(۳-۱۳)
با توجه به اینکه:

پس:
(۳-۱۴)
که به این ترتیب معادله لیوویل در سیستم های همدوس بدست میآید.
در صورت حضور اثرات ناهمدوسی جملاتی به سمت راست معادله فوق و به صورت پدیده شناختی^[۴۸] اضافه می‌شود، یعنی این جملات طوری باید اضافه شوند که معادله لیوویل بتواند آن پدیده را در عمل و تجربه توصیف کند. مثلا درباره گسیل خودبه‌خودی اتم از تراز  به تراز  با گذشت زمان احتمال حضور سیستم در حالت  باید کاهش یابد یا به عبارتی  . پس معادله لیوویل برای یک سیستم اتم دوترازی که ضمن اندرکنش با یک میدان اتم های خارجی به تراز پایین نیز گسیل خودبه خودی میکند، به صورت پدیده شناختی اضافه می‌شود که معادله شرودینگر نمیتواند این پدیده را توصیف کند.

۳-۳ عملگر چگالی کاهش یافته^[۴۹]
کاربرد مهم عملگر چگالی توصیف زیر سیستم یک سیستم کوانتومی آمیخته است. این توصیف با عملگر چگالی کاهش یافته بوجود آمده است. برای دو سیستم فیزیکیA وB این عملگر به صورت زیر تعریف میشود:
(۳-۱۵)
(۳-۱۶)
که  یک نگاشت^[۵۰] از عملگرهای شناخته شده به صورت رد جزیی بر روی سیستم A(B) است. رد جزیی به صورت زیر تعریف میشود:
(۳-۱۷)
(۳-۱۸)
که  دو بردار دلخواه در فضای حالت A و  دو بردار دلخواه در فضای حالتB هستند.
مثال:
یکی از حالتهای بل]۲۶[، یعنی  را در نظر میگیریم. ماتریس چگالی این حالت عبارت است از:
(۳-۱۹)
حال ماتریس کاهش یافته کیوبیت اول را به دست می‌آوریم و کیوبیت دوم را بیرون می‌کشیم:

(۳-۲۰)
۳-۴ درهمتنیدگی و معیارهای آن
درهم‌تنیدگی کوانتومی نوعی تلاقی میان حالات کوانتومی است که یک جنبه غیر کلاسیک در سیستمهای کوانتومی را فراهم میکند و درهم‌تنیدگی این سیستمها در میزان ارسال اطلاعات نقش مهمی ایفا میکند. سادهترین تعریف درهم‌تنیدگی یک برهم نهی خاص از دو سیستم دو کیوبیتی است بطوریکه نتوان آن را به صورت ضرب تانسوری دوکیوبیت جدا کرد:
(۳-۲۱)
ضرایب  مختلط میباشند که در شرط بهنجارش صدق میکنند. مثلا حالت  ، یک حالت درهم‌تنیده است. نمایش ماتریسی پایه های در هم تنیده دو کیوبیت بصورت زیر تعریف میشود:
(۳-۲۲-۱)
(۳-۲۲-۲)
(۳-۲۲-۳)
(۳-۲۲-۴)
پایه‌های دو سیستم دو کیوبیتی به صورت  نوشته میشود و بنابراین برای سیستم  کیوبیتی  پایه وجود دارد  .
درهم‌تنیدگی میتواند با کاربرد فرمولبندی ماتریس چگالی توصیف شود. ماتریس چگالی  میتواند به صورت زیر تعریف شود:
(۳-۲۳)
برای مثال حالت کوانتومی:
(۳-۲۴)
که صورت برداری آن به شکل:

(۳-۲۵)
و ماتریس چگالی آن به شکل زیر است :
(۳-۲۶)
و برای حالت:
(۳-۲۷)
ماتریس چگالی به صورت زیر است:

(۳-۲۸)
و هنگامی که حالت به صورت :
(۳-۲۹)
است، ماتریس چگالی آن به صورت زیر است:
(۳۰-۳)
اکنون بیان میکنیم که  را میتوانیم به صورت زیر تفکیک کنیم:

تضاد مضر است .
تضاد یک عیب محسوب می شود .

 

تضاد بایستی فورا متوقف شود
باید تمامی زمینه های بروز تعارض از بین رود

 

 

 

رفتار انسانی

 

۱۹۴۰ -۱۹۷۰

 

متوسط

 

تعارض به طور مکرر در سازمان رخ می دهد .
تضاد پدیده ای مورد انتظار است
تعارض می تواند مثبت باشد ولی عمدتا مضر است .

 

بایستی فورا برا ی حل تضاد یا از بین بردن آن وارد عمل شد

 

 

 

تعامل گرایی

 

۱۹۷۰ – کنون

 

زیاد

 

تعارض در سازمان غیر قابل اجتناب است .
تعارض برای سلامتی سازمان ضروری است .

