تکرار مسابقه

الزام به استرداد جوایز (مدال، کاپ، وجه نقد)

سقوط تیم به رده پایین‌تر در صورتی که در تعهد باشگاه ها، شرط سقوط پیش بینی شده باشد.

حال در این جا به تعهداتی که باشگاه‌ها نسبت به ورزشکاران و مربیان خود دارند می‌پردازیم، که عدم انجام این تعهدات منجر به مسئولیت انتظامی باشگاه‌ها می‌شود.
ـ تعهدات باشگاه نسبت به ورزشکاران
باشگاه در خصوص ورزشکاران تحت استخدام خود تعهداتی را به عهده دارد که این تعهدات ممکن است در قرارداد و یا به موجب آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های فدراسیون پیش‌بینی و مقرر شده باشد.
ـ پرداخت حق الزحمه براساس قرارداد و یا به موجب دستورالعمل و آیین‌نامه‌های مربوطه
پرداخت دستمزد و حق‌الزحمه به ورزشکاران به عنوان یکی از اساسی‌ترین و مهم‌ترین تعهدات قراردادی باشگاه‌های ورزشی تلقی می‌گردد چرا که آن خود به منزله عوض قرارداد منعقده میان ورزشکار و باشگاه می‌باشد.
با توجه به آن چه که گفتیم بازیکن یا ورزشکار، کارگر باشگاه محسوب می‌شوند اما در خصوص شمول برخی مقررات قانون کار و تأمین اجتماعی مانند پرداخت دستمزد و حق سنوات و مانند آن باید اذعان کرد که درست است که بازیکن کارگر باشگاه محسوب می‌شود اما در این خصوص مقررات و ایین‌نامه‌های خاصی وجود دارد که به طور خاص در این زمینه حکم فرما می‌باشد به نوعی می‌توان گفت که قرارداد بازیکن با باشگاه نوعی قرارداد موقت می‌باشد که محدود به زمان خاصی است و بعد از آن دیگر آثاری را به دنبال ندارد که بخواهیم در خصوص حق سنوات و … بحث و کنکاش نماییم.
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
به هر صورت در خصوص دستمزدهای پرداختی به ورزشکاران به ویژه در ورزش فوتبال به موجب ماده ۸ آیین‌نامه نقل وانتقالات بازیکنان (لیگ حرفه‌ای فوتبال) مبلغ پیش قرارداد که نمی‌تواند بیش از ۴۰% کل قرارداد باشد، فقط به بازیکنانی با شرایط زیر پیش پرداخت می‌شود:
۱٫ قرارداد او بیش از حداقل ۶ ماه باشد.
۲٫ هرگاه بازیکنی قرارداد بیش از یکسال ببندد می‌توان پیش قرارداد او را در اقساط مساوی سالانه پرداخت کرد.
مطابق ماده ۶ از فرم چاپی شکل قرارداد باشگاه و بازیکن (سازمان لیگ حرفه‌ای)، بازیکن برای مدت یکسال قرارداد پیش پرداخت در دو قسط مساوی دریافت می‌کند که قسط اول به موقع عقد قرارداد و قسط دوم، رأس ۶ ماه از شروع قرارداد بازیکن پرداخت می‌شود. در صورتی که قرارداد کمتر از یک سال باشد پیش پرداخت وجود نخواهد داشت و در صورتی که بیش از یک سال باشد در هر سال، در دو قسط مساوی و قسط اول در سالگرد عقد قرارداد و قسط دوم ۶ ماه بعد بایستی پرداخت گردد. حقوق هفتگی بازیکنان در صورتی به بازیکنان پرداخت می‌گردد که در لیست ۲۵ نفره باشگاه در فصل مسابقات لیگ قرار گیرد.
همان طور که ملاحظه گردید تعهد به پرداخت به موقع دستمزد یکی از وظایف اصلی باشگاه‌ها در قبال بازیکنان می‌باشد که معمولاً در قراردادها، بازیکنان بر روی آن تأکید ویژه می‌باشد.
