اثربخشی آموزش پیش از ازدواج با الگوی السون بر نگرش به ازدواج دانشجویان- قسمت ۵ | ... | |
۲-۲-۸-۲ برنامه تقویت رابطه (RE) این برنامه بیش از ۲۵ سال است که به طور وسیعی با هدف ازدواج و نیز آمادگی برای ازدواج مجدد استفاده میشود. این برنامه شامل آموزش عملی نگرشها، مهارتها و استراتژیها برای بهبود رابطه، حل مسائل ارتباطی به طور مشارکتی، ایجاد و تداوم صمیمت و رضایت از رابطه میباشد. این برنامه شامل سخنرانی، مهارتهای آموزشی ارتباطی و ایجاد فرصت برای شرکتکنندگان جهت تمرین مهارتها به طور خصوصی با ناظر است. با وجودی که تعلیم به صورت گروهی انجام میشود. زوجین با یکدیگر تبادل اطلاعات ندارند. این برنامه همچنین به زوجین کمک می کند تا مسائل ارتباطی مهم و تفاوتهای فردی را که باید قبل از ازدواج مورد بررسی قرار گیرد مشخص کنند. از این طریق زوجین اطلاعات مهمی که در مورد یکدیگر است دست مییابند (وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده[۳۸]،۲۰۰۶). همچنین این برنامه به منظور آموزش مهارتهای ارتباطی و حل مسئله موثر در کارکرد زناشویی اثربخش طراحی شده است، که در آن از تکنیکهای رفتاری درمان زناشویی( مانند باکوم و اسپین، لیتلید[۳۹] ۱۹۹۰، نقل شده در اولیاء،۱۳۸۵). و ایدههای شبیه به برخی دیگر از برنامههای زناشویی آموزش ارتباطات بهره گرفته میشود(استنلی و همکاران۱۹۹۹، نقل شده در اولیاء، ۱۳۸۵). نسخه فعلی این برنامه مورد تجدید نظر قرار گرفته و براساس پژوهش های به روز شده به ویژه در حیطههای ارتباطات، حل تعارض، تنظیم عواطف، تعهد انتظارات، افزایش صمیمت و تفاوتهای جنسیتی بنا نهاده شده است. این برنامه شامل عناوین زیر است: علایم خطر مشکلات ارتباطی در آینده، تفاوتهای جنسیتی، استفاده از ساختار برای ارتقاء امنیت، تکنیک گوینده/شنونده، حل مسئله، قواعد اصلی برای دست و پنجه نرم کردن با تعارض، راهبردهایی برای مقابله در برابر رویدادهای روشن، ساختن باورها و انتظارات هسته ای، بخشش، تعهد، و نحوه حفظ و ارتقاء شوخ طبعی، دوستی و شور، تمرکز اصلی برنامه بر یادگیری ارتباطات و این مطلب قرار دارد که کدام الگوهای ارتباطی به ازدواج قویتر و کدام الگوها به تخریب ازدواج می انجامد. پنج هدف عمده این برنامه از دیگاه رهبرانش عبارت است از:
جهت دانلود متن کامل این پایان نامه به سایت abisho.ir مراجعه نمایید.
ایجاد و تمرین هدایت شده مهارتهای ارتباطی سازنده و مهارتهای حل تعارض روشن سازی و اصلاح باورها و انتظارات ارتباطی حفظ و ارتقاء شوخ طبعی، دوستی و پیوند معنوی در روابط صمیمانه حصول توافق بین زوجین بر سر قواعد اصلی جهت دست و پنجه نرم کردن با اختلافات و تعارضاتی که به طور غیر قابل اجتناب در روابط روی خواهند داد. رشد دهی مهارتهای لازم جهت ارتقاء درک و حفظ تعهد. به منظور ایجاد تغییرات مورد انتظار در افراد و زوجین، آموزش نه مهارت در اهداف برنامه RE گنجانده شده است که شامل: مهارت بیانی(ابراز)، مهارت همدلی، مهارت گفت و گو، مذاکره، مهارت حل مسئله یا تعارض، خود تغییر دهی، کمک به تغییر دیگری، تعمیم دهی انتقال، مهارت آموزش نظارت و نگهداری(برگر و هانا۱۹۹۹ ، نقل شده در اولیا،۱۳۸۵).
۲-۲-۸-۳ برنامه تقویت روابط پیش از ازدواج(PREP) ریشههای اختصاصی این برنامه به میانهی دهه ۱۹۷۰ برمیگردد، زمانی که محققان زیادی درماندگی زناشویی را مورد مطالعه قرار دادند. در دانشگاه ایندیانا، هووارد مارکمن[۴۰] و جان گاتمن[۴۱] از افرادی بودند که در این زمینه مطالعه کرده اند. این محققان در زوجهای درمانده نقصهای ارتباطی را پیدا کردند و نهایتا مارکمن به این نتیجه رسید که کیفیت ارتباط قبل از ازدواج و قبل از درماندگی یکی از مهمترین پیش بینی کننده های درماندگی زناشویی آینده است. براساس این یافتهها مارکمن یک برنامه پیشگیری را به وجود آورد (استامن،۲۰۰۰). (PREP) بر دیدگاه سنتی رفتاری-شناختی و زوج درمانی رفتاری مبتنی شده است. بنابراین به روش های تفکر(نگرش و انتظارات) و رفتارهایی( ارتباط و کنترل تعارض) توجه دارد که با شکست یا موفقیت زناشویی همراه می باشند. رویکرد مهارت محور بر این پیش فرض تکیه میکند که زوجها می توانند رفتارهای تازهای را یاد بگیرند که به آنها کمک کند تا از زوال رابطه که به وفور در ازدواج دیده میشود، پیشگیری شود. این برنامه علاوه بر ریشههای رفتاری- شناختی بر طیف وسیعی از تحقیقات زناشویی متکی میباشد. اگر چه مسیر مشخص برای درماندگی زناشویی و طلاق وجود ندارد، اما شکل(۲-۱) در برگیرنده یک الگوی کلی است که بر پایهی مطالعات مختلف مربوط به ازدواج و رابطه، مسیر شکست ازدواج را نشان می دهد. نارضایتی همسر که با رنجش همراه میشود
۲-۲-۸-۴ برنامه کاربرد عملی مهارت های ارتباط صمیمی برنامه آموزش صمیمیت یک الگوی چند بعدی است که در آن مفاهیم جهان شمول مهم، مهارتها و ارزشهای مربوط به عشق، صمیمیت و ازدواج تلفیق شده است. این برنامه از کارگاههای یک روزه تا دورههای مهارت آموزی شانزده هفتهای را شامل میشود و میتواند در دامنهی آمادگی پیش از ازدواج تا مسائل پردردسر و زناشویی کاربرد داشته باشد. این برنامه، یک برنامه روان آموزشی است و ترکیبی از رویکردهای شناختی، هیجانی و رفتاری است. این برنامه سبب افزایش سازگاری و رضایتمندی زوجی، صمیمیت، کاهش اضطراب و کاهش تعارض می گردد(وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالت متحده، ۲۰۰۶). هدف برنامه « آموزش صمیمیت زوجین» افزایش خود آگاهی و نیز رشد توانایی و تقویت و حفظ روابط صمیمی شاد و لذتبخش بین زن و شوهر است. این برنامه در حوزهای که به عنوان یک پل ارتباطی بین درمان و پربارسازی ازدواج شناخته میشود میتواند بی نظیر و منحصر به فرد باشد. برنامه های آموزش صمیمیت زوجین بین درمان، غنیسازی ازدواج و رشد خانواده پل می زند. هدف این برنامه رابطهای است که هر دوی زوجین از طریق آن بتوانند زندگی شادمانه ای داشته باشند. برای تحقیق این امر، هریک از زوجین باید از توان شناسایی احساسات و نیازهای خود برخوردار بوده و شیوه ارضاء شدن آنها را فرا بگیرد، که این مستلزم آن است که هریک از زوجین بدون آنکه طرف دیگر احساس رنجش، کنترل شدن، بی کفایتی یا ناراحتی ایجاد نماید به ابراز نیازها و آرزوهای خود بپردازد. برآورده ساختن نیازهای دیگری به طور آسان و کامل اساس صمیمیت، رضایت خاطر و شادمانی را تشکیل میدهد(برگر و هانا،۱۹۹۹).
۲-۲-۸-۵ برنامه آمادهسازی/غنیسازی(PREP/ENRICH) برنامه آمادهسازی اساسا پس از درک مشکلات کار با زوجین در مرحله قبل از ازدواج قرار گرفته، شکل گرفت. در اواخر دهه ۱۹۷۰ دیوید السون در سه برنامه پیش از ازدواج که در آن برای گروههای ۵۰ نفری زوجین برنامههای سخنرانی ترتیب داده می شد، شرکت نمود. یک ارزیابی انجام شده حاکی از ناموثر بودن این برنامه و رویگردانی و مایوس شدن زوجین از این برنامه بود. سوال این بود که چه کمکی باید به زوجین کرد تا آمادگی بیشتر و بهتری برای ازدواج پیدا کنند؟ ایده اولیه این بود که یک پرسشنامه زوجین ساخته شود که از طریق آن زوجین بتوانند با یکدیگر در مورد رابطه خود صحبت نمایند. با طرح موضوعات مرتبط با زوجین در این پرسشنامه، جای این امیدواری وجود داشت که زوجین شروع به صحبت در مورد موضوعات خود نموده و حتی قبل از ازدواج آن را حل نمایند. پس از ساخت اولیه پرسشنامه ، یک طرح پژوهشی برای تعیین تاثیر آن به عنوان یک پرسشنامه پیش از ازدواج و مشاوره برای زوجین طرح ریزی گردید(السون و فورینه۱۹۸۷، نقل شده در کیخسروی،۱۳۹۲). این مطالعه بر روی ۵ گروه انجام شد: زوجینی که هیچگونه آمادگی قبل از ازدواج نداشتند، آنهایی که در یک برنامه آمادهسازی شرکت کرده بودند، آنهایی که در برنامه آمادهسازی بدون دریافت بازخورد شرکت کرده بوند، آنهایی که در برنامه آماده سازی به همراه دو ساعت بازخورد شرکت کرده بودند و در نهایت آنهایی که در برنامه آمادهسازی به همراه ۴ جلسه دو ساعته بازخورددهی شرکت کرده بودند. نتایج مطالعه به روشنی نشان دادکه گروههای آماده سازی در مقایسه با دو گروه اول به نتایج قابل ملاحظهتری دست یافته اند. ضمن اینکه گروه آمادهسازی در مقایسه با دو گروه دیگر اول نتایج قابل ملاحظهتری دست یافته اند. ضمن اینکه گروه آمادهسازی و گروهی که ۴ جلسه دو ساعته بازخورددهی بهره مند شده بودند، تغییرات مثبتتری را در بین کلیه این گروهها نشان داده اند. این یافته ها به شکل گیری پرسشنامه آمادهسازی انجامید که از آن برای سنجش زوجین بهره گرفته میشود.
کمک به زوجین در شناسایی و تکیه نمودن بر نقاط قوت رابطه و شناسایی حیطه هایی از رابطه که مشکلزا بوده یا نیازمند برنامههای غنیسازی می باشد. آموزش مهارتهای جرات ورزی و گوش دادن فعال به زوجین به منظور ارتباط موثرتر در زمینه موضوعات مهم حل موضوعات مشکل زا با بهره گرفتن از الگوی دهگانه ی حل تعارض. کندوکاو در مورد موضوعات مربوط به خانواده اصلی با بهره گیری از نقشه زوجین و خانواده. طرح ریزی برنامه ای برای نیل به اهداف فردی و زوجی و خانوادگی. طراحی یک طرح مالی و بودجه و عملی کردن آن. برنامه آمادهسازی/غنیسازی شش تمرین را برای کمک به زوجین در دستیابی به این اهداف طراحی نموده است. که هدف از آنها تشویق زوجین به همیاری و برنامهریزی با یکدیگر برای مواجهه با موضوعات مهم میباشد(السون و السون،۱۹۹۹).
[چهارشنبه 1400-01-25] [ 12:53:00 ق.ظ ]
لینک ثابت
|