چکیده
هدف از این پژوهش مقایسه خود پنداره تحصیلی، خود کارآمدی تحصیلی، عزت نفس و اضطراب امتحان در دانش آموزان دختر تیزهوش مدارس عادی و مدرسه تیزهوشان سال دوم دبیرستان های شهر اصفهان برای بررسی “اثر ماهی بزرگ در حوض کوچک” است
.جامعه تحقیق شامل، کلیه دانش آموزان سال دوم دبیرستان مدارس عادی و تیزهوشان شهر اصفهان می باشد. با بهره گرفتن از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای ابتدا پنج دبیرستان از پنج ناحیه شهر اصفهان به تصادف انتخاب شده، سپس با بهره گرفتن از تست هوش ریون پیشرفته، ۳۰ دانش آموز تیز هوش از مدارس عادی و ۳۰ دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی ساده از مدرسه تیزهوشان انتخاب شدند. نتایج حاصل از مقایسه چهار مشخصه ی خود پنداره تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی، عزت نفس و اضطراب امتحان با بهره گرفتن از پرسشنامه های خود پنداره تحصیلی کانر، خودکارآمدی تحصیلی وود ولوک، عزت نفس رزنبرگ و اضطراب امتحان ابوالقاسمی به صورت علی-مقایسه ای اندازه گیری شد.
بررسی نتایج با روش تحلیل واریانس چند متغییری (مانوا) نشان داد که خود پنداره تحصیلی، خود کارآمدی تحصیلی و عزت نفس دانش آموزان تیز هوش مدارس عادی از دانش آموزان تیزهوش مدارس تیز هوشان به طور معنی داری (p<0/01) بالاتر و میزان اضطراب امتحان آنان به طور معنی داری (p<0/01) پایین تر است. هم چنین نتایج به دست آمده اثر ماهی بزرگ در حوض کوچک را تایید کرد.
کلید واژه ها: تیزهوشی، اثر ماهی بزرگ در حوض کوچک، خود پنداره تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی، عزت نفس، اضطراب امتحان.

فصل اول
کلیات
امروزه در اکثر مناطق کشور، اغلب خانواده های دارای فرزندان باهوش و بااستعداد تمایل فراوانی دارند که فرزندانشان در مراکز ویژه ی پرورش استعدادهای درخشان یا همان مدارس تیزهوشان تحصیل کنند. رقابت شدید در بین دانش آموزان جهت ورود به این مراکز، برگزاری کلاس های آمادگی جهت آزمون ورودی این مدارس و انتشار کتب فراوان در زمینه ی آمادگی برای این آزمون ها از سال های اولیه دبستان برای دانش آموزان، شاهدی بر این مدعاست. دلایل متعددی می توان برای توضیح این امر ارائه نمود که یکی از آن ها طبق گفته سیلر[۱](۲۰۰۱)، این باور است که برنامه های ویژه تحصیلی برای استعدادهای درخشان قدرت فکری و فردی این دانش آموزان را پرورش می دهد و همچنین این گونه برنامه های تحصیلی انتخاب ها و تجارب مثبت فردی و حرفه ای ایشان را در طول زندگی تسهیل می کند. انتخاب ها و تجاربی که آن ها را به یک “زندگی خوب[۲]” رهنمون می شودو به نوعی آنان را در برابر غول کنکور مجهز می سازد.
نتیجه تصویری برای موضوع هوش
سلیگمن[۳](۲۰۰۳)، توضیح می دهد که “زندگی خوب” یک حالت و وضعیت روان شناختی است که با دانستن این امر به وجود می آید که برجسته ترین توان و استعداد فرد کدام است و آن گاه استفاده از این توانایی ها و استعدادها برای شکل دادن زندگی فردی و ایجاد یک حالت جریان داشتن در تمام جنبه های بودن است.
یکی از مؤثرترین راه های کمک به دانش آموزان با استعداد جهت انتخاب محیط آموزشی مناسب، راهنمایی آنان برای ورود به مدارسی است که هر چه بهتر بتوانند استعداد آن ها را پرورش دهند. اصطلاح “اثر ماهی بزرگ در حوض کوچک”[۴]، که توسط مارش[۵]، معرفی شد و رواج پیدا کرد، چنین می گوید که دانش آموزان باهوش و با استعداد ترجیح می دهند به جای رفتن در محیط های دارای امکانات و برنامه های ویژه شکوفایی، در محیط ها و اجتماعات آموزشی کوچک تر، احترام و توجه بیشتر دریافت کنند و در این محیط های کوچک با به نمایش گذاشتن توانایی هایشان تحسین دیگران را برای خود همراه داشته باشند(مارش، ۲۰۰۱).