البته در راستای جلوگیری از پرداخت‌های نا بهنجار و خارج از عرف، در سال ۱۳۸۹ سازمان لیگ حرفه‌ای فوتبال، اقدام به صدور بخشنامه‌ای کرد که به موجب آن با تعیین مبلغ حداکثر سقف قرارداد، پرداخت‌های بیش از آن را ممنوع اعلام نمود و باشگاه‌ها و بازیکنان را از توافق بر مبلغی بیش از سقف قرارداد (مبلغ ۳۵۰ میلیون تومان) منع کرد و ضمانت اجرای آن‌را محرومیت و جریمه برای بازیکنان و باشگاه‌ها و مؤسسات ورزشی قرارداد.[۲۰۹]
تبصره یک ماده ۱۸۰ آیین‌نامه انضباط فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۸۸ مقرر می‌دارد: «… در صورت اختلاف سقف قرارداد داخلی با قرارداد ثبت شده در فدراسیون فوتبال، هر یک از طرفین به پرداخت ۲۰% از ارزش قرارداد مذکور در حق فدراسیون فوتبال جریمه خواهند شد.[۲۱۰]
نکته‌ای که قابل ذکر است این است که معمولاً بازیکنان در قراردادهای خود این شرط را می‌گنجانند که در صورت عدم پرداخت منظم و مقرر بین طرفین در موعدهای مزبور، آن‌ ها این حق را دارند که در تمرینات باشگاه شرکت نکنند.
به هر صورت در صورت نپرداختن به موقع مبلغ قرارداد، ممکن است باشگاه به عنوان کارفرما در صورت تحقق سایر شروط مسئولیت قراردادی مسئولیت پیدا کند.
ـ تعهد به فراهم کردن امکانات لازمه و نیز ایمنی تجهیزات ورزشی
از وظایف مهم باشگاه‌ها و مؤسسات ورزشی فراهم نمودن کلیه امکانات لازمه و نیز ایمنی این امکانات می‌باشد. بند ۲ ماده ۶ فرم قراردادهای بازیکنان فوتبال فراهم آوردن کلیه امکانات و وسایل برای انجام تمرین را جزء یکی از تعهدات باشگاه بر شمرده است که البته این تعهد جزو تعهدات قانونی باشگاه‌ها می‌باشد که حتی در صورت عدم پیش‌بینی در آیین‌نامه، به موجب قانون برعهده‌ی باشگاه‌ها و مؤسسات ورزشی قرار می‌داشت.
البته این امکانات و تجهیزات ورزشی می‌بایست از ایمنی لازم برخوردار باشند به طور کلی تعهد به ایمنی از وظایف مهم باشگاه است که باشگاه‌ها – اعم از کوچک و بزرگ می‌بایستی طرح‌ها و برنامه‌هایی را در جهت ایمن‌سازی داشته باشند.[۲۱۱]
به طور کلی این وظیفه در تمام آیین نامه‌های فدراسیون‌های ورزشی پیش‌بینی شده است به طور مثال بر طبق بند ۳ ماده ۱۱ آیین نامه لیگ قهرمانی جودو باشگاه کشور مصوب سال ۱۳۹۰، نیز تهیه کلیه وسایل ایمنی و پوششی و تجهیزات شخصی ورزشکاران بر عهده باشگاه‌های شرکت‌کننده می‌باشد.
امروزه باشگاه‌های ورزشی و بازیکنان آن‌ ها از نبود حداقل امکانات رنج می‌برند به طوری که بازیکنان باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس معمولاً در مصاحبه‌هایی از نبود رختکن و لباس‌کن مناسب سخن به میان می‌آورند.[۲۱۲]
ـ تأمین امکانات برای انجام مسابقات مانند تشکیل اردوها و تدارک مسافرت‌ها[۲۱۳]
عرف ورزشی و هم‌چنین قراردادهای ورزشی تأمین امکانات برای انجام مسابقات را برعهده‌ی باشگاه‌ها می‌دانند. به طور کلی تدارکات سفر از قبیل هواپیمای مناسب یا اتوبوس مناسب، محل اردوی مناسب و … که همیشه قبل از مسابقات مهم انجام میپذیرد وظیفه باشگاه‌ها است که این امر و لو در قرارداد قید نشده است عرفاً به صورت شرط ضمنی قابل استنباط از قراردادهای ورزشی می‌باشد.
بند ۶ از ماده ۱۱ آیین نامه لیگ قهرمانی جودو باشگاه کشور مصوب ۱۳۹۰ مقرر داشته است، «باشگاه‌ها موظفند کلیه هزینه‌های تیم خود را برای اعزام به مسابقات بپردازند، هزینه‌ها شامل ایاب و ذهاب، تغذیه و اسکان و … می‌باشد.
ـ تأمین بیمه درمانی و حوادث برای بازیکنان در مدت قرارداد
با توجه به خطراتی که ورزش برای ورزشکاران و مربیان دارد الزام به بیمه کردن ورزشکاران را می‌توان از تعهدات مهم باشگاه‌ها و مؤسسات ورزشی دانست. مطابق ماده ۲۵ آیین‌نامه و دستورالعمل نقل و انتقالات بازیکنان (فدراسیون بسکتبال): باشگاه موظف است بازیکن و مربی را در برابر فوت، سوانح، صدمات، نقض عضو و هرگونه بیماری ناشی از مسابقات یا تمرینات یا به هنگام مسافرت‌های داخل و خارج از کشور از طریق فدراسیون پزشکی جمهوری اسلامی ایران بیمه نموده و بیمه‌‌نامه ضمیمه قرارداد، شود.[۲۱۴]
ـ مطلع کردن بازیکن از مقررات مربوطه
باشگاه موظف است بازیکنان را نسبت به مقرارت و قوانین و آیین‌نامه داخلی باشگاه آگاه کند آیین‌نامه‌ها و قوانین انضباطی فدراسیون را نیز به بازیکن تفهیم کرده به ویژه در مورد تغییرات احتمالی در مقررات نقل و انتقالات آگاه کند.
بند ۳ ماده ۳۵ آیین‌نامه لیگ قهرمانی جودوی باشگاه‌های کشور مصوب ۱۳۹۰ مقرر داشته است: باشگاه موظف است نسبت به آگاه کردن بازیکن به مفاد مندرج در آیین‌نامه داخلی باشگاه اقدام و آیین‌نامه‌های مسابقات لیگ و انضباطی مصوب فدراسیون را به بازیکن ابلاغ و با اخذ امضاء و اثر انگشت سبابه، ابلاغ را به تأیید بازیکن برساند.
این موارد از تکالیف عمده باشگاه می‌باشد که عدم رعایت آن‌ ها ممکن است موجب ایجاد مسئولیت برای باشگاه‌ها و مؤسسات ورزشی مربوطه گردد.
ـ انتخاب مربیان مناسب برای آموزش ورزشکاران
انتخاب مربیان واجد صلاحیت از اصلی‌ترین وظایف باشگاه‌ها و مؤسسات ورزشی نسبت به ورزشکاران تحت استخدام خود می‌باشد. اصولاً از دیرباز نقش مربی به عنوان کسی که به تعلیم و تربیت می‌پردازد در ورزش نقش بسیار مهمی بوده است در دعوای همفیل در برابر سایرز منطقه آموزشی یا دانشگاه به دلیل تسامح در استخدام کارکنان و با توجه به این تقصیر مزبور سبب اصلی صدمات خواهان بود.[۲۱۵]
۲٫ حقوق کشورهای اروپایی
در کشورهای مختلف اروپایی نیز فدراسیون‌های ورزشی دارای یک کمیته انضباطی برای رسیدگی به تخلفات انتظامی واداری ورزشکاران و مربیان و سایر کارکنان به طور کلی اعضای عضو فدراسیون‌های ورزشی که مهمترین آنها باشگاه‌های ورزشی هستند می‌باشند. در رقابت‌های بین المللی نیز برای مثال فدراسیون‌های بین اللملی مثل فیفا. ارکان قضایی این فدراسیون جهانی عبارتند از: کمیته انضابطی و کمیته استیناف که وظایف آنها را قانون انضباطی فیفا[۲۱۶] تعیین می‌کند. اعضای این کمیته‌ها توسط کمیته اجرائی فیفا برای یک دوره ۴ ساله که قابل تجدید می‌باشد انتخاب و انتصاب می‌گردد که سرپرستی آنها به عهده رئیس و در غیاب او نائب رئیس کمیته می‌باشند و این کمیته‌ها در تصمیمات خود استقلال کامل دارند.[۲۱۷]
باشگاه‌هایی که در صحنه بین المللی به رقابت‌های قهرمانی ورزشی می‌پردازند می‌بایستی در چهارچوب قوانین حرفه‌ای آن ورزش که به صورت مدون و یا حتی عرفی وجود دارد به فعالیت بپردازند.
در غیر این صورت ممکن است با محرومیت هایی از سوی کمیته انضباطی فدراسیون‌های ورزشی مربوطه کشور خود و یا حتی فدراسیون‌های بین اللملی مواجه گردند.
در پرونده‌ای جنجالی در سال ۲۰۰۹ میلادی، باشگاه ورزشی چلسی انگلستان به دلیل رفتار نادرست و به دور از اخلاق حرفه‌ای ورزش با محرومیت سنگینی از سوی کمیته انضباطی فیفا مواجه گردید. جریان این پرونده عجیب بدین گونه بود که باشگاه چلسی انگلستان که از ثروتمندترین باشگاه‌های این کشور می‌باشد و توسط شخصی به نام رومن آبرو مویچ غول نفتی کشور روسیه اداره می‌شود گائل گاکوتو بازیکن باشگاه لانس فرانسه از باشگاه‌های حاضر در رقابت‌های لیگ فرانسه را ترغیب و وسوسه کرد در حالی که با باشگاه لانس قرارداد دارد؛ قرارداد خود را با این باشگاه فرانسوی فسخ کرده تا باشگاه چلسی با او قرارداد امضاء کند. این پرونده جنجال‌های فراوانی را به پا کرد به طوری که فضای ورزشی به ویژه فوتبال در دنیای ورزش ملتهب گردید و در نهایت با شکایت باشگاه فرانسوی لانس، کمیته انضباطی فیفا با صدور رأیی قاطع و در عین حال جنجالی، باشگاه چلسی را به مدت دو سال از ۲۰۰۹ تا ژانویه ۲۰۱۱ میلادی از حضور در صحنه نقل و انتقالات و ترانسفر بازیکن محروم نمود.[۲۱۸]
همچنینن در سال ۲۰۰۷ م کمیته انضباطی یوفا[۲۱۹] بسیاری از باشگاه‌های اروپایی را به دلیل آشوب‌طلبی تماشاگران منتسب به این باشگاه ها، با محرومیت‌های سنگینی مواجه کرده است.
باشگاه‌هایی مثل اندرلشت بلژیک و ستاره سرخ بلگراد به دلیل آشوب تماشاگران این باشگاه‌ها و ورود به زمین بازی به پرداخت جریمه‌های سنگین مالی محکوم گردیدند به طوری که باشگاه اندرلشت را به پرداخت ۲۰ هزار فرانک سوئیس و ستاره سرخ بلگراد را به پرداخت ۲۰ هزار فرانک سوئیس محکوم کرد.[۲۲۰]
هم چنین در یکی از جدیدترین آرای انضباطی یوفا باشگاه فاینورد هلند از باشگاه‌های مطرح فوتبال هلند به دلیل آشوب هواداران منتسب به این باشگاه در جریان دیدار با نانسی در ماه نوامبر ۲۰۱۱ از حضور در مسابقات اروپایی محروم کرد.[۲۲۱]
در ایتالیا نیز کمیته انضباطی رقابت‌های سری آ ایتالیا موسوم به کالچیو، باشگاه آث رم را به دلیل تخلف هوادارانش که به چشم فرناندو موسللرا، دروازه بان لاتزیو، لیزر انداختند ۳۵ هزار یورو جریمه شد و لاتزیو دیگر تیم ایتالیایی نیز به دلیل این که هوادارانش مواد آتش زا به زمین مسابقه پرتاب کردند ۶ هزار یورو جریمه کرد.[۲۲۲]
به هر حال اصولاً کشورهای اروپایی و حتی فیفا مقررات جامع و مانعی برای تخلفات انتظامی ورزشکاران و مربیان و سایر مسئولان فنی و حتی اجرائی، به ویژه باشگاه‌ها در نظر گرفته است.
برای مثال ماده ۱۲ قانون انضباطی فیفا مصوب ۲۰۱۱ ضمانت اجراهای متعددی برای باشگاه‌های متخلف در نظر گرفته است که شامل محرومیت از ترانسفر و بازی بدون تماشاگر و شرکت در هر نوع فعالیت‌های ورزرشی، عدم بازی در استادیوم خودی، محرومیت از بازی در کشور خودی، بازی در زمین بی‌طرف، ابطال نتیجه بازی، جرائم نقدی می‌باشد که تفصیل آن‌ ها در مواد قانون مذکور آمده است.
گفتار دوم: مسئولیت انتظامی ورزشکاران و مربیان
۱٫ حقوق ایران
همان طور که در کلیات آمد مسئولیت انتظامی به معنای مسئولیت ناشی از تخلف از مقررات اداری و انضباطی سازمان یا اداره‌ای که کارگر که در ما نحن فیه ورزشکاران و مربیان می‌باشند و در آنجا به فعالیت می‌پردازند می‌باشد که نتیجه آن مسئولیت ورزشکاران یا مربیان مزبور در قبال باشگاه‌ها و موسسات ورزشی مربوطه می‌باشد.
هر باشگاه و موسسه ورزشی برای سازماندهی فعالیت‌های مربوطه به خود ونیز بهبود و تسریع جریان امور کاری خود اقدام به تدوین یک سری مقررات انضباطی و انتظامی می کند که نقض چنین مقرراتی ممکن است موجب مسئولیت انتظامی ورزشکاران و مربیان و به طور کلی کارکنان آن باشگاه و موسسه ورزشی گردد. در این راستا هر باشگاه ورزشی در تشکیلات خود اقدام به تشکیل یک نهاد انضباطی به عنوان کمیته‌ی انضباطی[۲۲۳] می کند.
این کمیته که به عنوان نهاد قضایی باشگاه ورزشی به فعالیت می‌پردازد اصولاً به تخلفات ورزشکار ومربّی در چهارچوبی می‌پردازد که به اصول حرفه‌ای آن ورزش و باشگاه مربوط است به بیان دیگر برای مثال در صورتی که یک ورزشکار اقدام به عملی مجرمانه ـ که هم از نظر قوانین جزائی، جرم تلقی می‌شود و هم از نظر نقض اصول حرفه‌ای، مغایر با آرمان و فرهنگ آن باشگاه می‌باشد ـ نماید باشگاه فقط از نقطه نظر رعایت مصالح باشگاه و ضرر و زیانی که به دلیل قصور آن ورزشکار یا مربّی که باشگاه وارد گردیده اقدام به رسیدگی می کند و این مجوز را ندارد که اقدام به صدور احکام جزائی مانند حبس و شلاق نماید. فقط ممکن است باشگاه در چهارچوب مصالح باشگاه و موسسه ورزشی متبوعه، اقدام به جریمه نقدی و یا کسر از حقوق و قرارداد ورزشکار و یا مربی و در نهایت اخراج ورزشکار یا مربّی مقصر نماید.
متاسفانه در حادثه‌ای که در جریان بازی فوتبال از سری رقابتهای لیگ برتر ایران که بین دو تیم داماش گیلان و پرسپولیس تهران برگزار گردید و بازیکن پرسپولیس اقدام به حرکاتی خلاف شئونات اخلاقی و حرفه‌ای فوتبال نمودند که کمیته انضباطی باشگاه مربوطه، این دو بازیکن را به جریمه نقدی سنگین و اخراج از باشگاه محکوم نمود.
بنابراین باید خاطرنشان ساخت که در صورتی که ورزشکار و یا سایر اعضای باشگاه بدون عذر موجه به تکالیف خود در قبال باشگاه عمل نکرده باشند کمیته انضباطی آن باشگاه اقدام به تشکیل جلسه نموده و به برخورد با متخلف می‌پردازد.
بند ۱ ماده ۲۵ آیین نامه انضباطی فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۹۰ مقرر می‌دارد: «۱٫ در خصوص عدم حضور بازیکن یا سایر اعضای باشگاه‌ها در تمرینات و مسابقات و برنامه‌های رسمی تیم خود، بدون داشتن عذر موجه، برابر آیین‌نامه انضباطی همان باشگاه (که به تایید کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال رسیده باشد) رفتار می‌شود.
البته عدم حضور ورزشکاران مزبور در تمرینات و مسابقات تیم‌های ملی مطابق با تبصره ماده ۲۵ آیین نامه مربوطه موجب مجازات‌های مندرج در ماده ۲۰ آیین نامه مذکور گردد که از تذکر شروع به محرومیت منتهی می‌گردد.
در برخی موارد انجام مصاحبه توسط باشگاه‌های ورزشی برای ورزشکاران و مربیان ممنوع می‌شود و بنابراین ممکن است صحبت کردن که حق طبیعی هر فرد یا انسانی می‌باشد در برخی موارد توسط باشگاه ورزشی ممنوع شناخته شود که انجام آن توسط مصاحبه کننده موجب مسئولیت انتظامی می‌گردد. بدیهی است صحبت‌های تحریک کننده که باعث تشویش اذهان عمومی گردد و خلاف مصالح باشگاه نیز قلمداد گردد محرومیت‌های انضباطی سنگین تری را در پی خواهد داشت. برای مثال یکی از بازیکنان باشگاه استقلال به دلیل انجام مصاحبه منفی علیه باشگاه و کادر فنی باشگاه خود با جریمه نقدی سنگینی مواجه گردید.[۲۲۴]
کسب نتایج ضعیف نیز ممکن است از مواردی باشد که باشگاه‌های ورزشی بازیکنان و مربیان خود را با جریمه‌های نقدی مواجه ساخته تا آن‌ ها را به تلاش و کوشش بیشتری وادار نمایند. در یکی از این موارد باشگاه مس سرچشمه کرمان، ۲۰ درصد از قرارداد و حقوق بازیکنان و مربیان خود را به دلیل کسب نتایج ضعیف کسر کرد.[۲۲۵]
در ادامه به تعهدات بازیکن و مربی نسبت به باشگاه خود را بررسی می‌کنیم که عدم پایبندی به این تعهدات، مسئولیت انتظامی بازیکن و مربی را در پی دارد.
۱ـ۱٫ تعهدات بازیکن
بازیکن در قبال باشگاه تعهداتی دارد که در زیر بررسی می‌شود:
ـ عدم انعقاد قرارداد تجاری و تبلیغاتی بدون مجوز باشگاه
بازیکن در مدت قرارداد نمی‌تواند هیچ نوع قرارداد تجاری و تبلیغاتی بدون مجوز کتبی باشگاه منعقد نماید. قراردادهای تبلیغاتی[۲۲۶] قراردادهایی هستند که میان بازیکن و باشگاه (و یا شخص حقیقی یا حقوقی دیگری) بسته می‌شود، که بنابر آن باشگاه (یا شخص دیگر) حق استفاده از تصویر آن بازیکن، در امور تبلیغاتی یا دیگر مسائل مرتبط را کسب می‌کند. امروزه بازیکنان نامدار فوتبال، درآمدهای هنگفتی را از این بابت بدست می‌آورند. در کشورهای اروپایی بازیکنان، گسترش‌دهندگان مدهای مو، تزئینات و البسه و حتی نقش‌های جدیدی از خالکوبی‌ها می‌باشند.
ماده ۹ آیین‌نامه نقل و انتقالات بازیکنان فوتبال در این زمینه مقرر می‌دارد. «هر گونه قرارداد تبلیغاتی که میان بازیکن و باشگاه بسته شود جزئیات آن باید در قرارداد بازیکن به صورت کامل ذکر شود در غیر این صورت بازیکن موظف به رعایت قراردادهای تبلیغاتی باشگاه است».
در هر حال یک باشگاه و مؤسسه ورزشی میتواند یک بازیکن را به دلیل تبلیغ برای شرکتهایی که با این تیم قرارداد تبلیغاتی ندارند جریمه کند و شکایت کردن او هیچ نتیجهای نخواهد داشت[۲۲۷].
ـ عدم مذاکره مستقیم یا غیر مستقیم با باشگاه دیگر
بازیکن در مدت قرارداد با باشگاه نمی‌تواند به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم با هیچ باشگاه دیگری وارد مذاکره شود. در گذشته نیز بیان شد که، بازیکنان ورزش پیشه مانند سایر صاحب‌پیشگان در فکر تأمین معاش و گذراندن زندگی خود هستند. در دنیای ورزش پیشه‌ای بسیار دیده‌ایم که بازیکنان به علت عدم پرداخت مزدشان با تمام توان خود در تمرینات و مسابقات شرکت نمى‏کنند و در مجموع نشاط و نیروى تیم را رو به کاستى مى‏برند. در کشور ما که وخامت اوضاع اقتصادى به هر دلیلى بیداد مى‏کند، بروز چنین مشکلاتى بخشى از فرهنگ ورزشى‏مان قرار گرفته است. با تمام این تفاسیر، فرض کنیم بازیکنى که در شرایط بد اقتصادى و نقض عهدهایى از سوى باشگاه در خصوص پرداخت بدهى‏هایش قرار گرفته، طرف مذاکره با باشگاه متمول و ثروتمندى قرار گیرد. مطمئناً چنین بازیکنى دیگر با صداقت و وجدان کارى بر سر تمرینات و مسابقات حاضر نمى‏شود. به همین دلیل هر گونه مذاکره مستقیم یا غیرمستقیم بازیکن در مدت قرارداد با باشگاه دیگر در آئین‏نامه‏ها صراحتاً منع گردیده است.
عکس مرتبط با اقتصاد
بند ۹ از ماده ۴۲ آئین‏نامه سازمان لیگ والیبال در این زمینه مقرر مى‏دارد: «هیچ بازیکنی بدون مجوز کتبى باشگاهش نباید با یک باشگاه دیگر وارد مذاکره شود حتى اگر این مذاکره بطور غیرمستقیم و توسط نماینده بازیگن صورت گیرد…».
ـ عدم دریافت وجه از اشخاص حقیقى یا حقوقى غیر از باشگاه تحت قرارداد در قبال نتایج مسابقات‏
بازیکن نمى‏تواند تحت هیچ شرایطى براى برد یا باخت یا تساوى در مسابقات، وجوهى غیر از باشگاه از شخص حقیقى یا حقوقى دریافت کند. باشگاه‏ها نیز همچون دیگر مؤسسات، هرگز نخواهند پذیرفت که دیگران در امور مدیریتى آنها مداخله نمایند، شاید در بدو امر، ممنوعیت بازیکن یا به عبارت حقوقى تعهد بازیکن به خوددارى از گرفتن پاداش براى برد یا تساوى در مسابقات، تعهدى سختگیرانه باشد، اما تجربه عملى نشان مى‏دهد که چنین نیست در مسابقاتى که بصورت گروهى انجام مى‏شود، تیمهاى صعود کننده ترجیح مى‏دهند در مرحله تک حذفى به مصاف تیم‏هاى ضعیف‏تر بروند، حال اگر دیگران بازیکنان تیم را ترغیب به تلاش بیشتر و کسب نتیجه برد نمایند، معادلات کادر رهبرى بهم خواهد ریخت. لذا وجود چنین تعهدى براى بازیکنان مفید بنظر مى‏رسد. بنابراین اگر ورزشکاران اقدام به قمار و شرط بندى نمایند جدا از این امر که قرارداد راجع به آن باطل و غیرقابل مسموع است[۲۲۸]. ممکن است از نظر کیفرى نیز تحت عنوان جرم ارتشاء مورد تعقیب کیفرى قرار گیرد در این خصوص آئین‏نامه کمیته انضباطى فدراسیون فوتبال مصوب ۱۳۸۸ مقرر مى‏دارد: «تبانى به مفهوم این است که اشخاص اعم از مدیران، مربیان، بازیکنان و سایر عوامل دست اندرکار مسابقه، توافق نمایند که با اقداماتى بر خلاف اخلاق ورزشى و بازى جوانمردانه، نتیجه مسابقه را تعیین نمایند که تشخیص موضوع بر عهده کمیته انضباطى است. در این مورد نظر نماینده اعزامى فدراسیون و سه نفر کارشناس متعهد (که حداقل داراى مدرک مربیگرى A آسیا یا از مدیران ارشد و خوشنام و متعهد و خبره فوتبال باشد)، استعلام خواهد شد. در صورت احراز، مرتکبین اعم از مباشرین و معاونین و شرکاء به جریمه نقدى از ده میلیون تا یکصد میلیون ریال به همراه یک یا چند مورد از موارد ذیل محکوم خواهند شد:
۱٫ محرومیت از شرکت در مسابقات یا فعالیت‏هاى مرتبط با فوتبال تا دو سال براى سرپرست، مربى، مدیر باشگاه و یا هر یک از عوامل تبانى‏