اینکه هدف و فلسفه وضع این قانون جلوگیری از افروش یک واحد ساختمانی به بیش از یک نفر و ایجاد شرایط مطمئن برای پیش­خریداران بازار مسکن بوده و با تمهیدات دیگری که در این قانون اندیشیده شده، این امر ممکن نبوده و جرم­انگاری در خصوص موضوع مورد بحث نبوده ­است و ایراد دیگری که بر این ماده وارد است آنکه اگرچه مقرر است ماده ۳ این قانون ولایت به تکلیف تنظیم سند رسمی انتقالی توسط متعاملین دارد، اما ضمانت اجرای کیفری ناشی از عدم رعایت این تکلیف قانونی صرفاً متوجه پیش­فروشنده است و نه پیش­خریدار، از این رو اگر پیش­خریدار با تنظیم قرارداد عادی مبادرت به پیش­خرید ساختمان از پیش­فروشنده نماید، اگرچه به تکلیف قانونی دایر بر ضـرورت تنظیم سند رسمـی انتقال عمل نکرده اما عـدم رعایت این امـر توسط پیش­خریدر او را با خطر تعقیب کیفری مواجه نخواهد کرد، این درحالی است که قرارداد پیش­فروش با مشارکت پیش­فروشنده و پیش­خریدار منعقد گردیده و در صورتی که پیش­خریدار به تنظیم این قرارداد پیش­فروش به غیر از طریق سند رسمی تن ندهد اصولاً چنین قراردادی منعقد نخواهد شد تا پیش­فروشنده قابل تعقیب کیفری باشد، به همین لحاط بهتر بود که مقنن پیش­خریدار را نیز که مبادرت به عدم رعایت تکالیف قانونی نموده به عنوان شریک در جرم قابل تعقیب کیفری می­دانست.
از طرف دیگر چنانچه پیش خریدار ساختمان پیش خرید کرده خود را به اشخاص دیگری واگذار نماید، او نیز طبق ماده ۳ قانون باید حقوق و تعهدات ناشی از آن را با تنظیم سند رسمی منتقل نماید اما عدم رعایت این تکلیف قانونی توسط وی توام با اعمال ضمانت احرای کیفری موضوع ماده ۲۳ نخواهد بود، چرا که موضوع مقررات ماده ۲۳ به اشخاص اشاره دارد که اقدام به پیش­فروش ساختمان نمایند نه اشخاصی که تعهدات و حقوق ناشی از قرارداد پیش­فروش را به دیگری واگذار نماید . قانونگذار نیز صراحتاً به اشخاصی که بدون تنظیم سند رسمی مبادرت به پیش­فروش ساختمان نمایند اشاره نموده نه پیش­خریداری که حقوق ناشی از قرارداد پیش­رخرید خود را به دیگری واگذار می­ کند.
۲-۴-۲- تنظیم قرارداد پیش فروش توسط مشاورین املاک
به موجب ماده ۲۴ قانون پیش­فروش ساختمان به مشاورین املاک باید پس از انجام مذاکرات مقدماتی، طرفـین را جهت تنظیم سند رسمـی قـرارداد پیش­فروش به یکـی از دفـاتر اسنـاد رسمی دلالت نمایند و نمی­توانند راساً مبادرت به تنظیم سند رسمی قرارداد پیش­فروش نمایند ، در غیر اینصورت برای بار اول تا یک­سال و برای بار دوم تا دوسال تعلیق پروانه کسب و برای بار سوم باطال پروانه کسب محکوم می­شوند.
این ماده تنظیم قرارداد پیش­فروش را برای مشاورین املاک ممنوع نموده و آنان را ملکف می­نماید تا متعاملین را به دفاتر اسناد رسمی هدایت کند تا با تنظیم سند رسمی نسبت به قرارداد پیش­فروش اقدام نمایند و عدم هدایت متعاملین به دفاتر اسناد رسمی توسط مشاورین املاک جرم محسوب نشده و مستوجب مجازات مقرر در این ماده نیست بلکه چنانچه راساً مبادرت به تنظیم قرارداد­ پیش­فروش بین پیش­خریدار و پیش­فروشنده نمایند مجازاتهای مقرر در این ماده قابل اعمال است. با این وجود قانون­گذار مشاورین املاک را از تنظیم قرارداد پیش-فروش منع نموده است نه پیش­قراردادی که همانند قول­نامه بین طرفین معین پیش­فروشنده و پیش­خریدار باشد. بنابراین تنظیم هـرگونه تفاهم­نامه یا پیش­قرارداد یا هـرچیز دیگری کـه ماهیتاً قـرارداد پیش­فروش نباشد و مثلا متضمن تعیین دفترخانه محل تنظیم قرارداد و تاریخ آن و حق­الزحمه مشاور باشد توسط مشاورین املاک را نمی­توان مشمول ضمانت اجرای مقرر در ماده ۲۴ قانون دانست.
۲-۴-۳- قابل گذشت بودن یا نبودن جرایم موضوع این قانون
به موجب تبصره ماده ۲۳ قانون پیش­فروش ساختمان، بزه پیش­فروش ساختمان بدون تنظیم سند رسمی و بزه درج و انتشار آگهی پیش­فروش توسط پیش­فروشنده بدون اخذ مجوز از مراجع ذیربط، از جرایم قابل گذشت محسوب و جز با شکایت شاکی خصوصی قابل تعقیب نمی ­باشد و با گذشت شاکی خصوصی نیز تعقیب یا اجرای مجازات متوقف خواهد شد. با این حال قانون­گذار در تبصره ماده ۲۳ این قانون علاوه بر ذینفع قرارداد پیش­فروش که می تواند به عنوان شاکی خصوصی مبادرت به طرح شکایت نماید، وزارت مسکن و شهرسازی را نیز ذی­مدخل در طرح شکایت از پیش­فروشنده محسوب کرده و این وزارت­خانه می ­تواند در مراجع قضایی ذیصلاح اقدام به طرح شکایت نماید. با این حال معلوم نیست با توجه به ذینفع نبودن وزارت مسکن و شهـرسازی در قـرارداد خصوصـی پیش­فـروش ساختمان بین پیش­خریـدار و پیش­فروشنده چه توجهی برای ذی­مدخل محسوب کردن این وزارت­خانه برای طرح و پی گیری پیش­فروش ساختمان بدون تنظیم سند رسمی یا نشرآگهی بدون مجوز داشته تا قانون­گذار در کنار شاکی خصوصی که ذینفع واقعی است، این وزارت­خانه را نیز دخیل در موضوع نماید. به خصوص اینکه این بزه از جرایم قابل گذشت بوده، طبق تصریح قانون، و اقدام وزارت مسکن و شهرسازی نیز با این وجود نمی ­تواند مصداق اعـلام جرم باشد بلکه مصداق اعلام شکایت است و بدین ترتیب وزارت مسکن علی­الرغم ذینفع نبودن می ­تواند با اعلام گذشت تعقیب کیفری یا اجرای حکم را موقوف نماید.
سایر جوامع موضوع این قانون به شرح مواد ۲۱ و ۲۴ این قانون قابل گذشت نبوده و در صورت وقوع، دادستان­ها مکلف به تعقیب موضوع حتی بدون طرح شکایت از ناحیه شاکی خصوصی می­باشند.
فصل سوم: بررسی قراردادهای پیش­فروش ساختمان با مسائل مشابه در فقه و قراردادهای پیمانکاری و خصوصی
فصل سوم:
بررسی قراردادهای پیش­فروش
ساختمان با مسائل مشابه در فقه و
قراردادهای پیمانکاری و خصوصی
فصل سوم مشتمل بر دو گفتار بوده که در گفتار اول به بررسی قرارداد پیش­فروش ساختمان با مسائل مشابه در فقه و در گفتار دوم به بررسی قرارداد پیش­فروش ساختمان با قراردادهای پیمانکاری و خصوصی می ­پردازد.
گفتار اول
۳-۱- بررسی قرارداد پیش­فروش ساختمان با مسائل مشابه در فقه اسلامی
به طور کلی خرید و فروش ساختمان ممکن است به دو صورت انجام شود که هر کدام ویژگی­های خاص خود را دارد که موضوع بحث ما پیرامون قسمتی است که ساختمان هنوز ساخته نشده است که در این فرض مورد معامله موجود نیست و معمولاً خریدار به طور اقساط ثمن مورد معامله را با احداث تدریجی ساختمان به فروشنده می ­پردازد که در این فصل به بررسی عقودی که در فقه مشابه پیش­فروش ساختمان بوده و نحوه پرداخت ثمن و موارد مشابه آن و سپس به بررسی آن با قراردادهای پیمانکاری و خصوصی خواهیم پرداخت.
۳-۱-۱- بیع استصناع
یکی از عقودی که در نگاه اول شاید به نظر رسد که می ­تواند قالبی برای قرارداد پیش­فروش ساختمان باشد، عقد استضاع است.
امام موصولی در کتاب المختارللفتوی: وَإذا استَصنَعَ شَئاًجازَ استِحسانًا وَ لِلمشتَرِیِ خِیَارُ الرُّویَه، ولِلصَّانِع بَیعُهُ قَبلَ الرُّؤیَهِ وإن ضَربَ لَهُ اَجَلاً صارَ سَلَمَا.
در تعریف این عقد گفته­اند: «مراد از عقد استصناع یا قرارداد سفارش ساخت این است که کسی به نزد صنعتگر بیاید و از او بخواهد تعدادی از کالاهایی را که می­سازد را برای او بسازد این در حالی است که قراردادی میان این دو به امضاء می­آید، که صاحب صنعت تعداد مورد توافق را برای وی بسازد و قیمت آن را دریافت دارد». [مؤمن قمی، (۱۳۷۶، ص ۲۰۱).
این قرارداد در دوران گذشته به مواد خاصی مانند کفش، ظروف، کلاه و … محدود می­شد، اما در دوران کنونی در بسیاری از امـور مانند ساخت ماشین، ساخت قطعات، فرش و … به چشم می­خـورد. قراردادهایی با کارخانه­های بزرگ بسته شده و سفارش ساخت کالا به آن­ها داده می­ شود. این امر مبنای بسیاری از معاملات قرار گرفته به نحوی که در کنوانسیون بیع کالا مصوب ۱۹۸۰ وین نیز مواردی به آن اختصاص داده شده است (ماده ۳ کنوانسیون بیع کالا).
استصناع را می­توان در دو دسته آورد: دسته اول زمانی است که میان سفارش­دهنده و سازنده قرارداد تملیک قطعی در مقابل قیمت بسته می­ شود. یعنی قصد مشترک طرفین تملیک و تملک است و چون از مصادیق بیع است می­بایست شرایط مذکور در عقد بیع را دارا باشد. استصناع گاهی درباره یک شئ معین است و گاهی درباره یک شئ کلی. اگر مورد سفارش یک کالای مشخص باشد، مثل اینکه شخص یک کشتی را سفارش دهد که سازنده بخشی از آن را ساخته است از آنجا که هنوز کار ساخت تمام نشده است آن را بدین شرط در مقابل قیمت به سفارش­دهنده تملیک می­ کند که ساخت آن را تکمیل کند. بر این اساس کالای فروش عبارت است از کشتی در حال ساخت، مشروط به اینکه سازنده آن را تکمیل کند این نوع معامله درست است البته به شرط اینکه خصوصیات آن مشخص باشد نظیر اینکه مواد و مصالحی که در ساخت کالا به کار می­رود مشخص و با خصوصیات معین به اتمام برسد (مؤمن قمی، ۱۳۷۶:ص ۲۱۴).