نمی توان گفت که تضاد ذاتا خوب یا بد است

 

مدیریت تعارض برای حد اکثر نمودن جنبه های مثبت تعارض
مدیریت تعارض برای حداقل نمودن جنبه های منفی تعارض

 

 

 

۴-۱-۲ مدیریت تعارض^[۲۳]
پدیده تعارض به طور واقعی کمتر درک شده است در حالیکه کاربرد سنجیده ای برای سازمان و زندگی سازمانی دارد . همچینین جانبداری از تعارض بخصوص تعارض سازنده و موثر کمتر صورت گرفته است . در حالیکه برای از بین بردن یا اجتناب از آن تلاش بیشتری شده است . با به کار گیری مفهوم مدیریت تعارض ، ماهیت و کاربرد تعارض در سازمان بیش از پیش روشنتر می شود . مدیریت تعارض از یکسو به معنی به حد اقل رساندن قدرت تخریبی تعارض است و از سوی دیگر تعارض را به صورت یک پدیده اثر بخش ، خلاق ، سازنده و سودمند تبدیل می سازد . در موارد زیر تعارض می تواند سازنده باشد هنگامی که بتواند کیفیت تصمیمات را بهبود بخشد ، زمانی که موجب ابتکار عمل ، نو آوری و خلاقیت شود ، هنگامی که مایه کنجکاوی و تشدید علاقه اعضای گروه به یکدیگر گردد و در نهایت هنگامی که بتواند جو و محیط سیستم داوری و پدیده تحول را تقویت کند. مدارک و شواهد موجود این مهم را تایید می کند .
بنابراین مدیریت تعارض بدین معنا تعبیر شده است که منظور بکارگیری صحیح تکنیکهای حل تعارض در هنگام مواجهه با تعارض بوده و این نیست که خود از تعارض گریزان و هراسان گردد بلکه منظور شناساندن ضرورت برخورد صحیح مدیر در مسئله تعارض به جهت افزایش کارآیی افراد در سازمان می باشد .
۵-۱-۲ ماهیت تعاملات گروهی :
گروه ها در همه اوقات در تعامل می باشند . یک گروه ممکن است برای منابعی نظیر مواد خام ، اطلاعات یا همکاری در انجام وظیفه به گروه دیگر متکی باشند . برای مثال ، کارکنان برا ی حقوق ، تکالیف ، مسئولیت و نظارت در اجرای وظیفه به مدیریت وابسته اند . اگر چه بخشهایی که وابستگی بیشتر دارند ممکن است یکپارچه تر از بخشهای مجزا باشند اما آنها به طور طبیعی بر سر توافق برای انجام کار با هم مشکل دارند محیط فرهنگی سازنده ، کارکنان را برای کار با یکدیگر به منظور تحقق پیامدهای مطلوب برای واحد تشویق میسازد این امر از طریق ارتباطات باز ، اعتماد و مسئولیت پذیری صورت می گیرد ( هاکینگ ^[۲۴]، ۲۰۰۶ ، ۲۵۸ )
بیشتر صاحب نظران بر این عقیده اند که آنچه باعث موفقیت یک سازمان می شود ، نحوه بهره برداری از استعداد های بالقوه منابع انسانی و ارج نهادن به اندیشه های آنان است اگر سازمان ها و شرکت ها خواهان تحقق چنین نتایجی هستند . بایستی بیاموزند که چگونه از دیدگاه ها و ایده های متنوع گروه های کاری خود در جهت افزایش عملکرد شناختی اعضاء برای حل مشکلات وسایل بهره گیرند . بسیاری از محققین علوم رفتاری معتقدند تا زیادی که سازمان ها از گروه های کاری استفاده می کنند ، تعارض امری اجتناب ناپذیر است ( خائف ، ۱۳۸۱ ، ۱۸ )
وابستگی درونی با مقدار فراوانی و تنوع منابع افزایش می یابد ، در سطح گروهی وابستگی درونی میتواند تعارض را افزایش دهد تشخیص چنین وابستگی مدیران را از تعارض بالقوه بین گروه ها ی خاص آگاه میکند ( گوردن^[۲۵] ، ۱۹۹۹ ،۳۰۴ )
۶-۱-۲ انواع وابستگی گروه :
وابستگی متراکم : گروه هایی که تنها به این دلیل که به سازمان واحدی تعلق دارند به همدیگر تکیه می کنند . وابستگی متراکم را نشان میدهند در این وابستگی گروه ها با هم تعامل مستقیم ندارند گروه های با وابستگی متراکم ممکن است شهرت ، منابع انسانی ، مالی یا سایر خرمات را از شرکت های مرکزی دریافت دارند این گروه ها ممکن است برای منابع با هم به رقابت بپردازند اما عموما به دلیل این تعاملاتشان محدود شده و وابسته اند . . وابستگی متراکم به طور بالقوه ای پیامدهای غیر کارکردی برای گروه دارد
وابستگی متوالی : وقتی فعالیتهای یک گروه به عنوان پیش نیاز گروه دوم باشد وابستگی متوالی رخ میدهد ، تعاملات بین گروه ها منظم و تعاریف شده می باشد . . مشکلات در این نوع تعامل وقتی بالا می گیرد که گروه اول کارش را به درستی انجام ندهد . در چنین مواردی افراد گروه دوم ممکن است از گروه اول برنجند و سعی در محدود ساختن تعامل با آنها بکند .
وابستگی متقابل : تعدادی از گروه ها در دو جهت بدون نظم خاص با هم تعامل دو جانبه دارند دو گروه که فعالیت های جاریشان به عنوان پیش نیاز سایرین عمل میکند و وابستگی متقابل دارند . همان طور که گروه ها از وابستگی متراکم به متوالی و متقابل حرکت می کنند بروز تعارض و رفتارهای غیر کارکردی افزایش می یابد . در وابستگی متقابل بروز تعارض شایع می باشد .
وابستگی تیمی : همه گروه ها در برای حیات به همدیگر در تعامل هستند در جایی که گروه های چند گانه با هم در تعامل هستند وابستگی دو جانبه نیز چند جانبه می گردد . گروه هایی با وابستگی تیمی استعداد بالقوه ای برای بروز تعارض دارند ،
هر یک از این نوع وابستگی ها گروه را مستعد بروز تعارض میسازد ( گوردون ، ۱۹۹۹ ، ۳۰۷ )
۷-۱-۲ تعارض و عملکرد
تعارض مانند شمشیر دو لبه ای است که عملکرد و حاصل آن به عامل ، نحوه عمل و چگونگی استفاده از آن بستگی دارد . اگر چنانچه تضاد در جهت مقاصد شخصی و انتقام جویانه مورد استفاده قرار گیرد مضر و غیر کارکردی است ، ولی اگر در جهت مقاصد سازمانی و خلق استعداد ها مورد استفاده قرار گیرد مفید و کارکردی است . مدیران باید این حقیقت را بپذیرند که تعارض جزء لاینفک و انکار ناپذیر زندگی سازمانی است و مدیریت سازمانی چاره ای جز آنکه به استقبال آن برود و از تضاد برای افزایش اثر بخشی سازمان بهره جوید ندارد .
شکل زیر ارتباط بین سطح تضاد و عملکرد را نشان میدهد .
عملکرد
ب
رابطه بین وجود تعارض در سازمان و عملکرد فرد ، واحد یا سازمان
زیاد
کم
کم
زیاد
تعارض

