۳)نانو صفحات
۴)نانو الیاف

 

• • کامپوزیت های اصلی زمینه:

 

۱)نانو کامپوزیت های زمینه پلیمری :
خواص بی نظیر (مکانیکی ، شیمیایی ، فیزیکی) , خاصیت نفوذ پذیری , پایداری حرارتی بالا , استحکام بالا , وزن کم .
با افزودن درصد کمی از مواد نانو به یک پلیمر خالص , استحکام تنشی و کششی افزایش چشم گیری می یابد.
۲)نانو کامپوزیت های زمینه فلزی :
کم وزن و سبک و استحکام بالا مقامومت و پایداری حرارتی مناسب.
۳)نانو کامپوزیت های زمینه سرامیکی :
به مواد جامدی که بخش عمده تشکیل دهنده آن ها غیر آلی و غیر فلزی باشد.
ساختمان به شکلی است که معمولا یک فاز نسبت به فاز دیگر دارای دانه بندی کوچکتری است و معمولا یک فاز در ابعاد نانو متری و فاز دیگر در ابعاد میکرونی.
سرامیکهای مهندسی به دو گروه اکسیدی و غیر اکسیدی تقسیم می شوند.

 

1. 1. اکسیدی : TiO₂تیتانیا ،AL₂O₃آلومینا ، ZrO₂زیرکومینا

 

1. 1. غیر اکسیدی: SiC ,TiN

 

سختی بالا و مقاومت فشاری و پیچشی بالاتر ، مقاومت حرارتی عالی ، رسانایی الکتریکی و حرارتی پایین ، مقاومت سایشی بالاتر و چگالی پایین تر.
مهمترین مشکل شکنندگی بالای آنها به دلیل پیوندهای یونی و کوالانسی و برای حل آن اضافه کردن و جاسازی الیاف و ذرات با ابعاد نانومتری]۵[.

۲-۱-۱-خاصیت فتوکاتالیستی :
اگر یک نیمه رسانا در معرض تابش قرار گیرد به صورت یک کاتالیست عمل می کند.
براساس شتابدهی واکنش های نوری در حضور کاتالیست.
فرایند فوتو کاتالیکی به جفت شدن نور فرابنفش با انرژی کم با ذرات کاتالیستی.
این فرایند شبیه فوتوسنتز است و فوتو کاتالیست به مانند کلروفیل نور خورشید را به دام می اندازد و باعث تبدیل ترکیب به CO₂ و آب می شود.
فرایند سل_ژل شدن عبارت است از:
۱)مخلوط پیش ماده ۲)شکل دهی ۳)ژل شدن ۴)پیر شدن ۵)خشک شدن ۶)آب زدایی یا تثبیت شیمیایی ۷)متراکم کردن و سنتز شدن]۶[.
۲-۱-۲-مکانیسم فتو کاتالیست (فرایند) :

 

• • فعالسازی توسط تابش با طول موج لازم برای تشکیل جفت حفره الکترون.

 

TiO₂ ? e⁻ + h⁺

 

• • جذب سطحی آب ، ترکیب آلی و رادیکال هیدرواکسیل بر روی سطح کاتالیست.

 

O⁻² + Ti⁺⁴ +H₂O ? ? H⁻ + Ti⁺⁴ - OH

 

• • ترکیب مجدد حفره و الکترون.

 

Ti⁺⁴ +H₂O ? ? Ti⁺⁴ - H₂O
Site+R(i) ? ?R(I,ads)
OH +Ti⁺⁴ ? ? Ti⁺⁴ /OH

 

• • ترکیب مجدد حفره و الکترون و تولید انرژی حرارتی.

 

e⁻ + h⁺ ?heat
Ti⁺⁴ -OH⁻ +h⁺,? ?TI⁺⁴ / OH°

 

• • به دام افتادن الکترون و حفره.

 

R(I,ads) +h⁺ ? ? R⁺(A,ads)
Ti⁺⁴ +e⁻ ? ? Ti⁺³
Ti⁺³ +O₂ ? Ti⁺⁴ - O⁻₂

 

• • حمله رادیکال هیدروکسیل تحت شرایط مختلف.

 

Ti⁺⁴ /OH° + R° (I,ads) ? Ti⁺⁴+ R (J,ads)
OH°+ R (I,ads) ? R (J,ads)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فصل پنجم
بحث و نتیجه‌گیری
۱-۵- مقدمه
این مطالعه در حوزه مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی و با تأکید بر هستی‌شناسی مدل کسب‌وکار الکترونیکی انجام شده است. اولین سوال تحقیق این بود که اجزای مدل کسب‌و‌کار الکترونیکی در صنعت گردشگری چگونه تعریف می‌شوند؟ به نظر می­رسد براساس یافته­های این پژوهش، حال می­توان این اجزا را تعریف کرد.
امروزه‌، مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی به مزیتی رقابتی برای بنگاه‌های گردشگری تبدیل شده‌ و به‌طور مداوم در حال ظهور هستند. تاکنون مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی، در سه سطح مختلف طراحی و اجرا شده‌اند: مدل‌‌های سطح عرضه و بازار محصول بنگاه، مدل‌‌های سطح بنگاه و فعالیت‌‌های آن و مدل‌های سطح منابع و تأمین‌کنندگان بنگاه. اغلب مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی موجود در ادبیات، تنها یک سطح از سه سطح مذکور را هدف قرار داده و پشتیبانی می‌کنند. در چنین شرایطی، به منظور افزایش اثربخشی و کارایی تبادلات، بازیگران صنعت گردشگری نیازمند انتخاب مجموعه‌ای از مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی جهت پوشش تمامی زنجیره ارزش خود هستند.

