۰٫۰۸۴

۵-۲-۵ ) فرضیه جزئی چهارم :
بین مهارت استفاده از سبک مذاکره تحلیلی در مدیران مراکز آموزشی فنی و حرفه ای و تعارض میان کارکنان مراکز رابطه معنی دار وجود دارد.
H₀ : میان مهارت در سبک مذاکره تحلیلی مدیران مراکز که از سبکهای مذاکره به میزان مناسب استفاده کرده اند و تعارض میان کارکنان رابطه وجود ندارد .
H₁ : میان مهارت در سبک مذاکره تحلیلی مدیران مراکز که از سبکهای مذاکره به میزان مناسب استفاده کرده اند و تعارض میان کارکنان رابطه وجود دارد.
با توجه به اینکه p مقدار محاسبه شده در هر دو آزمون اسپیرمن و پیرسون بیشتر از سطح معنی دار ۰٫۰۵ = αاست ، لذا در این سطح فرض H₀ رد نمی شود و این بدان معنی است که بین مهارت در سبک شهودی مذاکره در مدیران مراکز آموزشی و تعارض میان کارکنان مراکز آموزشی فنی و حرفه ای کرج رابطه معنی داری وجود ندارد .
درصورتیکه جهت تحلیل داده ها از گزینه هایی استفاده گردد که مدیران در استفاده از سبک های مذاکره به میزان مناسب عمل کرده اند. نتایج نشان میدهد که تعارض با افزایش میزان مذاکره کاهش میابد و هرچند رابطه معنی داردر حد ۰٫۰۵= α بین این دو عامل ( میزان تعارض و میزان استفاده از سبک شهودی مذاکره )وجود ندارد اما در حد۰٫۱ =αاین را بطه معنی دار و منفی میباشد . بنابراین میتوان نتیجه گرفت در صورت افزایش میزان مذاکره مدیزان درصورتیکه از سبک مذاکره تحلیلی در حد مناسب استفاده گردد با توجه به منفی بودن r میزان تعارض میان کارکنان کاهش میابد.

جدول و نمودار ۵-۵ : تحلیل آزمونهای همبستگی میان میزان استفاده از سبکهای مذاکره تحلیلی در حد مناسب و میزان تعارض میان کارکنان