درباره ماهیت عقد استصناع این سوال وجود دارد که آیا عقد استصناع ماهیتی مستقل دارد یا که انواعی از قراردادهایی چون بیع یا اجاره اشخاص به شرط فروش محصول است؟
در پاسخ می­توان گفت اگرچه ظاهر سخنان برخی از معاصرین نشان می­دهد که سفارش ساخت نوعی مستقل از قرارداد است اما واقعیت آن است که سفارش ساخت تنها بیان­گر خصوصیت این قسم از داد و ستد نـزد عقلا است، اما این که تمام مـوارد آن بیع یا اجاره اشخاص با شـرط فروش محصول محسوب می­ شود یا خیر را بیان نمی­ کند بلکه برخی از انواعش بیع است و برخی انواع آن قرارداد مستقل و برخی هم شاید قرارداد اجاره اشخاص محسوب شود (مؤمن قمی، ۱۳۷۶، ص ۲۰۷).
بهعنوانمثالحالتیکهطرفینپسازگفتگوهایلازمقراردادیرامنعقدمی‌نمایندکهبرطبقآنسازندهمقداریازمصنوعاتخویشرادربرابرقیمتمعینبهملکیتسفارشدهندهدرمی‌آوردودراینمیانهیچحالتانتظاریبینطرفینبرایساختکالاوجودندارد،ایننوعسفارشساختکالا،بیعمحسوبمی‌شودچراکهحقیقتبیعکهعبارتاستازتملیکیککالابهخریداروقبولویدراینجانیزتحققیافتهاست.
حالتدیگروقتیاستکهطرفینوعدهغیرقطعی‌ایبایک‌دیگرمنعقدمی‌کنند. بهاینترتیبکهسفارشدهندهمی‌گوید: «اینتعدادازفلانکالارابساز،شایدمنآنراازتوبخرم»وسازندههمآنراقبولمی‌کندویاسازندهمی‌گوید: «پسازیکماهبهمنمراجعهکن،شایداینتعدادکالارابرایتبسازموآنرادراختیارتبگذارمتاازمنبخری»دراینصورتروشناستکههرگاهقراروحکمیبستهنشودصرفوعدهغیرقطعینهبیعاستونهعقد. امااینوعدهیکنوعدیگرازقراردادسفارشساختمحسوبمی‌شود.(مؤمن‌قمی، ۱۳۷۶،ص۲۱۲)
حالتسومهمانندحالتدوماست،بااینتفاوتکهدراینحالتوعده‌هاییکهطرفینبایک‌دیگرمی‌گذارندکاملاًقطعیبودهوصاحبصنعتمتعهدمی‌شودکهتعدادکالایموردتوافقرابسازدوبرایفروشعرضهکندوخریدارهمپسازعرضهآنراازفروشندهبخرد. پسهرکدامتصمیممی‌گیردکهدرقبالدیگریکاریانجامدهد. قراردادآن‌ هابیعنیستاماازمصادیقعقدبهحسابمی‌آید.(مؤمن ‌قمی، ۱۳۷۶،ص۲۰۸) بنابراینعقداستصناعرانمی‌توانبهطورمستقلیکقراردادشناختبلکهبراساساشکالمختلفیکهمنعقدمی‌گردد،می‌توانددرقالبعقودمختلفیچونبیعویااجارهاشخاصدرآید.
امابهنظرمی‌رسدعقداستصناعرانتواندرقالباجارهاشخاصبهشرطفروشمحصولجایداد. زیراعقداجارهاشخاصعقدیلازماستوشرطفروشمحصولبهمستأجرچوندرضمنعقدلازمآمدهاستخودلازمتلقیمی‌گرددواجیرملزماستکالایساختهشدهرابهمستأجربفروشدودرغیراینصورتمستأجرمی‌تواندعقداجارهرافسخنماید. ایندرحالیاستکهعقداستصناععقدیاستجایزکهسازندهاگربهسفارشعملنمایدوکالایسفارشدادهشدهرابسازدمی‌تواندآنرابهسفارشدهندهنفروشدوفروشآنبهدیگریجایزخواهدبود.
جوازاینعقدرامی‌توانازپاره‌ایروایاتکهدرباب «نهیازبیعمالیسعندک»آمدهاست،نتیجهگرفتکههرمعاقدهیاگفتگوییبرایخریدکالاییکهفروشندهبایدآنرادرآیندهتهیهکندوفعلاًنزداوآمادهنیستشرعاًنادرستاستمگراین‌کههریکازدوطرفبعدازتهیهآنکالامختارباشندکهآنرابفروشدیانفروشدوبخردیانخرد. لذاوجوبخریدکالایساختهشدهبراساسگفتگویاولیهبرشخصسفارش‌دهنـده،خـلافمفاداینروایاتبودهومحکـومبهفسـاداست.(هاشمیشاهرودی، ۱۳۷۸،ص۹) ازجملهاینروایاتمی‌توانبهروایتصحیحه «معـاویه ‌بن‌عمّار»ازحضـرتامامصـادق(ع) اشاره کـرد.
(کلینی، ۱۴۰۷ق.،ج۵،ص۲۰۰) سرخسینیزدر «المبسوط»می‌گوید: «هرگاهسازندهبهسفارشعملکندوپیشازآن‌کهسفارشدهنده،کالایساختهشدهراببیند،آنرابفروشد،فروشآنبهدیگریجایزاست. زیراقراردادهنوزمشخصنشدهاست. لکنهرگاهسازنده،آنکالاراآمادهکندوبهرؤیتسفارشدهندهبرساند،ویمخیراست [کهآنرابپذیردیاردکند] زیرااوچیزیراخریداریکردهکهآنراندیدهاست».(بهنقلازمؤمن‌قمی، ۱۳۷۶،ص۲۰۴)
صرفنظرازصحتاینعقدواین‌کهآیاعقدیمستقلاستیاخیرآن‌چهمعلوماست،ایناستکهدراستصناعذکرأجلشرطنیستودرصورتذکرأجلقراردادازحالتاستصناعخارجخواهدشد،بعلاوهاین‌کهاستصناعیکقراردادجایزاستکههردوطرفدرآنخیارخواهندداشت. دیگراین‌کهآن‌چهموردمعاملهوتعهددرقرارداداستصناعقرارمی‌گیردبهصورتکلیفی‌الذمهمی‌باشد.(ممی‌زاده، ۱۳۸۶،ص۱۸) چراکهکالاییکهدرخواستساختآندادهشدهاستدرذمهسازندهقرارمی‌گیردکهبایدسازندهآنراساختهوتحویلمشتریدهد.
لذابراساسآن‌چهتحتعنواناستصناعدرقالبیکقراردادقطعیمیانسفارشدهندهوسازندهانجاممی‌شودمبنیبراین‌کهسازندهکالارابسازدوپسازساختن،آنرابهسفارشدهندهبفروشد،نمی‌تواندملاکخوبیبرایقراردادپیش‌فروشساختمانباشد. چراکهاولاًموضوعقرارداداستصناعکلیفی‌الذمهاست،حالآن‌کهدرقراردادپیش‌فروشساختمانموردمعاملهماعینمعینمحسوبمی‌شود. ثانیاًدرقرارداداستصناعأجلدرقراردادذکرنمی‌شودودرصورتذکرأجلماهیتقرارداداستصناعبهکلیعوضشدهوتبدیلبهبیعسلفمی‌گردد. امادرقراردادپیش‌فروشساختمانمهلتساختوتحویلساختمانبهصورتمشخصومضبوطدرقراردادذکرمی‌شودواگرسازندهدرمهلتمعینآنرانسازدبایدخساراتواردهبهمشتریراجبراننماید.(ماده ۶ قانونپیش‌فروشساختمان) ثالثاًاین‌کهعقداستصناعیکقراردادجایزازجانبطرفینمعامله (مستصنعوصانع) می‌باشد. حالآنکهقراردادپیش‌فروشساختمانقراردادیلازماستکهطرفینآنملتزمندبهمفادقراردادوتعهداتخویشپایبندباشندودرصورتیکهیکطرفازتعهداتخویشعدولکند،ابتداالزاممی‌شودوسپساختیارفسخبهطرفدیگردادهمی‌شود.(ماده ۸ قانونپیش‌فروشساختمان)
لذاملاحظهمی‌شودکهقراردادپیش‌فروشساختمانرادرقالبعقداستصناعنمی‌توانجایدادبلکهبایدبهگونه‌ایدیگرتفسیرنمود. حتیدرموردواحدهایآپارتمانیکهبهصورتکلینیزقابلخریدوفروشاستامکانانعقادآنباعقداستصناعنیستچراکهاینعقدجایزبودهوذکرأجلدرآنخطاستحالآنکهممکناستدرعینکلیشرطأجلذکرگرددوعقدنیزلازماست.
۳-۱-۲ بیعاثمار
اینبیعکهشباهتفراوانباقراردادپیشفروشامروزیداردمشتریثمرههایدرختانباغیراخریداریمیکند در مورد میوه درختدو مرحله تصور میشود میوه به مرحله وجود درآمده است یا میوه به مرحله وجود درنیامده است درمـرحله اول نیزدوحالتمتصـوراستیاصـلاحیتمیوهپدیدآمـدهیاپدیدنیامدهاست .( کاتوزیان، ۱۳۷۳ : ص ۳۰۱)
درمرحلهاولمیوه هایهمانسالکههنوزبهعالموجودنیامدهاندفروختهشدبهاجماعفقهاباطلاستدراینحکمفرقیمیانخرماودیگرمیوه هانیست ( قارویی، ۱۳۸۴ : ص ۱۸۴) . مرحلهدومکهعبارتستازبوجودآمدنمیوهوپدیدآمدنصلاحیتمیوهبهاجماعفقهاجایزاست . حکممرحلهسومیعنیزمانیکهمیوهبوجودآمدهولیهنوزبدوصلاحنداردمیانفقهااختلافاستاکثرفقهاآنراجایز نمی­دانند (قاروبی، ۱۴۲۳: ص ۱۸۴). بیع اثمار در حالتی که در عالم خارج وجود دارد و صلاحیت میوه­ های آن نیز به وجود آمده، گرچه اجماعاً صحیح است ولی چون بیع موجود است ارتباطی به بحث پیش­فروش ندارد و از طرفی مراحل دیگر تا حد زیادی منطبق با قرارداد پیش­فروش است، ولی فقها در این مراحل به دلیل عدم وجود مبیع متمایل به باطل داشتن بیع اثمار می­باشد البته در فقه برای نافذ شناختن بیع محصول دو سال و بیش­تر نرمش زیادتری به چشم می­خورد (همان: ص ۲۹۴).
۳-۱-۳- بیع سلف
بیع سلف در لغت عبارت است از تقدیم نمودن و تسلیم نمودن و سلف، اما در فقه حنفی بیع سلف عبارت است از دو اسم عقدی است که که تملک ثمن در آن به صورت عاجل و مثمن با تأخیر انجام می­گیرد و یا فروختن مالی که توسط بایع به ذمه گرفته شده و مضبوط می­باشد (یعنی نوع و اوصاف آن معین است) در مقابل مال معلومی (ثمن) که در مجلس عقد قبض می­ شود و تحویل مبیع تا مدت معلومی به وسیله صیغه خاصی معلوم و مشخص می­گردد.
و به طور کلی بیعسلفدارایشرایطیمیباشد :
اول- عقدبالفظاسلفتیااسلمتواقعمیشودوطرفدیگرقبولمینماید (قاروبی، ۱۴۲۳:ص ۳۵۰)
دوم-جنس،مقدارووصفمبیعذکرگردد.
سوم- ثمرهقبلازآنکهبایعازمشتریجداشودبهقبضبایعدادهشود (موسویخوئی، ۱۳۹۵ :ص ۶۹)
چهارم- تسلیممبیعدروقتسررسیدممکنباشد.
در بیع سلف: مشتری بیع سلف را «مُسلِم» و فروشنده را «مُسلِمٌ­الیه» و مالی را که پیش­فروش می­ شود را «مُسلِم فیه» می­گویند.
بیع سلف مترادف بیع سلم است که پیش­فروش و پیش­خرید نیز گویند (جعفری لنگرودی مبسوط در ترمولوژی حقوق، جلد دوم، ۹۷۸). در موردی که عقد بیع میان فروشنده و خریدار واقع می­ شود و فروشنده تعهد می­ کند که مبیع را مطابق با مقدار و اوصاف و جنسی که در قرارداد ذکر شده است، در موعد معینی تهیه و به خریدار تسلیم کند، در این مورد، مبیع کلی و در ذمّه است و تعهد فروشنده در تسلیم مبیع مؤجل است، ولی تعهد خریدار مبنی بر پرداخت ثمن به صورت نقد است. در فقه به این نوع عقد، بیع سلف یا سلم می­گویند.