به همین سبب، همان‌گونه که در فصل اول مطرح شد، هدف اولیه از انجام این تحقیق، شناسایی مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی گردشگری در قالب یک هستی‌شناسی مدل کسب‌وکار الکترونیکی است تا بنگاه‌های گردشگری بتوانند مطابق با شرایط و نیاز خود به انتخاب مجموعه مدل‌های مناسب خود دست بزنند. این تحقیق در ادامه، تحقق پذیری هریک از مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی شناسایی شده در هستی‌شناسی مدل کسب‌وکار الکترونیکی را در ایران مورد بررسی و آزمون قرار داده و نمونه‌های موجود از هریک در گردشگری ایران را معرفی کرده‌است تا راهنمایی برای صاحبان کسب‌‌وکارهای گردشگری ایرانی بوده و بتواند با شناسایی موانع و کسب‌وکارهای گردشگری الکترونیکی موجود، فرصت‌‌های کسب‌وکار را به مشتاقان کسب‌وکار الکترونیکی معرفی کند.
در این فصل ابتدا خلاصه­ای از یافته­های پژوهش ارائه می­ شود و سپس مقایسه­ ای تطبیقی میان یافته­های پژوهش حاضر و سایر تحقیق­های انجام شده صورت می­گیرد. سهم علمی این پژوهش در یافتن نکته­های جدیدی که بتواند به عنوان پایه­ای برای تحقیق­های آتی مورد بررسی قرار گیرد، بیان می­ شود. پس از آن به محدودیت­های پژوهش اشاره و سپس توصیه­ها و پیشنهادهایی که محقق در حین انجام تحقیق و پس از نتیجه ­گیری به آن­ها رسیده است، ارائه خواهد شد. در پایان، به منظور بسط و گسترش دانش نظری در این حوزه، پیشنهادهایی جهت تحقیقات و مطالعات بعدی به پژوهشگران و علاقمندان ارائه می­ شود.
۲-۵- یافته‌های پژوهش
تحقیق حاضر براساس نتیجه، کاربردی؛ بر اساس هدف، توصیفی؛ بر اساس نوع داده، کمی و بر اساس نقش محقق، مستقل از فرایند تحقیق است. در انجام این پژوهش سه روش مطالعه کتابخانه‌ای، پیمایش میدانی با بهره گرفتن از پرسش‌نامه و پیمایش وب‌سایت‌های گردشگری ایرانی برای پاسخ‌گویی به سوالات تحقیق در سه فاز مختلف مورد استفاده قرار گرفتند.
به منظور رسیدن به پاسخ اولین سوال پژوهش، مدل مفهومی کسب‌وکار ارائه شده توسط هدمن و کالینگ، به‌عنوان پایه کار در نظر گرفته شده و مطالعات توصیفی انجام شده طبق این مدل در فصل دوم، مسیر دست‌یابی به این هدف را هموار کرد. طبق یافته‌های فصل چهارم، هستی‌شناسی مدل کسب‌وکار الکترونیکی را می‌توان در شکل زیر به طور خلاصه نشان داد.
شکل ۱۱. مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی در هریک از سطوح پنج‌گانه هستی‌شناسی مدل کسب‌وکار گردشگری
این مطالعه هم‌چنین، در جستجوی پاسخ به دو سوال دیگر بود که پس از هستی‌شناسی مدل کسب‌وکار الکترونیکی در ذهن تداعی می‌گردید: آیا اجزای شناسایی شده در ایران قابل پیاده سازی هستند؟ آیا نمونه‌هایی از این اجزا در حال حاضر در صنعت گردشگری ایران وجود دارند؟
پژوهش حاضر پس از انجام مطالعات آماری بر روی اجزای شناسایی شده مدل کسب‌وکار الکترونیکی و پیمایش وب‌سایت‌های گردشگری، توانست به این دو سوال نیز پاسخ دهد. در بررسی موانع پیاده‌سازی مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی، سیستم‌های مالی و پرداخت الکترونیکی به‌عنوان مانع تحقق‌ ۴ مدل؛ عوامل فنی، مانع تحقق ۷ مدل؛ قوانین، مانع تحقق ۷ مدل؛ سواد رایانه‌ای مشتریان، مانع تحقق ۵ مدل؛ اعتماد مانع تحقق ۱۴ مدل و نیروی‌کار متخصص، مانع تحقق ۲ مدل شناخته شدند. جدول ۱۰ مدل‌هایی که با هریک از این موانع مواجه هستند را نشان می‌دهد.
جدول ۹.موانع تحقق‌پذیری مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی و مدل‌های مواجه با هر مانع

 

 

موانع

 

مدل‌های کسب‌وکار الکترونیکی مواجه با مانع

 

 

 

سیستم‌های مالی و پرداخت الکترونیکی

 

 

 

• • فروشگاه الکترونیکی

 

• • مراکز خرید الکترونیکی

 

• • بازار الکترونیکی یکپارچه گردشگری

 

• • خریدسازمانی الکترونیکی

 

 

 

 

 

عوامل فنی

 

 

 

• • فروشگاه الکترونیکی

 

• • مراکز خرید الکترونیکی

 

• • بازار الکترونیکی یکپارچه گردشگری

 

• • خریدسازمانی الکترونیکی

 

• • واسطه اطلاعاتی

 

• • سکو‎های همکاری

 

• • مدل یکپارچه‌ساز وب با سیستم‌های داخلی کسب‌وکار

 

 

 

 

 

قوانین

 

 

بند ۳ ماده ۳۳، در خصوص مهلت درخواست ابطال رأی داور مقرر می‌دارد:
درخواست ابطال رأی داور ظرف سه ماه از تاریخ ابلاغ رأی داور به معترض، اعم از رأی تصحیحی، تکمیلی و تفسیری، باید به دادگاه صالح تقدیم شود والا پذیرفته نخواهد بود.
ماده ۲۲ نیز مهلت‌هایی را جهت ارائه درخواست‌ها و دفاعیه‌های خواهان به دادگاه تعیین می‌کند.
در ماده ۵ قانون مذکور که نقش ضمانت اجرای پاره ای از مهلت‌های مقرر شده در این قانون را دارد، آمده است:
در صورتی که هر یک از طرفین، با علم به عدم رعایت مقررات غیر آمره‌ی این قانون، و یا شرایط قابل عدول موافقت نامه داوری، داوری را ادامه دهد و ایراد خود را فورا و یا در مهلتی که به این منظور تعیین شده است، اقامه نکند، چنین تلقی خواهد شد که از حق ایراد صرف نظر کرده است.
همانطور که ملاحظه نمودید در تمامی موارد بالا، قانونگذار مواعدی را تعین کرده بود که به موجب آن امتیازی برای صاحب حق ایجاد می‌شد و عدم رعایت آنها باعث می‌شد که این امتیازات از فرد سلب بشود، حال سوالی که مطرح می‌شود این است که اگر این مواعد رعایت نشود آیا مشمول مرور‌­زمان می شود ؟ اگر مشمول مرورزمان است، آیا نظر شورای محترم نگهبان شامل این گفته که مرور‌زمان خلاف شرع است، می‌شود ؟

این دو بحث باید از هم تفکیک شوند: ۱- مهلت اجرای حق ۲- مرور‌زمان که این دو با هم تفاوت دارند .
گاهی به اشتباه به مهلت اجرای حق مرور­‌زمان می‌گویند اما این درست نیست. قانونگذار مواعدی را تعیین کرده است که در ظرف این مواعد می‌توانید حق خود را مطالبه کنید در غیر این صورت در خارج از این مواعد حق ساقط می‌شود. اما در مرور­زمان حق از بین نمی‌رود ولی غیر قابل مطالبه می‌شود. تفاوت این دو در این است که اگر دعوا مشمول مرور­زمان شده باشد نیازمند ایراد خوانده در اولین جلسه دادرسی است. به عبارت دیگر اگر خوانده در اولین جلسه رسیدگی به دعوا ایراد نکند، ( علی رغم اینکه دعوا مشمول مرور­‌زمان بوده، خوانده ایراد نکرده است.) دادگاه با علم به اینکه دعوا مشمول مرور‌­زمان شده است، رسیدگی می‌کند. در حالی که اگر مهلت اجرای حق سپری شده باشد، ولو اینکه خوانده ایراد نکند دادگاه حکم به بی‌حقی می‌دهد، مهلت تمام شده و حق زایل می‌شود. تفاوت دیگر اینکه در این مهلت‌ها امکان اینکه طرفین پس از سپری شدن مهلت توفق کنند که آن‌را اسقاط کنند وجود ندارد اما در مرور‌­زمان پس از ایجاد، امکان توافق بر خلاف آن وجود دارد.
بیشتر مواعدی که در قانون تجارت مقرر شده است که فرضا ظرف یک سال اقامه‌ی دعوا شود، مهلت اجرای حق است .لذا به طور مثال اگر ظهر­نویس هم ایراد نکند، خود دادگاه حکم به بی حقی می‌دهد؛ چون مهلت اجرای حق تمام شده است. بنابر‌این هیچ کدام از موارد فوق‌الذکر مرور‌­زمان به معنای واقعی محسوب نمی‌شوند و به همین‌دلیل نظریه شورای نگهبان این مواعد را در‌بر‌نمی‌گیرد.
گفتار دوم: مصادیق مرور­‌زمان‌های خاص تجاری
حال‌که در گفتار قبل مواعد تجاری را مطالعه کردیم، اینک بهتر می‌توانیم مصادیق مرور‌­زمان‌های تجاری را تشخیص دهیم. در این گفتار به بررسی مصادیق مرور‌­زمان در حقوق تجارت می‌پردازیم.
بند اول: مهلت اقامه دعوای فسخ معاملات قبل از توقف تاجر
اصل در معاملات دوره‌ی قبل از تاریخ توقف صحت آن‌ها است مگر در مواردی‌که قانون صراحتا معامله را منع کرده باشد. زیرا تاجر قبل از تاریخ توقف حالت عادی داشته و می‌توانسته به میل خود در اموال و حقوق مالی خویش تصرفات معقولی بنماید. قانونگذار در ماده‌ی ۴۲۴ ق.ت برای حفظ حقوق طلبکاران و جلوگیری از حیف و میل اموال تاجر ورشکسته، به برخی از معاملات به دیده‌ی تردید نگریسته و آنها را تحت شرایطی قابل فسخ اعلام نموده است. ماده مزبور در این خصوص مقرر داشته است:
«هرگاه در نتیجه‌ی اقامه‌ی دعوا از طرف مدیر تصفیه یا طلبکاری، بر اشخاصی که با تاجر طرف معامله بوده یا بر قائم مقام قانونی آنها، ثابت شود تاجر متوقف، قبل از تاریخ توقف خود برای فرار از ادای دین یا برای اضرار به طلبکار‌ها معامله نموده که متضمن ضرری بیش از ربع قیمت حین المعامله بوده است آن معامله قابل فسخ است مگر این که طرف معامله قبل از صدور حکم فسخ تفاوت قیمت را بپردازد. دعوی فسخ در ظرف دو سال از تاریخ وقوع معامله در محکمه پذیرفته می شود».
در مورد این ماده نکاتی قابل توجه است که به بیان آنها می‌پردازیم:

 

1. 1. معامله معوض باشد؛ زیرا در معاملات غیر معوض تصور بیش از ربع قیمت حین المعامله معقول نیست.

 

1. 1. معامله برای فرار از اداء دین یا برای اضرار به طلبکار‌ها باشد.

 

1. 1. ضرر حاصله بیش از ربع قیمت حین‌المعامله باشد.

 

1. 1. از تاریخ وقوع معامله بیش از دو سال نگذشته باشد.

 

بنا‌بر‌این هر‌گاه یکی از عناصر چهار‌گانه فوق‌الذکر مفقود باشد مثل اینکه معامله غیر‌معوض بوده و یا ضرر حاصله کمتر از ربع قیمت باشد فسخ آن معامله به استناد ماده‌ی ۴۲۴ ممکن نخواهد بود. اما عدم امکان استناد به ماده‌ی مذکور دلیل آن نیست که در موارد مقتضی به قابلیت فسخ معامله‌ای نتوان تمسک جست. بلکه به عکس در صورت فقدان یکی از عناصر نامبرده استناد به ماده‌ی ۲۱۸ قانون مدنی که می‌گوید:
« هر‌گاه معلوم شود که معامله به قصد فرار‌ از دین واقع شده آن معامله نافذ نیست» هم ممکن است و دادگاه‌ها مکلفند به در‌خواست مدیر‌تصفیه یا طلبکاران ورشکسته مطابق ماده‌ی اخیر‌الذکر حکم به فسخ این قبیل معاملات را صادر‌ نمایند^[۱۳۳].
اما هدف اصلی از طرح این ماده که لازم است پیرامون آن بیشتر توضیح داده شود، مهلت دوساله ایست که برای اقامه دعوای فسخ پیش‌بینی شده است. بدین‌ترتیب که طلبکاران یا مدیر تصفیه فقط در ظرف دو سال از تاریخ وقوع معامله می‌توانند نسبت به اقامه‌ی دعوای فسخ در دادگاه اقدام نمایند و چنان‌که دو سال از زمان وقوع معامله سپری شده باشد این حق یا دعوا مشمول مرور‌­زمان شده، قابل پذیرش در محکمه نخواهد بود.
اعمال مرور­‌زمان مذکور از نظر عملی مشکلاتی را برای طلبکاران یا مدیر تصفیه ایجاد می‌کند. زیرا مبدأ مرور‌­زمان از زمان انعقاد عقد تا دو‌سال است ولی از آنجا که اقامه‌ی دعوای فسخ مبتنی بر صدور حکم ورشکستگی تاجر است و ممکن است رسیدگی به دعوای ورشکستگی مدت‌ها به طول انجامد و در نتیجه بعد از گذشت دو سال از زمان وقوع این معاملات صادر شود عملا مدیر‌تصفیه یا طلبکاران هرگز قادر به طرح دعوای فسخ نخواهند بود^[۱۳۴].
نکته قابل توجه در مورد مرور­‌زمان مقرر در ماده‌ی ۴۲۴ ق.ت این است که بر خلاف ماده ۷۳۴ ق.آ.د.م سابق در مورد مرور‌­زمان یکساله دعوای حق فسخ معامله که در صورت عدم ایراد خوانده به مرور­‌زمان، دادگاه به دعوای فسخ رسیدگی و حکم صادر می‌کرد، دعوای فسخ در مورد معاملاتی قابل طرح دردادگاه است که بیش از دو سال از زمان وقوع معامله نگذشته باشد. بنا‌بر‌این در صورت انقضای دو سال از زمان وقوع معامله، دعوای فسخ در دادگاه قابل طرح نیست و دادگاه نسبت به آن رسیدگی نخواهد کرد. در واقع با انقضای مدت مزبور، مدیر تصفیه یا طلبکاران حق طرح دعوای فسخ را از دست می‌دهند و در این صورت بین ایراد یا عدم ایراد مرور‌­زمان از سوی خوانده(طرف معامله با تاجر ورشکسته) فرقی وجود ندارد. البته برای طرح دعوای فسخ لازم است خواهان(مدیر تصفیه یا طلبکاران) اثبات نماید که معامله قبل از تاریخ توقف انجام گرفته و از زمان وقوع معامله بیش از دو سال نگذشته است. بنا‌بر‌این مرور ­زمان مقرر در ماده‌ی ۴۲۴ ق.ت بیشتر به مرور ­زمان‌های مسقط حق دعوی شبیه است^[۱۳۵].
بند دوم: مرور­زمان دعاوی اشخاص ثالث علیه شرکاء یا وراث آنها
پس از ختم تصفیه و تقسیم دارایی شرکت میان طلبکاران، دعوای آن گروه از طلبکاران شرکت که به دلیلی حق خود را دریافت نکرده اند، دیگر علیه شرکت مسموع نخواهد بود و اشخاص ثالث فقط می‌توانند علیه شرکای شرکت، آن هم شرکایی که دارای مسئولیت نامحدودند، اقامه دعوا کنند. این یک قاعده منطقی و نتیجه‌ی زایل شدن شخصیت حقوقی شرکت است .
دعوای طلبکاران علیه شرکای با مسئولیت نا‌محدود‌، در همه حال و در صورتی که طلبکاران نتوانسته باشند تمام حقوق خود را از اموال شرکت دریافت کنند‌، قابل استماع است؛ با این تفاوت که چنین شرکایی در شرکت های تضامنی و مختلط مسئول پرداخت تمامی قروض شرکتند، در حالی که در شرکت های نسبی، به نسبت آورده‌شان مسئولیت دارند. در مورد شرکای با مسئولیت محدود ( در شرکت‌های مختلط غیر سهامی )، دعوای طلبکاران علیه آنها هنگامی مسموع خواهد بود که آنها حین تصفیه و قبل از کسر بدهی‌های شرکت به اشخاص ثالث، سهمی از دارایی شرکت را دریافت کرده باشند و الا چون مسئولیت این نوع شرکا محدود به آورده آنهاست، طلبکاران حق اقامه دعوا علیه آنان را نخواهند داشت.
برای آنکه اختلافات راجع به تصفیه و تقسیم اموال شرکت به سرعت خاتمه یابد، قانونگذار یک مهلت پنج ساله تعیین کرده است تا طلبکاران شرکت بتوانند علیه شرکا یا وراث آنها، راجع به معاملات شرکت اقامه دعوا کنند. این دعوا اگر چه به سبب معاملات اشخاص با شرکت مطرح شود، مستقیماً دعوا علیه خود شرکاست.
ماده ۲۱۹ مقرر می‌دارد :
« مدت مرور­‌زمان در دعاوی اشخاص ثالث بر علیه شرکاء یا وراث آنها راجع به معاملات شرکت ( در مواردی که قانون شرکاء یا وراث آنها را مسئول قرار داده ) پنج سال است».
مقررات ماده ۲۱۹ استثنایی است بر اصل مدت مرور­زمان که در کلیه دعاوی ( جز مواردی که استثنا شده ) ده سال تعیین شده است‌. علت این استثنا این است که اصولا در موقع تصفیه کلیه تعهدات شرکت باید انجام شود و اگر به واسطه حوادث غیر‌مترقبه یا اغلب در نتیجه تکاهل طلبکاران مقداری از تعهدات شرکت مکتوم بماند، قانونگذار نخواسته است شرکاء را که پس از انحلال شرکت طبق مقررات قانونی به تصفیه امور آن اقدام ننموده­اند، برای مدت زیادی بلا‌تکلیف و مسئول قرار دهد و شرکاء هر چه زود‌تر باید تکلیفشان روشن شود تا بتوانند به امور دیگری بپردازند و هر آن مواجه با دعاوی اشخاص ثالث نگردند .^[۱۳۶]
برای آنکه اشخاص ثالث و احیاناً شرکا بتوانند برای اثبات حقوق خود به دفاتر شرکت استناد کنند‌، ماده ۲۱۷ ق. ت مقرر کرده است: « دفاتر هر شرکتی که منحل شده با نظر مدیر ثبت اسناد، در محل معینی از تاریخ ختم تصفیه تا ده سال محفوظ خواهد ماند » .
این مهلت، در واقع، همان مهلت ده سال است که قانون آیین دادرسی مدنی برای دعاوی منقول معین کرده بود و با وجود حذف مرور­‌زمان در قانون آیین دادرسی، عملا این ماده کاربردی ندارد چون اگر کسی بعد از ده سال ادعایی مطرح کند و دفاتر شرکت بعد از ده سال از بین برود، نمی‌توان به مرور­‌زمان ده ساله استناد کرد. بنابراین حذف مرور­‌زمان در عمل ممکن است ایجاد مشکل کند .
وضعیت اقامه دعوا علیه متصدی تصفیه‌ای که از جمله شرکاست را قانون مشخص نکرده است. قطعا اگر دعوا علیه متصدی تصفیه به عنوان شریک باشد، یعنی دعوا علیه او در ردیف شرکای دیگر باشد، مرور­زمان دعوای طلبکار همان مرور­‌زمان پنج ساله خواهد‌ بود‌. اما هر‌گاه دعوا علیه متصدی تصفیه به این عنوان مطرح شود، چون ماده ۲۱۹ ق.ت از دعوا علیه متصدی تصفیه صحبت نکرده است، مرور­زمان دعوا علیه وی تابع قواعد مرور­زمان دعاوی مدنی می باشد.^[۱۳۷] که با توجه به اینکه مقررات مرور‌­زمان دعاوی مدنی نسخ شده است، دعوی علیه متصدی تصفیه‌ محدود به مهلت معینی نبوده و هر‌ زمان راه اقامه دعوی علیه متصدی تصفیه باز است.
در قانون کشور‌های عربی نیز یک مرور­زمان پنج ساله در دعاوی علیه شرکا و قائم مقام ایشان تعیین شده است که با گذشت این مدت، حق اقامه دعوی ساقط می‌شود.^[۱۳۸]
بند سوم: مرور­زمان اقامه دعوا علیه شرکا و مسئولان شرکت با مسئولیت محدود
ماده ۹۹ ق.ت در مورد مرور­زمان دعاوی اشخاص ثالث علیه شرکایی که به دلیل عدم رعایت مقررات تشکیل شرکت با مسئولیت محدود از سوی شرکاء متضرر شده اند مقرر می‌کند :
« مرور­‌زمان دعاوی ناشی از مقررات فوق ده سال از تاریخ تشکیل شرکت است ».
همچنین، ماده ۱۰۱ ق.ت، در خصوص مرور­زمان دعاوی شرکای شرکت یا اشخاص ثالث که از انحلال شرکت با مسئولیت محدود متضرر شده اند، علیه مسئولان و شرکایی که موجبات انحلال شرکت را فراهم ساخته اند، مقرر می‌کند :
« اگر حکم بطلان شرکت به استناد ماده قبل صادر شود شرکایی که بطلان مستند به عمل آنهاست و هیأت نظار و مدیر هایی که در حین حدوث سبب بطلان یا بلافاصله پس از آن سر کار بوده و انجام وظیفه نکرده‌اند در مقابل شرکاء دیگر و اشخاص ثالث نسبت به خسارات ناشیه از این بطلان متضامناً مسئول خواهند بود. مدت مرور‌­زمان ده سال از تاریخ حدوث موجب بطلان است».
درباره این ماده چند نکته قابل ذکر است :

 

1. 1. مدت مرور‌­زمان اقامه دعوا برای جبران خسارت حاصل از بطلان، ده سال از تاریخ حدوث سبب بطلان است. این مرور­زمان یک مرور‌­زمان تجاری است و به نظر می‌رسد هنوز هم معتبر است و نظریه شورای نگهبان راجع به خلاف شرع بودن مرور­زمان­های موضوع ق.آ.د.م، شامل مرور­‌زمان‌های قانون تجارت نمی‌شود.

 

1. 1. قانونگذار کسانی را که مشمول قاعده مندرج در ماده می‌شوند به طور حصری معین کرده است. بنا براین، فقط شرکای شرکت، هیأت نظار و مدیران شرکت با مسئولیت محدود مشمول این حکم می‌شوند و برای مثال هر گاه به سبب خطای مأمور تنظیم شرکت نامه رسمی، قرار‌داد شرکت باطل شود، این شخص مشمول ماده ۱۰۱ ق.ت نمی‌شود.

 

بند چهارم: مرور­‌زمان دعوای خسارت علیه متصدی حمل و نقل
در کلیه قوانین برای اینکه اختلافات با متصدی حمل و نقل طولانی نشود، مرور‌­زمانی کمتر از معمول پیش بینی شده؛ زیرا مشاهده و تأیید خسارت باید فوراً صورت گیرد. ماده ۳۹۳ ق.ت نیز تصریح می‌کند.
« نسبت به دعوی خسارت بر متصدی حمل و نقل مدت مرور­‌زمان یک سال است. مبداء این مدت در صورت تلف یا گم شدن مال التجاره و یا تأخیر در تسلیم روزی است که تسلیم بایستی در آن روز به عمل آمده باشد و در صورت خسارات بحری ( آواری ) روزی که مال به مرسل الیه تسلیم شده است.
همانطور که استنباط می‌شود، ماده مذکور ناظر بر دعوی خسارت علیه متصدی حمل‌و‌نقل است و خسارت هم مطابق مواد ۳۸۶ و ۳۸۷ ق.ت در موردی است که مربوط به مال‌التجاره باشد از قبیل قلت یا کم شدن یا تلف محموله و یا به مقصد نرسیدن آن، که ممکن است از ناحیه صاحب کالا یا قائم‌مقام او اعم از بیمه­گر یا نماینده ایشان، متصدی حمل‌و‌نقل دست اول نسبت به دست دوم به عنوان پیمانکار، طرح گردد، به این صورت که پس از ورود خسارت به محموله، از قبیل اینکه به مقصد نرسد، ذینفع( صاحب کالا یا نماینده) می‌تواند به طرفیت متصدی حمل‌و‌نقل، اقامه دعوی نماید.
موضوعی که در مورد مرور­‌زمان باید مورد توجه قرار گیرد حق رجوعی است که متصدیان حمل و نقل علیه متصدیان حمل و نقل دیگری که قسمتی از حمل و نقل را انجام داده اند‌، دارا می‌باشند و معلوم نیست اگر فروشنده یا گیرنده‌ی کالا در آخرین روز موعدی که می‌توانند اقامه دعوی نمایند، دعوای خود را علیه متصدی حمل و نقل اصلی طرح نمایند، آیا این اقامه دعوی مرور­زمان متصدی حمل اصلی را نیز علیه مباشر حمل و نقل کننده قطع می‌کند یا خیر ؟ دکتر حسن ستوده تهرانی در مورد حق اقامه‌ی و قطع مرور‌­زمان در مورد متصدی حمل اصلی و اثر آن بر حق رجوع به مسئول اصلی دعوی معتقدند که فروشنده فقط حق اقامه دعوی علیه متصدی حمل و نقل اصلی را دارد و شرایط بین متصدی حمل و نقل اصلی و متصدی حمل و نقل دست دوم نیز تابع مقررات قانون تجارت است و اگر در ظرف یک سال اقامه دعوی نشود ممکن است حق او تضییع شود، ولی چون حق رجوع متصدی حمل و نقل اصلی بر اساس ضمان است و اقامه دعوی قاطع مرور­زمان تلقی می‌شود، حق رجوع متصدی حمل و نقل اصلی به متصدی حمل و نقل دوم محفوظ است^.[۱۳۹]
اما به نظر می‌رسد که بر استدلال مزبور اشکال وارد است؛ به این دلیل که در قانون تجارت تعهدی که متصدی حمل و نقل در برابر صاحب کالا بر عهده می‌گیرد، ناظر بر نتیجه کار است که آن را در اصطلاح تعهد به نتیجه می‌نامند، و به همین دلیل قانونگذار متصدی حمل را حتی در صورتی که مباشر، حمل و نقل کننده‌ی دیگری باشد مسئول دانسته( شاید علت اینکه در قانون متصدی حمل و نقل را مسئول دانسته، به خاطر حمایت صاحب کالا و تضمین حق اوست)، اما مسئولیت متصدی حمل و نقل اصلی منافاتی با مسئولیت مباشر حمل ندارد و مسئولیت این دو، دو مبنای متفاوت دارد که قابل جمع است. لذا مسئولیت متصدی حمل و نقل، مسئولیت ناشی از اتلاف یا تسبیب عامل اصلی زیان را منتفی نمی‌سازد^[۱۴۰]. بنابر‌این صاحب کالا می‌تواند مستقیما به مباشر حمل نیز مراجعه یا علیه او طرح دعوی کند با این تفاوت که اگر مباشر خسارت را پرداخت کرد، وی حق رجوع به متصدی حمل و نقل را ندارد؛ بر عکس حالتی که در قانون در صورت اقامه‌ی دعوی علیه متصدی حمل و نقل اصلی، حق رجوع برای وی علیه مباشر حمل و نقل کننده در نظر گرفته شده است.

