مزیت رقابتی پایدار می باید مبتنی بر نگاه راهبردی و آینده گرا باشد. به نحوی که با فراتر رفتن از مدیریت جاری، منابع و قابلیت ها، برای توسعه بلندمدت منابع و قابلیت ها و رسیدن به مزیت راهبردی تمرکز داشته باشد.

منابع شرکت همه دارایی ها، قابلیت ها، فرایندهای سازمانی، ویژگی های شرکت، اطلاعات و دانشی است که توسط شرکت کنترل می شوند و به طراحی و اجرای راهبردها می انجامند. این منابع فیزیکی، انسانی و سازمانی هستند.
مزیت رقابتی، توانایی شرکت در ایجاد ارزشی است که در حال حاضر به وسیله دیگر رقبا انجام نشده باشد و یک مزیت رقابتی پایدار هنگامی است که شرکت ها نتوانند از مزایای راهبردهای شرکت های دیگر کپی برداری کنند.
مدل RBV دو فرضیه در ارزیابی منشأ مزیت رقابتی دارد: شرکت ها در کنترل منابع راهبردیشان ناهمگن هستند و این منابع ممکن است بین شرکت ها متحرک نباشد و حرکت نکند. بنابراین ناهمگنی می تواند پایدار بماند. از نظرگرانت(۱۹۹۱) مفهوم راهبرد در دیدگاه مبتنی بر منابع را در جدول ۲-۲، نشان داده شده است. طبق این دیدگاه، کارکرد اصلی راهبرد خلق مزیت رقابتی است و راهبرد باید منابع سازمان را به مزیت رقابتی تبدیل کند این تبدیل طی زنجیره منابع، قابلیت، شایستگی محوری و مزیت رقابتی صورت می گیرد.
(شکل ۲-۲) دیدگاه مبتنی بر منابع و کارکرد راهبرد
هنگامی که شایستگی های محوری سازمان در بازار، سازمان را جلوتر از رقبا ببرد. یا به عبارت دیگر مزیت رقابتی شامل مجموع عوامل یا توانمندی هایی است که همواره شرکت را به نشان دادن عملکردی بهتر از رقبا قادر می سازد.
مزیت رقابتی
اگر قابلیت ارزش بیشتری نسبت به رقبا برای مشتری ایجاد نماید و در عین حال دستیابی به آن به سادگی میسر نباشد و در چارچوب کسب و کار قرارگیرد به شایستگی عوامل حیاتی موفقیت(CSF) محوری تبدیل می شود که سکوی پرش سازمان به سوی مزیت رقابتی تلقی می شود.
کارکرد راهبرد
شایستگی محوری
قابلیت
بکارگیری کارای منابع و ترکیب مناسب منابع با بهره گرفتن از روتین ها و فعالیت های جاری سازمان ابزارها، فرایندها و شیوه های انجام کار است.
عوامل در دسترسی که در مالکیت شرکت و تحت کنترل شرکت و قابل تغییر است می باشند که شامل منابع مالی، فیزیکی، منابع انسانی، فناوری، منابع سازمانی و مانند این هاست.منابع ممکن است ملموس یا ناملموس باشد.

منابع
۲-۲-۱ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ
ﺑﺎ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﻫﺎ ﻭ ﺑﺮﺭﺳﻲ ﺗﻌﺎﺭﻳﻔﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺍﻭﻟﻴﻦ ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺑﻲ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻓﻘﺪﺍﻥ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻭﺍﺣﺪ ﻭ ﺍﺻﻄﻼﺡ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻣﺸﺨﺺ ﻭ ﻣﻌﻴﻦ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﻭ ﻣﻌﻨﺎ ﻭ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ. ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ(ﺻﻼﺣﻴﺖ) ﺩﺭ ﻟﻐﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺩﺭﺧﻮﺭ، ﺳﺰﺍﻭﺍﺭ، ﻛﻔﺎﻳﺖ ﻛﻨﻨﺪﻩ، ﻗﺎﺑﻞ ﭘﺬﻳﺮﺵ، ﺗﻮﺍﻧﺎ ﻭ ﺩﺍﺭﻧﺪﻩ ﺁﻣﺎﺩﮔﻲ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﺪﻥ ﺑﻪ ﺣﺮﻓﻪ ﺧﺎﺹ ﻣﻄﺮﺡ ﺷﺪﻩ ﺍ ﺳﺖ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻣﺴﺘﻘﻴﻤﻲ ﺑﺎ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﺮﻓﻪ ﺩﺍﺭﺩ(ﺻﺎﻓﻲ،۱۳۶۷، ﺹ ۵۵) (ﻣﻠﻜﻲ،۱۳۶۷، ﺹ۰۱) ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺁﻛﺴﻔﻮﺭﺩ(۲۰۰۳) ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ”ﻗﺪﺭﺕ، ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ ﻭ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺍﺩﻥ ﻳﻚ ﻭﻇﻴﻔﻪ“ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ(ﻫﻮﺭﻧﺒﺎﻱ، ۲۰۰۳). ﺳﻴﻨﮕﻼ ﻭ ﻫﻤﻜﺎﺭﺍﻥ(۲۰۰۵)ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ”ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ ﻳﻚ ﺩﺍﻧﺸﺠﻮ/ ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺩﺭ ﻗﺎﺩﺭ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺍﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻛﺎﻣﻞ، ﻳﺎﻓﺘﻦ ﺭﺍﻩ ﺣﻞ ﻫﺎ ﻭ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺁﻧ ﻬﺎ ﺩﺭ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﻛﺎﺭﻱ“ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﻣﻲ ﮔﻴﺮﻧﺪ. ﻓﻴﻠﭙﻮﺕ ﻭ ﻫﻤﻜﺎﺭﺍﻥ(۲۰۰۲) ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ”ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ ﺍﺯ ﻣﻬﺎﺭﺕ ﻫﺎ، ﺩﺍﻧﺶ ﻭ ﻧﮕﺮﺵ ﻫﺎﻱ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻳﻚ ﻧﻘﺶ ﺑﻪ گونه ای ﺍﺛﺮﺑﺨﺶ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ“. ﻫﺎﻧﺴﺘﻴﻦ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎ(۲۰۰۰) ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﻋﻤﻮﻣﺎ ﻳﺎ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﻣﺮﺗﺒﻂ، ﺍﻧﻮﺍﻉ ﺩﺍﻧﺶ، ﻣﻬﺎﺭﺕ ﻫﺎ ﻭ ﺍﻧﮕﻴﺰﻩ ﻫﺎﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺶ ﻧﻴﺎﺯﻫﺎﻱ ﺭﻓﺘﺎﺭﻱ، ﻓﻨﻲ ﻭ ﺍﻧﮕﻴﺰﺷﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖﺁ ﻣﻴﺰ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻧﻘﺶ ﻳﺎ ﺷﻐﻞ ﻣﺸﺨﺺ ﺍﺳﺖ.
ﻭﻗﺘﻲ ﻣﺎ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﻓﻜﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﻢ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ به ﺫﻫﻦ ﻣﻲﺁ ﻳﺪ، ﺩﺍﻧﺶ، ﻣﻬﺎﺭﺕ ﻫﺎ ﻭ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ ﻫﺎﺳﺖ. ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﺗﻮﺳﻂ ﺑﺴﻴﺎﺭﻱ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﻓﺮﺩﻱ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ، ﺑﺮﺧﻲ ﺑﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺑﻮﺩﻥ ﺁﻥ ﺗﺎﻛﻴﺪ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺍﻋﺘﻘﺎﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﻫﺎ ﺗﺎ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﺍ ﻱ ﻏﻴﺮﺍﻛﺘﺴﺎﺑﻲ(ﺫﺍﺗﻲ) ﺍﺳﺖ(ﻛﻮﭘﺮ ﻭ ﭘﺎﻟﺖ، ۲۰۰۵). ﻧﻜﺘﻪﺍ ﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪﺍﻥ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﺩﻭ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻨﻪ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﺍﺭﺍﺋﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ؛ ﺍﻭﻟﻲ ﻧﺸﺎﻧﮕﺮ ﺗﻮﺍﻧﺎﻳﻲ ﻳﻚ ﻓﺮﺩ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺷﻐﻞ ﺑﻪ گونه ای ﺍﺛﺮﺑﺨﺶ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺩﻭﻡ ﻋﺒﺎﺭﺗﺴﺖ ﺍﺯ ﺁن چه ﻳﻚ ﻓﺮﺩ ﺑﺮﺍﻱ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﺍﺛﺮﺑﺨﺶ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﻳﻦ ﺩﻭ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﻧﺰﺩﻳﻚ ﺍﻣﺎ ﻣﺘﻔﺎﻭﺗﻨﺪ. ﺩﻭﻣﻲ ﺩﺭﺑﺮﺩﺍﺭﻧﺪﺓ ﺁﻥ ﭼﻴﺰﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻮﻓﻘﻴﺖ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺷﻐﻞ ﻻﺯﻡ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ حالی که ﺍﻭﻟﻲ ﺑﺎ درجه ای ﺍﺯ آن چه ﻛﻪ ﻳﻚ ﻓﺮﺩ ﺁن چه ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﻳﻚ ﺷﻐﻞ ﻣﻬﻢ ﺍﺳﺖ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲ ﺩﻫﺪ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺩﺍﺭﺩ(ﻣﺎﻳﺮ، ۲۰۰۱). ﺁﺭﻣﺴﺘﺮﺍﻧﮓ(۲۰۰۰) ﺑﺮﺍﻱ ﺣﻞ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﻭﺍژﻩ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﺍﺑﻬﺎﻡ ﻭﺍژﻩ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻭﻱ ﺑﻴﺎﻥ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﺩ ﻛﻪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﺭﻭﺯ ﺍﻓﺰﻭﻧﻲ ﺍﺯ ﻭﺍژﻩ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻳﺎ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﺭﻓﺘﺎﺭﻱ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﻭﺍژﻩ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﺷﻐﻠﻲ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ. ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺁن ﭽﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ این که ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻘﺶ ﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺭﻓﺘﺎﺭ ﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺍﻳﻦ ﻭﺍژﻩ ﺩﺭ ﺑﺮﮔﻴﺮﻧﺪﻩ ﺩﻭ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﺭﻓﺘﺎﺭﻱ ﻭ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﺷﻐﻠﻲ ﺍﺳﺖ.
۲-۲-۲ ﮔﺮﻭهﺑﻨﺪﻱ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎ
ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎ ﺭﺍ می توان ﺑﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻛﺮﺩ:
– قاﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﭘﺎﻳﻪ: ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﺍ ﻱ ﺍﺯ ﻭﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎ ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭﻫﺎ ﺭﺍ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺍﻣﻜﺎﻥ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻛﺎﺭﻱ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﺍﺕ ﻭ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻛﻨﺪ.
– ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﻛﻨﻨﺪﻩ: ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ای ﺍﺯ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩﻫﺎﻱ ﺑﺮﺗﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩﻫﺎﻱ ﻣﻌﻤﻮﻟﻲ ﻭ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺍﻣﻜﺎﻥﭘﺬﻳﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ.
– ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﻛﻠﻴﺪﻱ(ﻣﺤﻮﺭﻱ ): قابلیت هایی هستند ﻛﻪ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻭ ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﻓﺮﺩﻱ ﻭ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﻳﺞ ﻭ ﻃﻲ ﺳﺎﻝ ﻫﺎﻱ ﻣﺘﻤﺎﺩﻱ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﮔﻲ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻘﻠﻴﺪ ﻛﺮﺩﻥ ﻧﻴﺴﺖ. ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺭﺍ ﻭﻗﺘﻲ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﻣﺤﻮﺭﻱ ﻭ ﻛﻠﻴﺪﻱ ﺍﺭﺯﻳﺎﺑﻲ ﻭ ﻧﺎﻡ ﮔﺬﺍﺭﻱ ﻛﺮﺩ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺟﻬﺖ ﮔﻴﺮﻱ ﻫﺎﻱ ﺍﺳﺘﺮﺍﺗﮋﻳﻚ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ذیربط ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺗﺤﻘﻖ ﺍﻳﻦ ﺟﻬﺖ ﮔﻴﺮﻱ ﻫﺎ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﻭ ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦناﭘﺬﻳﺮﻱ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ(ﺍﺑﻮﺍﻟﻌﻼﻳﻲ ﻭ ﻏﻔﺎﺭﻱ، ۵۸۳۱، ﺻﺺ ۵۳-۷۳).
۲-۲-۳ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﻱ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﻣﺪﻝ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﻣﺪﻳﺮﻳﺘﻲ
ﺑﺎ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺍﺩﺑﻴﺎﺕ ﻣﻮﺿﻮﻉ، ﺭﻭﺵ ﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺭﺍ می توان ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﻣﺤﻮﺭﻱ ﭘﻴﺸﻨﻬﺎﺩ ﻛﺮﺩ. ﺭﺍﺙ ﻭﻝ ﻭ ﻛﺎﺯﺍﻧﺎﺱ(۱۹۹۳) ﻧﻈﻴﺮ ﺑﻨﭻ ﻣﺎﺭﻙ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﺵ ﺍﻗﺘﺒﺎﺳﻲ(ﻧﻈﻴﺮ ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺷﻐﻞ) ﻭ ﺭﻭﺵ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ(ﻧﻈﻴﺮ ۱۰ﺭﻭﺵ ﺑﻮﻣﻲ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ، ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﻲ ﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﺧﺒﺮﮔﺎﻥ) دسته بندی ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ. ﻫﺮ ﺭﻭﺵ ﻣﺰﺍﻳﺎ ﻭ ﻣﻌﺎﻳﺐ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺭﻭﺵ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺎ ﺣﺪ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺑﻪ ﻋﻮﺍﻣﻞ ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﻲ ﺑﺴﺘﮕﻲ ﺩﺍﺭﺩ. ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﻫﺎ عبارتند از(یانگ[۱۲]،۲۰۰۶):
الف) بنچ مارک: ﺍﺯ سریع ترین ﻭ ﺳﺎﺩﻩ ترین ﺭﻭﺵ ﻫﺎﻱ ﻣﻤﻜﻦ، ﺑﻨﭻ ﻣﺎﺭﻙ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﻋﻨﺎﺻﺮ شایستگی های محوری ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﻲ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ کپی برداری ﺍﺯ ﻋﻤﻠﻜﺮﺩ ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎﻱ ﭘﻴﺸﺮﻭ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﻛﺮﺩ(میرابیل،۱۹۹۷). ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﺷﺮﻛﺖ، می تواند ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﻲ ﻭ ﺑﺪﻭﻥ ﺍین که ﻣﺘﺤﻤﻞ ﺯﺣﻤﺖ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﻃﻤﻴﻨﺎﻥ ﻳﺎﺑﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺭﺍﺳﺘﺎﻱ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﺭﻗﺒﺎ ﺣﺮﻛﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﺍﺯ ﻣﻌﺎﻳﺐ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﻫﺎﻱ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﻴﻦ ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎ ﻧﺎﺩﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻭ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺷﺮﻛﺖ ﺑﻪ ﺑﻴﺮﺍﻫﻪ ﺑﺮﻭﺩ.
ﺏ) ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺷﻐﻞ: ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺷﻐﻞ ﺭﺍ ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﻱ ﺩﺭﻭﻥ نگر(ﺩﺭﻭﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ) ﺩﺭ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﻫﺎﻱ ﻣﺤﻮﺭﻱ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻴﺎﺯ ﺷﺮﻛﺖ ﻧﺎﻡ ﺑﺮﺩ(ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﺍﺯ ﻃﺮﻳﻖ Spencer and Spencer, 1993) ﺷﺮﺡ ﺷﻐﻞ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ، ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻛﻪ ﻭﻇﺎﻳﻒ ﻭ ﺁﻳﺘﻢ ﻫﺎﻱ ﻣﺸﺨﺺ ﺗﺎ ﺳﻄﺢ ﭘﺎﻳﻴﻦ تر ﺧﺮﺩ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ. ﺷﻐﻠﻲ ﺑﻪ ﺷﻴﻮﻩ ﺍﻱ ﻛﺎﻣﻼ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ، ﮔﺮﻭﻩ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺎ ﻣﺤﻮﺭ ﻗﺮﺍﺭﺩﺍﺩﻥ ﺷﺮﺡ شغل ها ﻭ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﺩﻗﻴﻖ پست های ﻛﻠﻴﺪﻱ ﺑﻪ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﻫﺎﻱ ﻣﺤﻮﺭﻱ می پردازند(روثول و لیندهلم[۱۳]،۱۹۹۹) ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﻛﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﻴﻮﻩ ﺗﺎ ﺣﺪ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻭ ﺗﺨﺼﺺ ﺍﻋﻀﺎﻱ ﮔﺮﻭﻩ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺴﺘﮕﻲ ﺩﺍﺭﺩ. ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ، ﺳﺮﻋﺖ ﺗﻐﻴﻴﺮﺍﺕ ﻣﺤﻴﻂ ﺑﻴﺮﻭﻧﻲ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ می تواند ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺍﺯ ﺭﺩﻩ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪﻥ ﺷﺮﺡ ﺷﻐﻞ ﻫﺎ، ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﺴﺌﻮﻟﻴﺖ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺤﺘﻮﺍﻱ ﺷﻐﻞ ﺷﻮﺩ.
ﺝ) ﮔﺮﻭﻩ ﺧﺒﺮﮔﺎﻥ: ﺭﻭﺵ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﺭ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﻫﺎﻱ ﻣﺤﻮﺭﻱ، ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﻲ ﺍﺯ ﺧﺒﺮﮔﺎﻥ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ می تواند ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻭ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﻱ ﻛﺎﻧﻮﻧﻲ ﺍﺯ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻛﺎﺭﻛﻨﺎﻥ ﺍﺭﺷﺪ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻳﺎ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎﻥ ﺑﻴﺮﻭﻧﻲ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﻫﺮ ﻳﻚ ﺍﺯ ﭘﺴﺖ ﻫﺎ ﻳﺎ ﻣﺸﺎﻏﻞ ﻛﻠﻴﺪﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺷﻮﺩ(روثول و کازانس[۱۴]،۱۹۹۳) ﻣﻬم ترﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﺭﺍ می توان ﺩﺭ ﻣﺎﻫﻴﺖ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻣﺸﺎﺭﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺩﻳﺪ؛ ﭼﺮﺍ ﻛﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﻴﺮﻭﻧﻲ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻛﺎﻓﻲ ﺑﺎ ﺷﺮﻛﺖ ﺁﺷﻨﺎ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ﻓﺎﻗﺪ ﺩﺍﻧﺶ ﺗﺨﺼﺼﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺍﺯ ﺳﻮﻱ ﺩﻳﮕﺮ، ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺩﺭﻭﻥ ﺳﺎﺯﻣﺎﻧﻲ ﻧﻴﺰ ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﻳﺪ ﻣﺤﺪﻭﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﺩﺭ ﭼﻨﻴﻦ ﻭﺿﻌﻴﺘﻲ ﻣﺸﻜﻞ ﻭﻗﺘﻲ ﺑﺪﺗﺮ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺑﻴﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﺎﻱ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﺒﺮﻩ ﺗﻀﺎﺩ ﻧﻴﺰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
ﺩ) ﺭﻭﺵ ﭘﻴﻤﺎﻳﺸﻲ: ﺭﻭﺵ ﭘﻴﻤﺎﻳﺶ ﻣﺒﺘﻨﻲ ﺑﺮ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻧﻴﺰ ﺍﺯ ﺭﺍﻳﺞ ترین ﺭﻭﺵ ﻫﺎﻱ ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﻱ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ می تواند ﺩﺭ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﻣﺪﻝ ﺑﻮﻣﻲ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ(همان،۱۹۹۳). ﺍﺯ ﻭﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎﻱ ﺑﺎﺭﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ، ﺟﻤﻊ ﺁﻭﺭﻱ ﺳﺮﻳﻊ ﺣﺠﻢ ﺯﻳﺎﺩﻱ ﺍﺯ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺎ ﺩﺭ ﺑﻜﺎﺭﮔﻴﺮﻱ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﺩﻭ ﻣﺎﻧﻊ ﺍﺻﻠﻲ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ: ﺁﻳﺎ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺟﺎﻣﻊ ﻭ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭﻣﻨﺪ ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺁﻳﺎ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﻲ ﺩﻫﻨﺪ، ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺍﺯ ﻣﺘﺨﺼﺼﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻧﻜﺎﺕ ﻣﻬﻤﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﺭﻭﺵ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﻧﻴﺰ تصمیم ﮔﻴﺮﻱ ﺭﺍﺟﻊ ﺑﻪ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﺑﺎﻧﻚ ﻫﺎ ﺍﺳﺖ. ﻫﻤﺎن طوﺭ ﻛﻪ ﻗﺒﻼ ﺗﻮﺿﻴﺢ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪ، ﺩﺭ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﻫﺎﻱ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﻣﺪﻝ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎ ﻧﻈﻴﺮ ﺑﻨﭻ ﻣﺎﺭﻙ، ﺗﺠﺰﻳﻪ ﻭ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺷﻐﻞ ﻭ ﺷﺎﻳﺴﺘﮕﻲ ﻫﺎﻱ ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﻧﻘﺶ(آرمسترانگ،۲۰۰۳) ﻃﺮﺍﺣﻲ ﺑﺎﻧﻚ/ ﭼک لیست، ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎ ﺿﺮﻭﺭﻱ ﻧﻴﺴﺖ. ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺑﻪ ﻃﺮﺍﺣﻲ ﺑﺎﻧﻚ/ چک لیست ﺍﻭﻟﻴﻪ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ؛ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﻫﺎ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﺧﺒﺮﮔﺎﻥ، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻭ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﺍﻧﺘﺨﺎﺑﻲ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﻛﺮﺩ. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎ ﺍﻏﻠﺐ ﺩﺭ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﻣﺪﻝ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺗﻬﻴﻪ ﺑﺎﻧﻚ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ ﻫﺎ ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
۲-۲-۴ تعریف شایستگی
مجموعه دانش، توانایی و ظرفیت هایی که شخص را قادر می سازد در چار چوب محدودیت های درون و برون سازمانی، در ایفای نقش وظایف کاری خود، عملکرد مطلوب داشته و علاوه بر آن تضمین کننده موفقیت سازمانی نیز باشد(مقدم، ۱۳۸۸).
مدیریت منابع انسانی در سال های اخیر به ارزیابی شایستگی ها به عنوان ابزاری برای تعیین نقاط قوت و ضعف عملکرد و هم چنین شناسایی افراد مستعد سازمان گرایش یافته است. به این ترتیب ارزیابی مبتنی بر شایستگی ها برای انتخاب و انتصاب، ارتقا و هم چنین توسعه و برنامه ریزی آموزشی نتایج قابل ملاحظه ای داشته است(هارم و همکاران[۱۵]،۲۰۰۳).
عکس مرتبط با منابع انسانی