 

۱- انتشار اطلاعات در میان تمام گروه ­های داخلی، ۲- توسعه شایستگی، ۳- توسعه سیستم­های تشویقی و انگیزشی

۱-گزینش کارکنان، ۲- طراحی آموزش و ارزیابی شایستگی­ها، ۳- نظارت بر شرایط کارکنان، ۴- ارتباطات داخلی، ۵- پشتیبانی برای بهبود کیفیت

 

احمد، رفیق و صاد(۲۰۰۳)

 

 

۱- پاداش­های استراتژیکی، ۲- ارتباطات داخلی، ۳- آموزش و ارتقاء، ۴- ساختارهای سازمانی( قابل توجه نبود)، ۵- رهبری ارشد، ۶- محیط فیزیکی، ۷- کارمندیابی، گزینش و جایگزینی، ۸- هماهنگی بین فعالیت­ها، ۹- سیستم­های انگیزشی، ۱۰- توانمندسازی، ۱۱- فرایند تغییرات

 

 

 

منبع: دیویس، ۲۰۰۵
۲-۱۱ پیامد­های بازاریابی داخلی
سه نوع پیامد توسعه داده شده است، پیامد­هایی که مستقیما بر سازمان تاثیر می‌گذارند، پیامدهای که مستقیماً کارکنان و ایده­هایی که به نفع همگان می‌باشد را تحت تاثیر قرار می­دهد. اولین پیامد، مرتبط با سازمان است و پیامد آن، توانایی بهبود کیفیت خدمات برای مشتریان خارجی می­باشد. یکی از روش­های نظارت و ارزیابی کیفیت خدمات این است که هر سه ماه یکبار، بر شرایط کارکنان نظارتی انجام شود و ممکن است در داخل و بین سطوح مختلف سازمان، به منظور اندازه گیری کیفیت زندگی کاری اتفاق بیافتد(بالانتین و همکاران، ۱۹۹۵).
پراساد و استفز(۲۰۰۲)، بیان کردند اگر انگیزه­ای به نفع کارکنان ایجاد شود، سازمان ممکن است در مورد مقدار سود به دست آمده و در نتیجه تقسیم آن به منظور پاداش کارکنانی که بیشترین تلاش را انجام می­ دهند، دروغ بگوید. در این شرایط شرکت، چونکه احتمال می­دهد مقدار پول تقسیم شده، سطح انگیزه در میان کارکنان را کاهش دهد، سود شرکت را کمتر از سود واقعی(سوزاندن پول^[۴۹]) بیان کند. اگر سوزاندن پول بدرستی انجام شود، ممکن است نشانه‌ی موفقیت باشد یا اینکه کارکنان ممکن است باور کنند که مدیریت ضعیف است، بنابراین دارایی تاثیر ناسازگار و نامطلوبی دارد.
پیامدهای مربوط به کارکنان شامل اعتماد متقابل، ایجاد روابط، شبکه ­های ارتباطات داخلی، خود­کنترلی، تعهد، وفاداری و انگیزه می­باشد(واری و لوئیس، ۱۹۹۹). هنگامی که بازاریابی داخلی بدرستی انجام شود، توانمندسازی کارکنان صورت می­گیرد که امنیت شغلی، رضایت و ترقی آنهارا افزایش می­دهد(رفیق و احمد، ۲۰۰۰؛ آماتو^[۵۰] و آماتو، ۲۰۰۲).
یکی از پیامدها که به نفع همگان است، ایجاد وفاداری به برند از سوی کارکنان سازمان می­باشد. فرام و مک­کارتی(۲۰۰۳) معتقدند، افزایش در وفاداری به علت افزایش رضایت آنها از مدیریت است و این احساس به اقوام و دوستان انتقال می­یابد که در نتیجه، درآمد سازمان افزایش می­یابد. شواهد برای این روند، ریشه در این واقعیت دارد که حدود ۳۰% از کارکنان، کمتر از نیمی اوقات بر اساس برند خرید می­ کنند، درحالیکه تنها ۳۶ درصد از سازمان­ها برنامه ­های بازاریابی داخلی را اجرا می­ کنند(فرام و مک­کارتی^[۵۱]، ۲۰۰۳).
۲-۱۲ تاریخچه پیدایش بازارگرایی
