این مصوبه در شانزده ماده و چهارده تبصره به تصویب رسید. در ماده ۱ هدف از نشر کتاب بیان شده است. به موجب این ماده “هدف اعتلای فرهنگ دینی و ملی در جامعه از طریق توسعه دانش و نهادینه کردن ارزشهای اسلامی، ایرانی وانقلابی با تأمین آزادی نشر کتاب، حفظ حرمت و آزادی قلم، صیانت از جایگاه والای علم، اندیشه وایمان دینی و همچنین ایجاد زمینه مناسب برای حضور مؤثر در عرصه جامعه جهانی “می باشد. در ماده ۴ نیز حدود قانونی برای مقابله با جوانب منفی در سه بند شامل دین واخلاق، سیاست و اجتماع و حقوق و فرهنگ عمومی بیان شده است. در نهایت در ماده ۱۵ بیان شده “نظارت وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی و انجام وظایف این وزارتخانه رافع ونافع مسئولیت ناشران نبوده و ناشران با تحویل نسخه پیش از چاپ به دبیر خانه هیأت نظارت، تمامی مسئولیت های حقوقی ناشی از عدم انطباق با ضوابط را بر عهده خواهند داشت”.
۴- قانون حمایت از مؤلفان، مصنفان وهنرمندان مصوب ۱۱/۱۰/۱۳۶۸
این قانون در خصوص چگونگی فعالیت رسانه های همگانی در ارتباط با آثار هنرمندان، مصنفان ومؤلفان است. در فصل اول این قانون به تعریف مؤلف ومصنف وپدیدآورنده واثرهای مورد حمایت پرداخته شده، فصل دوم حقوق پدیدآورنده که شامل حق انحصاری نشر وپخش وعرضه واجرای اثر وحق بهره برداری مادی ومعنوی از نام واثر می باشد بیان شده است. فصل سوم مدت حمایت از حق پدیدآورنده که به موجب وصایت یاوراثت منتقل می شود از تاریخ مرگ پدیدآورنده سی سال واگروراثتی وجود نداشته باشد برای همان مدت به منظور استفاده عمومی در اختیار وزارت فرهنگ وهنر قرار گرفته است. ودر نهایت در فصل چهارم به بیان تخلفات ومجازات ها پرداخته است .
۵- قانون ترجمه وتکثیرکتب ونشریات وآثارصوتی مصوب۲۶/۹/۱۳۵۲
این قانون مشتمل بر دوازده ماده می باشد. در ماده یک این قانون حق تکثیر یا تجدید نظر و بهره برداری و نشر و پخش هر ترجمه ای با مترجم یا وراث قانونی او می باشد. استفاده از این حقوق که به وراث منتقل می شود، از تاریخ مرگ مترجم سی سال است. حقوق مذکور در این ماده قابل انتقال به غیر است و انتقال گیرنده از نظر استفاده از این حقوق قائم مقام انتقال دهنده برای استفاده بقیه این مدت برای انتقال به غیر خواهد بود. ذکر نام مترجم در تمام موارد استفاده الزامی است. البته لازم به ذکر است که به موجب ماده ده این قانون احکام مذکور در این قانون زمانی جاری است که آثار موضوع این قانون مشمول حمایت های مذکور در قانون حمایت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان نباشد. در غیر اینصورت مقررات قانون مزبور نسبت به آثار موضوع این قانون ملاک خواهد بود.
۶- آیین نامه اجرایی قانون مطبوعات مصوب ۸/۱۱/۱۳۶۵ هیات وزیران و اصلاح آیین نامه اجرایی قانون مطبوعات مصوب ۲۸/۱/۱۳۹۱
این آیین نامه چهار فصل دارد که شامل :۱٫تعریف ومشخصات مطبوعات ۲ .شرایط صدور پروانه ومجوز نشریه ۳٫مواردی که مطبوعات موظف به رعایت آنها می باشند ۴٫سایر مقررات می باشد .
موادی از آیین نامه که از مصادیق تقصیر می باشد در فصل نخست آورده شده است. براساس ماده ششم از آیین نامه “تکثیر مطبوعات موجود به همان زبان وشکلی که چاپ شده، از طریق چاپ افست یاعکس برداری یاطرق مشابه بدون اجازه صاحب امتیاز ممنوع می باشد.”
در اصلاحیه این آیین نامه فصل پنجم به آن الحاق شد. این فصل در رابطه با مقررات مربوط به خبرگزاری ها می باشد. که به موجب ماده ۴۷ نشریات الکترونیکی نیز مشمول این فصل می باشند.
۷- آیین نامه نویسندگان مطبوعاتی وخبرنگاران مصوب ۲۲/۶/۱۳۵۴هیات وزیران
این آیین نامه شامل پنج فصل که در فصل اول تعریف نویسنده مطبوعاتی وخبرنگار واقسام خبرنگاران، در فصل دوم وسوم شرایط کار نویسندگان مطبوعاتی وخبرنگاران ومدت اعتبار پروانه های نویسندگان مطبوعاتی وخبرنگاران وفصل چهارم به بیان وظایف نویسنگان مطبوعاتی اختصاص یافته است. فصل پنجم تحت عنوان مقررات مختلف به مسائلی اشاره شده که از مهم ترین آنها می توان به تدابیری که دربرابر برخی رفتارهای غیرقانونی پیش بینی شده اشاره کرد.
ب : قوانین حاکم بررسانه های دیجیتال
۱- قانون فروش خدمات کامپیوتری، فنی وانتشاراتی وبرگزاری دوره های تخصصی مصوب ۲۲/۱۲/۱۳۶۵وآیین نامه اجرایی ان مصوب۱۴/۵/۶۸ که در این قانون فارغ از کارکرد های رایانه به امور شکلی استفاده از آن توجه شده است.
۲- آیین نامه ساماندهی وتوسعه رسانه ها وفعالیت های فرهنگی دیجیتال مصوب۳/۸/۱۳۸۹هیأت وزیران
در این آیین نامه ایجاد و فعالیت هر واحد فرهنگی دیجیتال و انتشار هر رسانه دیجیتال را منوط به اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دانسته است و کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی را مکلف نموده برای انجام فعالیت های تبلیغاتی و معرفی کالا و خدمات برای فروش، مجوز فعالیت از وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی اخذ یا به کانون های تبلیغاتی دارای مجوز مراجعه نمایند. همچنین وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی را مکلف نموده که اقداماتی را جهت ازحمایت از تهیه وانتشار رسانه های دیجیتال، حمایت از ایجاد، توسعه، استمرار فعالیت های رسانه های کاربر، حمایت از توسعه زیر ساخت های تهیه ونشر رسانه های آثار ومحصولات فرهنگی دیجیتال، حمایت از ارتقای دانش ومهارت های تخصصی در زمینه رسانه ها آثار ومحصولات فرهنگی دیجیتال، حمایت از توسعه فرهنگ بهره گیری مناسب از آثار محصولات فرهنگی، هنری رسانه های دیجیتال، حمایت از توسعه اقتصادی رسانه ها، آثار ومحصولات فرهنگی وهنری دیجیتال، حمایت از صادرات وحضور اثرگذار رسانه ها آثار و محصولات فرهنگی وهنری دیجیتال داخلی در خارج از کشورنماید.
عکس مرتبط با اقتصاد
۳- قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرم افزارهای رایانه ای مصوب ۱۰/۱۰/۱۳۷۹ و اصلاحیه مورخه ۲۴/۴/۱۳۸۳
که به موجب این قانون حق نشر، عرضه، اجرا وبهره برداری مالی ومعنوی نرم افزار رایانه ای متعلق به پدیدآورنده ومدت حقوق مادی سی سال ومدت حقوق معنوی نامحدود اعلام شده است.
ج : قوانین حاکم بر رسانه های سمعی وبصری
۱- قانون نحوه مجازات اشخاصی که در امور سمعی وبصری فعالیت های غیر مجاز می نمایند مصوب ۱۶/۱۰/۱۳۸۶
به موجب ماده یک این قانون هر شخص حقیقی یا حقوقی که مبادرت به هرگونه اعمالی برای معرفی آثار سمعی وبصری غیرمجاز به جای آثار مجاز نماید و یا با تکثیربدون مجوز آثار مجازموجب تضییع صاحبان اثرشود، علاوه برتحمل مجازات در صورت مطالبه صاحب اثر به جبران خسارت وارده در جاییکه تضییع حق موجب خسارت مالی شود محکوم می شود. به موجب ماده دو”هرگونه فعالیت تجاری در زمینه تولید، توزیع، تکثیروعرضه آثار، نوارها ولوحهای فشرده صوتی وتصویری نیاز به اخذ مجوز از وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی دارد”. عوامل اصلی تولید، توزیع، تکثیرو دارندگان آثارسمعی وبصری غیرمجازکه به موجب تبصره یک ماده سه عبارتند ازتهیه کننده، کارگردان، فیلمبردار، بازیگران نقش های اصلی به مجازات محکوم می شوند وبه موجب ماده یازدهم دادگاه انقلاب به عنوان مرجع صالح برای رسیدگی به این جرایم تعیین شده است.
۲- آیین نامه نظارت برنمایش فیلم واسلاید و ویدئو و صدور پروانه نمایش آنها مصوب۴/۱۲/۱۳۶۱هیأت وزیران و اصلاحیه مورخه ۳/۶/۱۳۶۴ و اصلاحیه مورخه ۱۲/۵ ۱۳۸۲
ماده اول این آیین نامه به تعاریفی از فیلم ونوار و ویدئو پرداخته است. در ماده دوم این آیین نامه به لزوم اخذ مجوز برای کلیه فیلم ها ونوار های ویدئو که” به هر نحو در معرض استفاده عموم قرار می گیرد” همچون سینماها وسالن های عمومی اشاره شده است. مهمترین ماده از مواد متعدد این آیین نامه، ماده سوم آن است که در ۱۴ بند به بیان تفصیلی حدود و ضوابط فیلم هایی که در سینما و سالن های عمومی به نمایش در می آیند یا در بازار به عرضه وفروش گذارده می شوند، می پردازد.
۳- آیین نامه سالن های نمایش فیلم و طرز کار آنها مصوب ۶/۷/۱۳۴۵هیات وزیران
این آیین نامه مشتمل بر بیست بند که به بیان نحوه تأسیس و طرز کار کلیه سالن های عمومی نمایش فیلم پرداخته، ضمن آنکه برخی از مقررات آن ناظر به مسائل ماهوی و فعالیت های این سالن ها است، چنان که مطابق بند ۱۶ استفاده تبلیغاتی به هر شکل و وسیله از عکس های مربوط به صحنه های حذف شده از فیلم ها در جراید به منظور آگهی و همچنین نصب آن ها و آفیش ها و پلاکت هایی که حاوی تصاویر منافی عفت و مخالف اخلاق حسنه باشد، اکیداً ممنوع اعلام شده است.
۴- آیین نامه بررسی فیلم نامه وصدور پروانه فیلم سازی مصوب ۱۴/۵/۱۳۶۸هیأت وزیران
در ماده نخست این آیین نامه ” ساختن هرگونه فیلم سینمایی ۳۵ میلیمتر و ۱۶ میلیمتر که در سینماها وسالن های عمومی به نمایش گذاشته می شود یا به هر نحوی در معرض استفاده عموم قرار می گیرد، اعم از فیلم هایی با متراژ کوتاه، متوسط، طولانی مستلزم تحصیل قبلی پروانه فیلم سازی” شناخته شده است که این امر، مسأله کنترل رعایت مقررات مربوط به حقوق مؤلفان ومصنفان و هنرمندان ونیز مقررات مربوط به منع نقض حریم خصوصی اشخاص یا هتک حرمت به آنها را مرجع صادر کننده پروانه به میان می آورد .
۵-آیین نامه ایجاد سالن های نمایش فیلم های ۱۶میلیمتری ونظارت برفعالیت آنها مصوب ۹/۹/۱۳۶۹
در این آیین نامه مقررات اندکی به نحوه فعالیت این سالن ها اختصاص یافته است، چنان که در بند ۲۰ آن آمده است :”سالن های نمایش فیلم های ۱۶ میلیمتری فقط مجاز به نمایش فیلم هایی می باشند که دارای مجوزاز طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشند”.
۶-ضوابط ومقررات تأسیس مراکز، مؤسسات، کانونها وانجمن های فرهنگی ونظارت برفعالیت آنها مصوب ۸ /۸/۱۳۷۵شورای عالی انقلاب فرهنگی که جایگزین ضوابط عام مصوب ۲۰/۲/۱۳۶۷شورای عالی گردید.
این ضوابط شامل پنج فصل که فصل اول کلیات وتعاریف، فصل دوم شرایط مؤسسان ومدیرمسئول، فصل سوم شرایط وضوابط مندرج در اساسنامه، فصل چهارم نحوه بررسی تقاضای تأسیس ونظارت بر مراکز فرهنگی وچگونگی رسیدگی به تخلفات ودر نهایت فصل پنجم به بیان مقررات عمومی پرداخته است.
۷- شرایط استفاده صحیح از لوازم وتجهیزات ومحصولات مختلف سمعی وبصری وبرنامه های تلویزیونی درقالب ویدئو مصوب ۲۲/۱۰/۱۳۷۱ شورای عالی انقلاب فرهنگی
به موجب این مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی به وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی مأموریت داده است تا در آینده ضمن رفع ممنوعیت از فعالیت های ویدئویی هر چه زودتر اقدام به طراحی نظام اجرایی در تمامی حوزه های فعالیت های سمعی و بصری نماید. شورا نیز در جهت تمهید مقدمات لازم از طرف آن وزارتخانه مواردی را تصویب نموده است که به موجب آن ورود برنامه های تصویری در قالب ویدئو ونظایر آن در خارج از کشور، همچنین تولید وتکثیر برنامه های ویدئویی وفروش واجاره آنها با مجوز وتوسط وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی صورت گیرد.
۸- آیین نامه عرضه و نمایش نوارهای ویدئویی مصوب سال ۱۳۷۲ وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی
به موجب این آیین نامه عرضه نوارهای ویدئویی مستلزم کسب اجازه از وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی است. علاوه بر این تعدادی از مواد این آیین نامه به بیان شرایط مراکز عرضه نوارهای مذکور و مدیران وعوامل آن ها پرداخته است. همچنین به موجب ماده ششم این آیین نامه “استفاده تبلیغاتی از عکس ها، پوستر و هر گونه مواد تبلیغاتی بر روی جعبه نوارها یا در محل عرضه نوارهای ویدئویی باید با تأیید اداره کل نظارت و ارزشیابی صورت گیرد”. تخلفات احتمالی مراکز فوق الذکر و نیز ضمانت اجرای آن ها در ماده ۱۰ بیان شده است که “عدم رعایت موازین شرعی” ، “توزیع فیلم های فاقد مجوز نمایش” ، “توزیع فیلم های مستهجن” و “ارائه فیلم های مجاز فاقد برچسب وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی” عمده ترین تخلفات احصاء شده در این ماده می باشد.
۹- آیین نامه صدور پروانه نمایش برنامه های ویدئویی مصوب سال ۱۳۷۲وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی
این آیین نامه پس از بر شمردن برنامه های ویدئویی گوناگون که عرضه و نمایش آن ها مستلزم اخذ مجوز از وزارت ارشاد است به نحوه صدور مجوز پرداخته است.
۱۰- آیین نامه ایجاد سالن های نمایش برنامه های ویدئویی ونظارت برفعالیت آن ها مصوب سال ۱۳۷۲ وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی
بر اساس این آیین نامه سالن های مذکور با مجوز وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی تأسیس می گردند ومدیران سالن ها در قبال کلیه مقررات فیلم و سینما دارای مسئولیت قانونی هستند ضمن آنکه مدیران سالن ها می توانند همان مالکان این اماکن یا افرادی غیر از ایشان باشند.
۱۱- قانون ممنوعیت به کارگیری تجهیزات دریافت از ماهواره مصوب۲۳/۱۱/۱۳۷۳وآیین نامه اجرایی آن مصوب ۹/۱/۱۳۷۴
قانون مذکور مشتمل بر یازده ماده و چهار تبصره در تاریخ ۲۳/۱۱/۱۳۷۳به تصویب رسید. به موجب ماده ۱ این قانون” ورود، توزیع واستفاده از تجهیرات ماهواره جز در مواردی که قانون تعیین کرده است ممنوع می باشد”. این قانون وزارت کشور را موظف کرده تا با بهره گرفتن از نیروهای انتظامی و یا نیروی مقاومت بسیج در اسرع وقت نسبت به جمع آوری تجهیزات دریافت از ماهواره اقدام کنند. همچنین به موجب ماده ۴ ” کلیه دستگاه های فرهنگی کشور موظفند اثرات مخرب استفاده از برنامه های منحرف کننده در جامعه را تبیین نمایند”. در ماده ۹چنین آمده ” استفاده کنندگان از تجهیزات دریافت از ماهواره علاوه بر ضبط و مصادره اموال مکشوفه توسط دادگاه به مجازات نقدی از یک میلیون تا سه میلیون ریال محکوم می گردند. البته باید متذکر شویم که این قانون در کشور عملاً جنبه اجرایی ندارد.
د : قوانین حاکم بر صداوسیما
قانون خط مشی کلی واصول برنامه های سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۶۱
این قانون اصولی را منعکس نموده است که از آن جمله می توان ماده ۶ این قانون را بیان داشت. به موجب ماده ۶ “ارج نهادن به حیثیت انسانی افراد و پرهیز از هتک حرمت آنان طبق ضوابط اسلامی از وظایف صدا وسیما است”. همچنین به موجب ماده ۱۶”صدا وسیما با حضور دائمی خود، در جامعه باید همواره منعکس کننده صدیق وقایع و رویدادهای مهم اجتماعی باشد و واقعیت ها را به اطلاع مردم برساند”. ماده ۱۹ نیز مقرر می دارد”در کلیه برنامه ها به ویژه اخبار، مسائلی که حاوی تهمت به نهاد ها و ارگان های رسمی کشور و گروه ها و جمعیت ها و احزابی باشد که طبق قانون احزاب فعالیت آن ها قانونی است، قابل پخش نیست”.
تصویر درباره جامعه شناسی و علوم اجتماعی
ه : قوانین حاکم بر تبلیغات
۱-قانون اهداف و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مصوب ۱۲/۱۲/۶۵
تبصره وبندهای مختلفی از ماده دو این قانون ناظر برمسأله فعالیت های تبلیغی، فرهنگی ، هنری و تأسیسات وابسته به آن ها و متولی بودن وزارت مذکور نسبت به این گونه امور است.
۲- آیین نامه تأسیس و نظارت برنحوه کار وفعالیت کانون های آگهی وتبلیغاتی مصوب ۲۷/۱۲/۱۳۵۸ شورای انقلاب
این آیین نامه مهم ترین مقررات را در زمینه تبلیغات و امور مربوط به آن دارد. در ماده اول آن، کانون های آگهی و تبلیغاتی تعریف و وظایف آن احصاء شده است. مواد متعددی نیز به شرایط و نحوه صدور مجوز برای این کانون ها و نیز نظارت وزارت ارشاد بر آن ها اختصاص یافته است. ماده ده این قانون مقرر می دارد”به منظور صدور پروانه تأسیس کانون ها و مؤسسات تبلیغاتی و رسیدگی به شکایات مربوط به آن ها یا لغو پروانه و برکناری یا تعلیق مدیران ومسئول و تعطیل موقت یا دائم کانون های آگهی و تبلیغاتی کمیته ای بنام کمیته سازمان های تبلیغاتی در وزارت ارشاد اسلامی به ریاست معاون مربوط و مرکب از مدیر کل یا نماینده او و یک نفر دیگر به انتخاب وزیر ارشاد ملی و نمایده تام الاختیار اتحادیه سازمان های تبلیغات و در استان ها این کمیته متشکل از معاون استاندار یا نماینده او، مدیر کل ارشاد اسلامی و کارشناس مربوط تشکیل می گردد…”بالاخره به موجب ماده پانزده تمامی رسانه های همگانی را مشمول این ماده دانسته است؛”آگهی های تبلیغاتی که از طریق رسانه های همگانی (رادیو ، تلویزیون ، سینما ، روزنامه ،مجله ،سالنامه ویزیتوری و مانند آن)پخش وانتشار می یابد، تابع مقررات مندرج در این آیین نامه می باشد .”
۳-آیین نامه راجع به همکاری روابط عمومی وزارتخانه ها وموسسات دولتی مصوب ۲/۴/۱۳۶۱ هیات وزیران
در این آیین نامه برای اجرای ماده یک قانون تأسیس وزارت ارشاد و به منظور تعیین خط مشی ها وسیاست های روابط عمومی و تبلیغات مربوط به برنامه ها و اقدامات وفعالیت های کلیه وزارت خانه ها و ارگان های دولتی شورایی به نام “شورای هماهنگی تبلیغات دولت” و دبیرخانه آن را پیش بینی نموده ومقرر داشته است که در استان ها ادارات کل ارشاد و نیز امور تبلیغاتی و روابط عمومی هر یک از ارگان ها و وزارتخانه ها ی دولتی مجری سیاست ها و خط مشی های شورای مذکور می باشد.
۴- قانون مجازات تبلیغ تبیض نژادی مصوب تیرماه ۱۳۵۴
به موجب ماده یک این قانون “نشر هر گونه افکار مبتنی بر تبعیض بر اساس نژاد و یا جنس و نفرت نژادی و تحریک به تبعیض بر اساس نژاد و یا جنس از طریق یکی از وسایل تبلیغ عمومی علیه هر گروه از حیث نژاد، جنس و رنگ و قومیت متفاوت باشد.”ممنوع و قابل مجازات شمرده شده است. این قانون در تعیین افعال زیان بار، به ویژه افعال موجد زیان های معنوی در خور توجه است.
۵- آیین نامه نظارت وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی برفعالیت فرهنگی، هنری وتبلیغاتی خارجیان مقیم ایران مصوب ۱۰/۴/۱۳۶۸هیات وزیران
بر اساس ماده یک این آیین نامه هر گونه فعالیت فرهنگی، هنری تبلیغی خارجیان مقیم ایران از طریق مراکز رسمی از قبیل مراکز فرهنگی امکان پذیر است. در ماده دوم این آیین نامه بر لزوم اخذ مجوز از وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی تصریح شده است. و در نهایت در ماده شش این آیین نامه، وزارت ارشاد موظف شده است که در صورت مشاهده هر گونه تخلف از مقررات این آیین نامه نسبت به تعطیل موقت فعالیت ها یا لغو مجوز فعالیت مرکز فرهنگی اقدام نماید.
۶- طرح تشکیل شورای تبلیغات شهری مصوب ۱۳۶۶ شورای فرهنگ عمومی
این طرح یکی از مهم ترین مقررات مربوط به تبلیغات است که به منظور تنظیم امور و فعالیت هایی که تحت عنوان تبلیغات دیواری در سطح شهر ها صورت می گیرد وهماهنگ نمودن کوشش های تبلیغی سازمان ها و مراکز فرهنگی هنری در این زمینه وبهبود کیفیت این قبیل تبلیغات در مفاد بند دوم ماده دوم آیین نامه شورای فرهنگ عمومی به تصویب رسیده است.
۷- قانون انتخابات ریاست جمهوری ایران مصوب تیرماه ۱۳۶۴مجلس شورای اسلامی
برخی از مواد این قانون ناظر بر مسأله تبلیغات است. در ماده ۶۹ قانون ” الصاق اعلامیه، عکس، هر گونه آگهی تبلیغاتی بر روی علایم راهنمایی و رانندگی، تابلوی بیمارستان ها، تابلوی مدارس وسایر مؤسسات آموزش دولتی و وابسته به دولت ” ممنوع دانسته شده و شهرداری ها وبخشداری ها موظف به امحای این اوراق شده اند. همچنین به موجب ماده ۷۱ ” داوطلبان ریاست جمهوری و طرفداران آنان در تبلیغات انتخاباتی به هیچ وجه مجاز به هتک حرمت و حیثیت نامزدهای انتخاباتی نمی باشند “.
۸- طرح چگونگی کاهش دخانیات مصوب ۳۰/۵/۱۳۷۳هیات وزیران
در این طرح برای حفظ حقوق و تأمین سلامت افراد جامعه در برابر بیماری های ناشی از استعمال دخانیات و کاهش هزینه های درمانی کشور برخی رفتار ها ممنوع اعلام شده که از آن جمله :” هر اقدام وتبلیغی که تشویق یا تحریک افراد به استعمال یا مصرف بیشتر دخانیات را درپی داشته باشد، به ویژه در وزارتخانه ها، سازمان ها، مؤسسات و شرکت های دولتی ونهاد های انقلاب اسلامی، شهرداری ها ودستگاه هایی که شمول قانون بر آن ها مستلزم ذکر نام است، همچنین در ساختمان های اداری وابسته به آن ها ” .
