– اسکینی، ربیعا، حقوق تجارت، منبع پیشین، ص147 ↑
– اسکینی، دکتر ربیعا، حقوق تجارت، منبع پیشین، ص 152 ↑
– آخوندی، محمود، آیین دادرسی کیفری، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، سال 1373، جلد دوم، ص 314 ↑
پایان نامه

– لنگرودی، محمد جعفر، ترمینولوژی حقوق، منبع پیشین، ش 3328، ص 416 ↑
2– شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی (دوره بنیادین)، منبع پیشین، جلد سوم، ص121 ↑
– متین دفتری، احمد، منبع پیشین، جلد دوم، ص 332 ↑
– شمس، عبدالله، تأمین در تأمین خواسته، مجله تحقیقاتی حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، شماره 17 و 16، پاییز 76 – 74 ↑
– مهاجری، علی، آیین قضاوت مدنی در محاكم ایران، منبع پیشین، صص 101 – 100 ↑
2- احمدی، نعمت، آیین دادرسی مدنی، اطلس، تهران، چاپ اول، سال 1375، ص 368 ↑
– شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی، منبع پیشین، ش 720، ص444 ↑
– صدر زاده افشار، سید محسن، منبع پیشین، ص 342 ↑
– میر شفیعیان، سید مهدی، راهنمای معاملات و طرح دعاوی اموال غیر منقول، حقوقدانان، تهران، چاپ اول، سال 1375، ص 191 ↑
– شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی، منبع پیشین، ش 724، ص 447 ↑
– همان ↑
– شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی (پیشرفته) منبع پیشین، جلد سوم، ش 729، ص 432 ↑
– همان ↑
– شمس، عبدالله، مقاله: خسارت ناشی از اجرای قرار تأمین خواسته، مجله تحقیقاتی حقوق دانشگاه شهید بهشتی، تهران، سال 1376، ص 21، ش 20 و 19 ↑
– كاتوزیان، ناصر، دوره مقدماتی حقوق مدنی وقایع حقوقی، شركت سهامی انتشار، تهران، چاپ پنجم، سال 1381، ص37 ↑
تصویر درباره بازار سهام (بورس اوراق بهادار)
– همان، ص 43 ↑
– كاتوزیان، ناصر، الزام های خارج از قرارداد، ضمان قهری، مسئولیت مدنی، غصب و استیفاء، دانشگاه تهران، تهران،چاپ سوم، جلد نخست، ص 360 ↑
– همان، ص449 ↑
– مهاجری، علی، مبسوط در آیین دادرسی مدنی، منیع پیشین، جلد دوم، ص 71 ↑
– همان، صص 80 و 79 ↑
– صدرزاده افشار، سید محسن، آیین دادرسی مدنی و بازرگانی، منبع پیشین، ص 349 ↑
– همان، ص 350 ↑
1- Juge refere ↑
2-Art 484: L’ordonnance de re’fe’re’ est une decision provisoire rendue a’ la demande d’une partie, l’autre pre’sente ou appele’e, dans les cas ou’ la loi confere a’ un juge qui n’est pas saisi du principal le pouvoir d’ordnner imme’diatement les measures ne’cessaires. ↑
3- Civ 3e 26 avr. 1984: JCP 1984. Iv.210.
به نقل از دکتر مجید غمامی و حسن محسنی، آیین دادرسی مدنی فراملی، سهامی انتشار، چاپ اول، سال 1390، ص 90 ↑
– دهخدا، علی اکبر، لغت نامه، دانشگاه تهران، تهران، سال 1334، جلد بیست و دوم، ص 28 ↑
– دهخدا، علی اکبر، منبع پیشین، جلد سی و هفت، ص338 ↑
– معین، محمد، فرهنگ فارسی، منبع پیشین، جلد چهارم، ش 4443 ↑
– جعفری لنگرودی، محمد جعفر، ترمینولوژی حقوق، گنج دانش، تهران، چاپ هفتم، سال 1374، ش 2302، ص 2302 ↑
– شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی (دوره بنیادین)، دراک، تهران، چاپ دوازدهم، سال 1391، جلد سوم، ص 94 ↑
– بهرامی، بهرام، آیین دادرسی مدنی علمی و کاربردی، تهران، نگاه بینه، چاپ نهم، سال 1385، جلد دوم، ص29 ↑
– Refere ↑
8- R; Guillien et …, lexique des termes juridiques, op. cit., p. 468.