مفهوم بازارگرایی از فلسفه مدیریتی که به «مفهوم بازاریابی^[۵۲]» مشهور بود، ریشه گرفته است. این فلسفه سنگ بنای رشته­ى بازاریابی بوده است؛ همانطوری­که پیتر دراکر بازاریابی را بدینگونه معرفی می­نماید:
«مشاهده­ى کلیت یک تجارت از نقطه نظر نتایج نهایی­اش که این نتایج نهایی همان مشتریان می­باشند» و همچنین اظهار می­دارد که «تنها یک تعریف از مقصود یک تجارت وجود دارد: خلق مشتری»(دروکر^[۵۳]، ۱۹۹۷). در طول سالیان مختلف تئوری پیش فرض بازاریابی شرکت­ها، فلسفه­ی بازاریابی بوده است و محققان بدنبال اثبات ارتباط سطوح متفاوت عملکرد شرکت با درجات مختلف بازارگرایی بوده ­اند(استولهورست و وان راجی^[۵۴]، ۲۰۰۸). ایده­ى مرتبط بودن سطوح مختلف عملکرد با سطوح مختلف بازارگرایی شرکت­ها، چندین نسل از مدیران شرکت­ها را تحت تاثیر قرار داده است و تا به امروز یکی از تاثیرگذارترین مفاهیم بازاریابی بوده است. با این حال هیچ گونه تحقیقات رسمی تا زمان «بازخوانی» آکادمیک این مفهوم انجام نگرفته بود(وبستر^[۵۵]،۱۹۸۸).
با آنکه در ادبیات تحقیق تفاوت­هایی راجع به استفاده از بازاریابی گرایی^[۵۶] در مقابل بازارگرایی^[۵۷] وجود دارد، اما بازاریابی­گرایی طبق تعریف مک­کارتی و پریالت^[۵۸] (۱۹۹۰) بیشتر به پیاده­سازی مفهوم بازاریابی در بخش بازاریابی سازمان اشاره می­ کند. لذا، تاکید سنتی بازاریابی­گرایی بیشتر بروی مشتری­گرایی به معنای تمرکز بیشتر برروی نیازهای مشتری و تولید درآمد و سود از طریق ایجاد رضایت مشتری می­باشد(کاتلر و آرمسترنگ^[۵۹]، ۱۹۹۴). از طرف دیگر، اخیرا بازارگرایی، بیشتر برای برقرار کردن مفهوم بازاریابی در کل سازمان استفاده شده است. کهلی و جاورسکی (۱۹۹۰) برای استفاده از برچسب بازارگرایی اولویت و اهمیت بیشتری قائل هستند، به این مضمون که استفاده از این اصطلاح آنرا از غلبه­ى واحد بازاریابی خارج ساخته و مسئولیت آنرا متوجه کلیه­ واحدها در سازمان می­ کند. با این تغییر ظاهر، رویکرد بازارگرایی احتمالاً مورد پذیرش واحدهای غیربازاریابی نیز قرار گرفته است(لافرتی و هالت^[۶۰]، ۱۹۹۹). همچنین واژه بازارگرایی در مقایسه با بازاریابی­گرایی به نظر برخی از محققان(نارور و اسلاتر، ۱۹۹۰؛ کهلی و جاورسکی، ۱۹۹۰؛ کاتلر و آرمسترونگ، ۱۹۹۴) بر مفهومی گسترده­تر دلالت دارد که به یک میزان به هردوی مشتریان و رقبا توجه دارد، در حالیکه در نگاه سایر محققان بازاریابی(دشپند، فارلی^[۶۱]، و وبستر، ۱۹۹۳؛ روکرت^[۶۲]، ۱۹۹۲؛ شاپیرو^[۶۳]، ۱۹۸۸) بازارگرایی، بصورت عمده­ای مشتری­گرایی تعریف شده است(یوسفی، ۱۳۹۰).
با این وجود در بین محققان بازاریابی اجماعی وجود دارد که بازارگرایی، منعکس کننده­ نیاز یک سازمان برای بازار محور بودن^[۶۴] یا تحریک پذیری توسط بازار^[۶۵] است(هارلی و هالت، ۱۹۹۸؛ کهلی و جاورسکی، ۱۹۹۶؛ اسلاتر و نارور، ۱۹۹۵؛ ورن، ۱۹۹۷). در این زمینه، پنج دیدگاه اخیراً در ادبیات بازارگرایی معرفی شده ­اند که هر کدام رویکردی متفاوت را جهت تعریف مفهوم بازارگرایی در پیش گرفته­اند:

 

 

• دیدگاه تصمیم ­گیری

 

 

 

• دیدگاه هوشمندی بازار

 

 

 

• دیدگاه رفتارهای مبتنی بر فرهنگ

 

 

 

• دیدگاه استراتژیک

 

 

 

• دیدگاه مشتری­گرایی

 

 

علاوه بر پنج دیدگاه فوق سه دیدگاه دیگر نیز در زمینه بازارگرایی وجود دارد که عبارتند از:
۱- دیدگاه ترکیبی
۲- دیدگاه قابلیت ­های سازمانی
۳- دیدگاه فرهنگ سازمانی بازارگرا
اینک مروری مختصر بر برخی از دیدگاه­ های فوق داشته و عناصر تشکیل دهنده­ى سازه­ی بازارگرایی را در هر دیدگاه مورد بررسی قرار می­دهیم.
۲-۱۲-۱ دیدگاه تصمیم گیری از نظر شاپیرو – ۱۹۸۸:
واژه بازارگرایی بسیار فراتر از اصطلاح سطحی نزدیک شدن به مشتری است. واژه بازارگرایی منعکس­کننده مجموعه ­ای از فرآیندهاست که همه­ى ابعاد یک شرکت را در می نوردد(شاپیرو، ۱۹۸۸).
دیدگاه تصمیم گیری در ادبیات بازارگرایی توسط شاپیرو(۱۹۸۸) مطرح شد. در حقیقت شاپیرو اولین کسی است که بدنبال مفهومی­کردن سازه­ى بازارگرایی و تعریف آن برآمده است. شاپیرو(۱۹۸۸) جهت عملیاتی کردن سازه­ى بازارگرایی، آنرا فرایند تصمیم ­گیری در سازمان می­داند که در کانون این فرایند، تعهد قوی مدیریت جهت به اشتراک گذاشتن اطلاعات بین­بخشی و تمرین تصمیم ­گیری مشارکتی بین پرسنل صف و ستاد می­باشد. شاپیرو(۱۹۸۸) سه خصوصیت، برای شرکتهای بازارگرا برمی­شمرد:

 

 

• اطلاعات حاصل از مشتری و مربوط به مشتری برای سازمان بسیار حیاتی بوده و بر کلیه بخش­های سازمان اثر می­گذارد.

 

 

 

• تصمیم ­گیری­های انجام گرفته در سطح استراتژیک و تاکتیکی در سازمان بصورت بین­بخشی و بین وظیفه ­ای گرفته می­ شود.

 

 