در تعریف بیع سلم از «امام خمینی» (ره) در «تحریرالوسیله» آمده است: خریدن مال کلی مؤجل در مقابل ثمن نقد کـه عکس آن نـسیه است بـه خریدار مسلم با کسـر لام بـه بایع مسلم­الیه و به مبیع مسلم فیه گـویند (امام خمینی (ره)، تحریرالوسیله، جلد اول، ۵۴۳).
از دیدگاه «جعفری لنگرودی» بیع سلم (بیع در ذمه) بیعی است که مبیع آن، کلی در ذمه است و موعدی برای تسلیم آن مقرر می­ شود. ثمن باید پیش از ترک جلسه­ی بیع به بایع داده شود وانتقال مالکیت مبیع، در زمان تسلیم صورت می­گیرد اما تسلط ذمه در زمان بیع رخ می­دهد. در زمان­های قدیم کشاورزان تهیدست عمده سلم فـروشان بودند و بنکدارها و بندارها عمده سلم­خـران بودنـد و ستم­هـای بسیار بـر کشاورزان می­کردند (جعفری لنگرودی، مبسوط در ترمینولوژی حقوق، جلد دوم، ۹۷۸).
فقهای امامیه برای درستی و نفوذ بیع سلف شرایط گوناگونی را ضروری شناخته­اند که پاره­ای از آنان مانند: مضبوط بودن، موعد تسلیم مبیع، ذکر جنس، مقدار و اوصاف مبیع از شرایط عمومی همه اقسام بیع است و اینکه متاع یا کالاهایی که پیش­فروش شده است در موعد مقرر بسیار فراوان باشد، هر چند در زمان انعقاد عقد نایاب باشد (محقق حلّی، ۱۴۱۰: ۱۳۴).
علاوه بر شرایط پیش گفته دو شرط دیگر در بیع سلف جلب توجه می­ کند که عبارت است از «لزوم نقد بودن ثمن» و «لزوم قبض ثمن در مجلس عقد».
قبض ثمن توسط فروشنده پیش از تفرق از مجلس عقد، شرط صحت معامله سلف است که اگر پیش از قبض متفرق شوند باطل است و اگر فروشنده بعضی از ثمن را قبض کند، بیع صحیح است در آنچه قبض کرده است و با طل است در باقی اگـر شـرط کند که ثمن از بابت طلبی باشد که بر ذمه او دارد، بعضی گفته­اند باطل است چون بیع دین به دین است و بعضی گفته­اند در عین صحت چنین بیعی کراهت دارد (محقق حلّی ۱۴۱۰: ۱۳۴، شهید ثانی، ۱۴۱۰، ۳، ۴۰۸-۴۰۹ و موسوی خمینی ۱۳۹۰، ۱، ۵۴۴). البته تمایل بیشتر فقها به قول دوم و کراهت داشتن چنین بیعی است.
سید محمد کاظم طباطبائی در پاسخ به سؤالی در مورد جواز یا بطلان «بیع دین به دین» و اینکه چه نوع بیعی است چنین جواب داده است:
بدان که هر یک از بیع و ثمن یا دین سابق مؤجل فعلی است یا مؤجل حالّ الاجل یا حال است یا دین لاحق موجل است یا لاحق حال. و ضرب پنج در پنج، بیست و پنج صورت می­ شود و قدر مسلّم از بطلان، موجعیین فعلیین سابقین و موجلین لاحقین و مختلفین است که چهار صورت باشد. ولکن چون مناط بطلان بنابر اقوی اعم از تاجیل فعلی و سابقی است، پنج صورت دیگر آن: سابقین حالّی الاجل و سابق حال الاجل به مؤجل سابق یا لاحق و عکس این دو باشد نیز محکوم می­ شود به بطلان؛ واحوط ترک در هفت صورت دیگر است نیز، بنابر احتمال اینکه مناط بطلان، سبق دین باشد با تاجیل فعلی، اگرچه لاحق باشد، که بنابراین شانزده صورت می­ شود که آن نه صورت سابقه است و هفت صورت دیگر که آن سابقین حالّین و سابق حالّ به مؤجّل سابق با حالّ الاجل سابق و عکس آن و سابق حالّ به مؤجلّ لاحق و عکس آن باشد و بقیه صور که نه صورت دیگر است بی­اشکال است. و لایخفی اینکه اگر ملاحظه شود که بیع دین، تاره «بر مدیون است و تاره» بر غیر او، صور مسأله چهل و شش می­ شود که بیست و پنج صورت متقدمه در بیع بر غیر مدیون باشد و بیست و یک صورت در بیع مدیون. زیرا که چهار صورت لاحقیت ساقط می­ شود کما لایخفی.
پس از آنچه ذکر شد حکم دین در غیر سلم است. و امّا در آن، پس اگر مبیع در سلم أجلش حلول نکرده باشد، جایز نیست بیع آن مطقاً، حتی بحالّ لاحق، بلکه جایز نیست. بیع آن به عین مشخص خارجی نیز و اگر بعد از حلول اجل آن باشد هم بیع آن قبل از قبض در مکیل و موزون خصوصاً در طعام محل اشکال است، مگر آنکه بر مدیون باشد (یزدی، سؤال و جواب، ۱۸۰ و ۱۸۱).
در دستورالعمل اجرایی معاملات سلف مورخ ۱۹/۱/۶۳ مصوبه شورای پول و اعتبار نیز محدودیت­ها و شرایط فقهی بیع سلف و به ویژه نقد بودن ثمن مورد نظر قرار گرفته است. ماده یک دستورالعمل مذکور مقرر می­دارد که منظور از معامله سلف پیش خرید نقدی محصولات تولیدی به قیمت معین است.
با مطالعه در احکام و شرایط ویژه بیع سلف، ملاحظه می­ شود که ثمن بیع سلف بایستی نقد باشد و در مجلس عقد قبل از تفرق به بایع تسلیم شود، در غیر این صورت عقد باطل است. علاوه بر آن بیع سلف عموماً در معاملات مربوط به اموال منقول مورد استفاده قرار می­گیرد که معمولاً به صورت کلی فی­الذمه صورت می­گیرد. به عبارت دیگر می­توان گفت، بیع سلف از زیرمجموعه­های بیع کلی فی­الذمه محسوب می­ شود و علاوه بر عدم امکان پرداخت قسطی ثمن ایراداتی که نسبت به توجیه قرارداد پیش فروش ساختمان در قالب بیع کلی فی الذمه وارد می شود، در بیع سلم نیز وجود دارد و وارد است.
اگـر پیش خـریداران مسکن متمکن از پـرداخت نقدی ثمن باشند،دیگر نیازی به تـوسل به قراردادهای پیش­فروش وجود ندارد. چرا که پیش خریداران معمولاً از نظر ضعف قدرت خرید و عدم توانایی تهیه پول نقد بـرای خـرید و برای جلوگیری از فاصـله گرفتن تصاعدی قیمت ساختمان با قدرت فعلی آنان، لازم می­دانند هرچه سریع­تر مختصر پس­انداز اولیه خود را از طریق قرارداد پیش­فروش ساختمان، در امر خرید ساختمان سرمایه ­گذاری و درگیر نمایند تا بر اساس مفاد قرارداد پیش­فروش با سعی و تلاش فراوان اقساط بعدی وجه قرارداد را در فاصله­های معین شده تهیه و پرداخت نمایند تا بتوانند به هدف خود یعنی داشتن سرپناهی برای خانواده دست پیدا کنند.
با توجه به مراتب مذکور و اینکه در فقه یکی از شرایط صحت بیع سلم، این است که ثمن در مجلس عقد به فروشنده تسلیم شود، ولی در قانون مدنی به لزوم قبض ثمن تصریح نشده است و این سکوت به معنای اجرای قواعد عمومی در بیع سلف است.
با این وجود برخی از حقوقدانان با تبعیت از نظر مشهور فقهای امامیه و به استناد این قرینه که در ماده ۳۶۴ قانون مدنی بیع صرف به عنوان مثال «بیعی که قبض شرط صحت است» آورده شده، اعتقاد دارند که در قانون مدنی نیز قبض ثمن شرط صحت بیع سلف است و باید در مجلس عقد و پیش از تفرق طرفین، صورت پذیرد (امامی، ۱۳۸۱، ۱: ۴۴۱ . جعفری لنگرودی، ۱۳۳۸، ۱: ۵۶۲).
با توجه به شرایط مربوط به تحقق بیع سلف در فقه و اینکه بیع باید کلی در ذمّه باشد و ثمن باید نقد باشد و در مجلس عقد پرداخت شود، قرارداد پیش­فروش ساختمان را نمی­توان در قالب درستی از عقد بیع سلف گنجاند و آن را راهکاری مناسب برای قرارداد پیش­فروش ساختمان دانست، زیرا ساختمان با توجه به مشخصات و موقعیت جغرافیایی و ابعاد و مساحت آن عین معین محسوب می­ شود که در آینده به وجود خواهد آمد و ثمن آن نیز طبق قرارداد باید به صورت اقساطی در حق پیش­فروشنده پرداخت شود، مگر اینکه بر مبنای نظر برخی از علما عمل کنیم که نقد بودن ثمن معامله را در بیع سلف لازم نمی­دانند یا اینکه قسطی بودن ثمن معامله در قرارداد پیش­فروش ساختمان شرط شود.
۳-۲- بررسی قراردادهای پیش­فروش ساختمان با قراردادهای پیمانکاری و خصوصی
۳-۲-۱- قرارداد پیمانکاری
قراردادی است که به موجب آن یکی از طرفین ملتزم می­گردد به انجام کاری در مقابل بهایی که طرف دیگر متعهد به پرداخت آن می­ شود و از جمله قراردادهایی است که عمل عامل به صورت تعهد به فعل می­باشد (جعفری لنگرودی، ۱۳۵۷: ص ۲۱۳).
این نوع قراردادها در دفترچه پیمان به صورت موضوع پیمان اسناد و مدارک پیمان، مبلغ پیمان، نظرات در دوره اجرا ذکر می­گردد گاهی اوقات شخصی که می­خواهد ساخت و ساز نماید زمین موردنظر، نقشه ساختمانی و مشخصات فنی و سایز نقشه­های کلی و تفصیلی را از قبل تهیه نموده و با یک پیمانکار قرارداد می­بندد که در قبال دریافت مبلغی موضوع تعهد را در مدت زمان قرارداد انجام داده و تحویل دهد حال آیا قرارداد پیش­فروش ساختمان در قالب قرارداد مقاطعه می­گنجد یا خیر؟
یکی از انواع قراردادهای پیمانکاری، مقاطعه بوده که مقاطعه به معنای تعهد کردن، تعهد کردن کاری برای دولت، در برابر اجرت، به موجب قرارداد و صورتجلسه مناقصه است (جعفری لنگرودی، ۱۳۷۸، ۵ ش ۹۹/۱۳). قرارداد مقاطعه در اصطلاح به معنی «قراردادی است که به موجب آن، یکی از طرفین (مقاطعه­کار) ملتزم به انجام کاری در مقابل بهایی که طرف دیگر (کارفرما) متهد به پرداخت آن می­ شود» مطابق این تعریف، کارفرما عبارت است از کسی که صاحب کار است و اجرای کار را به مقاطعه­کار می­سپارد و مقاطعه­کار نیز کسی است که تعهد می­ کند عمل مورد توافق را در مدت مشخص انجام دهد.

جهت دانلود متن کامل این پایان نامه به سایت abisho.ir مراجعه نمایید.

کته اوپه­نیشد

یا کتوالی اوپه­نیشد متعلق به یجور وده است ولی داراشکوه در ترجمه خود آن را به اتهر بن بید منسوب نموده است، این اوپه­نیشد دارای دو باب است و هر باب آن به سه جز تقسیم شده است. این اوپه­نیشد از اوپه­نیشدهای منثور و در ردیف اوپه­نیشدهای قدیمی می­باشد. بعضی بندهای این اوپه­نیشد به بهگودگیتا[۷۴] شباهت دارد، قصه نچیکتاس که در این اوپه­نیشد بیان شده در ریگ وده آمده است. جستجو و پرسش نچیکتاس[۷۵] در مورد علم است که روح را روشن می­ کند و از قید و بند سلسله مرگ و حیات نجات می دهد.[۷۶]

کوشیتکی اوپه­نیشد[۷۷]

این اوپه­نیشد وابسته به ریگ­وده است، اسم این اوپه­نیشد از دو کلمه تشکیل شده که بر معنای «لذت دنیا قابل ملامت است» دلالت دارد. این اوپه­نیشد نسبتاً قدیمی و منثور است. متون این اوپه­نیشد متعدد بوده و با یکدیگر اختلافاتی دارند. کوشیتکی نام عارفی است که تعلیمات این اوپه­نیشد به او منسوب می­باشد.[۷۸]
«روح دمنده برهماست، این است آنچه کوشیتکی معمولاّ می­گفت: هوش در واقع پیام آور این روح دمنده یا برهماست و چشم نگهبان و گوش اعلام کننده و نطق کنیز اوست». [۷۹]

ایتریه اوپه­نیشد

این اوپه­نیشد وابسته به ریگ­وده است. ریگ وده دارای یک «ارنیک» است که ایتریه آرنیک خوانده می­ شود و جز آیتریه براهمن می­باشد. گفته می­ شود براهمن و ارنیک تصنیف خانواده­ای است که «اتر» نامیده می­شدند. ایتریه اوپه­نیشد از اوپه­نیشدهای قدیمی و منثور است. متن اوپه­نیشد جز آرنیک و از این جهت دنباله موضوع ارنیک است. در ارنیک توضیح قربانی بزرگ آمده است. اما در این اوپه­نیشد توضیح معنوی قربانی بیان شده است. ایتریه مشتمل بر باب چهارم و پنجم و ششم ارنیک دوم است. در ترجمه دارالشکوه ایتریه ارنیک در مقدمه ایتریه اپنکهیت قرار داده شده است ولی در متن سنسکریت و ترجمه­های اروپایی چنین نیست.[۸۰] «در آغاز آتمن یکتای واقعی وجود داشت. با خود فکر کرد: عوالم را بیافریند. پس این عالم، آب، نور، مرگ، آب­ها را بیافرید». [۸۱]

مهمترین آموزه های مطرح شده در اوپه­نیشدها

مهمترین و شاید محوری­ترین آموزه اوپه­نیشدها موضوع حقیقت متعال و یگانه، آموزه وحدت وجود و وحدت آتمن و برهمن یعنی وحدت روح یا نفس فردی و روح یا نفس کلی است. به گفته برخی، اندیشمندان و فرزانگان هندو از همان آغاز یعنی از دوران ودایی و پس از عهد براهمنه­ها به دنبال یافتن و درک عامل و نیروی بوده ­اند که در سراسر عالم هستی جاری و مایه حیات و پویایی تمام پدیده ­ها بوده است. آتش، ‌آب، باد و غذا از جمله عناصری بوده ­اند که هر یک در دوره­ای و نزد گروهی خاص به عنوان نیرو، عامل و علت غایی حیات و وجود تصور می­شده ­اند سرود آفرینش یا ناسدیه سوکته[۸۲] و نیز پوروشه سوکته[۸۳] و برخی دیگر از سرودهای ریگ وده نتیجه این گونه تأملات و تفکرات است. در این سرودها به زبان استعاره و تمثیل و در قالب اسطوره از حقیقت هستی و علت غایی سخن به میان آمده است. این تفکرات در اوپه­نیشدها نیز ادامه یافت تا آنجا که به جرات می­توان گفت که محور اصلی و فکر اساسی تعلیمات آنها همین موضوع است.[۸۴] بنابراین نخستین نشانه­ های اندیشه­ورزی­های فیلسوفانه را در اوپه­نیشدها پیدا می­کنیم که در آنها مسائلی درباره نفس، خدا و جهان به روشنی طرح شده و مورد بحث قرار گرفته است. [۸۵] در اوپه­نیشدها بارها از اصل عالم و علت غایی هستی پرسش شده است و فرزانگان و ریشی­ها کوشیده­اند تا از طریق تمثیل، تصویری از آن حقیقت به دست دهند و آن را تا حدودی به مخاطبان خود بشناسانند. [۸۶]
این مسائل که مکرر در اوپه­نیشدها مطرح شده ­اند عبارتند از: آن واقعیتی که منشا و مبدا همه چیزهای دیگر است و همه چیز به آن زنده است و نیز در آن محو و نابود می شود چیست؟ آن چیست که با شناختن آن همه چیزهای دیگر را می­توان شناخت؟ آن چیست که با شناختن آن هر ناشناخته­ای شناخته می­ شود؟ آن چیست که با دانستن آن انسان به جاودانگی می­رسد؟ برهمن چیست؟ آتمن چیست؟ همانگونه که ماهیت این پرسش ها ایجاب می­ کند ذهن اوپه­نیشدی از همان اول هم غرق در ایمان و باور به این است که واقعیتی همه­جاگیر و جهان­شمول وجود دارد که بر هر چیز این هستی سیطره و چیرگی دارد، هر چیز از او سرچشمه می­گیرد، با او و در او زنده است و نیز به سوی او باز می­گردد، واقعیتی وجود دارد که با شناختن آن می­توان به جاودانگی دست یافت. [۸۷]
این حقیقت متعالی بدان اعتبار که حقیقتی غیرقابل تغییر و در پس این جهان «برهمن» خوانده و به آن اعتبار که روح نابود نشدنی انسانی را نیز شامل می شود «آتمن» خوانده می­ شود.[۸۸]
«در آغاز آتمن یگانه وجود داشت»[۸۹] ؛ «این جهان در آغاز تنها آتمن بود»[۹۰].
«اگر آتمن شناخته شود همه چیز شناخته می شود» و درست همین عبارت­ها را درباره وجود برهمن می­یابیم، «در ابتدا فقط وجود بود، بدون دومین»، «همه چیز برهمن است»، «این نفس همان برهمن است»[۹۱].
بنابراین از تأمل در متون اوپه­نیشدی می­توان سه آموزه زیر به عنوان تعالیم اصلی اوپه­نیشدها شناخت:

حقیقت غایی(برهمن)

خود حقیقی یا آتمن

همسانی و عینیت برهمن و آتمن.

از آنجا که پل دوییسن در بخش اول از کتاب خود به تفصیل به موضوع آتمن و براهمن پرداخته است و این بخش نیز ترجمه شده است؛ پس بهتر دیدیم که در این قسمت از مقاله به تفصیل به موضوع آتمن و برهمن نپردازیم چون هر آنچه که لازم و شایسته بوده دوییسن به نحوی عالی در کتاب خود بیان کرده است و توضیح بیشتر جز تکرار مکررات چیزی دیگری نمی ­باشد، پس در این بخش به اجمال به بررسی آتمن و برهمن می پردازیم.

