ایشان هدف خود را از تألیف تفسیر نور، نوشتن یک تفسیر صادراتی عنوان می‌کند که
می توان به راحتی آن را به زبانهای مختلف ترجمه کرد و برای همه انسانها با هر دین و گرایش پیام داشته باشد.

برای این منظور فقط پیام‌های آیات را بیان می‌دارد، آن هم پیامهای عمومی و قابل استفاده برای همه‌ی انسانها. استاد قرائتی پس از انقلاب در مسئولیت‌های متفاوتی نمایندگی حضرت امام (ره) را بر عهده داشت وی در اردیبهشت سال ۶۱ به «نمایندگی ولی فقیه» در سازمانهای نهضت سواد آموزی منصوب شد و سپس ریاست این سازمان را نیز بر عهده گرفت و این مسئولیت را تا اسفند سال ۱۳۸۹داشت. هم اکنون نیز مسئولیت نهاد «ستاد اقامه‌ی نماز» را بر عهده دارد و همچنین به فعالیّتهای قرآنی خود در صدا و سیما نیز ادامه می‌دهد.
دیگر آثار استاد قرائتی عبارتند از: آشنایی با نماز، ۱۱۴ نکته درباره‌ی نماز،پرتوی از اسرار نماز، امر به معروف و نهی از منکر و …)(سایت رسمی درسهایی از قرآنwww.ketab.sal.ir).
۳-۷-۲- اساس کار تفسیر نور
این تفسیر به زبان ساده و روان و قابل استفاده برای عموم نگاشته شده و شامل همه‌ی آیات قرآن کریم بوده و مهّم ترین ویژگی آن پیام‌های کوتاه و کاربردی است که راه گشای زندگی و قابل ترجمه به زبان‌های زنده‌ی دنیا می‌باشد.
مطالب این تفسیر در قالب ۳ عنوان ارائه شده است:

1. 1. ترجمه‌ی آیه؛

1. 1. نکته ها، شامل: ریشه لغات مشکل، شأن نزول آیه، آیات مرتبط، روایات ذیل آیه، پاسخ گویی به برخی پرسش ها؛

1. 1. پیام ها که مقصود اصلی مؤلّف، همین بخش بوده تا نشان دهد قرآن، کتاب زندگی بشردر همه‌ی عصرها و برای همه نسل هاست.