­۳٫ بخش­ها و واحدهای سازمان بصورت هماهنگ تصمیم ­گیری کرده و خود را در مقابل تصمیم­های گرفته شده متعهد می­دانند.
به دلایل فوق سازمان نیاز به شناخت بازار و مشتریان دارد و مهمترین منبع جهت کسب این اطلاعات مشتریانی هستند که شکایات خود را ابراز و نیازها و ایده­های خود را مطرح می­ کنند، اما سازمان نیز مسئول است تا زمینه­ طرح ایده­های مشتریان را از طریق راهکارهایی همچون تحقیقات بازاریابی، صدای مشتری، تجزیه و تحلیل صنعت فراهم نماید و سپس این اطلاعات را از طریق مدیریت ارشد سازمان در سراسر سازمان منتشر نماید.
ویژگی دوم شرکت­های بازارگرا، تصمیم ­گیری مشارکتی اعضای سازمان است؛ بگونه­ای که تصمیم ­گیری­ها در کلیه سطوح استراتژیک و تاکتیکی به نحوی انجام گیرد که تضاد در منافع و اهداف حداقل شود. جهت تصمیم ­گیری، دوایر و واحدهای سازمان به مسائل و مشکلات یکدیگر گوش فرا داده و همچنین فضایی را ایجاد می­نمایند که موجب تشویق ابراز عقیده و ایده­ ها شود. در همان حین، تمایلات بخش­ها و واحدها نیز در فرایند تصمیم ­گیری دخیل می­ شود. بر اساس دیدگاه شاپیر(۱۹۸۸) جهت اتحاذ تصمیمات عاقلانه، واحدها و فرآیندها باید تفاوت­هایشان را شناسایی کرده و با آگاهی از وجود این تفاوتها از فرایند تصمیم ­گیری باز استفاده کنند.
سومین ویژگی شرکت­های بازارگرا، هماهنگی در تصمیم ­گیری­ها می­­باشد. هماهنگی در فرایند تصمیم ­گیری موجب ایجاد تعهد مشترک جهت اجرای تصمیم­ها در بین واحد­های مختلف کاری شده و همچنین باعث بوجود آمدن هم افزایی در میان واحدها می­ شود.کارکنان در شرکت­های بازارگرا با مشارکت در تصمیم ­گیری­ها و پیشنهاد راه حل­ها و ارزیابی آنها موجب می­شوند که از کلیه اطلاعات مربوط به مشتری، که توسط واحدها با توجه به نقش واحد در سازمانکه به شکل خاصی تفسیر می­ شود، استفاده کرده و تصمیم­های سازگارتر با مشتریان اخذ کنند. شاپیرو(۱۹۸۸) متذکر شد که هماهنگی قوی در تصمیم ­گیری­ها، موجب تعهد بالاتر، ارتباطات روشنتر و روانتر در بین کارکنان و شناسایی بهتر نقاط قوت و ضعف رقبا می­ شود و بصورت مشابه هماهنگی ضعیف موجبات اتلاف منابع سازمان و از دست رفتن فرصت­های بالقوه­ى بازار می­ شود.با اینکه این خصوصیات بازارگرایی به روشنی نشان دهنده­ى تاکید بر مشتری می­باشد، اما شاپیرو(۱۹۸۸) بصورتی تمثیل­وار اذعان می­دارد که شناسایی و فهم نقاط قوت و ضعف سازمان در رقابت نیز بخشی از بازارگرا بودن سازمان می­باشد

 

لینان و همکاران

۲۰۱۱

عوامل موثر بر سطوح تمایل به کارآفرینی: بررسی نقش آموزش

نتایج تحقیق نشان داد که نگرش فردی و کنترل رفتاری ادراک شده مهمترین عوامل موثر بر تمایلات کارآفرینانه هستند. همچنین نقش موثر آموزش در ایجاد این تمایلات و نگرش ها مورد بررسی قرار گرفت.

 

تورکر و سلچوک

۲۰۰۹

کدام عوامل بر تمایلات کارآفرینانه دانشجویان موثرند؟

مدل حمایت از کارآفرینی در این تحقیق تاثیر عوامل زمینه ای بر تمایلات کارآفرینانه یعنی عوامل آموزشی، رابطه ای و ساختاری به عنوان عوامل موثر بر تمایلات کارآفرینانه مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که عوامل حمایتی آموزشی و ساختاری بر تمایل دانشجویان به کارآفرینی تاثیر دارند.

 

ب: تحقیقات داخلی

 

رحمانیان کوشککی و همکاران

۱۳۹۱

« بررسی عوامل اثرگذار بر قصد کارآفرینانه دانشجویان کشاورزی دانشگاه آزاد ایلام

اثرات متغییرهای مستقل (باور به خودکارآمدی، نگرش نسبت به کارآفرینی، حمایت خانواده و هنجارهای ذهنی) بر متغیر وابسته (نیات کارآفرینانه دانشجویان) آزموده شد. نتایج نشان داد تمامی متغیرهای مستقل، بغیر از نگرش نسبت به کارآفرینی رابطه مثبت و معناداری با نیت های کارآفرینانه دارند

 

آراستی و
همکاران

۱۳۹۰

نقش آموزش درس “مبانی کارآفرینی” در
قصدکارآفرینی دانشجویان رشته های غیر مدیریت
(مطالعه موردی: دانشکده های هنر و ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران)

نتایج تحلیل داده ها نشان می دهد که آموزش درس مبانی کارآفرینی بر قصد کارآفرینی دانشجویان و عوامل تعیین کننده آن شامل نگرش نسبت به رفتار، هنجارهای ذهنی و درک کنترل رفتاری تاثیرگذار است.

 

جمشیدی فر و
همکاران

۱۳۸۹

بررسی عوامل مؤثر بر روحیه کارآفرینی دانشجویان دانشکده کشاورزی تبریز

نتایج نشان داد که ۳۸ درصد دانشجویان به دلایلی از جمله نبود سرمایه یا نبود مهارتهای لازم برای کسب و کار، تمایلی به کارآفرینی ندارند. همچنین نتایج تحلیل مدل لوجیت نشان داد که متغیرهای سن، سطح تحصیلات، دریافت وام، موانع اقتصادی، سابقه فعالیت، درآمد، کسب مهارتهای لازم و ریسک پذیری از عوامل مؤثر برای انگیزه به کارآفرینی از سوی دانشجویان بودند که از بین این متغیرها، سن و موانع اقتصادی اثر معنی دار منفی و بقیه متغیرها اثر معنی دار مثبت داشتند.

