هزینه اظهارنامه اشخاص حقیقی مبلغ۰۰۰/۲۰۰ریال برای اشخاص حقوقی ۰۰۰/۴۰۰ریال
جهت دانلود متن کامل پایان نامه به سایت azarim.ir مراجعه نمایید.

معادل ارزی کلیه هزینه ها و تعرفه ای ثبتی علامت بر مبنای فرانک سوئیس

ب: ایالات متحده امریکا
مدارک مورد نیاز برای ثبت علامت تجاری در ایالات متحده امریکا عبارتند از:
۱٫ درخواست (اظهارنامه): در بند a 2 ماده ۱۰۵۱ قانون علامت تجاری آمده است:
درخواست باید شامل مشخصات اقامتگاه متقاضی و تبعیت شهروندی، تاریخ اولین استفاده متقاضی از علامت، و همچنین تاریخ اولین استفاده متقاضی از علامت در تجارت، کالا که در ارتباط با آن علامت استفاده شده است، و یک نقاشی و طرح از علامت.”
۲٫ نمونه علامت: همان طور که در فوق، بند a2 ماده ۱۰۵۱ قانون اشاره شده، یک نقاشی و طرحی از علامت مورد تقاضا، همراه با اظهارنامه باید ارائه گردد.
۳٫ فهرست کالا یا خدمات: دربخشی از بندd 1 ماده ۱۰۵۱ قانون علامت تجاری آمده است:
“موضوع در خصوص بررسی و پذیرش اظهارنامه دراستفاده از، علامت باید در اداره ثبت اختراع و علائم تجاری انجام، و یک گواهی ثبت نام باید برای آن دسته از کالاها یا خدمات برشمرده شده در بیانیه یا اظهارنامه که برای استفاده ازآن علامت در زمان ثبت نام صادرشده، و اطلاع از ثبت نام باید در روزنامه رسمی اداره ثبت اختراع و علائم تجاری منتشر شود.”
۴٫ پرداخت هزینه: در بندa ماده ۱۱۱۳ قانون لانهام در زمینه هزینه مربوط قابل اخذ پرداخته است:
“مسئول باید هزینه ای برای ضبط و پردازش یک برنامه کاربردی برای ثبت نام علامت تجاری یا علامتهای دیگر و برای سایرخدمات دیگر انجام شده و مواد مصرفی توسط اداره ثبت اختراع و علائم تجاری مرتبط به علائم تجاری و سایرعلائم برقرار کند.”
ج: کنوانسیون
۱٫ کنوانسیون پاریس: با توجه به اینکه کنوانسیون پاریس، مقررات داخلی کشورهای متعهد مبداء را ناظر بر ثبت علائم تجاری می داند. بنابراین مدارک مورد نیاز نیز در ثبت علائم تجاری نیز همان مدارک مورد تایید کشور مبداء می باشد.
۲٫ کنوانسیون تریپس: کنوانسیون تریپس نیز همچنان که قبلاُ گفته شده قسمت دوم که مربوط به ثبت علائم تجاریست را به مواد کنوانسیون ارجاع داده است، و عنوانی از مدارک مورد نیاز برای ثبت علائم نام نبرده است.
د: موافقت نامه مادرید
۱٫ تقاضا نامه: در موافقت نامه مادرید نیز مثل کلیه کشورها، اولین مدرکی که برای ثبت علائم تجاری نام می برد، تقاضا نامه می باشد که در بند ۱ ماده ۳ این موافقت نامه آمده است: “هر تقاضا نامه برای ثبت بین المللی باید در فرمی که در آئین نامه تعیین می کند ارائه شود.”
در بند ۱ – ۱ ماده ۲ پروتکل در خصوص تابعیت متقاضی آمده است: “در موردی که تقاضانامه اصلی به اداره یک کشور متعاهد تسلیم شده یا اداره مزبور، ثبت مبداء را انجام داده است، شخصی که تقاضانامه یا ثبت به نام اوست تبعه یا مقیم آن کشور متعاهد یا دارای مقر واقعی و موثر صنعتی یا تجاری در آنجا باشد.”
۲٫ فهرست کالا یا خدمات: در بند ۲ ماده ۳ این موافقت نامه در خصوص نام بردن کالاها یا خدماتی می باشد که متقاضی برای آن درخواست ثبت علامت نموده است: “متقاضی باید کالاها یا خدماتی را که برای آنها حمایت از علامت درخواست شده و نیز در صورت امکان، طبقه یا طبقات مربوط را برحسب طبقه بندی موافقتنامه نیس راجع به طبقه بندی بین المللی کالاها و خدمات به منظور ثبت علائم، قید کند.”
۳٫ ضمیمه علامت و یا رنگ مورد درخواست ثبت: در بند ۳ ماده ۳ نیز در خصوص رنگ و مشخصه آن می باشد که در ذیل این ماده آمده است:” اگر متقاضی رنگ را به عنوان صفت مشخصه ادعا کند، از او درخواست خواهد شد که:

مراتب را قید کند و اطلاعیه ای که در آن رنگ یا ترکیب رنگهای مورد ادعا مشخص شده است به تقاضانامه خود منضم نماید.

