(۴-۳۲)

آزمایش­های تجربی نشان داده­اند که با افزودن نانوذرات به سیال پایه مقدار انتقال حرارت افزایش می­یابد. دلایل این افزایش را در نانوسیالات به تشدید اغتشاش چرخابه­ها، کوچک شدن ضخامت لایه‌مرزی، پراکندگی معکوس نانوذرات معلق، افزایش قابل­ملاحظه ضریب هدایت حرارتی و نیز ظرفیت حرارتی سیال ربط دهند [۴۰]. به همین دلایل ضریب انتقال حرارت جا به ­جایی نانوسیالات را تابعی از خواص، ابعاد و جز حجمی نانوذرات معلق و سرعت جریان می­توان در نظر گرفت.
نانوسیالات بیشتر شبیه یک سیال رفتار می­ کند تا یک مخلوط متداول جامد–مایع که در آن ذرات نسبتا بزرگ با ابعاد میکرومتر یا میلی‌متر پراکنده ‌شده‌اند. با این‌وجود نانوسیال دارای طبیعت یک سیال دو فازی بوده و برخی از مشخصات مخلوط­های جامد– مایع را نیز دارا می­باشد. جریان نانوسیال تحت تاثیر عوامل مختلفی مانند جاذبه حرکت براونی، نیروی اصطکاک بین سیال و ذره، پدیده نفوذ براونی و پراکندگی قرار می­گیرد. حرکت اتفاقی نانوذرات معلق نرخ تبادل انرژی در سیال را افزایش می­دهد. پراکندگی موجب تخت شدن توزیع دما گشته و گرادیان دمای بین دیواره و سیال را افزایش داده و سبب افزایش نرخ انتقال حرارت می­ شود [۴۰].
با در نظر گرفتن تفاوت رفتاری نانوسیال با سیال پایه می­توان تابعیت عدد ناسلت از پارامترهای مختلف را برای نانوسیالات به‌صورت زیر نمایش داد [۴۰]،

(۴-۳۳)

یانگ^[۸۹] و همکاران [۴۱] جهت تعیین عدد ناسلت برای نانوسیالات، معادله سیدر و تیت را مورد بررسی قراردادند. آن‌ها معادله سیدر و تیت را به صورت زیر بازآرایی کردند،

(۴-۳۴)

آن‌ها از نتایج تجربی به‌دست‌آمده و بررسی معادله بالا به این نتیجه رسیدند که می­توان معادله­ای به شکل زیر را برای تعیین عدد ناسلت نانوسیالات به کار برد،

(۴-۳۵)

این معادله با بهره گرفتن از داده ­های تجربی و پس از پردازش آن‌ها به‌صورت رابطه y=1.86x^0.3333 برای تعیین w در اعداد رینولدز مختلف مورد استفاده قرار گرفت [۴۱].
ون^[۹۰] و دینگ^[۹۱] [۴۲] نیز تلاش کردند به‌صورت تجربی میزان موفقیت معادله شاه و معادله دیتوس–بولتر را در برآورد عدد ناسلت برای نانوسیالات بیازمایند. برای این منظور آن‌ها نانوسیال آب–مس را در سیستم آزمایشگاهی خود مورد آزمایش قراردادند. آن‌ها برای ضریب هدایت گرمایی از داده ­های تجربی و برای لزجت نانوسیال از رابطه زیر استفاده کردند،

(۴-۳۶)

در رابطه بالا m_f لزجت سیال پایه و j جز حجمی نانوذرات است. البته این معادله برای سوسپانسیون­های با غلظت کم ذره (کمتر از ۲ درصد حجمی) بکار می­رود.
ژوان^[۹۲] و لی^[۹۳] [۴۳] برای تعیین عدد ناسلت در نانوسیالات روابط زیر را ارائه کردند،