مصارف درمانی: برای رفع ورم بدن برگ گردو را در آب ریخته مانند چای دم می­ کنند، می­نوشند و یا با آن دهان را شستشو می­ دهند تا لثه­ها التیام یابد. برگ را روی دندان­ها می­مالند تا دندان­ها سفید شوند. برای رفع ناراحتی­های پوستی و یا تعرق بیش از حد پوسته سبز گردو را با حنا مخلوط و خمیر کرده و به موضع­ها می­مالند. جوشانده برگ گردو برای رفع سنگ کیسه صفرا و کلیه مفید است. خوردن روزانه یکی دو عدد گردو برای سلامتی بدن لازم است. برای رفع زگیل و خال گوشتی مغز نارس گردو را روی موضع می­مالند. روغن گردو برای درمان یبوست مفید است. دود دادن برگ­های خشک یا تازه گردو سبب دفع حشرات می­ شود.

روش مصرف: جوشانده، ضماد، روغن

گزنه Gazane
نام محلی: گزگزوک Gazgauk
بخش مورد استفاده: همه قسمت­ های گیاه
پراکنش: همه مناطق
خواص درمانی: مرض قند، فشارخون، کمر­درد، پروستات، دل­درد و معده­درد، پادرد، ضد چربی، سنگ کلیه، تنگی نفس، عفونت بدن، رفع موخوره
مصارف درمانی: برای رفع موخوره درون شامپو به­ صورت پودر مخلوط می­ شود. برای فشارخون برگ آن­را به پا می­مالند. برای دردهای موضعی برگ آن­را می­کوبند و ابتدا یک لایه پارچه روی پا می­بندند سپس کوبیده گزنه را در لایه بعدی می­گذارند که پا را نسوزاند. آب آن­را برای رفع بیماری قند مصرف می­ کنند. ریشه و ساقه و برگ آن­را به­ صورت تازه و خشک دم می­ کنند، دم­کرده آن­را با نبات مصرف می­ کنند. از این گیاه به­سبب فوایدی که دارد در تهیه برخی غذاها مانند آش و بورانی استفاده می­ کنند. ویا با آن نوعی ترشی تهیه می­ کنند.
روش مصرف: خشک­شده و تازه، ضماد
طب کهن: موردی یافت نشد.

 

چای­کوهی Čâykuhi نام محلی: آن­نخ Ânnex بخش مورد استفاده: گل، ساقه و برگ پراکنش: در بیشتر نقاط

خواص درمانی: فشارخون، باد، نفخ شکم و دل­درد، اعصاب، سردرد، سرماخوردگی، نفس­تنگی.
مصارف درمانی: آن­را مانند چای دم می­ کنند و می­نوشند. پودر خشک­کرده آن­را به­عنوان ادویه­ای خوش­بو در غذا استفاده می­ کنند.
روش مصرف: جوشانده، خشک­کرده.
طب کهن: موردی یافت نشد.

 

زرشک zerešk نام انگلیسی: Barberry bush بخش مورد استفاده: تمام بخش­های گیاه پراکنش: در بیشتر نقاط

مشخصات گیاه: درختچه­هایی تا ارتفاع ۳ متر با شاخه­ های فراوان. شاخه­ های جدید شیاردار، سبز یا قهوه­ای مایل به قرمز. خاردار، خارها به طول ۱ تا ۵/۱ سانتیمتر، ساده یا سه­شاخه­ای، برگ­ها باریک، بیضوی یا تخم­مرغی، دارای دندانه­های منظم نوک­تیز در حاشیه. میوه­ ها قرمزرنگ و بیضوی شکل.
خواص درمانی: ضد فشار، دفع زردی، ناراحتی­های کلیوی، سنگ­های ادراری، تحریک فعالیت معده و کبد، اشکالات جریان خون، مسهل، صفرا، درمان تاول، تب بر، زردی و یبوست و درمان شکستگی استفاده می­ شود.
مصارف درمانی: دم­کرده زرشک برای درمان صفرا(ریزش مداوم آب دهان) استفاده می­ شود. زرشک، ریشه کاسنی، شاه­تره و … را جوشانده و در سرماخوردگی به­کار می­برند. زرشک کوهی هسته­دار را در آب جوشانده و برای درمان بلغم استفاده می­ کنند. ریشه درخت زرشک(زارچ zârč) را جوشانده و در کوفتگی استفاده می­ کنند. زارچ را در هنگام شب ادراری به کمر و زیر ناف می­مالند. زرشک را برای درمان زردی به­کار می­برند. از زرشک برای فشارخون استفاده می­ شود. میوه زرشک صاف کننده خون، کم کننده فشار خون می باشد. برای برطرف کردن ترک لب از آن استفاده می­ کنند. همچنین دم کرده برگش برای رفع گرمی مفید است. زرشک را دم کرده و له می­ کنند. سپس آبش را می‌گیرند. آب یا میوه­اش را در آش می­ریزند.
زرشک دو نوع آبی و پلویی یا آشی است که نوع آبی آن استفاده طبی دارد. زرشک آشی بدون هسته و زرشک آبی دارای هسته چوبی است. مزاج آن سرد است. خاصیت مهم آن رفع سودا یا سودابری است. جوشانده آن فشار خون را کاهش می دهد. به دلیل سودابری آن، داروی خوبی برای رفع بخار سودا و التیام زخم­های سودایی است. چون ملین است، شربت آن­را برای رفع یبوست به مصرف می‌رسانند.
روش مصرف: دم کرده، جوشانده، شربت و خام­خوری. ریشه آن­را می­جوشانند و شیره آن­را که تلخ است برای شکستگی می­خورند. مانند چای در قوری دم می­ کنند یا می­جوشانند. همراه با برنج می­پزند.
طب کهن: «انبرباریس(زرشک)، مزاجش سرد و در آخر سوم خشک است. شربت آن در برکندن صفرا بسیار موثر است. ضمادش را بر دمل­های گرم گذاشتن بسیار مفید است. معده و کبد را نیرو دهد و در رفع تشنگی بسیار نافع است. شکم را بند می ­آورد، از خراش روده جلوگیری می­ کند. نوشیدنش برای قطع سیلان رطوبت­های مزمن رحم موثر است. گویند اگر زن باردار چوب زرشک را سه­بار به شکم بزند، سقط جنین کند. از خونریزی­های زیرین جلوگیری می­نماید».(بوعلی سینا، ۶۸:۱۳۶۸)
«از زمان­های خیلی قدیم از این گیاه برای اسهال­های ساده، تب­های صفراوی، خونروی­ها­، ورم لثه و درد گلو (به­ صورت غرغره)، استفاده به­عمل می­آمده­است. در استعمال خارجی، آن­را بر روی زخم، جهت مداوای جراحات قرار می­دادند. ریشه و پوست ساقه آن­را به­عنوان صفرابر و رفع یرقان به­کار می‌بردند. ریشه و پوست ساقه زرشک، از داروهای تلخ به­شمار آمده، اثر مقوی، صفرابر و مسهلی به مقادیر زیاد دارد. آنچه­که از نظر درمانی دارای ارزش است، پوست ثانوی ریشه و ساقه می­باشد که هردو از مقوی­های تلخ به­شمار آمده، اثر تصفیه­کننده خون، ضدعفونی کننده و کمی مسهلی دارد. در قدیم برای آن اثری مشابه گنه‌گنه قائل بوده ­اند. ریشه آن اثر مدر دارد. پوست ریشه و ساقه زرشک را در بی­نظمی­های عمل دستگاه گوارش که منشا کبدی یا کلیوی داشته باشد، همچنین در سوء­هضم­های مزمن که با بی­اشتهایی همراه باشد، یبوست، قولنج­های کبدی و کلیوی، زردی، یرقان، تب­های صفراوی، نقرس، روماتیسم، تب­های عفونی، تیفوئید و خونروی­هایی که در فواصل قاعدگی رخ می­دهد، به­کار می­برند.
قیاس: اثر ضد میکروبی می ­تواند تاییدی بر مصارف سنتی زرشک در ترمیم زخم باشد. تحریک کیسه صفرا توسط ترکیبات موجود در گیاه می ­تواند در رفع بیماری­های کیسه صفرا مشابه با درمان­های سنتی نقش داشته باشد.
زعفران zafarân

