آبلو

 



 



 



 

 

 

بارکلا

 



 



 



 

 

 

شاه کوه علیا

 



 



 



 

 

 

جفا کنده

 



 



 



 

 

 

سود کلا

 



 



 



 

 

 

ریگ چشمه

 



 



 



 

 

 

۳-۹-۳- داده ­های زمین­لغزش
جهت انجام این تحقیق از داده ­های ثبت شده مساحت، حجم، طول و عرض جغرافیایی زمین لغزش­ها که طی عملیات صحرایی در پرسش­نامه­ هایی توسط اداره منابع طبیعی استان مازندران تنظیم گردیده بود، استفاده شد. هر یک از این پرسش­نامه­ ها شامل برخی خصوصیات مورفومتری زمین­لغزش به خصوص حجم، مساحت و عمق زمین لغزش بوده که طی عملیات میدانی اندازه ­گیری شده بودند. اندازه ­گیری مساحت با تبدیل شکل نامنظم زمین­لغزش به اشکال منظم هندسی و محاسبه مجموع مساحت این اشکال منظم به عنوان مساحت کل زمین­لغزش، به دست می ­آید. برای محاسبه عمق نیز با توجه به اندازه زمین­لغزش در چندین نقطه عمق اندازه ­گیری می­گردد. البته این عمق در ناحیه پیشانی قابل اندازه ­گیری می­باشد ولی برای محاسبه دقیق آن با حفر چاهک­هایی که تا لایه غیرقابل­نفوذ زیرین زمین­لغزش ادامه دارد، عمق لغزش مشخص می­گردد. در نهایت میانگین آن­ها محاسبه و به عنوان عمق متوسط زمین‌لغزش استفاده شد. حجم زمین­لغزش نیز از حاصلضرب عمق متوسط در مساحت آن به دست می ­آید )­گروه مطالعاتی زمین­لغزش­های ایران، ۱۳۸۸).

با بهره گرفتن از اطلاعات مربوط به موقعیت مکانی زمین­لغزش­ها، نقشه مربوط به موقعیت آن­ها در استان مازندران تهیه گردید. زمین لغزش­های ثبت شده در استان مازندران هم شامل زمین­لغزش­های قدیمی و هم زمین­لغزش­های اخیر بوده، از اینرو این لیست نمونه ­ای از یک لیست تاریخی ناقص می­باشد. با توجه به اینکه تقریباً تمامی زمین­لغزش­های بزرگ و خیلی بزرگ استان در این لیست به ثبت رسیده ­اند، می‌توان گفت که این لیست برای زمین لغزش­های بزرگ و خیلی بزرگ کامل بوده ولی برای زمین‌لغزش‌های متوسط و کوچکی که در مناطق جنگلی دور از دسترس رخ داده و همچنین آثار زمین‌لغزش­های قدیمی که در اثر فرسایش یا فعالیت انسان از بین رفته و از روی عکس­های هوایی قابل تشخیص نبوده، ناقص می­باشد (امیدوار و کاویان،۱۳۸۹).
۳-۱۰ - روش انجام پژوهش
۳-۱۰ -۱- کنترل صحت و همگنی داده ­ها
بدون ارزیابی صحیح داده ­ها انجام تحلیل­های پیچیده آماری نتایج قابل اعتمادی را به دست نخواهد داد. با به کارگیری روش­های مختلف از جمله مقایسه نظری همزمان آمار ایستگاه­های مختلف، کنترل مقادیر خیلی زیاد و یا خیلی کم و کنترل اعداد جا افتاده آمار تمام ایستگاه­ها تایید گردید.
پس از اتمام این مرحله باید آمار موجود از لحاظ همگنی مورد بررسی قرار گیرد زیرا اغلب در یک دوره طولانی، براثر تعویض مامور آماربرداری و یا از بین رفتن حریم ایستگاه داده ­ها همگن بودن خود را از دست می­دهد. از عمده­ترین روش­هایی که برای تعیین همگنی داده ­ها استفاده می­ شود، می­توان توالی و منحنی جرم مضاعف نام برد که در این تحقیق از روش آزمون توالی۱ برای بررسی همگنی داده ­های بارش استفاده گردید. در روش آزمون توالی آمارهای به دست آمده به ترتیب صعودی یا نزولی مرتب شده، سپس میانه آنها تعیین می­گردد که مقدارآن برابر میانه سری آماری است. سپس هر یک از ارقام سری را با میانه به دست آمده مقایسه نموده، تعداد مشاهدات بالاتر و پایین­تر از میانه و همچنین تعداد دنباله­ها تعیین می­گردد. چنانچه مجموع دنباله­ها خیلی کم باشد نشان­دهنده تغییر در شرایط اندازه ­گیری بوده و چنانچه خیلی زیاد باشد نشان­دهنده نوسان شدید است. حد اپتیمم مجموع تعداد دنباله­ها را می­توان با بهره گرفتن از جداول استاندارد موجود در سطوح مختلف احتمال به دست آورد، که بر مبنای تعداد مشاهدات و جمع تعداد دنباله­ها سری داده ­های همگن را تعیین نمود (مهدوی، ۱۳۸۱).
۱-Run-test
۳-۱۰-۲- انتخاب پایه زمانی مشترک
با توجه به این­که ایستگاه­های هواشناسی در سال­های مختلف تاسیس شده ­اند بنابراین آمار ثبت شده در این ایستگاه­ها از نظر طول دوره آماری یکنواخت نیستند. در حالی­که جهت استفاده آماری لازم است سری­های آماری دارای طول یکسانی باشند. بنابراین لازم­ است سری­های آماری دارای طول یکسانی باشند. بنابراین لازم است یک دوره آماری مشترک به منظور تجزیه و تحلیل سری داده ­ها انتخاب گردد.
با توجه به این­که موارد فوق، پس از انتخاب ایستگاه­های مناسب، دوره آماری ۳۵ ساله از سال آبی ۱۳۵۰ تا ۱۳۸۵ که در آن آمار ایستگاه­ها دارای بیشترین تعداد بوده و به زمان حال نزدیک­تر است به عنوان دوره مشترک آماری انتخاب گردید که به این ترتیب داده ­های ۱۸ ایستگاه برای این­کار آماده گردیدند.
۳-۱۰-۳- بازسازی و تطویل آمار
در اکثر ایستگاه­های هواشناسی به دلیل عدم ثبت مقادیر توسط متصدی ایستگاه­ها و یا تعطیلی ایستگاه‌ها، خلا آماری مشاهده می­ شود و لازم است که این کمبود را با روش مناسب جبران نمود و سپس با بهره گرفتن از این آمار تکمیل شده به بررسی خصوصیات منطقه پرداخت. با تکمیل سری داده ­های مختلف، روش­های مختلفی توسط هیدرولوژیست­­ها ارائه شده است­.
الف)روش استفاده از ایستگاه­های معرف
ب)روش نسبت نرمال
ج)روش همبستگی بین ایستگاه­ها
د)روش مختصا­ت
در این مطالعه برای بازسازی نواقص آماری از روش همبستگی بین ایستگاه­ها و روش نسبت نرمال استفاده شد. به طوری که آمار ایستگاه­ها برای هر ماه به طور مجزا برای طول دوره آماری در فایل­های جداگانه­ ای در نرم­افزار Excel ذخیره شد و فایل­های فوق در نرم­افزار SPSS وارد شد و همبستگی بین ایستگاه­ها محاسبه گردید. پس از تعیین ایستگاه­هایی که همبستگی آن­ها با سایر ایستگاه­ها معنی­دار بود برای بازسازی و تطویل آمار از ایستگاه­ با همبستگی بالاتر برای بازسازی آمار ایستگاه ناقص استفاده شد. برای این منظور، جهت به دست آوردن مقادیر و در معادله رگرسیونی بین دو ایستگاه با همبستگی بالا که یکی از آن­ها دارای آمار ناقص بود، رگرسیون گرفته شد و مقادیر تعیین گردید و سپس در هر سال به کمک داده ­های ایستگاه دارای آمار کامل ()، داده ­های ایستگاه ناقص () تعیین گردید و برای ایستگاه­هایی که همبستگی آن­ها با هیچ ایستگاهی معنی­دار نبود از روش نسبت نرمال برای بازسازی داده ­های ناقص استفاده شد. در این روش ابتدا ایستگاه­هایی که دارای آمار طولانی مدت بوده و شرایط جغرافیایی و اقلیمی یکسانی با ایستگاه ناقص داشتند، به عنوان ایستگاه شاهد انتخاب گردید و بارندگی در ایستگاه ناقص از رابطه­ زیر محاسبه گردید (مهدوی،۱۳۸۱)­.
(۱)
 که در آن­:
: بارندگی ایستگاه ناقص در ماه مورد نظر،