۲- بازده کل نسبت به آخرین قیمت (بازده آینده):
اگر به جای قیمت سهم در ابتدای سال مالی، قیمت سهم در پایان سال مالی را در مخرج کسر فرمول محاسبه بازده منظور نماییم، این طور فرض میشود که اگر همین مزایایی را که براساس صورت کسر فرمول محاسبه گردیده است در سال آینده نیز تأمین و پرداخت شود، بازده مورد انتظار کل را برای سال آینده پیش بینی کردهایم.

۱۰۰ ×
مزایای سهام جایزه + مزایای حق تقدم + سود نقدی ناخالص + تفاوت قیمت در ابتدا و انتهای دوره
=
بازده کل نسبت
به آخرین قیمت

آخرین قیمت سهم در پایان سال مالی

۲-۲-۱۲- نوسان پذیری بازده سهام
نوسان پذیری بازده سهام، یکی از موضوعهای بحث برانگیز مالی است که در سالهای اخیر مورد توجه محققان بازار سرمایه در بازارهای نوظهور قرار گرفته است. دلیل این گرایش به ارتباط بین نوسان پذیری قیمت و به تبع آن بازده و تأثیر آن بر عملکرد بخش مالی و همچنین کل اقتصاد برمی گردد. از طرف دیگر، فایده مندی مطالعه نوسان پذیری بازده سهام از طرف سرمایهگذاران از این جهت است که آنها نوسان پذیری بازده سهام را به عنوان معیاری از ریسک در نظر می گیرند و همچنین خطی مشیگذاران بازار سرمایه می توانند از این معیار به عنوان ابزاری برای اندازه گیری میزان آسیبپذیری بازار سهام استفاده نمایند. از این رو، مطالعه و بررسی عوامل مؤثر بر نوسان پذیری بازده سهام می تواند در اتخاذ بسیاری از تصمیات بازار سرمایه مفید و راه گشا بوده، نتیجه آن برای فعالان بورس اعم از نهادهای مالی، مدیران شرکت ها، ناظران سیستمهای اقتصادی و سرمایهگذاران عادی قابل استفاده باشد (فخاری و طاهری، ۱۳۸۹). در این تحقیق نوسانات بازده سهام عبارت است از واریانس بازده سهام حاصل از بازده های ماهانه در طول یکسال مالی.

بخش سوم
ارتباط بین متغیرهای تحقیق به صورت نظری

۲-۳- ارتباط بین متغیرهای تحقیق به صورت نظری
بازار سرمایه با هدایت سرمایه های ریز راکد به فرایند تولید، نقش مهمی را در اقتصاد کشورها ایفا کرده، به عنوان شاخص تب نمای اقتصادی عمل می کند. بنابراین توجه به مبانی اساسی تصمیم گیری این نوع بازارها به خصوص در ایران که ادبیات جوانی در این باره دارد، ضرورت می نماید. با نگاهی به ادبیات این بازار ملاحظه می شود که سودوزیان، مبنای اصلی بیش تر تصمیم گیری هایی چون مدل های ارزشیابی و قیمت گذاری سهام است که صحت، دقت، قابلیت اعتماد، اطمینان و قابلیت پیشگویی آن، رابطه مستقیمی با صحت چنین تصمیم گیری هایی دارد. سود به عنوان یکی از مهمترین مبانی تصمیم گیری با مقبولیت عام و خاص بوده، بیانگر عملکرد واقعی شرکتها است؛ ولی اندازه گیری سود، از عناصری چون فروش، درآمد، بهای تمام شده و غیر اخذ گردیده که فرایند اندازه گیری شان، پر از برآوردها، تخمیم ها، تفکرات هموارسازی، روش های متنوع و قضاوتهای کوناکون است که به ایجاد شکاف عمیق بین سود تحصیلی واقعی و سود گزارشی می انجامد. بنابراین، انتقاد استفاده کنندگان از چنین سودی، منطقی و جدی است و در جوامع اقتصادی چون ایران که در آغاز فرایند خصوصی سازی هستند، اندازه گیری قابلیت سودآوری واقعی و ارزشگذاری صحیح شرکتها که به طور اساسی، مرتبط با سود گزارشی است حیاتی جلوه می کند؛ زیرا منصفانه نبودن آن، منجر به انتقال ناصواب سرمایه های دولتی به بخش خصوصی، اثر بر بازار نوپای سرمایه که از آن به عنوان دارایی اجتماعی یاد می شود، شکست شرکت ها در بازارهای جهانی و سلب اعتماد سرمایهگذاران از این نوع بازار میشود و به ناکارامد شدن این شاخص تب نمای اقتصادی که نقش مهمی در بازارهای آزاد متقبل است می انجامد. بنابراین باید تهدیدات و ابهامات موجود در سود گزارشی را برطرف ساخت و با شفاف کردن اطلاعات موجود، راه های سرمایه گذاری را هموار ساخت (اعتمادی و ایمانی، ۱۳۸۶).
همانطور که اشاره شد سود، مبنای بسیاری از روش های ارزیابی عملکرد و ارزشگذاری به ویژه مدلهای ارزشگذاری قیمت سهام است، به نحوی که نتایج برخی تحقیقات، حکایت از رابطه منطقی سود گزارشی با قیمت سهام دارد ولی این رابطه با وجود نارسایی های عمده ای چون هموارسازی سود، وجود برآوردهای مختلف و روش های متنوع حسابداری دچار تنش و چالش می گردد (همان منبع، ۱۳۸۶).
این تحقیق نیز به بررسی رابطه کیفیت سود و بازده سهام در بازار سرمایه تهران می پردازد تا مشخص کند که آیا سرمایه گذاران این بازار سرمایه به مبحث کیفت سود توجه می نمایند یا نه.

