برخی جنبه های پایداری اقتصادی، کشمکش های بالقوه یا بده- بستان هایی با دیگر ابعاد، نظیر ((رشد پایدار)) و ((اقتصاد سبز)) دارند. رشد اقتصادی پایدار و مناسب، یک نماینده مشترک برای توسعه مثبت اقتصادی- اجتماعی است. رشد اقتصادی، هدف اعلان شده بسیاری از دولت های ملی است و توسط WCED(1987) و UNED (2011) پیش نویس شده است. دستورالعمل SAFA از مسئله کلان اقتصادی نرخ های رشد در حمایت از رویکرد اقتصاد خرد که بر سازمان ها و انعطاف پذیری جوامع محلی تمرکز دارد، چشم پوشی می کند.

معیارهای زیر توسط بعد اقتصادی SAFA پوشش داده می شوند :
سرمایه گذاری (بر روی پایداری)، آسیب پذیری عملیات، ایمنی و کیفیت محصول و ایجاد ارزش های محلی.
سرمایه گذاری (C1):
در SAFA، اصطلاح سرمایه گذاری از منظر اقتصاد خرد دیده می شود، یعنی شرکت از طریق سرمایه گذاری اش، عملکرد پایداری خود را افزایش دهد و به توسعه پایدار در سطوح جامعه، منطقه ای، ملی یا بین المللی کمک نماید. زیر معیارهایSAFA، سرمایه گذاری داخلی، سرمایه گذاری جامعه و سرمایه گذاری بلند مدت می باشند.
سرمایه گذاری یک عامل مهم در توسعه پایدار است، تصمیم گیری درباره اینکه چگونه و کجا سرمایه گذاری شود، منعکس کننده جهت استراتژیک سازمان می باشد. سرمایه گذاری که صرفاً با هدف نام تجاری، تبلیغات و غیره باشد، در محدوده این معیار قرار نمی گیرد. سرمایه گذاری پایدار با هدف حمایت از توسعه سرمایه گذاری نسبت به افزایش عملکرد اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی و حکمرانی است. چنین سرمایه گذاری ای می تواند برای مثال، شکل هزینه های تحقیق و توسعه، توسعه یا کسب تجهیزاتی که باعث کاهش گازهای گلخانه ای آلاینده محیط زیست می شود، و یا فن آوری هایی که ظرفیت بافری در برابر هر نوع شوک افزایش می دهد، به خود بگیرد(به عنوان مثال ایجاد ماده آلی خاک برای مقاومت بهتر در برابر حمله های خشکسالی).
سرمایه گذاری در پایداری ممکن است در گذشته تحت عناوین مختلفی مانند ((تولید ناب)) یا ((بهره وری زیست محیطی)) انجام شده باشد. تحقیقی که توسط بررسی مدیریت اسلون^[۱۹۱] MIT و گروه مشاوره بوستون^[۱۹۲] انجام شد، نشان داد که ((تعداد رو به رشدی از شرکت ها در حال حاضر، در حال افزایش سرمایه گذاریشان در پایداری هستند)). ۵۹% از پاسخ دهندگان گفته اند که تعهدشان به پایداری از ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۰ افزایش یافته است.
آسیب پذیری (C2):
آسیب پذیری در SAFA، مربوط به درجه قرار گرفتن در معرض ریسک(خطر،شوک) و عدم اطمینان و ظرفیت خانواده یا افراد برای جلوگیری از کاهش یا مقابله با خطر می باشد. زیرمعیارهای SAFA، ثبات عرضه، ثبات تقاضا، نقدینگی و بیمه، استخدام و ثبات تولید می باشند.
ایجاد سیستم های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی ِ انعطاف پذیر یک چالش مهم در مسیر توسعه پایدار است. در سیستم های اقتصادی، وابستگی قوی به تأمین کنندگان واحد و یا خریداران با توجه به تسلّط یک یا تعداد معدودی شرکت و یا به دلیل تنها یک محصول واحد عرضه شده در بازار، می تواند ریسک شرکت ها را افزایش دهد.
عواملی که منجر به انعطاف پذیری می شوند شامل تنوع تأمین کنندگان عوامل تولید(شامل نیروی کار و سرمایه) و تنوع منابع درآمدی می باشد. ستون سوم انعطاف پذیری، ظرفیت بافری در فرم دارایی ها، موجودی، بیمه رسمی و غیر رسمی است، که می تواند به مقاومت شرکت در برابر شوک ها و تغییرات کمک کند.
شرکت در بخش مواد غذایی و کشاورزی تحت شرایط بسیار متغیری در حال فعالیت است. پویایی بازار، آب و هوا، تحولات سیاسی و پیشرفت های تکنولوژیکی، خارج از کنترل هستند و می توانند غیر قابل پیش بینی باشند. جهانی شدن و رشد بازارها به همراه تغییرات آب و هوایی، عدم اطمینان و بی ثباتی شرایط زیست محیطی و اقتصادی را افزایش می دهد.

