-۰/۲۰۱

-۰/۰۴۱۹

– ۰/۱۵۰

مدت زمان دریافت حسابهای دریافتی

-۰/۲۹۴

-۰/۰۷۵

– ۰/۰۸۵

چرخه نقدینگی

از مجموع شواهد تجربی اشاره شده در بالا می توان چنین استدلال کرد که ارتباط معناداری بین کاهش مدت زمان وصول مطالبات، مدت زمان نگه داری موجودی کالا و مدت زمان پرداخت حسابهای پرداختنی و در نتیجه چرخه نقدینگی کوتاه تر و سودآوری شرکتها وجود دارد و شرکتها با نگه داشتن چرخه نقدینگی و اجز ای تشکیل دهنده آن در حد بهینه می توانند به سودآوری بالایی دست پیدا کنند.
۲-۱-۸ نتیجه گیری درموردابعادسرمایه درگردش
سرمایه در گردش یکی از مباحث مهم در مدیریت زنجیره تأمین از نگاه مالی می باشد و اگر به خوبی مدیریت شود منافع عظیمی عاید سازمان ها می گردد. بالاخص برای سازمان ها با اندازه های کوچک تر که دارایی ها و بدهی های جاری حجم عظیمی از سرمایه آنها را تشکیل می دهد ، مدیریت سرمایه در گردش و سیاست های اتخاذ شده در این زمینه از اهمیت فراوانی برخوردار است، چرا که این سیاست ها تعاملات مالی شرکت با تامین کنندگان و خریداران در زنجیره تأمین را مدیریت می کند.
عوامل زیادی همچون مدیریت وجوه نقد، ابزارهای کنترل ریسک، نسبت بدهی، جریان نقدی عملیاتی وغیره بر روی سرمایه در گردش سازمان تاثیر می گذارد که اگر به خوبی توسط سازمانها شناسایی شده و مورد استفاده قرار گیرد می تواند در ارتقای عملکرد سرمایه درگردش سازمان مفید واقع شود. به نوبه خود مدیریت سرمایه در گردش و سیاست های سرمایه در گردش اتخاذ شده در سازمان نیز می تواند بر عملکرد مالی سازمان تاثیر گذار باشد و موجب افزایش سودآوری سازمان گردیده و یک موقعیت نقدینگی بهینه را برای آن فراهم سازد.
بخش دوم
تصمیمات مالی
۲-۲-۱مقدمه
تصمیمهای مالی مدیریت برای بهبود وضع مالی شرکت مهم و حیاتی است، اما تصمیم های نابخردانه می تواند در نهایت منتج به ورشکستگی شرکت گردد. به نظر جفرسون[۵۷](۲۰۰۱)” برای یک واحد تجاری جدید هیچ چیز مهمتر از فراهم کردن سرمایه نیست” با این وجود، شیوه تأمین وجوه نقد اثر زیادی بر موفقیت یک مؤسسه دارد. این استدلال نه تنها برای واحدهای تجاری جدید، بلکه برای همه واحدهای تجاری قابل اعمال است. این که چگونه شرکت ها ترکیبی از بدهی و سرمایه را در ساختار سرمایه خود انتخاب می کنند، بستگی به عوامل مختلفی از جمله، ویژگی های شرکتی، اقتصاد، دیدگا هها و اهداف مدیران دارد . ادبیات مالی چشم اندازهای متفاوتی را در مورد چگونگی اتخاذ تصمیمات ساختار سرمایه مدیران فراهم می کنند. ساختار سرمایه شرکت ها در کشورهای مختلف با یکدیگر تفاوت محسوسی دارند، لذا مدیران ناگزیرند به هنگام تصمیم گیری در مورد ترکیب بهینه ساختار سرمایه، از عوامل مختلفی نظیر عوامل اقتصادی و ویژگیهای شرکتی استفاده کنند و باید تصمیم گیری های مربوط به تأمین مالی و آثاری که این عوامل بر ساختار سرمایه می گذارند، مورد توجه قرار دهند. علاوه بر این، مدیران مالی برای ایجاد ساختار مالی مناسب باید ویژگی های درونی شرکت وعوامل اقتصادی را مد نظر قرار دهند و با توجه به این متغیرها در پی حداکثر کردن ارزش شرکت باشند . در این راستا، شناخت عوامل اقتصادی و ویژگی های شرکتی که در ساختار سرمایه شرکتها تأثیر گذار هستند، دارای اهمیت زیادی است، زیرا با در نظر گرفتن این عوامل و ویژگی ها و میزان تأثیر آنها در ساختار سرمایه میتوان شرکت ها را در تعیین یک ساختار سرمایه مطلوب کمک نمود.هدف مهم اکثر شرکت ها ایجاد ارزش برای سهامداران و حداکثر کردن آن است . محققان مالی زیادی به این نتیجه رسیده اند که ارزش شرکت، نتیجه جریان نقدی آزاد و میانگین موزون هزینه سرمایه[۵۸] (WACC) آن شرکت است. استدلال آنها این است که به منظور حداکثر کردن ارزش شرکت، مدیریت نیاز دارد تا در داراییها به منظور ایجاد جریان نقدی سرمایه گذاری کند. به منظور تأمین وجوه نقد مورد نیاز راه های ممکن و متفاوتی در مقابل مدیر قراردارد. اگر مدیریت قادر باشد تا ترکیب مالی بهینه ای ازبدهی و سرمایه (ساختار سرمایه بهینه) را انتخاب کند، میتواند هزینه سرمایه را حداقل و قیمت سهام راحداکثر کند. نتیجه نهایی، حداکثر کردن ثروت سهامداران و متعاقباً ارزش شرکت است. هدف اساسی مدیریت شرکت ها حداکثر نمودن ارزش بازار سهام؛ یعنی ثروت سهامداران درشرکت های سهامی است. لذا در این راستا، وظایف مدیریت مالی شرکت ها به سه دسته تصمیمات سرمایه گذاری، تامین مالی و تقسیم سود قابل تفکیک است. تصمیمات تأمین مالی که در نهایت بافت یاساختار مالی شرکت را تعیین می کند، از اهمیت چشمگیری برخوردار است، زیرا چنین تصمیماتی منجر به دستیابی شرکت به “ساختار بهینه سرمایه “می گردد .
تصویر درباره بازار سهام (بورس اوراق بهادار)
شرکتهاهنگام نیازبه منابع مالی جدیدمی توانندازطریق استقراض یاواگذاری قسمتی ازمالکیت شرکت، منابع مالی موردنیازخودراتامین نمایند.هرشرکت درراستای تشخیص منابع مالی مناسب بایدهزینه منابع مختلف تامین مالی رامشخص کرده وآثاری راکه منابع مالی برریسک وبازده شرکت می گذاردتعیین نماید.تامین مالی صحیح برای اجرای پروژه های سودآورمی توانددرجهت افزایش ثروت سهامداران شرکت نقش اساسی ایفانماید.بدست آوردن سودبیشترازطریق تغییرترکیب ساختارسرمایه،بخصوص استفاده ازاستقراض برای دوره های زمانی بلندمدت،ازجمله مواردی است که شرکت هابه عنوان یک شیوه جهت دست یافتن به اهداف خودمدنظرقرارمی دهند.
۲-۲-۲روش های تأمین مالی
تامین مالی یا فاینانس[۵۹]، یعنی تهیه منابع مالی و وجوه برای ادامه فعالیت شرکت و ایجاد و راه اندازی طرح های توسعه و درآمدزای این واحدهای اقتصادی .تامین مالی عمدتا از طریق انتشار سهام ، فروش اوراق قرضه و وام و اعتبار صورت می گیرد. واحدهای تجاری برای انجام فعالیتهای عملیاتی وسرمایه گذاری خودنیازبه وجه نقددارند.تأمین مالی می تواندازمنابع مختلف صورت گیردوهرمنبع مالی دارای تأثیرات خاص خودبربازده ومخاطرات صاحبان واحدانتفاعی است.صاحب نظران ازیک دیدگاه منابع مالی رابه کوتاه مدت و بلندمدت تقسیم می کنند.منابع کوتاه مدت مانندوجوه دریافتنی ازبانک های تجاری،موسسات بیمه، موسسات اعتباری و…. که درمدت کمترازیک سال بازپرداخت یاتصفیه می شوند.منابع میان مدت نیز معمولا ازهمان موسسات دریافت می شود،سررسیدآنها دارای مدتی طولانی تر (عموماً بین یک سال تاپنج سال) می باشد. منابع بلندمدت دریافت وجه ازمحل انتشارسهام عادی ،ممتاز،انتشاراوراق قرضه بلندمدت ونیزاجاره های بلندمدت است که یاسررسیدندارندیادرمدتی طولانی تر بازپرداخت می شوند. از یک دیدگاه دیگرمنابع بلندمدت خود،به دوبخش تقسیم می شوند:منابع داخلی وخارجی.
عکس مرتبط با اقتصاد
دکترشباهنگ باذکرچهارمنبع اصلی تامین مالی شامل استقراض،انشارسهام عادی،انتشارسهام ممتازو استفاده ازسودانباشته ،آنهارابه دوبخش داخلی وخارجی تقسیم کرده است.بطوری که استقراض،انتشار سهام عادی وممتازرابه عنوان منابع خارج ازموسسه واستفاده ازسودانباشته رابه عنوان منبع داخلی معرفی می نماید.(شباهنگ،۱۳۸۴)
۲-۲-۳ویژگیهای روش های تأمین مالی
استقراض وانتشارسهام ممتازیاعادی دارای یک ویژگی مشترک می باشندیعنی منابع تأمین وجه ،خارج ازواحدانتفاعی وعملیات آن قراردارنددرحالی که سودانباشته معرف یک منبع داخلی تأمین مالی است، مادام که مدیریت واحدانتفاعی بتوانداشخاص رابرای سرمایه گذاری درواحدانتفاعی یااعطای اعتبارووام به آن متقاعدکند،ازلحاظ تأمین وجوه ازمنابع خارجی محدودیتی وجودنخواهدداشت اماسودانباشته،یک منبع داخلی واحدانتفاعی است ومنبع آن به سودهای سنواتی تحصیل شده توسط واحدانتفاعی پس ازکسرسودهای توزیع شده محدودمی شود.
تأمین مالی ازطریق انتشارسهام عادی واستفاده ازسودانباشته نیزازیک لحاظ ویژگی مشترک دارندزیرا هردو معرف وجوه اعطایی توسط صاحبان واحدانتفاعی (درمقایسه بااعطاکننده،اعتبارووام وسهامداران ممتاز)می باشد.تحقیقات انجام شده درموردروش های تأمین مالی واحدانتفاعی بزرگ درکشورهای صنعتی نشان می دهدکه دردرجه اول،منبع اصلی تامین مالی سودانباشته است دردرجه دوم وپس ازسودانباشته، استقراض منبع عمده وجوه موردنیازواحدهای انتفاعی محسوب می شود.اگرچه سهام عادی وسهام ممتاز درمقایسه بادومنبع اول،وجوه کمتری راتأمین می کنندامااین دو منبع ازدیدگاه واحدانتفاعی دریک دوره معین حائزاهمیت است.(شباهنگ،۱۳۸۴)
۲-۲-۴عوامل موثردرتامین نوع وجوه
معیارهاوعواملی وجوددارندکه تعیین می نمایندوجوه موردنیازرا ازچه طریقی می توان بدست آوردواین عوامل باتوجه به وضعیت موسسه مشخص می نمایدکه ازچه نوع وجوهی استفاده گردد.وباتوجه به شرایط اقتصادی وضعیت صنعت وشرکت به هرکدام ازعوامل موثردرتعیین نوع وجوه وزنی داده می شودواین عوامل آزادی مدیریت رابرای انتخاب ترکیبی ازبدهی وسهام محدود می نمایدبه فرض اگر مدیربخواهدوام بیشتری بگیردولی عرضه کنندگان منابع ممکن است به این نتیجه برسندکه این کار(دادن وام) ریسک بیشتری برای آنهادربردارد،درنتیجه برنامه های مدیریت براساس این عوامل محدودمی شود وبایدسعی کردکه بین خواسته های مدیریت وشرایط وضع شده به وسیله عرضه کنندگان منابع مصالحه ای ایجادنمود،عوامل ومعیارهای موثردرتعیین نوع وجوه عبارتنداز:
۲-۲-۴-۱تناسب
این عامل اشاره می کندبه این که وجوه بدست آمده باید باماهیت ونوع دارایی بکارگرفته شده به وسیله آن، تناسب داشته باشدیعنی بایستی برای افزایش سرمایه دردارایی های ثابت ازسهام وبدهی های بلندمدت استفاده نمود.
به عنوان یک قاعده کلی تأمین مالی برای دارایی های جاری پایدار ودارایی های ثابت همانندبدهی بلندمدت وسهام انجام می گیرد،دلیل تأمین مالی دارایی های پایدار باوجوه پایدار این است که این نوع جریانات نقدی ازاین دارایی هابدست می آیندکه می توانیم ازآن دربهبودیک دارایی ثابت سرمایه گذاری کنیم.
۲-۲-۴-۲درآمد
یکی ازاهداف مدیریت دربرنامه ریزی مالی بااستفاده ازانواع وجوه این است که درآمدسهامداران عادی راافزایش دهد.بوسیله استفاده ازاهرم مالی می توانیم بفهمیم استفاده ازآن وجوه مساعدبوده یاخیر.بوسیله مقایسه درآمدهرسهم درسطوح مختلف درآمدی درمواقعی که درصدمتفاوتی ازبدهی سهام رامورداستفاده قرار می دهیم،دربارۀ نوع وجوه واینکه آیادرآمدهرسهم راافزایش می دهندقضاوت می نماییم.
۲-۲-۴-۳ریسک
سهامداران عادی آخرین گروهی هستندکه حق مشارکت درسودودارایی های شرکت (درموقع ورشکستگی) دارند.لذاوقتی یک شرکت ورشکست شدآنهااولین کسانی هستندکه احساس خطرمی نمایندزیراابتدابایدسهم طلبکاران وسهامداران ممتازپرداخت گرددوآن چه باقی می ماندبین سهامداران عادی تقسیم می گردد.این حقیقت که سهامداران هنگام انحلال شرکت آخرین گروهی هستندکه ازدارایی های موسسه سهم می برندمتضمن مفهوم مشارکت سهامداران درریسک شرکت می باشد.
بنابراین مدیریت بایستی درتأمین وجه موردنیازبه گونه ای عمل کندکه بتواندریسک های شرکت را در سطحی قابل کنترل نگه دارد،سودآوری ودرنتیجه ارزش بازار هرشرکتی تاحدزیادی درگروقدرت و توانایی آن شرکت درباقی ماندن درمیدان رقابت است وتوانایی شرکت دربهره برداری ازفرصت های سودآور درگرو شیوه ای است که شرکت می تواندازتخصص هاومهارتهاوآگاهی های نیروهای متخصص خودبهره جوید.
قبول یاپذیرش ریسک های سنگین(که باعث کاهش دوام امتیازات شرکت خواهدشد) می تواندبرروابط گروه های ذینفع درشرکت آثارمعکوس داشته باشدودرنتیجه دارایی هایی که حاصل فعالیت شرکت بوده است به مخاطره افتدبه دنبال افزایش ریسک کل شرکت جریانات نقدی عملیاتی به خاطره کاهش فروش ویاافزایش هزینه های عملیاتی کاهش خواهدیافت.
بنابراین اگروضع به گونه ای باشدکه یکی ازاجزای تشکیل دهندۀ ریسک افزایش یابدمدیریت سعی خواهدکردتازمانی که هزینۀ رهایی ازریسک بیش ازحدنیست آن راازبین برده،یاآن رابه شخص دیگری منتقل نماید.پس می توان گفت که مدیریت بایستی باتوجه به ریسکی که هرکدام وجه دربرخواهدداشت ازآن برای تأمین مالی استفاده نماید.
۲-۲-۴-۴کنترل
کنترل شرکت نیزموردعلاقه وتوجه سهامداران می باشد،چنانچه اکثریت سهام یک مؤسسه درحال حاضردرتملک تعداداندکی ازسهامداران باشدکه واحدمزبور راکنترل نمایندحفظ کنترل درتصمیم گیری های مرتبط باانتخاب بین روش های مختلف تأمین مالی وهریک از روش ها برآن موردتوجه خاص قرارخواهدگرفت،اماشرکت های بزرگ که سهامداران متعددی دارند،معمولاً عامل کنترل تأثیرچندانی برتصمیمات مالی نخواهدداشت.(شباهنگ،۱۳۷۲)بنابراین می توان گفت اگرحفظ کنترل برای سهامداران عادی موضوع مهمی باشدآنهاترجیح می دهندکه قسمت عمده منابع مالی موردنیاز شرکت راازطریق وام باانتشارسهام ممتازبدست آورندزیرااین گروه ها دارای نقش بسیارکمی به جزء درموارداستثنایی که درکنترل شرکت دارند.البته استفاده زیادازوام درتامین مالی این احتمال راافزایش می دهدکه شرکت درسال آتی بتواند اصل وفرع وام رابازپرداخت نماید،لذا احتمال توقیف دارایی هااز طرف طلبکاران افزایش پیدامی کندوریسک ورشکستگی شرکت افزایش پیدامی کندوبه این ترتیب برای کاهش این ریسک شرکت بوسیلۀ انتشارسهام عادی برای تامین وجوه موردنیاز خودکنترل راکاهش می دهد.
۲-۲-۴-۵قابلیت انعطاف
به تاثیرتصمیمات جاری تامین مالی مختلف دردوره های آتی اشاره دارد.استفاده ازیک روش تأمین مالی مشخص درزمان حاضرممکن است روش های تامین مالی قابل استفاده درزمان های آینده رامحدود کند.مثلاً استفاده ازیک فقره تسهیلات مالی درحال حاضرمی تواندمحدودیت هایی راازلحاظ استقراض مجدددرآینده برای شرکت تحمیل وآن راناگزیرکندتابه منظورتأمین وجوه موردنیاز،روش ارزان وسهام عادی رامورداستفاده قراردهدبه این ترتیب چنانچه واحدانتفاعی درسال آینده تأمین مالی ازمنابع خارجی راانتظار داشته باشدتصمیم مربوط درحال حاضروانتشارسهام درسال آینده ازیک سووانتشارسهام درحال حاضرواستقراض درآینده ازسوی دیگرخواهدبود،شرکت هاعلاوه برنیازمندی های پولی،برای تأمین مالی پروژه های سرمایه ای موردانتظار،به دراختیارداشتن منابع احتیاطی تامین مالی وظرفیت استقراض نیزاهمیت می دهندتابتوانندبه موقع ازمزایای فرصت های غیرمنتظره بهره مندشوندیادرمقابل زیان های غیرمترقبه پایداری کنند.
۲-۲-۴-۶زمانبندی
زمانبندی نیزیکی ازعوامل بسیارمهم وبااهمیت درتحلیل روش های تأمین مالی محسوب می شوداهمیت عامل مزبوربه نوسانات بازار سهام واوراق قرضه بستگی داردوهرچه این نوسانات شدیدترباشداهمیت عامل زمانبندی نیز بیشترخواهدبود.نکته قابل توجه این است که وضعیت بازارسرمایه،عامل مهمی درانتخاب نوع روش تأمین مالی می باشدبه فرض اگرببینیم که درآینده حالت تورم وجودداردبهتراست برای تأمین وجوه موردنیازازمنابع بلندمدت بخصوص وام (اوراق قرضه) استفاده گردد.درموقع رکودبهتراست ازمنابع کوتاه مدت استفاده گردد.(اریچ وهلتون[۶۰]،۲۰۰۵)
۲-۲-۵عوامل مؤثردرانتخاب استراتژی تامین مالی
بطورکلی درانتخاب یک استراتژی مناسب جهت تأمین مالی موردنیازمی بایست به مواردزیرتوجه شود:
۱٫مواردمصرف منابع
۲٫هزینه وریسکی که درهریک ازروش های تأمین مالی وجودداردوتاثیرآن برهزینه سرمایه مؤسسه
۳٫ساختارمالی مؤسسه(نسبت بدهی هابه حقوق صاحبان سهام)
۴٫شرایط بدهی های فعلی مؤسسه(سررسیدبدهی های موجود )
۵٫شرایط اختصاصی هریک ازطرق تأمین مالی منابع (نوع تضمین ویاوثیقه موردنظراعطاکنندگان اعتباروشرایط خاص سرمایه گذاران وحقوق اختصاصی موردنظرآنان)
۶٫شرایط اختصاصی وچشم انداز تحولات احتمالی درآن
۷٫وضعیت سودآوری ونقدینگی موسسه(اعرابی وعابدی،۱۳۹۰)
۲-۲-۶تاثیرروش های تامین مالی برروی ریسک وسودسهامداران
به منظورروشن نمودن تاثیرروش های تأمین مالی برسودوریسک سهامداران ابتداواژۀ اهرم مالی موردنیازیک شرکت بوسیلۀ بدهی وسهام تعریف می گردد.منابع مالی موردنیازیک شرکت بوسیلۀ بدهی وسهام تأمین می گردد،نرخ بهره بدهی معمولاً ثابت است وشرکت تعهدقانونی درپرداخت بهرۀ آن رادارد،نرخ سودسهام ممتازنیزثابت است ولی شرکت موقعی آن رامی پردازدکه سودی راکسب نموده باشدوبقیه درآمدنیزمتعلق به سهامداران عادی می باشد.یعنی سود بعدازکسربهره ومالیات وپرداخت سودسهام ممتازبه سهامداران عادی تعلق داردونرخ آن ثابت نیست وبستگی به خط مشی های تقسیم سودشرکت دارد.استفاده ازمنابع تأمین مالی باهزینۀ ثابت همانندبدهی ویاسهام ممتاز به همراه سهام عادی درساختارسرمایه به عنوان اهرم مالی توصیف می گردد.اهرم مالی توسط یک شرکت به منظورکسب درآمدبیشترنیست به پایین بودن هزینه منابع مالی باهزینۀ ثابت بکارگرفته می شودوبکارگیری این اهرم باعث افزایش یاکاهش بازده سهامداران خواهدگردید،اگرنرخ بازده دارایی بالاترازنرخ بهره باشدسودسهامداران افزوده خواهدشد. (رحمانی،۱۳۷۴)
۲-۲-۷تاثیراهرم مالی برسود(بازده)سهامداران
منظوراصلی مؤسسه دراستفاده ازاهرم مالی افزایش بازده سهامداران درشرایط مساعدمی باشدنقش اهرم مالی درافزایش بازده سهامداران براساس این فرض قرارداردکه وجوه نیازرامی توان باهزینه ثابت(مانندوام دریافتنی ازبانک یادیگرمؤسسات یااوراق قرضه)باهزینه کمتری نسبت به بازده دارایی ها بدست آورد. بنابراین تفاوت بین درآمدحاصل ازدارایی هاوهزینه وام های باهزینه ثابت بین سهامداران تقسیم می گرددوبه این ترتیب درآمدهرسهم(EPS)وبازده روی سرمایه صاحبان سهام(ROE)افزایش خواهدیافت، درهرصورت ROEوEPS کاهش خواهدیافت.اگرشرکت وام باهزینۀ بیشترازنرخ دارایی ها بدست آورد بنابراین ROEوEPS ازعوامل مهم درتاثیراهرم مالی می باشند.