۹- قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی مصوب ۷/۹/۱۳۷۸ وآیین نامه اجرایی آن مصوب ۲۱/۹/۱۳۷۸
فصل ششم قانون انتخابات مجلس شورای اسلامی و نیز فصل چهارم آیین نامه اجرایی آن، به مسأله تبلیغات اختصاص یافته است. بخشی از مواد این دو فصل ناظر به مسائل شکلی تبلیغات همچون زمان مجاز برای تبلیغات یا نوع تبلیغات مورد استفاده و…است و بخش دیگر به بیان رفتار های ممنوع که تخلف از آن ها تقصیر مدنی یا کیفری انگاشته می شود ، می پردازد.

پایان نامه حقوق

۱۰- آیین نامه اجرایی انتخابات شوراهای اسلامی شهروشهرک مصوب دی ماه ۱۳۵۷ هیأت وزیران
براساس ماده ۹۰ قانون “تشکیلات، و وظایف وانتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران ” مصوب خرداد ماه ۱۳۷۵، نحوه فعالیت های تبلیغاتی انتخابات، مدت زمان تبلیغات، محدودیت ها و ممنوعیت ها وسایر شرایط و مقررات مربوط را آیین نامه اجرایی این قانون تعییین خواهد کرد. که براین اساس مواد ۶۱ تا ۷۴ آیین نامه تحت عنوان “تبلیغات” به این امر اختصاص یافته است.
گفتار دوم : راهکارهای کیفری ومعایب آن
یکی از راهکارهای کنترل فعالیت رسانه ها، راهکارهای کیفری می باشد. منظور از راهکارهای کیفری”مداخله نهاد های عدالت کیفری پس از ارتکاب جرم به منظور کاهش تکرار جرم و اصلاح مجرمین و مجازات وی به منظور بازدارندگی و ایجاد رعب وهراس در دیگران است”.[۱۰۳]
“با نگاهی گذرا به گذشته رسانه ها، معین است که برای مثال در روزنامه نگاری، روزنامه نگاران فراوانی در طول تاریخ به چوبه دار آویخته شده اند. شیخ احمد رومی در سال ۱۸۹۵، سید جمال الدین اسدآبادی در سال۱۹۰۱، جهانگیر صور اسرافیل و ملک المتکلمین در سال ۱۹۰۸، شیخ محمد خیابانی در سال ۱۹۱۹، میرزاده عشقی در سال ۱۹۲۴، فرخی یزدی در سال ۱۹۳۹، محمد مسعود در سال ۱۹۴۸، کریم پورشیرازی در سال ۱۹۵۵، خسرو روزبه در سال ۱۹۵۸، خسرو گلسرخی در سال ۱۹۷۴ و بسیار دیگر از کسانی که در راه آزادی بیان صرف نظر از نوع بیانشان جان خود را از دست دادند “. [۱۰۴] اما این همه ماجرا نیست، بلکه گاهی روزنامه نگاران و اصحاب رسانه موجب ورود ضرر و زیان نابجا و غیر قانونی به اشخاص می گردند که در قوانین مختلف برای جبران آن راهکارهایی مهیا گردیده است.
بدین ترتیب در صورتی که رسانه ای برخلاف قوانین جاری که در مورد فعالیت آنها مقرر گشته، فعالیتی انجام دهد به مجازات مقرر در همان قوانین محکوم خواهد شد. به عنوان مثال نشریه ای بخاطر درج خبری که مربوط به محاکمه ای در دادگاه انقلاب وبا امنیت ملی کشور مرتبط بوده به عنوان مجازات برای مدتی تعطیل می شود. در قانون مطبوعات ایران از ماده ۲۳الی ماده ۳۵ جرایم ارتکابی توسط رسانه و میزان مجازات آنها پرداخته است.
این طریق اعمال کیفر وطرق دیگر ضمانت اجراهای کیفری که بیشتر حول محور توقیف، تعطیلی وجریمه های نقدی می چرخند باعث خواهند شد تا رسانه ها محافظه کار تر شده وبه انتشار حقایق موجود نپردازند.

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت fotka.ir مراجعه نمایید.