• • ایمنی و کیفیت محصول(C3) :

در SAFA، ایمنی محصول به عنوان اطمینان از اینکه مواد غذایی زمانیکه با توجه به کاربرد مورد نظرشان آماده و یا خورده می شوند، آسیبی به مصرف کنندگان نمی رسانند، در نظر گرفته می شود. کیفیت محصول ((کلیت ویژگی ها و خصوصیات یک محصول است که بر توانائیش برای برآوردن نیازهای آشکار یا ضمنی مربوط می شود((. زیرمعیارهای SAFA، اطلاعات محصول قابلیت ردیابی، ایمنی مواد غذایی و کیفیت مواد غذایی می باشند. همه مردم حق دارند انتظار داشته باشند محصولاتی که آن ها مصرف می کنند، به ویژه مواد غذائیشان، برای مصرف ایمن و مناسب باشد. به همین ترتیب، تولیدکنندگان، خرده فروشان و مصرف کنندگان توسط تأمین کنندگان خود در مورد تمام ویژگی های مربوط به استفاده از آن مطلع شوند.
مواد غذایی می توانند به راحتی، برای مثال، از طریق آلودگی های زیست محیطی هوا، آب و خاک، استفاده عمدی از مواد شیمیایی نظیر آفت کش ها و داروهای حیوانات و آلودگی های میکروبیولوژیکی و ضایعات، آلوده شوند. تعداد فزاینده مسائل ایمنی مواد غذایی و نگرانی های مصرف کننده، دولت ها در سراسر جهان را به تلاش هایی برای بهبود ایمنی مواد غذایی واداشته است.

• • اقتصاد محلی (C4):

اقتصاد محلی در SAFA، از منظر شرکت و مشارکتی که شرکت برای توسعه اقتصاد محلی(LED) بوجود می آورد، در نظر گرفته می شود. زیرمعیارهای SAFA، ایجاد ارزش و تدارکات محلی می باشد.
توسعه اقتصاد محلی^[۱۹۳](LED)، فرآیندی است که در آن تمامی بخش ها با هم برای تهییج فعالیت های تجاری محلی کار می کنند.LED سنگ بنای توسعه پایدار در نظر گرفته شده است و باید اشتغال، توسعه زیربنایی و همچنین کیفیت بالای زندگی را پرورش دهد(OECD, 2010). در مناطق روستایی، کشاورزی به طور قابل ملاحظه به LED از طریق ایجاد ارزش و شغل و ایجاد و نگه داری زیرساخت ها کمک می کند. LED بویژه به توسعه پایدار این مناطق، که در طول ۵۰ سال،۸۰۰ میلیون نفر از مناطق روستایی به شهر و کشورهای خارجی نقل مکان کردند مربوط است. این توسعه اغلب همراه با ((فرار مغزها)) می آید، یعنی از دست دادن نیروی کار نوآورانه و شایسته که در غیر این صورت می تواند نقش مثبتی برای توسعه پایدار منطقه ایفا نماید.
فقدان سرمایه گذاری در کشاورزی و مناطق روستایی، نه فقط به وسیله سرمایه گذاران خصوصی، بلکه همچنین بوسیله دولت ها، از جمله علل اصلی فقر در مناطق روستایی و مهاجرت به شهر ها می باشند. شرکت ها در بخش مواد غذایی و کشاورزی بدین سان در موقعیت خوبی برای کمک به توسعه اقتصاد محلی که در آن ایجاد ارزش های محلی بیشترین نیاز محسوب می شود،قرار دارند.
جدول ۱۱-۲- معیارها و زیرمعیارهای انعطاف پذیری اقتصادی