 

قاسمی و
اسدی

۱۳۸۹

تحلیل عاملی عوامل موثر در ایجاد روحیه کارآفرینی دانشجویان تحصیلات تکمیلی (مطالعه موردی: پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران)

نتایج حاصل از تحلیل عاملی متغیرهای تاثیرگذار در ایجاد روحیه کارآفرینی را در چهار عامل آموزشی، روانشناختی، ارتباطی و دانشگاهی دسته بندی کرد که این چهار عامل در مجموع حدود ۴۶/۵۰ کل واریانس را تبیین نمودند.

عرضه کننده
مشتری
بازاریابی
گرایش خریدار
کیفیت
ارزش
اطمینان
بازدهی هزینه
کارآیی
اقتصادی
عملکرد
انتخاب
دسترسی
ارزش ستاده ها
منبع یابی
هدف
محصول، فیمت،
مکان، ترفیع
ارزش، اطمینان، حجم، تنوع، مزیت

شکل ۲-۶ تعامل گرایش خریدار و بازاریاب

 

۲-۲-۱۵ رفتار خریدار و آمیخته بازاریابی

برای تعیین ارتباط بین رفتار خریدار و آمیخته بازاریابی، معیارهای مشخص‌کننده گرایش خریدار و عناصر آمیخته بازاریابی در انطباق با یکدیگر در یک ماتریس تجزیه و تحلیل می‌شوند. جدول شماره ۳ این انطباق را نشان می‌دهد. ساختار این ماتریس یک روش یکپارچه برای بازاریابی و ارتباط مستقیم بین گرایش خریدار (۵V) و عناصر آمیخته بازاریابی ۴p است. بازاریابی بیان می‌دارد که هر محصول را می توان با یک مجموعه مجزای آمیخته بازاریابی تشریح کرد. با تخصیص منابع سازمانی به ارائه کالاها و خدمات، چنین استراتژی در نهایت منجر به رسیدن به اهداف شرکت خواهد شد (بنت، ۱۹۹۷،۱۵۴)

مشتریان تلاش می کنند تا به یک شیوه منطقی کالاها و خدمات مد نظر خود را پیدا کنند. این فرایند منبع‌یابی در نهایت باعث می شود مشتری به یک منبع خاص برای تهیه محصولات مراجعه کند. در این فرایند، ۵V منبعی برای توانمندسازی خریدار در جهت انتخاب منطقی کالاها و خدمات عمل می‌کند (بنت ، ۱۹۹۷،۱۵۴)
آمیخته بازاریابی در ستونها وگرایش خریدار با ۵V در ردیفها آمده است . در ماتریس، فعالیتهای خریدار از چپ به راست جابه‌جا می‌شود. این فرایند به عنوان گرایش خریدار شناخته می‌شود. در آمیخته بازاریابی عرضه‌کننده باید دریابد گرایش خریدار برای هر خرید چگونه است (بنت ، ۱۹۹۷،۱۵۴).