برای

۲ . تحقیقاتی که از اقلام صورت‌های مالی و خصیصه‌های شرکت بهره گرفته‌اند.
۱-۲-۱۰-۱-۲- متغیرهای بازار
در تحقیقات زیادی رابطه متغیرهای بازار با ورشکستگی یا درماندگی مالی شرکت‌ها بررسی شده است. از جمله متغیرهای بازار که تأثیرگذاری آنها بر ورشکستگی اثبات شده است، می‌توان به این موارد اشاره نمود: بازده بازار سهام شرکت، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار حقوق صاحبان سهام (B/M)، انحراف استاندارد بازده سهام و اندازه نسبی ارزش بازار.
تصویر درباره بازار سهام (بورس اوراق بهادار)
در مطالعات پیشین، وجود رابطه بین بازده بازار سهام شرکت و احتمال درماندگی مالی تأیید شده است. به عنوان مثال بیور (۲۰۰۵) حدی را که در آن از تغییرات قیمت بازار سهام شرکت می‌توان در پیش‌بینی ورشکستگی استفاده نمود، بررسی و توصیف کرد. نتایج این تحقیق نشان داد که قیمت بازار سهام شرکت در سال قبل از ورشکستگی شدیداً افت کرده و شرکت­های ورشکسته نوسان­پذیری بازده و ریسک نکول بیشتری داشته‌اند.
یافته­ های تحقیق آهارونی و همکاران[۹۲](۱۹۸۰) نشان داد که پیش‌بینی ورشکستگی با بهره گرفتن از نسبت‌های حسابداری، صرفنظر از موفقیت مدل به کار رفته، مبنای نظری محکم و قاطعی ندارد. این محققان چنین استدلال می‌کنند که استفاده از داده‌های بازار برای بررسی ورشکستگی شرکت‌ها با توجه به مبنای نظری از رضایت بخشی برخوردار می‌باشد. آنها با بهره گرفتن از معیارهای ریسک- بازار دریافتند که واریانس کل و واریانس هر شرکت در گروه کنترل با واریانس کل و واریانس هر شرکت در گروه گواه (ورشکسته) در چهار سال قبل از ورشکستگی، متفاوت می‌باشد.
حسابداری
آلتمن و بیور (۱۹۸۱) عکس­العمل بازار نسبت به اطلاعات منتشرشده در مورد شرکت‌ها را ارزیابی کردند. شرکت‌های منتخب با بهره گرفتن از انواع مختلف روش حداقل خطا [۹۳] مورد آزمون قرار گرفتند. اگر چه نتایج تا حدودی مبهم بود اما نشان داد که بازده بازار سهام شرکت‌های ورشکسته حداقل یک سال قبل از ورشکستگی سیری نزولی را طی می‌کند.
کلارک و وینستن[۹۴] (۱۹۸۳) رفتار بازده سهام شرکت‌های سهامی ورشکسته را بررسی کرده و دریافتند که بازده بازار سهام این شرکت­ها حداقل سه سال قبل از ورشکستگی، منفی بوده است.
کمپ بل و لیندسی[۹۵] (۱۹۹۶) با بهره گرفتن از تئوری دینامیک غیرخطی (تئوری آشوب[۹۶] ) یک مدل پیش‌بینی ورشکستگی طراحی و بازده سهام را در آن وارد نمودند. نتایج این دو نشان داد بازده سهام شرکت‌هایی که به مرز ورشکستگی نزدیک می‌شوند نسبت به دوره‌های قبل، هرج و مرج و بی­نظمی بسیار کمتری را از خود به نمایش می‌گذارد.
موسمن و همکاران (۱۹۹۸) با بهره گرفتن از ۴ نوع داده یک مدل پیش ­بینی ورشکستگی ابداع کردند. این داده ­ها عبارتند از نسبت­های مالی، جریان نقدی، بازده سهام و انحراف استاندارد بازده. نتایج تحقیق نشان داد که با افزایش احتمال ورشکستگی، بازار، قیمت سهم را کاهش می‌دهد. همچنین مشاهده شد که نتایج حاصل از انحراف استاندارد بازده مطابق انتظار است. با این وجود مشخص گردید که متغیرهای مزبور قدرت تشخیص قابل ملاحظه‌ای را به نمایش نمی‌گذارند. نتایج همچنین نشان داد استفاده از نسبت­های مالی و جریان نقدی در مقایسه با حالتی که صرفاً از بازده بازار استفاده گردد، سودمند می‌باشد.
شاموی[۹۷] (۲۰۰۱) برای شناسایی و تشخیص شرکت­های ورشکسته، متغیرهای بازار و متغیرهای حسابداری را در قالب یک مدل مخاطره [۹۸] ساده گرد هم آورد. متغیرهای بازار عبارت بودند از: ارزش روز نسبی سهم، بازده سهم در گذشته و انحراف استاندارد ویژه بازده سهم. نتایج نشان داد نیمی از این متغیرهای حسابداری رابطه‌ای با احتمال ورشکستگی ندارند. همچنین مدلی که هم از نسبت‌های مالی و هم از متغیرهای بازار استفاده می‌کرد در مقایسه با مدلی که فقط حاوی نسبت‌های مالی بود، عملکرد بهتری داشت.
بیور و همکاران (۲۰۰۵) از سه متغیر بازار استفاده کردند: بازده باقیمانده تجمعی، انحراف استاندارد بازده سهم و لگاریتم نسبت ارزش روز شرکت به ارزش روز شاخص بازار. یافته­ های این محققان حاکی از آن بود که متغیرهای بازار مؤلفه مهمی در پیش‌بینی ‌ورشکستگی محسوب می­گردند، حتی اگر با نسبت‌های مالی ترکیب شده باشند.
در برخی از تحقیقات پیشین از جمله تحقیق فاما و فرنچ[۹۹] در سال ۱۹۹۳ نشان داده شد که بالا بودن نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار حقوق صاحبان سهام (B/M) حاکی از پایین بودن قیمت سهم در مقایسه با ارزش دفتری آن است و این خود بیانگر ارزیابی منفی بازار از چشم اندازهای شرکت بوده که تأثیری منفی بر احتمال بقای شرکت­های درمانده برجای می­گذارد. همچنین یافته‌های این دو محقق در سال ۱۹۹۵ نشان از آن داشت که شرکت­های برخوردار از نسبت (B/M) بالا در مقایسه با شرکت‌های دارای نسبت (B/M) پایین ویژگی‌های زیر را از خود نمایش می‌دهند: کمتر بودن سود، بالاتر بودن اهرم مالی، عدم قاطعیت بیشتر سود و به احتمال زیاد متوقف کردن تقسیم سود.
ترتسکی و مک ایون در سال ۲۰۰۱ نیز از قدر مطلق نسبت (B/M) برای نشان دادن ریسک بازار یک شرکت استفاده کردند. یافته­ های این دو محقق گویای آن است که احتمال کاهش سود تقسیمی، که از کاهش جریان نقدی حاصل از عملیات نشأت گرفته و در ادامه خبر از درماندگی مالی میدهد، برای شرکتهایی که از نظر بازار پر ریسک‌تر تلقی می‌شوند، بیشتر است.
گریفین و لمون[۱۰۰] (۲۰۰۲) رابطه بین (B/M)، ریسک درماندگی مالی و بازده سهم را بررسی کرده و نشان دادند در بین شرکت­هایی که بیشترین ریسک درماندگی مالی را دارا می‌باشند، اختلاف بازده شرکت­های برخوردار از نسبت (B/M) بالا و شرکت‌های برخوردار از (B/M) پایین، در مقایسه با سایر شرکت‌ها بیش از دو برابر است.
در تحقیقات گذشته علاوه بر متغیرهای بازار از داده ­های مالی به خصوص اقلام صورت­های مالی نیز در بررسی ورشکستگی مالی شرکت‌ها استفاده شده است. به عنوان مثال هونجو[۱۰۱] در سال ۲۰۰۰ ورشکستگی را تابعی از قدرت مالی و سودآوری شرکت­های تازه تأسیس می­پنداشت. معیار قدرت مالی، سرمایه شرکت­های تازه تأسیس بود. متغیر سرمایه نیز به صورت لگاریتم سرمایه پرداخت­شده تعریف شده بود. او دریافت ریسک ورشکستگی برای شرکت‌های تازه تأسیسی که سرمایه کافی در اختیار ندارند، بیشتر است.
صرف­نظر از موفقیت مدل‌های مبتنی بر نسبت‌های مالی، انتقاداتی به استفاده از این نسبت‌ها در مدل‌های پیش‌بینی درماندگی مالی وارد شده است. به عنوان نمونه ریان[۱۰۲] در سال ۱۹۹۴ معتقد است که صورت‌های مالی در معرض دستکاری و ظاهر آرایی[۱۰۳] می‌باشند. همچنین مبنای نظری برای توجیه انتخاب نسبت‌ها مورد انتقاد قرارگرفته است، زیرا نسبت‌های مالی ماهیتا تاریخی هستند به جای آنکه مربوط به آینده یا بازنگرانه باشند. این محققان بر استفاده از داده ­های غیر مالی بر درماندگی مالی شرکت‌ها تأکید دارند.
۲-۲-۱۰-۱-۲- اقلام صورت‌های مالی و خصیصه‌های شرکت
در این قسمت، اندازه شرکت، عمر شرکت، صنعت و بخشی که شرکت به آن تعلق دارد، بررسی می‌گردد.
۱) اندازه شرکت
محققان برای بررسی تأثیر اندازه شرکت بر ورشکستگی یا درماندگی مالی، از معیارهای مختلفی برای سنجش اندازه شرکت استفاده می‌کنند. از این بین می‌توان معیارهای زیر را نام برد:

دانلود متن کامل پایان نامه در سایت fumi.ir

مجموع دارائی­ها (لمبرت و رد[۱۰۴]، ۲۰۰۸)؛

لگاریتم مجموع دارائی­ها (گستل و همکاران[۱۰۵]، ۲۰۰۶)؛

لگاریتم طبیعی مجموع دارائی­ها (هنشر و همکاران[۱۰۶]، ۲۰۰۷)؛

لگاریتم فروش (لایتینن[۱۰۷]، ۱۹۹۲)؛

لگاریتم طبیعی فروش (هیل و همکاران[۱۰۸]، ۱۹۹۶)؛ و

تعداد کارکنان (Kauffman, 2007 and Wang).

رومر[۱۰۹] (۲۰۰۴) در رابطه با تأثیر اندازه بر احتمال درماندگی مالی شرکت­ها دو فرض را مطرح می­ کند. فرض اول بیان می‌کند که تأثیر اندازه شرکت بر احتمال درماندگی تقریباً U شکل است. احتمال درماندگی مالی شرکت‌های کوچک بیشتر است؛ زیرا این شرکت‌ها در برابر شوک‌های وارده خیلی مقاوم نیستند. احتمال درماندگی مالی شرکت‌های بزرگ نیز بالاست؛ زیرا این شرکت‌ها ساختار غیرمنعطفی دارند که نظارت بر مدیران و کارکنان و برقراری ارتباطات مؤثر را مشکل می‌کند.
فرض دوم این است که احتمال درماندگی مالی تابعی نزولی از اندازه شرکت می‌باشد. در برخی از تحقیقات گذشته وجود رابطه بین اندازه شرکت و احتمال درماندگی مالی تأیید شده است ( Eilifsen, 2004) and (Mckee , Hensher, et al 2007).
یافته‌های محمود و آدرتچ[۱۱۰] (۱۹۹۵) حاکی از آن بود که اندازه شرکت در بدو فعالیت، رابطه­ای منفی با ورشکستگی شرکت‌های تازه تأسیس دارد. از سوی دیگر لنوکس[۱۱۱] در سال ۱۹۹۹ علل ورشکستگی شرکت‌های بریتانیایی پذیرفته­شده در بورس را بررسی کرده و نشان داد که احتمال ورشکستگی شرکت‌های کوچک بیشتر از شرکت‌های بزرگ است.
نیکی تین[۱۱۲] (۲۰۰۳) نیز دریافت که اندازه شرکت در بدو تأسیس، یکی از عوامل مهم تعیین­کننده بقای شرکت‌ها در اندونزی می‌باشد.
لنسبرگ و همکاران (۲۰۰۴) متغیر اندازه شرکت را در مدل پیش‌بینی ورشکستگی شرکت­های نروژی وارد کرده و نشان دادند بین ریسک ورشکستگی و اندازه شرکت رابطه منفی وجود دارد، البته به جز مواقعی که سود منفی باشد. همچنین این تحقیق نشان داد که تأثیر گزارش‌های حسابرسی نامطلوب بر ورشکستگی شرکت‌های بزرگ در مقایسه با شرکت‌های کوچک، منفی‌تر است.
برخی از تحقیقات ورشکستگی از وجود رابطه مثبت بین اندازه شرکت و احتمال درماندگی مالی خبر می‌دهند. به عنوان مثال لایتینن[۱۱۳] (۱۹۹۲) دریافت که ضریب متغیر اندازه شرکت در مدل آنالیز تشخیص چند متغیره (MDA) مثبت است؛ یعنی بزرگ بودن شرکت احتمال ورشکستگی آن را افزایش می‌دهد.
ترتسکی و مک ایون (۲۰۰۱) نشان دادند که بین اندازه شرکت و احتمال ورشکستگی رابطه مثبت وجود دارد. نتایج تحقیق لی و لامبرتو[۱۱۴] (۲۰۰۸) نیز حاکی از آن است که اندازه شرکت تأثیر منفی بر احتمال بقای شرکت­ها دارد.
نتایج برخی از تحقیقات در رابطه با اندازه شرکت غیر قاطع است، به طور نمونه چن و لی[۱۱۵] (۱۹۹۳) در بررسی عوامل تعیین­کننده دوام و بقای شرکت‌های حاضر در صنعت نفت و گاز متوجه شدند که اندازه شرکت مؤلفه مهمی در تجزیه و تحلیل پیش‌بینی ورشکستگی تلقی می‌گردد، اما جهت این رابطه مشخص نیست؛ زیرا هنگام استفاده از روش‌های مختلف گزینش متغیر، جهت برآوردی رابطه نیز متفاوت خواهد بود. زمانیکه همه متغیرها در تجزیه و تحلیل وارد شوند جهت رابطه اندازه شرکت و احتمال ورشکستگی منفی است اما هنگامی که کاهش متغیرها به صورت مرحله­ ای انجام شود رابطه مذکور مثبت می‌باشد. با این حال، صرف نظر از جهت رابطه مشخص گردید که در سطح اطمینان ۹۹ درصد، اندازه شرکت مؤلفه مهمی در توضیح ورشکستگی شرکت­ها محسوب می‌شود. به علاوه رومر[۱۱۶] در سال ۲۰۰۵ عوامل اثر گذار بر درماندگی مالی را در کشورهای ایتالیا، فرانسه و اسپانیا، مقایسه کرد. انتظار می‌رفت که اندازه شرکت تأثیر منفی قابل ملاحظه‌ای بر درماندگی مالی داشته باشد. اما بررسی‌های این محقق نشان داد که در اسپانیا، اندازه شرکت مؤلفه بی­اهمیتی در توضیح درماندگی مالی شرکت‌ها تلقی می‌گردد، در ایتالیا رابطه اندازه شرکت و درماندگی مالی مثبت بوده و در فرانسه رابطه مذکور منفی می‌باشد.
توجه به این نکته ضروری است که برخی از تحقیقات پیشین رابطه قابل ملاحظه و معناداری را بین اندازه شرکت و احتمال درماندگی مالی گزارش نمی‌کنند. به عنوان نمونه ترتسکی و مک ایون در سال ۲۰۰۱ رابطه بین اندازه شرکت و درماندگی مالی را بررسی کرده و نشان دادند که اندازه شرکت مؤلفه معناداری محسوب نمی‌شود.
ادمیستر[۱۱۷] (۱۹۷۲) متوجه شد که ورشکستگی در شرکت‌های کوچک رایج­تر است. وی سودمندی تحلیل نسبت‌های مالی در پیش ­بینی ورشکستگی شرکت‌های کوچک را مورد بررسی قرار داد.
تابع ورشکستگی ادمیستر با تحلیل صرف صورت مالی نتوانست شرکت‌های کوچک ورشکسته و شرکت‌های کوچک غیرورشکسته را از هم تشخیص دهد. درحالی ‌که بیور (۱۹۶۶) و آلتمن (۱۹۶۸) نشان دادند که اطلاعات موجود در صورت مالی برای تشخیص بسیار موفقیت­آمیز شرکت‌های بزرگ کافی است. ادمیستر نتیجه گرفت زمانی‌که حداقل سه صورت مالی برای تجزیه و تحلیل یک شرکت کوچک مورد استفاده قرار گیرد، قدرت تابع تشخیص وی به اندازه توابع تشخیص آلتمن و بیور خواهد بود.
ادمیستر همچنین از روند سه ساله هر نسبت مالی استفاده کرد. در برخی از مطالعات قبلی مانند بلوم[۱۱۸] (۱۹۶۹) مشخص شده بود که روند برخی از نسبت‌های مالی به ورشکستگی شرکت منتهی می‌گردد و به شرکت‌هایی که “در مسیر اشتباه قرار گرفته­اند”[۱۱۹] در مقایسه با شرکت‌هایی که روند آنها در حال بهبود است، با احتیاط و توجه بیشتری نگریسته می­ شود. منظور از روند، سه سال متوالی است که نسبت مورد نظر در یک جهت (بالا یا پائین) حرکت کرده و یا ثابت مانده است.
همچنین میانگین‌های سه ساله ۱) نسبت‌های مالی شرکت ۲) روند صنعت مربوطه ۳) نسبت‌های صنعت مربوطه مدنظر قرار گرفته و مشخص شدکه این میانگین‌ها می‌توانند در پیش‌بینی ورشکستگی شرکت‌های کوچک مفید واقع شوند. محاسبه میانگین، نسبت­ها را هموار ساخته و رقمی را نشان می­دهد که نسبت به رقم محاسبه شده از جدیدترین صورت مالی، گویاتر و معرفتر است.
۲) عمر شرکت
علاوه بر اندازه شرکت، عمر شرکت نیز ممکن است تأثیر قابل ملاحظه­ای بر احتمال درماندگی مالی داشته باشد. لی و چن (۱۹۹۳) احتمال بقای شرکت‌های حاضر در صنعت نفت و گاز را در طول بحران سال‌های آغازین دهه ۱۹۸۰ میلادی بررسی کرده و نشان دادند عمر شرکت رابطه منفی با ورشکستگی دارد.
لنسبرگ و همکاران (۲۰۰۴) هنگام طراحی مدلی برای پیش‌بینی ورشکستگی شرکت­های نروژی شواهدی به دست آوردند که نشان می‌داد نرخ ورشکستگی شرکت­های جوان در مقایسه با شرکت­های قدیمی به نحو چشم­گیری بالاتر است.
هنشر و همکاران[۱۲۰] (۲۰۰۷­) با بهره گرفتن از تجزیه و تحلیل لاجیت، یک مدل ورشکستگی چهار مرحله‌ای ابداع کرده و متغیر عمر شرکت را در آن وارد نمودند. در این تحقیق عمر شرکت یک متغیر مجازی بود که به صورت زیر ارزش­گذاری شد:
یک: در صورتی که حداکثر ۶ سال از تأسیس شرکت گذشته باشد.
صفر: در غیر این صورت.
یافته‌های این محققان حاکی از آن بود که احتمال ورشکستگی شرکت‌هایی که سن آنها ۶ سال یا کمتر است در مقایسه با شرکت­هایی که بیش از ۶ سال از تأسیس آنها می‌گذرد، در کوتاه­مدت بیشتر می‌باشد.
رومر (۲۰۰۵) با مقایسه عوامل اثر­گذار بر درماندگی مالی شرکت­ها در کشورهای ایتالیا، فرانسه و اسپانیا به نتایج غیرقاطعی در رابطه با تأثیر عمر شرکت بر ورشکستگی دست یافت. در این تحقیق نشان داده شد عمر شرکت رابطه معناداری با درماندگی مالی شرکت­های اسپانیایی ندارد. رابطه عمر شرکت و درماندگی مالی شرکت­های ایتالیایی منفی و رابطه عمر شرکت و درماندگی مالی شرکت­های فرانسوی مثبت است.
برخی از محققین معتقدند که بین عمر شرکت و ورشکستگی یک رابطه غیرخطی حاکم است. به عنوان مثال رومر در سال ۲۰۰۵ نشان داد تأثیر عمر بر خروج شرکت­ها از دنیای کسب و کار به صورت یک منحنی زنگوله شکل می‌باشد. زمانی که شرکت­ها جوان هستند هنوز از توانمندی‌های بالقوه خود آگاهی ندارند بنابراین احتمال خروج آنها کم است. با گذشت زمان شرکت­ها به توان سودآوری خود واقف شده، سطح عملیات خود را افزایش و کاهش داده و یا اینکه از کسب و کار مربوطه خارج می‌گردند.
۳) صنعت
تحقیقات چاوا و جارو[۱۲۱] (۲۰۰۴) نشان داد که گروه و یا صنعتی که شرکت‌ها در آن فعالیت می‌کنند در پیش‌بینی ورشکستگی شرکت‌ها تأثیرگذار است. به نظر آنها به دو دلیل صنعت می‌تواند در ورشکستگی شرکت‌ها تأثیرگذار باشد زیرا اولا در صنایع مختلف سطح رقابت متفاوت است بنابراین احتمال ورشکستگی در هر صنعتی با صنعت دیگر می‌تواند متفاوت باشد ثانیا محیط کاری، ساختار فعالیت‌ و همچنین نوع قرارداد شرکت‌ها در صنایع گوناگون با یکدیگر متفاوت است. همچنین نتایج تحقیق آنها نشان داد که با بهره گرفتن از داده‌های مربوط به بازار بهتر می‌توان ورشکستگی شرکت‌ها را پیش‌بینی نمود و ورود متغیرهای حسابداری در مدل پیش ­بینی ورشکستگی بهبود اندکی در پیش­بینی‌ها به وجود می‌آورد.

۲-۲- شبکه­ های عصبی

۱-۲-۲ تاریخچه شبکه عصبی

بعضی از پیش‌زمینه‌های شبکه عصبی را می‌توان به اوایل قرن بیستم و اواخر قرن نوزدهم برگرداند. کارهای اولیه‌ای که عموما بر تئوری‌های کلی یادگیری، بینایی و شرطی تاکید داشته‌اند و اشاره‌ای به مدل‌های مشخص ریاضی عملکرد نرونها نداشته‌اند.
دیدگاه جدید شبکه‌های عصبی در دهه ۴۰ قرن بیستم آغاز شد زمانی که وارن مک کلوث[۱۲۲] و والترپیترز[۱۲۳] نشان دادند که شبکه‌های عصبی می‌ توانند هر تابع حسابی و منطقی را محاسبه نمایند. کار این افراد را می‌توان نقطه شروع حوزه علمی شبکه‌های عصبی نامید.
فرانک روزنبلات[۱۲۴] در سال ۱۹۵۸ با معرفی شبکه‌های پرسپترون نخستین کاربرد عملی شبکه‌های عصبی را ارائه داد.
در سال ۱۹۶۰ برنارد ویدرو شبکه عصبی تطبیقی خطی ادلاین را با قانون یادگیری جدید مطرح نمود که از لحاظ ساختار شبیه شبکه پرسپترون بود.
هر دوی این شبکه‌ها،پرسپترون و ادلاین[۱۲۵]، دارای این محدودیت بودند که توانایی طبقه‌بندی الگوهایی را داشتند که، که به طور خطی از هم متمایز می‌شدند. ویدرو[۱۲۶] و روزنبلات هر دو از این امر آگاه بودند، چون آنها قانون یادگیری را برای شبکه‌های عصبی تک لایه مطرح نموده بودند که توانایی محدودی جهت تخمین توابع داشتند. هر چند آنها توانستند شبکه‌های چندلایه را مطرح نمایند،لکن نتوانستند الگوریتم‌های یادگیری شبکه‌های تک لایه را بهبود بخشند.
در سال ۱۹۷۲ تئو کوهنن[۱۲۷] و جیمز اندرسون[۱۲۸] بطور مستقل و بدون اطلاع از هم، شبکه‌های عصبی جدیدی را معرفی کردند که قادر بودند به عنوان” عناصر ذخیره‌ساز” عمل نمایند. استفان گروسبرگ[۱۲۹] در این دهه روی شبکه‌های خودسازنده[۱۳۰] فعالیت می‌کرد.
در سال ۱۹۸۲ جان هاپفیلد[۱۳۱] فیزیکدان آمریکایی، استفاده از مکانیسم تصادفی جهت توضیح عملکرد یک طبقه وسیع از شبکه‌های برگشتی[۱۳۲] که می‌توان آنها را جهت ذخیره سازی اطلاعات استفاده نمود.
در سال ۱۹۸۶ دیوید راملهارت[۱۳۳] و جیمز مکلند[۱۳۴] الگوریتم پس انتشار خطا[۱۳۵] را معرفی کردند.
که با این دو نوع آوری اخیر، شبکه‌های عصبی متحول شدند. در سال‌های اخیر هزاران مقاله نوشته شده‌است و شبکه‌های عصبی کاربرد زیادی در رشته‌های مختلف علوم پیدا کرده‌اند‌.
باید توجه داشت که در حال حاضر اطلا‌عات موجود درباره نحوه عملکرد مغز بسیار محدود است و مهمترین پیشرفت‌ها در شبکه‌های عصبی، در آینده مطرح خواهند شد. زمانی که اطلاعات بیشتری از چگونگی عملکرد مغز و نرونهای بیولوژیک در دست باشد.)‌منهاج،۱۳۹۱)

۲-۲-۲ تعریف شبکه عصبی

شبکه‌های عصبی مصنوعی مدل‌های ریاضی هستند که نحوه عملکرد مغز انسان را تقلید می‌کنند. این شبکه‌ها ابزار قدرتمندی هستند که بدون نیاز به داشتن مفروضاتی در مورد روابط بین متغیرها الگوهای متفاوت بین داده‌ها را شناسایی کرده و از اطلاعات پیچیده نتایجی نزدیک به نتایج واقعی به دست می‌آوردند(ویکی­پدیا).

۳-۲-۲ ویژگی‌های شبکه عصبی

مرتضوی،کفاش پور و ارجمندی نژاد (۱۳۸۹) در تحقیق خود دریافتند که عرق ملی و ادراک از کیفیت محصول بر قصد خرید به تفکیک تاثیر می گذارند.

۲-۱۱-۲ اهم پژوهش های انجام شده در خارج از کشور :

پژوهش های زیادی نشان دادند که تبلیغات دهان به دهان الکترونیکی می تواند نیروی قابل ملاحظه ای باشد که وفاداری مصرف کننده و تصمیم های خرید را تحت تاثیر قرار دهد.
](پارک و همکاران ، ۲۰۰۷ ) ، (ریگنر ۲۰۰۷ ) ، ( توماس و همکاران ، ۲۰۰۶ ) [
در تحقیق دیگری که با عنوان « تاثیر فرهنگ ، نوع محصول و قیمت بر قصد خرید مشتریان در خرید محصولات شخصی آنلاین » توسط مون و همکاران انجام شده است نتایج تحقیق نشان می دهند که فردگرایی تنها بعد از فرهنگ است که اثر قابل توجهی بر قصد خرید دارد .نوع محصول و فردگرایی توسط تعامل با قیمت ، اثر قابل توجهی بر قصد خرید دارند در حالی که قیمت ندارد.
هوآنگ و همکاران ، ( ۲۰۱۱ ) در تحقیق خود با عنوان «اثرات ساختاری پاسخ های شناختی و عاطفی به تبلیغات وب ، وب سایت ، نگرش برند و قصد خرید » به این نتیجه رسیدند که نگرش برند اثر مثبت بر قصد خرید دارد .
در یکی دیگر از تحقیقات که در کشور پاکستان توسط خان و همکاران در سال ۲۰۱۲ با عنوان « تاثیر صفات ویژگی های مرتبط با برند بر قصد خرید مشتریان » انجام شد ، تاثیر متغیرهای دانش برند ، قصد رفتاری ، رابطه برند ، تجارب گذشته و کشور مبدا روی قصد خرید سنجیده شد و نتایج نشان داد که همه عوامل مرتبط به برند ، رابطه مثبت با قصد خرید دارند .
در تحقیقی با عنوان “چه امری از قصد خرید در فضای عمومی خدمات اینترنتی استفاده می شود؟” وانگ و همکارانش (۲۰۱۳) به بررسی سوابق تاثیر ارزش درک شده و اثر تعدیلگر خودکارآمدی اخلاقی بر روی دزدی آنلاین در رابطه بین ارزش درک شده و قصد خرید در فضای عمومی خدمات آنلاین پرداختند که نتایج نشان داد لذت درک شده ، منفعت درک شده، پاداش درک شده و خودکارآمدی تاثیر مثبتی روی ارزش درک شده دارد و خودکارآمدی می تواند تاثیر مثبت ارزش درک شده را روی قصد خرید افزایش دهد.
در تحقیق دیگری که وو و همکارانش در سال ۲۰۱۱ با عنوان “اثر تصویر فروشگاه و کیفیت خدمات بر روی تصویر برند و قصد خرید برند شرکت های خصوصی ” روی مشتریان یک برند از داروخانه ها با نام Watsons انجام دادند به این نتیجه رسیدند که تصویر فروشگاه تاثیر مستقیم و مثبت روی قصد خرید دارد .کیفیت سرویس تاثیر مستقیم و مثبت روی تصویر برند دارد.ریسک درک شده از برند شرکت های خصوصی تاثیر واسطه ای بین رابطه تصویر برند و قصد خرید مشتری دارد.
ارزش ویژه برند،بر ترجیحات مصرف کننده و مقاصد خرید و در نهایت،انتخاب برند تاثیر می گذارد . (چن و چانگ ، ۲۰۰۸)
ارشاد و همکاران ، (۲۰۱۲ ) در پژوهشی با عنوان «خدمات براساس ارزش ویژه برند،اندازه گیری قصد خرید و نقش میانجی گری عملکرد برند» به بررسی رابطه بین ارزش ویژه برند به عنوان مجموعه ای متشکل از (تداعی برند،آگاهی برند،کیفیت درک شده و وفاداری خدمات ) با قصد خرید پرداختند . نتایج این پژوهش نشان داد که رابطه مثبت و قابل توجهی بین ارزش ویژه برند و قصد خرید وجود دارد که رابطه ی واسطه ای جزیی نیز برای عملکرد برند تایید شده است.در این پژوهش فقط سه بعد از ارزش ویژه برند در نظر گرفته شد و بررسی تاثیر چهار بعد به تحقیق های آتی پیشنهاد داده شد.
تحقیق دیگری توسط کب والگرن و همکاران ( ۱۹۹۵ ) رابطه ارزش ویژه برند ،عملکرد برند و قصد خرید را مورد بررسی قرار داده است که در آن رابطه مثبت بین ارزش ویژه برند با قصد خرید تایید شد . قصد خرید را به عنوان موقعیتی که در آن مصرف کننده با خرید یک محصول با توجه به شرایط روبروست تعریف کرده اند. (مورویتز و همکاران ، ۲۰۰۷)
قصد خرید را به عنوان یک ویژگی که به رفتار شناختی مربوط می شود مطرح کرده اند.( کوک و همکاران ، ۲۰۱۰ )
مقاصد و نگرش ها دو مقیاس متمایز هستند.نگرش می تواند به عنوان خلاصه ارزیابی مطرح شود،در حالی که نیت و قصد نشان دهنده انگیزه شخص در مفهوم عمل آگاهانه خود برای تلاش کردن جهت انجام یک رفتار می باشد .قصد خرید به تمایل مشتری برای خرید یک برند،افزایش و ادامه ی استفاده از آن اشاره دارد.
رابطه نگرش – قصد خرید ، به طور وسیعی در تحقیقات و ادبیات بازاریابی مورد آزمون و بررسی قرار گرفته و صحت آن به تایید رسیده است (ساهین و آتیلگان ۲۰۱۱ ، دی ماتوس و همکاران ۲۰۰۷ ، فانو و همکاران ۲۰۰۹ ). نگرش را می توان مقدمه رفتار دانست. تحقیقات نیز از این رابطه حمایت کرده اند ( کیم وهانتر ، ۱۹۹۳ ) .
حسین شاه[۱۱۸] و همکاران ، (۲۰۱۱ ) در پژوهشی با عنوان «تاثیر برندها بر روی قصد خرید مصرف کنندگان» تاثیر ۴ متغیر بر روی متغیر وابسته قصد خرید را بررسی کرده اند.که متغیرهای مستقل عبارت اند از تصویر برند[۱۱۹] ،نگرش برند[۱۲۰] ،دلبستگی برند[۱۲۱] ، و پیامدهای زیست محیطی[۱۲۲] .نتایج این پژوهش نشان می دهد که متغیرهای مستقل تصویر برند و نگرش برند تاثیر مثبت روی قصد خرید دارند در حالی که پیامدهای زیست محیطی تاثیر منفی روی قصد خرید دارند.
محققان اشاره کرده اند که بررسی دقیق تر این موضوع که مصرف کنندگان چگونه روابط و تعاملاتشان را با برندها توسعه می دهند و چگونه قادر به تشکیل مجموعه ای از برندها در زندگی شخصی خود هستند ضروری می باشد.(ایچ و همکاران ، ۲۰۰۶)
تنگ و همکاران ،(۲۰۰۷ ) نیز در پژوهش خود با عنوان «اثرات تبلیغات چند رسانه ای بر نگرش مصرف کننده و رفتار خرید » متغیر وابسته قصد خرید و متغیر مستقل نگرش برند را در نظر گرفته و بررسی کردند. نتایج این پژوهش نشان داد که که نگرش مشتری مربوط به یک برند متمرکز،نه تنها وابسته به شناخت مشتری از برند است ،بلکه وابسته به برداشت مشتری از برند در قالب یک رقابت با سایر برند ها می باشد.
در نتیجه تحقیقات ، به بیشتر از یک عامل توسعه پیدا می کنند مثل نگرش به تبلیغات و نگرش به تعامل برند با رفتار یا قصد خرید یک برند.
تعریف عملیاتی از نگرش برند به عنوان نگرش مصرف کننده ،مجموعه ای از باورهای ارزیابی محصولات می باشد که ممکن است برای بررسی نگرش ها به عنوان ساختاری چند بعدی، شامل شبکه های به هم پیوسته ای از اعتقادات و ارزیابی ها متمرکز باشد.
پورتر هم چنین به تفصیل شرح داده است که قصد مشتریان برای خرید یک برند متمرکز،صرفا توسط نگرش به همان برند نیست بلکه با نگرش به برندهای دیگر در یک مجموعه در نظر گرفته شده است. .

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت tinoz.ir مراجعه کنید.

۲-۱۲ چارچوب نظری :

تجربه مثبت برند باید حواس مصرف کنندگان را تحریک کند و با مصرف کنندگان از طریق احساسات ،شناخت و تجربه های بدن تعامل داشته باشد.همان طور که این ابعاد به سمت تجربه ” حس خوب ” همگرا هستند،مصرف کنندگان باید به نگرش برند مثبت پی ببرند. (فام و میشل ، ۲۰۰۴ )
تجربه برند ی قدرتمند تر است که احساسات ،افکار،حس ها و رفتارهای بیشتری را برانگیخته است همان طور که نگرش برند مثبت تر باید اینگونه باشد. ( براکوس ، اسمیت و زارانتونلو ، ۲۰۰۹ )
محققان استدلال می کنند که تجربه برند ممکن است موجب افزایش جذبه و تمایل به برند گردد با اشاره به افزایش نگرش برند.( کوزینتس و همکاران ، ۲۰۰۲ )
بازاریابان تجربی و محققان ،نمونه های قانع کننده ای ارائه می دهند که تجربه برند در فروشگاه ها به ساختن برند و تاثیرگذاری ارزیابی کلی از برند کمک می کند.
در یک تحقیق انجام شده ،نشان داده شده است که تجربه برند مثبت نگرش برند را افزایش می دهد.
(دولبک و چبات ، ۲۰۱۳ )
با توجه به مطالب فوق می توان نتیجه گرفت که تجربه برند ،گرایش برند را تحت تاثیر قرار می دهد. در نتیجه فرضیه شماره یک پژوهش به صورت زیر مطرح می شود:
فرضیه ۱ :تجربه برند تاثیر مثبت بر نگرش برند دارد.
انتظار می رود که تجربه برند بر چهار بعد ارزش ویژه برند تاثیر گذار باشد.اول،تجربه برند، وفاداری برند را تحت تاثیر قرار می دهد. ( براکوس ، اسمیت و زارانتونلو ، ۲۰۰۹ )
دوم،از آنجایی که تجربه برند قدرتمند خاطرات ماندگار ایجاد می کند (بورقینی [۱۲۳] و همکاران ، ۲۰۰۹ ) ، ( کلر ، ۱۹۹۳ ). در نظر می گیریم که تجربه برند ، آگاهی برند[۱۲۴] را تحت تاثیر قرار می دهد.
سوم،تداعی برند[۱۲۵] که از “لذت حسی،تنوع و یا تحریک شناختی” مشتق شده است از اجزای سازنده تجربه برند می باشد. ( کلر ، ۱۹۹۳ ) در نتیجه در نظر گرفته می شود که تجربه برند ،تداعی برند را تحت تاثیر قرار می دهد.
چهارم،کیفیت ادراک شده[۱۲۶] باید تحت تاثیر تجربه برند در فروشگاه قرار گیرد.
خریداران از کمال و بی نقص بودن تجربه برند American Girl اغنا شده اند که این موضوع به درک آن ها از اینکه American Girl یک برند کامل است تبدیل شده است.خلاصه،تجربه برند باید چهار بعد ارزش ویژه برند را تحت تاثیر قرار دهد. (دولبک و چبات ، ۲۰۱۳ )
در تحقیقی که توسط پییر[۱۲۷] و همکارانش انجام شده،رابطه بین تجربه برند و ارزش ویژه برند به عنوان یکی از موضوعات بررسی شده است که نتیجه تحقیق تایید کننده وجود رابطه مثبت بین این دو متغیر می باشد.
با توجه به مطالب ذکر شده فرضیه دوم پژوهش به این شکل مطرح می شود که :
فرضیه ۲ :تجربه برند تاثیر مثبت بر ارزش ویژه برند دارد.
نگرش برند منجر به قصد خریدی می شود که واکنش های عاطفی دریافت کنندگان نسبت به برند تبلیغ شده، می باشد .استراتژی نگرش برند به عنوان منعکس کننده تعامل بین مشتریان بالقوه با تصمیم خرید و انگیزه اصلی خرید ،در نظر گرفته می شود.( پرسی و روزیتر[۱۲۸] ، ۱۹۹۲ )
مطالعات نشان داده اند که نگرش برند تاثیر مثبت بر قصد خرید مشتریان دارد.
( شاه[۱۲۹] و همکاران ، ۲۰۱۲ ) و(شو و چن لین [۱۳۰] ، ۲۰۰۹ )
در نتیجه فرضیه سوم پژوهش به این شکل مطرح می شود که :
فرضیه ۳ :نگرش برند تاثیر مثبت بر قصد خرید مشتریان دارد.
آکر در سال های ۱۹۹۱ و ۱۹۹۶ رابطه مثبت بین ارزش ویژه برند و قصد خرید مشتریان را نشان می دهد که این رابطه در مطالعات مشابه مثل (چنگ و لیو[۱۳۱] ، ۲۰۰۹ ) نیز پشتیبانی شده است.
در تحقیقی که به بررسی رابطه بین ارزش ویژه برند و قصد خرید مشتریان با واسطه گری عملکرد برند پرداخته شده است ، نتیجه تحقیق وجود رابطه مهم و مثبتی بین ارزش ویژه برند و قصد خرید می باشد. (ارشاد و ارشاد ، ۲۰۱۲ )
بنابراین فرضیه چهارم پژوهش نیز به این شکل مطرح می شود که :
فرضیه ۴ :ارزش ویژه برند تاثیر مثبت بر قصد خرید مشتریان دارد.

۲-۱۳ مدل مفهومی تحقیق:

براساس فرضیه های فوق،مدل مفهومی تحقیق به شرح زیر ترسیم شده است.
نگرش برند
Brand Attitude
قصد خرید
Purchase Intention
تجربه برند
Brand Experience
ارزش ویژه برند
Brand Equity
شکل ۱-۲:مدل مفهومی عوامل موثر بر قصد خرید

فصل سوم :

روش پژوهش

۳-۱ مقدمه
تحقیق عبارت است از فرایند جستجوی منظم برای مشخص کردن یک موقعیت نامعین. بنابراین تحقیق فرایندی است که از طریق آن می توان درباره ناشناخته به جستجو پرداخت و نسبت به آن شناخت لازم را کسب کرد. در این فرایند از چگونگی گردآوری شواهد و تبدیل آنها به یافته ها، تحت عنوان روش شناسی یاد می شود. این سوال که چگونه داده ها گردآوری شود و مورد تفسیر قرار گیرند، به طوریکه ابهام حاصل از آنها به حداقل ممکن کاهش یابد،مربوط به روش شناسی تحقیق است. پاسخ این سوال را می‌توان با توجه به قواعد و اصول مورد استفاده در پژوهشهای علوم انسانی و دیدگاه های فلسفی زیر بنایی آنها بدست آورد(سرمد و دیگران،۱۳۸۱، ۲۲).
روش های پژوهش، در واقع ابزارهای دستیابی به واقعیت به شمار می رود. روش عبارت است از مجموعه فعالیت هایی که برای رسیدن به هدفی صورت می گیرد و پژوهش عبارت است از مجموعه فعالیت هایی که پژوهشگر با بهره گرفتن از آنها به قوانین واقعیت پی می برد.روش های پژوهش متعددند و هر روشی تا اندازه ای به کشف قوانین علمی کمک می کند (دلاور،۱۳۸۹، ۲۵).
در ابتدا نمودار فرایند تحقیق برای آشنایی خواننده با کلیت مراحل تحقیق ارائه شده است، در ادامه روش تحقیق، دامنه تحقیق، جامعه آماری و نمونه تحقیق، روش و ابزار گردآوری داده ها، پایایی و روایی ابزارهای سنجش و روش های آماری تجزیه و تحلیل داده ها مورد بررسی قرار گرفته تا مجموعه نسبتا کاملی از رهنمودهای روشی، در این فصل گردهم آورده شده باشد.
در این پژوهش سعی شده است از مناسبترین روش که نسبت به روش های دیگر دقیق تر می تواند واقعیت را کشف کند، استفاده شود. در این فصل روش انجام تحقیق به تفصیل توضیح داده می شود و مطالبی همچون جامعه آماری و چگونگی گزینش آن، روش های گردآوری اطلاعات، روایی و پایایی پرسشنامه و روش آماری مشخص شده مورد بحث قرار می گیرد.

۳-۲ نمودار فرایند تحقیق

سیر مراحل اجرای تحقیق از انتخاب موضوع تا مرحله‌ دفاع در شکل شماره ۱-۳ نشان داده شده است
شکل ۳-۱ فرایند تحقیق
بررسی موضوع ومصاحبه با صاحب نظران

– هجاها / نورافشان / گیاهانی است که ریشه هاشان / خانه یی می سازد / از صدا هجاها به هم می پیوندد واز هم می گسلد / به بازی / نقشها می آفریند / همگون و ناهمگون.
هجاها/ شکوفا می شود در دهان / به بار می نشیند در ذهن…
زبانها/ درختانی از خورشید / با شاخساری از آذرخش و / برگهای از باران “هجاها” به گیاهانی … و به بازی …. تشبیه شده است. در عین حال “نقش آفرینی” را و شکوفایی را به “هجاها” نسبت داده است.
– خنده اش سنبل رومی بود
و نمک بود / و فراست بود (شاملو : ۲۱۵)
خنده سنبل رومی و نمک : تشبیه جمع
– بر سرتاسر در یا کنار /یکی نخل نیست که بدو ماند
نه شهر یاری بر او رنگ / نه ستاره یی تابان در گذر. (شاملو : ۲۲۳)
او را به نخل، شهریار نشسته براو رنگ و ستاره ی تابان به طریق اضمار تشبیه کرده است و او را بر همه برتری داده است چرا که می گوید هیچکدام از اینان مثل او نیستند. بنابراین تشبیه از نوع تفضیل نیز هست.
– یاران دوگانه بر فراز شدند
به جانب نرده های بلند
ردّی از خون بر خاک نهادند
ردّی از اشک بر خاک نهادند.
فانوس های قلعی چندی
بر مهتابی لرزید / و هزار طبل آبگینه /صبح کاذب را زخم زد (شاملو : ۲۳۰)
یاران دوگانه را به ردّی از خون، ردّی از اشک / فانوس هایی از جنس قلع، لرزان بر مهتابی ها / طبلهای شیشه ای شکسته : تشبیه ملفوف.
– در انار عطر آگین / آسمانی متبلور هست / هر دانه / ستاره یی است / هر پرده / غروبی (شاملو: ۲۳۲)
انار آسمان متبلور / دانه های انار ستاره / پرده های انار غروب : ملفوف.
– نامش، یادش، شکوه بی متنازعش /چونان چهرۀ برجستۀ میترا / بر مُهریشمی / می درخشید . (جهان آرا: ۴۸)
نامش، یادش، شکوه… مانند ” چهره ی میترا بر مهریشمی” است که هم تشبیه تسویه است چرا که مشبه ها متعدّدند وهم تشبیه مرکّب به مرکّب است.
– زایشی و فرسایشی و تابش پهن دشت بیکران که به چهره نمایی مهتاب از پس ابرها، و به محاق رفتن ماه تابان و تلألؤ امواج در شب مهتابی مانند بود. کاجهای بیشۀ ساحل /صفهای سربازان خسته و بی رمق را / به یاد می آورد. (جهان آرا: ۹۰)
زایش و فرسایش و تابش دشت پهناور سرزمین “آدیت” مانند چهره نمایی ماه از پس ابرها و تیره شدن ماه و درخشش امواج در شب مهتابی بود. کاجهای ساحل رود مانند صف سربازان برگشته و خسته از جنگ بود.
گوینده نخست سه مشبه آورده و سپس سه مشبۀ به آورده است و بدینگونه تشبیهی از نوع تسویه آفریده است.
– شمعهای کافوری با شعلۀ زرگون / از لبخند او حکایت داشتند / افسوس که شیارهای مورّب / و سحر آمیز گونه هایش را / در چهرۀ هیچ دلارامی / نمی توان دید. (جهان آرا : ۱۲۶) تشبیه از نوع تفضیل است چرا که مشبه را بر مشبه به بطریق اضمار برتری داده بنابراین مضمر هم هستند.
آلیس در صحنه ظاهر شد / پولکهای جامۀ زربفتش سوسوی ستارگان / در غیبت مهتاب بود (جهان آرا: ۱۳۱)
و اخگرهای پریشان در آسمان / در شب جشن… (جهان آرا: ۷۷)
پولکهای جامۀ زربافت آلیس را به سوسوی ستارگان در شب بی مهتاب و جرقّه های آتش بازی در شب جشن مانند کرده است و تشبیه از نوع تشبیه جمع است.
– و شفق سرخ / در دور دستها / چمن درهم رفته /
و تنۀ افرایی را / می مانست / (عابدی : ۱۵۵)
– گفت از سکۀ زر / آن فریبندۀ تابنده / صبح کاذب / که تو را آرزویش / کام است. (رؤیایی : ۲۰۹)
سکۀ زر فریبنده ای درخشان، صبح کاذب: مفرد به مرکب و نیز تشبیه جمع، چرا که مشبه یکی و مشبه به متعدد است.
– انار دلی را ماند که بر کشتزارها می تپد / که در آن، پرندگان به خطر نمی افتند /
دلی که پوستش / به سختی، همچون دل ماست/ امّا به آن که سوراخش کند /
عطر و خون فروردین راهبه می کند (شاملو: ۲۳۳)
انار را به دلی…مانند کرده امّا در پایان تشبیه آن را بر دل بجهت هبه کردن عطر و خون، برتری داده است. تشبیه تفضیل است.
– سیب میوه ی شهوت است
میوه ابوالهول گناه
چکاله ی قرنهاست / که تماس با شیطان را حفظ می کند (شاملو : ۲۳۴)
سیب میوه رعب آور گناه (آدم) / چکیدۀ قرنها یادآوری عصیان آدم : ملفوف
– انار / گنج سالخورده ی چمنزاران سرسبز است
که در جنگلی پرت افتاده
با پریزادی که از آن نگهبانی می کند
جنّ سپید ریش / جامه یی عقیقی دارد .
انار گنجی است
که برگهای سبز درخت نگهبانی می کنند:
در اعماق: احجار گران بها
و در دل و اندرون ، طلایی مبهم. (شاملو : ۲۳۳)
انار گنج سالخورده … / جنّ سپید ریش با جامه ی عقیقی. تشبیه از نوع جمع است. چنانکه گفته شد تشبیهات و استعارات شاعران جهان نوعاً با آنچه شاعران فارسی زبان گفته اند و می گویند، تفاوت فاحش دارد واز دیدگاه بلاغت، جایگاه والایی ندارد. اینکه می گویند شعر برخاسته از فرهنگ است، سخنی درست است. مشبّه به های شاعران غیر ایرانی از دیدگاه ما، بارد است.
… [پدرم] کوهی بود گویی / یا صخره یی پایاب / بر ساحلی بلند / و از مادوکس/
آن یک بر آبِ تابِ دریا می گذشت / به او/ که من بود. (شاملو: ۵۶۳)
تشبیه “پدر” به : کوه، صحرا بر ساحل بلند : تشبیه جمع.
افزون بر این تشبیهات مربوط به ترجمه هایی است که شاملو از شاعران بزرگ جهان دارد. در ترجمۀ شاملو از شعر شاعران بزرگ جهان نمونه هایی از تشبیهات فوق را می توان یافت. ذیلاً نمونه های تشبیهات بالا را می آوریم:
– و دلتنگی چونان بیشه ای / که نه چونان غاری / و یا بیابانی مه گرفته / او را می آزرد. (شاملو : ۴۶)
“دلتنگی” مشبّه و “بیشه” ، “غار” و “بیابان مه گرفته”، مشبه به هستند ومتعدّد و تشبیه از نوع تشبیه جمع است.
– هرسطرش، شمشیری/ زوبین و یا خنجری آبگون بود / که ناجوانمردان را پهلو / می خست. (شاملو : ۶۷)
– غریو آذرخشان / شیهۀ اسبان آوردگاه / غرّش پلنگان درّۀ “یامو” و نهنگان ساحل ژرف اقیانوس / بود. (جهان آرا، …) غریو آذرخشها و شیهه اسبهای میدان جنگ به غرّش و غرّیدن پلنگان درّۀ “یامو” و نهنگان… مانند بود که تشبیه ملفوف است و در اشعار چهار شاعر معاصر تنها پنج تشبیه ملفوف پیدا شد.
آبگیر در آن غروب پاییزی / زرهی سیمیین بود / که پولکهای نقره گون زره شاهزادۀ هلندی / فرا یاد می آورد. (جهان آرا؛ ۲۱۰)
– غروب / توری زرد و / شب / پرده یی مخملی / ماه / چون مادربزرگی سالخورده/ ما را با بوسه یی برکت بخشید و / خواب/ مارا/ خندان/ در خود فرو برده بود/ (شاملو: ۹۹)
غروب به توری زرد و شب به پرده یی مخملی وماه به مادربزرگ سالخورده ای تشبیه شده است. در حقیقت تشبیه ملفوف همان لفّ و نشر است منتها لفّ و نشری مرتّب که در آن معنای تشبیه بین مسندالیه و مسند، برقرار باشد.
– تنها / مث باد / رو علفهای صحرا
تنها / مث بطری آب / واسه خودش تک و تنها وسط میز (شاملو: ۱۰۰)
مشبه نخست را به باد و مشبه دوم را به بطری آب مانند نموده است و تشبیه ملفوف است.
– نور میوه ها را لمس می کند واشیاء بی جان را
سبویی است که چشم از آن می نوشد روشنی را
شراره یی است که شعله می کشد
شمعی است که نظاره می کند
سوختن پروانه ی مشکین بال را (شاملو : ۱۴۸)
“نور” را به سبو، شراره و شمع مانند کرده است با وجه شبه های متفاوت و تشبیه از نوع ملفوف است. نور چون در اجاق بتابد زبانه هایش به هیأت سایه هایی در می آید. که از دیواره ها بالا می رود همانند پیچک مشتاقی (شاملو: ۱۴۸)
“نور” وقتی به اشیاء بتابد و سایه را ایجاد کند. زبانه های پردود مانند سایه از دیوارها بالا می روند و مانند پیچکی بر تنۀ درختی.
– از گذرگاه آینه ها می گریزد نور و به نور باز می گردد.

