۳-۴-روش اجرای تحقیق

ابتدا طی جلسه­ای، آزمودنی­ها با نوع طرح، اهداف و روش اجرای آن بطور کتبی و شفاهی آشنا شدند. به آزمودنی­ها اطمینان داده­شد که اطلاعات دریافتی از آنها کاملاً محرمانه خواهد­ماند و جهت بررسی داده ­ها از روش کدگذاری استفاده خواهد­شد. همچنین به آنها اجازه داده­شد تا در صورت عدم تمایل به ادامه همکاری، انصراف دهند. پس از تأیید موضوع در شورای پژوهشی دانشگاه، آزمودنی­ها آگاهانه فرم رضایت­نامه کتبی را امضا کردند و پرسشنامه ­های اطلاعات شخصی، سوابق پزشکی و ورزشی را پر کردند. در تحقیق حاضر اصول مندرج در اعلامیه هلسینکی و ضوابط اخلاق پزشکی بطور کامل رعایت شده­است. قبل از اجرای برنامه ­های تمرینی، برای تعیین غلظت سرمی هورمون­های کورتیزول؛ تستوسترون، GH و IGF-1، نمونه­های خونی از آزمودنی­ها گرفته شد. یک هفته پیش از شروع برنامه تمرینی اندازه­ های آنتروپومتریک شامل سن، قد، وزن و نمایه توده بدن (BMI) و اندازه­­ دور ران، متغیرهای فیزیولوژیکی شامل فشارخون سیستولی و دیاستولی و یک ­تکراربیشینه (۱RM) اندازه ­گیری شدند. سپس آزمودنی­ها به طور تصادفی در سه گروه تمرین مقاومتی کم شدت BFR (15نفر) با شدت ۲۰ درصد ۱RM، گروه تمرین مقاومتی بدون BFR (12نفر) با شدت ۸۰ درصد ۱RM وگروه کنترل بدون انجام تمرین و بدون BFR (13نفر) قرار گرفتند. به آزمودنی‌ها توصیه شد که در مدت زمان انجام تحقیق، فعالیت ورزشی دیگری به غیر از برنامه تمرینی ارائه ­شده انجام نداده و رژیم غذایی خود را تغییر ندهند. پس از ۳ هفته تمرین، کلیه اندازه ­گیری­ها بجز قد مجدداً تکرار شد.

۳-۵-روش اندازه ­گیری ۱RM

برای محاسبه ۱RM، ابتدا سنگین­ترین وزنه­ای که فرد احساس می­کرد می ­تواند جابجا کند، انتخاب شد. سپس آزمودنی با وزنه انتخاب­شده شروع به انجام حرکات مورد نظر کرد. اگر تنها یک بار می­توانست حرکت را انجام دهد، آن وزنه برابر با ۱RM در نظر گرفته می­شد. اما اگر حرکت با وزنه انتخاب شده را بیشتر از یکبار انجام می­داد، در این صورت با قرار دادن تعداد تکرار و مقدار وزنه در فرمول زیر ۱RM تعیین شد [۴۵].
۱RM =[ تعداد تکرار)/۱+ (۳۰] ×وزنه مورد استفاده

۳-۶-برنامه ­های مداخله­ای برای گروه ­های تجربی

۳-۶-۱ برنامه تمرین مقاومتی کم شدت BFR

حجم برنامه تمرین مقاومتی BFR در جدول شماره ۳-۱ گزارش شده است. برنامه تمرینی به مدت ۳ هفته، هفته­ای ۳ جلسه و هر جلسه دو حرکت جلوپا و اسکوات پا زیر نظر مربی بدنسازی دانشگاه انجام شد. هرجلسه تمرین شامل ۱۵ دقیقه گرم کردن، اجرای حرکت جلوپا و اسکوات پا (شکل­ ۳-۱) با تکرارهای ۱۵-۱۵-۱۵ و شدت ۲۰ درصد ۱RM و ۱۵ دقیقه سرد کردن بود. در هرجلسه، تمرینات ۳ ست با ۳۰ ثانیه استراحت بین ست­ها و همچنین ۳۰ ثانیه استراحت بین تمرینات انجام شد. شدت تمرین در طول دوره تمرین ثابت بود. برای محدود کردن جریان خون از باندکشی پاورلیفتینگ با ۸۰ درصد خاصیت کشسانی استفاده شد. برای اطمینان از محدودیت جریان خون از آزمایش داپلر استفاده گردید. در هفته اول برنامه تمرینی، به آزمودنی­ها تکنیک صحیح بستن باند پاورلیفتینگ به انتهای پروگزیمال ران و انجام درست حرکات با دستگاه جلو پا و اسکوات پا، گرم کردن و سرد کردن آموزش داده­شد.
جدول(۳-۱). حجم برنامه تمرین مقاومتی کم شدت BFR

شکل ۳-۱ حرکت جلوپا و اسکوات با محدودیت جریان خون

۳-۶-۲-بر نامه تمرین مقاومتی با شدت بالا و بدون BFR

حجم برنامه تمرینات مقاومتی با شدت بالا و همچنین نوع تمرینات در جدول شماره ۳-۲ گزارش شده­است. تمرین شامل حرکت جلوپا و اسکوات پا با ۸۰ درصد یک تکرار بیشینه و سه ست با ۱۰ تکرار بود. بین هر ست و بین تمرین ۳۰ ثانیه استراحت در نظر گرفته شد.
جدول۳-۲٫ حجم برنامه تمرین مقاومتی بدون BFR