– سرمایه‌گذاری ناخالص در داراییهای ثابت

– افزایش در سرمایه در گردش

– کاهش در بدهی‌های مالی

+ افزایش در بدهی‌های مالی

– افزایش در سایر داراییها

+ ارزش دفتری داراییهای ثابت فروخته‌شده

اگر در شر‌کتی ‌که در حال رشد نیست (در این حالت، مشتریان آن ثابت می‌مانند)، داراییهای ثابت با استهلاک یکسانی خریداری شده، بدهی‌ها ثابت نگاه داشته شده و فقط داراییهای کاملاً مستهلک شده فروخته شوند، جریان وجوه نقد آن افزایش می‌یابد.
رابطه جریان نقدی حسابداری با جریان نقدی حقوق صاحبان سهام
حسابداری
اگر در شر‌کتی ‌که در حال رشد نیست، بدهی‌ها ثابت نگه داشته شده و فقط داراییهای ‌کاملاً مستهلک شده فروخته شود و داراییهای ثابت نیز خریداری نشود، در این صورت، جریان نقدی حسابداری آن برابر با جریان نقدی حقوق صاحبان سهام شرکت خواهد بود.همچنین در مواردی که شرکت وجه نقد از مشتریان خود وصول و آن وجه نقد را به طلبکاران پرداخت می‌کند، سرمایه در گردش شرکت صفر و در آن داراییهای ثابت خریداری نمی‌شود که در این‌صورت، جریان نقدی حسابداری با جریان نقدی حقوق صاحبان سهام مساوی خواهد بود.
تصویر درباره بازار سهام (بورس اوراق بهادار)
جریانهای نقدی برگشتی
گاهی اوقات، مردم درباره جریان نقدی حقوق صاحبان سهام برگشتی و جریان نقدی آزاد برگشتی صحبت می‌کنند. این جریانهای نقدی نیز مشابه سایر روش های جریانهای وجوه نقد محاسبه می‌شوند و فقط یک تفاوت وجود دارد ‌که در شر‌کتهای تازه تاسیس ملاحظه می‌شود. در این حالت، سود خالص، افزایش در سرمایه در گردش، افزایش در هزینه‌های استهلاک‌پذیر یا سرمایه‌گذاری ناخالص در داراییهای ثابت را شامل می‌شود و به‌عبارت دیگر، سرمایه‌گذاری در شر‌کتهای تازه تاسیس را شامل نمی‌شود.
مدیریت وجه نقد:
توانایی شرکت در ایفای تعهدات کوتاه مدت را گویند.به عبار ت دیگر رابطه بین وجه نقدی است که کوتاه مدت در اختیار شرکت قرار خواهدگرفت و وجه نقدی که شرکت به آن نیاز خواهد داشت .شرکت‌ها استراتژى‌هاى مدیریت وجوه نقد خود را بر محور دو هدف تعیین مى‌کنند:
۱٫تهیه و تأمین وجه نقد براى انجام دادن پرداخت‌هاى شرکت؛
۲٫به حداقل رساندن وجوهى که در شرکت به‌صورت راکد باقى مى‌ماند.
هدف دوم بازتاب این طرز تفکر است که اگر اقلامى از دارائى به‌درستى مصرف نشود، هیچ نوع بازدهى براى شرکت نخواهد داشت. متأسفانه، این دو هدف ممکن است با یکدیگر در تناقض باشد. پائین آوردن سطح وجوه نقد و به‌کارگیرى کلیه وجوه نقد احیاناً باعث کمبود وجه نقد براى پرداخت‌هاى به موقع شرکت مى‌شود؛ بنابراین، استراتژى‌هاى مدیریت وجوه نقد باید به‌گونه‌اى باشد که بین این دو هدف نوعى هماهنگى ایجاد شود. با این همه باید گفت که هدف پرداخت به موقع تعهدات از هدف به حداقل رساندن وجوه را که مهم‌تر است. (جهانی خانی و طالبی،۱۳۸۷).
اگرچه وجه نقد نگهداری شده در ترازنامه دارایی مهمی برای شرکت به حساب می آید، نگهداری این دارایی بیش ازاندازه می تواند نشان های از عدم کارایی تخصیص منابع باشد و هزینه هایی را به عهده شرکت تحمیل کند (الیوت ،۲۰۱۰). برخی از هزینه شامل:هزینه فرصت سرمایه و هزینه نمایندگی مرتبط با نظارت است.مهم ترین عامل نگهداری وجه نقد مازاد، عدم تقارن اطلاعاتی و مشکلات ناشی از آن است (سابرامانیان و همکاران،۲۰۱۱).
وجود این عامل منجر به تحصیل وجه نقد پر هزینه میشود. در این شرایط ممکن است شرکت دارایی های نقدی خود را مضاعف کرده تا هزینه های تامین مالی برون سازمانی را کاهش دهد. عوامل دیگری هم بر میزان موجودی نقد تاثیرگذار است. از نظر گارسیا و همکاران (۲۰۰۸)، این عوامل شامل فرصت رشد، اندازه، سررسید بدهی ها، بدهی های بانکی و عدم تقارن اطلاعاتی است. برخی پژوهش ها نشان داده اند که شفافیت اطلاعات حسابداری بر عدم تقارن اطلاعاتی،هزینه بدهی، هزینه سرمایه و متغیرهای دیگری تاثیرگذار است. به عنوان مثال آندراده و همکاران (۲۰۰۹) نشان می دهند شفافیت باعث کاهش هزینه بدهی می شود. و یا فرانسیس و همکاران ( ۲۰۰۵ ) دریک بررسی مقطعی بیان کرده اند که شفافیت سود حسابداری هزینه سرمایه شرکت را کاهش می دهد.وجود عدم تقارن اطلاعاتی بین شرکت و سهامداران باعث می شود که سهامداران اطلاعات بیشتر و معتبری را درخواست کنند. صورت های مالی شرکت ها در صورتی می تواند عدم تقارن اطلاعاتی را کاهش دهد که شفاف باشد(یو، ۲۰۰۵) شفافیت پایین نشان می دهد که اطلاعات کافی برای ارتباط برقرار کردن با سرمایه گذاران وجود ندارد و بنابراین یک عدم تقارن اطلاعاتی بین آنهایی که آگاهی دارند و آن هایی که اطلاعات کافی در اختیارشان نیست، وجود دارد، این امر منجر به بروز صرف ریسک اطلاعات می شود. از دیدگاه سرمایه گذاران هر چه دقت و کیفیت اطلاعات ارائه شده از سوی شرکت که درصورت های مالی بالاتر باشد، ریسک اطلاعاتی آن شرکت، پایین تر خواهد بود. از نظر یو ( ۲۰۰۵ ) مزیت اطلاعاتی مرتبط با شفافیت صور تهای مالی این است که آگاهی سرمایه گذاران افزایش یافته و منجر به افزایش اعتماد سهامداران شده و هزینه سرمایه شرکت کاهش می یابد. شفافیت پایین و عدم تقارن اطلاعاتی باعث سر در گمی و ناآگاهی سهامداران و سایر سرمایه گذاران می شود. شفافیت پایین موجب می شود اطلاعات کافی برای ارتباط برقرار کردن با سرمایه گذاران وجود نداشته باشد و یک عدم تقارن اطلاعاتی بین آنهایی که آگاهی دارند و آنهایی که دسترسی به اطلاعات کافی ندارند شکل گیرد که درنهایت منجر به افزایش صرف ریسک اطلاعات می شود. اطلاعات مالی که قابلیت اتکا و شفافیت پایینی دارند، عدم اطمینان سهامداران را افزایش داده وجذابیت سهام را کاهش می دهد. این موضوع شرکتها را در تامین نقدینگی مناسب با مشکل مواجه می کند. به تبع آن شرکت ها برای جلوگیری و کاهش مشکلات تامین نقدینگی، وجه نقد بیشتری نگهداری می کنند.
دربین اطلاعات مالی منتشر شده، سود حسابداری مورد توجه بسیاری از استفاده کنندگان است. سهامدارن وسایر ذی نفعان شرکت در مقایسه با سایرشاخص های ارزیابی عملکرد مانند حاشیه سود وجریان های نقدی اتکای بیشتری به سود حسابداری دارند. از این رو برای تعیین میزان شفافیت افشای اطلاعات، شفافیت سود حسابداری اندازه گیری خواهد شد.
سیستم مدیریت وجوه نقد (دریافت و پرداخت)
در محدوده فعالیتهای حوزه مالی مؤسسات و سازمان های مختلف ، عملیات مربوط به وجوه نقد و اعتبارات و مدیریت آن از جایگاه ویژه و تعیین کننده ای برخوردار گشته است. بطوریکه مدیریت منابع و وجوه نقد را از یکسو به عنوان مبرمترین مسأله سطوح عالی مدیریت و از سوی دیگر به عنوان مرکز ثقل و حلقه محوری اتصال و ارتباط حوزه های عملیاتی گوناگون قرار داده است.
کنترل ثبت عملیات دریافت و پرداخت و اطمینان از صحت آنها ، اطلاع لحظه ای از تنگناهای مالی و نقاط بحرانی ، میزان اتکاء به اعتبارات مالی و اسنادی، پیش بینی منابع و مصارف آتی و آنالیز گردش وجوه نقدکه ازعمده ترین ودرعین حال پردغدغه ترین مؤلفه های ذهنی مدیریت هر سازمان بشمار می رود ، با راهکارهای منعکس در سیستم حاضر امکان پذیر می باشد.
سیستم مکانیزه مدیریت منابع و وجوه نقد بعنوان یکی دیگر از حلقه های بهم پیوسته سیستمهای یکپارچه شرکت رای ورز برآنست تا با ثبت واقعی و بموقع عملیات مالی و اسنادی و قابلیت بکارگیری تجربه متراکم مدیران مالی سازمانها از طریق مشخصه های پایه اطلاعاتی بتواند پاسخگوی نیازها و سیاستهای کلان اشاره شده باشد و با برقراری ارتباط پیوسته با سیستم حسابداری مالی نقش اساسی خود را در بروز نگهداری اطلاعات کنترلی مالی و مدیریت منابع به نحو مطلوب ایفاء نماید.
خلاصه مشخصات سیستم مدیریت وجوه نقد (دریافت و پرداخت) :
اعلام لحظه ای موجودی نقد و بانک ( ارزی – ریالی )
اعلام لحظه ای وضعیت اسناد جهت پیگیری ( اسناددریافتنی ، پرداختنی ، واگذارشده)
دریافت اطلاعات صورتحساب بانک (بصورت مکانیزه یادستی )وکنترل صحت آن
تهیه صورت تطبیق حسابهای بانکی جهت شناسایی اقلام مغایر بانکی (شماره ، مبلغ، تاریخ)
اعلام موجودی مطمئن ازحسابهای نقد وبانک
– دریافت وجه نقد، حواله ، چک ، اوراق بهادار و چاپ رسید مربوطه
ثبت عملیات واگذاری، وصول، نکول، تمدیدتاریخ،استردادوخرج کردن اسناد سررسیددار
تنظیم دستور پرداخت قطعی وعلی الحساب با رعایت جدول اختیارات مسئولین مربوطه وتعیین اولویت پرداخت وچاپ سند
– برای پرداخت نقدی – چاپ چک
– برای صدور اسناد پرداختنی – صدور اسناد مدت دار
تنظیم دستور پرداخت و صدور چک از سایرسیستم ها مـانند چـک سود سهامـداران ، چک حقوق کارکنان و سایر پرداخت های گروهی
امکان تامین موجودی بین بانکها وتنخواه گردان وبالعکس (انتقال وجوه)
کنترل وپیگیری عملیات مربوط به چکهای برگشتی
اعمال تخفیفات مربوط به وصول قبل از موعد و ضایعات فروش درحساب مشتریان
ثبت عملیات اقساط وام ها
انتقال مکانیزه موجودی و اوراق بهادار به سال مالی جدید
پیش بینی دریافت وپرداخت وکنترل دوره ای
مقایسه پیش بینی وعملکرد دریافت وپرداخت
صدور و چاپ اسناد حسابداری وانتقال به سیستم مالی
کنترل و پیگیری وصول فاکتورهای فروش هر مشتری
کنترل عملیات وصول گر ، تهیه گزارش عملکرد جهت تشویق وصولیها
تنظیم گزارش وضعیت تعهدات پرداخت و دریافت (معوقه ، جاری ، آتی)
تنظیم گزارش گردش وجوه نقد به تفکیک بابتهای دریافت وپرداخت ومقایسه سنواتی
تهیه انواع گزارشات ورسم نمودار براساس کلیه محورهای جدول اطلاعات
۲-۲-۲-کیفیت اطلاعات مالی:
اگر بخواهیم ویژگیهای کیفی اطلاعات مالی را بطور خلاصه تعریف کنیم شاید بهترین تعریف همان تعریف ارائه شده توسط ویکری ( ۱۹۸۵)است. که بیان میکند”ویژگیهای کیفی، ویژگیهایی از اطلاعات است که موجب سودمندی میشوند.” برای اینکه اطلاعات باکیفیت تلقی شود باید حائز یکسری خصوصیات کیفی کاربران باشد. این خصوصیات باعث میشود تا اطلاعات ارائه شده در صورتهای مالی برای کاربران در راستای ارزیابی وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطافپذیری مالی واحد تجاری مفید واقع شود.
کیفیت گزارشگری مالی عبارت از دقت اطلاعات گزارش‌شده برای تشریح بهتر عملیات شرکت. در عمل، اطلاعات مربوط به جریان وجه نقد شرکت از جمله اطلاعات مورد علاقه سرمایه‌گذاران است. این تعریف از کیفیت گزارشگری مالی منطبق بر تعریف هیئت تدوین استانداردهای حسابداری است که عنوان می‌کند یکی از هدفهای گزارشگری مالی، آگاه کردن اعتباردهندگان و سرمایه‌گذاران بالقوه برای کمک به تصمیم‌گیری منطقی و ارزیابی جریان وجه نقد مورد انتظار شرکت است(بیدل و هایلری،۲۰۰۹)[۴].
کیفیت گزارشگری مالی برمبنای دو رویکرد نیازهای استفاده‌کننده و حمایت از سرمایه‌گذار تعریف می‌شوند. رویکرد اول بر مبنای نیازهای استفاده‌کننده است و کیفیت با توجه به سودمندی گزارشها برای استفاده‌ کنندگان تعیین می‌شود. در این رویکرد، چند مدل شامل چارچوب مفاهیم نظری گزارشگری، کمیته جنکینز و مدل استمرار سود وجود دارد.در رویکرد دوم، بر حمایت از سرمایه‌گذاری تاکید شده و کیفیت به‌طور عمده برحسب «افشای کامل و منصفانه» برای سهامداران تعریف می‌شود. از زمانی که آقای لویت رئیس پیشین کمیسیون بورس و اوراق بهادار امریکا بحث مدیریت سود را مطرح و برنامه‌هایی را برای جلوگیری از آن اعلام و اجرا کرد، این رویکرد بیشتر مورد توجه قرارگرفت. مدل کمیته بلوریبون[۵] ، استاندارد اصلاح‌شده حسابرسی(SAS) شماره ۶۱ امریکا، مدل کمیته کرک (Kirk) و مدل کمیسیون بورس و اوراق بهادار امریکا برای ارزیابی کیفیت استانداردهای بین‌المللی در این گروه قرار دارد. در این الگوها بر شفافیت موارد افشا، درجه تهاجمی یا محافظه‌کاری روش های حسابداری و براوردهای مورد استفاده، یکنواختی و کامل بودن اطلاعات، مقایسه‌پذیری و افشای کامل به‌عنوان معیارهای اصلی کیفیت تاکید می‌شود.این دو رویکرد تفاوت بنیادی دارند. رویکرد نیازهای استفاده‌کننده، بیشتر به تامین اطلاعات مالی برای تصمیمهای ارزشیابی و تخصیص سرمایه تمرکز دارد؛ ولی رویکرد حمایت از سرمایه‌گذار به‌دنبال اطمینان دادن به استفاده‌ کنندگان است که اطلاعات به مقدار کافی (کفایت اطلاعات) و به‌شکل شفاف (کامل بودن اطلاعات) ارائه شده است. کیفیت بالای گزارشگری مالی باعث کاهش بی‌تقارنی اطلاعاتی بین شرکت و تامین‌کنندگان مالی خارج از شرکت می‌‌شود. از سوی دیگر، کیفیت گزارشگری مالی باعث محدود کردن انگیزه‌های مدیریت برای مشغول شدن به فعالیتهایی که ارزش کمی دارند یا ارزش منفی دارند، خواهد شد(Feng & Kristian, 2010).
یکی از عوامل مهم در ارزشگذاری شرکتها، ریسک اطلاعات است. هر چقدر کیفیت گزارشهای مالی افزایش یابد و از استانداردها و ضوابط معتبر در تهیه و حسابرسی گزارشها استفاده شود، اعتماد استفاده‌ کنندگان اطلاعات افزایش و ریسک اطلاعات کاهش خواهد یافت. براساس چارچوب نظری هیئت تدوین استانداردهای حسابداری مالی، اطلاعات مالی برای سودمند واقع شدن در تصمیم‌گیریها، در درجه نخست باید مربوط و قابل اتکا باشند. اطلاعات برای مربوط بودن باید بموقع تهیه و ارائه شوند و ارزش پیش‌بینی‌کنندگی و ارزش بازخورد داشته باشند. قابل اتکا بودن نیز شامل ارائه صادقانه، تاییدپذیری و بی‌طرفی می‌شود.بنابراین، شاخص اصلی کیفیت اطلاعات مالی از منظر تدوین‌کنندگان استانداردهای حسابداری دو ویژگی مربوط بودن و اتکاپذیری است و این دو بعد، اطلاعات را برای تصمیم‌گیرندگان سودمند می‌کند. اگرچه چارچوب نظری استانداردهای حسابداری مالی میزان گرایش به سمت اتکاپذیری و مربوط بودن را متفاوت می‌داند، اما آستانه مشخصی را برای هر یک از دو بعد مذکور تعیین نمی‌کند. این احتمال وجود دارد که ترجیح نسبی بین مربوط بودن و اتکاپذیری بین گروه های مختلف سرمایه‌گذاران، متفاوت باشد (سجادی، ۱۳۸۸).
صورتهای مالی مرکز ثقل و محور گزارشها و اطلاعات مالی است. صورتهای مالی ابزار پاسخگویی و تصمیم‌گیری شناخته می‌شود. این صورتها زمانی در تصمیم‌گیری و پاسخگویی مفید واقع می‌شود که قابل اعتماد، شفاف و دارای کیفیت مناسب باشد. طبیعی است که اطلاعات مالی با کیفیت مطلوب، در تصمیم‌گیری‌ها و تخصیص بهینه منابع و کارایی بازار اثر مثبت دارد که خود رشد، توسعه و رفاه اجتماعی را به‌دنبال دارد(حساس‌یگانه و خالقی بایگی، ۱۳۸۳).
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
ویژگیهای کیفی ویژگیهایی است که سبب می شود اطلاعات ارائه شده در راستای ارزیابی وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری مفید واقع شود. این ویژگیها به دو دسته کلی تقسیم می شود(نوروش و همکاران، ۱۳۸۷،جلد اول،ص:۱۶):
الف – ویژگی های کیفی مربوط به محتوای اطلاعات که شامل ویژگی «مربوط بودن» و «قابل اتکاءبودن» می باشد.

جهت دانلود متن کامل این پایان نامه به سایت abisho.ir مراجعه نمایید.