بازاریابی سنتی بر ویژگی‌ها، کیفیت و سطح محصول متمرکز است و از این استراتژی‌ها به امید توسعه و ایجاد مزیت رقابتی برای شرکتها استفاده می کند. در حالیکه بازاریابی حسی بر ایجاد یک تجربه شاد، لذتبخش، و هیجان انگیز و به یادماندنی برای مشتریان در هنگام مصرف و استفاده از محصول، تأکید دارد که بدین ترتیب آنها را تحریک کند تا ارزش انتقالی را تجربه کنند.

۲-۱۳-۳ ارتباطات مختلف بازاریابی
ارتباطات بازاریابی در بازاریابی سنتی که اطلاعات تنها از شرکت به سمت مشتری جریان دارد، توجه و تمرکز بیشتری بر ترویج قیمت، کیفیت و عملکرد محصول دارد. در چنین روندی، اطلاعات صرفاً جریانی یک سویه را طی می کند. شرکت نقش اصلی را در این روند ارتباطی ایفا می کند. اما بازاریابی حسی بر جریان گردشی و دو سویه اطلاعات تأکید و بر ایجاد فضای مصرف و بکارگیری متمرکز است و به یکپارچگی و گسترش اطلاعات بازاریابی از طریق تعامل دو سویه می اندیشد.
۲-۱۳-۴ نقش متفاوت مشتریان
مشتری در بازاریابی سنتی یک گیرنده کالا یا خدمت تلقی می‌شود. در این شیوه بازاریابی، مشتری با وجود درجۀ مشخصی از تعامل، غالباً دریافت کنندۀ منفعل یک پیشنهاد اقتصادی است. اما در بازاریابی حسی، تأکید بر مشارکت فعال مشتری و مصرف کننده قرار دارد. “تجربه” به عنوان یک پیشنهاد اقتصادی می تواند تنها زمانی به مشتری انتقال داده شود که او فعالانه در روند این تجربه محصول قرار بگیرد.
۲-۱۴ نقش آمیزه بازاریابی P 4 بازاریابی سنتی در بازاریابی حسی
همانطور که از تحلیل بالا می توان فهمید، تحقیقات در بازاریابی حسی، مشتری محور بوده و مبتنی بر این فرض قرار دارد که مصرف کننده بر اساس ذهن شناختی و هیجانی خود تصمیم گیری می کند. بر اساس همین فرض، P 4 بازاریابی سنتی بایستی با این شرایط جدید مطابقت داده شود. با تحلیل نیازهای ارزشی بکارگیری شده در آمیزه سنتی P 4 می توان به ترکیب اثربخشی از متغیرهای بازاریابی در بازاریابی حسی دسترسی پیدا کرد (به جدول ۲-۴ مراجعه کنید).
جدول۲- ۴: مقایسه P 4 در بازاریابی سنتی و بازاریابی حسی

۲-۱۴-۱ محصول
تأکید بر ارزش محصول در بازاریابی سنتی، از طریق ارتباطات منجر به آگاهی مشتری می‌شود. بنابراین، استراتژی محصول بر جمع آوری آندسته از عملکردهای محصول که به راحتی قابل درمیان گذاردن با مشتری باشد و به راحتی توسط وی شناسائی شود، متمرکز است. ارزش محصول در بازاریابی حسی از طریق تجربه تعاملی مورد شناسائی و پذیرش قرار می‌گیرد. بنابراین استراتژی محصول بر آندسته از عملکردهای محصول که به مشتریان اجازه می دهدتا ویژگی‌های آن را بپذیرند، متمرکز می‌شود. در چنین شرایطی، درگیر شدن با ویژگی‌های محصول به منظور توسعه تأثیر عملکرد محصول بر مشتری از طریق ایجاد یک تجربه به یاد ماندنی و فراموش نشدنی، کاملاً اهمیت پیدا می کند.
۲-۱۴-۲ قیمت
استراتژی قیمت‌گذاری در بازاریابی سنتی با هدف اثربخش بودن هزینه به اجراء در می آید. هرچه ویژگی‌ها بیشتر، عملکرد بهتر، و هزینه پایین تر باشد، آنوقت حاشیه سود حاصله بیشتر خواهد بود. برای قیمت‌گذاری همچنین نیازمند مقایسه با محصولات رقبا می باشیم. در بازاریابی حسی، استراتژی قیمت‌گذاری متأثر از ارزش تجربه مشتری است. هر چقدر تجربه مشتری طولانی تر باشد، رضایت مشتری بیشتر و برای پرداخت مبلغ بیشتر آمادگی خواهد داشت.
