نمودار ۴-۱۲ : نمودار فراوانی گویه ۱۲
با توجه به اطلاعات جمع آوری شده از خبرگان و نتایجی که در فوق ذکر شد به نظر می رسد الگوی عملیاتی که طراحی می شود باید دارای خصوصیات زیر باشد
۱- صندوق سرمایه گذاری کالا باید توانایی داشته باشد در هر زمان با توجه به شرایط اقتصادی و سیاسی موجود روی هر نوع کالایی که طبق نظر تحلیلگران خود بیشترین نسبت سود به ریسک را دارد سرمایه گذاری کند.
عکس مرتبط با اقتصاد
۲- در صورتی که صندوق سرمایه گذاری تخصصی در نوع خاصی از کالا باشد، بهترین گزینه کالای کشاورزی و پس از آن کالاهای استراتژیک مانند نفت است.
۳-صندوق برای پوشش ریسک خود باید از استراتژی های معاملاتی استفاده کند. البته این مورد مخصوص شرایط حال حاضر می باشد و در آینده در صورت وجود قرارداد های متنوع تر در بورس کالای ایران، تنوع بخشی در سبد بهتر است.
۴- بهترین سرمایه گذاری برای این صندوق ها، سرمایه گذاری بر روی قرارداد های تحویل آینده و قرارداد های آتی می باشد. لذا لزوم توسعه ی بورس کالا و معرفی ابزارهای مالی جدید بسیار احساس می شود. با این حال در صورت تشکیل صندوق سرمایه گذاری کالا پیشنهاد می شود بیشتر معاملات بر روی قرارداد های موجود آتی مانند سکه ی طلا و زیره سبز و همچنین قرار داد های سلف موازی استاندارد سنگ آهن باشد.
۵- اگر تدابیری اندیشیده شود تا صندوق سرمایه گذاری مشترک کالا بتواند در بازار های جهانی فعالیت کند، به پویایی و سود آوری بیشتر این صندوق منجر خواهد شد.
۶- برخی از صندوق های سرمایه گذاری مشترک تخصصی در نوع خاصی از کالا بر روی اوراق بهادار و سهام شرکت های فعال در همان رشته نیز سرمایه گذاری می کنند. برای مثال صندوق های سرمایه گذاری مشترک کالایی نفتی، ممکن است در سهام شرکت های نفتی نیز سرمایه گذاری کنند. این کار برای مدل پیشنهادی داخلی توصیه نمی شود، زیرا با اهداف تشکیل این صندوق در تضاد است.
تصویر درباره بازار سهام (بورس اوراق بهادار)
۷- سرمایه گذاران به جای شرکت های حقوقی بهتر است از سرمایه گذاران خرد باشد.
۸- و در نهایت اندازه ی مناسب پیشنهادی برای صندوق سرمایه گذاری مشترک “متوسط” است.
۴-۵ بررسی حقوقی
صندوق‌‌ سرمایه‌گذاری در ایران از مصادیق تعریف صورت‌گرفته بند۲۱ ماده یک قانون بازار اوراق بهادار مصوب مجلس شورای اسلامی در آذرماه ۱۳۸۴ و بند هـ ماده یک قانون توسعه ابزارها و نهادهای مالی جدید به‌منظور تسهیل اجرای سیاست‌های کلی اصل چهل و چهارم قانون اساسی مصوب آذرماه ۱۳۸۸ است و با الهام از متعارف‌ترین شکل از صندوق‌های سرمایه‌گذاری در سایر کشورها طراحی شده است. برای مطلع شدن از چگونگی فعالیت و نظارت بر این صندوق‌ها لازم است که سرمایه‌گذاران با مطالعه دقیق اساسنامه، امیدنامه و مقررات مربوطه با جزئیات آن آشنا شوند و با توجه به استراتژی‌ها و انتظارات خود از سرمایه‌گذاری در سهام پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار و یا سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار با درآمد ثابت در مورد خرید واحدهای سرمایه‌گذاری این صندوق‌ها تصمیم مناسبی اتخاذ نمایند.
مطابق بند۲۰و ۲۱ ماده یک قانون بازار اوراق بهادار (مصوب آذرماه ۱۳۸۴مجلس شورای اسلامی) صندوق‌های سرمایه‌گذاری از جمله نهادهای مالی هستند که فعالیت اصلی آن‌ ها سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار می‌باشد و مالکان آن به نسبت سرمایه‌گذاری خود در سود و زیان صندوق شریک هستند. بند هـ ماده ۱ قانون توسعه ابزارها و نهادهای مالی جدید به‌منظور تسهیل اجرای سیاست‌های کلی اصل چهل و چهارم قانون اساسی، محدوده فعالیت صندوق­های سرمایه ­گذاری را از صرف سرمایه ­گذاری در اوراق بهادار به موضوع فعالیت مصوب صندوق گسترش داده است. مطابق تعریف بند مذکور صندوق سرمایه ­گذاری نهادی مالی است که منابع حاصل از انتشار گواهی سرمایه ­گذاری را در موضوع فعالیت مصوب خود سرمایه ­گذاری می­ کند. مجوز تأسیس و فعالیت صندوق‌های سرمایه‌گذاری توسط سازمان بورس و اوراق بهادار صادر می‌شود و فعالیت آن‌ ها تحت نظارت سازمان انجام می‌گیرد.
از لحاظ قانونی مراحل تشکیل یک صندوق سرمایه گذاری به صورت زیر می باشد:
مرحله اول: موافقت اصولی سازمان با ارکان و شرایط کلی صندوق پیشنهادی
متقاضی تأسیس صندوق سرمایه‌گذاری با تکمیل و ارسال فرم “تقاضای موافقت اصولی تأسیس صندوق سرمایه‌گذاری” که دربردارنده ویژگی‌های کلی صندوق و نیز مشخصات ارکان اجرایی و نظارتی صندوق است، تقاضای تأسیس صندوق سرمایه‌گذاری را به سازمان بورس و اوراق بهادار ارائه می‌دهد. (همراه با آخرین صورتهای مالی حسابرسی شده ارکان و موسسین حقوقی و فرم مشخصات نمایندۀ پیشنهادی برای تصدی سمت مدیر / مدیران سرمایه گذاری). پس از بررسی موضوع فعالیت صندوق سرمایه‌گذاری و توانایی‌ ارکان اجرایی و نظارتی صندوق، موافقت اصولی سازمان با تأسیس صندوق سرمایه‌گذاری مذکور با ارسال نامه‌ای در پاسخ به تقاضای ارائه شده به مؤسسین اعلام می‌شود و علاوه‌ بر این، سازمان سایر مدارک مورد نیاز برای ادامه بررسی و اعطای مجوز پذیره‌نویسی را به مؤسسین اعلام می کند. که مؤسسین ملزم هستند قبل از تکمیل مدارک فوق، برای دریافت تأییدیه نام مورد نظر برای صندوق سرمایه‌گذاری از طریق مرجع ثبت شرکت‌ها و مؤسسات غیرتجاری اقدام نماید. مدارکی که در این مرحله از متقاضی دریافت می­ شود به شرح زیر است:

فرم تکمیل شده تقاضای موافقت اصولی تاسیس صندوق؛

رونوشت مجوز سبدگردانی یا نامه مدیریت نظارت بر کارگزاران به منظور تایید انجام مدیریت صندوق توسط شرکت­های کارگزاری؛

پرسشنامه نکمیل شده کارکنان نهادهای مالی برای مدیران سرمایه ­گذاری پیشنهادی صندوق؛

مستقل بودن ارکان نظارتی صندوق از ارکان اجرایی صندوق.

مرحله دوم: مجوز پذیره‌نویسی اولیه
در مرحله بعد و برای اخذ مجوز پذیره‌نویسی اولیه لازم است که متقاضی مدارک زیر را به سازمان ارائه ‌دهد:

امیدنامه و اساسنامۀ صندوق مطابق با امیدنامه و اساسنامۀ نمونۀ مصوب سازمان که تمامی صفحات آن به امضا و مهر ارکان صندوق رسیده باشد

اعلام تاریخ و محل مجمع مؤسس صندوق به منظور حضور نماینده سازمان که در این مجمع ارکان پیش‌بینی شده نظارتی و اجرایی صندوق انتخاب می‌شوند؛

قبولی سمت ارکان و مدیر سرمایه‌گذاری صندوق مطابق فرم مربوطه؛

معرفی مدیر/ گروه مدیران سرمایه‌گذاری صندوق با ذکر نحوه‌ جبران خدمات ایشان؛

فرم تکمیل شده مشخصات مدیران سرمایه‌گذاری صندوق به همراه کپی گواهینامه اصول مقدماتی یا تحلیل‌گری آنان؛

آخرین رونوشت آگهی روزنامه رسمی هریک از ارکان و مؤسسین در مورد شرایط امضای اسناد تعهد‌آور؛

اعلام شماره حساب‌های صندوق، در صورت وجود به تفکیک جاری و پشتیبان که به تأیید مدیر صندوق و متولی رسیده ‌باشد؛

تأییدیه بانک مبنی بر واریز ارزش مبنای واحدهای سرمایه‌گذاری ممتاز

جهت دانلود متن کامل این پایان نامه به سایت abisho.ir مراجعه نمایید.