این پرسشنامه مشتمل بر ۳۰سؤال می باشد که ازاحساس حقارت تا میزان اعتماد به نفس آزمودنی رامورد بررسی و
اندازه گیری قرار میدهد .
هریک ازسؤالات دارای سه گزینه (بلی،خیر،نمی دانم ) می باشدودرهر سؤال پاسخ صحیح درگزینه بلی وخیراست.
نمره گذاری آزمون به این صورت است که:
جواب هایی درپرسشنامه که سنجش عزت نفس درمقابل احساس حقارت می باشد یک امتیازوبه گزینه هایی که احساس حقارت را می سنجد نمره ای تعلق نمی گیرد. وبه گزینه های نمی دانم نیزیک دوم نمره تعلق می گیرد بدین سان مشخص است که بالا ترین نمره آزمودنی ۳۰ است.
بلی : ۱-۲-۵-۹- ۱۰-۱۱-۱۶-۲۲-۲۳-۲۹-۳۰
خیر: ۳-۴-۶-۷-۸-۱۲-۱۳-۱۴-۱۵-۱۷-۱۸-۲۰-۲۱-۲۴-۲۵-۲۶-۲۷-۲۸
این پرسشنامه توسط بسیاری از محققین دربسیاری ازپژوهش ها به کاربرده شده است. دکتر حقیر السادات وخانم نظری
ازجمله محققینی هستند که دردانشگاه فردوسی مشهد این پرسشنامه رادرمورد۲۰۰نفرازدانشجویان این دانشگاه به کار برده اند.
روایی وپایایی
پرسشنامه آیزنک ازنظرهزینه وزمان برای اجرا، پرسشنامه ی مناسبی است زیراامکان مقایسه افراد مختلف را فراهم می کند آنها را به صورت درجه بندی های قابل محاسبه درمی آورد.

میزان پایایی این پرسشنامه با استفاده ازکرونباخ ۷۹درصد می باشد.
متغییرهای پژوهش
متغییریک مفهوم است که بیش ازدویا چندارزش یا عدد به آن اختصاص داده می شود. ویژگی هایی را که یک پژوهشگرمشاهده یا اندازه گیری می کند متغیر نامیده می شود .به عبارت دیگر متغیر به ویژه گی هایی اطلاق می شود که می توان دو یا چند ارزش یا عدد برای آن جایگزین کرد . عدد یا ارزش که به یک متغیرنسبت داده می شود نشان دهنده ی تغییر از یک فرد به فرد دیگر و ازیک حالت به حالت دیگر است . ( دلاور ، ۸۵ ) .
انواع متغیر براساس نقشی که در تحقیق بر عهده دارد به دو دسته تقسیم می شود :
الف : متغیر مستقل که در این پژوهش عزت نفس والدین است .
ب: متغیر وابسته که در این پژوهش اعتماد به نفس فرزندان است .
متغیر کنترل دراین پژوهش شامل سن و هوش می باشد .
تجزیه وتحلیل آماری
درپژوهش حاضرداده های حاصل از پرسشنامه های کوپر اسمیت و آیزنیک با بهره گرفتن از شیوه ی آماری ضریب همبستگی پیرسون و شاخص های آماری نظیر میانگین و جداول و نمودارها ی فراوانی و بر اساس آمار استنباطی جهت به دست آوردن رابطه بین متغیرها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت .
فصل چهار
تجزیه و تحلیل داده های آماری
مقدمه
آمار توصیفی

 

عزت نفس مادران

عزت نفس پدران

اعتماد به فس فرزندان

فرزندان۲