بخش چهارم
تحقیقات انجام شده که مرتبط باموضوع پژوهش می باشد

۲-۴- پیشینه تحقیقات
۲-۴-۱- تحقیقات انجام شده در خارج از کشور
تحقیقات مختلفی در زمینه ارتباط بین کیفیت سود شرکتها و بازدهی سهام آنها انجام شده است. یکی از اولین تحقیقات مورد اشاره توسط بیور و همکاران در سال ۱۹۷۹ اجرا شده است. در این تحقیق آنها نشان دادند که همبستگی سود و بازده سهام از همبستگی سود با جریان وجوه نقد حاصل از فعالیتهای عملیاتی بالاتر است.
لو و تیاگراجان^[۵۲] (۱۹۹۳)، از رویکرد دیگری به بررسی رابطه بین کیفیت سود و بازده سهام پرداختند. بدین صورت که آنها ۱۲ متغیر بنیادین را که توسط تحلیل گران مالی در ارزیابی کیفیت سود استفاده می شود، مشخص کردند و از طریق دادن امتیاز صفر و یک به هر یک از ۱۲ متغیر بنیادین، کیفیت سود را اندازه گیری کرداند و نهایتا به این نتیجه رسیدند که گروههایی که از کیفیت سود بالاتری برخودارند ضریب واکنش سود بالاتری نیز دارند که این امر با انتظارات نظری سازگاری بودند.
اسلون^[۵۳] (۱۹۹۶)، هوگ و لورا (۲۰۰۰)، دریافتند که سهام با معوقات بالا (کیفیت سود پایین) دارای بازده پایینی می باشند یعنی رابطه معکوسی بین معوقات و بازده سهام وجود دارد و یا رابطه مستقیمی بین کیفیت سود و بازده سهام وجود دارد.
چان و لویس^[۵۴] (۲۰۰۱)، نشان دادند که سطح بالا (پایین) معوقات یا کیفیت سود پایین (بالا) با بازده پایین (بالا) سهام رابطه دارد. همچنین آنها نشان دادند که اجزای غیراختیاری معوقات بازده آتی سهام را پیش بینی نمی کنند و تنها اجزای اختیاری معوقات بازده آتی سهام را پیش بینی می کنند.
پنمن و ژانگ (۲۰۰۱)، نشان دادند که بین کیفیت سود و بازده سهام رابطه مستقیمی وجود دارد. آنها سطح Q-Score را شاخص کیفیت سود در نظر گرفتند.