جدول ۴-۲ …………………………………………………………………………………………………………………………..۶۶
جدول ۴-۳ …………………………………………………………………………………………………………………………..۶۷
جدول ۴-۴ …………………………………………………………………………………………………………………………..۶۸
جدول ۴-۵ …………………………………………………………………………………………………………………………..۶۹
جدول ۴-۶ …………………………………………………………………………………………………………………………..۶۹
جدول ۴-۷ …………………………………………………………………………………………………………………………..۷۱
جدول ۴-۸ …………………………………………………………………………………………………………………………..۷۲
جدول ۴-۹ …………………………………………………………………………………………………………………………..۷۲
جدول ۴-۱۰ …………………………………………………………………………………………………………………………۷۳
جدول ۴-۱۱ …………………………………………………………………………………………………………………………۷۷
جدول ۴-۱۲ …………………………………………………………………………………………………………………………۷۸
جدول ۴-۱۳ …………………………………………………………………………………………………………………………۷۹
جدول ۴-۱۴ …………………………………………………………………………………………………………………………۸۰
جدول ۴-۱۵ …………………………………………………………………………………………………………………………۸۱
جدول ۴-۱۶ …………………………………………………………………………………………………………………………۸۲
جدول ۴-۱۷ …………………………………………………………………………………………………………………………۸۳
پیش بینی موفقیت شغلی بر مبنای عوامل ویژگی شخصیتی سرشت و منش
در کارکنان پروازی و زمینی یک شرکت هواپیمایی
به وسیله: آزاده باقری
چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی پیش بینی موفقیت شغلی کارکنان یک شرکت هواپیمایی بر اساس ویژگیهای شخصیتی (بر مبنای سرشت و منش) می باشد؛ جامعه آماری شامل کلیه کارکنان پروازی و زمینی مشتمل بر ۴۸۰ نفر بوده که با بهره گرفتن از نمونه گیری تصادفی تعداد ۱۷۱ به عنوان نمونه انتخاب شدند؛ روش پژوهش توصیفی به شیوه همبستگی می باشد؛ جهت جمعآوری داد هها از دو پرسشنامه ( پرسشنامه موفقیت شغلی و پرسشنامه سرشت و منش کلنینجر)استفاده شد که داده ها با بهره گرفتن از آزمون تحلیل واریانس چند متغیره و تحلیل رگرسیون چندمتغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در بعد آسیبپرهیزی، میانگین نمرهی آزمودنیهای گروه کارکنان زمینی نسبت به آزمودنیهای گروه کارکنان پروازی به طور معناداری بالاتر است. اما در بعد پاداشوابستگی و همکاری یافته ها نشانگر این بود که نمرههای میانگین گروه کارکنان زمینی نسبت به گروه کارکنان پروازی به طور معناداری پایینتر میباشد. همچنین یافته های حاصل از رگرسیون نشانگر این بود که ویژگیهای سرشت و منش در حدود ۲۶% از موفقیت شغلی را در گروه پروازی پیش بینی می کند و در واقع ابعاد نوجویی، آسیبپرهیزی و خودراهبری سهم قابل ملاحظهای از واریانس موفقیت شغلی را در گروه پروازی تبیین می کنند، این درحالی است که ویژگیهای سرشت و منش در حدود ۱۳% از موفقیت شغلی را در گروه زمینی پیش بینی می کند که از میان این ابعاد، بعد نوجویی سهم قابل ملاحظهای از واریانس موفقیت شغلی را در گروه پروازی تبیین می کند.