۲-۱۴-۳ توزیع
هدف استراتژی توزیع در بازاریابی سنتی، ارائه و تحویل محصول به مشتریان بیشتر است. لذا طراحی توزیع بر پوشش دهی شبکۀ کانالها و اهمیت کانال پایانه که می تواند متأثر از مجموعۀ کانالها ساخته شود، تأکید می کند. در بازاریابی حسی، استراتژی توزیع بیشتر به فروشگاه‌ها یا تماسهای چهره به چهره در شرایطی تعاملی که به تجربه مشتری منجر شود، مربوط می‌شود.
۲-۱۴-۴ ترویج
استراتژی ترویج در بازاریابی سنتی به جلب توجه مشتریان مربوط می‌شود. هدف بنیادین از ترویج، برقراری ارتباط است تا به مشتریان کمک کنیم درک بهتری از ارزش محصولات داشته باشند. اما در بازاریابی حسی این استراتژی اساساً بر توصیه شخصی مشتریان از طریق تبلیغات دهان به دهان پایه گذاری شده است. هدف اصلی از ترویج در چنین شرایطی، فروش مبتنی بر رضایت مشتری است.
۲-۱۵ عناصر اصلی استراتژی آمیزه بازاریابی حسی
این مقاله در مقام مقایسه با استراتژی آمیزه بازاریابی P 4 سنتی، به تعمیم پنج عنصر استراتژی SWIPE مطابق با مشخصات قابل تمایز در تجربه و بازاریابی حسی، پرداخته است‌: S به جای situation به مفهوم چیدمان، W به جای word of mouth یعنی تبلیغات دهان به دهان، I به جای interaction یعنی تعامل، P به جای price به مفهوم قیمت و E برای experience به معنای تجربه، که بایستی در آمیزه بازاریابی حسی گنجانده شود.
۲-۱۵-۱ تجربه
تجربه، اصلی ترین عنصر آمیزه بازاریابی حسی می‌باشد. این استراتژی مانند استراتژی محصول در P4، نشاندهندۀ همان چیزی است که شرکت به مشتریان عرضه می کند و ارائه می دهد. مطابق با نظر اسمیت (۱۹۹۹)، پنج نوع تجربه وجود دارد: احساس، هیجان، تفکر، عمل، و رابطه. با اینحال تجربۀ مشتری را نمی توان به روشنی به‌این پنج شکل تقسیم بندی کرد بلکه‌این تجربه در ترکیبی از این پنج شکل قابل مشاهده است. بنابراین شرکتها بایستی ترکیبی از تجربه را برای بهبود نتایج و پیشبرد کار و ایجاد یک تجربۀ جامع از جمله احساس، هیجان، تفکر، عمل و رابطه، مورد توجه قرار دهند. تجربه در اشکال مختلف خود می تواند در هرکالا یا خدمتی وجود داشته باشد. بنابراین تجربه به عنوان یک عنصر از آمیزه بازاریابی حسی می‌تواند یک ابزار و شیوه متمایز بازاریابی بوده و نقش خود را از طریق هر عنصر آمیزه بازاریابی حسی ایفا کند. با اینحال، مهمترین مطلب این است که تجربه بایستی وظیفه اصلی خود یعنی ارضاء نیاز و سلیقه مشتری و شناسائی ارزش قابل انتقال به‌ایشان را به اجراء در آورد.
۲-۱۵-۲ قیمت
قیمت به مشتریان این امکان را می دهد تا بابت تجربه شان که شاخص اصلی تمایز از بازاریابی سنتی می‌باشد، به مبادله بپردازند. در بازاریابی حسی، “تجربه” به عنوان بخش الزامی پیشنهاد اقتصادی به حساب می‌آید. مهمتر از همه‌اینکه قیمت‌گذاری تجربه، محدود به هزینه‌های تهیه و تدارکات آن نیست بلکه مبتنی بر ارزشمندی آن برای مشتری می‌باشد. در چنین شرایطی قیمت‌گذاری قابل انعطاف است. ایدۀ اصلی استراتژی قیمت‌گذاری در بازاریابی حسی، همان ارزش ناشی از افزایش آگاهی مشتری از محصول است تا افزایش اثربخشی هزینه‌ای.
۲-۱۵-۳ چیدمان
چیدمان همان ترتیباتی است که مشتری در آن به تجربه محصول می پردازد. طراحی آن می تواند یک جایگاه و چیدمان واقعی یا یک دنیای مجازی باشد. شرکتها با این چیدمان می توانند ابداعات و ابتکارات فراوانی را برای تعامل، شادی و سرگرمی، ایجاد یک محیط تفاهم آمیز و مملوّ از احترام‌، و حتی یک فضای زنده و فرهنگی برای افزایش علاقۀ مشتری و ارتباط اثربخش شرکت با مشتریان بکار بگیرند. در چیدمان نه تنها می‌توان یک تجربه منحصر به فرد و بیاد ماندنی برای مشتریان فراهم کرد، بلکه برانگیختن یک نیاز بالقوه و اشتیاق برای خرید را هم می‌توان بوجود آورد.