خودپنداره تحصیلی شامل یک بخش تطبیقی است که در آن دانش آموزان مهارت ها و توانایی های تحصیلی خود را در مقایسه با دیگر دانش آموزان و هم کلاسی هایشان مورد ارزیابی قرار می دهند(کوکلی[۶]، ۷۲۰۰). خود پنداره تحصیلی شامل مجموعه ای از ویژگی ها، عقاید و دیدگاه هایی می باشد که توسط دانش آموزان درباره ی مجموعه مهارت های تحصیلی و اجرای شان تصور می شود(لنت، بران و گوری،[۷]۱۹۹۷).
خودکارآمدی تحصیلی[۸] باور دانش آموزان درمورد سطح توانایی هایشان برای برنامه ریزی و سازماندهی کردن و اجرای هرچه موثرتر کاربردهای دستیابی به موفقیت ها و مهارت های تحصیلی می باشد (مارکن و بارون[۹]، ۲۲۰۰).خودکارآمدی تحصیلی را می توان به عنوان اطمینان افراد در مورد توانایی شان برای انجام موفقیت آمیز تکالیف تحصیلی در یک سطح مشخص شده تعریف کرد(اسچانک[۱۰] ،۱۹۹۱). یک حس قوی ،سطح بالایی از انگیزه،عملکردهای تحصیلی و توسعه ی علاقه ذاتی به ماهیت مبحث تحصیلی را به وجود می آورد”(بندوا[۱۱] و چانک[۱۲] به نقل از بندورا،۱۹۹۷).
زمانی که راجرز[۱۳] مفاهیم خودایده آل وخود ادراک شده رامطرح کرد، همان مباحثی را مورد بررسی قرار داد که اکنون تحت عنوان عزت نفس می شناسیم. همان تمایزی که بین خودپنداره وعزت نفس[۱۴] قایل میشویم. بین خود ایده ال و ادراک شده قابیل می شویم. درواقع عزت نفس بار ارزشی دارد، یعنی فرد به قضاوت درباره خود می پردازد و با کمی اهمال می توان آن را خود ایده آل تلقی کرد، یعنی آنچه فرد تمایل دارد باشد. پس تفاوت بین واقعیت وایده آل همان شکاف بین خود پنداره وعزت نفس است(راجرز ۱۹۵۷، به نقل از بحرینی، ۱۳۷۵).
اضطراب امتحان[۱۵] یکی از شایع ترین مشکلات در بین دانش آموزان به حساب می آید. به عقیده روان شناسان و متخصصین امرآموزش، مقدار کم اضطراب به عنوان یک عامل انگیزشی موثر می تواند عملکرد فرد را برای تلاش بیشتر افزایش دهد. درمقابل اضطراب بیش از حد تاثیرات متفاوتی دارد و می تواند موجب از هم گسیختگی فرایندهای روانی که برای عملکرد صحیح فرد ضروری می باشند گردند. این نوع اضطراب که به اضطراب امتحان ناتوان کننده نیز مشهور است ۱۰ تا ۳۰ درصد تمامی دانشجویان ودانش آموزان را متأثر می سازد و عملکرد آن ها را به شدت کاهش می دهد (واچلکا و کاتز[۱۶]، ۲۰۰۰) به طوری که مطالعات مختلف نشان داده است که اضطراب امتحان تأثیر اساسی و مهمی روی عملکرد تحصیلی افراد دارد(کزادی[۱۷]، ۲۰۰۴).
دراین پژوهش به مقایسه خودپنداره تحصیلی، خود کارآمدی تحصیلی، عزت نفس و اضطراب امتحان در دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی و ویژه پرداخته شده، تا اثر ماهی بزرگ در حوض کوچک بررسی شود. در ادامه به بیان مساله و ذکر اهمیت و ضرورت پژوهش پرداخته و سپس اهداف پژوهش، فرضیه های پژوهش و تعاریف نظری و عملی واژه ها مورد بررسی قرار می گیرد.