۲-۲-۱۶ مروری بر مفاهیم تصویر محصول

اولین بار گاردنر^[۳۱] و لیوی^[۳۲] در سال ۱۹۵۵ مفهوم تصویر محصول را در مقاله خودشان مطرح کردند.آنها معتقد بودند که محصولات دارای ماهیت مختلف از جمله فیزیولوژیک و اجتماعی هستند. از زمان معرفی رسمی آن تا کنون، مفهوم تصویر محصول در تحقیقات مربوط به رفتار خریدار (مصرف کننده) مورد استفاده قرار گرفته است. تصویرمحصول می تواند یک مفهوم حیاتی برای مدیران بازاریابی باشد.
دیوید اگیلوی در کتاب خود تحت عنوان رازهای تبلیغات مدعی است که مفهوم تصویر نام تجاری را در سال ۱۹۵۳ به عرصه افکار عمومی معرفی کرده است. وی همچنین اظهار می دارد که این مفهوم ، اولین بار در سال ۱۹۳۳ توسط کلود هاپکینز مطرح شده است .
تحقیقات‌ نشان می‌دهد که تفاوتهایی درنظر نویسندگان در مورد جنبه‌های تصویر محصول وجود دارد. این تفاوتها شامل:
نامهایی که برای این پدیده آورده شده است.
یک تعریف رسمی‌ که پیشنهاد شده است.
اجزاء تصویر محصول.
ابزار اندازه‌گیری آن.
ابعاد ، منشاء، خلق، و کاربرد ماهرانه آن.
رینولد^[۳۳]و گوتمن^[۳۴]، (۱۹۸۴) معتقدند که افرادی که تصویر محصول را به عنوان شخصیت در نظر می‌گیرند غیر ممکن است که آن را بپذیرند و این به فاکتورهایی فراتر از جنبه فیزیکی محصول بسط داده شده است. دیگران برعکس معتقدند که تصویر یک نام تجاری از فاکتورهایی تشکیل شده است که نامربوط به خود محصول است. جنسچ^[۳۵] (۱۹۷۸) معتقد است که مفهوم محصول شامل دو جزء است ، بررسی و محاسبه خصایص آن مارک وتصور موقعیتها، کامیابیها و موارد مشابه .این نظریه پرداز به جای استفاده از مسائل کیفی - عملکردی از مفاهیم روانشناختی مصرف کننده و محصول در تجزیه و تحلیل خود استفاده کرده است . وی معتقد است که تصویر کالا با پخش آگهیهای تبلیغاتی و تکرار آن ایجاد و تقویت می شود . فریدمن^[۳۶] (۱۹۸۶) به مفاهیم روانشناختی ، طبقه بندی حالتها ، اولویتها و مزایای ادراکی – شناختی توجه گسترده ای داشت .رینولد و گوتمن (۱۹۸۴) در مورد اجزای تصویرمحصول به بحث می‌پردازند. آنها یک شبکه مشخص را که منعکس کننده ارتباط حافظه با اجزای اصلی تصویر محصول است را ارائه نمودند. لیوی (۱۹۷۸) معتقد است که تصویر محصول از ترکیب واقعیت فیزیکی محصول و باورها شخصیتی و احساسی که در مورد آن به وجود می‌آید ساخته می شود.
دان دوبنی و جورج زینخان ^[۳۷](۱۹۹۰) طی تحقیقات خود موارد زیر را برای تصویر محصول مطرح کرده اند:
تصویر محصول یک فرایند است که توسط مصرف کننده شناسایی می شود.
تصویر محصول یک فرایند گسترده استنباطی وموضوعی است که بر اساس ادراک و تفسیر مصرف کننده شکل می گیرد و از طریق تصورات منطقی ویا احساسی ادامه می یابد.
تصویر محصول یک عامل ذاتی است که در فرایند های فیزیکی ، تکنیکی و عملکردی توسط عملیات مناسب بازاریابی شکل می گیرد.
درجایی که تصویر محصول نقش موثری دارد، درک واقعیت و ماهیتهای مربوط به آن‌، مهمتر از خود واقعیت است.
هدف بازاریابی آفریدن یک تصویر از محصول ویادادن رنگ وبویی به آن است تا مردم را جذب کند . مصرف کنندگان باید تصویر روشنی در باره خصوصیات محصول در ذهن خود داشته باشند. این خصوصیات می تواند شامل : کیفیت ،سرعت،قیمت پایین ،قیمت بالا و تنوع باشد. تصویر، در واقع ، ترکیب کلی از همه آن چیزهایی است که مصرف کنندگان فکر می کنند در باره شرکت و محصول شما می دانند .این تصاویر می توانند از طریق راه های زیر به ذهن وارد شوند.
از طریق تبلیغات .
ازطریق تجربه محصول.
ازطریق عکس العملهای مردم ، پس از استفاده از آن محصولات.
ازطریق آنچه در باره آن شرکتها خوانده و شنیده ایم .
ازطریق رقبای آنها.
مصرف کننده با توجه به خواستها و نیازهای منحصر به فرد خود ، برای ویژگیهای مختلف یک محصول اهمیتهای متفاوتی قائل است . مجموعه باورهایی که افراد در مورد یک محصول با نام و نشان تجاری خاص دارند، تصویر یک نام و نشان تجاری یامحصول نامیده می شود . (کاتلروآرمسترانگ^[۳۸]، ۸۶:۱۳۷۹)
تصویر یعنی شخصیت .محصولات مثل افراد دارای شخصیت اند واین شخصیت می تواند آن محصول را در بازار تثبیت ویا آن را حذف کند.
شخصیت یک محصول ملغمه ای است از بسیاری چیزها مانند: نام محصول ، بسته بندی ، قیمت ، نحوه تبلیغ و از همه مهمتر ذات خود محصول. هرتبلیغی باید به عنوان سهمی از تصویر نام تجاری انگاشته شود . به تعبیر دیگر تبلیغات باید مستمرا همان تصویر را به نمایش بگذارد. (‌اگیلوی ، ۱۳۸۲، ۲۰)
در مورد مارک های خانوادگی مقوله‌های مربوط به گسترش مارک‌ها اغلب بر اساس ویژگیهای مشترک ، انتخاب می شوند . گسترش مارک یا توسعه یک مارک تجاری موفق ، از یک بازار خانگی اولیه گرفته تا یک خط تولید خاص یا مشخص ، مستلزم استفاده از طرحی است که هویت و یگانگی مارک را، به صورت یک ویژگی مکمل برای آن می پندارد که میل و اشتیاق مصرف کننده را به خرید تقویت می کند.
راب مکویین (۲۰۰۵ ) معتقد است که نام تجاری می تواند به عنوان نقش موثری را درفرایند بررسی ، تشخیص و انتخاب مصرف‌کننده داشته باشد.