جهت دانلود متن کامل این پایان نامه به سایت abisho.ir مراجعه نمایید.

برایسون [۲۴] نیز به عواملی مانند مدیریت نامناسب اندیشه های استراتژیک؛ مدیریت نامناسب در بخش ساختاری و روابط بین جزء و کل برنامه؛ و مشکلات مربوط به بکارگیری فرایند تغییر اشاره کرده است(۸۰).
رضائیان به نارسائی های جوهری که ناشی از فقدان توجه کافی به عوامل عمده برنامه ریزی استراتژیک است( مانند تحلیل رسالت و ارزش ها، قوّت ها و ضعف ها، و فرصت ها و تهدیدها)؛ و نارسائی های فراگردی که ناشی از مدیریت ضعیف مراحل گوناگون برنامه ریزی استراتژیک است( مانند فقدان تعهد افراد متنفذ برای اجرای اقدامات برنامه ریزی شده، تمرکز بیش از حد برنامه ریزی در سطح مدیریت عالی سازمان، تفویض بیش از حد فعالیت های برنامه ریزی به نیروهای ستادی و واحدهای تخصصی، و تأکید بیش از حد بر جزئیات تفصیلی برنامه ها) اشاره کرده است(۲۵).
از نظر حمیدی زاده موضوعاتی همچون مشارکت دادن گروه های خارج از سازمان، بودجه بندی سالیانه، محدودیت برنامه ها، اتلاف وقت، علنی شدن مشکلات تخصیص منابع، و دشواری تعیین عوامل استراتژیک می توانند زمینه های تعارض را در برنامه ریزی استراتژیک بوجود آورند(۱۱).
الوانی نیز معتقد است عواملی مانند نیاز به هزینه زیاد، نیاز به زمان طولانی، نیاز به نیروی انسانی متخصص، عدم انعطاف و ثبات لازم، و آسیب به خلاقیت و نوآوری افراد نیز جزو محدودیت های برنامه ریزی استراتژیک هستند(۱۱).
بدیهی است هر چه یک سازمان موفقیت بیشتری در رفع اینگونه مسائل و مشکلات داشته باشد برنامه حاصله نیز از اعتبار و مقبولیت بیشتری برخوردار خواهد شد و ضمانت اجرایی بیشتری را برای مدیران، کارکنان و مخاطبان اصلی یک سازمان تأمین می نماید(۱۱).

تدوین استراتژی
استراتژی از نظر لغوی به معنی سوق دادن، گسیل داشتن، فرستادن، بردن و پاییدن عنوان شده است. احتمالاً این کلمه به دانش و هنر یک ژنرال قدیمی یونانی به نام استراتگوس[۲۵] اشاره دارد. در بعضی از منابع لاتین هم استراتژی از مفهوم استرتیوم[۲۶] و به معنای راه، مسیر و یا بستر رودخانه بیان شده است. واژه استراتژی سال های سال به عنوان یک واژه و مفهوم نظامی( علم و هنر آرایش و استقرار سپاه یا ارتش یکی از طرفین متخاصم برای رسیدن به نتیجه ) بکار برده شده است. استراتژی بعد از نیمه اول قرن بیستم میلادی جای خود را در داخل علوم اجتماعی در حیطه اقتصاد باز کرد. سپس، استفاده از آن در حیطه سازمان و مدیریت در نیمه دوم قرن بیستم میلادی آغاز شد(۷۱).
عکس مرتبط با اقتصاد
استراتژی به شیوه های مختلف تعریف و تجزیه و تحلیل می شود و برای برنامه ریزی مورد استفاده قرار می گیرد.
دیوید معتقد است که در تدوین استراتژی باید مأموریت سازمان تعیین شود، عواملی که در محیط خارجی سازمان را تهدید می کنند یا عواملی که فرصت هایی را بوجود می آورند شناسایی شوند، نقاط قوّت و ضعف داخلی سازمان مشخص گردد، اهداف بلندمدت تعیین شوند، و برای این فعالیت ها استراتژی های گوناگون شناسایی و انتخاب شوند.
اعرابی معتقد است از جامع ترین شیوه های تدوین استراتژی همان برنامه ریزی استراتژیک است که از طریق آن می توان به تدوین استراتژی برای کل سازمان، برای سطح کسب و کار، و برای سطح وظیفه ای پرداخت. برای تعیین استراتژی در سطح کل سازمان، بایستی چشم انداز و مأموریت سازمان و عوامل محیطی و داخلی آن در نظر گرفته شوند و متناسب با آنها اهداف بلندمدت تنظیم شده و استراتژی هایی بررسی و انتخاب شوند که موفقیت مجموعه سازمان را به ارمغان آورند(۱۱).
چگونگی شکل گیری راهبرد
مدیر در سازمان پیوسته با موارد بی سابقه ای مواجه است و دائماً باید موضع گیری کند. پس اگر مدیری در شرایط الف تصمیم ب را گرفت باید بتواند دلایلش را برای این تصمیم گیری بیان کند. او باید بتواند توضی دهد که با توجه به شرایط الف چرا تصمیم ب را منطقی، قابل توجیه، یا قابل دفاع تر ارزیابی کرده است. از طرفی به ما نشان خواهد داد که راهبردها جنبه ها و جلوه های متفاوتی دارند و با آگاهی از این وجوه می توان راهبرد مدیران موفق را تشخیص و از آنها درس گرفت و با توجه به شرایط کشورمان راهبردی مناسب برای مواضع خود نیز یافت. بنا به نظر یک محقق مدیریت به نام مینتزبرگ[۲۷] (۱۹۹۴) طراحی راهبردی می تواند به صورت انجام پذیرد(۱۱).

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت zusa.ir مراجعه نمایید.

ریسک جویانه، خطرطلبانه، سوداگرانه

تطابقی

مدون

اما به طور کلی بهتر است که شکل گیری راهبرد را به چهار گروه تقسیم کنیم:

شکل گیری راهبرد به صورت انفعالی.

شکل گیری راهبرد به شیوه ریسک جویانه و یا کارآفرینی.

طراحی راهبرد به شیوه تطابقی.