یکی ازعوامل اساسی که درتحلیل روش های مختلف مالی مدنظرقرارمی گیردتاثیرروش های مختلف مالی برسود(بازده) سهامداران فعلی است.یک تفاوت عمده بین استقراض وسهام(سهام عادی وممتاز)این است که هزینۀ استقراض ازلحاظ محاسبۀ سودمشمول مالیات،هزینۀ قابل قبول است درحالی که سودسهام چنین نیست تاثیرصرفه جویی های مالیاتی ناشی ازهزینۀ بهره وری سودصاحبان سهام، اهرم مالی نامیده می شود.
۲-۲-۸ منابع مالی شرکت ها
درطبقه بندی متداول منابع مالی سه گونه منبع مالی وجوددارد،گروه اول ودوم مربوط به منابع داخلی شرکت ها وگروه سوم مربوط به منابع خارجی است.(ریموند[۶۱]،۱۳۸۶)
۲-۲-۸-۱منابع مالی بدون هزینه
این گروه ازمنابعی مانندبستانکاران تجاری،پیش دریافت ازمشتریان وهزینه های پرداختنی تشکیل شده است که استفاده ازاین گروه منابع بسیاربه نفع شرکت است.زیرا منابع مذکوربدون صرف هزینه موجب کاهش هزینه سرمایه وافزایش سودسهامداران وارزش سهام می شود.(ریموند[۶۲]،۱۳۸۶)
۲-۲-۸-۲منابع مالی باهزینه
گروه دوم منابع داخلی شرکت عبارت است ازسودانباشته وهزینه های غیرنقدی ماننداستهلاک است به نظرمی رسدکه منابع مالی داخلی ازعمده ترین منابع مالی شرکت هاست که اکثریت نیازمالی آنهارامرتفع می کند.سهولت بدست آوردن این منبع مالی، برگرایش استفاده ازآن افزوده است.زیراتنهاکافی است که مؤافقت سهامداران درموردتقسیم نکردن سودجلب شودوسودتقسیم نشده مجدداً درشرکت سرمایه گذاری شود.این شیوه بویژه دربازارهای سرمایه تکامل نیافته مانندبازارسرمایه ایران رایج تراست.چراکه مدیران شرکت ها آگاهندچنانچه سودتقسیم شودبرای تأمین مالی ازمحل های دیگربادشواری های بسیارروبرو خواهندشد.درحالی که درکشورهایی که دسترسی به بازارسرمایه آسانتراست شرکت ها بااطمینان خاطر، سودشرکت راتقسیم می کنند.(نوروش وعابدی،۱۳۸۴)
۲-۲-۹سودانباشته
سودانباشته همیشه یکی ازمنابع مهم تأمین مالی بلندمدت برای شرکت ها بوده است.ازآنجاکه سودسالانه شرکت به دوبخش تقسیم می شود،یعنی بخشی ازآن به عنوان سودبه صاحبان سهام داده می شودوبخشی ازآن به حساب سودانباشته منظورمی گردد،هیئت مدیره می تواندسیاستهای مربوط به تقسیم سودرابه عنوان یک راهنمامورداستفاده قراردهد.
اولین عاملی که درسیاستگذاری تقسیم سودموردتوجه قرارمی گیردسودانباشته است،زیرااندوخته کردن سودیکی ازمنابع تأمین مالی به حساب می آید.اگرسودانباشته یک منبع تأمین مالی انگاشته شود،آنگاه شرکت
بایدمقدارزیادی ازسودراتحت عنوان سودانباشته کناربگذارندومقدارکمی ازسودشرکت رابین سهامداران تقسیم کنند.
۲-۲-۱۰تأمین مالی ازطریق انتشاراوراق قرضه
اوراق قرضه آن دسته ازاوراق بهاداری است که به دارنده آن سودازپیش تعیین شده وثابت تعلق می گیرد. این اوراق دارای سررسیدمشخصی است ومنتشرکننده آن متعهداست که درزمان های معین سود تعیین شده رابپردازد.
۲-۲-۱۱مزایاومعایب تأمین مالی ازطریق اوراق قرضه