بیان مسأ‌له
مدارس ویژه شامل دانش آموزان سرآمد یا تیزهوش دارای شرایط خاص هستند و این دانش آموزان دارای محیط آموزشی متفاوت نسبت به دانش آموزان مدارس عادی می باشند. چنین عواملی احتمالاً می تواند موجب تفاوت بین ویژگی های شخصیتی و بهداشت روانی این دو گروه دانش آموزان باشد(حق شناس و همکاران ، ۱۳۸۸).
این مدارس که به طور وسیع پس از تشکیل سازمان دهی پرورش استعدادهای درخشان (سمپاد) درسال ۱۳۶۶ دراکثر استان های کشور و ازجمله استان اصفهان شروع به فعالیت نمودند، درقالب طرح جداسازی دانش آموزان تیزهوش و مستعد از دانش آموزان عادی و با هدف ارائه آموزش های ویژه جهت رشد شکوفایی استعدادهای آنان می باشند.
درزمینه های آموزش و پرورش دانش آموزان تیز هوش همواره اختلاف نظرهای بسیاری بین صاحب نظران در جهان وجود داشته است. افرادی هستند که ادعا می کنند، دانش آموزان با استعداد باید چون دانش آموزان عادی آموزش ببینند مثل (مارگلین[۱۸]، ۱۹۹۹؛ ساپون-شوین[۱۹], ۲۰۰۰). به عبارت دیگر این افراد اذعان می دارند که دانش آموزان با استعداد خود دارای مزیت هستند و نیازی به خدمات خاص ندارند.
از طرفی موافقان برنامه های خاص به این امر اتفاق نظر دارند که درصورت عدم ارائه محرک های هوشی و فکری مناسب طی برنامه های خاص، این دانش آموزان دچار مشکلاتی چون کسل شدن ،‌گوشه گیری و مشکلات رفتاری می کردند. ازجمله این مدافعان ،‌گالاگر[۲۰] (۲۰۰۰)؛ ‌وینر[۲۱] (۲۰۰۰) و نیهارت[۲۲] (۲۰۰۱) می باشد.
نیهارت (۲۰۰۱) بیان می دارد که سلامت روان شناختی کودکان با استعداد با نوع استعداد، تناسب آموزشی، خصوصیات فردی کمک مثل خودپنداره، ‌خلق و خوی و شرایط زندگی درارتباطات، ‌همچنین او تأکید می کند که جایگاه و مکان تحصیلی و تناسب آموزشی بر سازگاری دانش آموزان تیزهوش و با استعداد اثر دارد. او از تحقیقات خود نتیجه می گیرد تیزهوشانی که درکلاس های تمام وقت مدارس خاصی تیزهوشان شرکت کرده بودند شایستگی های ادارک شده ی [۲۳] کمتری نسبت به همتایان دیگری که فقط از برنامه های نیمه وقت غنی سازی شده تحصیلی تیزهوشان استفاده کرده بودند، احساس می کردند.
مارش و همکارش پارکر[۲۴] مدل مفهومی خود با عنوان اثر ماهی بزرگ در حوض کوچک را پیشنهاد نمودند. در این مدل، مارش فرض را بر این مبنا قرار داد که افراد، توانایی های خود را با توانایی ها و مهارت های افراد همانند خود مقایسه کرده و این برداشت قیاسی، اساس شکل گیری خود پنداره آنان را تشکیل می دهد. اثر ماهی بزرگ در حوض کوچک زمانی اتفاق می افتد که افراد با توانایی یکسان که درک پایینی از خود پنداره خویش دارند، خویش را با افرادی بالاتر مقایسه میکنند. به عنوان مثال اگر یک دانش آموز متوسط در یک مدرسه سطح بالا تحصیل کند خود پنداره تحصیلی او کمتر از میانگین سایر دانش آموزان خواهد شد، بر عکس اگر دانش آموز قوی در یک مدرسه متوسط و عادی شرکت کند، توانایی های او بیشتر از میانگین دیگر همشاگردی ها میشود و این اختلاف منجر به خود پنداره تحصیلی بالاتر از حد میانگین می شود(مارش و پارکر،۲۰۰۵).
مفهوم خودپنداره تحصیلی به معنای درک و ارزیابی دانش اموز از میزان توانایی های علمی خود در محیط تحصیلی است که بر اساس مقایسه با محیط هایاجتماعی و افراد اطراف شکل می گیرد. د ر مقاله ای توسط کوربیر[۲۵] به نظریه ی شاولسون[۲۶] اشاره شده است که در آن خود انگاره به هرمی تشبیه شده که راس آن خود پنداره به عنوان مبحثی کلی قرار دارد و پایین هرم به دو بخش خود پنداره ی تحصیلی و غیر تحصیلی تقسیم شده است. خود پنداره ی تحصیلی نیز خود به چهار بخش انگلیسی، تاریخ، ریاضیات و علوم تقسیم شده است. بنابراین عموما پیشنهاد شده که در هنگام ارزیابی خود پنداره ی تحصیلی مواد درسی جدا مورد بررسی قرار گیرند(کوربیر و همکاران، ۲۰۰۶). خود پنداره تحصیلی عمدتا تعیین کننده ی موفقیت یا شکست فرد در محیط تحصیلی است که عمدتا نشانه ی آن نمرات به دست آمده توسط فرد است. علت این مسئله عموما ایجاد شدن حس رقابت در فرد در پی خود پنداره ی تحصیلی است که منجر به پیشرفت دانش آموز می گردد. خود پنداره ی تحصیلی و موفقیت تحصیلی رابطه ای دو طرفه دارند. بدین نحو که موفقیت تحصیلی نشان دهنده ی خود پنداره ی تحصیلی و نیز خود پنداره ی تحصیلی پیش بینی کننده ی موفقیت تحصیلی است. نظریه ی BFLPE[27] به تاثیر شرکت دانش آموز در کلاس هایی فراتر از توانایی او بر روی خود پنداره ی تحصیلی و موفقیت تحصیلی می پردازد(رودریگز[۲۸]، ۲۰۰۹).
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
خودکار آمدی تحصیلی به عنوان یکی از ساختارهای انگیزشی اصلی در نظر گرفته شده است که بر روی درگیری شدن دانش آموزان در فعالیت ها و یادگیری تأثیر می گذارد( لینن برنیک وپنیتریچ[۲۹]،)۲۰۰۳). خودکار آمدی اشاره دارد به «اعتقاداتی در مورد قابلیت های فرد برای سازماندهی و اجرای دوره های عملکرد مورد نیاز برای به وجود آوردن دستاوردهای مورد نظر»(بندورا ، ۱۹۹۷، صفحه ی ۳). اعتقادات نامناسب در مورد توانایی های فرد در انجام یک وظیفه ی مورد نیاز باعث نبودن انگیزه برای افزایش عملکردی ممکن می شود(بندورا و دیگران ، ۱۹۹۶). نظریه خود کارآمدی بیان می کند که افراد اعتقادات خودکار آمدی را با چهار منشاء ابتدایی به وجود می آورند. دستاوردهای عملکردی[۳۰]، تحریک روانی و احساسی[۳۱]، یادگیری نیابتی و مدلسازی[۳۲] ، متقاعد سازی گفتاری[۳۳] افراد، به عنوان «دریافت کنندگان » اعتقادات خود کار آمدی خودشان ، به صورت فردی (جانب دارانه ) این منابع اطلاعات خود اثرمندی را شناخته و ارزیابی می کنند(بتز[۳۴]، ۲۰۰۰).
یکی از نیازهای روانی انسان نیاز به احساس خود ارزش مندی یا عزت نفس است. تحقیقات نشان می دهد، نوجوانی که از عزت نفس زیاد برخوردار است خیلی موثرتر می آموزد، روابط سود بخش تری برقرار می کند، بهتر می تواند از فرصت ها استفاده کند و خودکفا باشد و دیدگاه روشن تری نسبت به مسیر زندگی خود داشته باشد. بعضی محققین اعتقاد دارند که خود پنداره و عزت نفس دو جزء متفاوتند. خود پنداره عبارت است از نحوه ادراک فرد از خود، رفتار خود و نگرش نسبت به تصورات دیگران ازخود، درحالی که عزت نفس خشنودی فرد نسبت به خودپنداره را شامل می شود (کالاهان[۳۵]، وارن[۳۶] و کورفیکس[۳۷] ۱۹۹۰، به نقل از بحرینی، ۱۳۷۵).
اهمیت عزت نفس برای کسانی که با کودکان و نوجوانان سرو کار دارند امری روشن است، روان شناسان و جامعه شناسان ، عزت نفس مثبت را به عنوان هسته مرکزی سازگاری اجتماعی تلقی می کند که این دیدگاه ریشه ی تاریخی و عمیق دارد. یافته های تجربی جدید ارتباط بین عزت نفس مثبت را با عملکرد موثر و مطلوب شخصیت کودکان و نوجوانان است. برخورداری از اراده و عزت نفس قوی و ابتکار، خلاقیت و نوآوری ،‌سلامت فکر و بهداشت روانی روابطه مستقیمی با میزان احساس خود ارزشمندی فرد دارد.
برخورداری از احساس خود ارزشمندی و عزت نفس به مثابه یک سرمایه و ارزش حیاتی محسوب شده و از جمله عوامل عمده در شکوفایی استعدادها و خلاقیت است(براندن[۳۸] ۱۹۹۱، ترجمه قراچه داغی ۱۳۸۰).
اضطراب امتحان شامل تجربیات و احساسات ناخوشایند عاطفی و نگرانی یا تشویق در موقعیت هایی است که فرد احساس می کند عملکرد وی مورد ارزشیابی قرار می گیرد(واچلکا و کاتز[۳۹]، ۲۰۰۰). همچنین اضطراب امتحان به حالتی اشاره دارد که فرد را درباره توانایی ماشین در انجام یک وظیفه دچار ترس می کند و پیامد آن کاهش توان مقابله با موقعیت هایی مانند موقعیت امتحان است(فتحی آشتیانی، ۱۳۸۱). برخی محققین بر این عقیده اند که اضطراب امتحان افراد را برای امتحان بهتر مهیا و آماده می کند(هولمز[۴۰]،۲۰۰۱). درمقابل عده ای به این عقیده اند که کاهش اضطراب موجب بهبود عملکرد افراد می شود(کوروساوا و هاراکیویز[۴۱]، ۲۰۰۰) .
می توان فردی را که دچاراضطراب امتحان است به منزله ی فردی توصیف کرد که مواد درسی را می داند، اما به شدت اضطراب و برانگیختگی وی مانع از ظهور معلوماتش درجلسه امتحان می گردد (فتحی آشتیانی،‌۱۳۸۱) عوامل متعددی از جمله سن،‌جنس، توقعات والدین و اجتماع و محتویات مطالب مورد آزمون می تواند با اضطراب امتحان رابطه داشته باشدو درهمین راستا مطالعات زیادی جهت درک ریشه جای این معضل صورت گرفته است. ارزیابی منفی فرد از خودش می تواند هسته مرکزی اضطراب امتحان باشد (پرینس و مانوالد[۴۲]، ۲۰۰۲).
محقق با توجه به جستجو و رصد کردن مباحث مرتبط، پژوهش کاملی که تأثیر محیط آموزشی اعم از تحصیل درمدارس خاص تیزهوشان یا مدارس عادی برای بررسی و مقایسه خود پنداره تحصیلی ،خودکار آمدی تحصیلی، عزت نفس و اضطراب امتحان دانش آموزان تیز هوش وبا تعدادی که درمدارس ویژه وخاص تحصیل می کند با دانش آموزان تیز هوش و مستعدی که درمدارس عادی به آموزش مشغول می باشند برای بررسی “اثر ماهی بزرگ درحوض کوچک” نیافت.
حال سوال این است که آیا این مدارس در کنار ارائه ی آموزش های خاص جهت رشد و شکوفایی استعدادهای دانش آموزان تیزهوش، قادر به فراهم آوردن بستری مناسب جهت حصول و ارتقائ شاخص های مهم شناختی آنان ازجمله خود پنداره تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی، عزت نفس و پایین آوردن اضطراب امتحان می باشند؟ و آیا تحصیل دراین مدارس آن گونه که انتظار می رود درنیل به هدف یک زندگی خوب برای دانش آموزان مستعد موثر بوده است؟
آیا یک ماهی بزرگ ترجیح می دهد دراجتماع و حوضی کوچک باشد؟ آیا بین خودپنداره، خودکارآمدی ،عزت نفس و اضطراب امتحان دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی و ویژه تفاوت وجوددارد؟
تحقیق حاضر با هدف بررسی و مقایسه خود پنداره تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی، عزت نفس واضطراب امتحان دانش آموزان دبیرستان های عادی و دبیرستان های استعدادهای درخشان (تیزهوشان ) شهر اصفهان برای بررسی اثرماهی بزرگ درحوض کوچک انجام گرفته است.