واژه های کلیدی: موفقیت شغلی، شخصیت، نظریه سرشت و منش، شرکت هواپیمایی، کارکنان پروازی و زمینی
فصل اول
کلیات پژوهش
۱-۱مقدمه
در عصر حاضر که آن را عصر فراصنعتی یا اطلاعاتی نامیده اند، سرعت تغییر و تحولات به گونه ای است که از آن به عنوان شگفتیهای سرعت و تحولات نیز نام میبرند. در این دوره، از اهمیت کار دستی کاسته شده و به جای آن، نیروی انسانی کیفی با به کارگیری فکر و اندیشه و خلاقیت و نوآوری و دیگر ویژگیهای شخصیتی اهمیت پیدا کرده است. در چنین فضایی که تفکر و اندیشه و خصوصیات شخصیتی، عامل تمایز و برتری است، جوامعی میتوانند توسعه یابند که از منبع انسانی که منشا فکر و ایده است و حیاتیترین عامل تولید محسوب می شود، حداکثر بهره برداری را کنند (ایرانپور انارکی، ۱۳۸۵). از طرفی دیگر تاکنون اکثر گفتمانهای تاریخی درباره موفقیت و پیشرفت بر مبنای این موضوع بوده است که سازمانها چه کاری میتوانند برای پیشرفت کارکنانشان انجام دهند. اما با توجه به تغییر و تحولات عصر حاضر، ادبیات پیشرفت شغلی نیز تغییر نموده و اینکه افراد برای موفقیت شغلی خود چه کاری میتوانند انجام دهند، مورد توجه قرار گرفته است. در این راستا سالهاست که موضوع سرمایه انسانی به عنوان عاملی مهم و تاثیر گذار برای موفقیت و پیشرفت شغلی شناسایی شده است (حاجی کریمی، ۱۳۸۷).
اما انسان و سرمایه انسانیاش، چیزی جدا از تواناییها و ویژگیهای شخصیتیاش نیست. هریس و فلمینگ[۱] عقیده دارند ارزیابی شخصیت انسان نقش مهمی در تناسب فرد با شغل داشته و باید در استخدام نیروی انسانی مورد توجه خاص قرار گیرد (هریس و فلمینگ، ۲۰۰۵).
در بسیاری موارد، دلیل عدم موفقیت افراد در انجام دادن اثربخش وظایف شغلی خود در سازمان، کمبود هوش یا فقدان مهارت های فنی آنان نیست، بلکه همسو نبودن ویژگیهای شخصیتی آنان و شغلی است که به عهده دارند. به همین دلیل لازم است در زمینه نقش شخصیت در موفقیت شغلی تحقیقات گستردهتری صورت گیرد (ساعتچی، ۱۳۸۸).
۱-۲ بیان مساله
امروزه برای تمام صاحبنظران توسعه آشکار شده است که انسان عامل اصلی توسعه است و توسعهیافتگی تنها بر شانههای انسان است که پیش میرود. اگر در سالها و قرنهای گذشته، منبع و عوامل ناشی از ثروتهای گوناگون همچون منابع طبیعی، موقعیت جغرافیایی استراتژیک، ماشینآلات، سطح فناوری و …در حرکت و توسعه کشورها موثر میافتاد؛ امروزه انسان به عنوان یگانه عامل تاثیرگذار بر توسعه شناخته می شود (بنیاد آینده نگری ایران، ۱۳۸۶). بنابراین میتوان نتیجه گرفت که نیروی انسانی ماهر و کارآمد، پربهاترین و ارزندهترین ثروت و دارایی هر کشور است. بسیاری از کشورها به رغم کمبود منابعطبیعی در نتیجه داشتن نیروی انسانی کارآزموده و به کارگیری کارایی آنها به رفاه و آسایش رسیده اند و با گامهای بلند و استوار، مسیر پیشرفت و ترقی را طی می کنند (مشبکی، ۱۳۷۷).
مطالعات نشان میدهد که حتی با وجود سرمایه و امکانات قوی، وجود نیروی فعال، شاداب و دارای موفقیت در شغل است که می تواند به تحقق بهینه اهداف سازمان کمک کند (مرآیی، ۱۳۷۹ ). از سویی دیگر بدیهی است که لازمهی موفقیت شغلی، انطباق فرد با شغل است اما معمولاً زمانی که صحبت از انطباق فرد با شغل مطرح می شود، به انطباق مهارت و دانش شاغل با شغل موردنظر توجه می شود اما انطباق شخصیتی فرد و نیازهای کارکنان با شغل نادیده انگاشته می شود که این مشکل در مراحل بعدی و در حین انجام کار نمایان می شود (هافمن و وهر[۲]، ۲۰۰۶).
تحقیقات نشان میدهد که انواع مختلفی از عوامل فردی و مهم سازمانی وجود دارند که بر روی موفقیت شغلی تاثیر میگذارند (گرین هاس[۳]، ۲۰۰۳ ؛ کارتمل و گاتون[۴]، ۲۰۰۴). یکی از این عوامل تأثیرگذار در موفقیت شغلی کارکنان، شخصیت آنان است. هر فردی به شیوه خاصی رفتار می کند، انتظارات، تواناییها، نیازها و مهارت های رفتاری منحصر به فردی دارد که بر اساس الگوی شخصیتی اوست. از طرفی سازمانها نیز بر اساس اهداف، وظایف و فعالیتهای جاری خود نیازها، انتظارات و توقعات خاصی را تأمین می کنند. بنابراین برای هر یک از انواع شخصیتهای متفاوت، محیط شغلی متفاوتی مناسب است و نوع شخصیت بر موفقیت شغلی افراد در سازمان تاثیر بسزایی دارد .همچنین با توجه به ویژگیهای شخصیتی؛ هر چه سازگاری و تناسب میان شخصیت و شغل بیشتر باشد، رضایت بیشتری در پی خواهد داشت و هر چه این سازگاری کمتر باشد، علاوه بر عدم تأمین رضایت شغلی، آثار و تبعات منفی متعددی را در سازمان به دنبال خواهد داشت. از این رو انتخاب شخصیت متناسب با شغل موردنظر می تواند عملکرد بهتری را برای سازمان به همراه آورد و بر نگرش کارکنان نسبت به کارشان تأثیر بگذارد و موفقیت شغلی به همراه داشته باشد (گشتاسب، ۱۳۸۴).
شناخت رابطه استرس شغلی با رضایت شغلی
تا کنون تحقیقات زیادی در خصوص رابطه بین موفقیت شغلی و شخصیت میان گروههای مختلف شغلی انجام شده است. اکثر گروههای شغلی شناخته شده به صورت اداری و دفتری سازمان یافتهاند کارکنان شاغل در این واحدها طبق قوانین اداره کار ساعات مشخصی از روز را در شرکت، اداره یا سازمان میگذرانند و از نظر روند کاری چارچوب مشخص و پیش بینی شدهای دارند. اما در بعضی از گروههای شغلی از جمله کارکنان پروازی شرکتهای هواپیمایی شرایط به گونه ای متفاوت است. کادر پروازی که مجموعهی خلبانان و مهمانداران را شامل میشوند، به دلیل ماهیت و محیط کاری متفاوتی که دارند مستلزم داشتن قوانین و دستورالعملهای خاص خود هستند. محیط کاری کادر پروازی همانند شرایط روی زمین عادی و طبیعی نیست، آنها مجبورند در هواپیما در یک فضای بسته که فشارهوا، اکسیژن و درجه حرارت آن توسط دستگاههای مختلفی تنظیم شده ساعتها کار کنند، همچنین شرایط غیرمنتظره و غیرقابل پیش بینی از جمله هوای نامساعد و ناپایدار، تاخیر در پرواز و … جزو جدا نشدنی از کار ایشان است.
کارکنان پروازی ممکن است در طول یک روز کاری خود که برخلاف کارکنان اداری و زمینی که ساعات مشخصی دارد، با مسافرینی که تیپ های شخصیتی، آداب و فرهنگهای متفاوتی دارند روبرو شوند و در تمام این اوقات بایستی خوشرو، انعطاف پذیر، فعال و در عین حال مدیر و مراقب و کاملاً آگاه و مسلط به خود و به مسائلی که در پرواز پیش می آید باشند. بدیهی است کار کردن در این محیط مملو از عوامل استرسزا است. علاوه بر این زمانی که این افراد بر روی زمین هستند، روزهایی را در ماه به عنوان آمادهباش[۵] هستند که در صورت نیاز بایستی خیلی سریع در پرواز حضور یابند و در واقع زندگی آنها تابع شرایط کارشان است.
لذا با توجه به مطالب ذکر شده و نظر به اهمیتی که سرمایه انسانی در صنعت حمل و نقل و هوانوردی که یکی از صنایع به روز و رو به توسعه است در خدمت رسانی به عموم شهروندان و امنیت جسمی و روحی مسافران دارند، این پژوهش بر آن است تا بررسی نماید که ویژگیهای شخصیتی (بر مبنای سرشت و منش) تا چه اندازه میتوانند موفقیت شغلی کارکنان پروازی و زمینی یک شرکت هواپیمایی را پیش بینی کند؟
۱-۳ اهمیت و ضرورت تحقیق
یکی از دغدغه های سازمانها این است که میخواهند بدانند فردی که برای انجام سلسله وظایفی در سازمان انتخاب می شود تا چه اندازه با شغل همخوان است و تا چه حد رفتارهای حرفهای پیش بینی شده و موردانتظار را از خود بروز میدهد، برای کاهش این دغدغه، سازمانها از روشهای مختلفی استفاده می کنند تا بتوانند بهترین تخمین را در مورد همخوانی شغل، شاغل و سازمان بزنند (خلیلی عراقی و همکاران، ۱۳۸۵).
بر اساس آمارهای منتشره از سوی سازمانهای جهانی، نقش اول ثروت آفرینی در کشورهای توسعه یافته را سرمایه های انسانی با ۷۷ درصد به خود اختصاص داده است و جمع سهمهای منابع طبیعی و فیزیکی در این کشورها ۲۳ درصد است. در صورتی که سهم سرمایه های انسانی در کشور ما با وجود استعدادهای سرشار، فقط ۳۴ درصد میباشد (بنیاد آیندهنگری ایران، ۱۳۸۶).
جفری پفر[۶] استاد رفتار سازمانی و متخصص منبع انسانی دانشکده ادبیات بازرگانی دانشگاه استنفورد، مزیت رقابتی غایی در بازارهای بین المللی را وابسته به چگونگی انتخاب، استخدام و اداره منابع انسانی میدانند (میرسپاسی، ۱۳۷۸). لذا با توجه به اینکه سرمایه انسانی موثرترین عامل در توسعهیافتگی و موتور توسعه میباشد و از طرفی میزان پیشرفت هر سازمانی به میزان زیادی وابسته به موفقیت شغلی کارکنانی است که در آن سازمان استخدام شده اند و در واقع توانمندی آنها مرز میان شکست و پیروزی را ترسیم می کند و آنها هستند که به تصمیمات و عملکرد سازمانی شکل داده، راهحل ارائه میدهند، بهرهوری را عینیت میبخشند و کارایی و اثربخشی را معنا می دهند و همچنین از آنجایی که منابع انسانی، بخش عمدهای از زندگی خود را به عنوان کارمند، کارگر یا مدیر و سرپرست در محیط سازمانی میگذرانند، طبیعی است که توجه به آنها از اهمیت زیادی برخوردار است، بدین منظور تناسب شغل و ویژگیهای شخصیتی شاغل و بهبود شاخص های آن امری ضروری و محوری برای موفقیت شغلی و تعالی فرد و سازمان به شمار می رود.
از طرفی دیگر، در حال حاضر، خطوط حمل و نقل هوائی، سالانه ۲ میلیارد مسافر را جابهجا می کنند. با توجه به چنین حجم بالائی از جابهجائی، به نظر میرسد که مباحث روانشناختی از جایگاه مهمی در شناخت و فهم چگونگی رفتار مسافران و کارکنان شرکتهای هواپیمائی برخوردار باشد )بور[۷]، ۲۰۰۳). البته درکنار این موضوع عوامل دیگری همچون ایمنی، کارایی و راحتی و آسایش نیز از جمله مواردی است که مشتریان و مدیران یک شرکت هواپیمائی به دنبال آن هستند. با افزایش مسافرتهای هوائی در دنیا و رشد روز افزون صنعت هوائی جهان، ریسکها و چالشهای آن از جمله موضوعات روانشناختی، نیز افزایش یافته است. از طرفی دیگر کارکنان پروازی با مسایل و مشکلات جسمانی نظیر درد مفاصل و استخوانی، گوش درد، سر درد، کمبود اکسیژن مورد نیاز پوست و دیگر بافتهای بدن و غیره، همچنین فشارهای روحی نظیر ترس و اضطراب ناشی از مسایل درون پروازی و اضطراب جدایی و دیگر فشارهای خانوادگی و اجتماعی متفاوتی روبرو هستند، به طوری که عدم توجه به این مسائل نه تنها در کاهش موفقیت شغلی آنها بلکه بر زندگی شخصی ایشان نیز موثر است. بنابراین میبایست تلاش شود به موازات آنها راهکارهای مناسب و موثری به کار گرفته شوند. لذا انتخاب صحیح نیروی انسانی با توجه به سرمایه گذاریهای کلان روحی و اقتصادی در این بخش از مسائل بنیادی در اثربخشی و عملکرد شرکتهای هواپیمایی محسوب می شود. پس توجه هر چه بیشتر به مراحل علمی انتخاب نیروی انسانی بخش هوانوردی، خصوصاً توجه به ویژگیهای شخصیتی آنان، از مهمترین وظایف مدیران این بخش به شمار میرود.
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
۱-۴ اهداف تحقیق
۱-۴-۱ هدف اصلی
بررسی پیش بینی موفقیت شغلی بر مبنای ویژگیهای شخصیتی سرشت و منش(نوجویی، آسیبپرهیزی، پاداشوابستگی، پشتکار، خودراهبری، همکاری، خودفراروی) در بین کارکنان پروازی و زمینی یک شرکت هواپیمایی
۱-۴-۲ اهداف فرعی
برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت tinoz.ir مراجعه کنید.
بررسی تفاوت ویژگی شخصیتی کارکنان پروازی و زمینی در بعد نوجویی.
بررسی تفاوت ویژگی شخصیتی کارکنان پروازی و زمینی در بعد آسیبپرهیزی.
بررسی تفاوت ویژگی شخصیتی کارکنان پروازی و زمینی در بعد پاداشوابستگی.
بررسی تفاوت ویژگی شخصیتی کارکنان پروازی و زمینی در بعد پشتکار.
بررسی تفاوت ویژگی شخصیتی کارکنان پروازی و زمینی در بعد خودراهبری.
بررسی تفاوت ویژگی شخصیتی کارکنان پروازی و زمینی در بعد همکاری.
بررسی تفاوت ویژگی شخصیتی کارکنان پروازی و زمینی در بعد خودفراروی.
تعیین ویژگیهای شخصیتی سرشت و منش در تبیین میزان موفقیت شغلی کارکنان زمینی و پروازی.
۱-۵ سوالهای تحقیق
۱-۵-۱ سوال اصلی:
آیا ویژگیهای شخصیتی سرشت و منش (نوجویی، آسیبپرهیزی، پاداشوابستگی، پشتکار، خودراهبری، همکاری، خودفراروی) سهم قابل توجهی از موفقیت کارکنان پروازی و زمینی یک شرکت هواپیمایی را تبیین می کنند؟
سوالهای فرعی:
سؤال اول: آیا بین کارکنان پروازی و کارکنان زمینی در بعد نوجویی تفاوت معناداری وجود دارد؟
سؤال دوم: آیا بین کارکنان پروازی و کارکنان زمینی در بعد آسیبپرهیزی تفاوت معناداری وجود دارد؟
موضوعات: بدون موضوع
[چهارشنبه 1400-01-25] [ 04:39:00 ق.ظ ]