برهمن

در اوپه­نیشدها در اشاره به حقیقت غایی از واژه­ای استفاده می­ شود که به لحاظ زبان شناختی بسیار مناسب است و بعدها همین واژه، واژه محوری فلسفه ودانته شد. واژه برهمن از ریشه بریه[۹۲]و به معنای روئیدن، بیرون جهیدن و باز شدن است، که به معنای چیزی است که ازلی می­باشد و بی­وقفه دارای رشد و رویش است. گویا این واژه در ابتدا به معنای نماز و دعا بوده است در این صورت با توجه به ریشه مذکور مقصود از آن چیزی بود که خود را در سخن رسا و شنیدنی ظاهر می­سازد. معنای بعدی فلسفه برهمن در اوپه­نیشدها نیز به نوعی، تحول همین معناست؛ علت اولیه جهان یا آنچه به صورت طبیعت به عنوان یک کل شکفته شد.[۹۳]
به طور کلی دوگونه نگرش وحدت وجودی را در ارتباط با برهمن یا امر مطلق در اوپه­نیشدها تشخیص داده اند: ۱- نگرش کیهانی[۹۴] ۲- نگرش غیر کیهانی[۹۵].
براساس نگرش اول برهمن اصلی است کیهانی که ماهیتاً جامع و در برگیرنده همه چیز است. بهترین توصیف از این نوع نگرش در چاندوگیه اوپه­نیشد آمده است. در این اوپه­نیشد پس از تعریف رمزگونه برهمن به عنوان تجلان[۹۶] یعنی آنکه (تت= tat) موجب(ج= ja) جهان است و آن را در خود فرو می کشد (لی=li) و از آن پشتیبانی می­ کند(آن= an) و در ادامه آن را چنین توصیف می­ کند. «آنکه در همه کارها، همه خواسته ­ها، همه بوها، همه مزها، از او سرچشمه می­گیرد، او همه این جهان را فراگرفته است». اما مطابق نگرش غیر کیهانی، برهمن اصلی است جدای از همه چیز. این نگرش تجربی در بریهد آرنیکه اوپه­نیشد توضیح یافته است. در این اوپه­نیشد که گفتگویی است میان بانوی فرهیخته به نام گارگی[۹۷] و دانشمند بزرگی به نام یَجنَوَلکهیه در پاسخ به سوال گارگی درباره شالوده و اساس جهان نهایتاً به اصلی اشاره می­ شود که فقط با توصیف سلبی می­توان آن را وصف کرد به این معنا که حقیقت غایی فراتر از دسترس تجربه آدمیان است.
«گارگی، فرزانگان آن را (اکشر[۹۸] = فنا ناپذیر) می­نامند. آن کلان نیست و خرد نیست و عریض نیست و طویل نیست و قرمز نیست، آن بدون سایه، بدون تاریکی، بدون هوا، بدون فضا، بدون ضمیمه، بدون بو، بدون مزه، بدون چشم، بدون گوش، بدون سخن، … درون و بیرون ندارد و چیزی آن را نمی­خورد و او چیزی را نمی­خورد»[۹۹]

جهت

ز) قبول کردن و پذیرفتن[۱۹۶]: «آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْهِ مِن رَّبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ…»[۱۹۷]
ح) جرئت[۱۹۸]: «الَّذِینَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِیمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّـهُ وَنِعْمَ الْوَکِیلُ»[۱۹۹]
ط) اقرار[۲۰۰]: «ذَلِک َبِأَنَّهُم ْآمَنُواثُمّ َکَفَرُوافَطُبِعَ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَایَفْقَهُونَ»[۲۰۱]
ی) آرامش و ایمنی[۲۰۲]: «الَّذِی أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ»[۲۰۳]
ک) ثبوت[۲۰۴]: «تُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّـهِ بِأَمْوَالِکُمْ وَأَنفُسِکُمْ ذَلِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ»[۲۰۵]
۴-۱-۱-۲- ایمان مبلّغ
ایمان و باور عمیق قلبی، اوّلین و اساسی ترین نیاز یک مبلّغ برای تبلیغ است. تبلیغ بدون ایمان، کارایی و استمرار ندارد و نه تنها گره گشا نیست که گره افکن و مشکل ساز نیز هست و چه بسا موجب گمراهی و سردرگمی مبلّغ و مخاطبان است.
نقش ایمان در تبلیغ را در سه محور می توان بررسی کرد. ۱) ایمان به خدا؛ ۲) ایمان به هدف؛ ۳) ایمان به پیام و محتوای تبلیغ.
۴-۱-۱-۳- جلوه هایی از ایمان در سیره‌ی رسول الله (ص)
پیامبر اکرم (ص) مصداق بارز ایمان است. آن حضرت مبلّغی بود که وجودش سرشار از ایمان و یقین بود. از این رو، هیچ یک از تهدیدها و شکنجه های مشرکین نتوانست او را از انجام وظیفه‌اش باز دارد.
مشرکان قریش می دانستند که ابوطالب پشتیبان سرسخت پیامبر اسلام (ص) است. آنان وقتی دیدند تلاشهایشان برای سازش با پیامبر (ص) و توقّف فعالیتهای تبلیغی ایشان بی نتیجه است، تصمیم گرفتند از طریق ابوطالب نقشه‌ی خود را عملی کنند؛ بدین منظور، وی را تحت فشار روحی و روانی قرار دادند تا ناچار به تسلیم پیامبر (ص) به دشمنان شود. ولی ابوطالب در برابر آنان ایستادگی کرد و پیامبر (ص) نیز همچنان به تبلیغ خود ادامه داد.
۴-۱-۲- علم
۴-۱-۲-۱- علم مبلّغ
تبلیغ دین علاوه بر ایمان و باور درونی، نیازمند دانستنیها، آگاهی ها و اندوخته‌ی علمی وسیعی است که راه گشای مبلّغ باشند. به فرمایش رسول خدا (ص) «نعم وزیر الایمان العلم»؛ علم بهترین وزیر ایمان است.»[۲۰۶]
در حقیقت، علم و دانش مهمترین و عمده ترین سرمایه مبلّغ در امر تبلیغ است و هر اندازه که بیشتر باشد، نتیجه بهتر و مطلوب تری به دست خواهد آمد. مبلغ، پیش از اقدام به تبلیغ، باید بکوشد تا این سرمایه را به دست آورد و بر مقدار آن بیفزاید.
مبلغ اسلامی برای کامیابی در انجام وظیفه‌اش، نیازمند فراگیری دانش های گوناگونی است که مهمترین آنها عبارتند از:
۱- علم فقه: رایج ترین و معمول ترین انتظار مردم، به ویژه مسلمانان از مبلّغ اسلامی، پاسخ گویی به مسائل فقهی است.
مبلغ دینی، زمانی که پا به منطقه‌ای می گذارد، مورد هجوم پرسشهای مردم در مسائل دینی، به ویژه فقهی قرار می گیرد؛ از این رو، شناخت متوسطی از مبانی فقهی – اصولی و آشنایی کامل با فتواهای مراجع تقلید و متن رساله ها برای مبلغ لازم است تا بتواند پاسخگوی مردم باشد.
در ضمن، مبلغان باید از مسائل مورد نیاز مردم در زندگی روزمره آگاه باشند تا بتوانند با هماهنگ کردن آگاهی فقهی خود با نیاز مردم، توفیق بیشتری در انجام رسالت خویش داشته باشند.
۲- علم اخلاق: یکی از رسالتهای مبلغ اسلامی تهذیب نفوس، پرورش کمالات و برپایی فضایل اخلاقی در جامعه است؛ چنان که رسول اکرم (ص) می فرماید: «بُعِثتُ لِاُتَمِّمَ مَکارِمَ الأخلاقِ[۲۰۷]؛ برانگیخته شدم تا مکارم اخلاقی را کامل کنم».
بنابراین، مبلغ نیاز شگرفی به دانستن مبادی علم اخلاق، روش های دست یابی به فضایل اخلاقی و کنترل، تعدیل و هماهنگ کردن غرائز و امیال باطنی انسان دارد.
۳- علم کلام: مبلّغ، علاوه بر اینکه خود باید با دلیل و استدلال محکم به مبانی اعتقادی ایمان آورده باشد، لازم است که توانایی پاسخگویی به سوالات و شبه های دیگران را نیز داشته باشد. به ویژه که امروزه با توسعه بیش از پیش تبلیغات و ارتباطات، جامعه در معرض هجوم شبهه های مخالفان قرار گرفته است و دشمن می کوشد به هر طریق ممکن اعتقاد و ایمان جوانان را سست و متزلزل کند.
بنابراین، در چنین موقعیتی آشنایی و تسلط نسبی مبلغ اسلامی به علم کلام، از نیازهای جدّی او برای تبلیغ است.
۴- علم تفسیر و علوم قرآنی: قرآن بی نقص ترین، مطمئن ترین و مهمترین کتاب و منبعی است که می تواند مورد استفاده مبلغ قرار بگیرد. چرا که در سند برخی از روایات می توان شک کرد ولی در آیات قرآن کریم، شک راه ندارد. از این رو، آگاهی و شناخت کافی از قرآن و تفسیرهای آن و نیز علوم قرآنی، برای مبلغ لازم و مفید است.
بنابراین، سزاوار است مبلغ اسلامی، درس و مطالعه تفسیر را یکی از وظایف خویش قرار دهد، زیرا بی اطلاعی و ناآشنایی یک مبلغ اسلامی با قرآن، نقیصه‌ای بزرگ و مایه‌ی سرافکندگی اوست.
۵- علم رجال و درایه: مبلغ دینی سر و کار زیادی با احادیث و روایات معصومین (ع) دارد و احادیث، در کنار آیات قرآنی سرمایه تبلیغ وی را می سازند. از این رو، برای نقل حدیث و اعتماد به آن، نیاز جدی به علم رجال و درایه دار.
توجه به این حقیقت که هر حدیثی را بدون بررسی محتوایی و سندی، نمی توان در تبلیغ استفاده کرد، مسئله ای بسیار مهم است.
دست کم باید برای مبلغ روشن باشد که برای هر موضوع، به هر نوع حدیثی نمی شود استدلال کرد. مثلاً در مورد مسائل اعتقادی که مبنای آن باید بر یقین باشد، به خبر واحد نباید اعتماد کرد، اگر چه از نظر سند صحیح باشد، مگر با همه مسایل اسلامی موافق باشد.
در مسایل فقهی، به حدیث ضعیف یا بدون سند یا با سند غیرمتصل نباید اعتماد کرد، اگرچه در کتاب معتبری نقل شده باشد. ولی در مسایل اخلاقی و مستحبات، زیاد سخت گیری نشده است.
نیز باید توجه داشت که برحسب گفتار پیامبر (ص) و امامان (ع)، احادیث نیز مانند قرآن، ناسخ و منسوخ و محکم و متشابه دارد. برخی از روایات در شرایط خاصی و برای رعایت اصول پنهان کاری و تقیّه صادر شده است. حدیث مجعول هم در بین احادیث کم و بیش وجود دارد؛ از این رو، باید در نقل احادیث، دقت کافی به عمل آورد تا درست از نادرست شناخته شود.[۲۰۸]
۶- علم تاریخ: مبلغ مسلمان، نماینده و پیام آور اسلام است. بنابراین، باید اطلاع دقیقی از تاریخ اسلام و فراز و نشیبها و وقایع آن به خصوص شرح حال نبی اکرم (ص) و ائمه اطهار داشته باشد.
شایسته تر آن است که مبلغ با رویکرد دقیقی به زندگی و سیره آن بزرگواران، درسهای اخلاقی و تربیتی زندگانی آنان را استخراج و به مردم عرضه نماید.
علاوه بر آن، آگاهی از تاریخ تمدن و فرهنگ و پیشرفتهای مسلمانان و نیز برخوردهایی که با پیروان سایر ادیان و ملتها داشته اند، برای مبلغ لازم و ضروری است. آشنایی با تاریخ پیدایش ادیان و مکاتب دینی، به ویژه ادیان زنده جهان از جمله مواردی است که به مبلغ، کمک شایانی می کند؛ به خصوص اگر مبلغ با پیروان و طرفداران ادیان غیراسلامی مواجه گردد.
۷- علم روان شناسی: گاه مبلغ در ارتباط مستقیم و چهره به چهره با مردم است. از این رو، آگاهی وی از علم روانشناسی می تواند یاری دهنده وی در برقراری رابطه صمیمانه‌تر با مخاطبان باشد. مرحوم آیت الله سید محمد حسینی شیرازی در تجربه های خود می نویسد:
یکی از چیزهایی که برای واعظ لازم است، اطلاع از عل روانشناسی است، تا هر چه بهتر بتواند در دل مردم نفوذ کند و گفتارش در دل مردم اثر بگذارد و از این راه، بتواند حقایقی را به مردم رسانده در آنان تأثیر بگذارد… زیرا هر مطلبی را می توان با الفاظ و تعبیرات گوناگونی بیان کرد که نحوه بیان آن گاهی موثر می شود و گاهی تاثیر نامطلوب خواهد داشت.
و از این قبیل است که می گویند امیری در خواب دید که دندانهایش افتاد. از شخصی که عالم به تعبیر خواب بود پرسید. معبّر گفت: تمام بستگان امیر خواهند مرد. امیر عصبانی شد و دستور داد او را کتک زده و به زندان افکندند و از معبّر دیگری تعبیر خوابش را خواست.
معبر گفت: این خواب دلالت دارد بر اینکه عمر امیر از تمام بستگانش طولانی تر خواهد بود. امیر دستور داد به او جایزه دادند و احترامش کردند.[۲۰۹]
۸- علم منطق: خطابه و سخنرانی و بحث و مناظره از مهمترین شیوه های تبلیغ اسلام اند و مبلغ مسلمان علاوه بر نیاز مبرم به تسلط بر این امور، ناگزیر است که علم منطق نیز بیاموزد؛ چرا که منطق به گفتار او استحکام و قوت می بخشد و آن را مورد پذیرش مخاطبان قرار می دهد. منطق، انسان را به سوی تصحیح افکار و اندیشه هایش رهنمون می شود و ذهن وی را از خطای در اندیشیدن حفظ می کند.
آنچه تاکنون برشمردیم مهمترین و کاربردی ترین علمهای مورد نیاز مبلغ اسلامی است و احاطه بر برخی از آنها ضروری و بر برخی دیگر، بسیار مفید و کارساز است.[۲۱۰]
ممکن است انسان اطلاع از این همه علوم را امری بعید بشمارد. لکن یک واعظ باید بداند که پیروزی کامل در تبلیغ، بستگی به فراگرفتن این علوم دارد و پیروزی متوسط این امر، بستگی به فرا گرفتن این علوم در حد متوسط دارد. مبتدیان باید بکوشند و خط سیری برای خود درست کنند که این اطلاعات را بدست آورند.[۲۱۱] مبلغ برای به دوش گرفتن بار سنگین مسئولیت تبلیغ باید از نظر علمی رشد مطلوبی یافته باشد. اطلاعات عمومی بالا، آشنایی به مسائل تربیتی و روانشناسی، اطلاع از مسائل و مشکلات اجتماعی و آگاهی به مقتضیات زمان، پرتوی از این رشد علمی است.
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
در حقیقت، مبلغ باید به آنچنان احاطه علمی دست یافته باشد که بتواند برای هر صنف و گروه مردم، سخن و پیام ویژه ای ارائه دهد؛ همچنان که در دعا برای علما، زهد، برای تجّار، سخاوت، برا فقرا، صبر، برای رزمندگان، پیروزی و برای زنان، حیا و عفت از خدا خواسته شده است.
در واقع، مبلغ در مقام یک طبیب ماهر است. همان گونه که طبیب، با مهارت تمام به بیماری بیمارش پی می برد و در پی علاجش می کوشد، مبلغ نیز برای رسیدن به چنین مقامی نیاز به اندوخته علمی بسیاری دارد که در طول سالیان متمادی می اندوزد.
نکته مهم و درخور توجه این است که مبلغ اسلامی نباید به آنچه دارد بسنده کند، بلکه باید بکوشد تا بر اندوخته علمی اش بیفزاید و در این راه از تجربه پیشکسوتان و عالمان دینی بهره برداری کند.
نکته دیگری که مبلغ باید در نظر داشته باشد این است که هیچ گاه از گفتن کلمه نمی دانم شرک نکند و اگر پاسخ پرسشی را نمی داند به صراحت بگوید نمی دانم. چرا که رسول خدا (ص) می‌فرماید:
من عمل علی غیر علم کان مایفسد أکثر ممّا یصلح[۲۱۲]؛ هر کس بدون علم به عمل بپردازد، تباهی و فسادانگیزی او از اصلاحش بیشتر است.
امام باقر (ع) نیز می فرماید:
من افتی الناس بغیر علم ولاهدی لعنته ملائکه العذاب و ملائکه الرحمه ولحقه وزر من عمل بفتیاه[۲۱۳]؛ هر کس برای مردم بدون علم و آشنایی کامل و یا بدون راهنمایی (راهنمایان) فتوی دهد، فرشتگان رحمت و فرشتگان عذاب بر او لعنت فرستند و گناه کسی که به فتوای او عمل کرده است بر عهده او خواهد بود.
امام صادق (ع) نیز می فرماید:
العامل علی غیر بصیره کالسائر علی غیر الطریق لایزیده سرعه السیر الابعدا[۲۱۴]؛ هر کس بدون آگاهی و بصیرت به عمل بپردازد، مانند کسی است که بی راهه می رود، هر چه تندتر برود از مقصد دورتر می‌گردد.
۴-۱-۲-۲- علم پیغمبر (ص)
نویسنده کتاب محمد فی القرآن می نویسد:
انذار بدون علم نیست و هیچ انذار کننده‌ای بدون شناخت و معرفت نیست. پس، انذار دهنده از نظر علم بر قومش پیشی گرفته است، و اگر شناخت مبلغ به عاقبت امر آنها و آینده‌ی حیات ایشان نباشد، توانایی انذار آنان را ندارد و نمی تواند قومش را آگاه کند.
به طور مسلم، جاهل به جز آنچه پیش پایش است نمی بیند، ولی عالم آنچه را که در مقابلش است به همراه ماورای آن و هرچه که بر آن احاطه دارد می بیند و از سرانجام امور آگاه است.
جاهل، امروز را می بیند و نسبت به فردا نابیناست ولی عالم، امروز و فردا و روزهای پس از فردا را شاهد است.
پس جاهل نیازمند انذار است و عالم، همان منذر است.
محمد (ص) آگاه به آینده امتش بلکه به آینده بشریت بود و همانا خداوند همان کسی است که او را آگاه کرد و او به انذار مردم برخاست و آنان را به رهایی از هلاکت، یعنی از سقوط در آتش جهنم فراخواند و در این راه، سعی و جهاد نمود و جان و مالش را فدا کرد.[۲۱۵]
علم پیامبر (ص) بالاترین علمهاست، چرا که سرچشمه آن وحی الهی است. علم او علمی است که بشر به سبب طبیعت مادی اش از داشتن آن عاجز است، اما در عین حال نیازمند آن است. دانش پیامبر (ص) فراتر از تجربه های بشری و مربوط به عالم غیب و فردای نادیده بشری است.
معرفت پیامبر اکرم (ص) معرفتی است که با عقل ناقص بشری و بدون ارشاد الهی نمی توان به آن دست یافت. معرفت حقیقی خدا – به اندازه توان بشری -، معرفت صفات جلال و جمال، عالم غیب، انبیا، قیامت، پاداش، عقاب و… از نمونه های این علم و معرفت بی نظیر است.
۴-۱-۳- اخلاص
۴-۱-۳-۱- اخلاص مبلّغ
امیر مؤمنان می فرماید: «اخلاص اعلی الایمان[۲۱۶]؛ اخلاص، اوج ایمان است».
و بنا به فرموده‌ی پیغمبر خدا (ص):
«العلماء کلِهم هلکی الا العالمین والعالمون کلهم هلکی الا المخلصین والمخلصون علی خطر[۲۱۷]؛ عالمان همه در معرض علاکت اند مگر آنان که به علم خود عمل کردند و عاملان همه در معرض هلاک اند مگر آنان که از روی اخلاص کار کردند و مخلصان در خطرند».
بنابراین، اخلاص یکی از مهمترین شرایط و صفات مبلغ و عالم دینی است. مبلغ باید در عقیده و عمل و فعالیت تبلیغی اش اخلاص داشته باشد و تبلیغ را وسیله ای برای نیل به رضای الهی قرار دهد، خالصانه و برای رضای خدا سخن بگوید و جز به ذات او به چیزی دل نبندد، و گامی از صراط حق منحرف نگردد. امام صادق (ع) فرمود:
«الایقاء علی العمل حتّی یخلص أشدّ من العمل والعمل الخالص، الذّی لاترید أن یحمدک علیه احد الّا الله والنیّه أفضل من العمل. ألا و إنّ النیّه هی العمل[۲۱۸]؛ بقای بر عمل برای خالص کردن آن دشوارتر از خود عمل است. عمل خالص، عملی است که نمی خواهی کسی مگر خداوند متعال تو را بر آن ستایش کند. نیّت، بالاتر از عمل است. بدانید که نیّت همان عمل است.»
۴-۱-۳-۲- اخلاص پیغمبر (ص)
پیامبر اسلام (ص) اسوه اخلاص بود و اخلاص، در گفتار و کردار او موج می زد. هر گامی که برمی‌داشت، برای خدا بود؛ قرآن کریم می فرماید:
«قُلْ إِنَّ صَلَاتِی وَنُسُکِی وَمَحْیَایَ وَمَمَاتِی لِلَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ[۲۱۹]؛ (ای پیامبر!) بگو نماز و عبادتهایم، زندگی و مرگم، همه برای خداوند، پروردگار جهانیان است».

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت fotka.ir مراجعه نمایید.

وزارت بازرگانی که نمایندگی تام الاختیار تجاری دولت در امر الحاق به سازمان جهانی تجارت را عهده دار می باشد، وظیفه تنظیم نهایی پاسخ ها را جهت ارسال به دبیرخانه این سازمان دارد.

فصل سوم: مقررات صادرات و واردات ایران و الزامات حقوقی سازمان جهانی تجارت

هر دولت یا قلمرو گمرکی مستقلی[۱۵] که در اداره روابط تجاری خارجی و سایر امور پیش بینی شده در موافقت نامه تأسیس سازمان جهانی تجارت و موافقت نامه های تجاری چند جانبه خود مختاری کامل داشته باشد[۱۶] می تواند طبق شرایطی که میان آن و سازمان مورد توافق قرار می گیرد به آن ملحق شود (ماده ۱۲ موافقت نامه تأسیس سازمان جهانی تجارت).
عضویت در سازمان جهانی تجارت به معنای قبول کلیه ی موافقت نامه های چندجانبه آن سازمان و در نتیجه، قبول تعهداتی است که در این موافقت نامه ها بیان شده است. علاوه بر تعهدات کلی در این موافقت نامه ها، هر عضو سازمان موظف به رعایت تعهداتی است که به هنگام مذاکره با سازمان در پروتکل های الحاق پذیرفته که جداول تعرفه و امتیازات متقابل را شامل می شود. به جز این تعهدات که به مجرد عضویت در سازمان برای هر عضو ایجاد می شود، اعضا ضمناً مکلفند انطباق قوانین، آئین نامه ها و رویه های اداری خود با تعهداتشان طبق موافقت نامه های فوق الذکر و پروتکل الحاق را تضمین کنند (بند ۴ ماده ۱۶ موافقت نامه تأسیس سازمان جهانی تجارت) و از سوی دیگر قوانین، مقررات، آراء قضایی و تصمیمات اداری قابل اجرا در سطح عمومی را که به طبقه بندی یا ارزیابی محصولات برای مقاصد گمرکی یا به نرخ های حقوق، مالیات ها و دیگر هزینه ها یا به الزامات، محدودیت ها یا ممنوعیت ها در مورد واردات یا صادرات یا انتقال وجوه مربوط می شوند و بر فروش، توزیع، حمل و نقل، بیمه، انبارکردن، بازرسی، نمایش، پردازش و مخلوط کردن و موارد استفاده دیگر تأثیر می گذارند، فوراً منتشر سازند (بند ۱ ماده ۱۰گات ۱۹۹۴ که در بند ۱ تصمیم راجع به رویه اطلاع رسانی نیز تصریح شده است). تعهد به اطلاع رسانی که در مورد همه موافقت نامه های تجاری چندجانبه وجود دارد، در اجرای اصل شفافیت[۱۷] در تجارت بین المللی است تا بدین وسیله اولاً، سایر دولت های عضو سازمان و بازرگانان خارجی از مقررات داخلی کشورها در امر بازرگانی آگاهی یابند و ثانیاً، در صورت لزوم با استناد به همین مقررات بتوانند علیه دولت خاطی طبق روش های حل اختلاف متوسل به اقدامات قانونی شوند.
بر این اساس، کشور متقاضی عضویت در این سازمان باید مقررات داخلی مرتبط با تجارت خارجی خود را با الزامات این سازمان هماهنگ نماید؛ به عبارت دیگر، کشورهای مختلف هرکدام در تجارت بین الملل مبانی و نظام حقوقی و تجاری خاصی دارند که در برخی موارد مغایر و ناسازگار با اصول و الزامات سازمان جهانی تجارت است و این امر ممکن است بهره مندی هرچه بیشتر آن ها را از شرایط تجارت آزاد، خدشه دار سازد؛ لذا تلاش در جهت رفع آن ها برای هر کشور اجتناب ناپذیر است.
با توجه به مراتب فوق در صورت الحاق جمهوری اسلامی ایران به سازمان جهانی تجارت، الزاماتی به شرح مذکور در فوق در زمینه رعایت یک کاسه موافقت نامه های تجاری چندجانبه، تطبیق قوانین داخلی با آن ها و اطلاع مقررات داخلی به همه اعضای سازمان، به وجود می آید.
در قوانین و مقررات داخلی کشورها، عمده ترین مقررات مرتبط با موضوع الحاق به سازمان جهانی تجارت عبارتند از: مقررات صادرات و واردات، مقررات مربوط به تشویق تولید کنندگان داخلی، مقررات مربوط به بخش خدمات، مقررات راجع به حمایت از حقوق مالکیت معنوی و مقررات راجع به حل و فصل دعاوی تجاری.
از جمله قوانین اصلی کشور ما که بازرگانی خارجی براساس آن جریان می یابد، قانون مقررات صادرات و واردات مصوب مهر ۱۳۷۲ و آیین نامه اجرایی آن (فروردین ۱۳۷۳) می باشد که در این فصل به تعارضات و چگونگی تطبیق آن ها با الزامات سازمان جهانی تجارت می پردازیم.
جدا از نفی معامله تجاری با رژیم اشغالگر قدس[۱۸]، به طور کلی قانون مقررات صادرات و واردات در سه مقوله با مقررات ماهوی موافقت نامه های تجاری چندجانبه ارتباط می یابد که عبارتند از حمایت از تولیدات داخلی، اعمال محدودیت های وارداتی و تشویق صادرات که در ادامه به آن پرداخته خواهد شد.

جهت دانلود متن کامل این پایان نامه به سایت abisho.ir مراجعه نمایید.

مبحث اول: حمایت از تولیدات داخلی

ضمن اینکه مقررات سازمان جهانی تجارت از سیاست های تجارت آزاد تبعیت می کند، در عین حال به اعضا اجازه می دهد که از تولیدات داخلی خود در مقابل رقابت خارجی با برقراری تعرفه حمایت کنند، مشروط بر اینکه این قبیل اقدامات تنها از طریق تعرفه ها باشد. به موازات آن، تعرفه هایی که کشورها برای حمایت از تولیدات داخلی خود حفظ می کنند باید کاهش یافته و در نهایت حذف شود. نرخ های تعرفه ای که بدین ترتیب در مذاکرات میان دولت متقاضی الحاق و سازمان جهانی تجارت مورد توافق قرار می گیرد و همچنین سایر تعهداتی که کشورها تقبل می کنند در جداول امتیازات درج می شوند. بنابراین هر دولت عضو سازمان جدول جداگانه ای دارد و متعهد است تعرفه یا سایر حقوق گمرکی یا مالیات هایی مازاد بر میزان مندرج در جداول خود وضع ننماید. همچنین اقداماتی نظیر وضع محدودیت های کمّی که ارزش امتیازات تعرفه ای را کاهش می دهد اتخاذ نکند. علاوه بر این کشورهای عضو متعهد می شوند تا از اتخاذ سیاسیت هایی که به برخورد دوگانه کشور عضو با کالاهای ساخت داخل از یک طرف و کالاهای مشابه وارداتی از طرف دیگر منجر شود، خودداری کنند؛ مانند اینکه مالیات بر فروش کالاهای وارداتی دو برابر مالیات بر فروش کالاهای مشابه تولید داخل باشد. بر اساس ماده ۳ گات ۱۹۹۴، امتیازات و مساعدت هایی که کشورهای عضو نسبت به کالاهای وارداتی می کنند، نباید از امتیازات و مساعدت هایی که کشورهای عضو نسبت به کالاهای تولید داخل کرده اند، کم تر باشد؛ بنابراین سیاست هایی که در حمایت از تولیدات داخلی اتخاذ می شود و کالاهای تولید داخل را نسبت به کالاهای وارداتی در شرایط بهتری قرار می دهد، بر خلاف مقررات سازمان تجارت جهانی است. (فیروزآبادی، ۱۳۸۴، ص ۱۴۱)
معمولا حمایت از تولیدات داخلی به دو گونه صورت می گیرد:
اول، با وضع تعرفه های گمرکی و سود بازرگانی که این امر باعث می شود قیمت تمام شده ی کالاهای وارداتی در کشور عضو افزایش یابد که این روش از گذشته مبنای تعیین میزان حقوق گمرکی و سود بازرگانی در قوانین بوده است[۱۹].
نرخ های تعرفه های مندرج در جدول که تعرفه تثبیت شده شناخته می شود، از جمله بر مبنای محصول به محصول، نرخ تعرفه قبل از مذاکره و نرخی که در آن سطح کشور مرتبط در مذاکرات توافق نموده است، فهرست می شود. در مذاکرات تجاری راجع به تعرفه ها یک کشور می تواند در موارد زیر توافق نماید:
– تثبیت نرخ های مثبت موجود؛
– کاهش نرخ های موجود و تثبیت آن ها.
البته برای هر کشور امکان پذیر است که تعرفه هایش را در نرخ سقفی تثبیت کند که از نرخ حاصل از کاهش تعرفه ها که در مذاکرات بر سر آن توافق نموده است، بیشتر باشد. در این صورت کشور مخیر است تعرفه هایش را در هر زمان بدون نقض هیچ یک از تعهداتش تا این سقف افزایش دهد.
اصل حاکم بر مبادله امتیازات تعرفه ای میان دولت های مذاکره کننده، اصل عمل متقابل و نفع متقابل است. کشوری که از طریق کاهش تعرفه ها یا رفع سایر موانع نظیر محدودیت های کمّی خواستار دسترسی بیشتر به بازارهای سایر کشورهاست باید آماده باشد تا در تعرفه ها یا در سایر زمینه هایی که کشورهای دیگر سودمند تلقی می کنند امتیازاتی را اعطا کند. با این حال، بر مذاکرات فی مابین کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه قاعده عمل متقابل به طور کامل حاکم نیست و از کشورهای در حال توسعه خواسته می شود که براساس عمل متقابل نسبی، امتیازاتی را اعطا کنند[۲۰].
دوم، برقراری سیاست هایی که موجب می شود کالای وارداتی ترخیص شده نسبت به کالای مشابه تولید داخل، دارای حمایت، امتیازات و تسهیلات کم تری باشد؛ به عنوان نمونه، ماشین آلاتی که وارد شده نسبت به ماشین آلات مشابه تولید داخل از تسهیلات و امتیازات کم تری بهره مند باشد.

اصل رفتار ملی[۲۱]:

ماده ۳ گات به تشریح اصل رفتار ملی به عنوان دومین اصل بنیادین گات پرداخته است[۲۲]. بر این اساس هیچ یک از اعضای سازمان جهانی تجارت نباید در قبال کالاهای وارداتی به نسبت کالاهای تولید داخل (کالاهای داخلی) با مطلوبیت کمتری رفتار نمایند. اصل رفتار ملی ناظر بر اقدامات داخلی بوده و اقدامات مرزی را شامل نمی شود.
بر اساس بند اول ماده ۳، هدف از متعهد نمودن اعضا به اصل رفتار ملی، اطمینان از عدم بکارگیری اقدامات حمایت گرایانه از تولیدات داخلی به نسبت کالاهای وارداتی است. به بیان دیگر اقدامات داخلی نباید منجر به حمایت بیشتر از کالاهای داخلی به نسبت کالاهای خارجی شود[۲۳].
در یک دعوا، دولت ایتالیا قانونی را به تصویب رساند که مطابق آن به کشاورزان، وام با نرخ پایین داده می شد، به شرطی که ماشین آلات ساخت داخل را خریداری کنند. هیأت حل اختلاف گات این قانون را یک رفتار تبعیض آمیز نسبت به کالاهای وارداتی تلقی کرده و آن را خلاف ماده ۳ گات دانست. (شیروی، ۱۳۷۹، ص ۱۹)
در بند اول ماده ۳ گات، اقدامات داخلی دو طیف از موضوعات را در بر می گیرند.
اول، مالیات های داخلی و سایر هزینه های داخلی؛
دوم، قوانین، مقررات و ضوابط مؤثر بر فروش داخلی، پیشنهاد برای فروش، خرید، حمل و نقل، توزیع یا استفاده از کالاها، مقررات مقداری داخلی حاکم بر میزان ترکیبات و فرآوری یا استفاده از کالاها؛

