مقایسه تأثیر دو روش قنداق کردن و ساکاروز خوراکی بر میزان درد ناشی از تعبیه لوله بینی- معدی در نوزادان نارس کارآزمایی بالینی طرح متقاطع- قسمت ۱۱ | ... | |
۱٫ دستور پزشک برای استفاده از محلول ساکارز مورد نیاز نیست.
برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت zusa.ir مراجعه نمایید.
خونگیری از پاشنه پا پانکچر شریانی و وریدی معاینات چشم جایگذاری لوله بینی ـ معدی تزریق عضلانی و زیرجلدی کندن چسب ساکشن جایگذاری کاتتر وریدی مرکزی (PCVC) ۴٫ ساکارز خوراکی می تواند به همراه مسکن های دارویی در رویه های زیر مورد استفاده قرار گیرد:
ختنه LP (پونکسیون کمری) گذاشتن chest tube ۵٫ محلول ساکارز ۲۴ درصد باید روزانه توسط پرستار آماده شده و در یخچال NICU نگهداری شود. حدود ۵ سی سی از محلول را باید در یک فنجان دارویی ریخت و یا ۱ تا ۲ سی سی در سرنگ به صورت خوراکی استفاده کرد.
در نوزادانی که بطور کامل از شیر مادر استفاده میکنند میتوان از دوزهای مکرر استفاده کرد. در نوزادانی که NPO هستند و یا محدودیت تغذیه دهانی دارند محلول ساکارز را با فرو بردن PESTAN(به خاطر محدودیت سایت در درج بعضی کلمات ، این کلمه به صورت فینگیلیش درج شده ولی در فایل اصلی پایان نامه کلمه به صورت فارسی نوشته شده است)ک در آن میتوان استفاده کرد. دوز مورد استفاده:
کاهش صدا
پرهیز از صداهای بلند ناخوشایند (برای مثال بستن سریع درهای انکوباتور) پرهیز از صداهای غیر ضروری (برای نمونه نوشتن گزارش پرستاری بر روی انکوباتور) صحبت کردن با صدای آرام و کوتاه
کاهش نور
بستن چشم های نوزاد پوشاندن نسبی انکوباتور و کاهش نور محیط وقتی نور به طور مستقیم برای انجام مراقبت نیاز نمیباشد. فراهم کردن آشیانه برای نوزاد برای فراهم کردن محدودیت حرکتی جمع کردن اندام ها و نزدیک کردن به سینه قرار دادن حوله های لوله شده اطراف نوزاد برای کنترل حرکت نوزاد در آشیانه قرار گرفته و اندام ها در وضعیت جمع و در خط وسط است.
ارتقاء خود آرامی (Self- calming)
وضعیت دادن به نوزاد برای رسیدن دست ها به دهان یا صورت جابجا کردن نوزاد به آرامی پرهیز از تغییرات ناگهانی وضعیت محدود کردن تعاملات اجتماعی (برای مثال صحبت کردن یا نوازش کردن نوزاد)
انجام مراقبت پایه با توجه به دوره خواب/ بیداری نوزاد پیش از آغاز هر مراقبت، نگه داشتن دست ها بالای نوزاد تا نوزاد حضور مراقبت دهنده را احساس کند. هماهنگ کردن مراقبت با واکنش های نوزاد مراقبت باید برای هر نوزاد منحصر به فرد باشد. ممکن است مداخله هایی که برای یک نوزاد کارساز است برای نوزاد دیگر مناسب نباشد. گاهی ممکن است نوزاد به رغم مراقبت حمایتی تکاملی نشانه های استرس را نشان دهد. باید تلاش کرد حین و پس از هر اقدامی، حمایت وضعیتی و آسایش نوزاد تأمین شود. در هر زمان ممکن باید به نوزاد وقت داد تا از فرایند دردآور و استرس زا بهبود یابد (۲۸).
پوزیشن فلکشن یا وضعیت جنینی: روش های غیر دارویی احتمالا به طور مستقیم با بلوک راه های انتقال درد و یا فعال کردن راه های مهار آن و یا تغییر در سیستم تعدیل کننده درد، اثر میکند و یا به طور غیر مستقیم با کاهش درک تحریک دردناک، باعث کم شدن درد می شود. یکی از روش های تسکین درد در نوزادان وضعیت جنینی است. در مطالعات مشخص شده است که این نوع محدود کردن، بر کاهش پاسخ فیزیولوژیکی و رفتاری موثر بوده است. تصور میشود که محدود کردن نوزاد و نگه داشتن وی در یک وضعیت جمع شده، تحریک ملایم و همزمانی بین سیستمهای حسی ـ لمسی، حرارتی و حرکتی را ایجاد می کند که می تواند، سیستم های کنترل دروازه ای را تعدیل کرده و به موجب آن انتقال درد را تغییر دهد (۴۵).
قنداق کردن:
[چهارشنبه 1400-01-25] [ 02:43:00 ق.ظ ]
لینک ثابت
|