آزمون
متغییرها

پیرسون

اسپیرمن

r

p

r_s

p

میزان استفاده از سبک مذاکره تحلیلی و میزان تضاد

۰٫۵۲۸-

۰٫۰۷۷

۰٫۵۱۱-

۰٫۰۹

۳-۵ )بررسی اهداف جزئی پژوهش
۱-۳-۵) هدف جزئی اول :
بررسی میزان تضاد شغلی موجود در مراکز آموزشی فنی و حرفه ای کرج
اولین هدف جزئی این پژوهش تعیین سطح تعارض میان کارکنان مراکز فنی و حرفه ای می باشد بر اساس یافته های حاصله از این پژوهش در کلی سطح تعارض موجود در بین کارکنان مراکز آموزشی فنی و حرفه ای کرج در حد متوسطی قرار دارد ( میانگین ۹) البته روش نمره دهی ابزاری که در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفته است ( پرسش نامه تعارض دوبرین ) امتیاز ۳-۱۴ را سطح تعارض متوسط قلمداد می کند . دستیابی به این عدد منطقی به نظر میرسد با این وجود دوبرین نیز در کتاب خود یاد آور می شود که اکثر سازمانها در این فاصله ( سطح تعارض متوسط ) قرار دارند .
نتیاج این تحقیق اینگونه بدست آمد که توزیع تعارض در میان کارکنان به مدرک تحصیلی ، رشته تحصیلی و نوع فعالیت آنها در مراکز بستگی ندارد . اما میزان تعارض در میان کارکنان زن و کارکنان مرد تفاوت کم با یکدیگر داشت نتایج نشان داد تعارض در میان زنان کمتر از مردان میباشد .
نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که اولا : با افزایش تعداد بخش ها و افزایش بار کاری کارکنان در مراکز میزان تعارض از حد متوسط افزایش یافته است . ثانیا : با افزایش خطر آفرین بودن ابزار های مورد استفاده در کارگاه ها نیز سطح تعارض از حد متوسط افزایش یافته است .
۲-۳-۵ ) هدف جزئی دوم :
بررسی سبکهای مذاکره بکار برده شده توسط مدیران در حل تعارض میان کارکنان مراکز آموزشی فنی و حرفه ای کرج
هدف دوم بررسی میزان استفاده از سبکهای مذاکره مدیران مراکز آموزشی میباشد بر اساس نتایج حاصله از این تحقیق از میان ۴ سبک بررسی شده ، استفاده مدیران تنها از سبک شهودی در سطح مناسب قرار داشت و سبکهای واقع گرایی ، هنجاری و تحلیلی به میزان بیش از حد توسط مدیران مورد استفاده قرار می گرفت .
۱-۲-۳-۵) میزان استفاده از سبک مذاکره واقع گرایانه :
از بررسی پاسخ مدیران به پرسش نامه تعیین سبک مذاکره در میابیم که آنها معتقدند که حقایق بیشتر اوقات بیانگر همه چیز است . آنها در هنگام مذاکره دقیق صریح و بی طرف بوده و پیگیر موضوعات مذاکره می باشند . آنها در هنگام مذاکره مطالب را روشن بیان میکنند . اما از خود واکنش های تند نشان نداده و از خود شکیبایی نشان میدهند . آنها به میزان زیادی به تمرینات قبلی خود متکی هستند و در حل مسائل به راه حل های آزموده شده رو می آورند . آنان اظهار داشته اند که عمل گرا بوده و بیشتر به دنبال مدرک و یافتن مستند هستند . آنها از تمامی روشها برای دستیابی به نتیجه بهره برده اند از نکات دیگر اینکه آنها به موضوعات شهودی اعتقاد دارند .
بر اساس یافته های تحقیق بیشترین میزان استفاده مدیران از این سبک و به مقدار زیاد بوده است که با یافته های بدست آمده از مطالعه حیدری که میران استفاده از سبک واقع گرایانه را بیش از حد اعلام کرده است مطابقت دارد اما با نتایج حاصله از تحقیقات گانی که هر سه نژاد ( مالزیایی ، هندی ، چینی ) مدیران به میزان مناسبی از این سبک بهره برده اند مطابقت ندارد .
در سبک واقع گرایی عقیده بر این است که حقایق همه چیز را بیان میکند . افرادی که از این سبک استفاده میکنند خواهان ارتباط دادن واقعیات با تجربه هستند و به دنبال انجام فعالیت ها برا اساس دلیل و مدرک می باشند .آنها با دانستن جزئیات و بر اساس آنها و بیطرفانه قضاوت میکنند . بر اساس نتایج حاصل از پژوهش به عمل آمده مشاهده میشود که تعداد زیادی از مدیران به میزان خیلی زیاد از این سبک در مذاکرات خود استفاده میکنند . لذا میتوان نتیجه گرفت که مدیران تمایل دارند مذاکرات بیشتر بیطرفانه و بر اساس واقعیات انجام گیرد . از آنجائیکه بدست کشف واقعیت زمان و هزینه زیادی را می خواهد ممکن موجب از دست رفتن موقعیت های مطلوب جهت کنترل تعارض میان کارکنان گردد بنابراین جهت استفاده از این سبک علاوه بر مهارت لازم جهت انجام این سبک از مذاکره مدیران نیازمند هنر استفاده از زمان و هزینه های جهت انجام مذاکره نیز می باشند .
۲-۲-۳-۵) میزان استفاده از سبک مذاکره تحلیلی :
با بررسی پاسخ مدیران در می یابیم که مدیران تمایل به تجزیه و تحلیل امور داشته و از دلایل منطقی برای حل مسائل استفاده می کنند آنها در پی کشف روابط علی و معلولی بین پدیده ها هستند ، بعلاوه آنها امور سازماندهی شده و با برنامه را بیشتر دوست دارند . آنها بیشتر از شیوه گام به گام استفاده میکنند و خونسردی خود را حفظ کرده و سعی دارند با طرف مقابل سازش کنند ، آنها اظهار داشته اند که وقتی با فردی مخالف هستند به طور ماهرانه نقایص ، استدلالات خود را بیان کرده ، پیشنهاداتشان به گونه ای است که توجه دیگران را به خود جلب می کنند و به طور فعالانه از افراد می خواهند تا عقاید و پیشنهادات خود را ابراز کنند .
در مورد این سبک نیز یافته ها حاکی از آن است که در کل مدیران به میزان زیاد از این سبک استفاده میکنند، بر این اساس نتایج حاصله از این مطالعه با یافته های حیدری که میزان استفاده مدیران از سبک مذاکره تحلیل بیش از حد بوده است مطابقت داشته است . یافته های حاصل از