موضوع پایان نامه: :
رابطه اضطراب و انگیزه پیشرفت در بین دانشجویان دختر و پسر

در قبال همه اساتیدی که همه توان وهمت خویش را برای خدمت به علم و دانش وجامعه علمی بکار بستند وظیفه ماچیست ؟
اساتیدی که علم و دانش را با روحیه گذشت وایثاروتعاون وهمکاری وعطوفت و مهربانی زینت بخشیدند تا دراهدافشان موفق باشند.
زحمات وتلاشهای همه اساتید گرامیمان را پاس داشته ومراتب تقدیر وتشکر قلبی ام راتقدیم این فرزانگان می نماییم
خصوصا از استاد بزرگوارمان جناب آقای دکتر قمری که ارشادات و راهنماییهای سودمندشان بر غنای این مجموعه افزودو تحقق آن را علمی ساخت کمال تشکروامتنان را داریم
واز ایزد منان برای همه استادان معظم ومعزز به ویژه ایشان, تندرستی توام با توفیق خدمت روز افزون به علم وجامعه علمی راآرزومندیم.
تقدیم به :
روز را با یادتان ، به سرعت سپری خواهم کرد
و غروب تشنه برمیگردم
عطشم را شما ، بهترین پاسخ هستید
خستگی هایم ، در گرمی دستان شما می میرد
و شبانگاه مهربانیهایتان
مرهم زخم من است
مهربانم
نگاهتان را پشتیبان زندگانیم
زبانتان را راهگشای راهم
و آشیان پر مهر دلتان را پناه دل خسته ام میدانم
قدر شناسانه و ژرفین سپاسگذارم
و به گرمی وجودتان می بالم
و اولین ثمره کوچک دستانم ارزانی شما و بردباریتان
و اولین گام کوچک زندگیم تقدیم شما و بزرگواریتان
امید آنکه این مجموعه چون شبنم
در سپیده گلزار آنان شادی آفرین باشد.
فهرست مطالب
عنوان صفحه
چکیده ۱
فصل اول (کلیات…) ۲
مقدمه ۳
بیان مساله ۴
اهمیت و ضرورت مساله ۵
فرضیه های تحقیق ۶
هدف تحقیق ۸
فصل دوم (ادبیات….) ۹
پیشینه نظری ۱۰
فصل سوم (روش شناسی…) ۴۲
جامعه آماری ۴۳
ابزار پژوهش ۴۳
روش نمونه گیری ۴۵
روش آماری ۴۶
فصل چهارم (تجزیه و…) ۴۷
فصل پنجم (بحث و…) ۵۸
محدودیتهای پژوهش ۶۰
پیشنهادات ۶۱
منابع ۶۲
چکیده :
پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطۀ اضطراب و انگیزۀ پیشرفت در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه پیام نور قزوین اجرا شده است.
جامعۀ آماری تحقیق حاضر شامل دانشجویان دختر و پسر دانشگاه پیام نور قزوین می باشد. نمونۀ آماری این تحقیق عبارت بوده از ۳۰ دانشجوی دختر و ۳۰ دانشجوی پسر این دانشگاه که با بهره گرفتن از روش نمونه گیری قابل دسترس انتخاب شده اند. ابزاری که برای اجرای این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته است دو پرسشنامۀ انگیزه ی پیشرفت هرمنس و اضطراب سنج کتل می باشد.
برای محاسبۀ آزمون از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون T استفاده شده است بعد از محاسبات آماری نتایج ذیل به دست آمده است :
با توجه به محاسبۀ ضریب همبستگی پیرسون در فرضیۀ ۳ فرضیه صفر رد می شود و فرضیۀ محقق تائید می شود. بنابراین بین انگیزه پیشرفت در پسران و اضطراب رابطۀ معناداری وجود دارد و در فرضیۀ ۴ فرضیۀ صفر رد می شود. بنابراین بین انگیزه پیشرفت در دختران و اضطراب تفاوت معناداری وجود دارد.
پس نتیجه می گیریم که بین انگیزۀ پیشرفت و اضطراب رابطۀ معناداری وجود دارد و اضطراب ممکن است در انگیزۀ دانشجویان تأثیر به سزایی داشته باشد.
و با توجه به محاسبۀ آزمون T استودنت در مقایسۀ دو گروه مستقل انگیزۀ و پیشرفت در دختران و پسران نتیجۀ به دست آمده نشان گر این است که فرضیۀ صفر تائید می شود و فرض پژوهش رد می شود.
فصل اول

کلیات تحقیق
مقدمه :
اضطراب نقش عمده ای در بین آسیب های روانی بازی می کند در فهم و رشد شخصیت نیز کمک زیادی می نماید. اضطراب معمولاً نقش مهمی در رشد طبیعی و نیز در فرایندهای فرضی در تمام سنین عمر بر عهده دارد.
از عمر روان شناسی به شکل علمی و منظم فقط حدود یک قرن می گذرد ولی رشد آن در چند سال اخیر اعجاب آور بوده است. این رشته همانند علوم دیگر همزمان با ازدیاد روزافزون دانش رشته های تخصصی به وجود آمده و امروزه در آمریکا حدود ۲۰ بخش دارد. نوجوانان و جوانان قشر عظیمی از جمعیت کشورها به ویژه کشور ما را تشکیل می دهند که در پویایی و تداوم حیات اجتماعی یک ملت و رشد و پیشرفت همه جانبه آن نقش بسزایی دارد. نظریه های متنوع و مختلفی در مورد چگونگی شکل گیری و بروز این عامل یعنی اضطراب و عوامل تشکیل دهندۀ آن ارائه شده است. اکثر انسانها با مشکل اضطراب سرکار دارند و در این راستا نیز دانشجویان مشکلات به خصوصی دارند که اضطراب تنها یکی از مشکلات روانی است در این تحقیق سعی می شود رابطۀ بین اضطراب و انگیزۀ پیشرفت بررسی شود و راه حلهای مناسب برای کنترل اضطراب و تقلیل آن عرضه گردد با این نظر که آگاهی والدین و مربیان در این رابطه می تواند راهگشا و کمک کننده باشد.
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
به اعتقاد روان شناسان انگیزۀ پیشرفت میل اشتیاق یا تلاش و کوششی است که فرد برای دستیابی به یک هدف و یا تسلط بر روی اشیاء و امور و یا افراد و اندیشه ها و رسیدن به یک معیار متعالی از خود ابراز می دارد.
انگیزۀ پیشرفت لزوماً برای پیشرفتهای مشهود مانند کسب نمرات بالا در آزمونها مقامهای مورد قبول اجتماعی یا حقوق و دستمزد بالا نیز با وجود آنکه انگیزه پیشرفت دارای برنامه ریزی و کوشش در راه تعالی و کمال است نگرش به سوی موفقیت است اهمیت دارد نه خود موفقیت. انگیزۀ پیشرفت ممکن است گسترۀ وسیعی از فعالیتها را در بر بگیرد و خود را در مشاغل و محلهای مختلفی مطرح سازد. (محمد پارسا، ۱۳۷۵ ، ص ۱۰۳ )
اتکینسون[۱] از محققینی است که انگیزه پیشرفت را با الگوی جدیدی مطرح کرده است وی انگیزۀ پیشرفت را مرکب دو جزء «امید به موفقیت و ترس از شکست» دانست.
رفتار پیشرفتمندانه تابع چگونگی جمع این دو جزء است : اتکینسون سعی کرده است با علائم و روابط ریاضی نظریۀ خودش را بیان کند. مقولۀ انگیزۀ پیشرفت و ارتباط آن با جنسیت بحث دامنه داری است.
به دلیل اهمیت موضوع این پژوهش بر آن است تا تحت عنوان بررسی رابطۀ بین انگیزۀ پیشرفت و اضطراب به این پرسش پاسخ دهد که آیا بین انگیزۀ پیشرفت و اضطراب دانشجویان دختر و پسر دانشگاه پیام نور قزوین رابطه وجود دارد یا نه.
بیان مسأله :
هر انسانی برای رسیدن به هدف و مقصد خود تلاش می کند در ضمن این کوشش ها و تلاش ها با موفقیت و شکست نیز مواجه می شود. عده ای پس از یک بار چشیدن طمع شکست ناامید و مضطرب می شود و دست از تلاش بر می دارند و از ادامۀ فعالیت باز می مانند و در مقابل دسته ای هستند که شکست را پلی برای رسیدن به پیروزی تلقی می کنند و هیچگاه واژۀ منفی به کار نمی برند. افرادی که برای انگیزۀ پیشرفت در سطح بالا قرار دارند به خود تفوق و اعتلاء علاقه مندند به مزایای وابستۀ آنها.
اضطراب جزء شناختی مبهم و از نظر ذهنی نامتمرکز است بجای وقوف به خطری روشن و شناخته شدۀ شخص از احساس نگرانی در رنج است تفکر غالب این است که چیزی وحشتناک در حال وقوع است اضطراب شدید و مقاوم گسلندۀ فعالیتهای زندگی بهنجار است که از اختلال اضطرابی حکایت می کند. به طوری که در شخص نوروتیک اضطراب سبب می شود تا فرد مضطرب از ابراز تمایلات و عواطف و افکار خود در هر شرایطی امتناع ورزد. نتیجه می گیریم که یکی دیگر از هدفهای روان درمانی کاستن اضطراب در فرد مضطرب است که این می تواند با بالا رفتن انگیزه پیشرفت در فرد دچار اضطراب کمک بسزایی داشته باشد. به این معنی که نوع توجه به پیشرفت انگیزه آن در جهت مثبت می تواند باعث کاهش اختلالان روانی گردد.
اهمیت و ضرورت مسأله :
اکثر صاحب نظران وجود اضطراب را در کاهش انگیزۀ پیشرفت مؤثر می دانند. نکتۀ قابل تأسف این است که اضطراب انگیزه را در دانشجویان کاهش می دهند. اکثر صاحب نظران در پی راه حلی برای کاهش اضطراب دانشجویان دختر و پسر هستند. انگیزۀ پیشرفت قادر است دانشجویان را برای درس خواندن برانگیزد.
تحقیقات نشان می دهد که انگیزۀ پیشرفت می تواند یادگیری را تسهیل کند. افرادی که دارای انگیزۀ پیشرفت بیشتری بودند با کوشش و جدیت بیشتری به امر تسهیل پرداختند این افراد در هر جا و سازمانی مشغول به کار شوند موجب پیشرفت آن سازمان می گردند. مک کلرلند نشان داده است جوامعی که دارای اوج و انحطاط بوده اند عطش میزان انگیزۀ پیشرفت در آن جامعه بوده است. به هرحال تحقیقات او ثابت کرد که انسانها هستند که تاریخ را می سازند و نه این که تاریخ انسان را بسازد.
با توجه به مطالب بیان شده به اهمیت و انگیزۀ پیشرفت و اضطراب پی برده و درصدد هستیم که ارتباط بین این دو را بسنجیم.
فرضیه های تحقیق :
۱ ) بین انگیزه پیشرفت و اضطراب رابطه وجود دارد.
۲ ) انگیزه و پیشرفت دانشجویان دختر و پسر متفاوت است.
۳ ) میزان اضطراب دانشجویان دختر و پسر متفاوت است.

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت fotka.ir مراجعه نمایید.