اهمیت و ضرورت تحقیق
دانش آموزان تیزهوش سرمایه های کشور هستند و توجه به بهداشت وسلامت روان آنان و بررسی عوامل موثر بر آن ازنیازهای ضروری آموزش و پرورش این دانش آموزان می باشد. زیرا که هدف اصلی روان شناسی و مشاوره بهبود وضعیت و کیفیت زندگی انسان هاست و فاکتورهایی مانند خودپنداره ،خودکارآمدی، عزت نفس و اضطراب ازجمله مهمترین مولفه های هستند که در روان شناسی بسیار به آن ها پرداخته شده است و اهمیت آن ها در بهبود کیفیت تحصیلی و زندگی افراد مشخص شده است.
درحالی که شواهد خوبی دال برسازگاری قوی ترومثبت اجتماعی و موفقیت های تحصیلی(آکادمیک) و حرفه ای (کارآموزی) مرتبط با شرکت دربرنامه های ویژه ی پرورش استعدادهای درخشان توسط افراد بااستعداد وسرآمد وجوددارد، تحقیقات رسمی اندکی جهت بررسی ویژگی های روان شناختی ، رضایت از زندگی وبهبود کیفیت تحصیلی و زندگی دانش آموزان تیزهوش و با استعداد انجام شده است(جردن[۴۳]،۲۰۰۵).
پژوهش حاضر با توجه این مهم بر نقش محیط های آموزشی شامل شرکت درمدارس ویژه تیزهوشان و یا تحصیل درمدارس عادی در کنار سایر دانش آموزان برشاخص های مهمی همچون خود پنداره تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی، عزت نفس وا ضطراب امتحان برای بررسی “اثر ماهی بزرگ درحوض کوچک” در دانش آموزان دختر پایه دوم متوسطه اصفهان می باشد.
پژوهش حاضر می تواند درموارد ذیل به کار می رود:
۱٫ ارائه نتایج به دست آمده به مسولان و مدیران آموزش وپرورش استعدادهای درخشان درجهت رفع مشکلات عاطفی و روان شناختی این دانش آموزان و ایجاد محیطی تحصیلی بهتر برای رشدو شکوفایی هرچه بیشتر این دانش آموزان که ازجمله مهمترین سرمایه های کشور می باشند.
۲٫ ارائه نتایج به دست آمده به قسمت مشاوره آموزش و پرورش برای اطلاع از وضعیت شاخص های روان شناختی چون خود پنداره تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی، عزت نفس و اضطراب امتحان دانش آموزان مستعد و تیزهوشی که در مقطع دوم متوسطه اصفهان تحصیل می دانند و انجام تحقیقات بیشتر از زمینه های دیگر بهداشت روان شناختی بر روی کلیه دانش آموزان در مقاطع مختلف جهت بالا بردن کیفیت زندگی در دوران تحصیل.
۳٫ ارائه نتایج به دست آمده به خانواده ها و مسولان برنامه ریزی در امر آموزش و پرورش استعدادهای درخشان به منظور ارتقاء کیفیت برنامه های ویژه ی بین این گروه از دانش آموزان و در نظر گرفتن هر چه بیشتر فاکتورهای روان شناختی مثبت دراین گونه برنامه ها نسبت به صرف مشخصه های پیشرفت تحصیلی.
۴٫ ارائه نتایج به دست آمده به مسولان آموزش و پرورش برای ارتقاء کیفیت تحصیلی برای دانش آموزان تیزهوشی که درمدارس عادی تحصیل می کنند و ارائه مطالب آموزشی باسطح بالاتر و به کیفیتی بهتر به این دانش آموزان.
اهداف تحقیق
۱٫مقایسه ی خود پنداره ی تحصیلی دانش آموزان تیزهوش دختر پایه ی دوم دبیرستان های عاری و تیزهوشان اصفهان.