به تقاضانامه خود نسخه های رنگی از علامت مذکور را ضمیمه کند که به اطلاعیه هایی که از سوی دفتر بین المللی داده می شود پیوست خواهد شد. تعداد نسخه های مزبور در آیین نامه تعیین خواهد شد.

۱٫ پرداخت هزینه: در ماده ۸ این موافقت نامه در خصوص هزینه ملی، هزینه بین المللی، تقسیم وصولی های اضافی، هزینه های تبعی و هزینه های تکمیلی می پردازد که متقاضی برای تکمیل پرونده خود و جهت نشر آگهی بایستی پرداخت کند. که در بند ۱ و ۲ ماده ۸ آمده است:

اداره کشور مبداء به صلاحدیدخود می تواند، هزینه ای ملی را که باید از مالک علامت به خاطر ثبت بین المللی یا تجدید آن مطالبه کند تعیین کرده و به نفع خود از وی وصول نماید.

ثبت علامت در دفتر بین المللی موکول به پیش پرداخت هزینه ای بین امللی شامل موارد زیر خواهد بود:

هزینه اصلی

هزینه تبعی برای هر طبقه از طبقه بندی بین المللی، بیش از سه طبقه، که کالاها یا خدمات موضوع علامت در آن طبقات جای می گیرند.

هزینه تکمیلی برای هر درخواست گسترش حمایت طبق ماده ۳ ثالث.

ه: بررسی تطبیقی
ارائه مدارک مورد نیاز و شیوه بررسی برای ثبت علائم در اکثر کشورها از جمله ایران و امریکا، به طور یکسان بوده فقط در برخی از موارد از جمله، مثل ارائه کارت بازرگانی در ایران برای این که متقاضی ثابت کند که جهت تجارت بین المللی قصد ثبت علامت دارد تا بتواند علامت مورد در خواست را به صورت لاتین و غیر فارسی ارائه دهد و همچنین ارائه پروانه کار در ایران برای این می باشد که بر خلاف ایالات متحده امریکا ( که فقط با نشان دادن قصد جدی متقاضی، در استفاده از علامت تجاری مورد درخواست علامت را ثبت کند) و نیز مانند برخی کشورهای دیگر، حق رزرو علامت تجاری وجود ندارد و جهت اثبات استعمال علامت با ارائه پروانه و مدرکی که نشان دهنده کاربرد علامت بوده ضروری می نماید.
۳-۱-۲ گفتار دوم: ثبت علائم تجاری
۳-۱-۲-۱ بند اول: ثبت علائم
در ثبت علائم تجاری به ثبت ملی یا داخلی و ثبت بین المللی پرداخته می شود.
الف: ایران
۱٫ ثبت داخلی علامت: برای ثبت علائم تجاری اولین اقدام مراجعه با اداره ثبت علائم تجاری و یا سایت الکترونیکی سازمان ثبت اسناد و املاک می باشد.
سپس طبق ماده ۲ آئین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری مصوب ۱۳۸۶، لازمه ثبت علامت تسلیم اظهارنامه به مرجع ذیربط می باشد و بنابراین تاریخ دقیق تسلیم اظهارنامه موجب حق تقدم فرد متقاضی با سایر متقاضیان مدعی محسوب می شود. در ماده ۱۰۶ آیینامه ق.ث.ا.ط.ع مصوبه ۱۳۸۶ متذکر شده است که:” اظهارنامه ثبت علامت باید در دو نسخه و در فرم مخصوص و به زبان فارسی تنظیم شده و پس از ذکر تاریخ، توسط متقاضی یا نماینده قانونی وی امضاء شود.”
و در ماده ۱۱۰ آیین نامه مذکورآمده است که شخصی متقاضی ثبت چندین علامت تجاری را به طور همزمان است باید برای هریک از آن ها مطابق مقررات این آیین نامه، اظهارنامه جداگانه ای تنظیم وتسلیم نماید. سپس مدارک مورد نیاز را از جمله:

ارائه ده نمونه از علامت به صورت گرافیکی که با علامت الصاق شده روی اظهارنامه منطبق با شرایط مد نظر مرجع

در صورت سه بعدی بودن علامت، ارائه علامت به صورت نمونه های گرافیکی یا تصویر دوبعدی روی برگه منطبق با شرایط

ارائه مدارک دال بر فعالیت در حوزه ذی ربط بنابه تشخیص مرجع ثبت

ارائه درخواست حق تقدم ، همزمان با تاریخ تسلیم اظهارنامه

رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی

اداره ثبت ظرف مدت ۳۰ روز از تاریخ وصول، اظهارنامه و ضمائم، آن را از لحاظ شرایط و ضوابط شکلی و ماهوی و نیز سایر شرایط مقرر در قانون و آیین نامه مورد بررسی قرار می‌دهد. زمانی که تقاضای ثبت علامت تجاری مورد تایید اداره ثبت واقع شد، مراتب به متقاضی اعلام و وی باید ظرف مدت ۳۰ روز( برای متقاضیان مقیم خارج از کشور ۶۰ روز) پس از تاریخ اعلام، جهت پرداخت هزینه‌های مربوط به ثبت علامت و انتشار آگهی اقدام نموده. در صورتی که هزینه‌های مربوطه را در مهلت مقرر پرداخت ننماید، اظهارنامه باطل اعلام می شود.
در صورت رد اظهارنامه ثبت علامت مطابق ماده ۱۲۱ آیین نامه مزبور و به استناد بندهای (الف) و (ب)ماده ۳۰ و ماده ۳۲ قانون، مرجع ثبت ملزم به ابلاغ دلایل رد بصورت کتبی به متقاضی است. همان طور که بیان شد و در مواد ۳۰ و ۳۲ قانون ث.ا.ط.ع، نیز به آن اشاره شده یکی از علل بررسی اظهارنامه ثبت علائم تجاری توسط مرجع مربوطه، به خاطر اطمینان از عدم تجاوز به حقوق دیگران در مورد علامت مورد تقاضا می باشد. و این امر سبب انتشار تقاضانامه ثبت علامت مورد نظر متقاضی جهت اطلاع عموم می گردد، که در صورت اعتراض برابر ماده ۱۲۴ آیین نامه قانون اخیر اقدام می گردد:
” ماده ۱۲۴ـ هر شخصی که نسبت به تقاضای ثبت علامت اعتراض داشته باشد باید ظرف مهلت ۳۰ روز از تاریخ انتشار آگهی موضوع ماده ۱۲۰ این آیین نامه اعتراض خود را در دو نسخه مبنی بر عدم رعایت مفاد بندهای (الف) و (ب) ماده۳۰ و ماده۳۲ قانون به مرجع ثبت تسلیم نماید.
پس از ثبت اعتراض نامه، نسخه دوم آن با قید تاریخ و شماره وصول به معترض مسترد می گردد. اعتراض نامه باید همراه با دلایل و مدارک استنادی و رسید پرداخت هزینه رسیدگی به اعتراض باشد. چنانچه پس از بررسی اعتراض نامه و مدارک استنادی، تکمیل مدارک منضم به اعتراض نامه ضرورت داشته باشد، مرجع ثبت با تعیین موارد، کتباً از متقاضی می خواهد که ظرف ۳۰ روز از تاریخ ابلاغ نسبت به رفع نواقص اقدام نماید. در غیر این صورت، اعتراض نامه کان لم یکن تلقی خواهد شد.
تبصره ـ مهلت رفع نقص برای اشخاص مقیم خارج از کشور ۶۰ روز می باشد.” پس از پایان دوره اعتراض و عدم اعتراض توس اشخاص و یا محکوم نمودن معترض در مراجع ذیصلاح، مسئول مربوطه دستور ثبت اظهارنامه را صادر خواهد کرد.
۱٫ ثبت بین المللی علامت
اولین اقدام جهت حمایت از علامت تجاری و برخورداری از حقوق مرتبط با آن، ثبت علامت در بعد داخلی و ملی طبق کنوانسیون پاریس می باشد. با نگرشی برتاریخچه این کنوانسیون در خصوص حمایت از مالکیت صنعتی در می یابیم که به منظور حمایت از علائم تجاری در سطح بین المللی به موجب کنوانسیون مزبور، صاحب علامت (شخص حقوقی یا حقیقی) می بایست به طور جداگانه تعدادی تقاضانامه را در ادارات کشورهای مختلف عضو به زبان های گوناگون با هزینه های متفاوت و صرف زمان طولانی، تودیع نماید. به همین منظور جهت تسهیل روند ثبت بین المللی ی تحصیل حقوق ناشی از آن تعدادی از کشورهای عضو کنوانسیون پاریس، اتحادیه بین المللی را جهت حمایت از مالکیت صنعتی در راستای کنوانسیون مزبور تشکیل داده و در آن سیستم مادرید را به عنوان دستورالعمل ثبت بین المللی علائم تجاری تصویب نمودند.
این سیستم شامل دو معاهده تحت نام موافقتنامه مادرید مورخ ۱۸۹۱ و پروتکل مرتبط با آن مصوب ۱۹۸۹ می باشد. به موجب این سیستم مادرید، علامت با توجه به قوانین داخلی هر کشور مورد بررسی قرار می گیرد، و سپس وارد طریق بین المللی خود می شود یعنی ثبت بین المللی علائم تجاری در مرحله اول با ثبت ملی در اداره کشور مبداء صورت می گیرد و سپس به صور اتوماتیک با تعیین کشورهای مورد نظر در سطح بین المللی انجام می شود، بنابراین انتیاز استفاده از آن ساده، ارزان و موثر می باشد یعنی تنها به وسیله یک تقاضانامه بین المللی واحد به یک زبان (فرانسوی یا انگلیسی) و پرداخت یک تعرفه به فرانک سوئیس، تحصیل و تامین حمایت از علائم تجاری یا خدماتی در کشورهای تعیین شده در فرم درخواست میسر می گردد.[۱۰۹]
درنظام حقوقی ایران، ثبت بین المللی علامت بر اساس موافقت نامه و پروتکل مادرید که بواسطه ماده واحده در سال ۱۳۸۰، دولت ایران به آن ملحق گردید امکان پذیر می باشد. اولین اقدام متقاضی ارائه اظهار نامه ای است که در فرم رسمی حسب نیاز به زبانهای مختلف در سه نسخه می باشد. اظهارنامه دارای ضمائمی می باشد که از جمله:

اظهارنامه یا گواهی نامه ثبت علامت در ایران

متقاضی باید کلیه اطلاعات مورد درخواست و نیز علامت مد نظر خود را مطابق خصوصیات مندرج در ثبت مبداء اعم از ذکر رنگ و اجزاء علامت و غیره، کالاها و خدمات مورد نظرو سایراطلاعات درخواستی، در فرم مربوطه دقیقاَ مطابق گواهی ثبت مبداء پر کرده و به اداره مالکیت صنعتی تسلیم نماید.

رسید مربوط به پرداخت هزینه بررسی اولیه

پس از تکمیل مدارک مطابق ماده ۱۵۴ آیین نامه ق.ث.ا.ط.ع مصوب سال ۱۳۸۶ مسئول مربوطه به بررسی آن اقدام می کند.”مرجع ثبت مکلف است مشخصات اظهارنامه ثبت بین المللی را با مشخصات علامت یا اظهارنامه ثبت شده در ایران مطابقت نماید. در صورت احراز مطابقت مشخصات و پس از پرداخت هزینه های مقرر طبق موافقت نامه و پروتکل مادرید توسط متقاضی، مرجع ثبت اظهارنامه ثبت بین المللی را در دفتر ثبت اظهارنامه وارد و برروی هریک از نسخ اظهارنامه تاریخ دریافت و شماره آن را قید نموده و با امضاء آن، نسخه اول اظهارنامه را که حاوی اعلامیه مذکور در آیین نامه مشترک می باشد به متقاضی جهت ارسال به دفتر بین المللی تسلیم می نماید. اظهارنامه مذکور باید حداکثر ظرف ۱۵ روز از تاریخ ثبت در دفتر ثبت اظهارنامه به دفتر بین المللی فرستاده شود. نسخه دوم اظهارنامه که دارای همان مشخصات نسخه اول است، به عنوان سابقه در مرجع ثبت بایگانی می شود. نسخه سوم به عنوان رسید به متقاضی مسترد می گردد. در صورت عدم مطابقت مشخصات، متقاضی باید آن را اصلاح نماید. در غیر این صورت اظهارنامه بین المللی پذیرفته نخواهد شد. پس از تائید و امضاء فرم ها توسط مسئول مربوطه در اداره مالکیت صنعتی متقاضی نسبت به پرداخت هزینه های ثبت بین المللی که قبلا در سایت وایپو محاسبه گردیده اقدام نموده. درنهایت، شخصا باید نسبت به ارسال نسخه ای از فرم تائید شده به همراه اصل فیش پرداختی[۱۱۰] به دفتر بین المللی وایپو اقدام نماید.
ب: ایالات متحده امریکا