۳-۸- تفسیر جلاء الاذهان و جلاء الاحزان
۳-۸-۱ - درباره‌ی مفسّر
شیخ «ابوالمحاسن حسین بن حسن جرجانی» فاضل، عالم، متکلّم، محدّث و مفسّر معروف از مشاهیر علمای امامّیه می‌باشد. نگارنده با جُستار در بسیاری از کتب تفسیری مربوطه متوجّه شدم متأسفانه شرح درستی از ایشان موجود نیست، لذا درباره‌ی عصر حیات مؤلف اختلاف نظراتی وجود دارد. در عین حال از اسلوب و سبک نگارش تفسیر و کاربرد واژه ها و اصطلاحات و نیز قرائتی که گاه در ذیل توضیحات ایشان استنباط می‌شود، باید اذعان کرد که احتمالاً وی از مفسّران قرن نهم یا دهم هجری باشد.
مرحوم «ابوالمحاسن جرجانی» از جمله مفسّران بزرگ امامّیه بوده که به طور گسترده در تبیین آیات روح بخش الهی از روایات روشنگر مروی از ائمه‌ی بزرگوار شیعه بهره‌های وافری برده است که این امر در گرایش تفسیری ایشان به روش روایی تأثیر به سزایی داشته است.
وی در خطبه‌ای که در مقدمه‌ی تفسیر خود آورده است به حدیث نبوی ثقلین به عنوان یکی از دو وزنه‌ای که لازم است مسلمانان جهت رهنمون شدن به حقیقت، بدان تمسّک جویند نام می‌برد، لذا هر گاه ایشان در تفسیر آیه‌ای با ابهام مواجه می‌شود به ویژه در تفسیر آیات مشابه، تنها ابزار
گشاینده‌ی مشکل را استناد به روایات می‌داند و با بهره گرفتن از آنها به تفسیر آیه و رفع ابهام می‌پردازد
(سایت دانشنامه‌ی موضوعی قرآنwww.maaref quran.org).
۳-۸-۲- اساس کار تفسیر جلاء الاذهان و جلاء الاحزان
این تفسیر از جهت نگارشی بسیار خوب و عبارات آن دارای فصاحت و بلاغت و عاری از هر گونه اطناب می‌باشد. در پاره‌ای از موارد که ایجاز مطلب باعث اخلال در کلام می‌شود بیان مفسّر به صورت تفصیل ایراد شده است. وی مطلب تاریخی را متذکّر شده و جهت تنوّع موضوع و تقریب مطلب به ذهن خواننده به اشعار عربی و فارسی تمثیل جسته است. البّته با دقّت در محتوای تفسیر مذکور سبک بیانی آن طبق فضای ادبی قرن نهم یا دهم ایراد شده است.
گرچه این سبک شاید برای خوانندگان امروزی قدری مشکل به نظر برسد اما در واقع این گونه نگارش در نوع خود، سهم به سزایی در شکوفایی فرهنگ و ادبیّات یک ملّت ایفا کرده است، لذا مفسّر، تمام آیات را در یک مجموعه‌ی تفسیری در حجم ده مجلّد و به قطع وزیری تدوین کرده است برخی از مفسّران و محقّقان در کامل بودن این تفسیر از جهت در بر گرفتن تمام سوره‌های قرآن ایجاد تردید کرده‌اند و اعتقاد دارند که بخشی از قرآن توسط مرحوم «ابوالمحاسن جرجانی» تقریر شده است و پس از ایشان بخشی نیز توسط مفسّری دیگر به نام « سیّد گازر» به رشته‌ تحریر درآمده است. امّا وجود نسخ متعدد و تصریح علمای اعلام به ویژه صاحب «ریاض العلماء» به این که وی تمام دوره‌ی این تفسیر را که
توسط «ابوالمحاسن جرجانی» تدوین شده مشاهده کرده است، به نظر می‌رسد هیچ گونه تردیدی نسبت به این قضیّه بر جا نمی‌ماند(سایت دانشنامه‌ی موضوعی قرآنwww.maaref quran.org).
فصل چهارم
شواهد شعری
۴-۱- شواهد شعری بوستان و گلستان سعدی در تفسیر عاملی
۴-۱-۱- سوره‌ی بقره، آیه‌ی ۳
الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقِیمُونَ الصَّلاهَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ.
(همان مردم که مؤمن بعالم غیب هستند [و آنچه ز چشم‏شان پوشیده است بیارى اندیشه و خرد مى‏پذیرند] نماز مى‏خوانند و از آنچه نصیبشان کردیم به دیگران بهره مى‏رسانند)
نکته ها:
این سوره در مدینه نازل شده است و در زمان پیامبر ( ص) گفته می‌شد: هر کس که سوره‌ی بقره و آل عمران را می‌دانست«حبرش» نامیده می‌شد یعنی بسیار عالم و مردم او را محترم می‌شمردند.
در یکی از جنگ‌ها پیغمبر، جوانی را فرمانده‌ی لشکر کرد مردم گفتند: این جوانتر از نفرات لشکر است. پیامبر ( ص) فرمود : او از دیگران عالم تر است زیرا که سوره‌ی بقره را یاد دارد.
پیام ها :
۱.ایمان پذیرش در دل است و بس؛
۲.غیب یعنی آنچه دور از حس و عقل است و دو گونه است:
- اوّل آنکه تو از آن غایبی و آن عالم غیب الغیوب خداوندی است که تو از آن دوری و آن به تو نزدیکتر از رگ گردن است؛
-دوّم آنکه او از تو غایب است و آن عالم ارواح و حقایق ثابته‌ی عالم است که موجوداتی ثابت هستند از پیش انسان تا همیشه و چون حواس ظاهری ما رسای به آنها نیست، غایب و پنهان از ما نامیده می‌شوند؛

3. 3. به درستی مواظب نماز باشید و در آن سستی نکنید؛

۴.تکبیر و قرائت را با تفکّر، رکوع و سجود را با تواضع و تشهّد را با امیدواری انجام دهید و با اخلاص سلام دهید(عاملى،۱۳۶۰، ج‏۱: ۷).
شواهد شعری سعدی مربوط به قسمت ۲ پیام ها: