شئون رسالت حضرت عیسی علیه السلام از نگاه قرآن و عهد جدید- قسمت ۴ | ... | |
حضرت عیسی علیه السلام را میتوان از چند منظر بررسی کرد. یکی حضرت عیسی علیه السلام از زبان خودشان، دومی از زبان مردم، سومی از زبان نویسندگان اناجیل و چهارمی از زبان پولس است. با این توضیح میتوان علاوه بر تقسیمی که برای اناجیل است و آنها را به اناجیل همنوا یا همنظر و انجیل غیر همنوا وجود دارد تقسیم کلی دیگری ارائه داد که عبارت است از بخش عیسی انسانی عهد جدید و بخش عیسی خدایی عهد جدید. در این تقسیم اناجیل همنوا و غالب رسالههای غیر پولسی بیانشان درباره حضرت عیسی علیه السلام انسانی است ولی انجیل یوحنا و اعمال رسولان و رسالههای پولس حرف از عیسی خدایی میزنند. البته مکاشفات یوحنا به دلیل اینکه یک رساله رازوار است نمیتواند داخل این تقسیم بندی شود.
برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت 40y.ir مراجعه نمایید.
فصل دوم:
شئون رسالت حضرت عیسی(ع)
در عهد جدید با توجه به تقدم زمانی عهد جدید نسبت به قرآن، ما ابتدا شئون حضرت عیسی علیه السلام را در عهد جدید میآوریم و در فصل بعد شئون آن حضرت را از قرآن بیان خواهیم کرد.
شأن نبوتی و رسالتی لازمه پرداختن به این شأن دانستن معنای لفظ پیامبری و هر کلمهای که برای این معنی استعمال میشود، است. در عهد جدید الفاظ نبی و رسول آمده و برای دانستن معنای این دو کلمه و کلمات مترادف با اینها، لازم است که ما کتاب مقدس را مرور کرده و معانی این الفاظ را از کل کتاب مقدس استخراج نمائیم زیرا اینها کلماتی هستند که قبل از تدوین عهد جدید وجود داشته و عهد جدید نه تنها واضع این الفاظ نیست بلکه لفظ و معنای آن را نیز از عهد عتیق اخذ کرده است. بنابراین ما قبل از پرداختن به شأن نبوتی و رسالتی که میتوان شأن پیامبری هم گفت، باید به سراغ عهد جدید و عهد عتیق رفته و بررسی نمائیم که آیا با توجه به معنای این الفاظ، حضرت عیسی علیه السلام معنون به عنوان نبی و رسول بوده یا نه؟
معنای نبی و رسول در عهدین با توجه به اینکه مسیحیت کتاب مقدس را یک کتاب واحد میداند و به همه آن کتاب احترام میگذارد و نسبت به کتاب مقدس «عهد عتیق و عهد جدید» نظرى کاملا موافق دارد و تمام القاب و احترامات شایسته یک کتاب آسمانى را نسبت به آن روا مى دارد و تعبیراتى مانند کتاب خدا و وحى در مورد آن کتب معمول است، لذا به سراغ کل این کتاب رفته و معنی رسول و نبی را از این کتاب جستجو میکنیم.
نبی و رسول در عهد عتیق در کتاب مقدس بخش عهد عتیق از پنج کلمه استفاده شده که به نظر معنای مترادفی دارند آن کلمات عبارتند از:
«Nabi، נְבִיא» «Roeh، רֹאֶה» «Hozeh، חֹזֶה» «haqqôsēm، הַקֹּוסֵ מ » « malə’āḵ، מַלְאָךְ» نبی: واژهای است عبری و به شخصی اطلاق میشود که قادر به دیدن و پیشگویی کردن آینده میباشد. طبق آموزش کتاب مقدس، نبی یک سخنگو از طرف خداوند است. کلامی که از دهان او خارج میشود از روح خودش نیست، بلکه از یک منبع اعلی میباشد. او چیزهایی را میبیند و میشنود که افراد معمولی قادر به دیدن و شنیدن آنها نیستند[۸۳]. نبی «Nabi، נְבִיא» اولین و عمومیترین واژهای است که برای پیامبر در کتاب مقدس از آن استفاده شده است. در نسخه دیجیتالی موسوعه الکتاب المقدس [۸۴]۲۰۰۹ در ذیل واژه النبوه چنین آمده است:
رائی: در دوران سموئیل کلمه دیگری به نام رائی «Roeh، רֹאֶה» نیز مورد استفاده قرار گرفت، این واژه در زبان انگلیسی Seer به معنای بیننده، پیش بینی کننده، آمده است «اول سموئیل ۹: ۹». در کتاب سموئیل هفت بار از کلمه رائی استفاده شده است[۸۵]. در نسخه دیجیتالی موسوعه الکتاب المقدس ۲۰۰۹[۸۶] در ذیل واژه راء چنین آمده است:
در کتاب مقدس از واژه دیگری که در زبان عبری «Hozeh، חֹזֶה» به معنای کسی که میبیند نیز برای پیامبر استفاده گردیده که در ترجمه فارسی کتاب مقدس از همان کلمه رائی استفاده شده است[۸۷]. در کتاب (اول تواریخ ۲۹: ۲۹) هر سه واژه مورد استفاده قرار گرفته است و سموئیل رائی، ناتان نبی و جاد Hozeh «در فارسی رائی ترجمه شده» اسم برده شدهاند که در زیر هم متن عبری و هم عربی و هم انگلیسی و هم فارسی آورده میشود:
[چهارشنبه 1400-01-25] [ 01:24:00 ق.ظ ]
لینک ثابت |