به نقل از دکتر عبدالله شمس، آیین دادرسی مدنی، جلد سوم، منبع پیشین، ص 380 ↑
– مردانی، نادر و محمد جواد بهشتی، نشر میزان، تهران، چاپ نخست، سال 1385، جلد دوم، ص 125 ↑
– شمس، عبدالله، منبع پیشین (پیشرفته)، جلد سوم، صص 380 و379، ش 611 ↑
– شمس، عبدالله، منبع پیشین (پیشرفته)، جلد سوم، ص 404، ش 642 ↑
1- Art 485: la demande est prote’e par voie d’assination a’ une audience tenue a’ cet effet aux jour et heure habituels des re’fe’re’s. ↑
– شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی، منبع پیشین، جلد سوم، ش 644، ص 406 ↑
– شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی، میزان، تهران، جلد دوم، چاپ سوم، سال 1381، ش 679، ص402 ↑
– مردانی، نادر، بهشتی، محمد جواد، آیین دادرسی مدنی، منبع پیشین، جلد دوّم، ص 131 ↑
– شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی (پیشرفته)، منبع پیشین، جلد سوّم، ش660، ص 413 ↑
– همان، ص 399 ↑
– مهاجری، علی، مبسوط در آیین دادرسی مدنی، منبع پیشین، جلد سوّم، ص 141 ↑
– شمس، عبدالله، منبع پیشین، ش 662، ص400 ↑
– زراعت، عباس، قانون آئین دادرسی مدنی در نظم حقوقی ایران، منبع پیشین، ص 1032، به نقل از: مهاجری، علی، شرح قانون آئین دادرسی مدنی در دادگاه های عمومی و انقلاب، گنج دانش، تهران، چاپ دوّم، سال 1381، جلد دوم، ص 349 ↑
2- Art 489: l’ordonnance de re’fe’re’ est executoire a’ titre provisoire. Le juge peut toutefois subordonner l’exe’cution provisoire a’ la constitution d’une garantie dans les conditions pr’evues aux articles 517 a’ 522. ↑
– شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی، تهران، دراک، تهران، چاپ دوم، سال 1384، جلد سوم، صص 390 – 384 ↑
– شمس، عبدالله، منبع پیشین (پیشرفته)، جلد سوم، ش 668، ص418 ↑
– مهاجری، علی، مبسوط در آیین دادرسی مدنی، منبع پیشین، جلد سوّم، ص 159 ↑
– مردانی، نادر، بهشتی، محمد جواد، منبع پیشین، جلد دوّم، ص 134 ↑
– معین، محمد، فرهنگ فارسی، منبع پیشین، جلد چهارم، ش4972 ↑
2- صدر زاده افشار، سید محسن، آیین دادرسی مدنی و بازرگانی، جهاد دانشگاهی، تهران، چاپ دوم، سال 1373، جلد سوم، ص357 ↑
– مهاجری، علی، مبسوط در آیین دادرسی مدنی، منبع پیشین، جلد دوم، ص 63 ↑
– صدر زاده افشار، سید محسن، آیین دادرسی مدنی و بازرگانی، جهاد دانشگاهی، تهران، چاپ دوم، ،سال 1373، جلد سوم، ص 370 ↑
– مدنی، سید جلال الدین، آیین دادرسی مدنی، منبع پیشین، ص 608 ↑
– شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی، منبع پیشین، جلد سوم، ص 31 ↑
– همان ↑
2- مهاجری، علی، مبسوط در آیین دادرسی مدنی، جلد دوم، ش512، ص 61 ↑
– شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی، منبع پیشین، جلد سوم، ش 39، ص 31 ↑
– شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی، منبع پیشین، جلد سوم، ش 40، ص32 ↑
– مهاجری، علی، شرح قانون آیین دادرسی مدنی، منبع پیشین، جلد اول، ص 223 و مهاجری، علی، مبسوط در آیین دادرسی مدنی، منبع پیشین، جلد دوم، ص63 ↑