طراحی راهبرد به شیوه تدوینی

طراحی راهبرد به شیوه تدوینی
این شیوه مشخصاً همان روشی است که از آن به عنوان راهبرد آشکار یاد کردیم. در این روش چارچوبی دقیق برای تصمیم گیری ترسیم و مسیر اقدامات حتی المقدور به وضوح و صراحت بیان می شود. طبق این روش مدیران سطح بالا از روایی نظامند برای ارزشیابی امور استفاده می کنند. این روال ایجاب می کند، مدیران محیط و سازمان خود را مرتباً و به طور دقیق تجریه و تحلیل کرده و برنامه ای را تهیه و تدوین کنند که به موجب آن بتوانند آگاهانه و بدون نگرانی از نیازها به مواجهه با رخدادهای کاملاً غیرقابل پیش بینی به پیش روند.
البته در این روش نیز مدیران باید تصمیمهای مخاطره آمیزی را اتخاذ کنند اما آنان گزینه های خود را به شکلی ترتیب داده اند که پس از محاسبات عددی، تجزیه و تحلیلهای منطقی را انتخاب می کنند. آنان برآوردهایی منطقی از امکانات، محدودیتهای محیط، بازار و توانایی های خود را به عمل می آورند و راه هایی را برمی گزینند که با ماموریتها و امکانات سازمانشان هماهنگی داشته باشد. در این روش نیز سرمایه گذاری زیادی می شود که مقداری از آن برای برنامه ریزی به مصرف می رسد(۱۵).
رویکرد فرایند پایه برنامه ریزی استراتژیک
معمولاً این فرایند پایه، توسط سازمان هایی دنبال می شود که بسیار کوچک می باشد و یا در مورد برنامه ریزی استراتژیک که پیش از این، کار زیادی نکرده اند، فرایند فوق ممکن است در طول یک سال جهت به دست آوردن درک چگونگی هدایت برنامه ریزی به اجرا درآید و در سال بعد با برنامه ریزی، فعالیتهای بیشتری برای حصول اطمینان از جهت گیری صحیح تکمیل شود. برنامه ریزی معمولاً توسط مدیریت ارشد صورت می گیرد این فرایند پایه از برنامه ریزی استراتژیک، شامل موارد زیر است(۳۷).
الف. شناسایی مقاصد (بیانیه ماموریتها)
این بیانیه فلسفه وجود سازمان است، یعنی منظور اساسی آن را تشریح می کند. بیانیه بهتر است آن احتیاجاتی از جامعه را که سازمان قصد برطرف کردن آنها را دارد و نیز اینکه با چه هدفی این کار را خواهد کرد، بیان می نماید. معمولاً نوع جامعه مورد نظر مورد اشاره قرار می گیرد. مدیر ارشد باید بیانیه را ایجاد و با آن موافقت نماید. شایان ذکر است این بیانیه ممکن است به نحوی در گذر سالها تغییر کند.
ب. انتخاب اهداف متناسب با ماموریت سازمان
اهداف بیانیه ای کلی در مورد احتیاجات و خواسته های سازمان جهت رسیدن به مقاصد با ماموریت می باشد و به موضوعات عمده پیش روی سازمان اشاره می نماید. اهداف کمی نیز باید به روشنی به طور گسترده بیان شوند تا افراد در مورد برآورده شدن اهداف بتوانند قضاوت نمایند تا استراتژیهای خاص برای رسیدن به هر هدف شناسایی و پیاده شود. استراتژیهای اغلب بیانگر تغییرات عمده ای که یک سازمان براثر برنامه های استراتژیک فراهم می سازد، می باشد. بر این اساس استراتژی، چگونگی محقق سازی اهداف را نشان می دهد.
پ. شناسایی برنامه های اجرایی برای هر استراتژی
طرحها و برنامه های اجرایی، فعالیتهای خاصی هستند که باید برای اطمینان از پیاده سازی هر استراتژی به اجرا درآید. ایده آل آن است که مدیر ارشد، کمیته های خاصی را پدید آورد که هر کمیته، یک طرح کاری که ارتباط مستقیم با کل که مجموعه ای از اهداف است را داشته باشد.
ت: نظارت مستمر و به هنگام کردن طرح
طرح ریزان، معمولاً در این گام میزان دستیابی به اهداف و نحوه پیاده شدن برنامه های اجرایی را منعکس می نمایند. شاید مهمترین شاخص برای موفقیت سازمان، بازخورد مثبت از مشتریان سازمان باشد. شایان ذکر است سازمان هایی که این رویکرد را دنبال می کنند ممکن است بخواهند، اهداف بیشتری را شناسایی و درنتیجه توسعه بیشتری را در عملیات مرکزی سازمان پدید آورند.
تعریف مدیریت استراتژیک
مدیریت استراتژیک را می توان بدین گونه تعریف کرد، هنر و علم تدوین، اجراء و ارزیابی تصمیمات وظیفه ای چندگانه که سازمان را قادر می سازد به هدفهای بلندمدت خود دست یابد(۱۱).
مراحل مدیریت استراتژیک
فرایند مدیریت استراتژیک در برگیرنده سه مرحله می شود:
تدوین استراتژیها
اجرای استراتژیها
ارزیابی استراتژیها
مقصود از تدوین استراتژی این است که ماموریت سازمان تعیین شود، شناسایی عواملی که در محیط خارجی، سازمان را تهدید می کند با فرصتهایی را به وجود می آورند. شناسایی نقاط قوت و ضعف داخلی سازمان، تعیین هدفهای بلند مدت، در نظر گرفتن استراتژیهای گوناگون و انتخاب استراتژیهای خاص جهت ادامه فعالیت. مساله هایی که در زمینه تدوین استراتژیها مطرح می شوند، عبارتند از: تعیین نوع فعالیتی که سازمان می خواهد به آن بپردازد، فعالیتهایی را که می خواهد از آن خارج شود، شیوه تخصیص منابع، تصمیم گیری درباره گسترش دادن یا متنوع ساختن فعالیتها، تصمیم گیری در مورد ورود به بازارهای بین الملل، تعیین این که آیا سازمان بر آن است که در سازمان های دیگر ادغام شود یا یک مشارکت تشکیل دهد و شیوه مصون ماندن از حرکات تند سازمان های رقیب که درصدد بلعیدن آن برمی آیند(۳۵).
از آنجا که هیچ سازمانی نمی تواند منابع نامحدود داشته باشد، استراتژیستها باید در این مورد که کدام یک از استراتژیهای مختلف می توانند بیشترین منفعت را به سازمان برسانند، تصمیم گیری می نمایند. تصمیماتی که در زمینه تدوین استراتژیها گرفته می شود سازمان را متعهد می سازد که برای یک دوره نسبتاً بلندمدت از منابع و فن آوریهای شناخته شده ای استفاده کند. استراتژیها مزایای رقابتی سازمان را در دوره های بلندمدت تعیین می نماید. چه خوب و چه بد، تصمیمات استراتژیک نتایج چند وجهی و آثار دیر پا بر سازمان می گذراند. مدیران ارشد برای درک جوانب گوناگون فرایند تصمیمات مختلف، دارای بهترین دیدگاه می باشند، آنها این قدرت یا اختیار را دارند که منابع موجود را برای اجرای تصمیمات مختلف به مصرف برسانند(۱۱).
اجرای استراتژی ایجاب می کند که سازمانها اهداف سالانه را در نظر بگیرند، سیاستها را تعیین کند، در کارکنان انگیزه ایجاد نماید و منابع را به گونه ای تخصیص دهد که استراتژیهای تدوین شده به اجرا درآید. اجرای استراتژیها مستلزم توسعه فرهنگی است که استراتژیها را تقویت نماید، یک ساختار اثربخش سازمانی برنامه ریزی کند، تلاشهای بازاریابی را هدایت نماید، بودجه بندی کند، سیستمهای اطلاعاتی به وجود آورد و از آنها استفاده نماید، سرانجام با توجه به عملکرد سازمان خدمات کارکنان را جبران نماید (بین عملکرد و جبران خدمات کارکنان رابطه ای معقول برقرار کند) (۳۵).
اغلب اجرای استراتژیها را مرحله عملی مدیریت استراتژیک می نامند، مقصود از اجرای استراتژیها این است که کارکنان و مدیران بسیج شوند و استراتژیهای تدوین شده را به مرحله عمل درآورند. اغلب چنین تصور می شود که در مدیریت استراتژیک مرحله اجرایی مشکلترین مرحله می باشد و ایجاب می کند که افراد خود را متعهد به سازمان نمایند. این نوعی هنر می باشد (نه یک علم). اگر استراتژیهایی تدوین شوند ولی هیچگاه به اجراء در نیایند، نوع اقدام چیزی جزء عملی بیهوده نخواهد بود.
برای اینکه مرحله اجرای استراتژیها به شیوه ای موفقیت آمیز انجام شود، مدیران باید از نظر ایجاد ارتباطات فردی از مهارتهای بالایی برخوردار باشند. فعالیتهایی که در زمینه اجرای استراتژیها انجام می شود بر همه کارکنان و مدیران یک سازمان اثر خواهد گذاشت. هر یک از بخشها و واحدهای سازمانی باید درصدد برآید که به چنین پرسشهایی پاسخ دهند: «برای اینکه در اجرای استراتژیهای سازمانی ما نقش خود را به خوبی ایفا کنیم، چه باید بکنیم؟ و «چگونه می توانیم این کار را به بهترین شکل ممکن انجام دهیم؟» جنبه اصلی مرحله اجرایی استراتژیها این است که مدیران و کارکنان تشویق و ترغیب شوند در سازمان با شیفتگی، افتخار و از خود گذشته باشند و در راه دستیابی به هدفهای تعیین شده از هیچ کوششی فروگذار نباشند. در مدیریت استراتژیک ارزیابی استراتژیها آخرین مرحله به حساب می اید. مدیران نیاز شدید دارند که بدانند استراتژیهای خاص و مورد نظر آنان در چه زمانی کارساز واقع نمی شود. اصولاً ارزیابی استراتژیها بدین معنی است که باید در این مورد اطلاعاتی را گردآوری کرد. همه استراتژیها دستخوش آینده قرار می گیرند، زیرا عوامل داخلی و خارجی به صورت دائم در حال تغییر هستند(۴). برای محاسبه و سنجش عملکردها و اقدامات اصلاحی، باید استراتژیهای را مورد ارزیابی قرار داد، زیرا موفقیت امروز نمی تواند موفقیت فردا را تضمین نماید، موفقیت همیشه موجب بروز مسائل جدید و گوناگون می شود، سازمانی که به وضع کنونی خود بسنده نماید یا دچار نخوت و تکبر شود، محکوم به فنا خواهد بود. در یک سازمان بزرگ فعالیتهایی که در زمینه تدوین، اجراء و ارزیابی استراتژیها انجام می شود در سه سطح از مدیریت (سلسله مراتب سازمانی) انجام می گیرد که عبارتند از:
سطح کل سازمان
سطح وظیفه ای
سطح مربوط به تعامل کارکنان و مدیران دو سطح
مدیریت استراتژیک در قالب یک تیم رقابتی می کوشد با تقویت سیستم ارتباطات و روابط متقابل بین مدیران و کارکنان در سطوح مختلف سازمانی نقش یا وظیفه خود را به شیوه ای عالی ایفا نماید. بسیاری از سازمان های کوچک و برخی از سازمان های بزرگ دارای واحدهای مستقل یا واحدهای تجاری استراتژیک نمی باشند، آنها تنها در دو سطح از سازمان فعالیت می کند، در سطح کل سازمان و در سطح وظیفه ای. با وجود این، مدیران و کارکنان، در این دو سطح در فعالیتهای مدیریت استراتژیک نقشی فعال ایفا نمایند(۴۰).
پیتر دراکر[۲۸] می گوید، کار اصلی مدیریت استراتژیک این است که از زاویه ماموریت به سازمان نگاه کند، یعنی مطرح کردن این سئوال، «کار اصلی ما چیست؟» که موجب می شود هدفهایی تعیین گردد، استراتژیها تدوین شود و تصمیماتی امروز گرفته شود، که نتایج آن فردا به دست آید. تردیدی نیست که این کار باید به وسیله بخشی از سازمان انجام شود که می تواند با دیدی گسترده به کل سازمان نگاه کند و بتواند بین هدفها و نیازهای امروز و نیازهای فردا توازن و تعادل برقرار کند و نیز بتواند منابع انسانی و مالی را به گونه ای تخصیص دهد که به نتایج اصلی و مورد نظر بیانجامد(۴۹).

فواید دارا بودن توسعه استراتژی ورزشی
ورزش در موضوعات، سلامتی عمومی و امنیت جامعه بوده و نیازهای یک محل را به طور موثر و منصفانه ای مورد مخاطب قرار می دهد. بررسیهای انجام شده نشان می دهند که ورزش تا میزان زیادی باعث ایجاد تعلق اجتماعی، کاهش جرایم، کاهش مصرف دخانیات و افزایش سطح سلامتی می گردد. جامعه غیرفعال در معرض خطر بیماریهای قلبی- عروقی، سکته، سرطان روده، دیابت و پوکی استخوان است. ۶۱ درصد کودکان ۵ تا ۱۰ سال چاق، یک یا چند بیماری خطرناک قلبی- عروقی دارند و ۲۷ درصد آنها بیش از دو بیماری خطرزا را در پیش روی خود دارند. کودکان برای ابتلاء به دیابت نوع دوم در بزرگسالی همراه خواهد بود و تمام این مشکلات به نحوی با کم تحرکی رابطه دارند. در کشور استرالیا ۴۳ درصد از جمعیتش هفته ای ۱۵ ساعت را به تماشای تلویزیون اختصاص می دهند(۱۱).
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
با توجه به اطلاعات فوق و شواهد علمی می توان گفت:

ورزش و فعالیت بدنی، به ویژه ورزش همگانی باعث کاهش افسردگی، کاهش فشار روحی و افزایش عزت نفس از آثار مفید ورزش است.
نتیجه تصویری برای موضوع افسردگی

ورزش بیشتر از مصرف شیر بر رشد استخوان موثر است.

ورزش باعث کاهش خطر پوکی استخوان می شود و احتمال وقوع آنرا در سن ۱۹ سالگی کاهش می دهد.

ورزش و فعالیت بدنی باعث افزایش توان تحصیلی، حافظه و یادگیری ریاضی می شود.

فعالیت بدنی و ورزش باعث کاهش مصرف دخانیات می شود.

فعالیت بدنی و اوقات فراغت غنی، باعث رژیم غذایی مناسب و کاهش مصرف الکل و غیره می شود.

یک دلار سرمایه گذاری در ورزش باعث صرفه جویی در هزینه پزشکی به میزان ۳۴ دلار خواهد شد.

سرانجام، سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که:
فعالیت بدنی منظم، خطر مرگ ناشی از بیماریهای قلبی را که مسئول یک سوم مرگ در جهان است را کاهش می دهد.
فعالیت بدنی خطر ابتلا به دیابت نوع دو (۹۰ درصد موارد دیابت در جهان) و سرطان روده را کاهش می دهد. حتی اطلاعاتی مبنی بر جلوگیری از سرطان سینه با ورزش وجود دارد.