۲٫مقایسه ی خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان تیزهوش دختر پایه ی دوم دبیرستان های عاری و تیزهوشان اصفهان.
۳٫مقایسه ی عزت نفس تحصیلی دانش آموزان تیزهوش دختر پایه ی دوم دبیرستان های عاری و تیزهوشان اصفهان.
۴٫مقایسه ی اضطراب امتحان تحصیلی دانش آموزان تیزهوش دختر پایه ی دوم دبیرستان های عاری و تیزهوشان اصفهان.
فرضیه های پژوهش
۱٫ بین خودپنداره ی تحصیلی دانش آموزان تیزهوش پایه ی دوم دبیرستان های مدارس عادی و تیز هوشان اصفهان تفاوت وجود دارد.
۲٫ بین خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان تیزهوش پایه ی دوم دبیرستان های مدارس عادی و تیز هوشان اصفهان تفاوت وجود دارد.
۳٫ بین عزت نفس دانش آموزان تیزهوش پایه ی دوم دبیرستان های مدارس عادی و تیز هوشان اصفهان تفاوت وجود دارد.
۴٫ بین اضطراب امتحان دانش آموزان تیزهوش پایه ی دوم دبیرستان های مدارس عادی و تیز هوشان اصفهان تفاوت وجود دارد.
تعاریف مفهومی وعملیاتی متغیرها
۱٫ دانش آموزان تیزهوش
الف- تعریف نظری:
کودکان و نوجوانانی که دارای توان بالقوه ای برای دستیابی به سطوح بالاتری از موفقیت و پیشرفت در مقایسه با دیگر همسالان خود با تجربه های فردی و تحصیلی مشابه می باشند(گالاگر، ۲۰۰۰). طبق طبقه بندی وکسلر، نمرات این افراد در آزمون های استاندارد هوشی ۲ «انحراف معیار» بالاتر ازمیانگین در منحنی نرمال می باشد واین افراد ۲/۲ درصد از کل جامعه را تشکیل می دهند.
ب- تعریف عملیاتی:
در این پژوهش منظور از تیزهوش فردی است که در مدارس تیز هوشان درس می خواند و یا نمره ی هوشبهر بالای ۱۲۰ را در آزمون هوش ریون پیشرفته کسب کرده باشد.
۲٫ اثر ماهی بزرگ درحوض کوچک :
الف: تعریف نظری:
این اصطلاح به دانش آموزان با استعداد و هوش بالایی اطلاق می شود که با توجه به ظرفیت ها و توانایی های بالایی که دارند اما تمایل آن ها بیشتر به سمت محیط های تحصیلی کوچک تر و سطح پایین تر می باشد زیرا در این محیط ها آنان از خودپنداره ی بالاتری برخوردار می شوند(مارش، ۲۰۰۱).
ب- تعریف عملیاتی:
این مفهوم توسط آزمون خود پنداره تحصیلی سنجیده می شود، به این معنی که چنانچه خود پنداره تحصیلی دانش آموزان تیزهوش مدارس عادی از دانش آموزان مدارس تیزهوشان بالاتر به دست آید، این اثر تایید و چنانچه پایین تر باشد این اثر رد می شود.
۳٫ خود پنداره تحصیلی
الف- تعریف نظری:
خود پنداره تحصیلی شاخصی است که دانش آموزان توانایی های و مهارت های خود را با دیگر شاگردانی که با آنان هم کلاس هستند مورد سنجش و مقایسه قرار می دهند. وانگیزه واقعی آن ها برای شرکت درسطوح آموزشی بالاتر و اشتغال به روش های عمیق بر یادگیری با توجه به خود پنداره تحصیلی آنان قابل پیش بینی می باشد به طوری که هرچه خود پنداره تحصیلی دانش آموزی بالاتر باشند انگیزه ی او برای ادامه دادن تحصیل درمقاطع بالاتر بیشتر می شود(میشی و همکاران[۴۴] ، ۲۰۰۱، صفحه ۱۲۳).
ب- تعریف عملیاتی:
نمراتی که دانش آموزان در پرسش نامه خود پنداره تحصیلی کانر[۴۵] به دست می آورند.
۴٫خودکارآمدی تحصیلی